Wijn maken deel 3

Begin vorige week moest ik suiker toevoegen aan mijn tweede lichting wijn; de most dus. Je mag niet gelijk suiker toevoegen aan druivenmost. Eerst moet de suiker uit de druiven zelf aan het werk.  Toen ik de beschrijving nog eens goed las, kwam ik er achter dat ik waarschijnlijk bij mijn eerste lichting veel te weinig suiker heb toegevoegd. Wat nu?

Zie hier de 50 jaar oude beschrijving.....
Ik ging uit van 9 liter most, maar gebruikte de berekening van het suiker toevoegen voor de kilo's druiven. Dus heb ik ongeveer 1/3 deel te weinig suiker toegevoegd. Zou je denken.....Natuurlijk heb ik niet precies opgeschreven wat ik heb gedaan......  oh, oh, niet handig!


Ik besluit nog even te wachten, met mijn lieve buurtvrouw het probleem te bespreken èn nog een keer alles door te rekenen.
Woensdag moet ik de most van open gisting naar gesloten gisting brengen. Oftewel van de emmer in de fles!
Ik besluit nog één dag te wachten .... [kan dit wel?|] en dan de wijn van de eerste lichting, waarin de droesem al mooi op de bodem te zien is, gelijk over te hevelen in een kleinere fles. Het waterslot bovenop de fles geeft  al aan, dat het proces van gisting eigenlijk klaar is.

Oftewel de suiker is, onder invloed van de gist, omgezet in alcohol.
Dan kan de nieuwe lichting wijn in de grootste fles van 20 liter.
Volgen jullie het nog?
Terwijl ik dan de wijn overhevel, ga ik gelijk nog wat suiker toevoegen....
Maar eerst proeven! Ik heb een hydrometer gekocht, maar begrijp niet goed hoe ik hem moet gebruiken en aflezen. En proeven kan ook. Zo gezegd, zo gedaan.
Gelijk in een mooi wijnglas........
Ieeuw...... dit is echt heel zure, dunne wijn. Het lijkt eerlijk gezegd op een kruising van azijn en waterig druivensap. Volgens mij zit er amper alcohol in.
En in spijt van het bovenstaande [punt 7 van veelgemaakte fouten bij beginners: voeg nooit suiker toe als de gisting snel is afgelopen] besluit ik toch suiker toe te voegen.
Is ook een beetje een gemis in de omschrijving, want je moet wel proeven of de wijn goed wordt, maar vervolgens staat er geen 'stappenplan' beschreven, wat je moet doen indien dit niet het geval is.

Suiker moet je oplossen in water. Dit doe ik in kokend water, zodat het oplossen zo snel mogelijk gaat, met zo min mogelijk water. Vervolgens moet het weer afkoelen tot 20 graden om het toe te voegen.
Terwijl ik de wijn van de eerste lichting overhevel van de grote fles in de kleine, staat het suikerwater af te koelen. Het is best veel, maar in overleg met mijn lief, besluiten we dat zoete wijn nog altijd beter smaakt dan azijnzure wijn met te weinig alcohol. Dus na het overhevelen voeg ik de suiker toe. Vervolgens bedenk ik dat de droesem eigenlijk de gist bevat die zorgt voor de omzetting van de suiker in alcohol. Ik besluit, behoorlijk tegenstrijdig na het 'schoon' overhevelen, toch een deel van de droesem er weer bij te doen.....
Ach...... we zullen wel zien wat het oplevert.

Vervolgens zeef ik weer, met hulp en ervaring, de most in een andere grote emmer. En vervolgens schenk ik die weer in de, opnieuw met sulfiet en citroenzuur schoongemaakte 20 liter fles.

 

 

 

Ja, ik heb echt nog meer wijn dan de eerste keer. Ik meet het voor de verandering eens netjes af. Het is 12 liter, precies. Wat had ik dat goed geschat. Maar omdat deze druiven nog rijper (en dus zoeter) zijn, gaat dit hele proces volgens mij beter en sneller dan de eerste lichting. 

Nog even wat over het waterslot. Dit steek je in de rubberen dop, half gevuld met water. Wanneer de wijn gaat gisten, ontstaan er luchtbelletjes die een uitweg zoeken. Dit gaat naar boven toe. Deze lucht duwt het water op,  zodat het water via de balletjes, omhoog gestuwd wordt. Totdat de lucht erlangs ontsnapt. Blubub.. hoor je dan. Ik heb een foto met geluid genomen, maar het lukt me nog niet deze hier te plaatsen....  Als er geen lucht meer uitkomt,  gaat het waterpeil zich verdelen en staat het water zowel links als rechts even hoog. En dan is het dus tijd voor de volgende stap.

 

En hier staan ze dan.... de twee flessen!!

In een warm, rustig hoekje.

Ik moet nog eens iets haken als flessenbeschermer ofzo....

Wordt vervolgd!

Koken in het ziekenhuis

Het leven heeft vaak verrassingen in petto. Soms leuke, soms minder leuke.  Wij zijn, als gezin dit weekend stilgezet, door de ziekenhuisopname van onze jongste zoon. Dat is de reden dat ik met sommige berichten wat achter loopt. Hoewel het ook weer leidt tot dit bericht.

Ons kind heeft een zwakke plek: zijn darmen! Hierdoor komen we regelmatig in het Sofia kinderziekenhuis in Rotterdam en weten we er al goed de weg.

Het is een prachtig, modern ziekenhuis, van alle gemakken voorzien. En er wordt nog steeds verbouwd en gemoderniseerd, dus komen we ook verrassingen tegen.

            


Dit weekend, terwijl we min of meer gedwongen  binnen zaten (en het wàs toch mooi herfstwéér!), waren het echter ook fijne verrassingen.....

Zo werden we ontzettend vriendelijk en ontspannen verwelkomt op het speeldek voor broertjes en zusjes van patiëntjes.
Dit hoort bij het Ronald Mc Donald huis, waar ouders kunnen overnachten. Wij wonen gelukkig dichtbij genoeg om heen en weer te rijden, maar het is super belangrijk dat het bestaat. Echt een verademing!

Zondagmiddag gingen we, bij wijze van gezinsuitje, met zijn allen naar het speeldek. Ook ons patiëntje mocht gelukkig mee, even weg van de afdeling!  We kregen thee, koffie en limonade aangeboden en de kinderen.... wat een verrassing; mochten cupcakes versieren!
We deden allemaal mee.

Er was van alles klaargezet en we voelden ons zó welkom. We bleven de hele middag! Gezellig!

Deze zijn allemaal gemaakt door de Dr-Oetker-Cookie-Challenge-winnares!

Hier wat foto´s van het resultaat.

Lieve vrijwilligers.... bedankt!

Van de patiënt zelf.....

Fijn, zoveel aandacht, zoveel bemoediging! De kinderen genoten ervan en ik ook!
De vrijwilligers zijn zowel jonge, enthousiaste studentes, als ervaren, oudere vrouwen die hun tijd op een goede manier willen inzetten voor een ander met pijn of verdriet.
Ik werd er heel warm en stil van. Gewoon een cadeautje!



Zoek je nog naar zingeving en heb je tijd of geld over? Denk dan eens aan het Ronald Mc Donald huis voor familieleden van zieke kinderen..... Super dat het er is!

Eten voor niet-patiënten

In het ziekenhuis krijgt een patiënt, als het mag volgens doktersvoorschrift, al het eten en drinken wat ze wensen. Ouders die 'ingeroomd' zijn, krijgen dit echter niet. Dus moeten we zelf creatief zijn. De AH shop to go en een broodjeszaak zijn geopend (niet op zondag). En dat is best lekker, maar ook prijzig en niet altijd even vers.... Bovendien weet ik graag wat er in iets zit en moét het vegetarisch zijn.
Er is niet zoveel tijd om uitgebreid thuis te koken. Wat nu?
Zaterdagochtend maakte ik gauw een rijstsalade. Makkelijk klaar te maken, met alles wat ik in huis had:  gekookte rijst (deels een restant, deels 'vers' gekookt), geraspte wortel, potje mais, peterselie en feta. En een eenvoudige dressing van olie, zout en peper. Het smaakte mij prima! Omdat patiëntje nog niets mocht eten en grote broer van zijn zakgeld graag iets anders wilde kopen, hadden we hier genoeg aan. Ik hield er zelfs nog twee lunches aan over.
Maar voor de zondag, terwijl ik eerst ´s morgens graag naar de kerk ging, had ik nog minder tijd.
Dan maar mijn voorraad aanspreken.
In juni had ik van mijn grote voorraad courgettes een enorme pan courgettesoep gemaakt.
Ik weckte acht grote potten in. Helaas, ik ben nog  geen ervaren weckster, dus na een paar weken merkte ik dat vier potten bedorven waren. Had ik er nog vier over. En die kwamen nu mooi van pas!
Dit had ik niet kunnen bedenken, toen ik de soep kookte!
               
Ik bakte ´s morgens gauw een afbakstokbroodje, roosterde wat pijnboompitten, nam wat sojaroom en de weckpotten en een magnetronschaal mee.
In de ouderkamer bij de afdeling, kun je eten. En eten opwarmen. En koffie en thee halen. En eten bewaren in een koelkastje..... 
Ja, het is luxe 'kamperen' eigenlijk, in een ziekenhuis!
Het was natuurlijk anders dan thuis,  maar eigenlijk smaakte de maaltijd ons heel lekker.
Zo lekker dat ons patiëntje, die gelukkig weer wat mocht eten en drinken, er na zijn ziekenhuismaaltijd, (met droge, vieze worteltjes uit een potje) nog graag een kommetje van proefde en dit vervolgens leeg at! 

 

Gelukkig! Dit hebben we weer achter de rug! En patiëntje mocht maandagochtend naar huis!