startpagina; recepten; kinderen; verzorging;

donderdag 29 september 2016

Herfst Perentaart

Wat jaren geleden, ging ik  op een mooie herfstmiddag peren plukken in een gezellige perenboomgaard. Het was een echt perenoogstfeest! De geplukte peren kon je kopen en meenemen. Mijn kinderen en hun vriendjes, vonden het maar wát leuk en ze  hielpen goed mee. Er waren allerlei activiteiten in de boomgaard waar ik me niet veel meer van herinner, behalve........ stukjes perenkoek proeven.


Deze was zó lekker dat we elke keer opnieuw een klein stukje gingen halen. In de hoop dat de mevrouw ons niet zou herkennen. ;)
Natuurlijk vroeg ik haar het recept en gelukkig, dát kreeg ik.
Alleen heb ik deze perenkoek nog nooit gemaakt.
Tot nú!

Want Wendy heeft een perenboom in haar tuin en daar deelt ze van uit. Ik kreeg er drie kilo van: heerlijk onbespoten peren uit haar tuin. Echt een cadeautje,  verpakt zelfs als een cadeau, in een mooie doos.

Het is dit jaar een heel goed jaar voor peren en appels. Sneu dat Wendy er zelf allergisch voor is.
Maar voor mij is het nu tijd om deze perenkoek eens te gaan bakken.
Ik maak er een perentaart van en noem hem: Herfst Perentaart.

Herfst Perentaart

Ingrediënten:
  • 1 kilo peren (ong. 6 stuks)
  • 100 g rozijnen
  • 1 tl kaneel
  • 200 g roomboter
  • 75 g havermout
  • 150 g volkoren meel
  • 125 g bloem
  • 25 g wijnsteenbakpoeder
  • 250 g donkere basterdsuiker
Hoe maak ik het klaar:
Laat de rozijnen 20 minuutjes wellen in warm water.
Schil de peren, verwijder de klokhuizen en rasp ze fijn.

Dit deed ik natuurlijk niet met de hand.....
Voeg een theelepel kaneel toe.
Verwarm de oven voor op 150 graden.
Laat de roomboter in een steelpannetje smelten, zodat het net vloeibaar is.
Meng in een kom de havermout, het meel, de bloem, de bakpoeder en de suiker. Giet hier de gesmolten boter bij en roer goed door.
Neem een springvorm van 24 cm doorsnede en vet deze in.
Druk het deeg er in en maak een opstaande rand rondom.
Verspreid de geraspte peren erover.
Droog de geweekte rozijnen en verdeel die er op.
En strooi er tot slot nog wat havermout of muesli overheen.
Schuif de taart in een voorverwarmde oven en bak hem in ongeveer 45 minuten gaar en goudbruin!



Ik vind het er mooi uitzien: een heerlijke, robuust donkere herfsttaart!
Het bruine komt mede door de donkerbruine basterdsuiker en het smaakte goed.

Mijn jongste kinderen houden niet van peer en noemen zichzelf  'allergisch'.
Dan krijgen ze tenminste geen peer mee naar school op fruitdag;)
Toen ze voorzichtig een klein stukje taart proefden, was hun allergie gelijk over.
Het bleek een vergissing:
1. ze wilden gelijk nog een stuk!
2. nu heb ik er zelf minder van ;)


 
Natuurlijk kun je van deze taart ook een plaatkoek maken.
Het recept verdubbelen (denk ik) en over een bakplaat verdelen.
Dat is lekker makkelijk delen.

De smaak past bij een knusse herfstmiddag met een kopje thee!
Heerlijk, het mag nu!
Misschien verdwijnt de fruitallergie ook wel, als de peren in een taart gebakken zijn.
Dank je wel, Wendy! Het smaakt heerlijk!

woensdag 28 september 2016

Courgette Citrusjam

Mijn courgetteoogst ís me daar toch overweldigend,  met deze heerlijke toegift van de zomer!

Ik heb al heel veel met courgette gedaan, maar ik heb er nog steeds ontzettend veel! Dit weekend maakte ik courgettejam. Net als  vorig jaar, met sinasappel en citroen. .....

Heerlijk verfrissend en vrolijk van kleur.

Ik gebruik deze jam als gelei op taart en het is een mooi gele jam  als je scones met clotted cream en rode jam serveert.

Het oorspronkelijke recept heb ik van de leuke website wecken online en ik deel het hier ook:

Courgette-citrusjam

Ingrediënten:
  • 1,5 kg schoongemaakte courgette
  • 1,5 kg geleisuiker
  • 3 citroenen
  • 2 sinaasappels
Hoe maak ik het klaar:
Maak de courgette schoon. Schil ze en snijd ze overlangs doormidden. Haal met een lepel het zaad eruit.

Rasp de courgette fijn.
Rasp ook de schil van de citroenen en de sinaasappels en pers de vruchten uit.
 
Doe de geraspte groente en vruchten, samen met het versgeperste sap,  in een pan en breng onder voortdurend omscheppen, rustig  aan de kook.
Doe het deksel op de pan en laat het 15 minuten op laag vuur koken.
Voeg dan de geleisuiker toe.

Déze structuur blijft in de jam zitten en zó komt het er dan uit te zien.
Breng het geheel aan de kook en laat de jammassa 5 minuten  bruisend doorkoken.

Giet de jam dan voorzichtig in goed schoongemaakte potten.
Ik gebruik altijd een maatbeker met schenktuit, zodat de jam veilig en zonder geknoei in de potjes terecht komt.
Vlak voor gebruik spoel ik de potten altijd nog even om met  heet water, zodat ze niet barsten als je de kokendhete jam erin schenkt.

Zet de potjes op de kop weg totdat de jam afgekoeld is.
Zo kan het deksel zich vacuüm trekken.

Mijn voorraadje bramen- en frambozenjam is geen voorraad meer, want dat wordt direct opgegeten door de kinderen......  en daar is het ook voor ;)
 Maar nu heb ik toch nog een leuk jammetje op voorraad.
Deze jam is wel een jaar houdbaar.

dinsdag 27 september 2016

Mijn moestuin (38)

De dagen korten en hoewel we kunnen spreken van een uitzonderlijk warme nazomer (genieten, hè?!!), heeft de herfst officieel zijn intrede gedaan.  Zowel de astronomische herfst op 22 september, als al eerder de klimatologische herfst op 1 september. Nou ja, ik houd de officiële datum van 21 september maar aan. Aan de planten in de tuin, merk ik het duidelijk.  Ze krijgen minder lichturen per dag en zijn hier heel gevoelig voor.

Zo ben ik zelf verbaasd over mijn vijgenboom.



Ze ziet er hier in de najaarszon nog prachtig groen uit. Gebrek aan zonlicht en warmte kan het niet zijn, maar toch worden de vijgen, die nu nog heel veel in de boom zitten, niet meer rijp.

Dus de lengte van de dagen heeft meer invloed dan de hoogte van de temperatuur, lijkt het!
De eerste gele bladeren komen.
De takken, vol met onrijpe, groene vijgen, blijven zoals ze nu zijn.
Ze willen voor de winteroogst wel rijpen, maar niet hier in Nederland.
Veel te koud en te donker. Het blijft een boom die thuishoort in een Mediterraans klimaat.
Elke winter zie ik de kale takken van de vijgenboom, nog vol met kleine, zwart geworden, verschrompelde vijgjes.
Met de jaarlijkse snoeibeurt die zo rond kerst moet plaatsvinden (dan is de sapstroom van de boom gestopt en 'bloedt' hij niet dood), haal ik meestal ook die kleine, keiharde vruchtjes eraf.

Maar ik mag helemaal niet klagen!
De boom doet ontzettend haar best en wàt heb ik veel vijgen kunnen oogsten.
We hebben er heel veel gegeten. De kinderen namen ze mee naar school.  En ook mijn oppaskindje heeft zijn smaak verbreedt met het eten van rijpe, verse vijgen. Dat zeggen zijn ouders hem niet na...... ;)
Ik heb heel wat potjes vijgen in rode wijnsaus staan. Ik heb vijgenjam gemaakt.
Heerlijke taarten gegeten en..... heel veel vijgen (meer dan 75) verkocht  via de Natuurwinkel.
Geweldig, toch?! Ik heb nog wat vijgen in de diepvries zitten.
Voor een heerlijke vijgentaart middenin de winter.  Of voor mijn verjaardag in april.
Alleen vijgen drogen, heb ik dit jaar niet gedaan...... maar ja, gedroogde vijgen, daar moet je echt van houden.
En nu: mag mijn vijgenboom in 'winterrust'........


De courgette vaart er wel bij, die lange, warme nazomer. Twee lades van mijn vriezer zitten bomvol met courgette, in blokjes of plakjes gesneden en over zakjes verdeeld. Ik heb courgette geweckt, heel veel gegeten, nog meer gegeten, uitgedeeld, ingemaakt in zoetzuur, jam van gemaakt, cake mee gebakken...... Ik ben bijna uitgeput in mijn mogelijkheden.
Maar wat een heerlijke, veelzijdige groente is het toch!!

Ja, oogsten doe ik dagelijks!
Zo vanuit de tuin op je bord.......... heerlijk! Dat gaat gewoon door: fantastisch!
En kijk eens wat er rijp was?
Deze kleine, maar overheerlijke Cantaloupe meloen.
Met dat ik de deur van de kas opendoe, ruik ik hem al.
Wat heerlijk zoet!!
Zie je ook hoe dun de schil is? En hoe dieporanje het vruchtvlees gekleurd is?
Zo koop je ze in de winkel maar zelden.
Dit was een echte traktatie!
En...... niet verder vertellen, ik heb hem bijna helemaal alleen opgepeuzeld.
Een paar kleine stukjes bleven er over om uit te delen.

In mijn tuin werken heb ik weer niet veel gedaan.
En ondanks de officiële intrede van de herfst, heeft het deze week geen spatje geregend.
Maar dan nog zie je mij niet (in paniek) met gieters rondlopen, hoor.
De planten zijn intussen diep geworteld en kunnen, zeker met de vochtigheid van de dauw, aan genoeg water komen. Gezonde, sterke planten zijn prima geworteld.
Als het straks kouder wordt, trek ik er met de oude en dode planten, ook gelijk het onkruid wel uit.
Wat deed ik wel? Genieten dus!
En ik zal even opnoemen hoe dat genieten er deze week op mijn bord uit zag.
Ondersteund met een paar fotootjes:

Op zondag at ik een heerlijke, hartige taart. Het recept vindt je onder deze link. Echt een favo recept van me!! En met meer dan alleen courgette uit de tuin erin.

Op maandag vond ik het toch wel tijd om soep te eten. Per slot van rekening is het herfst.
Het werd een heerlijke courgette-tomatensoep, met tomatenpesto erdoor. De tomaatjes had ik van mijn moeder gekregen, die had een nog grotere oogst dan ik heb. De courgette natuurlijk uit eigen tuin. Broodje erbij en de kinderen zijn innig tevreden!

Bovendien at ik 's maandags een lekkere lunchsalade, voor mezelf alleen!
Hier zie je geraspte wortel, geraspte courgette, blaadjes rucola, het bosuitje uit de vriezer en daarbij gegrilde paddenstoelen, wat kaas en balsamicoazijn. Mmmm...... verwennerij!
Op dinsdag at ik van mijn drie ieniemieniepompoentjes.
Ach, er kwam een plekje op de ene.... en nu het herfst is vind ik het ook wel passen. Het is pompoenentijd!
Dus at ik mijn lievelingsgerecht met pompoen. Het recept volgt deze week.
Ik zou zeggen.... koop alvast een pompoen, want het ziet er hier niet alleen leuk uit, maar is echt verrassend verrukkelijk!

Op woensdag at ik een heerlijke ratatouille met kikkererwten.
Uit de tuin zit er ui, knoflook, wortel, courgette en peterselie in.
Lekker met couscous en broodjes.
Op maandag en woensdag houd ik altijd rekening met
een extra eter.
Onze buurvrouw eet dan mee. Nog geen twee jaar geleden verloor zij haar man en wij onze buurman.
Sindsdien is het samen eten een fijne gewoonte voor haar en voor ons geen enkele moeite. 
Ze lust alles en eet gewoon vegetarisch mee, waardoor ze gelijk een 'flextariër' is geworden ;).
Soms vergeet ze zelf te eten en koken lukt haar niet meer, nu de ziekte van Alzheimer bij haar geconstateerd is.
Al te lang zal ze niet meer thuis kunnen blijven wonen, want het gaat hard achteruit.
Tot die tijd eet onze buurvrouw op maandag en woensdag, vaste prik, met ons mee!
En natuurlijk is er uit een pan soep of een stoofpotje genoeg voor iedereen te halen!

Op donderdag aten we pasta met snijbiet en tomaat. Ik deed er vegetarische spekjes (lekker van de AH) en room door en gaf er geraspte kaas bij. Natuurlijk kan dit recept ook prima met spinazie.

Vrijdags kwamen er gestoofde bosworteltjes op tafel, gegaard op Zuid Afrikaanse wijze met zoet (honing, gembersiroop en ketjap manis)  en zout. Daarbij serveerde ik pandanrijst, een kerriesausje (een roux aangemaakt met bouillon, want dat geeft een 'magerder' sausje dan met melk of room) en quornblokjes.

En in het weekend at ik mijn favoriete risotto: een heerlijke gemengde groenterisotto met daarin uit eigen tuin: courgette, wortel, rode peper, tomaat, doperwtjes, bleekselderij, ui en salie.
Je hebt hier al kunnen lezen dat ik dol ben op risotto, maar deze........             deze is echt de allerlekkerste.
Het recept deel ik ooit nog eens, maar iets tegoed houden is ook leuk!

En voor volgende week.............
houden jullie weer een moestuinblog van me tegoed!


 

vrijdag 23 september 2016

Frambozen Droom Taart

Oh..... mjammie! 
Dit is zó lekker en het ziet er zó mooi uit!
Echt een droom van een taart!

















Wit met roze en roze met wit: dit staat geweldig op een prinsessenfeestje!




Maar wij aten hem zomaar, bij wijze van experiment, deze week.
Nou ja, experiment....... de herfstframbozen groeien gewoon heel goed 
en ik had wat eiwitten over, dus dít maakte ik er van.


En het goede nieuws is: ik  kan hem maken, dan kan jij het ook!!


Frambozen Droom Taart

Ingrediënten:
         Voor de droommeringue:
  • 4 eiwitten
  • 200 g poedersuiker
  • 1 tl maïzena
  • 1 tl appelazijn
  • bakpapier
           Voor de vulling:
  • 250 g mascarpone
  • 100 g frambozen
  • 50 g rietsuiker
           Voor de topping:
  • 80 g gemengd fruit, zoals frambozen, bramen, bessen
  • poedersuiker
  • 50 g witte chocolade
  • blaadjes munt
Hoe maak ik het klaar:
Ik maakte gebruik van eiwitten die ik overhad. Klop de eiwitten in een schone, vetvrije kom stijf.
De dooiers kun je bewaren om appeltaart of appelflappen voor het bakken te bestrijken, voor een goudbruin resultaat. Of maak van de dooier mayonaise of klop hem met een omelet mee.....
Verwarm de oven voor op 140 graden.
Als de eiwitten stijf zijn, voeg je de poedersuiker er in gedeeltes aan toe.
En hier ging het bij mij eigenlijk mis, maar het is tegelijk een hoopvol verhaal! Want al mislukt het eiwitten kloppen (en wie heeft dat nog nooit gehad?!), je taart kan nog wel degelijk slagen!  Het toevoegen van de suiker (en het zout) moet je heel voorzichtig doen. Voeg pas een volgend gedeelte toe, als de eiwitten weer helemaal in stijven pieken omhoog staan. Maar goed, ik voegde de suiker te snel en in te grote hoeveelheden toe. De eiwitten werden met geen mogelijkheid meer stijf. Uiteraard bleef ik nog even doorkloppen, het glansde prachtig wit, maar stijf was het niet.
Uiteindelijk heb ik de appelazijn en de maïzena toegevoegd en ben verder gegaan.
Teken op bakpapier met behulp van een bord twee grote cirkels. Schep deze cirkels vol met het (stijfgeklopte) eiwitschuim. Schuif het in de oven en 'gaar' het in ongeveer 75 tot 90 minuten. Laat het eiwit niet verkleuren. Gek genoeg zie ik niet echt verschil met meringue als het eiwit wel volledig stijfgeklopt is. Het ziet er gewoon goed uit! Neem de droommeringues uit de oven. Laat ze afkoelen en bewaar ze tot verder gebruik. Ik liet ze twee dagen op mijn aanrecht staan, tot ik alle ingrediënten en tijd had.....

Spoel de frambozen voor de vulling, schoon. Vermeng met de suiker en mix het met de mascarpone tot een roze, lobbige crème.
Neem één meringuevorm en verdeel daar tweederde deel van de crème overheen.


Leg er wat vers fruit op. Ik vond nog een paar braampjes, rode en witgele frambozen en ik gebruikte zwarte bessen uit de vriezer.
Leg de tweede meringuevorm erop en verdeel hier de rest van de crème overheen.

Decoreer met het heerlijke fruit, bestrooi ruim met poedersuiker en garneer met de muntblaadjes.
Rasp ondertussen de witte chocola.

Bestrooi de taart met de witte chocoladerasp!
En snijd gelijk aan!
Het enige 'nadeel' van deze verrukkelijke taart, is dat je hem gelijk moet opeten! :)
Bij bewaren wordt het zacht.......

Oh, wat een droom van een taart!
 
Dit gun ik mijn dochters, die allebei in de winter jarig zijn, zó voor hun verjaardag.
Dus rest me één ding: elke dag de frambozenstruiken nalopen, voor de laatste herfstframboosjes.
En net als de zwarte bessen invriezen.....

Dan krijgen mijn prinsessen deze droom in roze en wit óók voor hun verjaardag!!

dinsdag 20 september 2016

Mijn moestuin (37)

Normaal gesproken verhuis je een moestuin niet, maar dat is toch wat er afgelopen weekend is gebeurd bij mij.
Nu heb ik het natuurlijk niet over mijn ruim 100 vierkante meter moestuin, ook niet over mijn 35 vierkante meter wijktuin, maar wel over mijn moestuindak op het kippenhok.  Het hok is in zijn geheel verhuisd!!
Hopelijk krijgen de plantjes nog wat zon...... maar de tuin is er wel mooier door geworden! Kijk maar mee......
Het domein van de kippen was achterin de tuin. Nu staat daar de skelter in het hoekje en ligt er prachtig groen gras. Tegen de omheining aan, groeien mijn druiven....

Wat een keurig tuintje op deze manier.
Alleen nog goed te zien, dat er twee soorten gras zijn.
En waar zijn de kippen gebleven?

In de andere hoek, tegen de klimopheg aan.
De glijbaan moest het veld ruimen, maar ja.....  niemand die daar nog van af gleed.
Komt het zonnetje echt wel in deze hoek?
De pluksla groeit erg langzaam, maar de bieslook heeft zich enorm uitgezaaid. Er steken overal kleine groene sprietjes boven de grond uit. Met op top een klein, zwart, hoekig zaadje. Wonderlijk dat het nu nog groeit.
 
En van kip en pluksla.......
.
.... naar de naaktslak. Ik had eigenlijk een filmpje moeten maken.
Tussen al het frisse, prille onkruid vindt 'ie toch het hele kleine, zachte plukslaplantje.
Echt..... binnen no time werd dat hele plantje verorberd. Wát een dier!


Hap snap naar het volgende diertje: de nuttige bij!
Wat mooi! Hier zit 'ie op de aardpeerbloem.
Elke keer als ik een bijtje in de tuin zie, krijg ik zo'n zin om zelf bijen te gaan houden.
Moet me echt binnenkort voor een cursus imkeren gaan opgeven, zeg!
In deze fles heb ik wat koemestkorrels zitten.
Biologisch gecertificeerde korrels, dus die durf ik wel op mijn groentes te gebruiken.
Maar de planten nemen het niet zo goed op, het duurt in ieder geval veel te lang.
Dus week ik het voor.
Wat een vreemd goedje zó.
Zelfs mijn lief kon niet raden wat er in de fles zat.
Na een dag of twee is zijn de korrels goed opgelost en giet ik het bij de koolplanten.
Want ja..... die hebben een extra boost nodig.
Als mijn broccoli zó klein blijft, dat het op een vingertop past, heeft het wel wat extra groeikracht nodig.

En op de schooltuin sloeg mijn klasje een week over.
Wel kwam ik precies op een goed moment langs op de tuin.
Er waren net appels geplukt!

Regelmatig blik ik al terug over dit tuinjaar, maar het is wel heel duidelijk dat het een geweldig jaar is voor fruitbomen.
De appels en perenoogsten zijn groot en geweldig!
Wel zeven emmers vol.
En toen kwam het grote uitzoeken......

De grootste en mooiste zijn voor de verkoop.
Lekkere, onbespoten appeltjes van de wijktuin.
Maar er zijn ook heel veel appeltjes die veel te klein zijn, te scheef, bruine kurkvlekjes hebben, aangevreten zijn, of een klein rot plekje hebben.
Geen probleem voor mij en de andere vrijwilligers, hoor.
Die nemen we gewoon mee voor de appelmoes......
En voor de appeltaart......
En voor......

Ik moet weer eens verder gaan schillen!


maandag 19 september 2016

Tomaten Basmati met Kusstokjes

Van de week aten we het weer: grappige, lekkere Kusstokjes.  De lievelingsgroente van mijn dochter! En zelf ben ik er ook dol op! Nog nooit Kusstokjes in de winkel gezien? Ook niet op de groenteafdeling?
Oh,  pardon........ ik laat even zien wat ik bedoel:


Kusstokjes hebben ook wel eens andere namen. Uh...... sperziebonen, spekbonen, toverbonen, kousenband........  Ach, geef het een naam: als het maar lekker en gezond is!
En dat zijn deze kusstokjes, zeker als ze geserveerd worden met  heerlijke Tomatenbasmati.



Heerlijk met cherry-tomaatjes van mijn balkon.

Het oorspronkelijke recept komt uit de Allerhande. Vandaag deel ik mijn versie hier

Tomatenbasmati met Kusstokjes

Ingrediënten:
  • 600 - 900 g kusstokjes (sperziebonen of zoiets)
  • nootmuskaat
  • 450 g biologische basmatirijst
  • 2 grote uien
  • 8 zongedroogde tomaatjes op olie
  • 250 g cherrytomaatjes (of neem grote tomaten in blokjes)
  • 3 takjes peterselie
  • 4 el tomatenolie (uit het potje van de zongedroogde tomaatjes) of olijfolie
  • 4,5 el rode pesto
  • 2 tl gemengde, Provençaalse kruiden
  • vegetarische burger, bijvoorbeeld de tomaat-mozarella burger
Hoe maak ik het klaar:
Doe een laagje water in een grote pan. Verwijder de puntige uiteinden van de kusstokjes en laat ze verder heel! Doe ze in de pan en breng aan de kook. Laat ze ongeveer 20 - 25 minuten koken tot ze gaar zijn. Giet af en bestrooi ze met wat zout en nootmuskaat.                                                                                       Doe ruim water in een kleine pan en kook hierin de basmatirijst volgens de aanwijzingen op de verpakking gaar.                                                                                         Pel intussen de uien en snipper ze fijn. Verhit de tomaten- of olijfolie in een wok en fruit de uisnippers drie minuten. Snijd de cherrytomaatjes in kwarten. Ik had niet genoeg, dus nam ik een vleestomaat en sneed deze in blokjes.                                                                                        Snijd de zongedroogde tomaatjes in reepjes en snijd de peterselie heel fijn. Schep de pesto, de zongedroogde tomaatreepjes, de verse tomaatjes en de Provençaalse kruiden door de ui. Schep daarna de warme basmatirijst erdoor en verwarm het al omscheppend goed door, zo'n vijf minuten.
Bestrooi met de fijngehakte peterselie.



Serveer de Tomatenbasmati met de Kusstokjes en een lekkere Tomaat-Mozarellaburger.

Wist je trouwens dat deze groente súper gezond is?
Sperziebonen zijn belangrijk als je moet herstellen van bloedarmoede en oververmoeidheid.  Het is hartversterkend en sterkt ook de alvleesklier. De boon bevat dan ook veel vitamine A, B en C. Daarnaast bevat ze fosfor, ijzer, silicium, calcium, nikkel en kobalt. Heel belangrijk voor kinderen in de groei!



 En raad eens wat jouw kinderen volgende week (weer) willen eten?!
  Ik verzeker je: dit smaakt naar meer! 

zondag 18 september 2016

Natuurlijke voetverzorging!


Vandaag ben ik met mijn tweede kuurtje begonnen: een heerlijk voetbad (al ziet het er wat vreemd uit) waar mijn voeten voelbaar en zichtbaar van opknappen.


En de perfecte remedie tegen kalknagels en voetschimmel.

Mijn voeten zijn een beetje het slotstuk van mijn lichaam. Ik denk er als laatste aan qua verzorging. En dat terwijl ze me trouw,  jaar in jaar uit,  overal heen brengen waar ik wil.
Tuurlijk heb ik een voetmassagebadje, af en toe een smeerseltje en ik lak mijn teennagels in de mooiste kleuren, maar......

Twee jaar terug ging ik maar eens naar een 'echte' pedicure. Ze behandelde een likdoorntje, knipte mijn nagels (alsof ik dat zelf niet meer kon!) en vertelde me dat ik echte kalknagels oftewel schimmelnagels, heb.

Nou ja, dat was de diagnose en ik kon een middeltje bij de Kruidvat kopen. Niet echt overtuigd, ging ik eens kijken naar dit middeltje....... behoorlijk duur en twijfelachtig.
Ik ben zelfs naar de huisarts geweest om hiernaar te vragen.
Òf ik kon een kuur met pillen slikken, waar ik na 6 weken mee moest stoppen om leverfalen uit te sluiten. Huh? Heb ik dadelijk, in het gunstigste geval (van 30% van de patiënten ) geen voetschimmel meer, maar leverfalen?!
Òf ....... een nagellakje erop smeren en er niet teveel naar kijken. Werkt ook goed, volgens de huisarts!
Dat laatste natuurlijk!

Prima, ik legde me er min of meer bij neer.

Tot deze zomer!
Zonder nagellak en van zó dichtbij, zagen mijn tenen er toch werkelijk niet uit!
Maar mijn lief had wat ontdekt: dé remedie tegen voetschimmel. Geheel natuurlijk met vooral ingrediënten die gewoon uit mijn eigen tuin komen.

Na het geprobeerd te hebben, maar vooral nadat ik zelf verbetering merkte, deel ik mijn voetwetenswaardigheden graag hier......

Dé remedie tegen voetschimmel

Nodig:
een voetbadje of teil
3 tot 4 handenvol klimopbladeren: hedera helix
2 teentjes knoflook
1 dl azijn (reserveer gelijk een hele fles!)
nagelknippertje
nagelvijl

Hoe pak ik het aan:
Klimop is er bij ons in overvloed. Vaak zitten er vijf groene containers helemaal vol met snoeiafval als de halfjaarlijkse snoeibeurt gedaan is.
Klimop, oftewel Hedera Helix, bevat de volgende werkzame stoffen:
  • Glycoside
  • Saponine
  • Jodium
  • Zink
  • Koper
  • Mangaan
  • Lithium
  • Aluminium


Nooit geweten dat we zoveel 'metaal' gewoon rondom ons huis hadden groeien.
Onze 'wandelende takken' en deze kleine voetbehandeling, laten nog heel wat klimop over...........
Dus als je straks denkt: dit ga ik ook doen, maar hoe kom ik aan klimop? Kom gerust langs en snoei wat takken!
Pluk vier handenvol hederablad. Verwijder de steeltjes en snijd of knip het blad fijn.
Doe dit in een teil of voetenbadje.
Overgiet dit met 1,5 tot 2 liter kokend water.
Je krijgt nu een soort klimop-thee.
Knijp hier twee teentjes knoflook boven uit.
Voeg hier 1 dl natuurazijn aan toe.

 

Als de temperatuur het toelaat, doe je beide voeten erin. Zorg dat in ieder geval je tenen helemaal onderwater zijn.
Het water met de hedera voelt heel zacht aan je voeten.
Blijf  een halfuurtje zitten in dit Hedera-kruidenvoetbad.
Neem een leuk tijdschrift, een kopje kruidenthee of bel gezellig een vriendin.........
Het half uur is zó om!
Vervolgens zijn je nagels zacht geweekt en ga je peuteren!
Knip je nagels en schraap onder je nagels de vuiligheid weg.
Een kalknagel wordt naar voren/boven gedrukt doordat er onder de nagel steeds meer aanwas komt van 'kalk' wat dus een aardig woord voor schimmel is.
Omdat je voeten en nagels zacht zijn, lukt het nu goed om dit zoveel mogelijk weg te peuteren.
Vijl te dikke nagels dunner en gladder.
Geef gelijk je nagelriemen een beurt, door ze terug te duwen en wat er overtollig groeit, te verwijderen.
Bij een 'echte' kalknagel, is de nagel zover aangetast, dat hij een soort verbrokkelt. Een mooie bovenrand krijg je niet meer.
Don't worry. Dit trekt vanzelf  wat bij als 't ie gaat groeien.
En herhaal de behandeling een paar keer.
Uiteindelijk heb ik goede hoop dat die kalknagel dan helemaal uitgroeit en er weer een mooie, gezonde nagel tevoorschijn komt!



Geniet van je schone nagels!

Ga dan vijf dagen achter elkaar in een azijnvoetenbadje .
Neem gewoon een halve tot een hele liter azijn en ga hier 10 minuten in zitten.
Niet verdunnen met water, gewoon puur!
Zorg dat je nagels onder zitten.
Na 10 minuten droog je je voeten aan de lucht.

Een schimmel houdt van suiker, voedt zich daarmee, maar  is 'allergisch' voor azijn.
Op deze manier verdrijf je de schimmel.

Ik ben nu vandaag aan mijn tweede kuur begonnen.....
Maar wat voelt dat goed voor mijn voeten.

Over vijf dagen weer een mooi lakje erop!
En dan kunnen mijn voeten en teennagels er weer heel goed tegen!
En ik?
Ik ga lopen.......