Mijn moestuin (21)

Zó loop ik altijd naar mijn moestuin:

Langs prachtig kleurige bloemen, heerlijk geurende seringen en onder bladerrijke bomen.
Een halve straat uit en ik ben er!

Bepaald geen straf!

                           Zelfs het slakje vind ik hier mooi en op z'n plaats! Met de nadruk op híer!

En zó ga ik naar mijn wijktuin:

 

  Een stukje verder van huis, gemakkelijk te komen met de bakfiets!

Ik heb deze week echt hard gewerkt! Heel hard!

Een collega-tuinder die een kijkje kwam nemen in de tuin, zei wijs: "Een tuin houdt je niet bij als je tijd hebt, je maakt tijd voor je tuin!"

Ja, daar stond ik dan met mijn excuus van een druk gezin etc. etc.

Ik heb het maar ter harte genomen.

Maar kom nu niet onverwacht langs, want in m'n huis lijkt wel een flinke zomerstorm te hebben rondgewaard.

En mijn heerlijke zwemochtend heb ik deze week ook in de tuin besteed.

Maar het geeft niet! Het resultaat komt eraan en is alle moeite waard!

Zaaien:

Het is alweer de laatste week van mei, dus het meeste moet nu wel zo'n beetje gezaaid zijn, anders is het te laat. Ik zaaide dit weekend twee lange rijen worteltjes in mijn moestuin. Eigenlijk kun je wortels al vroeg zaaien, vanaf eind maart, maar vooruit. Ik deed het deze week. Eerst gooide ik twee zakken zand door de grond en harkte het goed diep door. Alle wortelen hebben een losse structuur nodig; en daar schort het hier op de vette klei nogal aan Het liefst groeien wortelen op zand- of leemgrond, kleigrond is eigenlijk te zwaar, te vet en te nat voor zomerworteltjes. Bij wortels moet de grond goed luchtig zijn en zand zorgt voor luchtigheid.

Bij wortels heb je altijd kans op aantasting door de wortelvlieg: de wortelvlieg legt eitjes in de wortel en de vretende larven zorgen voor donkere gangen/plekken in de wortel die eromheen snotterig zijn. Je kunt dat deel van de wortel wegsnijden en de rest nog opeten, maar het is zonde en ziet er niet fijn uit. 

Sommige planten stoten door middel van geur insecten af voor hun buren of geven verkeerde stoffen door via de wortels. Door de geur die de planten afgeven kunnen ze elkaar versterken of juist verzwakken. Denk maar aan de afrikaantjes  die wortelaaltjes voor hun buren afstoten. Dit wordt combinatieteelt genoemd en daar probeer ik ook heel bewust gebruik van te maken in de moestuin.

De wortels zet ik naast  de uien, want de uiengeur verjaagt de wortelvlieg. Anders gezegd zorgt de uiengeur voor verdoezeling van de wortelgeur, waardoor de wortelvlieg de wortels niet opmerkt.

Naast de wortels zaaide ik een rij met schorseneren. Ook zij hebben diepbewerkte en niet vers-bemeste grond nodig. Ik denk dat de paardenmest van vorig jaar wel verdwenen is.....

Schorseneren worden ook wel  'armeluisasperges' genoemd. Het lijkt wel wat op asperges, qua vorm en smaak. Ik heb het nog nooit gegeten, maar wil het graag gaan proberen.

Het zaad vind ik er al heel bijzonder uitzien:

Oh ja, op mijn wijktuin zaaide ik een klein rijtje rucola.

Planten:

Maandag regende het en ik dacht: laat ik slim wezen. Ik plant nu alvast wat in de tuin, dan hoef ik geen water te geven.

Ik zette 10 augurkenplantjes op hun plekje, vooraan bij het pad. En ik gaf geen water......

Ik verheug me op een grote augurkenoogst, dan kan ik weer lekker veel potjes augurken inmaken. Op de verlanglijst van mijn zoons staan zelfs zilveruitjes, maar daar ben ik dit jaar echt te laat mee.....

Ook plantte ik andijvie en raddichio. Het stond al even af te harden in de kas. Tussen de peultjes, gedeeltelijk onder het net, vond ik een goed plekje voor ze. Daar komen de vogels niet zo snel bij.

Mijn beide kassen zagen er wat verwaarloosd uit. Dus tijd om daar mijn plantjes te zetten die erg veel van warmte houden. Ze waren allemaal al lang voorgekweekt en het werd tijd voor een plekje in de kas.

Bij mijn kasje aan huis zette ik eerst drie stokken neer. Daar omheen zette ik mijn kouseband plantjes. Je weet wel, die Surinaamse, lange bonen. Ze kunnen wel een meter lang worden. Er zaten al lange uitlopers aan, die graag wilden klimmen.

De bonen winden altijd linksom de stok heen, als je ze wat wil sturen in het begin moet je daar rekening mee houden. Grappig weetje, niet?!

Verder zette ik een aubergine, een peper, twee komkommers en nog twee paprika's in de kas.         In de hoek, linksachter zie je m'n tomatenplant staan, daarnaast een basilicumplantje en ernaast aan de andere kant twee grote planten koriander. Wat ruikt dat altijd lekker, je hoeft ze maar even aan te raken........ Vorig jaar, toen ik nog maar één kas had, was ik veel te hebberig. Ik wilde alle planten kwijt, met als gevolg dat de hele kas uiteindelijk volstond. Ik kon er met moeite zijdelings nog inkomen, maar de planten ontnamen elkaar al het licht. Het gevolg daar weer van, was dat ik geen paprika's, geen pepers en geen aubergines kreeg...... Beter wat minder planten en meer opbrengst, dit jaar.

In mijn andere kas zette ik hetzelfde neer. Naast de tomaat die er al stond, zette ik er zes komkommerplanten, een aubergine, een peper en een paprikaplant.

Nu heb ik nog peper- en paprikaplanten over. Volgens mij is de beste plek in de warme kas, maar ik heb er ook wat aan Raf gegeven, om in zijn eigen, kleine tuintje te zetten. En verdraaid..... het slaat nog goed aan ook!

Woensdag plantte ik in mijn wijktuin vier pompoenplantjes, een beetje trots ben ik er op, want het is van zelfgewonnen zaad. Hoor ik van enkele andere tuinders ineens dat het dan geen hybride-planten moeten zijn. Wat zijn dat eigenlijk, hybride-planten? Dat zijn al twee verschillende rassen die om hun goede eigenschappen met elkaar gekruist zijn, maar daardoor niet verder vruchtbaar zijn. Zoiets als een muilezel, die wel kan leven ook al heeft het twee verschillende ouders, maar hij kan zich niet  voortplanten. Nou, ik weet het bij mijn pompoenen eigenlijk niet. De plantjes zien er mooi uit, maar of er nu pompoenen aan komen?? Dát zou wel fijn zijn!

En vijf venkelplantjes zette ik neer. Als test: twee onder het tunnelnet, drie ernaast (toen was de ruimte op). Volgens mij houden vogels niet zo van venkel, toch?  Nu, twee dagen later zag het er nog goed uit, maar drie dagen later, zag ik alleen nog wat sprietjes en geen blad meer, bij die drie venkelplantjes naast het net. Stómme vogels!

Op zaterdag plantte ik een tomaat op een plekje langs het hek waar net geen peultjes groeien. Hoop dat daar m'n tomaat goed kan klimmen. Ik plantte nog een enkel paksoiplantje op een vrijgekomen plekje onder het net.

Bij alle plantjes die ik plant, maak ik eerst een plantgat, daar zet ik het plantje in. Vervolgens doe ik er wat korreltjes biologische mest bij. Dan giet ik het hele gat vol met water en pas daarna maak ik het plantgat dicht. Dit werkt goed, de wortels drinken gelijk en klinken zo vast in de grond.

Aardbeien:

Vorig jaar in oktober heb ik alle uitlopers van mijn oude aardbeienplanten afgehaald en overgeplant op een nieuw stukje grond. De oude planten, het waren zo'n zeven stuks, deed ik weg. Mijn opbrengst aan nieuwe planten (want dat zijn die uitlopers), was geweldig. Ik vulde moeiteloos vijf rijen van zeker tien plantjes. Reken maar uit...........

Als je het goed doet, kun je als beginnende tuinder vijf  goede aardbeienplanten kopen, daarna hoef je in geen jaren meer aardbeien te kopen. De aardbeienplanten gaan zo'n drie jaar mee, daarna worden de aardbeien kleiner en veel minder sappig. Ook de grond is dan uitgeput.  Tijd om de nieuwe uitlopers te gebruiken en een nieuw aardbeienbed aan te planten.

Ik zag ook al prachtig grote aardbeien in wording. Nog groenwit, maar voordat ze ook maar lichtroze gaan kleuren, moet er een net overheen zitten. Anders hebben de vogels ze sneller geplukt dan wij.

Eerst stelde ik mezelf tot taak om al het onkruid tussen de aardbeien weg te halen. Ik zal niet zeggen hoeveel tijd me dat gekost heeft, maar ik haalde zes van déze emmers vol onkruid er vandaan. En soms leek dat vervelende zevenblad ook op een aardbeienblad.....

Om kort te gaan: na al dat onkruid afgevoerd te hebben, op de brandnetels na, heb ik onder de aardbeien stro gelegd.

Het doel hiervan is tweeledig: de aardbeien liggen niet op de koude, natte grond. Zeker als het regent, kunnen de aardbeien hierdoor rot worden.  Ten tweede komen door het stro heen, de naaktslakken minder makkelijk bij de aardbeien. Want geloof me, slakken houden niet alleen van een sappig blaadje sla......

En dit is de 'na-foto'.  Door het stro heen, zie je niet precies hoe geweldig onkruidvrij het stuk is, maar ik wéét het! Mijn bogen zijn wat aan de korte kant, maar voorlopig ligt er alvast, zij het wat kranterig, een net over heen. Het net van de peultjes, want die groeien zó goed en zijn al zo stevig, dat ik verwacht dat de vogels daar geen interesse meer in hebben. Ik hoop dat ik deze keer gelijk heb!  Nog even achter nieuwe bogen aan, maar de aardbeien kunnen alvast rustig gaan rijpen, wat mij betreft.......

Oogsten:
Maandag oogstte ik een doorgeschoten paksoi. Waarschijnlijk heeft hij gewoon te warm gestaan, in ieder geval begon hij al door te schieten en bloemen te vormen. Je kunt bijna alle doorgeschoten groentes nog gerust eten. Je hebt wel veel minder opbrengst, maar dan oogst je bijvoorbeeld drie planten in plaats van één. Bij sla en andijvie bijvoorbeeld wordt de smaak wat bitter, doordat de plant bij het doorschieten, bitterstoffen aanmaakt. Bij paksoi heb je geen kropvorming, dus minder opbrengst, maar de losse blaadjes kun je gemakkelijk plukken en gebruiken.
Ik gebruikte deze blaadjes in een lekkere groentetosti. Ideaal om allerlei kleine hoeveelheden verse groentes in te verwerken. 

En ik oogstte wat peultjes, één voor één.

Ik oogstte een heerlijke, middelgrote krop sla.

Tussen de aardbeien kwam ik nog een paar aardappels tegen van vorig jaar. Jammer dat ik onzorgvuldig ben geweest en een paar stukjes heb laten zitten. Dit bevordert de gevaarlijke aardappelziekte. Uiteraard heb ik deze, niet geplante aardappels gauw eruit gehaald. Deze zijn niet eetbaar.

Verder oogstte ik voor meerdere maaltijden snijbiet. Dat groeit nu reuzegoed en ik heb eerlijk gezegd wel wat teveel ervan gezaaid. Nu ja, dan maar uitdelen aan degene die het wil hebben.

En radijs is goed gegroeid. Een veelzijdig klein, rood met wit knolletje. Lekker voor op brood, bij de borrel of als groente in een stamppot. Wist je dat het blad ook goed te eten is?

Morgen weer een verrassend recept hiermee.....

Voor nu is het tijd voor rust!