startpagina; recepten; kinderen; verzorging;

zondag 26 juni 2016

Mijn Moestuin (25)

Wat ik vorige week over de regen schreef, was het deze week in overtreffende trap.
Toch gingen de schooltuinlessen op woensdag door en omdat ik er al een paar keer niet over geschreven heb, begin ik er nu eens mee!

Schooltuinen
Woensdag was het zo waar droog en de kinderen kwamen allemaal. Ze waren gemotiveerd, want het zou weer een leuke 'oogst-les' worden. Veel kinderen hadden er zelfs aan gedacht een plastic tas en een plastic bakje mee te nemen om hun oogst in te vervoeren.
Aan het begin van de les kies ik altijd twee kinderen uit, die op het laatst van de les het gereedschap controleren: is het überhaupt meegenomen van de tuin èn is het schoon gemaakt (met een borstel moeten de kinderen hun schrepel schoon vegen).
Maar aan het begin van de les mogen deze kinderen ook de temperatuur aflezen op de thermometer en de regenval meten in de regenmeter. Het was  18 graden 's morgens en de regenmeter was niet af te lezen: die zat zó overvol. Ik heb hem zelf in het keukentje overgeschonken en gemeten: 71 mm!!
Normaal gesproken tekenen de kinderen dit op in een grafiek, maar dit jaar is dat niet helemaal goed van de grond gekomen......... volgend jaar beter!
De kinderen mochten, naast wieden, ook veel groentes oogsten. Omdat in elke tuin de groentes verschillend waren gegroeid (het minst goed in mijn tuin, de voorbeeldtuin!) liep ik na de instructie en praktische uitleg iedereen langs om te kijken wat hij/zij kon oogsten.
Sommigen konden de eikenbladsla oogsten, anderen een krop andijvie, anderen de rode bieten.
Iedereen moest in ieder geval radijs, tuinkers en rucola oogsten. In sommige tuintjes was de snijsla heel goed gegroeid. Iedereen mocht in ieder geval een bosje goudsbloemen oogsten. Ik deed voor hoe je de stelen kunt afbreken, dat de stelen ongeveer even lang moeten zijn, zonder zijtakken èn dat je een oneven aantal bloemen moet plukken, omdat dit nu eenmaal mooi in een vaasje staat!
De kinderen kregen allemaal een stuk krantenpapier waarin ze het 'boeket' konden rollen. In een vaasje ziet het er straks echt leuk uit, die zonnige goudsbloemen!


Maar ook in het haar staan ze mooi!

.........deze meisjes waren er blij mee!
Sowieso is een oogstles een leuke les, want je ziet waar je al die vorige lessen, al die weken, moeite voor gedaan hebt.
De kinderen zijn echt apetrots op wat ze mee naar huis kunnen nemen.
Ik voedt dit gevoel nog een beetje door te vragen wie de mooiste bloemen of de grootste krop sla kan laten zien......  
Volgende week weer een oogstles!

Regen
Er was zó veel regen gevallen, dat mijn aardbeien letterlijk dreven. Om te laten zien dat ik niet overdrijf (ha ha) , hier de foto:

Er waren geen aardbeien meer te zien! En helaas, bij mijn buurman, waar ik vorig jaar nog aardbeien mocht na plukken, waren ook alle aardbeien rot. Ze zagen er nog rood uit, maar waren verzadigd van vocht en als je er een beetje op drukte, kwam het vocht (en bruin) eruit.
Zoveel regen zorgt voor een slechte aardbeienoogst dit jaar. Jammer!

Ik heb ook geen kropsla meer over, die is weggerot.
De ijsbergsla staat er gelukkig nog wel. Die heeft geen open krop en de regen loopt er vanaf, in plaats van erin.

Natuurlijk is het ook wel droog geweest deze week, maar de grond is verzadigd van vocht. Dat betekent dat ik er niet op kan lopen, want ik zak tot mijn enkels in de grond.
Gelukkig heb ik loopplanken die ik eventueel kan verleggen, daarover kan ik lopen en oogsten.
Maar wieden was deze week geen optie. Is dat erg? Klaag ik erover?
Nee hoor! Wieden is niet mijn favoriete werkje en ik ben gelukkig geen perfectionist in de tuin.
Er staat onkruid en véél en hóóg ook! Maar ja, ik kan ook genoeg oogsten.

Oogsten
Zelfs zoveel dat ik ruim kan kiezen en dagen in de week tekort kom om al mijn groentes op te eten.
Hoe leuk is dat?!  Een blog over 'bewaren'  volgt binnenkort.

Maar nu eerst wat ik allemaal geoogst heb deze week:
Wat een zacht bedje voor die tuinbonen!
  • rabarber
  • snijbiet
  • ijsbergsla
  • peulen
  • courgettes
  • frambozen
  • tuinbonen
  • sjalotten
  • kropsla
  • groen pepertje
  • tuinkers
  • radijs
Toch een hele opsomming, niet?!



Sjalotten die tot de uienfamilie behoren, oogst je als het loof bruin wordt. Het verdort en gaat slap hangen. Dat is een teken dat de bol is uitgegroeid en geoogst kan worden.
Het is de bedoeling dat de ui  nog indroogt, zodat hij lang bewaard kan blijven.
Natuurlijk kun je ze ook vers gebruiken. De tranentrekkerij is dan wel sterker, met die verse ui! De mosterdolie of look veroorzaakt die prikkelwerking waardoor je bij het schoonmaken gaat huilen.






Rabarber
Rabarberplanten zijn vaste planten, dat betekent dat ze elk jaar weer opkomen op dezelfde plek, al zie je er in de winter niets meer van. De wortelstok overwintert en de plant kan zo'n vijftien jaar oud worden. Elk jaar kun je van half april tot eind juni de rabarberstelen oogsten.
Maar na de langste dag van het jaar, wordt geadviseerd niet meer te oogsten. Rabarber bevat veel oxaalzuur, dat spul wat ervoor zorgt dat je na het eten van rabarber een stroef gevoel op je tanden hebt.  Oxaalzuur verbindt zich met het calcium (kalk) in ons lichaam en bij gezonde mensen verlaat het het lichaam ook weer. Het kan dan niet zoveel kwaad. Maar na de langste dag van het jaar neemt het oxaalzuurgehalte in rabarber flink toe.   Maar de eigenlijke reden dat je geen rabarberstelen meer moet oogsten na 21 juni, is dat de wortelstok uitgeput raakt. Ik ben niet zo precies van dé dag, dus ik heb deze week nog ruim rabarber geoogst. Heerlijk veel jonge, roze stelen. Want rabarber is een moerasplant, dus die genoot wel van al die regen! Weer een rabarbermeringue taart gemaakt (daar gaat een kilo rabarber in). Deze keer op bestelling èn glutenvrij. Was een leuke uitdaging. Van de andere rabarber maakte ik weer ijsjes en een chutney.
Maar nú is het ook klaar voor dit jaar!

Tomaten dieven
Tomatenplanten zijn van zichzelf wildgroeiers en je moet ze een beetje helpen, wil je vruchten zien. Je moet een tomatenplant 'dieven', dat betekent dat je alle takjes moet verwijderen die in de oksels van de bladeren gaan groeien.



Op deze foto, net boven mijn vinger, kun je dat zien. Je ziet de dikke hoofdtak, zijtakken die bladeren vormen, en daartussen begint dan weer een takje te groeien. Dit is een zogenaamde dief, want die rooft de sappen en voedingsstoffen van de plant die anders naar de vruchten, naar de tomaat, kunnen gaan. Je krijgt hele kleine vruchten, als je de tomatenplant niet 'dieft'. Als het warm en groeizaam weer is, moet je om de twee dagen de planten hier even op nalopen.

Er zijn al genoeg kapers op de kust, die een grote oogst willen tegenhouden.
Maar dat is ook het spannende en uitdagende aan tuinieren.
Geen jaar is hetzelfde en elke keer zijn er weer nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden.
Dat je dan toch nog zovéél kan oogsten, is dan gewoon super leuk!
Zou het dit jaar lukken om het jaarrond zelfvoorzienend uit mijn moestuin te eten?
We zullen het zien. Kijk je mee?!




 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten