Kerststress versus Kerstvrede!

Nog drie nachtjes en dan is het Kerstfeest! Kijk jij er ook zo naar uit?!
Een feest met heel veel gezelligheid en lichtjes.
Maar ook een feest van drukte en stress.....

Ho! Wacht even, dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Wat worden we met z'n allen 'geleefd',  in deze tijd van bijna-kerst. We maken afspraken met familie en vrienden, versturen tientallen kerstkaarten en plannen kerstdiners, kerstontbijten, kerstbrunches. kerstborrels, kopen mooie kleding, plannen kappers en schoonheidsspecialisten en dat voor die twee dagen Kerst.  Om onszelf vol te stoppen en anderen te imponeren. We verwachten zo veel van onszelf en anderen. Maar waarom eigenlijk?

Lijkt het niet een beetje op het wegstoppen van onze emoties, zoals iemand die zich volstopt met emo-food. Wat missen we? Is dat niet de kern van het kerstverhaal?
Gaat het soms zó: je komt op een verjaardag en als je binnen wordt gelaten, loop je de jarige straal voorbij. Hup, gelijk naar de verjaardagstaart toe en je pakt een stuk. Vervolgens kijk je naar de slingers en versieringen en vertelt hoe mooi je alles vindt. Je pakt drinken en gaat gezellig met iemand die je kent, zitten kletsen.
De jarige staat nog steeds bij de deur, vergeten en genegeerd.
Bij het kerstfeest gebeurt dit vaak. Herkenbaar??
Mensen die de Jarige vergeten en zich druk maken om het lekkere eten en de lichtjes.
Jezus staat bij de deur, vergeten en genegeerd. Niet uitgenodigd en niet welkom op Zijn eigen feest!
Terwijl Hij pas goed kan feesten! Hij weet hoe het moet! En op Zijn feest is er altijd afwezigheid van stress en aanwezigheid van vrede! (Ik spreek uit ervaring :))
Het Kerstfeest draait immers om de geboorte (verjaardag) van Jezus?!


Als je de reclamefolders bekijkt zie je deze kreten voorbij komen,
Kijk even mee:

 

 Hoewel ik dol ben op goed gevulde en ruim gesorteerde schappen van grote supermarkten, bekruipt me met kerst altijd een onbehaaglijk gevoel en kom ik het liefst even niet in de supermarkt.

Is Kerst alleen een commercieel feest geworden?

Er wordt veel onzin uitgekraamd in al die reclamefolders, terwijl het gaat om een kraamfeest.

Hoe kan het anders?

Er kan een heleboel anders, maar ik zal hier beschrijven wat wij doen.

Ik wil me niet gek laten maken en gelukkig heb ik daarin een keuze!

Kerstkaarten

Al ruim 14 jaar geleden zijn wij gestopt met het versturen van kerstkaarten. Wat door steeds meer mensen als voorbeeld wordt gevolgd. Ik vond de onnadenkende wensen en de zeer korte (gr. plus naam) tekst binnenin, niet echt boeiend. Bel liever een keer, zodat we kunnen bijpraten en wat meer van elkaar horen. Horen hoe het écht met je gaat.

De kaarten die ik elk jaar krijg, waardeer ik wel, hoor! We leggen ze in een mandje en kijken ze regelmatig even door. En waar kan dat beter dan op de plek waar je elke dag wel een paar keer even gaat zitten ;)?

Gasten

Wij hebben geen familie over de vloer en geen verplichtingen om bij familie te moeten komen. Eigenlijk heeft zich dat in de loop der tijd zo ontwikkeld. We hebben als familie geen verwachtingen van elkaar met kerst. We kunnen afspreken, maar het moet niet. Regelmatig nodigen we iemand uit met kerst of oudejaarsavond die single is en niet door anderen wordt uitgenodigd. Dit jaar moet het er nog van komen........ Hoewel, soms is ons gezin al druk genoeg, daar moet iemand ook weer tegen kunnen........

Eten en drinken

Onze kerstochtend is altijd gevuld met een kerkdienst, waar de kinderen een bijdrage aan leveren met iets moois wat ze hebben geoefend. Dus tijd voor een uitgebreid ontbijt nemen we niet echt.

Wat er wel op tafel komt is:

Beschuit met muisjes!

Want met alle lichtjes en gezelligheid is Kerst een geboortefeest!

Het is een jongetje en men noemt zijn naam Immanuel: God is bij ons gekomen!

Wat  het kerstdiner betreft:  dit doe ik op mijn gebruikelijke manier. Ik neem een groente uit mijn tuin en zoek daar een lekker gerecht bij uit.

Liefst met twee bijgerechtjes.

Dit jaar gaan we boerenkool eten. Nee..... niet zoals mijn moeder een keer deed in de stamppot, maar ik ga het dit jaar proberen in een curry. Ik wil het met basmatirijst en pappadums serveren.  Dit aten we vorig jaar ook, zag ik in mijn notities, maar dat is 366 dagen geleden. Het geheel klaar maken duurt ongeveer een half uur.  Dus ook voor mij leuk om te doen!

Het bijzondere zit 'm in het voorgerecht en dessert, wat we anders niet eten.

Het voorgerecht bestaat uit een (ster) bladerdeegvormpje en daarin ragout. Ik maak zelf een heerlijk romige champignonsaus (hier vind je de link naar het recept), wat ik als ragout serveer in deze bakjes. Of ik serveer een gevulde portobello.

Eigenlijk voor kinderen al een machtig voorgerechtje.

En als nagerecht (ik eet zelf zelden een nagerecht, maar maak op deze dag graag een uitzondering)  maak ik samen met de kinderen een ´grand dessert´. Meer hierover volgt........

En klaar is het diner!

Ik weet zeker dat we er ruimschoots genoeg aan hebben.....

Ach, volgens mij ben ik een waardeloze foodblogger. Waar andere foodbloggers al in oktober beginnen met kerstgerechten te bedenken, te bereiden en te  fotograferen voor deze tijd, ben ik daar helemaal niet mee bezig. Maar weet je...... ik heb er ook geen stress van.

Stress of onrust past niet bij het Kerstfeest, ik wil graag vrede, de vrede van God.

En ik wens het jullie allemaal:

Een goed Kerstfeest!