Pittige chilimuffins

Ik weet zeker dat ik  naast al die zoete oliebollen heel erg zin krijg in iets hartigs!
Deze keer geen hartige groentebeignets. Die heb ik al jaren gebakken en geserveerd met een oosters dipsausje. 

Nee, dit jaar ga ik voor lekkere, hartige muffins.  In de oven in plaats van in het vet......... 

In de diepvries ligt nog een voorraadje rode en groene pepers uit mijn tuin, mijn kippen leggen nog steeds eieren en van het kerstdiner heb ik nog een plantje verse koriander over.

Ik maak pittige chilimuffins als tegenhanger bij al dat zoete....

Het leuke van muffins is dat ze snel klaar zijn èn het komt niet zo nauw met het deeg. Ik bedoel, het hoeft niet glad en smooth te zijn,  het moet juist wat klonterig blijven.

Pittige chilimuffins

Ingrediënten:

• 175 g bio bloem
• 100 g volkoren meel
• 3 tl wijnsteenbakpoeder
• snuf gemalen zeezout
• 1 el basterdsuiker
• 100 g maismeel (polenta)
• 60 g geraspte belegen kaas
• 2 el verse koriander
• 90 g boter
• 1 ui (niet te groot)
• 2 rode Spaanse pepers
• 190 g roomkaas
• 1 groot ei
• 2,75 dl sojamelk

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Vet twee muffinvormen in met wat olie. Doe de bloem, het volkorenmeel, de bakpoeder en het zout in een kom en vermeng  goed. Snijd de koriander fijn. Roer  de suiker, het maismeel, de geraspte kaas en de koriander door het meel.

Smelt de boter in een pannetje. Hoe leuk! Dat gaat op mijn kachel, die deze gure dag overuren draait.

Snipper de ui heel fijn, snijd de rode pepers in hele kleine stukjes. Bij het gebruik van een bevroren pepertje is het handig het in bevroren toestand te snijden, voordat het pepertje zacht wordt.

Fruit de ui en de peper in het pannetje met  boter. En laat het weer wat afkoelen.

Roer de roomkaas los met het ei. Klop de melk erdoor, totdat je een romig, egaal mengsel hebt.

Roer het melkmengsel door het bakmeel. Roer ook de boter met de gefruite groentes erdoor.

Het beslag moet klonterig blijven, dus roer niet te lang.

Verdeel het beslag over de vormpjes, schep ze voor driekwart vol.

Bak de muffins in 10 tot 15 minuten in de oven goudbruin.

 

Bij mij bleven ze wat licht van kleur.

Geen probleem als dat gebeurt: zet de oven wat hoger en gebruik eventueel de grill om een lichtbruin korstje te krijgen.

Ik heb er natuurlijk gelijk een paar geproefd èn oh..... wat zijn deze lekker!

Precies genoeg pit en zeker weten een goede tegenhanger bij een 'sweet evening.'

Deze ga ik vaker bakken!

Een heel goede jaarwisseling!

Leuk dat je meeleest en tot volgend jaar........

 

Grand Dessert

Wat is er leuker dan een feestelijk diner af te sluiten met een Grand Dessert?!

Grand mag dan ook echt grand zijn! Snoeperij die iedereen lekker vindt en lekker luxe voor een keertje. 

Na een echte feestmaaltijd, zoals met Kerst of een verjaardag, sluiten we de maaltijd graag af met een grand dessert.

Ik deel hier even het idee, wat eigenlijk heel simpel is.

Zorg in de eerste plaats voor een 'grand' bord.

Rangschik hierop wat snoeperijen.

Kant en klaar gekocht, of zelfgemaakt.

Je ziet hier een stukje zelfgemaakte brownie (van  avocado met cacao) Klik hier voor het recept.

Daarnaast twee (diepvries) slagroomsoesjes, een kerstig petit fourtje (zó, wat was dat vreselijk zoet!) twee pepermuntballen en een 'after eightje'.

Net even wat extra's: een lepel silhouette gemaakt met poedersuiker. Natuurlijk kun je dit op een wit bord maken met cacaopoeder.......

Ook kun je variëren met allerhande uit karton uitgeknipte vormen.

Afhankelijk van het feest: denk aan sterren, een kerstboompje, een ballon, een hartje.........

Lekker en grappig!

Vervolgens mag er ijs bij. Deze keer niet zelf gemaakt, want er zijn zoveel lekkere smaken te koop.

Tot slot voor de liefhebber wat slagroom (daar houd ik zelf niet van!) Deze keer met Kerst ging ik erg voor het gemak, met een kant en klare spuitbus. Het liefst klop ik sojaroom op, voor een grote dot erbij.....

En dan...... de brand erin!

Gezellig een sterretje erin voor een super feestelijk effect.

Dat er wat 'zware metalen' op je dessert neerdwarrelen nemen we voor één keer op de koop toe.

Een grand afsluiting, dit Grand Dessert.

Alleen toegestaan met feestjes!

En natuurlijk kun je naar harte lust variëren in smaak, vorm en kleur.

Boomtakverlichting

Oh.... dit is zó'n geweldig sfeervolle, gezellige lamp. We maakten hem deze week zelf.  Het is namelijk niet moeilijk te realiseren als je tijd hebt! We maakten unieke, sfeervolle en verplaatsbare verlichting voor een diffuus licht binnenshuis.

Een grote stevige boomtak is de basis, een strip ledverlichting maakt het af. Mijn lief had een paar jaar geleden een strip ledverlichting voor zijn verjaardag gekregen (zo'n 5 meter) en het lag maar en lag maar...... Zonder bestemming. Nu mag het in deze boomtak en het staat ontzettend cosy  in een lege hoek hier in de eetkamer.

Ik zal hier de DIY delen, zodat meerdere boomtakken een mooie bestemming kunnen krijgen....... :)!

Het begint allemaal met het zoeken van een geschikte, lange boomtak. Deze is ruim 2 meter lang.

Het sfeervolle plaatje lijkt in het bos genomen, maar is  gewoon in het plaatselijke stadspark gemaakt.

Daar lag deze tak, al lang geleden afgebroken. Hij is redelijk droog en

déze (thumb up) mocht mee naar huis!

Op de zaagbank wordt de bast eraf gehaald en hij wordt op de goede lengte gezaagd.

Niet voor niks zit er een gevorkt uiteinde aan deze tak.

Zó blijft hij wat steviger staan èn het heeft een natuurlijker uitstraling.

Hij wordt goed bekeken en een paar knoesten worden weggezaagd.

Met een close-up zie je: het is verweerd, knoestig maar bovenal ècht hout!!

Met een bovenfrees maakt mijn lief een groef in de lengterichting van de boomtak.

Vooraf is de breedte van de strip ledverlichting gemeten.

Om uitschieten van de frees te voorkomen, zitten er aan weerszijden blokken met lijmtangen vast.

Zo wordt de frees recht geleid.

Heb je geen bovenfrees of is dit te moeilijk? Met een scherpe guts kun je op een ambachtelijke en langzame manier ook een groef uit de boomtak halen.

Aan één uiteinde gaat de groef over in een gat, geboord met een speedboor.

Hier moet de ledverlichting doorheen en daaraan vast zit het besturingskastje. Bij deze ledstrip is dit bedienbaar met een afstandsbediening.

Met een grote speedboor is de onderkant opengemaakt.

Hier past het besturingskastje in van de ledverlichting.

De trafo zelf moet in het stopcontact.

Bij elke ledstrip kan dit weer een beetje anders zijn.

Even puzzelen......

Het past......

En het zit goed!

De plakstrip van deze ledstrip krijgt voor de zekerheid wat montagekit erbij. Bij een nieuwe ledstrip werkt de plakstrip meestal prima, maar deze ledverlichting lag al een tijdje te wachten op een bestemming!

Aan de onderkant maakt mijn lief twee stootdoppen vast.

Hierdoor staat de boomtak steviger èn........ niet onbelangrijk:

kan het signaal van de afstandsbediening goed opgevangen worden door het bedieningskastje, wat in de boomtak zit.

YES! Hij doet het !

Even uitproberen natuurlijk, maar het is gelukt!

De verlichting is ook dimbaar...... wat een luxe!

De kerstboom is nog niet weg, maar wat is dit nu een gezellig hoekje in de eetkamer!!

Zó`n leuk effect in deze donkere dagen: dat mag verdubbeld worden.

Na een ochtendje shoppen, kwamen dochterlief en ik met nog twee strips ledverlichting thuis.

Gewoon bij de Kruidvat, nog geen 10 euro, èn deze keer een strip die in meerdere kleuren licht geeft.

Groen, geel, paars, blauw en daarbij nog allerlei variaties in het verspringen van deze kleuren.

Er werd een nieuwe tak gevonden.

En toen bleek de strip maar één meter lang te zijn.

Ach, geen probleem: het besturingskastje komt halverwege in de boomtak te zitten. Ook ingefreesd met de bovenfrees. En het snoer zit eronder in een smallere groef.

 

Het snoertje is vastgekit voor de stevigheid.

Ik vind een groene hoek erg mooi, zeker met de palm erbij.

En ja...... sfeerverandering kan nu ook.

Het licht is mooi, geeft een mooi effect en de afstandsbediening is nog makkelijker te bedienen doordat het ontvangkastje hoger ingebouwd zit.

In weinig tijd hebben we er twee prachtige sfeerlampen in huis bij.

Het makkelijke is, dat je ze in elk stopcontact kan inpluggen.

Wil mijn zoon, die in een  junglekamer slaapt, ook een lichtje bij het slapengaan,

dan mag hij een keer de boomtak lenen ;)

Is dit leuk of is dit leuk?!?

Laat je het me weten als je dit idee ook hebt uitgevoerd?

En stuur dan even een fotootje.......

Vanillesuiker zelf maken

Als je regelmatig bakt ontkom je er niet aan, af en toe moet er ergens vanille in. Bijvoorbeeld in mijn heerlijke appelcrumbletaart met vleugje vanille of natuurlijk in de vanilleroomsaus bij apfelstrudel. En wat te denken van wat subtiel vanille in de deze-week-te-bakken-oliebollen?
Vanille  kun je gebruiken in de vorm van vanillesuiker en je hebt ook vanille-essence.  Maar de echte vanille komt van een vanillestokje, toch?!

Wat  zijn vanillestokjes eigenlijk en waar komen ze vandaan?
De specerij vanille(stokjes) komt van de vanille-orchidee (Vanilla planifolia). Deze exotische plant komt oorspronkelijk uit Mexico, maar groeit op veel plaatsen in een tropisch klimaat. Het eiland Madagaskar is op dit moment één van de grootste producenten van vanille.

De vruchten van de plant (die eruitzien als peulen) worden onrijp geplukt en vochtig verhit, daarna langzaam gedroogd, waardoor een fermentatieproces optreedt.

Hierdoor verandert de onrijpe niet-aromatische vrucht in een zwart en glimmend vanillestokje met een fijne geur en smaak.

Naast andere specerijen in de supermarkt, behoren vanillestokjes tot de duurste producten. Voor 8 gram betaal je 2,99, wat omgerekend neerkomt op 373,75 euro!!
 Het is maar dat je het weet. Je hebt met vanille in huis, iets kostbaars!

Zoals met alle kostbare dingen, wordt ook een vanillestokje 'nagemaakt'. Dit gebeurt door het synthetisch nabootsen van vanilline.
In vanillestokjes zit vanilline. Dat is de naam waarmee het aromatische bestanddeel van vanille wordt aangeduid. De vanilline is een natuurlijke, geurige stof die te zien is op de buitenkant van het stokje. Wanneer een vanillestokje overlangs doormidden wordt gesneden, zie je binnenin kleine zaadjes, het zogenaamde vanillemerg. Dit is zwart van kleur en heel aromatisch.

De kans is groot dat vanilline, als ingrediënt op een zakje vanillesuiker, niet het natuurlijke bestanddeel is. Vanilline is namelijk ook de naam van een kunstmatig vanillearoma. De kunstmatige vanilline bootst de natuurlijke vanille bijna volkomen na. Het is goedkoper dan echte vanille. Kunstmatige vanilline wordt in de fabriek gemaakt van bestanddelen van de kruidnagelboom én van een bijproduct uit de papierindustrie. Dat klinkt niet echt smakelijk. Het zit wel in de meeste taarten, koekjes en desserts die we in de winkel kant-en-klaar kopen. De vraag is: wil je dit?!

Vanille-essence die in kleine flesjes bij de supermarkt te koop is, is altijd kunstmatige vanilline. Vanille-extract daarentegen is een natuurlijk product. Hierbij zijn de natuurlijke smaakstoffen van de vanilleboon in alcohol opgelost. Dit product kun je zelf maken door opengesneden vanillestokjes enkele weken in wodka te laten trekken.

Het aroma van vanille in room, ijs, taart en andere levensmiddelen wordt meestal verkregen door wat synthetische vanilline toe te voegen. Het kan ook door vanillepeulen mee te koken of nog beter, door de peulen overlangs open te snijden, waardoor het zeer smaakvolle merg vrijkomt uit het binnenste. Goede vanille heeft een sterk smakend en geurend aroma, maar aan levensmiddelen wordt meestal synthetische vanilline toegevoegd, omdat dit veel goedkoper is.

Vanillesuiker is, heel simpel, suiker met vanillesmaak. Meestal is deze smaak afkomstig van de synthetische vanilline en zou dus eigenlijk vanillinesuiker moeten heten.
Vanillesuiker kan echter ook van natuurlijke vanille worden gemaakt èn dat heb ik gedaan. Helemaal niet moeilijk of duur.
In combinatie met suiker wordt het aroma van vanille namelijk nog krachtiger.
Aangezien natuurlijke vanille veel méér aromastoffen bevat dan alleen vanilline is er een smaakverschil tussen vanillesuiker van vanilline of van vanillestokjes.

Vanillesuiker van vanillestokjes maak je simpel door vanillestokjes samen met witte suiker in een pot te stoppen. De geur en smaak zal na zo'n één tot twee weken  goed in de suiker getrokken zijn.
Dit heb ik dus gedaan.
Je kunt hiervoor de 'nieuwe'  vanillestokjes gebruiken, of nog goedkoper:  je neemt gebruikte vanillestokjes. Dit betekent dat je het merg er hebt uitgeschraapt voor in je recept en vervolgens de stokjes hergebruikt voor vanillesuiker.
Het is toch zonde, om iets weg te gooien, wat je nog kunt gebruiken.....
Dat doe ik dus niet meer!!

Maar hoe maak ik nu vanillesuiker?!

Simpel: je neemt één of twee gebruikte vanillestokjes, eventueel in stukjes en stopt ze in een potje. Doe er zo'n 150 tot 200 g suiker bij. Ik gebruik hier vruchtensuiker (pure fructose) die heel fijn en zoet is en geen snelle suikerpiek in je bloed teweegbrengt.
Je kunt ook basterdsuiker gebruiken, als je dit wilt.

Deze 'starter' van vanillesuiker, kun je elke keer aanvullen. Heb je wat suiker gebruikt, voeg je weer nieuwe toe en heb je weer een vanillestokje gebruikt, niet weggooien, maar in je potje vanillesuiker stoppen.

Wat simpel en leuk. Je bent nu niet alleen goedkoper uit, maar wat te denken van de smaak? Ik zie nog een bijkomend voordeel: je hoeft niet mee te doen met verspilling van verpakkingsmateriaal. Normaal zit vanillesuiker in zakjes van 5 gram verpakt en vervolgens zitten die zakjes weer in plastic.

Dat kan dus beter!
Maak lekker makkelijk vanillesuiker en verspil niets meer wat nog smaak of geur afgeeft (.....)

 

 

Veel bakplezier ermee!

 

Kerststress versus Kerstvrede!

Nog drie nachtjes en dan is het Kerstfeest! Kijk jij er ook zo naar uit?!
Een feest met heel veel gezelligheid en lichtjes.
Maar ook een feest van drukte en stress.....

Ho! Wacht even, dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Wat worden we met z'n allen 'geleefd',  in deze tijd van bijna-kerst. We maken afspraken met familie en vrienden, versturen tientallen kerstkaarten en plannen kerstdiners, kerstontbijten, kerstbrunches. kerstborrels, kopen mooie kleding, plannen kappers en schoonheidsspecialisten en dat voor die twee dagen Kerst.  Om onszelf vol te stoppen en anderen te imponeren. We verwachten zo veel van onszelf en anderen. Maar waarom eigenlijk?

Lijkt het niet een beetje op het wegstoppen van onze emoties, zoals iemand die zich volstopt met emo-food. Wat missen we? Is dat niet de kern van het kerstverhaal?
Gaat het soms zó: je komt op een verjaardag en als je binnen wordt gelaten, loop je de jarige straal voorbij. Hup, gelijk naar de verjaardagstaart toe en je pakt een stuk. Vervolgens kijk je naar de slingers en versieringen en vertelt hoe mooi je alles vindt. Je pakt drinken en gaat gezellig met iemand die je kent, zitten kletsen.
De jarige staat nog steeds bij de deur, vergeten en genegeerd.
Bij het kerstfeest gebeurt dit vaak. Herkenbaar??
Mensen die de Jarige vergeten en zich druk maken om het lekkere eten en de lichtjes.
Jezus staat bij de deur, vergeten en genegeerd. Niet uitgenodigd en niet welkom op Zijn eigen feest!
Terwijl Hij pas goed kan feesten! Hij weet hoe het moet! En op Zijn feest is er altijd afwezigheid van stress en aanwezigheid van vrede! (Ik spreek uit ervaring :))
Het Kerstfeest draait immers om de geboorte (verjaardag) van Jezus?!


Als je de reclamefolders bekijkt zie je deze kreten voorbij komen,
Kijk even mee:

 

 Hoewel ik dol ben op goed gevulde en ruim gesorteerde schappen van grote supermarkten, bekruipt me met kerst altijd een onbehaaglijk gevoel en kom ik het liefst even niet in de supermarkt.

Is Kerst alleen een commercieel feest geworden?

Er wordt veel onzin uitgekraamd in al die reclamefolders, terwijl het gaat om een kraamfeest.

Hoe kan het anders?

Er kan een heleboel anders, maar ik zal hier beschrijven wat wij doen.

Ik wil me niet gek laten maken en gelukkig heb ik daarin een keuze!

Kerstkaarten

Al ruim 14 jaar geleden zijn wij gestopt met het versturen van kerstkaarten. Wat door steeds meer mensen als voorbeeld wordt gevolgd. Ik vond de onnadenkende wensen en de zeer korte (gr. plus naam) tekst binnenin, niet echt boeiend. Bel liever een keer, zodat we kunnen bijpraten en wat meer van elkaar horen. Horen hoe het écht met je gaat.

De kaarten die ik elk jaar krijg, waardeer ik wel, hoor! We leggen ze in een mandje en kijken ze regelmatig even door. En waar kan dat beter dan op de plek waar je elke dag wel een paar keer even gaat zitten ;)?

Gasten

Wij hebben geen familie over de vloer en geen verplichtingen om bij familie te moeten komen. Eigenlijk heeft zich dat in de loop der tijd zo ontwikkeld. We hebben als familie geen verwachtingen van elkaar met kerst. We kunnen afspreken, maar het moet niet. Regelmatig nodigen we iemand uit met kerst of oudejaarsavond die single is en niet door anderen wordt uitgenodigd. Dit jaar moet het er nog van komen........ Hoewel, soms is ons gezin al druk genoeg, daar moet iemand ook weer tegen kunnen........

Eten en drinken

Onze kerstochtend is altijd gevuld met een kerkdienst, waar de kinderen een bijdrage aan leveren met iets moois wat ze hebben geoefend. Dus tijd voor een uitgebreid ontbijt nemen we niet echt.

Wat er wel op tafel komt is:

Beschuit met muisjes!

Want met alle lichtjes en gezelligheid is Kerst een geboortefeest!

Het is een jongetje en men noemt zijn naam Immanuel: God is bij ons gekomen!

Wat  het kerstdiner betreft:  dit doe ik op mijn gebruikelijke manier. Ik neem een groente uit mijn tuin en zoek daar een lekker gerecht bij uit.

Liefst met twee bijgerechtjes.

Dit jaar gaan we boerenkool eten. Nee..... niet zoals mijn moeder een keer deed in de stamppot, maar ik ga het dit jaar proberen in een curry. Ik wil het met basmatirijst en pappadums serveren.  Dit aten we vorig jaar ook, zag ik in mijn notities, maar dat is 366 dagen geleden. Het geheel klaar maken duurt ongeveer een half uur.  Dus ook voor mij leuk om te doen!

Het bijzondere zit 'm in het voorgerecht en dessert, wat we anders niet eten.

Het voorgerecht bestaat uit een (ster) bladerdeegvormpje en daarin ragout. Ik maak zelf een heerlijk romige champignonsaus (hier vind je de link naar het recept), wat ik als ragout serveer in deze bakjes. Of ik serveer een gevulde portobello.

Eigenlijk voor kinderen al een machtig voorgerechtje.

En als nagerecht (ik eet zelf zelden een nagerecht, maar maak op deze dag graag een uitzondering)  maak ik samen met de kinderen een ´grand dessert´. Meer hierover volgt........

En klaar is het diner!

Ik weet zeker dat we er ruimschoots genoeg aan hebben.....

Ach, volgens mij ben ik een waardeloze foodblogger. Waar andere foodbloggers al in oktober beginnen met kerstgerechten te bedenken, te bereiden en te  fotograferen voor deze tijd, ben ik daar helemaal niet mee bezig. Maar weet je...... ik heb er ook geen stress van.

Stress of onrust past niet bij het Kerstfeest, ik wil graag vrede, de vrede van God.

En ik wens het jullie allemaal:

Een goed Kerstfeest!