Traktatie op een stokje

Al weken van tevoren zat het in m'n hoofd: deze traktatie klopt helemaal en is geweldig om mee te starten dit jaar! Het is èn origineel èn gezond èn lekker!!
Origineel: zeker! Gezond: ja...…   Lekker?  Over smaak valt natuurlijk te twisten.....  ik vond ze heerlijk. Maar na een proefsessie hier in huis, kwam er toch een nieuw idee uit. De kinderen in de klas krijgen een andere traktatie.

Maar wat in mijn hoofd zit, gaat er niet zomaar uit!
Dus bakte ik twee soorten traktaties: één voor de kinderen èn één voor de juffen en die ene meester - de directeur - bij ons op school.
Volgens mij voldoen alle twee de traktaties volledig aan het gezonde school-label.

En..... is het nu veel werk??
Want ja, het 'moet' wel op de dag zelf, gebakken worden....
Een lieve vriendin uit de straat bespaarde me de eerste rit naar school, waardoor ik op het rijzende deeg bij de kachel kon letten.
Het kostte me alles bij elkaar ruim twee uur werk. Waarvan het meeste rijzen, rusten en bakken was.
Ik vond het een leuke uitdaging aan het begin van dit jaar!
En vond het werk wel meevallen!

Mijn stoere - toch wel zenuwachtige  - 11-jarige had een toptraktatie op een stokje!

Ik geef je een kijkje in mijn keukentje....

Mini focaccia's op een stokje

              voldoende voor 12 stokjes 

Ingrediënten:

• 1 zakje droge gist (7 gram)
• 2 tl goede (!) honing
• 60 ml olijfolie
• 200 g biologische bloem
• 50 g volkoren tarwemeel
• 3 gr fijn zeezout
• 12 biologische cherrytomaatjes
• 1 takje rozemarijn (lekker uit eigen kruidentuin)
• grof zeezout
  verder nodig:
• 12 houten prikkers

Hoe maak ik het klaar:

Meng de gist met 120 ml warm water en de honing in een kom. Roer door en laat zo'n 20 minuutjes staan. Roer de olijfolie erdoor.

Zeef de bloem en het meel boven een andere, grote kom en voeg het fijne zout toe.

Maak een kuiltje in het midden en voeg het gistmengsel toe. Roer door vanuit het midden, zodat het meelmengsel zich goed mengt met het vocht. Is het iets te vochtig? Voeg extra bloem toe. Is het te droog? Voeg voorzichtig wat water of olie toe.

Bestuif je werkvlak met wat bloem en kneed het deeg goed door. Hoe langer en beter je kneed, hoe beter, lees: luchtiger, het eindresultaat zal worden. Met kneden breng je lucht in het deeg en worden de gluten ontwikkelt. Als gluten goed ontwikkeld worden, houden ze het gist goed vast in het deeg. Kneed met je vlakke hand: trek, duw en sla dubbel en houd dit zeker 10 minuten (liever nog 15 minuten) vol. Ik werd er warm van en ook het deeg warmt altijd een paar graden op. Prima! Want de volgende stap is het rijzen. Maak een bal van het deeg en besprenkel met wat druppels olijfolie. Het deeg moet op een warme plaats liefst in volume verdubbelen. Ik dek mijn deeg altijd af met een warm-vochtige theedoek. Zet de kom op een tochtvrije, warme plaats. Bij de houtkachel, die ik 's morgens vroeg - mede voor dit doel -  had aangestoken, is een ideaal plekje. Laat het deeg ongeveer een uur rijzen.

Verdeel het deeg daarna in ongeveer 36 balletjes. Ik ga niet alles netjes afwegen, maar deel het deeg op. Eerst door de helft, nog een keer door de helft, dan in drieën en nog een keer in drieën. 

Bekleed een bakplaat met bakpapier of bakfolie 

en vorm van de deegballetjes kleine, vierkante kussentjes. Duw er met je vinger een gat in.

Besprenkel weer met wat olijfolie.

Ris de rozemarijnnaaldjes van het steeltje af.

Was de tomaatjes. Heb je grote tomaatjes, dan kun je ze halveren. Leg op twaalf mini-focaciaatjes een tomaatje, op twaalf andere strooi je wat grof zeezout

en verdeel de rozemarijnnaaldjes op de overgebleven broodjes.
Je kunt overigens ook grof gedroogde rozemarijn gebruiken, prik ze een beetje in het zachte deeg.

Laat de minibroodjes nog 20 minuten rusten op een warme plek.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Schuif de bakplaat in de oven en bak de focaccia's in de oven in ongeveer 10 minuten lekker knapperig en lichtbruin.

Laat iets afkoelen en steek aan elke prikker een focaccia met tomaat, eentje met rozemarijn en eentje met zeezout.

Ik zette de traktatie op stokjes in een gezellig mandje en het kon zó mee naar school.

Nog lauwwarm, super vers is het op z'n lekkerst!

Dit werd dus de traktatie voor de juffen.

Niet erg eigenlijk, want die beginnen op deze manier ook warm en gezond.

Voor de kinderen werd het déze traktatie, geïnspireerd op de kerstboom van bladerdeeg die ik vorig jaar maakte.

Stengels met pesto en geraspte kaas en natuurlijk met een leuk labeltje eraan.

Gauw met de warme traktatie naar school gefietst (wát is een bakfiets hiervoor handig) en op tijd in de klas gebracht.

Aan het eind van de dag was ik natuurlijk heel nieuwsgierig..... 

Èn….. was het in de smaak gevallen?

Ja zeker. En alles was schoon op!
De jarige was tevreden.....

Waard om over te bloggen.

En hoewel de traktatie vorige week al werd uitgedeeld, doe ik dat dan nog maar.....