Salielikeur

 Oh, oh wat werd dat bij mij vanmiddag onverwacht een vrolijke boel!! 
Het was tijd om de fles met salie-op-sterk-water uit de kelder te voorschijn te halen, 
te zeven en zoeten tot likeur.

En daarna moesten er foto's voor dit blog gemaakt, waarbij ik jullie natuurlijk 

moet kunnen vertellen wat ik van de salielikeur vindt....

Met dat ik de salielikeur proefde, wilde ik 'm ook even vergelijken met de laurierlikeur.

Nou ja.... je snapt het al! Ik werd er vrolijk van!

Zeker toen een vriendin langskwam en niet vies  bleek van een borreltje 's middags.

En 's avonds moest Peter eraan geloven. Zijn mening over alcohol en smaak is wat meer...

 uhm - hoe zeg ik dat? - op ervaring gefundeerd. 

Straks doe ik weer mee aan dry january  (klik) maar deze week 

moest ik de salielikeur echt even wat aandacht geven!

Hoe ik er bij kom om salielikeur te maken? Het idee kwam ik tegen bij Diana's mooie moestuin en 

laat er in mijn kruidentuin een enorm grote salieplant staan, die er om smeekt er wat van te maken!

Salie [Savlia Officinalis] is een vaste plant die zelfs in de winter - tenminste onze winters - groen blijft. 

Salie heeft houtachtige stengels en grijsgroene, zachtviltige bladeren.  

De bladeren bevatten vluchtige olie die tot ontwikkeling komt op warme, droge dagen.

 Je kunt salie het beste 's middags plukken.

Het is een keukenkruid dat bekend staat om de spijsvertering te bevorderen. 

Eet je salie bij een maaltijd met veel vet, dan verloopt de vetvertering veel gemakkelijker.

Maar naast het gebruik  in de keuken, past salie ook goed in het medicijnkastje!

Salie is een sterk antibiotisch kruid en heeft desinfecterende kracht. 

Het woord salvia komt van het Latijnse 'salvare'  wat 'gezondheid/genezing' betekent.

Naast vluchtige olie bevat het blad eiwit, looizuur, zeepstof, bitterstof, nitraten, slijm, gom, hars en nog meer.....

Niet alles is even heilzaam, bovendien bevat salie ook thujon,  net als absintalsem.
Begin 20ste eeuw dacht men dat deze stof de ziekte absinteïsme veroorzaakte. Salie en tal van andere planten maken thujon aan. Thujon is giftig als je het in grotere hoeveelheden binnen krijgt, maar het is moeilijk om een algemene drempel aan te geven waarboven bijvoorbeeld salie giftig wordt. Want de hoeveelheid thujon wisselt gedurende het jaar. In salie meten wetenschappers de hoogste concentraties in de herfst en de winter. Er zit meer thujon in oudere bladeren en minder in jongere bladeren.

Van een hoge hoeveelheid thujon kun je zelfs stuiptrekkingen krijgen.

Hoe gezond salie (en kruiden in het algemeen) ook zijn, wees er matig mee.

Zeker mensen met epilepsie kunnen salie beter laten staan.

Verse salieblaadjes werken bloedstelpend en wondhelend. Salie wordt vaak gedronken als thee 

of het wordt als gorgeldrank gebruikt. Het gaat overdadig, nachtelijk zweten tegen, 

versterkt het hart en de zenuwen. Het verwarmt de maag, verdrijft koorts en gaat braken tegen. 

Salie is bloedreinigend, werkt goed bij een zieke lever en door haar opwekkende kracht geeft ze energie.

Verslijmde luchtwegen worden door salie vrijgemaakt! 

Ontstoken keel en mondholte, keelziektes, amandelontsteking en etterende tanden, hebben baat bij salie

 en het helpt ook bij bloedend, zwerend of terugtrekkend tandvlees.

Saliethee werkt het best, maar via deze salielikeur krijg je ook de gezonde eigenschappen binnen. 

Da's toch mooi meegenomen!

En het is makkelijk te maken. Kijk maar mee...

Salielikeur

      voor 1,25 liter likeur

Ingrediënten:

• 850 ml   Eau de vie avec poire òf wodka
• ongeveer 200 g salie, blaadjes en takjes
• 350 ml suiker
• 300 ml water

Hoe maak ik het klaar:

Pluk de salie op een droge dag, liefst 's middags als de zon schijnt. 

Schud de salie uit en veeg eventueel grond of insectje weg. Was de blaadjes liever niet.

Ik liet de blaadjes aan de takken zitten en het gezamenlijke gewicht was 200 gram. Volgende keer zal ik alleen de blaadjes gebruiken  en ze ook wat fijner knippen, dan wordt er nog meer smaak en inhoudsstoffen afgegeven.

Doe de blaadjes in een goed schoongemaakte, met kokend water omgespoelde pot of fles met een brede halsopening. 

Overgiet met de sterke drank.

Ik had een fles eau de vie met peer staan, meegenomen vorig jaar van de vakantie in Luxemburg. 

Maar om puur te drinken, vond ik te sterk. Ideaal dus om te gebruiken in deze likeur.

Eau de vie [levenswater] is een helder doorzichtige sterke drank met een promillage van ongeveer 40%. Het wordt gemaakt van vergiste en daarna gedestilleerde vruchten. 

De peer is een bekende vrucht waar veel eau de vie's van gemaakt worden. 

Er is zo'n 8 kilo peer nodig om 1 liter eau de vie avec poire te maken. 

Het komt van oorsprong uit Zwitserland en werd door monniken al in de Middeleeuwen gemaakt. 

 Eau de vie is ook in Nederland verkrijgbaar, alleen wordt hier niet altijd echt vergist fruit gebruikt.

 Je kunt het vast ook zelf maken, maar dat is een ander onderwerp. Online is het te bestellen. 

Wodka is een goede vervanger: ook doorzichtig, neutraal van smaak en 

met ongeveer hetzelfde alcoholpromillage.

Zet de pot of fles weg op een donkere plek. Zorg dat de blaadjes niet boven de drank uitsteken, 

dan krijg je een mooie, lichtgroene likeur. 

Leg eventueel wat zwaars op de blaadjes, zodat ze niet gaan drijven.

Na zes weken trekken is het tijd om te verwerken en de likeur te zoeten. 

Doe de suiker met het water in een kleine pan en zet op het vuur.

 Het water hoeft niet te koken, maar de suiker moet erin oplossen. 

Blijf goed roeren, tot je geen suikerkorreltje meer ziet.

Laat afkoelen.

Zeef ondertussen de blaadjes en takjes salie uit de drank. Doe dit door een zeef met een stuk kaasdoek.

Schenk de suikersiroop bij de alcohol.

De salielikeur is gelijk klaar om te drinken.

Ik vind het altijd lekker 'on the rocks' maar de echte liefhebben drinkt 'm gewoon puur.

Zoals je ziet is het mij niet gelukt om een mooie groene kleur te krijgen.

Er staken toch wat blaadjes boven de alcohol uit.

Het glaasje links is laurierlikeur - die wás wel mooi groen - en rechts is de salielikeur.

Ach, mooi bruin is ook goed voor een zelf-maak likeur.

Peter vond de salielikeur een beetje neigen naar Jägermeister.

Jägermeister is een complex smakend drankje van zoet, kruidig, bitter, fruitig en aromatisch.

De receptuur van Jägermeister wordt strikt geheim gehouden, 

maar het is goed mogelijk dat er salie in zit, toch?!

Denkend aan de goede eigenschappen van salie, is het ècht gemeend wanneer je zegt:

op je gezondheid!!

En drink met mate....