De Verenigde Naties en de maan (bijenblog)

Terwijl ik 'in de bijen' bezig was, bedacht ik bovenstaande cryptische blogtitel... 

nu nog het verhaal erbij.

Na vier jaar stuntelen en steeds bij te leren door te doen, 

mag ik mezelf een (wat meer) ervaren imker noemen.

Maar volken namen geven had ik nog niet eerder gedaan en er zijn ook imkers die dit nooit doen.

Maar dat betekent niet dat ik het nooit doe.

Het volk waar ik vandaag in werkte - tegelijk het enige volk wat ik nu heb - heeft dan ook vanaf heden 

een naam: " de Verenigde Naties", of kortweg VN genoemd...  nieuwsgierig hoe ik daarbij kom?

Vorig jaar heb ik niet veel over mijn bijen geschreven en dat kwam simpelweg doordat ik 

in het begin van het jaar geen bijen meer had. Mijn drie volken waren geen van allen 

de winter doorgekomen en het blijft gissen naar de oorzaak.

Hoe dan ook, begin juni kreeg ik een ienie mienie klein volkje van Susanne - nog steeds blij mee - 

en op 2 juli schepte ik een geweldig mooie, grote bijenzwerm.

Toen had ik weer twee volken!!

Volg je me langer, dan heb je hierover kunnen lezen....

Maar toen.... toen ging het niet meer goed met dat prachtige zwermvolk. Na drie weken 

kwam ik erachter dat de jonge en nieuwe koningin niet voldeed. 

Er waren geen eitjes en jonge larven meer te zien  in de bijenkast, de koningin was dood. 

Het volk was al bezig met hun reddingsplan: er waren nieuwe koninginnen in de maak.

Niet één, maar wel twaalf! Dat is behoorlijk veel!

Dus besloot ik in te grijpen en 'brak' ik bijna alle koninginnedoppen (de cel waarin de larve

die een koningin moet worden) op één na.... 

daaruit kon een nieuwe koningin komen,

 maar het was toen al laat in het bijenjaar. Er kwam een nieuwe Queen,

 maar het volk was inmiddels erg gekrompen. En ook deze koningin ging niet dadelijk 

 aan het-eitjes-leggen. Was ze wel gezond of had ik teveel gestuurd en hadden de bijen 

zelf een koningin willen uitkiezen??  Kortom: het volk bleef te klein om te overwinteren.

Dit ziet een imker eenvoudig door het aantal straatjes te tellen waar bijen in lopen.

Hier zie je me boven de bijenkast. De ruimte tussen de latjes in, noem je 'straatjes'.

Een volk wat inwintert moet niet alleen voldoende honing hebben, maar ook voldoende bijen.

Liefst een kast vol: 10 straatjes, want het volk krimpt altijd nog in de winter.

Een laatste redmiddel is het verenigen van twee volken.

Op 12 november heb ik het zwermvolk uit kast nummer 3 bij volk 1

 - de bijen van Suzanne in kast nummer 1 - gezet met behulp van de krantmethode.

Bijen vliegen feilloos naar hun eigen vertrouwde kast toe. Ze zullen nooit 

zomaar een andere kast binnenvliegen en dat lukt ze ook niet. Ze zullen worden tegengehouden 

of zelfs worden aangevallen als ze dit toch proberen. Ze zijn door geur honkvast! 

Al staan twee kasten op 10 cm afstand van elkaar, ze zullen altijd hun eigen ingang nemen.

Hierdoor kun je dus niet zomaar twee verschillende bijenvolken samenvoegen. Dat wordt oorlog!

Dus gebruiken imkers de krant methode.

 Let op! Geen oude krant, maar een nieuwe: met verse drukinkt! 

Bijen vliegen en handelen op geur en laten zich leiden door feromonen.

Bij het samenvoegen van twee volken zit de krant met de geur van inkt tussen beide bijenvolken. 

De geur van het andere volk wordt hierdoor vertroebeld...

Als bijen een gat in de krant knagen en een opening creëren,  vermengen de geurstoffen 

zich beetje bij beetje en gaat dit goed. Dan is er nog het probleem van twee koninginnen. 

Dat wordt door de bijen nuchter opgelost: de minst sterke, minst goede koningin wordt doodgebeten.

Zo Verenigde ik mijn twee volken net voor de winter om ze beiden te kunnen laten overleven. 

Eén van de koninginnen heeft haar leven gegeven ten dienste van de overleving van haar volk.

Maar dat principe begrijpen bijen toch al beter dan mensen....

In de winter kon ik niet gaan kijken, een bijenkast openen met te lage temperaturen

 is funest voor een goede 'winterzit' van het bijenvolk.

Begin februari zag ik bijen buiten de kast vliegen en ik wist dat mijn plannetje was geslaagd. 

Mijn bijen hadden de  winter overleefd! Yes!

Als één Verenigd en sterk volk, als Verenigde Naties!!

Nu de maan nog...

Sinds vorig jaar tuinier ik met hulp van de maankalender van Maria Thun. 

Omdat bijen onlosmakelijk met de moestuin verbonden zijn - daarom houd ik ook bijen -,  

heeft de maan ook met bijen te maken of anders gezegd ondergaan bijen ook de invloed van de maan. Dit natuurvolk leeft gedreven door instincten, feromonen en natuurkrachten....

En ik als imker kan hier mijn voordeel mee doen.

Met propolis (letterlijk: 'voor de stad') maken bijen hun huis stevig gesloten 

voor invloeden van buiten de kast. Alleen de vlieg- of haalbijen hebben contact met de buitenwereld.

Op het moment dat de imker de bijenkast opent komen invloeden van buitenaf de kast binnen. 

Op dagen dat je beter niet in de tuin kunt werken, kun je beter ook niet in de bijen  werken. 

Op bladdagen is dit eveneens geen goed idee!

Open je de kast op bloemdagen dan stimuleert de imker de bijen met 

het verzamelen van stuifmeel, oftewel pollen.

Door Maria Thun worden dit kosmische krachten genoemd, die de kast kunnen binnenkomen. 

Op vruchtdagen stimuleert het openen van de kast juist het verzamelen van nectar, 

 waar honing van gemaakt wordt.

En op worteldagen wordt het bijenvolk door het openen van de kast gestimuleerd 

meer raat te bouwen.

Op bladdagen  zijn bijen druk bezig om van de binnengebrachte nectar honing te maken,

 dan is het geen goed tijdstip om in de bijen te werken.

De processen in de bijenkast vinden niet na elkaar plaats, maar altijd tegelijkertijd.

Wat wil je met een volk van zo'n 40.000 tot 60.000 bijen!

 Wat bedoeld wordt, is dat de imker op de genoemde speciale dagen het volk vooruit 

kan helpen in een bepaalde ontwikkeling of om extra voedselreserves op te bouwen.

Of het echt werkt, heb ik nog niet zelf onderzocht, maar wat is dit cool!

Dit jaar ga ik erop letten en op speciale dagen in mijn bijenvolk werken.

Als imker raak je nooit uitgeleerd!

Deze foto maakte ik dit voorjaar: op een leeg raam zie je de typische rondbouw en ijver 

van de bijen bij het raatbouwen.

Een week later zag ik deze bij-zondere vormen al niet meer: het raam was mooi recht dicht gebouwd.

Als ze in dit tempo doorbouwen en voedsel verzamelen, heb ik eind mei de eerste honing!

Dus voor de honingliefhebbers:  nog héél even wachten.... :)