Mexicaanse taco's met zoete aardappel

 Op zoek naar ideeën om te koken met mijn eigen oogst zoete aardappelen kwam ik uit

 bij lekkere recepten en maakte vervolgens mijn eigen versie van vegetarische taco's 

met zoete aardappel.

Het was zo lekker dat iedereen er nog één wilde. En nog één.... 

De oudste kinderen met veel betere camera's hielpen me wel even met de foto's ;)

Er ontstond een spontane samenwerking rondom dit blog.

Bedankt, jongens!

Geniet mee met dit Mexicaanse avontuur op je bord!

Mexicaanse taco's met zoete aardappel

    voor 18 taco's

Ingrediënten:

• 18 taco's
• 600 g zoete aardappel
• 3 el olijfolie
• 1/2 tl komijn
• snuf pittige paprikapoeder
• potje mais (340 g)
• 300 g vega gehakt
• 1 blik bio gepelde tomaten
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 100 g cherrytomaatjes
• 2 avocado's
• 150 g jong belegen kaas
• 1 limoen
• 125 ml zure room
• 3 takjes verse koriander

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 200° C.

Maak de zoete aardappel goed schoon. Biologische exemplaren hoef je niet te schillen. Snijd de aardappel in blokjes. Doe in een schaal, vermeng met de olijfolie, de komijn en paprikapoeder en versgemalen zout en peper. Verdeel over een bakplaat, bekleed met bakpapier en 

bak de zoete aardappelblokjes in de oven krokant en lichtbruin in 15 minuten.

Zet ondertussen een pan op het vuur en bak in wat olie het vegagehakt. Voeg de mais en

 de tomaten uit blik toe. Maak ze wat kleiner en roer tot een saus.

Halveer de cherrytomaatjes en snijd de avocado in partjes. Rasp de kaas.

Zet in een ruime ovenschaal zoveel tacoschelpen naast elkaar als past. Vul ze eerst 

met de gebakken  aardappelblokjes. Doe hier het tomatenmengsel overheen en

 verdeel over elke taco een paar cherrytomaatjes.  Strooi hier de geraspte kaas overheen en 

zet in de oven op 200° C.

Bak ze kort af, tot de kaas gesmolten is, niet langer dan 5 minuutjes.

Rasp de schil van de (bio) limoen en pers het sap uit. Roer rasp en sap door  de zure room.

Serveer de warme taco's met de takjes verse koriander, de zure room en de partjes avocado.

Niet alle taco's zullen in één keer in de oven passen - bij mij tenminste niet. 

Zorg dat alles klaar staat zodat je tijdens het eten de volgende schaal taco's 

de oven in kan schuiven.

Dit gerecht smaakt heerlijk en met de gordijnen dicht,

doet het je niet alleen verlangen maar ook denken dat je in zonniger oorden bent.

Geniet ervan!

Streetfood; 2x Turkse pizza vega

 In de herfstvakantie bedacht ik om met mijn vier kinderen afzonderlijk,

het zijn inmiddels allemaal tieners of jongvolwassenen, uit lunchen te gaan. 

Met mama naar een museum, samen zwemmen of een dagje naar familie is namelijk 

he-le-maal niet chill.

Omdat we elke dag moeten eten en omdat mama betaalt, vond iedereen wel een gaatje

 in de vakantie om met mij uit lunchen te gaan. En gezellig dát het was! 

Even quality time met elk van mijn kinderen.... dát houden we erin!

Oudste en jongste kind hadden beide dezelfde wens: Turkse pizza eten.

Eerlijk gezegd liep ik de tentjes waar je deze kunt kopen altijd snel voorbij, 

maar nu moest ik eraan geloven. Een beetje weifelend nog heb ik ze geproefd. Mmmmm... wat verrassend lekker!

Ik krijg bijna spijt dat ik nooit eerder een Turkse pizza at.

Loop jij deze tentjes  ook altijd snel voorbij?

Of ben je vaste klant bij de Turkse pizzabakker?!

Het is echt super lekker, eenvoudig en tegelijk geeft 't een heerlijk voldaan gevoel.

Die ga ik dus lekker zelf thuis maken!!

Ik maakte twee versies: één zoals ik heb geproefd met kaas

en versie twee is de beroemde rode versie, maar dan vega. 

En lekker belegd met verse saladegroente.

Welke kies jij?

Turkse pizza vega (1)

     voor 2 pizza's

Ingrediënten:

• 2 grote tortillawraps 
• 4-6 plakjes belegen kaas 
• 100 g ijsbergsla
• 2 tomaten
• stukje komkommer
• 1/4 rode ui
     voor de sausen
• 2 el mayonaise
• knoflook
• 1 el sojamelk ongezoet of water
• 1 el sambal
• 1 el zonnebloemolie

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 250°C. 

Was de ijsbergsla en snijd fijn. Snijd de tomaten in kleine blokjes, was de komkommer en snijd in smalle reepjes. Pel de ui en snipper deze fijn. Laat tot gebruik liggen.

Doe de mayonaise in een schaaltje en pers het teentje knoflook erboven uit. Maak het sausje dunner met een eetlepel melk of water en roer los.

Doe de sambal in een schaaltje en roer goed door met de olie.

Verdeel de plakjes kaas in het midden over de tortillawrap.

Leg deze bovenin de hete oven voor 45 tot 50 seconden.

De Turkse pizzabakker gebruikt een oven met stenen plaat die tot wel 300° C verwarmd. De tortillawrap bolt dan helemaal op. Op deze manier boots je dit thuis een beetje na. 

Zoals deze die wel super goed lukte!!

Pas op!  Haal de pizza tijdig uit de oven voordat ze hard en breekbaar wordt.

Beleg ruim met de ijsbergsla, 

tomaat, komkommer en rode ui.

Verdeel met een lepel de dunne knoflooksaus erover en 

daarna de sambal.

Rol de pizza tot het midden op. Vouw de onderste helft naar boven toe,

 zodat de vulling niet eruit kan vallen en je een soort envelop (burrito) krijgt en rol verder op.

Eet je het graag als streetfood, rol het dan in aluminiumfolie of 

kies voor een milieuvriendelijker beewax wrap. Je kunt thuis natuurlijk ook

 gewoon op een bord serveren.

Ik vind dat mijn versie niet onder doet voor die van de Turkse pizzabakker. Sterker nog: 

het is nog veel lekkerder èn ik weet precies waar mijn producten vandaan komen.

Zo gebruik ik het liefst een volkoren (biologische) tortillawrap. En voor de groentes

neem ik het allerlaatste komkommertje uit de tuin. De overige groentes 

koop ik biologisch. De mayonaise maak ik van mijn eigen kippeneitjes als basis voor

 de knoflooksaus. Sambal heb ik dit jaar niet zelf gemaakt, maar is erg makkelijk te doen. 

En de tortillawraps? Die kun je prima zelf bakken, klik!

Het deeg hoeft niet te rijzen en ook niet lang gekneed te worden. 

Het is geen fastfood meer, maar streetfood blijft het!

Turkse pizza (2)

     voor 2 turkse pizza's 

Ingrediënten:

• 2 grote tortillawraps (mag volkoren of meergranen)
• 80 g vegan gehakt of rulstukjes
• 3 el muhammara
• 5 el tomatensaus
• 100 g ijsbergsla
• 2 tomaten
• stukje komkommer
• 1/2 rode ui
     voor de sausen
• 2 el mayonaise
• knoflook
• 1 el sojamelk ongezoet of water
• 1 el sambal
• 1 el zonnebloemolie

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven weer voor op 250°C. 

Was de ijsbergsla en snijd fijn. Snijd de tomaten in kleine blokjes, was de komkommer en snijd in smalle reepjes. Pel de ui en snipper deze fijn. Laat tot gebruik liggen.

Doe voor de sausjes de (zelfgemaakte) mayonaise in een schaaltje en pers het teentje knoflook erboven uit. Maak het sausje dunner met een eetlepel melk of water en roer los. Doe hetzelfde met de sambal en de olie.

Roer in een ander schaaltje de tomatensaus samen met de muhammara door elkaar. Voeg er wat snippertjes fijngesneden ui bij. Smeer dit sausje dun uit over de twee wraps. 

Verdeel het vegetarische gehakt erover en schuif in de oven. Laat 1 minuut garen/bakken.

Leg de hete Turkse pizza op een bord en verdeel er achtereenvolgens de sla, komkommer, 

tomaat en ui over. Rol snel op. Vouw de onderste rand dubbel en serveer!

In een servet, folie of op een bord.

Je likt je vingers erbij af, zó lekker is deze zelfgemaakte Turkse pizza!

Mijn favoriet mag je raden....

Welke versie ga jij als eerste maken?

Bijna 1000!

 

Dát had ik 8 jaar geleden met mijn eerste blog over brandnetelthee niet kunnen bedenken! 

Het had de start van een spontaan avontuur, zonder dat ik goed wist waar ik aan begon. 

En nu schrijf ik bijna mijn 1000ste blog.

In de keuken had ik tientallen kookboeken liggen, vaker kookte ik van losse recepten

 die ik overal verzameld had.

In een schrift hield ik bij wat we elke dag aten om zo gezond en gevarieerd mogelijk te eten 

qua groente en zonder vlees. Peter verzuchtte geregeld dat hij stapeldol werd 

van al die rondslingerende recepten en zei dat ik ze moest verzamelen....

  

Een online kookboek was me te beperkt, verhalen erbij, achtergronden en 

zien waar het eten vandaan komt, is veel leuker! Op een paar bakrecepten na,  

hebben alle recepten  minstens één ingrediënt uit mijn moestuin of van datgene wat ik wild plukte.

Of het gaat om de eieren van mijn kippen èn de honing en bijenwas van mijn bijen!!

En zo ontstond en groeide dit blog!

 

Met de foto's erbij kun je zien welke (vooral) biologische ingrediënten ik gebruik en 

hoe ik het stap voor stap klaar maak: alle recepten zijn zelf geproefd en getest.

Mijn blog is een beetje mijn kindje geworden....

Het daagt me uit, inspireert me en is een steeds uitdijend naslagwerk 

wat ik heel regelmatig zelf gebruik. Ik ben er trots op dat gemiddeld zo'n 450 unieke 

bezoekers dagelijks de weg weten te vinden naar een pagina of artikel 

op dit plekje op het internet van mij.

Zo blij mee dat mijn schrijfsels leuk worden gevonden.

Daar doe ik erg mijn best op!

Speciaal voor m'n 1000ste blog heb ik wat nieuws bedacht.

Na al die verhalen van mezelf, ben ik benieuwd naar verhalen van jullie. 

Hiervoor heb ik een speciale pagina geopend (klik) zodat jij jouw verhaal kunt delen. 

Wie ben je? Wat doe je in de natuur en voor het milieu? 

Wat doe je in de tuin en in de keuken....

Hóe heb je me gevonden? Waar heb ik je mee kunnen inspireren?

Waar moet ik zeker nog eens over schrijven....  

Niks voor niks natuurlijk: een prachtig cadeaupakket kun je winnen.

Kijk gauw verder (klik) wat dit inhoudt en wat hier allemaal in zit.

En vooral: houd mijn blog in de gaten waar je leest of je hebt gewonnen of niet! 

Volg jij me al om niets meer te missen?

Fotocredits bij dit blog: Dasja Dijkstra van Das' Knus fotografie. 

Met liefde en vrolijkheid gemaakt :)

Couscoussalade met pompoen en hazelnoten

Van deze kleurrijke salade op je bord krijg je onmiddelijk een feestelijk gevoel. 

De smaken zijn bijzonder en combineren fantastisch. Lekker als lunch en 

makkelijk mee te nemen naar je werk.  Ook maken en er blij van worden?

Pompoen, hazelnoten en appels zijn echte seizoenstoppers en nu in overvloed te krijgen. 

Uit mijn tuin: pompoen, appel, rozemarijn, bosui en vijgen. 

En hazelnoten  kun je in het najaar makkelijk zelf rapen, zelfs middenin de stad 

waar de hazelaar massaal is aangeplant.

Gauw naar deze salade: je maakt 'm binnen 25 minuten!

Couscoussalade met pompoen en hazelnoten

     voor 4 - 6 personen als lunch

Ingrediënten:

• 500 g pompoen
• 250 g couscous
• 1/2 appel
• 2 el bosui
• 1/2 biologische paprika
• 1/2 rode ui
• 1 peper (vers of gedroogd)
• 25 g gedroogde vijgen
• 50 g hazelnoten
• 1 takje rozemarijn
• 4 rondjes verse geitenkaas
       voor de dressing
• 4 el goede olijfolie
• 2 el balsamicoazijn
• versgemalen zeezout
• snuf cayennepeper

Hoe maak ik het klaar:

Maak de pompoen schoon en snijd in blokjes. De oranje schil kun je laten zitten als deze gaaf is. Stoom de pompoenblokjes 10 - 12  minuten in een stoompan en laat afkoelen.

Doe de couscous in een schaal en overgiet met 250 ml heet water.

Snijd in de tussentijd de peper, ui, paprika en appel in kleine blokjes. Snijd ook de gedroogde vijgen klein.

Roer de couscous los met een vork en voeg de kleingesneden groentes toe, evenals de pompoenblokjes. 

Voeg ook de hazelnoten en het fruit toe en snijd de rozemarijn heel fijn.

 Voeg deze toe samen met de bosui en breek de roomkaas in brokjes erboven.

Maak een dressing van de genoemde ingrediënten en roer goed door elkaar. Druppel over de salade.

Serveer in schaaltjes en maak er een feestje van!

Oh ja...  ook je lichaam vindt dit een feestje: deze salade is gezond en voedt je lichaam 

met vezels, vitamines en mineralen. 

Body blij, iedereen blij!

Variaties:

• Vervang de zachte geitenkaas door feta of blokjes harde geitenkaas
• Rooster de hazeloten voor extra smaak of vervang ze door walnoten
• Vervang de gedroogde vijgen door gedroogde biologische abrikozen
• Neem in plaats van rozemarijn, tijm en peterselie

Geef er lekker je eigen draai aan en geniet ervan!

Chili met zoete aardappel

   

Deze heerlijke chili, uiteraard zonder vlees, maakte ik met verse koriander en zoete aardappel 

uit de tuin!! De gebruikte, warme specerijen geven het gerecht een Marokkaans tintje.

Een veelheid aan smaken maken dat dit 

een verrukkelijke chili is, om je vingers bij af te likken!

Chili met zoete aardappel

         voor 6 personen

Ingrediënten:

• 800 g zoete aardappelen
• 
• 400 g zwarte bonen (gedroogd)
• 3 el olijolie
• 2 rode uien
• 3 tenen knoflook
• 2 rode pepers
• 2 paprika's
• 2 blikjes bio tomaat à 400 g
• 2 tl cayennepeper
• 2 tl komijn
• 2 tl kaneel
• versgemalen zeezout en zwarte peper
• bosje verse koriander
     Voor erbij
• volkoren basmatirijst òf
• versafgebakken meergranen stokbrood
• salade 

Hoe maak ik het klaar:

Begin de avond van tevoren en zet de zwarte bonen in de week. Breng ze de volgende ochtend in schoon water met een takje bonenkruid aan de kook. Zet ze na een kwartier doorkoken in een hooimadam of wikkel in een dekbed en laat nog een uur of drie, vier doorgaren. Je kunt ook voor makkelijk gaan en bonen in blik kopen. Sla dan deze stappen over.

Was de zoete aardappel en verwijder lelijke plekken in de schil. Biologische aardappel 

hoef je niet te schillen. Halveer de aardappel(s) en snijd in dunne plakjes. 

Pel en snipper de uien, verwijder de zaadlijsten van het pepertje en snijd in kleine stukjes. 

Pel en snipper de knoflookteentjes. Maak de paprika schoon en snijd in blokjes.

Verhit de olijfolie in een wok en doe hier de zoete aardappel bij. Bak 1 minuut op hoog vuur, 

zet het vuur laag en laat de aardappelen smoren met een deksel op de pan.

Voeg na 5 minuten de ui, knoflook, peper en paprika toe en roerbak mee.

Spoel de zwarte bonen af in een vergiet en voeg na 5 minuten toe, 

samen met het blikje gepelde tomaten. 

Voeg nu ook de specerijen en het zout toe en roer goed door.

Was de verse koriander en snijd deze heel fijn. Verdeel die over de chili en serveer!

Dit eenpansgerecht is lekker comfortfood, snel gemaakt en vegan!

Serveer met een lekkere rijst of met een vers afgebakken stokbroodje.

Geniet ervan!

Dit jaar had ik zoete aardappelplanten in de kas gezet... wát groeiden ze fantastisch!

Deze prachtig bloeiende bloemen kreeg ik er gratis bij. Mooi, hè?!

Herkenbaar? De zoete aardappel is familie van de winde....

Heerlijk om de exotische zoete aardappel uit eigen tuin te eten. 

Dit gerecht ga ik vaker maken!

Kruidenzout

Maak met de laatste verse kruiden uit je tuin of uit het park  

lekker, geurig kruidenzout!

Kruidenzout zelf maken is een fluitje van een cent en je wordt tijdens 

het maken vanzelf blij van de geur van verse kruiden

Verse kruiden groeien tót de eerste nachtvorst en het is 

fijn alles te gebruiken voordat het niet meer kan.

Kruidenzout maken kost weinig tijd en levert een mooi, duurzaam product op!

Kruidenzout

     vooor 2 potjes

Ingrediënten:

• 75 g verse (keuken)kruiden
• 100 g zeezout

Hoe maak ik het klaar:

Spoel de verse kruiden voorzichtig af onder stromend water en verwijder takjes of harde steeltjes.

Ik gebruikte selderij, venkelgroen, lavas, laurier, salie en rozemarijn.... kijk welke kruiden jij voorhanden hebt en neem die kruiden waarvan je vindt dat ze lekker bij elkaar ruiken. 

Let op! Lavas en laurier overheersen snel qua geur.

Je kunt ook één bepaald soort kruidenzout maken, maar een mengsel is leuker!

Weeg het zout af en vermeng met de verse kruiden.

Leg op bakpapier in een droogoven of gebruik de (restwarmte van de) oven.

Laat de kruiden met het zeezout op 50 graden 2 tot 3 uur drogen.

Zet de temperatuur niet hoger dan blijven geur, kleur en smaakstoffen het beste bewaard.

Voel of de verschillende kruiden knisperig droog aanvoelen.

Heb je geen droogoven of dehydrator, dan kun je dit kruidenzout ook maken.

Leg de kruiden met het zeezout op een dienblad op een zonnige (eh.... wat is dat ook alweer)

plek in huis of juist lekker dicht bij de kachel.

Na een dag of twee, drie zijn de kruiden voldoende droog en voelen knisperig aan.

Doe de gedroogde kruiden met het zout in een keukenmachine.

Of gebruik de notenhakselaar bij de staafmixer.

Mix net zo lang tot de kruiden met het zout goed vermengd zijn en je

een donkergroen zout hebt.

Bewaar het in glazen potjes.

Zout conserveert en is oneindig houdbaar. Mits de kruiden goed gedroogd zijn,

is ook dit kruidenzout heel lang houdbaar.

Je kunt het bijna overal bij gebruiken waar je anders

gewoon zout in gebruikt (behalve in cake of taart).

Fijn om je zelf geoogste kruiden ook in de winter nog te ruiken

 en kunnen gebruiken!

Pompoenpannenkoeken

 

It's pumpkin season en dát vieren we met een pannenkoekenfeestje.... 

Lekker zoet deze keer, want pompoen leent zich uitstekend voor zoete gerechten!

Deze wat dikkere pannenkoeken zijn goed voor de stevige trek.

Pompoenpannenkoeken

     voor 10 pannenkoeken

Ingrediënten:

• 200 g pompoen
• 2 eieren
• 235 g volkoren meel
• 15 g bakpoeder
• 200 g bloem
• 750 ml sojamelk of andere plantaardige melk
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 1/2 tl kardemompoeder
• roomboter

Hoe maak ik het klaar:

Maak de pompoen schoon en snijd in kleine stukken. Gebruik van de oranje Hokkaido pompoen ook de schil. Stoom de blokjes ongeveer 10 minuten tot ze zacht zijn. 

Doe ze in een kom en voeg wat zout en zwarte peper toe 

en de kardemom. Mix tot een smeuiige pasta.

Doe de plantaardige melk samen met de pompoenpuree 

in een grote kom. Voeg de eieren toe en mix tot een glad mengsel. 

Doe de beide soorten meel, het zout en bakpoeder bij elkaar in een kom en roer goed door. 

Voeg in gedeeltes toe aan het melkmengsel onder voortdurend mixen of kloppen,  

zodat er geen klontjes ontstaan. Een vrij dik, licht oranjegekleurd pannenkoekbeslag is het resultaat.

Doe een klontje boter in een koekenpan en laat smelten over de bodem van de pan.

Schep een grote lepel pannenkoekenbeslag in de pan. Houd de pan scheef 

om de hele bodem te bedekken. Bak eerst de ene kant tot de bovenkant gestold is, 

draai om en bak de andere kant licht goudbruin.

Lekker met zoet beleg zoals kokosbloesemsuiker, agavesiroop of poedersuiker. 

Ook lekker met de (groene) muntsuiker die ik laatst deelde

Maak je wel eens zelf kaneelsuiker? Voeg wat kardemom toe of

vervang de kaneel eens door speculaaskruiden.

Lekker als (machtig) dessert, bij een kopje thee of als lunch.

En altijd lekker na een lange, frisse boswandeling om warm te worden.

Geniet ervan!

Confituur van groene tomaten

 Aan het eind van het tuinseizoen heb ik altijd wat tomaten over....  

Groene, want rijpen en kleuren doen ze op het laatst niet meer.

Dit jaar bedacht ik om er jam van te maken.

Waarom ik het dan confituur noem?

Het klinkt chiquer en maakt het een beetje bijzonder, 

dit leuke woord van onze zuiderburen.

Dus... confituur van groene tomaten, dát is het!

Confituur van groene tomaten

        voor 2 potten

Ingrediënten:

• 425 g groene tomaten
• 1 limoen
• 1 el water
• 5 blaadjes basilicum
• 425 g geleisuiker

Hoe maak ik het klaar:

Maak de groene tomaten schoon, verwijder bruine plekken en snijd ze in stukjes. Was de basilicumblaadjes en snijd fijn. Zorg dat er brandschone jampotten klaar staan.

Doe de tomaten in een pan samen met de geleisuiker en het water en zet op het vuur. Roer goed de suiker door de tomatenstukjes. Rasp de schil van de limoen en pers de limoen uit. Schenk het limoensap in de pan en breng het tomatenmengsel aan de kook. 

Laat in de pan 5 minuten borrelend koken onder regelmatig omroeren. Pas op dat het niet overkookt. 

De groene tomaatstukjes blijven stevig en heel. Maak de jam wat fijner met een staafmixer.

Laat nog wat stukjes zitten voor een extra bite.

Houd je van grove stukken, dan mix je het niet. Ergens las ik dat 

confituur bestaat uit hele vruchten en jam uit fijngemaakte vruchten.

Voeg daarna de rasp van de limoen en de fijngesneden basilicum toe.

Schenk de kokendhete jam in de klaarstaande - en met heet water omgespoelde - potten. 

Zet ze op de kop (of niet) en laat afkoelen. Controleer of de deksels vacuüm getrokken zijn. 

Deze cofituur is lang houdbaar.

Ik proefde een lepeltje van wat er over bleef uit de pan.

Het is een echte verrassings confituur...  ik denk niet dat mensen raden 

waar dit van gemaakt is, als je het niet zegt.

Het herinnert me aan warme zomers vroeger, toen we als kind

tomaat in dunne plakjes op de boterham aten, met een schepje suiker erover.

Wat doe jij met groene tomaten?

Mijn moestuin in oktober

Nog 12 blogs te gaan en dan verschijnt mijn 1000ste blog!!

Tijd voor een feestje en wie houd daar nu niet van! Blijf vooral lekker meelezen....

In de tuin ziet het er wat minder feestelijk uit, zo eind oktober. Maar dat komt omdat

 dan ook bijna alles geoogst is.... 

Na een heerlijk lange, warme nazomer is het nu echt herfst geworden!

Octobre, it's harvest time!!

Ik neem je nog even mee naar het begin van oktober en naast oogsten, 

keek ik deze maand alweer vooruit naar volgend jaar. 

Een tuin aanleggen is immers geloven in morgen!

Oogst

Vroeger hing er in mijn slaapkamer een groot geborduurd wandkleed met de maanden van het jaar erop.

Elke maand had zijn eigen thema. Zo was februari de sprokkelmaand, augustus de oogstmaand en

 oktober de wijnmaand.... een lieflijk tafereeltje van grote druiventrossen sierde de maand oktober. 

Dit jaar maak ik geen wijn... en gelukkig is het niet alleen tijd om te oogsten in augustus. 

Met onze prachtige nazomer viel er nog van alles te ontdekken en oogsten uit de moestuin. 

It's pumpkin season.

En dit was nog maar de helft van de oogst.

Dit jaar had ik niet zoveel tomaten....

maar wel hele bijzondere! 

Zoals deze eyecatcher! Geel en paars gestreept aan de buitenkant en

  binnenin violet paars met geel. 

En de smaak? Dat is  'gewoon' tomaat.

En dan de vijgen.....

De zomeroogst duurde dit jaar kort. Net toen het een beetje op gang kwam, 

 begin juli, stopte het ook weer. Maar met de hoge temperaturen 

in de nazomer komt er nu een fantastische winteroogst.

Kilo's en kilo's vijgen oogst ik.

Ze zijn wat kleiner, meer blauwpaars van kleur en wat steviger

dan hun zomerse zusjes, maar smaken prima!

Mijn droogoventje draait overuren.... 

gedroogde vijgen kunnen namelijk lang bewaard blijven.

En van gedroogde vijgen zijn allerlei heerlijkheden te maken.

Wat te denken van lekkere granola, vijgenbrood, muffins met vijgen, 

energieballetjes, mueslirepen etc. etc.

Kijk hóe bijzonder!

De eerste krokusjes bloeien bij  mij niet in het voorjaar, maar in oktober.

Het zijn dan ook de echte, officiële saffraankrokussen.

Vorig jaar bloeide er één, dit jaar waren dat er twee.

en ik oogstte wat steeltjes echte saffraan!

Is het niet prachtig?! Gedroogd kun je deze kostbare saffraan

heel lang bewaren. Binnenkort een recept met saffraan!

Opruimen

In opruimen ben ik niet zo goed. Binnenshuis niet en buiten in de tuin ook niet!

Maar de warmteminnende bonen groeien echt niet meer en met pijn in het hart

 neem ik afscheid van ze. En van de wiebelige bonenstokken.

Ik leg ze netjes op het zoldertje in de schuur want ook al zijn ze van hardhout, 

de hele winter buiten liggen is niet goed voor ze.

Daar op zolder liggen ze hoog en droog te wachten tot volgend jaar mei... 

op de nieuwe bonen!

En de vreemde bonen waarvan ik niet wist of het nu snij- of sperzie of droogbonen waren?

Ze lagen op de grond en ik oogstte ze allemaal als droogbonen.

Mooie witte bonen zijn het en ze smaken prima.

Want dat heb ik natuurlijk gelijk uitgetest ;)

Zal ik nog een deel bewaren voor het zaad?

Aan het begin van oktober zag het kasje-bij-huis er nog zo uit:

Dát noem je nog eens een overbevolkt kasje!

De luffa bladeren groeiden door het dak en elke kier of spleet heen.

Maar vruchten geven dit jaar..... hó maar!

De muismeloen kwam spontaan op en wond zich overal omheen.

De zoete aardappel hield zich niet bescheiden laag-bij-de-grond maar zat

 ineens tegen het dak aan in hoger sferen.

 

En laat ik het maar niet hebben over de tomaten....

De peper staat er nog in, maar de rest wordt zoetjesaan

eruit gehaald. Het wordt tijd om deze uitgewoonde kas grondig schoon te maken.

Hoewel.....  misschien stel ik dat wel uit tot het voorjaar.

Plann(t)en voor volgend jaar

Op 10-10 plant je de knoflook, zegt een oude boerenwijsheid.

En ook 10 cm diep en 10 cm uit elkar.... 

Maar dat komt niet zo vreselijk nauw! 

Ik moest eerst een stukje tuin onkruidvrij maken voor de knoflook.

Hier kunnen heel wat teentjes de grond in!

Knoflook kan goed tegen vorst en door het overwinteren wordt ze sterker.

Ik nam plantknoflook uit de winkel, maar

gebruikte ook enkele grote tenen van mijn eigen knoflookoogst dit jaar.

Zo'n decoratieve knoflookvlecht wil ik vaker kunnen maken.

Dus plantte ik dit jaar twee keer zoveel!

Heb je nog geen knoflook geplant? Het kan nog tot half november....

Eef houdt alvast de wacht.

En kijkt ze de grond uit....

Ze is een heel geduldig hondje.

In het najaar is het de tijd om fruitstruiken en bomen te (ver)planten.

En omdat oudste dochter zoveel van blauwe bosbessen houdt, 

kocht ik een klein struikje.

Zou die volgend jaar al vrucht dragen? 

Het kan snel gaan met fruitstruiken.

Ik hou je  op de hoogte!

Wat zou voor jou nog een aanwinst in de tuin zijn?

Wat zou jij willen planten?