Juni, de maand waarin alles kan!
Oogsten, zaaien, planten, snoeien, watergeven en.... had ik oogsten al genoemd?
Deze keer ga ik jullie een beetje jaloers maken met mijn oogstfoto's.
Ik heb er lang op moeten wachten, het weer werkte niet echt mee, maar nu is
het dé tijd om dagelijks iets heerlijks klaar te maken, vers vanuit de moestuin.
En dat is het ultieme moestuingeluk: zó aan de plant en vervolgens
rechtstreeks - in een oog- en tongstrelend gerecht - op je bord!
Waar je verder over kunt lezen? Ruilarbeid passend in een deeleconomie,
een bijzonder handige gekweekte groente en de schooltuintjes met verdrietig nieuws.
Weerpraatje
Wat wás het in juni droog.... zó droog! Heerlijk om 's avonds lekker lang buiten in de tuin te kunnen zitten en te genieten van zwoele avonden, maar voor de (moes)tuin was het niet zó handig.
Mijn ochtendritueel nog voor het ontbijt, bestond uit een loopje met Eef naar de moestuin, een half uur water geven en weer terug naar huis.
Ik rekende uit dat ik sommige ochtenden zo'n
zo'n 130 liter water gaf. Op de moestuin doe ik dat nog ouderwets
met een pomp uit een ondergronds regenwaterreservoir.
Vol trots laat ik mijn kleine spierbal aan mijn intensief sportende tieners
zien... ontstaan door elke ochtend te zwengelen en gieters te tillen.
Daarvoor heb ik geen sportschool nodig ;)
En kijk eens mee hoe ik beloond wordt....
de condensdruppeltjes op de meloenbladeren zetten zich als een stralende
parelketting aan de rand van het mooi gevormde blad.
Elke ochtend opnieuw, speciaal voor mij om ervan te genieten!
En toen juni bijna voorbij was en het overal in Nederland al geregend
had, kwam ook hier in de randstad een bui....
En daar kun je niet tegenaan gieten: heerlijk!
De eerste oogst
Dit jaar heb ik niet heel veel van één groente, maar lekker afwisselend van alles wat.
De raapstelen uit de kas groeien goed. En omdat ik ze elke keer afsnijd,
heb ik hier zo'n vijf keer van kunnen oogsten!
De koolrabi heeft het zwaar gehad, maar uiteindelijk waren ze daar:
En dit is de eerste paksoi die niet opgegeten is door beestjes
volgens mij mis ik al zo'n 30(!) paksoiplantjes... maar deze smaakte des te lekkerder
De komkommers doen het fan-tas-tisch dit jaar!
Prachtig plaatje, niet? Ik heb er al zeker zo'n 12 geoogst.
En dan bedenk ik toch stiekem wat een biologische komkommer in de
winkel kost.
Van de peultjes kwam slechts 5% op en wat doe je dan met twee plantjes?
Nou.... gewoon laten groeien en die paar verse peultjes gaan gelijk in een zakje in de vriezer.
Net zo lang tot ik genoeg heb om ze ergens bij te gebruiken.
Vóór de langste dag van het jaar moet de rabarber geoogst worden.
om twee redenen:
- de rabarberstelen gaan meer oxaalzuur bevatten
- de rabarberplant heeft z'n energie nodig om de wortels te versterken.
Natuurlijk moest ik dat zelf eens uitproberen...
en plukte in augustus zo'n anderhalve kilo rabarber om limonade van te maken.
De limonade smaakte prima, daar niet van, maar
het jaar daarop had ik bijna geen rabarber van de planten waar ik van oogstte
en nu, drie jaar later, heb ik die planten helemaal niet meer.
Terwijl rabarberplanten zeker acht jaar lang goed kunnen groeien op dezelfde plek
zonder dat je er omkijken naar hebt.
Er was dit jaar één klein probleempje bij het oogsten van de rabarber.
Het was de vaste siësta plek van onze Lilly....
Heerlijk verscholen onder de grote bladeren kan ze daar uren doorbrengen...
Want als zij ons niet kan zien, kunnen we haar ook niet zien, is haar kattenlogica.
Toch maar geoogst, de rabarber groeit wel weer aan.
En wat te doen met die 2 kilo rabarber die ik oogstte?
Ik maakte mijn eerste jam van dit jaar klik! met vlierbloesem en gember
en ik vroor rabarber in.... zó kan ik er tóch later in het jaar van genieten.
Uien....
Al geef ik de hele tuin water wanneer het droog is, de aardappels en uien sla ik over. Die halen hun water altijd wel uit de grond.... dacht ik ook dit jaar.
Maar daar had ik het mis...
en ik was er ook net te laat bij....
Ze begon te bloeien! Elk jaar schieten er wel een paar uistengels door,
maar dit jaar zijn het er wel veertig als het niet meer is.
Ik haal de bloemstengels eruit, ook al zijn ze prachtig gevormd.
Ik wil geen zaad, ik wil uien!!
Maar een grote ui zal het niet meer worden! Ik hoop dat ik ze nog
kan oogsten...
Wat ik in ieder geval elk jaar altijd oogst zijn de uistengels:
bosui of lenteui!! Ik was de stengels, snijd ze in ringetjes en vries ze in.
Zó heb ik het hele jaar door verse bosui voorhanden. Klik!
Van ruilen komt géén huilen!
Sinds begin dit jaar help ik met het geven van taalles aan mensen die hier als vluchteling
zijn komen wonen. Fantastisch werk niet alleen omdat ik van taal houdt, maar ook omdat ik van mensen houd.
Graag geef ik hen, die alles hebben moeten verlaten en de meest vreselijke dingen hebben gezien en meegemaakt, een warm onthaal en hulp in hun 'nieuwe' land.
Werken mogen ze nog niet, helpen met klusjes wel.
En dus kwamen er vier mannen een ochtend op mijn verwaarloosde moestuin helpen.
Onkruid wieden, de braam snoeien en nog meer onkruid wieden.
Eén van hen was boer, maar ook de journalist en de fysiotherapeut
staken hun handen uit de mouwen in mijn tuin.
Is dit geen mooie ruil?!
Volgens mij is dit een win-win situatie :)
Yet to come
Het raadsel in mijn vorige moestuinblog over dit lichtgroene plantje
met het fijne blad, is opgelost. Het zijn linzen.
Ze groeien goed en ik ben benieuwd hoe en wanneer ik kan oogsten.
In het kader hiervan besloot ik om ook te gaan experimenteren met andere
droogbonen die ik in mijn keukenkastje had liggen.
Ook uitproberen?
Neem hiervoor altijd biologische bonen (zaden) want die zijn onbehandeld.
En ja hoor.... na wat water geven, kwamen de eerste bonen gewoon op!
Dit jaar is mijn experiment met
borlotti bonen en zwarte ogenbonen.
Deze bonen komen oorspronkelijk uit Italië en Afrika,
maar met deze warme zomer komen ze vanaf nu ook uit Nederland.
Super leuk, toch?!
En over bonen gesproken: de eerste kapucijners komen eraan....
hoewel de vogels alles uit de kast trekken om er eerder van te kunnen eten.
Ik heb al twee peultjes geoogst!
Yet to come....
Schooltuintjes
Wat waren de lessen in juni veelzijdig en leuk in de schooltuin.
Allereerst moest er natuurlijk water gegeven worden...
En ook daar valt les over te geven....
Kinderen hebben gezaaid
En geplant
En natuurlijk moesten hun tuintjes onkruidvrij gemaakt worden.
Maar ook maakten we kruidenboter
En dronken we thee van zelfgeplukte citroenmelisse
En bakten we taartjes van rabarber:
rabarbersticks! Smakelijk eten!
Wat waren het leuke lessen.
Maar.... er is een tijd van komen en van gaan.
Omdat ik met mijn andere werk ga uitbreiden en een studie ga volgen,
ga ik stoppen met het geven van tuinlessen.
Niet omdat ik het na 7 jaar op deze school niet meer leuk vindt....
Nee, ik ga weg op een hoogtepunt.
En ik kreeg een fantastisch afscheid met prachtige cadeaus.
Ik weet zeker dat ik deze tuinlessen op school ga missen.
Maar het is tijd voor wat nieuws.
Bijzonder gekweekt ras
Na jaren van experimenteren, ervaring opdoen en doorkweken, is het me dan ei-de-lijk gelukt!
Ik heb een nieuw soort komkommer ontwikkeld. Is dat niet geweldig?!!
Het is de multifunctionele haakkommer!
Hij kan overal aanhaken!
Praktisch...
en oh, zo handig!
En dat niet alleen, ze is ook smaakvol, dorstlessend en gezond!!
Als afsluiting deze ode aan de haakkommer!
Leuk dat je meelas en tot de volgende keer!