Vertragen, rust, loslaten....

Hoewel ik niet een baan van negen tot vijf buiten de deur heb, geeft het me niet meer tijd om te ontspannen en stil te worden.
Hoewel ik minimaliseren als trend omarm, geeft het me nog niet meer tijd die ik overhoud.
Hoewel ik een kind van God ben, lukt het me moeilijk om stil bij Hem te zitten en te ontspannen....

En of het nu een trend is of niet, ik voel het verlangen naar rust steeds sterker worden. Het wordt een conflict binnenin me.

Ik zeg nooit dat ik het druk, druk, druk heb. Nee, flexibel ben ik wel....
Maar tegelijkertijd lijkt elke dag iets te weinig uren te hebben. Of ik zou nachten willen doorgaan. Dat doe ik nooit hoor, maar.... ik doe teveel.

Ik wil werkelijk alles uit het leven halen en soms word ik moe van mezelf.
En vooral mijn gedachten die niet lijken te kunnen focussen.

Wat nu?
Van verschillende kanten hoor ik dat ik moet v e r t r a g e n. En niet in de laatste plaats voor mijn mannen in huis. Zij hebben  rust en structuur nodig, een moeder die zit en even niks anders doet als ze me iets willen vertellen......

Een niet-multitaskende moeder, maar een moeder die aandacht en begrip geeft aan haar kind. Vooral dát kind die zoveel boosheid, angst en stress kent.
Schrappen van activiteiten dus.
En schrappen van een teveel!

En na heel lang nadenken, weet ik het:
"Ik schrap mijn blog."
Voorlopig..... mag ik erbij zetten van mijn zoon.

Hoewel ik met super veel plezier en enthousiasme  aan mijn blog heb geschreven  en gewerkt, kost het me enorm veel tijd. Te veel tijd! En het gaat me steeds minder opleveren, lijkt het wel.
Ik stond ervoor open om via mijn blog andere wegen te gaan bewandelen. Bijvoorbeeld columnist worden, een boek schrijven, professional blogger worden etc.  Maar voor nu sluit ik deze deur!

Als je me op Facebook volgt, weet je dat mijn energie op het moment ook naar het imkeren toe gaat. Daarbij ga ik honing en andere bijenproducten verkopen. Dat vind ik erg leuk om te doen en ik krijg er energie van. Als je me een berichtje stuurt, verkoop ik graag pure, eerlijke (voorjaars)honing aan je. Ik ontplooi daar omheen ook nieuwe activiteiten en wie weet ga ik er volgend jaar ook wel weer over schrijven.

Maar deze tegeltjeswijsheid, gespot in een werkplaats, ga ik eerst inlijsten.

En over ons andere nieuwe project,  deel ik voorlopig niets. Dat houd ik lekker voor mezelf.

Waarom deel ik mijn worstelingen met drukte en rust? Waarom schrijf ik over vertragen?!
Omdat ik me niet kan voorstellen dat ik de enige ben. En  ondanks dat dit (voorlopig) mijn laatste blog is, hoop ik je te inspireren.
Het leven is te kort om alles te doen. Maak keuzes! Kies voor jezelf en de belangrijkste mensen op aarde: je kinderen, je partner!

Leer genieten van stilte, rust en niks moeten.

Dat ga ik doen! Niet elke keer foto's voor mijn blog maken, niet zinnetjes en woorden bij elkaar zoeken op elk moment van de dag. Niet in een vrij moment weer foto's gaan bewerken en plaatsen.
Nee! En minderen met andere social media.
Wat een rust gaat dat opleveren.....

Weet je.... je hoeft namelijk niet overal een mening over te hebben. Je hoeft niet alles te volgen en anderen hoeven niet alles te weten over je.

Het is een nieuwe stap voor mij.

Natuurlijk was ik nog niet uitgeschreven, heb ik voor nog zeker 25 blogs materiaal en ideeën liggen.

Wie weet komt dat nog..... later.

Ik vind het super om je reactie op mijn verhaal te lezen, maar het hoeft niet.

Ik wens mezelf en ook jou, meer rust toe.