Laxerend pruimensap

Dat pruimen goed voor de stoelgang zijn, weet inmiddels iedereen wel.

Drink dit dus nooit teveel achter elkaar, tenzij je verstopt zit...

,

De oude pruimenboom op de moestuin doet dit jaar zó vreselijk z'n best en geeft een onovertroffen  oogst van sappige, zoete pruimen. Ik maakte jam en chutney, bakte taart, vroor pruimen in, 

snoepte naar hartenlust en deelde uit, vogels aten van de pruimen en nog  

is nauwelijks zichtbaar  dat er pruimen geoogst zijn.

Omdat mijn sappan nog in de keuken stond van het zwarte bessensap wat ik gisteren maakte, bedacht ik 

 pruimensap te maken.

Ik heb het nooit gedronken. Zou het lekker zijn??

Een mand vol pruimen blijkt precies te passen in het bovengedeelte van de sappan. 

Vijf kilo is het en daar maak ik sap van.

Bij sap maken hoef ik de pruimensteeltjes en pitten niet te verwijderen, lekker makkelijk.

Alleen uitzoeken, even wassen en hup, de sappan in!

Laxerend pruimensap maken

Ingrediënten:

                 voor ong. 4,5 liter pruimensap

• 5 kilo pruimen
• 100 g rietsuiker (optioneel)
• sappan

Hoe maak ik het klaar:

Uiteraard kun je elke hoeveelheid pruimen die je wilt, ontsappen. Wanneer je zoete, rijpe pruimen gebruikt, hoef je geen suiker toe te voegen. Heb je een zure pruimsoort of wilde pruimen, dan kun je zo'n 200 tot 300 gram suiker gebruiken op vijf kilo.

Wil je sap maken zonder sappan? Doe het dan op de ouderwetse manier, door het fruit in een grote pan te koken met een klein laagje water. Kook tot het fruit zacht en kapot is en giet het fruit dan in een zeef met neteldoek. Wat erdoorheen loopt, vang je op: dat is het sap. De pitten hoef je niet eerst te verwijderen... makkelijk en snel klaar!

Ik gebruikte de sappan, die speciaal gemaakt is om met stoom het sap uit fruit vrij te maken.

 De sappan bestaat uit drie delen. In het onderste compartiment doe je water, 

in het bovenste deel doe je het fruit. Het middengedeelte is bedoeld om het sap in op te vangen. 

Als het water kookt, maakt de stoom van het kokende water de plantencellen kapot. 

Stoom is agressief. De wild botsende watermoleculen kunnen daarom in een korte tijd

 de celwanden van het fruit kapot maken zodat aroma's en vocht vrijkomen en weglekken.

 Het sap loopt door de gaatjes in het middengedeelte, waar ook een kraantje met een slangetje aan zit. Op deze manier kun je het sap makkelijk opvangen en in flessen doen.

Zorg dat je brandschone flessen hebt klaarstaan. Ik koos voor flesjes van 350 ml - niet teveel achter elkaar drinken, hè?! -  en kookte ze uit in sodawater. Zorg dat ze vlak voor gebruik nog warm zijn

 (even omspoelen met heet water) zodat ze niet breken  wanneer het kokendhete sap

 er ingeschonken wordt.

Laat de pruimen met de suiker 45 minuten in de sappan stomen.

Langer is niet nodig, korter zorgt voor minder sapopbrengst.

Giet het sap in de flessen, zet deze op de kop weg, tenzij je beugelflesssen gebruikt en laat afkoelen.

De stukgekookte pruimen in het bovenste compartiment hoeven niet weggegooid te worden.

Hier kun je prima jam van maken. Verwijder dan wel van tevoren de pitten.

Het sap is een jaar houdbaar. Eenmaal geopend is het nog twee weken houdbaar in de koelkast.

Ik had wat sap over om te proeven en liet ook de kinderen meegenieten. 

Toen ik me even omdraaide hoorde ik 'klik'  en een nieuw flesje was open.... 

zó lekker smaakte dat ene slokje.

Geniet van de pure smaak van

 zelfgewonnen vruchtensap: gezond, lekker en.... had ik al gezegd: drink er niet téveel van?! ;)

Winactie half miljoen

 Yes! 

Vandaag is het zover.... 

de winnaars van de give-away-actie ter ere van  de half miljoen views zijn bekend!!

Ik ga in deze vakantieperiode gelijk van start!

De winnares van de workshop calendulaolie of calendulazalf maken is......

M'n nieuwste volger,  enthousiaste en inspirerende vriendin:

Margaretha Broekhuizen 

Margaretha: we plannen na de vakantie een datum voor deze workshop-waar-je-blij-van-wordt! 

Belangrijk om jezelf wat fijns te gunnen, als je het zwaar hebt!

De winnares van de overheerlijke boterkoek met aardbeiencrumblelaag is geworden....

Tadaaa... tromgeroffel.....

Mijn allereerste, meest trouwe volger en  lieve zus: 

 Elly Oppeneer!

El.... je mag ook kiezen voor een andere fruitsmaak, 

neem daarvoor even contact met me op. 

Ik  neem het taartje voor je mee op 12 augustus!!

Het verrassingsverwenpakket gaat er deze keer niet uit! 

Ben je vergeten iemand te taggen? Doe de volgende keer mee, 

 iets gratis krijgen of winnen is altijd leuk!!!

En ik maak graag kennis met jou!!

Zwarte bessenjam met een edelsteentje

Tja.... wát zou daar in zitten?!

Een mooie fles in m'n kelder zonder opschrift. Handig van me! 

Wanneer ik de inhoud erin schenk, denk ik: dit is overduidelijk, dat kan ik niet vergeten. 

Echter na driekwart jaar en duizend en één andere dingen gedaan te hebben, heb ik dat dus wel.

Het is een likeur, dat kan ik ruiken. Op andere flessen staat aardbeien- en pruimenlikeur, 

laurierlikeur herken ik aan de kleur, dus die zijn het niet....

Ik ben eigenlijk op zoek naar een fles zwarte bessenlikeur, misschien is dit 'm, 

misschien ook is het de sloe gin (klik) die ik afgelopen jaar maakte....

Ach, weet je wat...  het ruikt lekker naar bessen en dát heb ik nu net nodig voor mijn idee!

Jam met een edelsteentje.

En hoe ik daar bij kom? Dan moet ik een paar jaar terug. Het was op de Veluwe, langs een bospad 

stond een uitnodigend bordje. Toen we het paadje volgden kwamen we in een tuin, 

waar de eekhoorns en vogels dagelijks op bezoek kwamen. 

Op een grote tafel stonden heel veel potjes keurig met een mooi stukje stof over het deksel heen, gesorteerd op smaak! De mevrouw was een echte jamliefhebster.

Natuurlijk maakte ik een praatje en bekeek het resultaat van haar noeste arbeid.

Sommige potjes hadden een glinsterend diamantje - zo'n stickertje dan - op het deksel.

 Deze potjes jam waren ook wat duurder.

Het geheim werd me verklapt: in deze jam zat als extra smaakmaker een lepel likeur. 

Bij de abrikozenjam een lepel Grand Marnier, bij de bramenjam Cointreau etc. etc.  

Ik weet het niet meer precies.

Wel weet ik haar uitleg nog. Natuurlijk moet je drank niet meekoken met de jam, 

want dan verdampt de alcohol. Nee, wanneer je de jam in de potjes giet,

 voeg je een lepel drank toe.

Dan krijg je een speciale jam die een diamantje verdient. 

Dit jaar krijg ik van mijn drie zwarte bessenstruiken weer een geweldige opbrengst en besluit ik

 er jam van te maken. Maar gewoon is zó gewoon: ik voeg er wat likeur aan toe.

Zwarte bessenlikeur, of misschien is het toch sloe gin.

Ach, maakt niet uit: naar de werkwijze!

Zwarte bessenjam met een edelsteentje

               voor 4-5  potten van 500 g

Ingrediënten:

• 1 kilo zwarte bessen
• 450 g geleisuiker 2 : 1
• 4 (of 8) lepels zwarte bessenlikeur of sloe gin

Hoe maak ik het klaar:

Je kunt natuurlijk elke hoeveelheid zwarte bessen nemen die je zelf hebt, pas de suikerhoeveelheid aan volgens de verhouding op het pak.

Ontdoe de zwarte bessen van hun steeltje (man, man, wat een werk is dát! 'k Weet al waarom ik niet eerder zwarte bessenjam maakte) en was ze schoon.

Doe ze in een grote ruime pan en vermeng met de suiker.

Pureer de bessen zo fijn als je zelf wilt met de staafmixer. Ik vind het lekker als er nog wat besjes te zien en te proeven zijn.

Breng de vruchten met de suiker aan de kook op middelhoog vuur. Je hoeft echt geen water toe te voegen.

Als het kookt laat je de jam 4 minuten doorkoken.

Zorg dat goed schoongemaakte, met sodawater omgespoelde jampotten klaar staan.

Schenk de nog dunne jam in de potten.

Lepel nu in elke pot één - of naar smaak twee - lepels likeur of gin erbij.

Draai het deksel stevig op de pot en keer om. De drank vermengt zich nu met de warme jam

en de alcohol kan er niet meer uit.

Margaretha kwam langs en onder het kletsen vergat ik bij een aantal potjes de likeur toe te voegen.

Geeft niet: zo is er voor elk wat wils.

Zij heeft voorgeproefd  - met een lepel likeur erbij - en vond 'm heerlijk!

Natuurlijk plakte ik een klein edelsteentje op de pot als verwijzing naar de inspirerende jammetjes

 waar ik ooit mee kennis maakte.

Mmmmmm, dat edelsteentje doet 't 'm wel, hoor...

Ben benieuwd wat jij er van vindt.

Ben je net als ik geen boterham-met-jam-mens? Je kunt jam ook gebruiken voor in de taart, de boterkoek, 

samen met clotted cream serveren bij scones, over ijs of door een bak yoghurt roeren.

Kruisbessen wecken

 Oh, die lekkere kruisbessen! Ze zijn erg stekelig en moeten goed rijp zijn, 

maar dan heb je ook wat bijzonders!

Mijn eerste herinnering was bij mijn opa in de tuin. Naast het zomerhuisje had hij een paar 

struiken staan: de rode en groene kruisbes! Opa deed ons voor hoe je ze moest eten: met je tanden 

trok je het taaie schilletje open en de inhoud zoog je eruit.

Mijn zoon eet gewoon de hele kruisbes op, dat is natuurlijk niet verboden.

Maar door die scherpe stekels zijn kruisbessen [Ribes uva-crispa]  niet favoriet in de tuin.... 

Bij 'Diana's mooie moestuin' las ik dat ze tegenwoordig soms stekelloos door het leven gaan, 

maar de mijne prikt ouderwets.

Ik had 'm vorig jaar goed gesnoeid - de struik miste wat takken op de juiste plekken

 en mijn armen zaten onder de schrammen -  de opbrengst is geweldig, dit jaar!

Ik heb echter de groene kruisbes en wanneer die precies rijp is, dát is moeilijk te zien.

Ze moeten zacht aanvoelen, maar soms ben je dan weer net te laat.

Gelukkig heeft mijn tuinbuurvrouw rode kruisbesstruiken en wanneer die mooi rood kleuren, 

weet ik dat het zover is.

Wanneer ik ze toch wat te vroeg pluk, zijn ze prima geschikt om te wecken.

Juist halfrijp en dus halfzoet is het prima om kruisbessen te wecken.

En waarom ik ze weck?

Nou, eigenlijk wilde ik nieuwe, lekkere taartrecepten gaan uitproberen, 

maar daar is niet zoveel tijd voor. Nou ja, wel voor het bakken - wecken kost ook tijd - maar 

niet voor het op eten.

Dus stel ik dat even uit. 

En als ik er later dit jaar zin in heb - of zelfs lekker voor mijn verjaardag - kan ik deze geweckte kruisbessen gebruiken in de taart.

Wecken

Voor wecken heb je
 weckpotten  nodig, compleet met rubber ringen en klemmetjes. 

De meeste weckpotten, waar ik stoofperen in had geweckt, stonden alweer een tijdje leeg. 

Wist je dat je weckpotten prima tweedehands kunt aanschaffen? 

Sommige mensen doen hun hele voorraad weg.

 Let goed op dat er geen barstje of beschadiging aan de rand zit

 en dat de rubber weckringen niet hard zijn geworden. Die ringen kun je overigens

makkelijk bij bestellen.

Je kunt goed slagen en veel plezier beleven met deze 'nieuwe' hobby. 

Nieuw omdat het trendy is, maar tegelijk is het al eeuwenoud.... 

bijzonder toch dat mensen vroeger al op dezelfde manier hun voorraad groenten en fruit 

wisten te bewaren. 

Niet alles kun je even goed wecken, ik heb al eens potten gehad die bijna uit elkaar spatten

 van de gistende inhoud, maar fruit wecken lukt altijd wel, daarom nu dit experiment met kruisbessen!

Ik heb geen weckketel, dus de potjes gaan in een gewone, grote pan en dat kan prima!!

Kruisbessen wecken

Ingrediënten:

• kruisbessen zoveel als je hebt of wilt wecken
• 1 liter water
• 750 g rietsuiker
• weckbenodigdheden

Hoe maak ik het klaar:

Steriliseer de weckpotten door ze met deksel en rubber ring in sodawater uit te koken. Spoel ze vervolgens met kokend water om en herhaal dit vlak voor gebruik nog een keer.

 Zet de rubber ringen en deksels onder water tot gebruik.

De hoeveelheid kruisbessen maakt niet zoveel uit. Ik had 2 kilo(!). Was de kruisbessen goed, verwijder het steeltje en laat het zwarte kwastje zitten.

Prik met een houten saté prikker in elke kruisbes een gaatje. Hierdoor ontsnapt tijdens het wecken de druk uit de kruisbes zodat deze niet uit elkaar spat.

Laat de kruisbessen staan tot gebruik.

Maak nu het suikerwater door water op te zetten met de suiker. Roer goed, door het verwarmen zal de suiker oplossen in het water en klaar ben je. Laat het niet koken, anders kan het gaan geleren.

Doe de kruisbessen in de goed omgespoelde weckpotten tot ongeveer twee centimeter onder de rand.

Schenk het warme suikerwater erbij tot de kruisbessen onder staan.

Deze hoeveelheid suikerwater is voldoende voor ongeveer 8 weckpotten en 2 kilo kruisbessen.

Mors je iets op de randjes, veeg het gelijk schoon, want anders sluiten de rubber ringen niet goed aan.

Werk schoon en netjes.

Doe de rubber ring om het deksel en sluit de potten af. Doe er de klemmen op.

Zet heet water op in een grote, ruime pan, ik heb een 10 liter pan en die is hier heel geschikt voor.

Leg op de bodem van de pan een theedoek. Dit zorgt ervoor dat de glazen potten tijdens het wecken niet beschadigen of breken.

Zet de potten met warme inhoud in de pan met warm water. Verhit het water verder tot 85 °C. Of breng het even aan de kook en houd het er daarna net onder.

Ik hang een kookthermometer in de pan, zodat ik weet wat de precieze temperatuur is.

Je kunt de weckpotten op elkaar stapelen, maar de bovenste pot moet zeker voor driekwart onder water staan.

Laat de potten nu 40 minuten wecken.

Al de aanwezige micro-organismes, zoals bacteriën, worden door verhitting gedood.

Bij wecken ontstaat er in de weckpot een overdruk, waarbij de warme lucht, stoom en soms ook wat vloeistof tussen de inmaakring en de glasrand uit de weckpot naar buiten wordt geduwd.

Het deksel en de inmaakring, die worden vastgehouden door de weckklemmen, functioneren daarbij als een overdrukventiel.

Dat wil zeggen dat er wel een beweging van lucht, stoom en eventueel vloeistof naar buiten toe is, maar niet naar binnen toe.

Na deze 40 minuten laat je de potten afkoelen door ze uit het hete water te halen en te laten rusten. Bij het afkoelen na het inmaken, ontstaat er in de weckpot een onderdruk, oftewel een vacuüm. Hierbij perst de normale druk van de buitenlucht met grote kracht het deksel op de glasrand en de inmaakring die er tussen ligt. Hierdoor kunnen de weckpotten met inhoud heel lang bewaard blijven.

Als ze volledig afgekoeld zijn, kun je de klemmen eraf halen en gelijk zien of het wecken gelukt is. Het lipje van de rubberring staat dan een beetje naar beneden gericht. Als je er zacht aan trekt geeft het niet mee. De pot zit stevig dicht!

Zorg dat je officiële weckpotten gebruikt, ik probeerde het ook met decoratieve, maar goedkope potjes met ring en klemmen, maar deze bleven dus niet dicht zitten.

Wil je een pot openen, dan trek je het lipje van de rubberring hard naar beneden om op die manier het vacuüm te verbreken.

Als fruit goed geweckt is, kan het heel lang bewaard blijven.

Ik ben nu al stiekem benieuwd naar mijn winterse taart met kruisbessen.

Of wacht.... misschien maak ik 'm al eerder, want ik heb nog niet de hele struik leeg geplukt!

Heb jij al eens geweckt?

Wat is jouw succesrecept?!

Roergebakken spitskool met kerrie

Van spitskool uit mijn tuin - waar ik al een paar keer lekkere lasagne van maakte - 

bereidde ik vandaag een heerlijk, vegan roerbakgerecht!

Dit is lekker makkelijk, lekker snel en je serveert het met rijst.

In twintig minuten zit je aan tafel.

Ideaal dus voor in de vakantie!

Kijk eens naar deze mooierd uit mijn moestuin, 

maar houd ook de foto's op mijn moestuinblog 

in de gaten voor een.... tja, meer reallife beeld ;(

Roergebakken spitskool met kerrie

              voor 4 - 6 personen

Ingrediënten:

• 1 grote spitskool (1 kg)
• 3 el zonnebloemolie 
• 2 teentjes knoflook
• 1 el currypasta
• 1 el kerriepoeder
• 200 ml kokosmelk
• 100 g  pistachenoten
• 5 takjes koriander
• 400 g basmatirijst of zilvervliesrijst
• cassavekroepoek 

 Hoe maak ik het klaar:

Was de spitskool zorgvuldig, zeker als 't ie uit je eigen tuin komt. In een emmer water met wat zout kruipen alle beestjes die zich nog verstopt hadden, uit de kool.

Snijd de kool in smalle reepjes, spoel nog een keer af en laat staan.

Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking gaar en laat staan. Gebruik je zilvervliesrijst, voeg dan een eetlepel extra kerrie aan het kookwater toe zodat de rijst mooi geel kleurt en heerlijk gaat geuren.

Verhit de zonnebloemolie in een wok of grote hapjespan.

Pers de knoflook erboven uit en voeg de lepel currypasta toe. Zet de pan op middelhoog vuur en laat twee minuten smoren.

Voeg de schoongemaakte, fijngesneden kool toe. Roerbak zo'n 5 minuten op hoog vuur, 

voeg de kerrie toe en roer regelmatig.

Voeg de kerrie toe en breng op smaak met versgemalen zeezout.

Pel de pistachenoten.

Was de koriander en snijd de takjes fijn, bewaar wat blaadjes voor de garnering.

Roer de kokosmelk met de fijngesneden koriander door het koolmengsel, 

warm op zacht vuur 2 minuten mee en serveer!

Serveer met de pistachenootjes, het blaadje koriander, de rijst en de cassavekroepoek.

En eet met smaak.....

Ook kinderen vinden dit erg lekker!

              

Kruisbesflappen

 Oh wat ben ik blij met mijn geweldige fruitoogst uit de tuin: rode bessen, zwarte bessen, 
kruisbessen en pruimen... het is ge-wel-dig!

En na een ochtendje plukken - met hulp van oudste dochter - ga ik er ook mee aan de slag.

Natuurlijk herhaal ik mijn succesrecepten die ik al eerder heb gepubliceerd - klik hier -  maar 

houd je vast voor een aantal nieuwe, beproefde en lekkere fruitrecepten. 

Heb je geen tuin? Het is nu hét seizoen, dus ook in de winkel is het aanbod van 

vers zomerfruit van eigen bodem groot.

De aftrap is voor deze eenvoudige kruisbesflappen met vanille... 

en oh, wat zijn ze lekker!

Kruisbesflappen

       voor 4 stuks

Ingrediënten:

• 4 plakjes bladerdeeg
• 180 g rijpe kruisbessen
• 50 g vruchtensuiker
• 2 el vanillesuiker 
• 1 el maïszetmeel 
• 1 el water
• poedersuiker om te bestrooien

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 200° C.

Laat de plakjes bladerdeeg ontdooien.

Was de kruisbessen goed en verwijder het steeltje. Snijd ze doormidden. Vermeng de kruisbessen met de vruchtensuiker of neem 70 g rietsuiker. Voeg één eetlepel vanillesuiker toe. Deze kun je ook makkelijk zelf maken (klik). 

Roer er ook het maïszetmeel door of neem maïzena.

Leg de ontdooide plakjes bladerdeeg op een met bakpapier beklede bakplaat.

Schep op elk plakje twee eetlepels kruisbessenvulling.

Vouw de plakjes diagonaal en plak vast met een beetje water 

en duw dicht met een vork.

Bestrijk de bovenkant met wat water en verdeel hier nog een eetlepel vanillesuiker overheen.

Schuif de kruisbesflappen in de voorverwarmde oven en bak ze in 15 minuten gaar en goudbruin.

Laat even afkoelen, bestrooi naar wens met poedersuiker en serveer!

Zijn de flappen wat te vochtig waardoor ze slap worden, strooi dan wat 

paneermeel op het bladerdeeg voordat je de kruisbessen erover verdeelt.

De smaak is friszuur... de kruisbes heeft wel wat suiker nodig willen deze flappen niet te zuur uitvallen.

Lekker bij de koffie of een kop muntthee.

Geniet er van!

Mysteries en nieuwe bijen in de achtertuin

Mysterie...

Het kan de beste en meest ervaren imker overkomen -  en met zulke 'mannen-met-baard' ga ik 

me niet eens meten -  maar het gebeurde ook mij,  afgelopen winter.  

En heel rigoureus ook!

Ik kwam er in maart achter, net na die koude week toen we zelfs konden schaatsen..... 

Maart begon warm en temperaturen boven de 15°C werden voorspeld. 

Tijd voor mij om een volksverhuizing te organiseren. (Klik!)

Het bijenvolk wat bij lieve-mensen-in-de-straat achterin hun tuin staat, moest verhuizen. 

Want zijzelf gaan ook verhuizen. In deze tijd van woningschaarste en hoge huizenprijzen

hoor je soms over bizarre eisen die worden gesteld door de verkopende partij, 

maar een bijenvolk in de achtertuin accepteren bij de koop van een huis, gaat wellicht wat ver. 

Dus moest mijn volk bij de andere twee volken geplaatst worden: in de achtertuin waar ik mijn moestuin heb.

Tijdens de verhuizing 

deed ik erg voorzichtig, want op bijensteken reageer ik nogal heftig....

Ik had mijn pak aan, kap en handschoenen.

Heel voorzichtig nam ik een kijkje in de kast.... maar het bleef rustig en stil. Doodstil zelfs....

En dat klopte... ik haalde een paar ramen omhoog en zag beneden enkele dode bijen liggen.

En...dát was dat!

Ik had te maken met de mysterieuze bijenverdwijnziekte!

Bedenk dat een gezond volk in de zomer zo'n 40.000 tot 60.000 bijen telt... in de winter is dit 

ongeveer gehalveerd dus zeg dat er 15 tot 20.000 bijen zijn....maar die zag ik nergens!!

Er lagen zo'n 20 dode bijen op de bodem.....

Heel mysterieus!!

Wáár was de rest gebleven????

Ik begreep er niets van!

Dit heeft niets te maken met de extreme kou of een tekort aan voedsel(voorraad).

De mysterieuze bijenverdwijnziekte, ook wel CCD (Colony Collapse Disorder) genoemd, 

is een nachtmerrieachtig fenomeen. Vrijwel alle bijen uit schijnbaar gezonde, florerende volken

 zijn op een dag opeens verdwenen, met of zonder koningin. 

Waarom CCD opeens de kop opsteekt (vanaf 2006 komt het voor) en wat precies de oorzaak ervan is,

 dat hoort bij het mysterie....

Ik noemde net dat het bij mij rigoureus voorkomt: niet alleen het volk dat ik wilde verhuizen, 

bleek verdwenen, toen ik bij mijn andere twee volken op de moestuin keek, 

zag ik ook daar slechts een handjevol bijen onderin de kast liggen.... 

dood(stil).

Ik was opeens een treurige imker zonder één enkele bij.

Ik kon mijn beitel er wel bij neer leggen...

Lichtelijk in paniek nam ik contact op met collega-imkers met wie ik samen ben opgeleid

 of heb samengewerkt.

Zij wisten ook niet één-twee-drie een antwoord op mijn issue...

Snap ik:  zeker zo vroeg in het jaar moeten alle volken nog een eerste controle krijgen 

en na de winter op krachten komen.

Gelukkig durfde Susanne - imkerlerares van "de Honingpot" - me een raam vol bijenbroed te beloven 

van een groot en gezond bijenvolk, als ze eenmaal aan het groeien waren... zo eind april.

Ik was voorlopig gerustgesteld....

Ik ging druk aan het werk om kasten schoon te maken, overtollige honing 

- twee kasten zaten nog bijna vol - te slingeren, 

mijn imkerpak te wassen en 

de bijen die ik gevonden had een ereplaats te geven

in bij-zondere tekeningen.

Altijd genoeg te doen voor een imker, ook buiten het seizoen, zelfs zonder bijen.

Het enige wat ik niet deed was iedereen op de hoogte brengen. Nee, ik wacht even af, 

want al die mensen die bij mij graag hun honing komen kopen 

wil ik (nog) niet teleurstellen. Vandaar mijn late blog.

Nieuwe bijen...

Het werd niet eind april en ook niet begin mei... door het vreemde en grillige voorjaarsweer groeien 

niet alleen de planten later, maar komen ook bijenvolken later tot ontwikkeling en groei.

Maar 20 mei was de dag dat ik een bijenkast kon brengen naar Susanne. 

Ik zou één raam met broed en vol bijen krijgen. Of ik er wat ramen bij kon hangen met honing

 en of ik wat ramen extra had voor haar volken....

Ervaren imkers doen dit vaker om zelf hun volken te vermeerderen. 

Dit wordt een broedaflegger genoemd.

Met of zonder koningin wordt een vol broedraam met bijen apart gezet en in een andere kast gehangen.

De aanwezige bijen gaan dan zelf met behulp van 'red'cellen  een nieuwe koningin maken...

of er komt een nieuwe, net geboren koningin mee...

De bijen gaan aan de slag om zichzelf als volk te vermeerderen en worden een eigen zelfstandig volk.

Dit is een notendop hoe het ongeveer gaat.

Ik vind het spannend, want ik heb het nog nooit eerder op deze manier gedaan.

En net voordat juni aanbrak werd een piepklein volkje bij mij thuis neergezet.

Natuurlijk was ik net een weekend weg toen ze werden bezorgd.... 

En natuurlijk kunnen ze zelfs door het kleinste gaatje heen ontsnappen.

Een dag later kon ik ze gelukkig op hun juiste plekje plaatsen!

Ik maakte snel een kast in orde om daar het raam in te hangen. 

Daarnaast hing ik wat andere ramen met een kleine voorraad honing voor ze, 

om de eerste dagen comfortabel door te komen...

En als extra verrassing kreeg ik er een nieuwe, jonge koningin bij!

De koningin zat in een apart  vervoerskooitje.

Toen het eitje van de koningin de metamorfose van larve tot pop had doorgemaakt, is ze in een klein kooitje gestopt, samen met een heel klein beetje

suikerdeeg, te veel kan er voor zorgen dat de vleugels van de koningin verkleven.

Hier zie je drie verticaal hangende doppen waar koninginnenpoppen in zitten

Deze jonge koningin was in het popstadium met dop en al door Susanne voorzichtig 

en vakkundig weggesneden om in een broedstoof verder te groeien onder juiste omstandigheden. 

Na lang en geduldig wachten - max 7 dagen, want zo lang duurt het popstadium - 'loopt ze uit' 

zoals dat heet en komt ze als jonge bij uit de koninginnencel. 

Vervolgens is ze in een kooitje gedaan en kreeg ik haar erbij....  

Lucky me! 

Dank je wel, Susanne...

De bijen op het raam wat ik kreeg, waren van een ander volk. 

Omdat de koningin zich nog een plaatsje binnen dit volk moet veroveren, zit ze apart. 

Zo kunnen de bijen aan haar geur wennen.

Ik liet haar een dag later uit het kooitje lopen, tussen de ramen en haar nieuwe volk in. 

Ik zag haar maar heel even....  gewoon een kleine, maar toch heel bijzondere bij!

Omdat er geen andere Queen is en de bijen al aan elkaars geur gewend zijn, 

ging het 'inlopen' gelukkig goed!

Ze was zó verdwenen...  tussen de andere bijen op de ramen in.

En dan maar afwachten hoe het zich verder gaat ontwikkelen in het bijenvolk. 

Deze koningin is nog zó 'piep' dat ze nog bevrucht moet worden.

 

Dat bevruchten is interessant en bijzonder.

De jonge koningin is na één week geslachtsrijp en gaat uit vliegen. Eerst doet ze enkele oriëntatievluchten en daarna gaat ze op bruidsvlucht. Ze vliegt dan naar een darrenverzamelplaats en laat haar feromonen [Aphroditiaticum] los. Op zo'n 10 tot 40 meter hoogte (boomhoogte) vormt zich een darrenkegel, deze vorm is - wanneer je geluk hebt en er op het goede moment bent -  ook te zien in de lucht. De darren komen  en dan wordt ze om de beurt door zo'n 8 tot 15 darren bevrucht. Haar achterlijf bevat een spermatank die helemaal gevuld raakt. Hierdoor zwelt haar achterlijf op en wordt langer dan dit van andere bijen. Een dar gaat dood na het afgeven van zijn sperma, want ook zijn bevruchtingsapparaat stulpt naar buiten en scheurt los. Wanneer het uit zichzelf in de lucht loslaat, kan de volgende dar de koningin bevruchten, wanneer het blijft vastzitten, vliegt de koningin terug naar de kast om het door behulpzame werksters te laten losmaken, lees afknagen.

Soms is de koningin wel een paar dagen lang op bruidsvlucht. Ze weet zelf wanneer het genoeg is. 

Met de voorraad sperma kan ze haar hele verdere, vruchtbare leven - zo'n 5 jaar - doen. 

Ze gaat de kast niet meer uit, maar blijft de rest van haar leven binnen. 

Een paar dagen na de bruidsvlucht begint de koningin met eitjes leggen. 

Dit is haar voornaamste en eigenlijk enige taak: om het volk te laten groeien.

Over darren en de bevruchting heb ik meer geschreven in dit blog.....

Als de bruidsvlucht goed is gegaan, moet het volk opgebouwd worden in kwantiteit en kwaliteit...

Oftewel, het moet groeien in aantal doordat de koningin 'aan  de leg gaat' èn het volk moet sterk worden door veel en goed voedsel te verzamelen waardoor ze gezond en sterk wordt. 

Dit is het  werk van de werksters in het volk.

Het is zó geweldig om mee te leven met het ingenieuze leven in een bijenvolk 

en te leren van hun hoogstaande samenleving en beschaving. 

Dit maakt me regelmatig stil..... en dát wil wat zeggen!

Ik ben blij met dit nieuwe volkje en inmiddels alweer heel wat weken verder kan ik zeggen 

dat het goed met ze gaat. Ze vinden de standplaats fijn,

 voelen zich thuis en zijn enorm gegroeid!

En als imker sta ik erbij en kijk er naar.... 

Ik word er vrolijk van. 

Jij?!

Denk je nog aan de give-away actie op m'n blog?

Lees hier  even terug wat je moet doen om een geweldig cadeau uit te kiezen....

Je hebt de tijd tot zondagmiddag 18 juli 14.00 uur.

Vier mee, dát feestje!!

Bee Happy....

 

Chinese kool met mihoen en paddenstoelen, vegan

 Er kwam een prachtige, grote Chinese kool uit mijn tuin! Niet zomaar een kool, maar een joekel van een kool! 

En toen ik de buitenste, door allerlei beestjes aangeknaagde bladeren verwijderde, bleef er nog steeds

 een prachtige Chinese kool over.

Hij is gekeurd en lekker bevonden, vooral in dit nieuwe gerecht: 

lekkere vegan mihoen met tofu en paddenstoelen.

Ik ben enthousiast!

Hier komt het recept....

Chinese kool met mihoen en paddenstoelen, vegan

     voor 6 personen

Ingrediënten:

• 1 Chinese kool (ongeveer 750 g)
• 400 g tofu
• 5 el zonnebloemolie
• 300 g mihoen
• 1 rode ui
• 1 teentje knoflook
• 2 cm verse gember
• 2 rode pepers (mag ook gedroogd)
• 250 g kastanjechampignons
• 2 el tamari
• 3 el ketjap manis
• 1 el honing
• 3 takjes koriander

Hoe maak ik het klaar:

Begin een dag van tevoren: laat de tofu uitlekken en snijd deze in blokjes. Doe ze in een bakje en vries in.

Haal ze de volgende ochtend weer uit de vriezer om te ontdooien: de structuur is steviger en tja... iets vleziger. Verhit twee eetlepels olie in een koekenpan en voeg dan de tofublokjes toe. Bak op hoog vuur onder regelmatig omscheppen tot de blokjes lichtbruin en krokant zijn. Voeg dan één lepel ketjap en een lepel tamari toe om af te blussen. Zet het vuur uit en laat staan.

Was de Chinese kool goed, verwijder de lelijke bladeren en de binnen nerf en snijd haar in smalle reepjes. 

Was nogmaals en laat even staan.

Verhit water in een ruime pan en kook hierin de mihoen volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking beetgaar. 

Giet af en laat in een vergiet staan.

Pel en snipper de rode ui. Pel en snipper de knoflook. Schil het stukje gember en snijd de gember in hele kleine blokjes. 

Snijd de rode pepers in dunne ringetjes.

Veeg de champignons schoon, snijd een klein stukje van het voetje af en snijd de champignons in kwarten.

Verhit de overige drie lepels olie in een wok.  Roerbak de peperringetjes, ui, knoflook en gembersnippers 2 minuten. 

Voeg de champignons en de Chinese kool toe

 en roerbak op hoog vuur 5 minuten. Voeg de mihoen toe, tegelijk met de honing, twee lepels ketjap en

 de overgebleven lepel tamari. Schep de blokjes tofu erdoor.

Was de koriander en bestrooi het gerecht ermee.

Serveer met cassavechips en groente in zoetzuur, bijvoorbeeld deze.

Eet smakelijk!!

Ik ga hier vaker van genieten....

En voordat ik het vergeet, 

hier is die prachtige, reuze kool!

Enneh.... vorige week heb ik nog 

nieuwe gezaaid, kan ik dit nog vaker klaarmaken ;)

Een half miljoen!!

Wow! 

Steeds meer mensen vinden en lezen mijn blog en bijna, bijna, bijna....  heb ik

 dé half miljoen views bereikt!! 

Een half miljoen views vind ik reden voor een feestje!!

And guess what? Jij viert dit feestje mee!

Natuurlijk horen bij een feestje cadeautjes!

Daarom heb ik iets leuks bedacht!

Speciaal voor jou èn jou èn jou!!

1. Win een inspirerende, mooie workshop 
2. Ontvang een mooi cadeaupakket thuis!
3. Kom een heerlijk taartje ophalen!!

Is dat leuk of is dat leuk?!

Voor deze geweldige give-aways doe je het volgende:

Deel een verhaal, belevenis of recept wat linkt aan mijn blog.

Dat kan zijn dat je iets hebt ondernomen omdat ik je heb geïnspireerd,

dat je zelf een lekker recept wilt delen in de stijl van mijn blog of 

tip me over iets waar ik eens aandacht aan zou moeten geven op dit blog.

Vergeet niet erbij te schrijven wat je wilt winnen en waarom, 

dus laat een reactie achter in de comments.

Je mag ook reageren via Facebook (klik) of Instagram (klik). en tag #tijdvoortamar 

Natuurlijk mag je  iemand anders nomineren, dat is LIEF! 

Er zijn veel mensen die wel wat extra aandacht en liefde kunnen gebruiken in deze tijd....

Onderaan mijn blog worden de statistieken bijgehouden.

Vanmorgen stond de teller op 497.456

Zo snel als de 500.000 views gepasseerd is, reken ik een week voor deze winactie.

Dat zal ik ook bekendmaken, zodat je niet te laat reageert!

Dus je hebt een week de tijd om je eigen verhaal te delen.

Vergeet niet erbij te schrijven wat je graag wilt winnen.

Dan neem ik een week de tijd om alle verhalen, recepten en tips te lezen,

vervolgens maak ik via een speciaal bericht op mijn blog en via social media

de drie winnaars bekend!!

Volg je mijn blog nog niet? Je hebt meer kans om te winnen als je dit wél doet.

Bekijk mijn blog via internetversie en in de rechterkolom klik je op volgen (bij de paarse pijl).

Leuk voor mijn statistieken en een volgende winactie!!

Dit blog is gewoon een mini-feestje en ik deel de cadeautjes uit...

Nog even iets meer over de Give-Aways!

1. De workshop die je cadeau krijgt is een workshop calendula zalf zelf maken, t.w.v. 18,50.
   De workshop vindt plaats in Zoetermeer, tijd is in overleg.
   Met een potje van 50 gram en alle know how om het in het vervolg zelf te bereiden, ga je naar huis.
   
   
   
2. In het cadeaupakket wat je thuis gestuurd krijgt zit een flesje calendula-olie, een flesje appelazijn, een blikje lippenbalsem en nog een verrassing. Dit ongeveer ter waarde van 18,00
   
   
   
   
3. En het derde cadeau bestaat uit een lekkere boterkoek met aardbeicrumble laag. Want wie zegt er nu 'nee' tegen een stukje boterkoek?!  Dit taartje mag je zelf komen ophalen.

Voorwaarden:

Ik kies niet één maar drie winnaars uit door alle verhalen of recepten te beoordelen.

Dit is persoonlijk en ik neem hier een week de tijd voor.

Op mijn blog en op social media laat ik weten wanneer de actie gesloten wordt en wanneer

 de uiterste datum is, dat je hoort dat je gewonnen hebt.

De winnaars krijgen persoonlijk bericht via een achtergelaten e-mailadres(!) of via 

het social media kanaal waarop gereageerd is. 

De winnaar maakt zich binnen een week bekend, anders wordt er een nieuwe winnaar bekend gemaakt.

Deelnemers die niet hebben gewonnen, krijgen geen persoonlijk bericht

Het is niet mogelijk het gewonnen product of de gewonnen workshop te ruilen 

voor een ander product of geldbedrag.

Zorg dat jij erbij bent!

De teller staat nu al op 498598

Stay tune... 

Helaassss! Deze actie liep tot 18 juli,

je kunt niet meer meedoen.

De winnaars zijn bekend gemaakt.

Gefeliciteerd Margaretha Broekhuizen

en Elly Oppeneer

Zie andere post!

Vergeet niet de volgende keer mee te doen, 

iets krijgen is altijd leuk!

Liefs, Tamar