Het is vaker erg mooi, zonnig en warm in februari geweest, maar dat ik al zó vroeg
de tuintafel schoonmaakte en al zo vaak buiten lunchte, kan ik me toch niet echt meer herinneren. Hitterecords werden gebroken en ik heb in de tweede helft van februari zeker twaalf keer buiten geluncht en thee gedronken.
Soms met m'n jas nog aan, maar toch heerlijk vitamine D opvangend na de grauwe januarimaand.
De natuur ontwaakt.
De foto's van voorjaarsbloeiers ga ik hier niet delen, maar wát zijn ze mooi: sneeuwklokjes, narcissen, krokusjes.....
Op de tafel heb ik een grote schaal krokusjes gezet die een goede bron van stuifmeel en nectar bieden voor m'n bijen.
In maart is het echter weer snel duidelijk: het is nog lang geen zomer!!
De herfststormen lijken zich van seizoen vergist te hebben.
Hoe dan ook.... we moeten het ermee doen.
Binnen wordt er (bijna) elke dag vers gekookt.
De vriezer en de kelder moeten leeg. Want voor ik het weet, mag ik weer gaan oogsten en planken en lades vullen.
De laatste courgette is uit de vriezer... Ik had denk ik wel zo'n 40(!) porties courgette ingevroren. Hoewel ze een stuk slapper eruit komen, zijn ze prima te gebruiken in stoofpotten, door de pasta en in soepen. Maar ja.... nu zijn ze op. Net als de sperziebonen en peultjes. Wel heb ik nog wat lente-ui of bosui in potjes liggen
en nog twee porties rabarber.
Met rabarber heb ik in de herfst en het begin van de winter niet veel gedaan, maar nu.....
ga ik er toch maar gauw taarten van bakken.
In beiden kan ik wel een kilo rabarber kwijt.
Kijk eens! De rabarber komt alweer voorzichtig in rozerode knoppen de grond uit.
Mijn recept van zachte rabarbermuffins bewaar ik nog even tot ik de nieuwe rabarber kan oogsten.
Als je goed kijkt, zie je om de rabarber het onkruid
zevenblad.
Voor veel tuinders een regelrechte ramp. Ik vind het niet zo erg, want ik maak er straks weer heerlijke
pesto mee.
Ik heb nog nieuws over mijn champignonkweekavontuur:
Kijk, hoe leuk: hagelwitte, grote, verse champignons!
Ze staan in het donker en regelmatig sproei ik er wat water overheen.
Mijn moeite wordt beloond!
In de tuin oogst ik nog:
rucola!
Ik neem ze mee uit de schooltuin en doe een plukje door een lunchsalade of
serveer ze op een versgebakken broodje. De champignons voor dit broodje komen uit mijn kelder, eigen kweek. Dit heerlijke broodje is makkelijk zelf te maken. Zelf maken? Klik dan
hier.
In de tuin heb ik de laatste pastinaak uitgegraven.....
Ik ben een foto kwijtgeraakt waar op te zien is dat de onderste punt van de grootste pastinaak (die later afbrak) in een andere aardlaag zat: in plaats van donkerzwart was de punt lichtgrijs, een vettige kleilaag ligt onder mijn vruchtbare bovenlaag.
Deze pastinaken zijn genoeg voor twee maaltijden! Ik maakte een lekkere stamppot met rode uienjus en gefrituurde salieblaadjes èn een romig zoete pasta. Heerlijk!
De
aardperen zijn er (juist) niet voor het laatst. Ik laat er altijd een aantal zitten zodat ze weer kunnen doorgroeien: in de nazomer met bloemetjes, in de winter met nieuw te oogsten knollen.
Te vaak aardperen eten is niet goed voor je. Bovendien: hóe gevarieerd en lekker ik het ook klaarmaak, sommige kinderen vinden het bij voorbaat niet lekker als ze weten dat er aardpeer in zit. Dát is nog eens discriminatie:(.
Maar in maart krijgen de aardpeerknollen alweer wit uitlopende worteltjes.... dan zijn ze niet meer goed om te eten.
Ik noem dit ook een beetje oogsten.
Mijn twee stadse kippetjes zijn eindelijk weer aan de leg.
De oudste is na de broed en het zorgen voor het kuiken Timpie ziek geweest.
De jonge, nieuwe kip moet nog erg wennen aan het eieren leggen.....
En ik? Ik droom er zelfs van.
Twee dagen geleden rende ik 's morgens vroeg naar het kippenhok:
er zouden wel 14 eieren liggen, die ik elke keer over het hoofd had gezien.
Nee, hoor! Het was maar een droom ;)
Maar elke dag één eitje? Daar ben ik al erg blij mee!
Mijn kweepeerboompje, die zelfs al begon uit te lopen door de zonnige dagen in februari, is ook geplant. Van november tot eind maart is het de ideale tijd om fruitbomen te planten.
Nou ja..... samen met tuinbuurman Teun. Teun heeft verstand van bomen en liet me gelijk een stok halen om de boom stevig en recht te laten groeien.
De top was er uitgesnoeid, maar dat betekent niet dat ik een andere tak niet tot hoofdstam kan laten uitgroeien. Een stokje ernaast helpt. En Teun krijgt alvast een potje kweeperenjam, zodat hij kan proeven wat hij heeft helpen planten ;).
De andere kas bij mijn huis, is ook schoongemaakt: ramen gezeemd, onkruid gewied en bemest.
Eén dapper posteleinplantje mocht blijven staan.....
Daarbij zaaide ik nieuwe postelein en rucola.
Leuke uitdaging: bij postelein moet de grond vochtig blijven, dus al giet het buiten van de regen, ik ga onder mijn paraplu de kas in om water te geven ;)
En verder wordt er met regen zelfs gewoon binnen getuinierd..... ik ben niet voor één gat te vangen.
Kranten op de grond, grote zak potgrond erbij, kweekbakken van vorig jaar schoongemaakt en volgens mijn goede voornemen: tuinhandschoenen aan.
Wat ik al eerder heb gedaan is kijken wat ik allemaal nog aan zaad heb liggen.
Belangrijk is de houdbaarheidsdatum, als die verlopen is, kan het zaad een stuk minder kiemkrachtig zijn.
Als ik zo even snuffel, hoef ik niet heel veel bij te kopen.....
Eerst maak ik mijn zaadvoorraad op. Wat ik nog mis, vraag ik voor mijn verjaardag of koop ik bij.
Ik dacht vorig jaar goed bezig te zijn geweest. Van de mooiste en grootste pompoenen uit eigen tuin, bewaarde ik het zaad. Ik droogde het voorzichtig en bewaarde het. Maar, o jee! Waarom koos ik een plastic bakje uit om het in te bewaren?! Er zat vocht onder het dekseltje en alle pitten waren beschimmeld :(. Hoe jammer is dat!
Het is beter om zaad in een papieren envelop te bewaren......
Wel leuk dat ik net genoeg punten had gespaard bij de Natuurwinkel. Van dat extra tientje heb ik gelijk maar weer pompoenzaad gekocht.
Wist je dat je plantjes in heel veel verschillende soorten potjes kunt zaaien of planten?
Je hoeft er echt geen plastic potjes voor te kopen.
Zó kun je zaaien in wc-rolletjes, in krantenpapier, in blik, in een eierschaal en zelfs in een sinaasappelschil.
Grappig, is het niet?!
Ik gebruikte kartonnen potjes van de moestuintjesactie van vorig jaar en potjes van al vele jaren gebruik.
Met dit als resultaat....
Nou ja, resultaat moet nog gaan groeien, maar de zaadjes zitten in de (vochtige) grond.
Netjes en strak.
De vloerverwarming gaat al lang niet meer aan, de plantjes staan voor het raam en hebben het warmer dan buiten.
Ik ben benieuwd wanneer het nieuwe leven zich laat zien. Geduld.....
Dit groeiproces vind ik altijd zó mooi en zó bijzonder!!
En ondertussen op de schooltuin.....
zijn de voorbereidingen voor een nieuw tuinseizoen voor groep 5 begonnen. De paadjes zijn schoon, nu de tuintjes nog.....
Volgens mij hebben de kinderen er zin in! Ik in ieder geval wel!
Leuk dat je meelas en tot de volgende keer!
