Muntkoekjes

Munt heeft de naam een echte woekerplant te zijn, de reden dat hij bij veel mensen 

in potten wordt gehouden.

In de winter zie je niets meer van de munt, bij de eerste temperaturen rond het vriespunt sterft ze af, 

lijkt het.  Gelukkig overwintert ze ondergronds en in het voorjaar komen

 de eerste blaadjes weer voorzichtig boven.

Helaas... in de winter dus geen verse muntthee, daarom drink ik het nu!

En omdat het nu nog kan, bak ik er lekkere muntkoekjes bij!!

Om het niet alleen fris, maar voor iedereen lekker en verantwoord te houden, 

bak ik ze lactosevrij en vegan.

Easy peasy en lekker!

Muntkoekjes

      Ongeveer 35 koekjes

Ingrediënten:

• 150 g kokosolie
• 160 g bloem
• 160 g volkoren meel
• 120 g witte basterdsuiker
• snufje gemalen zeezout
• 4 - 6 takjes munt of 2 el fijngesneden muntblaadjes

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 175°C.

Doe de twee soorten meel en de suiker met een snuf zeezout in een kom en roer goed door. Kneed er daarna de kokosolie doorheen.

Was de munt en dep daarna goed droog.

Snijd de munt heel fijn en vermeng dit goed door het deeg.

Rol het deeg uit tot een ronde rol. 

Snijd hiervan plakjes van een halve cm en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat.  

Zorg voor voldoende ruimte tussen de koekjes want tijdens het bakken lopen ze nog een beetje uit.

Bestrijk de koekjes eventueel met wat sojamelk voor een glanzender resultaat.

Schuif de koekjes de voorverwarmde oven in en bak ze in ongeveer 17 minuten gaar en goudbruin.

Laat even afkoelen en serveer.

Dit bijzondere koekje met de frisse muntsmaak móet je geproefd hebben.

Niet iedereen vond het even lekker, maar ik hou hier wel van!

Variaties:

• Hoeft het van jou niet lactosevrij of vegan? Je kunt de kokosolie vervangen door roomboter en de koekjes bestrijken met wat losgeklopt ei.
• Je kunt de koekjes na het bakken voor de helft in een kom gesmolten chocolade dopen zodat je een half chocoladekoekje krijgt (Bedankt Stefan, voor de tip!)
• Verdeel streepjes glazuur over de koekjes. In plaats van water vermeng je de poedersuiker met sterke, verse muntthee.
• Ook te maken met gedroogde munt, neem dan twee theelepels muntblaadjes

Zoetzure chilisaus

 "Als ik weer heel veel pepers uit de tuin heb, dannn...... 

maak ik mijn eigen zoetzure chilisaus" nam ik me twee jaar geleden voor. 

Na mijn overvloedige peperoogst vier jaar geleden, waarvan ik de pepertjes zowel gedroogd 

als bevroren bewaarde, hoefde ik een paar jaar geen pepers te planten. 

Maar afgelopen winter raakte mijn voorraad op,

 ik kocht zelfs sambal in de winkel, want ook die potjes raakten leeg....

En nu, nu is het dan zover! 

Ik heb pepers en door de prachtige, zonnige dagen deze nazomer, 

rijpen ze met bosjes tegelijk af.

Ik maak de zoetzure chilisaus die ik me had voorgenomen.

En oh, wat is het makkelijk te maken en wat zien die gevulde flessen er prachtig uit!

Zoetzure chilisaus

   voldoende voor 8 dl chilisaus

Ingrediënten:

• 10 rode chilipepers (Spaanse pepers)
• 5 tenen knoflook
• 5 cm verse gember
• 4 dl water
• 1 dl azijn
• 300 g rietsuiker
• snuf gemalen zeezout
• 3 el maïszetmeel of maïzena

Hoe maak ik het klaar:

Was de pepers en maak ze schoon door het steeltje te verwijderen, overlangs door te snijden en zaad en zaadlijsten te verwijderen. De echte heetheid  of pittigheid zit 'm in de zaadlijsten en niet in de pitjes. Maar ik ben een makkelijke kok en houd wel van een beetje pit. In plaats van super hete pepers of extra veel pepers te gebruiken, maak ik de pepers die ik heb niet netjes schoon. 

Waardoor de saus veel meer pit(jes) bevat!

Schil de gember en snijd in kleine stukken.  

Hak de pepers met de gember fijn in een keukenmachine.

Verwarm het water met de azijn in een steelpan. Los hier de suiker in op.

Schep het peper-gembermengsel er doorheen.

Pers de knoflookteentjes er boven uit.

Breng de saus aan de kook.

Laat de saus 10 minuten koken zonder deksel zodat ze kan indikken.

Vermeng de maïzena met koud water.

Schenk bij de saus en roer goed door om klontjes te voorkomen.

Laat nog wat verder indikken, wanneer de saus afkoelt, wordt het vanzelf nog wat dikker.

Zorg dat er schoon uitgekookte flessen klaar staan.

Schenk de hete saus in de flessen en laat afkoelen.

Is de fles geopend, bewaar 'm dan koel.

Hij is wel een jaar houdbaar!

Waar gebruik je chilisaus bij?

• lekker bij fried onion rings (klik)
• bij de snelle mie met pittige groente en kaas (klik)
• bij de wraps met snijbonen in zoetzure saus (klik)
• lekker bij (mini) loempiaatjes
• etc.

Wat zal ik met de rest van deze rode pepers doen?!

Iemand?

Courgettecake

Een lekkere zoete courgettecake voor bij de koffie of verse  muntthee, die miste ik nog!

Voor inspiratie dook ik in kookboeken en blogs en  uiteindelijk - moe van het lezen en vergelijken -  koos ik voor de courgette sinaasappelcake  van  Francesca Kookt, zie mijn favorieten. 

Ik gaf er mijn eigen draai aan en schoof 'm snel de oven in, voordat ik moest gaan werken.

Nu bij een kopje thee, ben ik blij verrast met het resultaat! Dat ik dit niet eerder gemaakt heb! 

Ondanks dat de binnenkant nog een beetje té zacht is - ik moest echt nodig weg! - smaakt 

deze cake verrukkelijk!

Smeuïg, zoet, romig en zacht.... wat wil je nog meer?! 

Oh ja....  een extra portie groentes binnenkrijgen!

Ook dát nog!

Tegen de kinderen zeg ik niet dat er courgette in zit, 'k ben benieuwd wat ze er van vinden....

Courgettecake

       voor een cake van 1 liter

Ingrediënten:

• 400 g courgette (1 courgette)
  
• 200 g bruine basterdsuiker
• 125 ml zonnebloemolie
• 1 tl vanille-extract   (zelf maken? klik)
• 4 kleine eieren
• 1 bio sinaasappel
• 100 g rozijnen
• 150 g bloem
• 130 g volkoren meel
• 20 g wijnsteenbakpoeder
• snufje versgemalen zeezout
     voor de frosting
• 200 g roomkaas
• 100 g poedersuiker
• sinaasappelrasp

Hoe maak ik het klaar:

Was en rasp de verse courgette. Ik heb  met mijn moestuinexemplaren altijd een beetje moeite met het juiste formaat, dus heb ik er het gewicht in grammen bij gezet. Dit gewicht was bij mij tweederde courgette. Knijp zoveel mogelijk vocht uit de geraspte courgette. Dit gaat het makkelijkst wanneer je de courgette in een schone (thee)doek neemt en uitwringt. Doe de courgette in een ruime kom. Het sap kun je opvangen en gebruiken als basis voor groene smoothie of soep.

Verwarm de oven voor op 180° C.

Roer de suiker door de geraspte courgette en vermeng goed. Schenk de olie erbij en het vanille extract. Klop de eieren los en schenk ook deze erbij. Roer de rozijnen erdoor. Rasp de schil van de biologische sinaasappel en roer de rasp hier ook door. Vermeng de bloem, het bakpoeder, zout en meel door elkaar en schep deze door het courgettemengsel.

Vet met een beetje olie een cakeblik van één liter in of bekleed met bakpapier.

Doe het cakemengsel in de vorm en schuif deze in de voorverwarmde oven.

Bak de cake in ongeveer 1 uur gaar en goudbruin.

Prik een breinaald of satéprikker in de cake om te zien of de binnenkant gaar is. De punt moet er droog uit komen.

Laat de cake in de oven afkoelen, met de deur open.

Maak ondertussen de frosting door de roomkaas met de poedersuiker los te roeren. 

Rasp de schil van nog een biologische sinaasappel en bewaar de rasp. 

Zorg dat je niet tot op het witte raspt, dát is bitter.

Wanneer de cake is afgekoeld, haal je 'm uit de vorm.

Verdeel de frosting over de  bovenkant van de cake, strijk glad en verdeel hier de sinaasappelrasp over.

Zet de cake in de koelkast zodat de frosting stevig blijft.

Goed verpakt blijft de cake een kleine week goed.

Je kunt ook een deel invriezen, doe dit dan zonder de frosting.

Het is niet alleen een plaatje, het smaakt ook geweldig!

En ik heb geluk... de kinderen wantrouwen de cake bij voorbaat en proeven niet eens.

Ssssht.... ze weten niet wat ze missen!

Had ik al gezegd dat ik deze courgettecake nog heel vaak ga maken?

Ik ga geraspte courgette invriezen, zodat ik 'm ook in de winter kan bakken!

Variatie:

Voeg voor een  herfstig accent  50 g walnoten of geroosterde en fijngehakte hazelnoten toe

Paarsroze zuurkool

 Fermenteren is hip en helemaal van deze tijd, tegelijk is het een bewaarmethode die al uit de Middeleeuwen stamt.

Onze voorouders gebruikten fermentatie oftewel verrotting om groenten en fruit langer houdbaar te maken.

Twee jaar geleden maakte ik verrot lekkere kool, oftewel zuurkool.

Nu ga ik het nog eens maken, maar dan met een prachtig paarsroze kleurtje en toch zonder kleurstof!

De 'truc' is rode kool te gebruiken!

Het idee kwam toen ik van Arnoud een enorme  rode kool kreeg: ruim 2,2 kilo woog 't ie!

Natuurlijk at ik er mijn favoriete gerecht mee, maar toen was er nog ruim een kilo over. En dat terwijl de komkommers, courgettes, bonen en tomaten me bijna om de oren slingeren... zoveel oogst ik hiervan!

Paarsroze zuurkool dus!

Paarsroze zuurkool

    voor ruim 1 kilo zuurkool

Ingrediënten:

• 1200  g rode kool
• 25 g grof zeezout
• 10 peperkorrels (vierseizoens: wit, zwart, groen en rood)
• 8 jeneverbessen
• 3 laurierblaadjes
• 1 steranijs

Hoe maak ik het klaar:

Haal de buitenste droge en lelijke koolbladeren weg. Was de kool niet meer!

Houd twee mooie, grote bladeren van de kool apart.

De rest van de kool schaaf je fijn: met de hand op een rasp of  met de fijne rasp van een keukenmachine.

Doe de kool in een ruime kom en voeg het zout toe.

Zorg dat je per kilo ongeveer 22 gram zout toevoegt.

Kneed het zout goed door de kool heen.

Kneed net zo lang tot er vocht uit de kool komt.

Soms kan dit wel 10 minuten duren, bij mij kostte het 3 minuutjes kneden.

Dat vocht wordt mede door het zout aan de kool onttrokken.

Voeg de kruiden toe: de hele peperkorrels, de jeneverbessen, laurierblaadjes en steranijs.

Meng ze goed door de kool.

Doe de kool in een goed schone (in sodawater uitgekookte) weckpot of grote glazen pot. 

Druk de kool goed maar voorzichtig aan, je kunt hier ook een stamper voor gebruiken. 

Leg de hele koolbladeren er overheen.

Zorg ervoor dat de koolbladeren net onder het vocht liggen. 

Dan wordt het koolmengsel goed afgesloten van lucht. 

Er mag geen zuurstof bij komen en de kool mag niet uitdrogen.

Op de koolbladeren leg ik een steen.

Je kunt ook een zakje met zout gebruiken, als het maar verzwaart,

 zodat de bladeren niet gaan drijven.

Soms komt er aan de rand toch wat schimmel..... dat geeft niet. 

Het is niet schadelijk voor je gezondheid en tast de kool niet aan, door de bescherming van de melkzuurbacteriën.

Schep de schimmel wel weg.

 

Dek de pot vervolgens af met kaasdoek zodat er geen stof in kan vallen.

Zet de pot op een warme plaats, zo'n 20 graden kamertemperatuur.

Bij deze temperatuur kunnen de bacteriën de melksuikers perfect omzetten in melkzuur.

En die moeten de hele kool doortrekken.

 

 Kneed het zuurkoolmengsel in de pot om de dag door.

Mijn ervaring is, dat de zuurkool, ondanks de steen en de bladeren, toch wat droog wordt aan de bovenkant.
Neemt het vocht teveel af, dan kun je wat pekelwater toevoegen.

 Maak dit van water met zout in een verhouding van 25 g zout op een liter water.

Onder het kneden ruik je gelijk of het koolmengsel al wat zuurder begint te worden.

Laat de kool zo'n twee tot vijf weken staan. Afhankelijk van hoe zuur je de kool wilt hebben.

Vandaag kon ik het niet laten.... ik moest even proeven!

Wanneer ik in de buurt van de pot kom, begint het al verdacht zuur te ruiken.... ;)

En warempel: de smaak is behoorlijk zuur en zout.

De fermentatie-expert in de buurt is mijn buurman, 

dus met een schoteltje paarsroze zuurkool om te proeven liep ik naar hem toe.

Goedgekeurd qua smaak, hoewel de kool nog maar 8 dagen aan het fermenteren is.

Het groot fermentatiekookboek werd erbij gepakt en daar staat niet alleen

een tijdsduur in, maar ook een Ph waarde.

Die kan ik niet meten, maar ook daar heeft de buurman een apparaatje voor.

Zuurkool hoort zo'n 4.0 Ph te zijn,  maar deze mooi gekleurde zuurkool van mij

is nog maar  7.4 Ph....

Toch handig, zo'n metertje.

Ik laat de pot nog even staan om verder te fermenteren.

Wil je het fermentatieproces beëindigen? Dan zet je het product in de koelkast,

 in een luchtdicht afgesloten bak

Hier kun je de zuurkool nog zo'n twee tot drie weken bewaren.

Is de smaak iets té, dan spoel je ze voor gebruik even af met koud water.

Verhit je de kool dan gaan hierbij veel gezonde voedingsstoffen verloren.

Het beste is om de kool rauw te eten en dat kan prima wanneer je het

als side dish gebruikt bij willekeurig welk gerecht.

Van de zomer kreeg ik in een restaurant zelfs een pluk zuurkool als vegetarisch voorgerecht.

Alleen jammer dat ze niet paarsroze van kleur was!

Courgette-tomatensoep

We eten wel niet zo vaak soep, toch miste ik ineens de courgettesoep bij mijn  recepten. 

 Terwijl ik déze lekkere soep met courgette en tomaat al vaak heb klaargemaakt voor feestjes!

De aanleiding was een grote tomatenoogst èn een reuze courgette die ik over het hoofd had gezien... 

In moestuindersjargon een soepcourgette genoemd.  

De kinderen waren allemaal druk bezig en hadden geen tijd om met de courgette te poseren. 

Daarom mag vandaag het jongste lid van de familie poseren om het formaat een beetje te vergelijken.

Bij deze stel ik jullie voor aan onze Eef (10 weken oud).

Stil zitten is nog niet echt haar ding, maar hier is de foto redelijk scherp ;)

En dan nu..... tijd voor soep!

Courgette-tomaatsoep

     voor 6-8 personen

Ingrediënten:

• 2 courgettes
• 2 rode uien
• 1/2 rode peper
• 1,5 kilo tomaat
• 3 el chili-olie
• 2 el bouillonpasta of bouillonpoeder
• 1 l water
• 200 g tomatentapenade of pesto rosso
• stengelui
• versgemalen zeezout naar smaak
     voor erbij:
• vers afgebakken meergranen stokbrood
• boter of kruidenboter met veel basilicum

Hoe maak ik het klaar:

Was de courgettes en de tomaten. 

Verwijder het steeltje en snijd alles in blokjes.

Pel de rode uien en snijdt deze in ringen. Snijd het pepertje zonder zaadjes in kleine stukjes.

Verhit in een grote (soep)pan de chili-olie, die je overigens makkelijk zelf maakt (klik).

Fruit de uiringen en de peperstukjes op middelhoog vuur 2 tot 3 minuten.

Voeg dan courgettestukjes toe en roerbak even mee. Voeg vervolgens de tomatenblokjes en

 de pesto rosso toe. Roer goed door. Voeg het water met de bouillon toe en breng aan de kook.

Laat het geheel 10 minuten zachtjes koken zodat de groentes goed gaar zijn.

Mix tot een gebonden, gladde soep met een staafmixer.

Breng op smaak met versgemalen zeezout.

Schep ringetjes stengelui of bosui op de soep en serveer!

Lekker met vers afgebakken volkoren brood en roomboter. 

Of maak je eigen kruidenboter met veel basilicum, dat combineert hier goed bij.

Je wordt heerlijk warm van deze soep met haar zomerse smaken.

Dat is genieten op een al wat koelere herfstdag.

Deze soep kun je ook bij de lunch geven en als voorgerecht.

Aardappelsalade mét...

 Je hebt patat mét en deze aardappelsalade mét....

De nieuwe aardappels uit de tuin smaken lekker met schil - en extra vezels  -  in

 deze maaltijdsalade. En dit combineert weer goed met allerlei andere groenten.

Ik maakte 'm deze week met snijbonen klaar.

Met een heleboel zelfgemaakte mayonaise glijdt 'ie zo naar binnen!

Wist je dat de aardappel alleen in Nederland als bijgroente - in plaats van rijst of pasta - wordt gebruikt?

In de meeste landen wordt de aardappel als groente gegeten.

En dat is ook terecht, want de aardappel is heel gezond en zit boordevol voedingsstoffen.

Zo bevat de aardappel veel vitamine B6, vitamine C, kalium, calcium en fosfor.

Laten we de ouderwetse pieper gaan herwaarderen, te beginnen in deze salade.

Aardappelsalade

    voor 6 personen

Ingrediënten:

• 1200 g aardappelen
• 2 stengels bleekselderij
• 2 takjes tijm
• 250 ml mayonaise
• 1 tl mosterd
• versgemalen zeezout naar smaak
• 600 g snijbonen
      voor de mayonaise
• 1 eierdooier
• 2 el azijn
• 1tl mosterd
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 275 ml zonnebloemolie
• scheut sojaroom

Hoe maak ik het klaar:

Was de aardappelen goed en stoom ze in 15 minuten net gaar in een stoompan.

Laat afkoelen en snijd in blokjes.

Maak de snijbonen schoon, snijd in grove ruiten van zo'n twee cm en 

stoom deze goed gaar in 20 tot 25 minuten.

Laat afkoelen.

Was de bleekselderijstengels en snijd ze in smalle boogjes.

Maak de mayonaise zelf. Roer de eidooier met 1 el azijn, de mosterd, zout en peper los. 

Neem de mixer  en mix het mengsel op de hoogste stand. Giet er druppelsgewijs de olie bij, 

terwijl je blijft mixen. Dikt het mengsel wat in, dan kun je een dun straaltje toevoegen. 

Blijf mixen op de hoogste stand tot de olie op is. Voeg dan de overige azijn toe 

en vervolgens de scheut sojaroom.

Je houdt met deze hoeveelheid een klein beetje mayonaise over.

Dit kun je in de koelkast in een afgesloten potje max. 14 dagen bewaren.

 De rest gaat in dit recept.

 

Schep de aardappelblokjes in een schaal, roer er de bleekselderijboogjes door en de mayonaise. 

Breng op smaak met mosterd en zout.

Was de takjes tijm, ris de blaadjes eraf, snijd wat kleiner en roer dit ook door de aardappelsalade.

Tot slot voeg je de snijbonen toe. Roer goed door.

Laat de smaken intrekken en zet de salade een half uurtje koel weg.

En dan..... lekker aan tafel!

Maak je deze salade al vroeg van tevoren, dan schuif je op een warme nazomerdag 

makkelijk snel aan tafel.

Variaties:

• Wil je volledig vegan? Maak dan eens amandelnaise (klik)
• Je kunt natuurlijk ook easy peasy je favoriete mayo in de winkel kopen
• Varieer met de groente: neem eens doperwten, krootjes (in blokjes gesneden) of courgette in blokjes, of.....

Hoe ga jij deze aardappelsalade eten?!

Black- and redberry pie

 Mijn geweldige fruitoogst - die ik begin van de zomer uit de tuin haalde -  bestond 

vooral uit heel veel uit bessen! Rode bessen, zwarte bessen, kruisbessen....

Heerlijk!

Ik weet het nog goed: na een ochtendje bessen plukken ging ik er mee aan de slag.

Bessen wassen, bessen rissen en dan verder....

Ik besloot een pie te bakken met rode en zwarte bessen, maar helaas.... 

het resultaat viel tegen:

de pie was te zuur, het deeg was te plakkerig en domweg te weinig voor de vorm. 

Zo op de foto ziet deze punt er nog aardig uit 

en ik heb 'm - met extra poedersuiker - ook opgegeten....

Maar... deze kleurrijke pie had een herkansing nodig. 

Ik stopte de juiste hoeveelheid schoongemaakte bessen in de vriezer.

Ze zouden moeten wachten tot  na de vakantie.

Deze week was het het juiste moment om  mijn black- and redberrypie opnieuw te bakken.

En nu is 't ie wel goed gelukt en krijgen jullie 'm ook te zien!

Black- and redberry pie

Ingrediënten:

• 400 g zwarte bessen
• 200 g rode bessen
• 3 dl volle bio yoghurt
• 75 g witte basterdsuiker
• 2 el bloem
     voor het deeg
• 100 g bloem
• 40 g volkorenmeel
• 60 g lichte basterdsuiker
• 1 tl vanillesuiker
• 60 g boter op kamertemperatuur
• 1 ei

Hoe maak ik het klaar:

Maak eerst de hangop door de yoghurt te laten uitlekken in een zeef met kaasdoek. Het vocht (de wei) zal eruit lekken en kun je wegdoen. Laat een paar uur uitlekken tot je ongeveer 130 g hangop over houdt. 

Was de bessen heel voorzichtig en ris ze van de steeltjes of gebruik bevroren fruit.

Vermeng deze met de suiker. 

Heb je geen zwarte bessen? Vervang ze door blauwe bessen. Je kunt deze pie met allerlei soorten zomerfruit bakken.

Schep de besjes in een lage vlaaivorm en schud hier de bloem doorheen. Je kunt ook maïzena of maïszetmeel gebruiken om het vocht te binden  en straks beter punten te kunnen snijden.

Roer de gezoete hangop erdoor en strijk glad.

Meng het meel, de bloem, de suiker en vanillesuiker door elkaar. Voeg de zachte boter toe. Klop het ei los en schenk ruim de helft bij het meelmengsel. Bewaar een klein beetje ei om straks de bovenkant van het deeg te bestrijken.

Meng snel alle ingrediënten voor het deeg door elkaar en vorm een deegbal. Leg deze in de koelkast en laat een uur rusten.

Verwarm de oven voor op 200°C.

Rol de gekoelde deegbal uit tot een ronde lap en bedenk hiermee de vlaaivorm van 24 cm doorsnede.

Heb je wat deeg over, vorm er een bessentakje of blaadje van, wat al iets van de vulling verklapt.

Of maak een ruitjespatroon met een vork.

Maak er een gaatje in, anders zal er hete vulling op een andere plek naar buiten lekken.

De hete vruchtendamp moet ergens kunnen ontsnappen.

Bestrijk het deeg met het overgebleven ei voor een mooi goudbruin resultaat.

Schuif de fruit pie in de voorverwarmde oven en bak gaar en mooi bruin in 40 minuten.

Kijk, hoe mooi gelukt!

Alleen had ik geen opening in het deksel gemaakt, waardoor

het bessenvocht aan de zijkant eruit bubbelde...

Maar nog belangrijker dan hoe die eruit ziet, is de smaak.

De smaak is stukken beter dan bij mijn eerste poging.

 Het deeg is zacht, zoet en precies stevig genoeg.

En de gezoete hangop maakt de friszure besjes precies zoet genoeg.

Niet iedereen vond 'm lekker,

het blijft natuurlijk een zuur-fruit taartje, maar ik vond hem heerlijk!

Ik nam gisteren drie(!) stukken, hoewel ik die laatste beter had kunnen laten staan.....

Het is nu geen bessentijd meer, dus dit is alvast inspiratie voor volgend jaar,

of heb je misschien ook wat diepvriesfruit liggen?

Maar eerst moeten deze maand de fruitstruiken en fruitbomen gesnoeid worden,

daar is september dé goede maand voor. 

Geniet nog even na van de smaak van zomerfruit met deze lekkere pie vol fruit!

Heerlijk als warm of lauwwarm dessert, maar wanneer 'ie is afgekoeld, kun je er ook 

een mooi stukje van snijden voor bij de koffie.

Bewaar wat over is in de koelkast. 

Snack van geroosterde, zoute zonnebloempitten

Dat zonnebloemen prachtig om te zien zijn, is iedereen vast met me eens!

Kijk mijn eigen idyllische Van Gogh stilleven eens, geplukt uit de tuin!

Voor mij hebben ze extra waarde omdat dit de eerste bloemen zijn die ik van Peet kreeg, 

nu zo'n 25 jaar geleden! Een herinnering om te koesteren, zeker nu ik ze niet meer zo vaak krijg

 (had ik maar nooit gezegd dat het niet nodig was dat hij elke keer bloemen meenam.... ;)).

Nu geniet ik er dubbel van: geplukt uit de tuin! 

Denk jij er wel eens aan - wanneer je zo'n boeket zonnebloemen ziet staan - dat ze ook eetbaar zijn?!

Ik sta hier niet zo vaak bij stil.

Maar bij jou in de keuken is vast ook een fles zonnebloemolie te vinden?!

 Geperst uit met name de zwarte zonnebloempitten  die veel olie bevatten.

De pitten zijn niet alleen bedoeld voor olie en  toekomstige zonnebloemen....

Nee, het is voedsel voor vogels (tip: leg een uitgebloeide zonnebloem op je tuintafel en geniet van

bezoekers die er op af komen!) en ook wij mensen eten ze.

Zonnebloempitten zijn heel gezond en bevatten vitamine E, selenium en magnesium.

Ze bevatten veel ijzer, maar ook gezonde vetten, vezels en eiwitten.

Eigenlijk mogen ze niet ontbreken in een gezond voedingspatroon.

Ze zijn lekker in  granola, in studentenhaver, op (versgebakken) brood 

en ik gebruikte zonnebloempitten in een gezonde bodem van noten, gedroogde vruchten en zaden 

van een paar overheerlijke, feestelijke vegan taarten. 

Je kunt ze   (hier) met banaan en pinda en  (hier) met aardbeien, vinden.

En als snack zijn gezouten zonnebloempitten ook lekker.

Jongste dochter had dit in gedachten en snel als ze is wanneer ze een goed plan heeft, 

voegde ze de daad bij het woord.

Nou ja, snel was het niet echt...

Met een pincet peuterde ze de zaadjes één voor één uit een uitgebloeide zonnebloem.

Maar ze bleken zó klein dat het pellen hiervan nog veel en veel meer werk op zou leveren.

En dus zocht ze een recept op wat je hier kunt vinden en wat ik ook met jullie deel.

Geroosterde zoute zonnebloempitten

Ingrediënten:

• 5 el zonnebloempitten ongepeld
• 2 el grof zeezout (of 1 el zeezout en 1 el gedroogde lavas)
• 6 dl water

Hoe maak ik het klaar:

Je hebt zwarte, gestreepte en witte zonnebloempitten. Wij hadden de zwarte die ook het meest geschikt zijn om er olie uit te persen.

Bij dit recept eet je ook de pelletjes erbij op. Lekker makkelijk. Zeker als de zonnebloempitten heel klein zijn.

Doe het water, vermengd met zout of zout gemengd met lavas in een kleine pan. Breng aan de kook. Voeg de zonnebloempitten toe en kook anderhalf uur op laag vuur. Door het koken worden de pelletjes zacht en zijn ze geschikt om te consumeren.

Haal de zonnebloempitten uit het water en laat opdrogen op keukenpapier.

Verwarm ondertussen de oven voor op 160° C.

Leg de pitten op bakpapier en rooster ze in een half uur knapperig.

Laat even afkoelen en snacken maar!

De zoute smaak is door en door in de zonnebloemen getrokken.

Lekker als tussendoortje!

Bewaar ze in een luchtdicht afgesloten bakje of schaaltje anders worden ze taai.

Zijn ze toch zacht geworden, dan rooster je ze even opnieuw. 

Leg ze bijvoorbeeld in een afkoelende oven en ze zijn weer lekker knapperig.

Hoewel zonnebloempitten gezond zijn, vind ik ze behoorlijk zout.  

Eet er daarom niet teveel van én vervang een lepel zout door kruiden.

Wist je trouwens dat de hele zonnebloem eetbaar is?

In de verschillende stadia van groei, dus door het jaar heen?

De kiemen eet je als kiemgroente, de jonge bladeren als spinazie, de steel als rabarber,

de bloemknop als artisjok en het bloemhoofd kun je bakken en kruiden.....

Het is maar dat je het weet. Voorlopig houd ik het bij de pitjes!

En jij?!