Soep van de zeven smarten

 Goede Vrijdag is een erkende, nationale feestdag en veel mensen zijn vrij. 

Maar wát vieren we precies?

De leerlingen die ik les geef, vraag ik altijd 

waarom ze een vrije dag krijgen. En waarom wordt Goede Vrijdag 

in hemelsnaam een  'goede' dag genoemd, als we deze dag de dood van iemand (Jezus)

 herdenken. Dát zijn moeilijke vragen.

Uiteindelijk komen sommige kinderen tot mooie inzichten. 

 "Jezus is dood gegaan voor anderen, niet voor zichzelf."

"Het kruis is nu leeg en Jezus is overal"

"Jezus maakt een weg zodat mensen 

naar God kunnen gaan" (die kinderen krijgen al langer les). 

Bijzondere antwoorden op moeilijke vragen. 

Hoe het ook zij: op Goede Vrijdag herdenken christenen de dood van Jezus aan het kruis.

Omdat Hij Zijn leven heeft opgeofferd voor anderen, 'offerden' christenen vroeger,

 in de Katholieke kerk ook wat op. Ze vastten de hele vrijdag en

 gedurende de veertigdagentijd daaraan voorafgaand aten ze geen vlees en eieren. 

Een mooi gebaar om stil te staan bij het belangrijkste offer in de geschiedenis.

Op Goede Vrijdag was het eveneens traditie een speciale soep van bittere kruiden te eten.

Een mooie traditie die ik graag nieuw leven inblaas.

Zeven bittere kruiden zijn het, om precies te zijn.

Zeven is niet alleen het volmaakte getal; aan het kruis sprak Jeus zeven kruiswoorden uit.

En Maria, Zijn moeder, doorstond tijdens haar leven met Jezus zeven smarten. 

Kijk hier welke dat zijn.

Deze soep heeft me (bijna) niets gekost, want alle wilde kruiden plukte ik uit de tuin en het park.

En terwijl de soep op het vuur staat, bak je brood en maak je een kruidenboter voor erbij.

De bittere en wilde kruiden in deze soep bevatten relatief veel bitterstoffen. 

Deze soep is dan ook heel gezond voor je en zuiverend voor je lever.

Soep van de zeven smarten

       voldoende voor 6-8 personen

Ingrediënten:

• 6 el olijfolie
• 50 g speltmeel
• 2 rode uien
• 2 tenen knoflook
• 2 l water
• 35 g bieslook
• 1/2 stronk witlof
  
• 100 g brandnetel
•  80 g walstro (kleefkruid)
• 250 g daslook
• 60 g molsla (paardebloemblad)
• 3 stengels lavas
• handje madeliefjes
• 2 el kruidenazijn 
• 1,5 tl versgemalen zout
     voor de croutons
• 2 biologische boterhammen
• 1 el roomboter of olie
• 1 teentje knoflook

Hoe maak ik het klaar

Verwarm de olijfolie in een ruime soeppan. Roer er het speltmeel goed door en laat binden.

Pel en snipper de ui en pers de knoflook uit. Doe in de pan en laat de ui een paar minuten fruiten.

Was de groente en kruiden goed. Snijd, knip of hak de groene kruiden grof.

Voeg ze toe en schenk daarna het water in de pan.

Breng aan de kook en voeg het zout toe. Kruidenzout of daslookzout kun je ook gebruiken.

Laat minimaal een half uur koken, een uur is nog beter.

Pureer de soep met een staafmixer en voeg de azijn naar smaak toe. 

Ik had nog een lekkere dragonazijn staan.

Snijd lekker meergranen brood in blokjes, bak in een eetlepel boter of olie in de pan.

Voor extra smaak bak je een teentje knoflook - in plakjes gesneden - toe.

Serveer de soep heet. Doe er wat croutons en madeliefjes op ter garnering.

Geef er een versafgebakken stokbroodje bij met kruidenboter en/of matzes.

Breng aan tafel eventueel verder op smaak met zout en azijn.

Eet smakelijk! 

De bittere smaak viel erg mee, iedereen at met smaak.

En we herdachten...

Wat vind jij van traditionele voeding? Eten met een (religieuze) betekenis?

Doe jij dat wel eens?

Variaties:

Voor deze soep kun je allerlei soorten bittere groente of kruiden gebruiken. 

Net wat er in het seizoen is, in je tuin groeit of (wild) te plukken is. 

Ik nam de kruiden uit de ingrediëntenlijst, maar andere wilde groene kruiden kunnen ook, 

denk aan zevenblad, (bloed)zuring, kraailook, etc.

Trek er lekker op uit!

Wil je het juist minder wild? Denk dan aan de groente: rucola, andijvie, raapstelen en groenlof 

die je gewoon bij de groente afdeling van de supermarkt kunt kopen.

Of de kruiden: peterselie, koriander of selderij. 

Varieer er lekker op los.... het soepje wordt toch wel groen!

Ik wens je hele goede Paasdagen toe.

Wil je meer traditioneel en religieus eten?

Wat te denken van een Pesachmaaltijd?

Die beschrijf ik hier!

Gesuikerde viooltjes

 Ineens zag ik haar.... klein en bescheiden: het Maarts viooltje! Heel klein vergeleken 

met de grote gekweekte violen die je koopt in plantcentra. Wel een verrassend, 

lief, paars bloempje, een echte lentebode!

Gelukkig bloeit ze niet alleen in maart, in zachte winters zie je haar soms wat eerder en 

ze kan tot wel half mei bloeien.

Het Maarts viooltje [Viola Odorata] is een vaste plant en ruikt heerlijk zoals de Latijnse naam 

doet vermoeden. Maar dat niet alleen, ze is ook eetbaar.

De plukkende postbezorger deelde een jaloersmakend recept van een dieppaarse 

viooltjessiroop (die ook op mijn to-do list staat) maar hij had dan ook velden vol 

Maartse viooltjes gevonden. Ik moet het doen met de viooltjes die rondom de oude boom

naast de kerk groeien.

Zijn andere tip heb ik gelijk uitgeprobeerd. Dat kan namelijk met elke hoeveelheid aan viooltjes 

die je plukt, al heb je er maar twee gevonden: viooltjes suikeren! Dank je wel, Peet!

Gesuikerde viooltjes

Benodigdheden:

• viooltjes, bloempje plus steeltje
• 1 eiwit
• fijne kristalsuiker
     ook handig:
• bakkwastje
• pincet of saté prikker
• bakpapier
• droogoven

Hoe maak ik het:

Dit recept is voor maartse viooltjes, maar kan ook met het bekende driekleurige viooltje. Alle viooltjes zijn eetbaar, maar degene die direct uit de winkel komen zijn niet geschikt voor consumptie door het gebruik van gif.

Klop het eiwit los en licht schuimig.

Strijk met een bakkwastje aan beide zijden van het viooltje wat eiwit. 

Leg het bloempje in een schaalje fijne kristalsuiker. 

Draai ze heel voorzichtig om. Gebruik eventueel een pincet of satéprikker,

 of houd het viooltje vast aan het steeltje.

Leg het bloempje voorzichtig op een strook bakpapier.

Je kunt de gesuikerde viooltjes twee dagen laten drogen op kamertemperatuur.

Ik koos voor de snelle manier en zette mijn drehydrator (droogoven) aan op 55°C en 

legde de gesuikerde bloempjes er een uurtje in.

De bloempjes moeten droog en crunchy aanvoelen, dan zijn ze goed.

Bij wijze van experiment heb ik ook wat bloempjes in een bloemenpers gedroogd. 

Ze zijn dan plat, maar niet perse mooier. Wel een stuk kwetsbaarder, 

de blaadjes vallen er snel af. Dus 3D drogen krijgt de voorkeur ;)

Je kunt de gesuikerde viooltjes in een afgesloten pot of koektrommel bewaren. 

Werk voorzichtig want deze delicate bloempjes breken snel. 

Je kunt ze als decoratie bij een feestelijk gedekte  Paastafel geven.

Ze zijn lekker en fleuren alle soorten desserts, koekjes of cake op.

Goed gedroogd en gesuikerd zijn ze zeker een half jaar houdbaar.

Maar probeer er zó lang maar eens af te blijven!

Ook andere soorten bloemen kun je suikeren.

Ga jij dit jaar aan de slag met eetbare bloemen?

Vogelpindakaas zelf maken

Morgen begint het voorjaar, maar vandaag is het nog winter. 

En met het voorjaar voor de deur maakte ik nog snel een pot vogelpindakaas 

voor de tuinvogels.

Zo lag er nog een grote zak pinda's - ongezouten en ongebrand - in m'n kast, gekocht om ooit 

een taart te garneren. Nu liggen ze maar ruimte in te nemen

en ik bedacht om er op de valreep pindakaas van te maken.

Ik denk dat iedereen inmiddels weet dat zout niet goed is voor tuinvogels.

Zorg bij het zelf maken van vogelproducten dus voor zoutloze grondstoffen.

Ook zijn gebrande pinda's minder goed 

voor vogels, ze bevatten minder voedingswaarde.

In de winter, maar ook in het vroege voorjaar, kunnen vogels wel wat extra energie 

en eiwitten gebruiken. Daarnaast voegde ik wat graantjes van de kippen en

 vitaminepoeder toe aan de pinda's. Kunnen de vogels fijn nesten gaan bouwen en 

eitjes leggen, want dat kost een hoop energie.

Succes lieve vogeltjes!

Vogelpindakaas

       voor 1 pot van 350 g

Benodigdheden:

• 200 g pinda's, ongezouten en ongebrand
• 3 el  kokosolie
• 2 el zonnebloemolie
• 5 g vitaminepoeder voor siervogels
• 1 handje graantjes voor kippen

Hoe maak ik het:

Maal de pinda's fijn, bijvoorbeeld in een notenhakselaar of het bakje van de staafmixer.

Na 1 minuut mixen zijn de pinda's fijn, maar nog geen pindakaas.

Ik voegde er voor het gemak wat olie bij en mixte nog even door. Je kunt ook 5 tot 6 minuten mixen tot de olie uit de pinda's zorgt voor een smeuiige pindakaas. (zie de werkwijze bij mijn recept voor tahin hier)

Lepel de pindakaas in een ruime schaal.

Deze week gaf ik uit de grote pot met vitaminepoeder wat aan de kippen, 

maar het lijkt of deze niet niet leeg raakt. 

Dus er gaat een schepje vitaminepoeder bij de pindakaas: voor de tuinvogeltjes.

Optioneel....

En een handje graan van de kippen roerde ik er tot slot door. 

Je kunt ook een handje zonnebloempitten nemen.

Vervolgens drukte ik alles in een glazen potje.

En schrijf ik erop dat het voor meesjes is. 

Nu maar hopen dat die drukke eksters en kauwen dit lezen :)

Fotocredits: Corné Kieboom

Het is voor de kleine vogeltjes!

 De vogelpindakaas kan in het speciale vogelvoederhuisje.

Dit huisje maak je eenvoudig zelf, kijk maar bij deze gebruiksaanwijzing klik!

Hij is inmiddels wat verweerd, maar gaat dan ook al heel wat jaartjes mee.

Maak je deze vogelpindakaas niet nu, sla deze post dan op voor komende winter.

Goed zorgen voor onze tuinvogels is onze zorg

en we krijgen er een hoop gezelligheid voor terug.

Tabouleh met kraailook

     Tabouleh [spreek uit: taboelée] maak ik geregeld en hier thuis zijn we er allemaal dol op.

 Het is een Midden-Oosterse salade op basis van bulghur, gebroken tarwekorrels. 

En daarnaast zitten er lekker veel verse, groene kruiden in.

Deze keer maakte ik 'm met kraailook en omdat dit nu uitbundig groeit, 

neem ik er deze keer extra veel van!

Meer over kraailook, het zogenaamde wilde broertje van de bieslook,

kun je hier lezen

Tabouleh met kraailook

      voor 3 - 4 personen als lunch

Ingrediënten:

• 
• 250 g bulghur
• 700 ml water
• 3 tl citroensap
• 3 el olijfolie
• dikke bos kraailook (50 g)
• 25 g citroenmelisse
• bos peterselie
• 2 tomaten
• 1 tl versgemalen steenzout
• 2 tl versgemalen peper

Hoe maak ik het klaar:

Begin met het weken van de bulghur.  Gebruik je heet water dan gaat het sneller. Reken met koud water zo'n anderhalf uur weektijd.

Roer de olijfolie en het versgeperste citroensap door de losse bulghurkorrels.

Was de verse kruiden en snijd ze fijn. 

De kraailook is wat meer uitgesproken van smaak dan bieslook en ook wat taaier. 

Je kunt ze ook fijn knippen.

Snijd de tomaten in kleine blokjes en schep in de schaal met de bulghur.

Bestrooi rijkelijk met versgemalen zout en zwarte peper.

Roer de kruidige tomatenblokjes goed door en voeg ook de fijngesneden

kruiden toe. Proef of er nog wat meer zout of peper bij moet.

Serveer de tabouleh als lunch of bijgerecht.

Deze kruidige, groene salade maak ik meestal met

peterselie, munt en bieslook in de verhouding 4 : 2 : 1.

Maar variëren kan altijd en deze variatie met verse kraailook

en citroenmelisse - bij gebrek aan munt - smaakte net zo lekker!

Bulghur kun je tegenwoordig in elke supermarkt kopen.

Het lijkt  wat op couscous en je hebt een fijne en grove variant.

Variaties:

• voeg gemalen komijn en een snuf chilipoeder toe
• gebruik kruidenbouillon ipv alleen water en voeg minder zout en peper toe
• voeg extra groente toe zoals lente-ui of rode ui en paprika
• vervang de bulghur door couscous, noem het dan geen tabouleh meer ;)

Bewaar deze salade niet langer dan twee dagen in de koelkast. 

Daarna gaat de smaak hard achteruit. 

Serveer deze tabouleh in het voorjaar eens chique:

als voorgerechtje in eetbare magnolia bloembladeren.

Plaatje, toch?

Eet smakelijk!

Witlofcroissant

Deze witlofcroissant combineert op een verrassende manier

 de klassieker 'witlof met ham en kaas' met de overbekende ham-kaascroissant.

Ze geeft een gezonde touch aan je lunch of een verrassende wending aan je diner.

 

Moet je voor deze witlofcroissant een echte lof lover zijn? Om te verzinnen wel, 

maar deze snack, in de vorm van een croissant, smaakt gewoon erg goed! 

En de witlof is niks bitter.

Hoewel de naam vermoedt dat deze witlofsnack van croissantdeeg is gemaakt  

- wat zeker kan - kreeg ik de associatie vanwege de halvemaan vorm 

en de combi ham/kaaas.

Echt croissantdeeg bevat heel veel boter, suiker en is volgens officiële bakkersterminologie 

'getoerd gerezen deeg'. Ik koos voor lekker makkelijk bladerdeeg.

Voor deze snack heb je maar 5 ingrediënten en maar 5 minuutjes tijd nodig.

Wát wil je nog meer?

Witlofcroissant

     2 stuks

Ingrediënten:

• 1 stronkje witlof
• 2 plakjes diepvriesbladerdeeg
• 2 plakken vegetarische ham
• 6 plakjes extra belegen kaas
• 1 el sojaroom
• 1 tl gedroogde tijm
• 2 tl hennepzaad

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 200° C.

Ontdooi de plakjes bladerdeeg en trek of rol uit tot een rechthoek.

Was de witlof en halveer het stronkje in de lengterichting.

Verwijder de bittere kern.

Leg het plakje ham op de bladerdeegrechthoek en daarop het halve witlofstronkje. Rek het bladerdeeg uit wanneer het nog te klein is.

Geef twee tot drie overlangse insnijdingen om de witlof te kunnen buigen tot een halve maan vorm.

Tijdens het bakken buigt het makkelijk weer recht.

Rol de plakjes kaas over de witlof in ham en vouw daarna het deeg er strak overheen.

Maak ook de zijkanten dicht.

Door de kaasplakjes krijg je het idee van gerold croissantdeeg.

Bestrijk de bovenkant met de sojaroom. Je kunt ook wat losgeklopt ei gebruiken.

Bestrooi met de gedroogde tijm en het hennepzaad.

Dit ziet er mooi uit.

Schuif de croissants in de voorverwarmde oven en bak in 15 minuten gaar en goudbruin.

Laat wat afkoelen en serveer.

Lekker als bijgerecht, lunch of gezonde snack.

Zo krijg je op een ander moment toch lekker je groente binnen!!

Twee snacks als avondmaaltijd? Soepje vooraf, saladetje erbij? Kan prima!

Je bent snel en gezond klaar voor de dag!

Je eet origineel, krijgt witlof op een verrassend lekkere manier binnen en 

je bent ook nog eens snel klaar.

Wie wil dit nou niet?!

Geniet ervan!

Ontlokend look: kraailook, bieslook en ander look....

 Al een tijdje was ik op zoek naar meer  over kraailook, het - oneerbiedig gezegd - wilde broertje 

van de bieslook. Want kraailook zelf vind ik op heel veel plekken. In donkergroene pollen 

steken ze boven het grasveld uit en zelfs in december kwam ik kraailook tegen in het bos. 

De karakteristieke maar subtiele geur van de ui verraadt dat het hier om een look gaat.

Maar er zijn zovéél loken! Tijd om er eens in te duiken....

Misschien weet jij er veel over, vul gerust aan. Misschien kan ik je inspireren.

Kijk nog eens goed om je heen, want je kunt zoveel in het wild vinden.

Met vandaag de nadruk op kraailook :)

De look familie

Wist je dat er ontzettend veel -look planten zijn? Wereldwijd komen er zo'n 700 soorten look voor met allemaal die karakteristieke uien geur.

Ze behoren allen tot het Allium geslacht dat een onderdeel is van de Amaryllidaceae familie, wat de Latijnse naam voor de uitgebreide narcisfamilie is.

Klik hier voor een uitgebreide lijst met bijna alle looksoorten.

Ik onderscheid:

1.  de grote, mooie, kleurrijke  Allium sierbloemen.
   Als je googlet op Allium kom je die het eerst tegen.

Ze zijn kleurrijk, opvallend, sierlijk en trendy in de tuin en in boeketten.

Het grappige is dat ze licht naar ui geuren. Ze doen hun familie eer aan.

Bij veel sier Alliums staat het er niet bij, maar volgens mij zijn

de verwilderde Alliums (die al een paar jaar in je tuin staan) allemaal eetbaar.

Zowel de bloem, stengel als bol. Ik ga het dit jaar voor je uittesten...

Uit een bloemenwinkel is het een ander verhaal, daar worden bloemen

zonder eco merk behandeld met gif, veel gif.

Dus haal ze uit eigen tuin voordat je een hapje neemt ;)

            2.   culinaire kruiden en groenten uit de moestuin

Het meest bekende kruid is natuurlijk bieslook

en variaties daarop zoals Chinese bieslook of knoflookbieslook.

Knoflook wordt zowel tot de kruiden als groente gerekend.

Groentes uit de look familie zijn niet alleen bekend, maar ook favoriet: 

denk aan prei en

 dé ui in alle variaties: gele, rode, witte.

Daarnaast heb je sjalot, zilverui, bosui en lente ui. Lees hier meer over.

  

            3. de wilde, eetbare kruiden

              denk hierbij aan daslook, driekantig look en kraailook,

maar ook aan armbloemig look, moeslook, kantig look,

berglook, eslook, ronde look, slangenlook, kogellook, bochtig look en hangend look.

Over daslook, dat gezonde, krachtige plantje dat ons in het voorjaar van energie voorziet,

heb ik al meer geschreven en heel veel recepten gedeeld. Klik bijvoorbeeld voor soep hier!

Al deze wilde kruiden zijn herkenbaar aan hun karakteristieke (milde of meer pittige) uien- of knoflookgeur!

Om het ingewikkeld te maken is er ook nog 'look-zonder-look' die niet tot de

look-familie behoort, maar wel een lichte uien- of knoflookgeur geeft 

wanneer je over de blaadjes wrijft. Dit kruid is ook eetbaar.

Wat is kraailook

Kraailook [Allium Vineale] groeit in opvallende donkergroene pollen die wel wat op gras lijken. 

Kraailook is eetbaar en op z'n lekkerst van december tot en met april. Reuze praktisch, want dan groeien andere (tuin)kruiden meestal nog niet.

Het blad is donkergroen en ruikt meer naar ui en prei dan naar knoflook.  In de zomer worden de bladeren grijsgroen en krijgen een bloemstengel die erg taai en niet zo smakelijk is. 

Kraailook komt veel voor in ons land en groeit in weiden, bos en langs wegen en paden. 

Er zit veel kalk in de grond als de kraailook er groeit.

De kleine knolletjes kun je het hele jaar door opgraven en eten en lijken wat op een pittig wild uitje, bijna smaakt ze als knoflook. De bolletjes groeien onderaan de stengel en 

zorgen voor de vermeerdering.

Kraailook bloeit in de zomer met rozerode bloemen, maar dan zijn de stengels 

al hard en taai en niet lekker om te eten.

Kraailook en bieslook

Toen ik kraailook voor het eerst tegenkwam, dacht ik dat ik verwilderde bieslook had gevonden.

Ik wil graag zeker weten dat het kraailook was. De karakteristieke geur was er duidelijk, maar wat zijn de andere kenmerken van kraailook die hem onderscheidt van bieslook? 

Bieslook [Allium Schoenoprasum] is een vaste plant, maar overwintert ondergronds. 

In het vroege voorjaar komt ze weer uitlopen. 

Kraailook  [Allium Vineale] is ook een vaste plant en groeit juist in de winter.

Hij verdwijnt in de zomer, na de bloei.

De bloeikleur is verschillend. Bieslook bloeit met paarse bloemen, kraailook met rozerode.

Beiden hebben lange priemvormige, holle bladeren.

Kraailook heeft iets donkerder blad, het is langer en taaier. 

Bij kraailook zie je duidelijk de langwerpige nerven lopen die het blad 

niet alleen zijn stevigheid, maar ook een bepaalde taaiheid geeft.

En soms heeft kraailook aan de top een krul in het blad.

Kraailook groeit in het wild: op graslanden en vooral op een kalkhoudende bodem. 

Bieslook wordt in de tuin geplant of gezaaid en komt elk voorjaar opnieuw op.

Even ingezoomd:

Bij bieslook zijn de bladnerven veel

minder duidelijk aanwezig en ook veel dunner.

Ik ben overtuigd: ik heb op veel plekken kraailook gevonden.

En terwijl bieslook nog haar winterslaap houdt, kan ik in de winter

lekker kraailook oogsten!

Kraailook verwarren met...

Het zou kunnen zijn dat je in het vroege voorjaar kraailook verwart met een ander, niet eetbaar gewas.

Terwijl ik door het park liep, zag ik het zomaar gebeuren....

Want kraailook met zijn lange, priemvormige bladeren lijkt ook een beetje op gras.

Gras kan ook in hoge pollen groeien, maar in tegenstelling tot kraailook is gras plat 

en heeft geen holle stengel. De nerven zijn duidelijk zichtbaar en de karakteristieke uiengeur

 ontbreekt. Kijk even twee keer voordat je gras plukt, al groeit kraailook ernaast.

In het voorjaar zag ik ook grote pollen krokussen, die goed herkenbaar zijn als de krokussen bloeien.

 Maar het blad komt pas tot volle ontwikkeling wanneer de bloemen uitgebloeid zijn. 

Naast de geur is het grote verschil met kraailook

dat er een duidelijke witte middennerf op het blad te zien is. Daarnaast is het blad  smal, 

maar niet priemvormig. Zoals je op deze foto kunt zien.

De bladeren van de krokus kun je níet eten!

Dit is kraailook!

Tot slot

Heb jij hier iets van opgestoken? (Hier komt even de leerkracht om de hoek kijken...) 

Weet jij wat wát is? 

Ben benieuwd of je het goed ziet op deze foto ;)

Plaats gerust een reactie in de comments.

Oh ja, de winactie van het gebluste kalkpoeder voor eier glassing  is er natuurlijk al lang uit, 

maar heb ik hier nog niet vermeldt.

Er zijn drie winnaars!

Hoera voor:

Annette Koolmees van #Annettes_tuin 

Anne Mie Verheyden van #anne_missy_mie

en Anne van Langendonck van #deer_in_town

Stuk voor stuk inspirerende, groene accounts op Instagram, leuk om te volgen.

En natuurlijk volg je mij ook al, toch? Klik!

En blijf meelezen. Pluk alvast een bosje kraailook als je het hebt gespot. 

Deze week deel ik een verrassend lekker recept met kraailook! 

Kokedama maken

"Die zijn leuk, mam! Die wil ik ook wel voor mijn kamer...." zei oudste dochter terwijl ze bewonderend naar het plafond keek. Toen ik enthousiast begon te vertellen over het prachtige mos dat ik vond, begreep dochterlief pas dat ik ze zelf had gemaakt.

Een tijd geleden kreeg ik van een vriendin een zelfgemaakte kokedama. 

Ik was er gelijk weg van: betoverend groen!

En ik wist: op een dag maak ik die zelf!

Dat die dag zo lang duurde, komt omdat ik niet wist dat het zó makkelijk is

 en dat je er zó weinig voor nodig hebt.

Moeilijk is het namelijk helemaal niet en het geeft een sprookjesachtig mooi resultaat! 

Een kokedama is echt een eyecatcher voor je interieur en een bijzonder cadeau om te geven.

Maar wat is een Kokedama precies?

Kokedama betekent letterlijk 'mosbal' en komt uit Japan. Het is een kunstvorm met planten 

zoals bonsai kweken en ikebana (Japans bloemschikken).

De kunst van het maken van kokedama's is wat jonger en de regels zijn niet zo strikt, 

daarom is het gemakkelijk zelf te doen.

Lees maar mee!

Kokedama 

    voor 1 kokedama

Benodigdheden:

• 1 kleine kamerplant naar keuze
• 150 gr potgrond
• wat water
• 2 plakken mos
• naaigaren
• schaal of touw

Hoe maak ik het:

Zet alle materialen klaar. Zorg dat de potgrond goed vochtig is, voeg hiervoor eventueel wat water toe.

Kies een mooie, groene plant uit, bijvoorbeeld een varen of een orchidee. Ik houd  veel van sierasperges en die heb ik ook genomen (kwam hem tegen in de supermarkt).

Haal de kamerplant uit z'n pot en schud of steek wat aarde weg. Verwijder geen wortels!

Voeg wat vochtige potgrond toe en modelleer tot een ronde bol. 

Vouw hier langs één kant een stuk mos om.

Neem de draad van het naaigaren (geen rijggaren) en begin bovenaan de draad rondom 

de bol te draaien.

Voeg voor de onderkant de tweede lap mos toe en wikkel de draad nu kruiselings en 

heen en weer over de bol heen. Trek goed aan, maar niet te strak dat je het mos

verstikt. Als je merkt dat het mos op de bol goed vast zit, ben je klaar.

Je kunt de draad met een naald in de mosbol afhechten, maar gewoon los 

laten zitten, gaat meestal ook goed.

Zet de mosbol in een schaal of op een (houten) bord.

In Japan worden de kokodama's in kleine huizen vaak opgehangen, wat

geen extra ruimte in beslag neemt. En dát doe ik ook.

Je kunt een stevig stuk touw nemen en om de kokedama wikkelen of

er voorzichtig doorheen steken.

Zó hang je hem makkelijk op.

Ook kun je een eenvoudige macramé hanger knopen en passend om de

bol maken. Neem hier robuust touw voor, staat mooi bij de bol.

Verzorging:

De kokedama eenmaal gemaakt, heeft wel verzorging nodig.

1. Je kunt er voor kiezen om de bol dagelijk te besproeien met water uit de plantenspuit
2. Of je neemt de kokedama en dompelt de mosbol twee keer per week volledig onder in water. Als de bol verzadigd is met water en er geen luchtbelletjes boven komen, knijp je het water er voorzichtig uit en laat hem vervolgens nog even uitlekken boven de wasbak of een schotel. 
3. Zet de kokedama een half uur in een schaal, laat hem zichzelf langzaam volzuigen. Laat de bol daarna ook nog even uitlekken.

Ook een 'oude' kokedama kun je makkelijk refreshen met wat vers mos.

Deze had ik wat verwaarloosd, gelukkig gaat de plant weer groeien 

en de mosbol bekleed ik opnieuw met mooi, groen mos!

Tijdens het schrijven bedenk ik me, dat er nog een orchidee in de gang staat.... een plant

 die ik  wel mooi vind in een tropische tuin, maar op de vensterbank vind ik 'm helemaal niks.

 Hier maak ik mijn volgende kokedama van! Dat staat een stuk natuurlijker en mooier, 

of beter gezegd: dat hangt een stuk mooier :)

Mos kun je in een tuincentrum kopen of misschien heb je wel een beschaduwd plekje in je tuin

of in je gazon waar mos groeit en wat je kunt gebruiken.

Trek het mos voorzichtig los en verwijder ook takjes en ander boommateriaal 

zodat je alleen het mos over houdt.

Haal niet zomaar mos uit het bos.

Hoewel.... een heel klein beetje waar het heel veel groeit. ;)

En? Denk je dat jij een kokedama gaat maken?