Muntsuiker

 Als het vriest is het weg... ra, ra wat is het?

Dat gaat op voor meerdere groene planten, maar zeker ook voor verse munt.

Munt, die op de meest vreemde plekken in mijn moestuin - lees: 

daar waar ik het niet gezaaid heb - groeit en een overvloed aan groene blaadjes heeft.

Ik vind het niet zo erg dat deze plant zo woekert. Ik geniet ervan met verse muntthee en

 soms maak ik muntsiroop van -koekjes en natuurlijk smaakt ze lekker in 

(couscous)salades en door stoofgerechten.

Maar voordat ze dit jaar weer verdwijnt - een klein nachtvorstje is genoeg -  bedacht ik 

om muntsuiker te maken. 

Een frisse, lichtgroene suiker die een heerlijk kruidig accent geeft aan desserts of gebak.

Zó gezegd, zó gedaan! Ik maakte muntsuiker met verse munt.

Muntsuiker

Ingrediënten:

• 200 g biologische rietsuiker
• 2 handenvol verse munt
• 1 biologische limoen

Hoe maak ik het klaar:

Was de munt goed onder stromend water en laat drogen.

Je kunt elke muntsoort gebruiken die je lekker vindt. Probeer eens watermunt uit, die in het wild gewoon langs de slootkant groeit. Deze is krachtig van smaak en heerlijk verfrissend. 

Maak de munt fijn

dit kan lekker onthaastend met de vijzel of je hakt de munt heel fijn

met een scherp mes. Maar je kunt de suiker en munt ook vermengen en 

fijnmalen in de keukenmachine. 

Vermeng de fijngehakte of fijngewreven munt met de suiker.

Rasp de helft van de schil van de limoen en roer het limoenrasp

door de muntsuiker.

Et voìla! Klaar is je felgroene, verfrissende suiker.

Wat kun je met deze suiker doen?

Het staat mooi bij een ijs- of fruitdessert.

En wanneer fruit wat minder zoet smaakt,

strooi je een klein beetje muntsuiker over je fruitsalade.

Ik maakte bijvoorbeeld een appelcarpaccio

 wat je overigens met elk soort fruit (denk aan ananas)

kunt maken en bestrooide dit met de natuurlijk gekleurde suiker.

Als cake of taartdecoratie is het ook geschikt. 

En over de appeldonuts die ik pas maakte (klik), smaakt het ook prima!

Overigens is munt drogen natuurlijk ook een idee als je veel munt hebt staan, 

maar ik vind gedroogde munt niet zo lekker. Het is zeker geen vervanger voor verse muntthee.

Tja.... in de winter mis ik de verse munt, maar ik weet: 

na een lange, donkere en koude winter wordt het altijd weer opnieuw voorjaar! 

De allereerste groene blaadjes die dan vanzelf boven komen, zijn de blaadjes van de munt.

En de muntsmaak kan ik af en toe even proeven met deze muntsuiker!

Gebruik jij (bijna) geen suiker?

Of ga je 'm maken voor speciale gelegenheden....

Pikante hummus

De peperplanten in de kas, geven nog steeds pepertjes in alle kleuren van de regenboog.

Op de valreep maak ik een lekkere, pikante hummus 

met deze verse pepers.

Want hummus is hier in huis een favoriete spread en ook heerlijk makkelijk zelf te maken.

Kijk en doe maar mee...

Pikante hummus

    voor 1 klein bakje

Ingrediënten:

•  125 g gekookte kikkererwten
• 1/2 citroen
• 2 el water
• 2 kleine, pittige pepers
• 1 teentje knoflook
• 1/2 el tahin
• 2 - 3 el goede olijfolie van eerste persing
• snuf gerookt paprikapoeder pittig
• snuf gemalen zeezout

Hoe maak ik het:

Heb je geen gekookte kikkererwten, dan kun je 50 g kikkererwten weken en koken.

Rooster de verse pepers 20 minuten in een hete oven van 200°C  tot het velletje bruin tot zwart geblakerd ziet. Combineer het met het bakken van koekjes of een ovengerecht, dat scheelt energie.

Doe de kikkererwten samen met het water in een kom en mix met de staafmixer fijn. Pers de citroen uit en voeg één eetlepel toe aan de kikkerwten. Pers het teentje knoflook uit en voeg toe. Mix door elkaar.

Tahin is een sesampasta en kun je makkelijk zelf maken (klik), voeg een halve eetlepel toe.

Neem de geblakerde pepertjes en verwijder

 het buitenste velletje, de zaadjes en zaadlijsten. Roer het vruchtvlees 

door de kikkererwten en mix alles weer goed door. De hummus kleurt helaas

 niet mooi rood door de pepers.

Voeg de olijfolie toe om een smeuiige pasta te krijgen en breng op smaak met zeezout.

Doe in een mooi bakje en bestrooi met de pittig gerookte paprikapoeder.

Hummus wordt ook wel geschreven als hoemoes, hoummous of humus en is een 

Midden Oosterse kikkererwtenpuree met tahin en kan goed op smaak gebracht worden 

met  allerlei specerijen en groentes.

Serveertips:

• eet het als broodbeleg 
• smeer het op een wrap en vul aan met sla en stukjes vega burger
• gebruik het als dip voor tortillachips
• of als groentedip. Neem stevige groentes zoals wortel, bleekselderij, radijs...
• gebruik het als spread voor op toast...

Mmmmm.... dit hoef je niet meer in de winkel te kopen. 

Zelf maken is veel leuker en goedkoper!

Kastanje croutons (snack)

Alle zegen komt van boven en zeker in de herfst kunnen we daar allemaal van genieten!

Ik bedoel nu niet zozeer de regen, maar wel al die herfstvruchten en noten...

Het is de tijd dat beukenootjes, hazelnoten, walnoten en tamme kastanjes 

gewoon op de grond vallen...

Eetbaar, heel gezond en lekker!

Ik weet inmiddels zo her en der in park en bosrand mijn bomen te staan, 

want helaas... een eigen tamme kastanjeboom of walnotenboom van 30 m hoog

 zit er in mijn stadstuintje niet in.

Dichtbij huis heb ik heerlijke tamme kastanjes geraapt

 en wat is die tamme kastanje heerlijk en enorm veelzijdig in de keuken.

Kastanjes bevatten veel zetmeel, zijn minder vet dan noten, ze bevatten 

vitamine E, kalium, foliumzuur en zink. Heerlijk om zelf een 

gezond maaltje buiten bij elkaar te sprokkelen.

Van tamme kastanjes die over waren van de kastanje pesto (klik), maakte 

ik een eenvoudige, maar o zo verfijnde, vegan snack. 

Ik noem het kastanje croutons, al zit er geen brood in.

Het klinkt goed en lékker dat het is!

Kastanjecroutons

 Ingrediënten:

• tamme kastanjes 
• 3 el basilicumolie of olijfolie
• 2 tl basilicum
• 2 tl oregano
• versgemalen zeezout naar smaak

Hoe maak ik het klaar:

Voordat je de verse kastanjes kunt verwerken in dit recept, moet de pel en het vel verwijderd zijn.

Doe dit als volgt: laat de kastanjes die goed zijn 3 minuten in kokend water liggen.

Snijd dan een kruis in de bolle kant van de kastanjes en laat ze 15 minuten in de oven op 200 graden poffen.

Pel de kastanjes als ze nog warm zijn en verwijder ook het bittere bruine velletje wat nu

 heel makkelijk gaat.

Breek de kastanjes in stukjes.

Verwarm de kruidenolie in een koekenpan. Je kunt eveneens een kruidenolie naar keuze 

of gewone olijfolie gebruiken. Doe de gebroken stukjes kastanje 

in de warme olie en voeg de kruiden toe.

Schep op hoog vuur regelmatig om en voeg het zout toe.

Bak tot de kastanjestukjes krokant en bruin zijn en ruiken naar versgebrande noten.

Blijf erbij, dit duurt een paar minuten.

Je kunt variëren met de kruiden, maar gebruik niet zoveel dat je de unieke smaak 

van de tamme kastanje niet meer proeft.

Scehp met een schuimspaan de kastanjecroutons uit de pan en laat 

uitlekken en afkoelen op een stuk keukenpapier.

Klaar is je lekkere, crunchy kastanje snack.

Het is nog een wonder dat ik er foto's van kan laten zien, want natuurlijk moest ik eerste proeven,

maar daar kon ik niet meer mee stoppen.

Tjonge... wat verrassend lekker!

Het heeft de avond niet meer gehaald als snack.

Dit is niet alleen smakelijk en verantwoord als tussendoortje, maar ook lekker crunchy 

over een salade of een bordje pasta.

Op de foto te zien samen met pasta pesto (van tamme kastanjes).

Dit is een goede vervanger van geraspte kaas of spekjes en lekker vegan!

Heb je heel veel gemaakt, dan kun je dit crunchy 

kastanjekruim ongeveer een week bewaren in een luchtdicht afgesloten bakje.

Geniet van de smaken van het seizoen.

Dit is wat de herfst nú te bieden heeft!!

Piccalilly

 Aan het eind van het tuinseizoen, heb ik altijd verschillende groenten over waar net 

geen maaltijd van gemaakt kan worden. Vaak stop ik ze in mijn oogstsoep, 

soms maak ik er een heerlijke curry van met kikkererwten.

Dit jaar maak ik er picallilly van, wat al lang op mijn to-do-lijstje stond.

Niet dat ik piccalilly vroeger zo lekker vond... ik kan me eigenlijk niet eens heugen 

wanneer en hoe ik het at... maar het is zó leuk om nieuwe dingen uit te proberen en groentes

 op een andere manier te bewaren.

Piccalilly dus! Een mooi woord voor een woordspelletjes of dictee èn een groentemengsel

 in mosterdsaus afkomstig uit Engeland, waar het geserveerd wordt bij 

bonen, stamppot of brood. Engeland had koloniën in India, waar de kurkuma en kerrie, 

verantwoordelijk voor de gele kleur, vandaan komen. 

Eet jij wel eens piccalilly? Nou... ik deze winter wel.

Piccalilly

     voor 5 potjes

Ingrediënten:

• 1 kg groente, schoongemaakt gewicht
• 900 ml bio natuurazijn
• 200 ml water
• 50 g suiker
• 1 tl zeezout
• 2 laurierblaadjes
• 25 g mosterdpoeder
• 10 g kerrie, 2 t.l.
• 5 g kurkuma, 1 t.l.
• 40 g bloem

Hoe maak ik het klaar:

In dit recept kun je allerlei soorten stevige groente verwerken. Ik gebruikte snijbonen, pompoen, komkommer,

 koolrabi, ui, wortel en muismeloentjes. Kijk wat er in jouw tuin groeit 

of in je koelkast ligt. En maak hier een heerlijke mix van. Oudste dochter merkte 

tijdens het snijden al op dat het zo lekker naar verse groente ruikt. 

Snijd de groente na het wassen in kleine stukken.

Breng in een ruime pan 700 ml azijn met het water, het suiker en het zeezout aan de kook en 

voeg de laurierblaadjes toe.

Als het mengsel kookt voeg je de groente toe. Kook deze zachtjes 8 minuten.

Maak ondertussen het specerijenmengsel en meng dit met de bloem. 

Roer er de overgebleven azijn door tot een glad papje.

Voeg dit papje toe aan het groentemengsel 

in een dun straaltje onder goed roeren.

Breng weer aan de kook en laat onder voortdurend roeren 5 minuten verwarmen 

tot een gebonden groentesaus.

Zorg dat er goed schoongemaakte, met sodawater uitgekookte potjes klaar staan en

 spoel die vlak voor gebruik nog even om met heet water. Schep de groente uit de saus 

in de potjes en vul daarna af met de nog vloeibare saus. 

Bij het afkoelen wordt de saus nog een stuk dikker.

Let op dat de potjes vacuüm trekken, het deksel trekt naar beneden en kun je niet meer indrukken.

Laat de piccalilly minstens een maand staan, zodat de smaken goed op elkaar in gewerkt zijn 

voordat je 'm gaat proeven.

Daarom is dit recpt een beetje spannend... ik heb het nog niet geproefd.

De geur was scherp wat de reden was dat ik er nog ietsjepietsje suiker aan toevoegde.

De smaak update komt er over een maand aan. Heb jij ook een mix aan groentes liggen?

Dan kun je met dit recept alvast je eigen piccalilly maken!

Waar ga jij piccalilly bij serveren?

Kruidkoek

 In deze robuuste herfstige, gezonde koek gaan appels en walnoten uit het seizoen. 

Heb jij ze ook zelf geoogst of gevonden in bos of park?!

Deze koek smaakt prima! Té goed eigenlijk om niet te delen.

Kruidkoek

     voor 10 dikke plakken

Ingrediënten:

• 150 g volkorenmeel
• 50 g roggemeel
• 50 g tarwebloem
• 50 g kokosbloesemsuiker
• 20 g bakpoeder
• 2 el kaneel
• 1/2 tl kardemompoeder
• 1/4 tl versgemalen peper
• 1 el appelstroop (zelf maken? klik!)
• 100 ml water
• 100 ml sojamelk
• 25 g roomboter plus boter om in te vetten
• 50 g rozijnen
• 50 g gehakte walnoten
• 1 grote appel

Hoe maak ik het klaar:

Kraak eerst de verse walnoten en verwijder alle harde tussenschotjes (gezond in de thee!).

Vet een cakeblik van 1 liter in met boter of vouw er bakpapier in.

Verwarm de oven voor op 175°C.

Roer alle droge ingrediënten door elkaar in een ruime kom Laat de roomboter smelten in een pannetje. Roer de roomboter samen met de appelstroop, het water en de melk door het meelmengsel. 

Roer er de rozijnen en de walnoten in stukjes door.

Schep in het ingevette cakeblik.

Schil de appel en snijd in dunne schijfjes. Steek deze in het - stevige - beslag 

op gelijke afstand van elkaar.

Schuif de kruidkoek met appel in de voorverwarmde oven en bak 

in 35 tot 40 minuten gaar en bruin.

Laat afkoelen met de ovendeur open.

Snijd de plakjes zó dik dat er op elk plakje een stukje appel zit.

Deze kruidkoek is een stevige koek die heel goed smaakt op herfstige, 

steeds kouder wordende dagen.

En ze is heel gezond met weinig suiker en

 veel vezels, da's extra genieten!

Koolsoep

 Een dagje later smaakt ze nog lekkerder.... deze voedzame koolsoep.

 Van de prachtige groene kool uit de tuin, maakte ik een lekker dikke maaltijdsoep!

Niet iedereen vond 'm even lekker, maar gezond is deze echt Hollandse soep wel!

Koolsoep

          voor 6 personen

Ingrediënten:

• 500 g groene of savooiekool
• 2 kleine uien
• 4 aardappels
• klont boter
• 1 liter groentebouillon van bouillonpasta of blokjes
• 1 tl kerrie
• 0,5 l ongezoete sojamelk
• 150 g belegen kaas
• 2 takjes verse basilicum
• 3 takjes verse peterselie
• versgemalen zeezout en peper naar smaak

Hoe maak ik het klaar:

Was de kool goed en snijd in smalle reepjes. Je pureert de soep niet, dus snijd fijn. Pel en snipper de uien. Maak de aardappels schoon en snijd in blokjes.

Smelt de boter in een grote soeppan en voeg de ui en de kool toe. Laat onder goed roeren

 in een paar minuten slinken. Voeg de aardappelblokjes toe.

Maak de bouillon - ik gebruik altijd zelfgemaakte bouillonpasta  (klik) -

en voeg toe. Breng de soep aa de kook met het deksel op de pan en laat 

de groenten in 15 minuten gaar worden.

Voeg de kerriepoeder toe en de melk

en roer goed door. Breng de soep weer aan de kook.

Snijd de kaas in kleine blokjes en roer door de soep.

Was de verse kruiden, snijd in stukjes en voeg ook toe.

Bewaar een paar toefjes peterselie als garnering.

Eet smakelijk!

Wist jij het? Dat groene kool ook savooiekool genoemd wordt?

Het is een gezonde groente van Nederlandse bodem.

Hoe eet jij deze het liefst?

Tamme kastanje pesto

Wat is er leuker deze herfst dan er lekker op uit te gaan, om schatten te verzamelen?! 

Tamme kastanjes kun je nu overal in het bos of in stadsparken vinden.

De eetbare kastanje, het broertje van de bekende paardenkastanje, hebben we nodig

 voor deze overheerlijke pesto!

Heb je de tamme kastanjes uit hun stekelige bolster bevrijd, dan ben je er nog niet. 

Om deze zoete en gezonde boomvrucht te eten, moet je ze eerst pellen. 

Test van tevoren of ze nog goed zijn met 'de drijfproef'.  

Doe de kastanjes in een ruime kom met water, blijven ze drijven, dan kunnen ze weg, 

zinken ze naar de bodem, dan zijn ze goed.

Verwarm de oven voor op 200° C.

Leg ze eerst 3 minuten in kokend heet water.

Kerf een kruis in de bolle kant van de kastanje en leg ze op een bakplaat. 

Pof ze 15 minuten in de hete oven.  Daarna kun je de kastanjes makkelijk pellen. 

Niet alleen de buitenste, harde pel, maar ook het bruine vlies wat strak om de kastanjes

 zit en erg bitter smaakt. 

Pel ze warm, dat gaat het gemakkelijkst.

Heb je de kastanjes gepeld? Dan ben je klaar voor het volgende recept... 

een overheerlijke pesto met de tamme kastanje in de hoofdrol. 

Ik heb al heel wat pesto's gemaakt en elke keer vind ik de pesto die ik net heb klaargemaakt,

 de lekkerste, maar nu is het oprecht waar! Ik heb nog nooit zo'n overheerlijke pesto

 met bijzonder rijke smaken die perfect op elkaar ingespeeld zijn, geproefd.

Tamme kastanje pesto

Ingrediënten:

• 75 g gepelde tamme kastanjes
• 2 teentjes knoflook
• 40 g verse basilicum
• 50 g geraspte extra belegen kaas 
• 1 el vers citroensap
• 30 ml olijfolie
• 45 ml basilicumolie (van olijfolie)
• versgemalen zeezout
• versgemalen zwarte peper

Hoe maak ik het klaar:

Doordat de kastanjes eerst geroosterd zijn, krijgen ze een unieke smaak: van nootachtig aards tot heerlijk zoet met een romige textuur. Doe de gepelde kastanjes samen met de blaadjes basilicum, de geraspte kaas en de knoflook in de keukenmachine en laat draaien. Pers wat vers citroensap en voeg een eetlepel toe. Laat de olie in een fijn straaltje erbij lopen terwijl de keukenmachine draait. 

De basilicumolie maakte ik eerder deze zomer (klik) maar je kunt ook alleen een goede olijfolie nemen. 

Laat de machine draaien tot een smeuiige pesto is verkregen. 

Breng op smaak met versgemalen zeezout en zwarte peper.

De zoete kastanjesmaak komt mooi in balans door de pittige knoflook, de extra belegen kaas 

en de basilicum. Je weet niet wat je proeft...

Deze pesto smaakt verrukkelijk in een herfstige schotel met paddenstoelen.

Of geniet ervan op een borrelplank bij versgebakken brood.

Ik vind dit oprecht een heerlijke pesto. Maar hoe ik 'm ook aanprees en zelfs tapenade noemde,

 niemand  hier in huis durfde 'm te proeven.

 Mmmmm....deze week kook ik een lekkere pastapesto.

Met tamme kastanje pesto.... Dát zal ze leren!

Rozenbottelthee

 "Als ik ooit nog eens héééél veel tijd heb in het najaar, dán maak ik een keer rozenbotteljam"  

denk ik al jaren. Rozenbottels verwerken is namelijk een tijdrovend werkje.

Maar het is het zó waard! Rozenbottels zijn super gezond. Ze bevatten heel veel vitamine C,

essentiële vetzuren en antioxidanten.

Rozenbottels horen bij de rozenfamilie [Rosaceae],  net als de appel, framboos en aardbei. 

Rozenbottels - de vruchten van de roos - zijn er in allerlei vormen en maten: langwerpig, rond,

 peervormig, dik en vlezig of juist klein en zijn allemaal - net als rozenblaadjes trouwens - eetbaar.

De smaak is per soort een beetje verschillend.

Voor rozenbotteljam of -siroop heb je heel veel rozenbottels nodig en even zoveel werk.

Maar voor rozenbottelthee heb je dus niet zoveel nodig.

En rozenbottelthee is niet alleen heel gezond, maar ook lekker!

Dus plukte ik een paar handjes rozenbottels voor thee.

Laat zeker wat hangen voor de vogels. Lijsters en merels eten in de winter graag 

het vruchtvlees van de bottels en zaadeters zoals puttertjes peuteren juist de zaden eruit.

Ook kun je zelf wat zaad in de grond stoppen voor je eigen bottelrozen in de tuin.

Hoe ik de thee maak, gaat als volgt...

Rozenbottelthee

Ingrediënten:

• verse rozenbottels

Bereidingswijze:

Pluk zoveel rozenbottels als je wilt verwerken voor de thee. Pluk niet langs een drukke autoweg.

Droog de rozenbottels in een voedseldroger op 55 graden in ongeveer 12 tot 15 uur.

Laat afkoelen en snijd ze doormidden. Trek het liefst handschoenen aan en verwijder

 de pitjes en alle haartjes. Hiervan wordt namelijk jeukpoeder gemaakt en dat is niet voor niks.

Bewaar je de pitjes en haartjes dan is dit ruim voldoende voor een paar practical jokes. 

Let op! Niet gebruiken bij mensen met ademhalingsproblemen of eczeem.

Ook als je deze pitjes met haartjes in je maag krijgt, kan het daar flink irriteren. 

Verwijderen dus voor deze thee.

Je houdt nu alleen de buitenste, vlezige schil over. Die is geschikt voor in de thee. 

Doe vijf tot zes rozenbottels in een fijn theezeefje of papieren theefilterzakje.

Hang in een kop of glas en schenk er kokend heet water over. Laat vijf tot tien minuten

 trekken tot je een mooi rozerode kleur krijgt. De smaak is lichtzoet... heerlijk!

Bewaar de gedroogde rozenbottels op een droge, vochtvrije plek.

Ze zijn goed gedroogd tot volgend jaar houdbaar.

Je kunt ze in één keer allemaal schoonmaken of dit per keer en per kopje doen.

Je kunt qua smaak variëren en de volgende variaties eens uitproberen.

Variaties: 

• Voeg een schijfje sinaasappel en een kruidnagel toe voor een frisse kruidigzoete smaak.
• Voeg een kaneelstokje toe voor een extra zoet accent
• Samen met gedroogde appelschillen krijg je ook een lekker zoete thee
• Een schepje goede honing erbij is lekker verzachtend, maar niet nodig als zoetmaker 

Probeer en varieer naar hartelust voor je eigen gezonde kopje thee! 

Kruidenwiel

 Jongste zoon had zijn fiets letterlijk kapot gereden en er moest een nieuw achterwiel in.

Het wiel wat eruit kwam had ongeveer 3 cm speling en zes(!) spaken zaten 

los of waren al verdwenen. Niet echt goed om daarmee door te fietsen...

Net toen Peter alle spaken eruit aan het halen was, bedacht ik een betere bestemming dan de kliko.

Ik wil graag een rustiek uitziend kruidenwiel voor in huis of onder het afdak bij de schuur.

Ideaal voor het drogen van keukenkruiden, theekruiden en bloemen.

Peter zag het voor zich en ik na een klein half uurtje doorwerken - van hem dan - ook.

Ook maken? Het kost je bijna niets.

Kijk maar mee....

Kruidenwiel

Benodigdheden:

• 1 fietswiel
• rvs spaken
• nijptang
• langbek buigtang
• (bakery) touw
• verse kruiden in bosjes

Hoe maak ik het:

Het fietswiel mag oud en krom, een voor- of achterwiel zijn, dat maakt niet uit.

Verwijder de buiten- en binnenband, het ventiel en het velglint. Je houdt alleen de kale velg over met de spaken. Schroef of draai elk boutje per spaak los, zodat je de spaken eruit kunt halen. Gooi ze niet weg, want van deze spaken maak je haakjes. Dit wiel heeft 36 spaken en evenzoveel gaatjes in de velg.

Neem een derde deel van de spaken en knip ze met de nijptang in drie stukken. 

Eén stuk is ongeveer 9 cm.

Buig nu aan beide kanten met de buigtang een soort haakje

zoals op de foto. Het mooist is het als alle haakjes ongeveer gelijk zijn, maar

het komt niet zo heel nauw.

Maak op deze manier evenveel haakjes als er gaatjes in de velg zitten.

Hang de haakjes erin en kijk of ze er niet te makkelijk uitvallen.

Buig ze anders nog wat verder rond.

Maak met nog zes spaken een ophangsysteem.

Draai rondjes aan de uiteinden van de spaken, die je vervolgens in elkaar haakt.

Bevestig ze op gelijke afstand aan drie kanten van de velg,

 zodat het wiel recht kan hangen.

Dit rustieke rek moet op een droge plek hangen en een plaatsje in het zicht,

is het zeker waard! 

Voor mij kwam nu het leukste werkje: kruiden verzamelen!

En dat ging bijna vanzelf want ineens zag ik overal kruiden groeien.

Door het mooie weer van de afgelopen tijd, zijn veel kruiden opnieuw

uitgelopen en staan ze er weer mooi groen bij.

Tijd voor een tweede oogst!

 

Maak niet te grote bosjes: hoe sneller de kruiden drogen,

hoe geuriger ze blijven. Ik gebruik bakery touw om ze vast te binden

en met een schuiflusje hang ik ze aan een haakje van het kruidenwiel.

Hang ze verspreid langs de velg zodat het wiel recht blijft hangen.

Heerlijk kruidig ruikt het in mijn keuken naar tijm, koriander, salie en dille . 

Morgen hang ik er ook bosjes

brandnetel aan voor in de thee en lavendelbloempjes en lavas...

Wie weet wat ik nog allemaal tegenkom.

Voor het drogen van fruit en groente met een hoog vochtigheidsgehalte is dit 

droogrek niet geschikt. Het drogen verloopt te traag

waardoor er grote kans op bederf en schimmel is.

Gebruik voor deze voedingsmiddelen een voedseldroger of droogoventje 

of de restwarmte van de oven.

Laat de kruidenbosjes hangen tot ze knisperig droog aanvoelen.

Bewaar ze dan in luchtdicht afgesloten glazen (kruiden)potjes.

Let op! Per seizoen (vochtigheidsgehalte in de lucht) en per kruid

kan de droogtijd variëren.

Oh ja... heb je geen oud fietswiel meer liggen?

Misschien kun je een fiets uit een sloot trekken of een oude stationsfiets

 van iemand overnemen. Wees creatief en upcycle een oude fiets.

Zó houd je het (bijna) gratis.

Geniet van je rustieke kruidendroogwiel.

En natuurlijk van wat je allemaal nog kunt verzamelen voor in de winter!