Vlierbessenlikeur

Vandaag stond er een reminder op mijn agenda: vlierbessenlikeur zeven. Oh ja, dat  is waar ook. Ik heb  in de kelder nog een paar 'spannende' flessen staan met bijzondere inhoud.. Ik probeer van alles uit, met datgene wat ik (in overvloed) kan oogsten..... en likeur maken is eigenlijk niet zo moeilijk.

Zo heb ik nog een fles mispellikeur staan van 3 jaar geleden. Alcohol die ik heb laten trekken met mispels en kruidnagels. Ik vind de smaak te kruidig en sterk, dus wie eens een glaasje wil proberen.....

En ik heb een fles rabarbercello in de 'maak'. Die staat gewoon te wachten tot het 15 november is en dan mag ik hem eens gaan proeven.....

Maar goed, terug naar de vlierbessenlikeur.

De tijd van de vlierbessenoogst is nu echt voorbij, maar ik had een likeur 'in de maak' en die moet lang trekken. In dit geval heb ik vlierbessen, kaneelstokjes en suiker toegevoegd aan.......  Ik weet het niet eens meer. Ik moet nog zoeken naar het recept. Goed dat ik een reminder had staan, anders was ik het vast vergeten!

Het zeven is natuurlijk niet veel werk. Ik zette de spullen klaar, maar had niet veel nodig.

Dit zeef ik eruit en gooi ik weg. Wat ruíkt het...... sterk spul, zeg!

En dit blijft er over!

Ik heb het recept gevonden!!

Vlierbessenlikeur

Ingrediënten:

1/2 liter brandewijn 35%  (je kunt ook inmaakbrandewijn gebruiken, dan wordt 'ie nog wat zoeter)

200 g rietsuiker

300 g vlierbessen

2 kaneelstokjes

De vlierbessen van de steeltjes rissen en goed wassen. Daarna droogdeppen en de vlierbessen, samen met de suiker en de kaneelstokjes in een ruime fles doen. Overgieten met de brandewijn. Dit 6 weken laten staan en dan zeven. Klaar voor gebruik.

Oh... ik was dus zes weken geleden gestart met de likeur!

Nu ik toch bezig was....

Ik vond nog twee halve flessen vlierbessensap. Bij het gebruik van de sappan weet ik nooit precies hoeveel sap er uit de vruchten komt..... en dit was twee keer het restant.

Ik ga hier nog even siroop van maken. Ook een eenvoudig klusje.

Ik had bij elkaar 700 ml vlierbessensap. Ik goot het in een pannetje en deed er evenveel suiker in grammen bij. Dus 700 gram.

Dit lijkt heel erg veel, maar je kunt ervoor kiezen 'gezonde' suiker te nemen. Ik gebruik bijvoorbeeld altijd rietsuiker, maar je kunt ook biologische vruchtensuiker gebruiken (= fructose). En, er zitten voor de rest geen andere stoffen in. Je verdunt deze siroop 1 : 7  met water. Dus je krijgt maar een klein beetje binnen.
Goed roeren, want de suiker moet zich vermengen met het sap.
Zorg ervoor dat het niet aan de kook komt. Als dit gebeurt, wordt de siroop dik en stroperig. Zodra de suiker is opgelost, giet ik de siroop in brandschone en met kokend water omgespoelde flessen.



Ik bewaar de met sodawater uitgekookte flessen apart en hoef ze nu alleen nog maar goed met kokend water om te spoelen. Dat scheelt weer tijd en zo kan ik dit klusje even snel tussendoor doen.
De warme flessen op z'n kop laten afkoelen, dan trekken ze vacuüm en met de suiker, die een conserverende werking heeft, is de siroop zeker een jaar houdbaar!



Als het tenminste lukt ze te bewaren, want ik heb net geproefd en het is lekkerrrrrrr!!

~ 

  

Keukenkruiden bewaren

Het is fijn om de kruiden, die in de zomer zo overvloedig en weelderig groeien, ook in de winter te kunnen gebruiken. Zonde als je ze dan zou moet kopen.

Als je het nog niet wist: je kunt allerlei soorten kruiden bewaren!

Kies voor invriezen of drogen....

Kruiden invriezen

Je kunt eigenlijk alle kruiden op de volgende manier invriezen:....
Je maakt ze goed schoon en je hakt ze heel fijn. Vervolgens is het handig om ze in deelblokjes te kunnen gebruiken..... Neem hiervoor een leeg ijsklontjesbakje.  Vul dit met de kruiden, druk goed aan en schenk er daarna nog zoveel water bij als mogelijk is. En dan..... klaar om in te vriezen. Na een dag kun je de blokjes eruit halen (heel klein beetje ontdooien) en in een diepvrieszak of bakje overdoen.  Ze blijven ongeveer een half jaar goed!
Je kunt ook zelf een kruidenmix maken en invriezen. Kies datgene wat je vaak gebruikt, in je favoriete gerecht.... Of je maakt een Italiaans kruidenmixblokje met tijm,  oregano, marjolein, rozemarijn, ......
Voor gebruik kun je het bevroren kruidenklontje gewoon aan je eten toevoegen. De smaken komen vanzelf vrij....

Kruiden drogen

Kruiden lenen zich er heel goed voor om te drogen. Dit is super makkelijk en bij het bewaren kost het verder geen extra energie, zoals bij een diepvries.....
Alleen peterselie, selderij en maggi kun je beter invriezen, drogen gaat niet lukken!

Hier mijn trots: twee keukenlades vol kruiden en specerijen  op alfabetische volgorde...  (nou, zeg!)

Hoewel ik vorig jaar 4 potjes oregano vol had, heb ik dit jaar geen nieuwe voorraad....

In mei is het de beste tijd om oregano te plukken en dat heb ik nagelaten. Nu moet ik wat. Dus vandaag nog maar wat takjes geknipt met de mooiste blaadjes eraan. Die kan ik nog wel drogen voor een potje vol.

En hoewel ik veel tijm heb gebruikt om hoestsiroop te maken, is tijm in gedroogde vorm ook bijna op. Gauw nog een voorraadje drogen voor de winter.

  Hier mijn laurierstruikje!

Wat krijgt die veel blaadjes, ook maar drogen.....
Laurier kun je trouwens gewoon in een bakje leggen, deze blaadjes drogen vanzelf in.

Net als het zelf maken van thee, is het drogen van keukenkruiden erg makkelijk. Pluk de kruiden. Ga ervan uit dat je drie tot vijf keer zo weinig overhoudt. Was ze en droog ze weer.

Heb je een droogkasje? Fijn, dan ben je zo klaar! Leg ze neer en stel de temperatuur in, het kost je dan ongeveer 3 uur.

Oregano in mijn droogkasje

Tijm op een lade in mijn droogkasje

Knip anders je kruiden met een langere steel, bind ongeveer 10 tot 12 takjes bij elkaar met een touw. Hang ze op een warme en droge plaats te drogen. Na een dag of drie zijn de kruiden genoeg gedroogd. Ris de blaadjes van de steeltjes af, maak ze evt. kleiner en bewaar de kruiden in luchtdicht afgesloten potjes. Ze blijven wel een jaar goed!

                                                                                                                                                                                                                                                                

 

 

Een vakantiedag terug in de tijd.....

 Voor hun herfstvakantie- plezier, maar nog meer voor het mijne ben ik afgelopen week met de kinderen naar Archeon geweest. Het themapark over geschiedenis. Ik vind het echt een geweldig interessant en inspirerend  park. En ik heb vandaag weer mijn hart opgehaald. Heerlijk in de Middeleeuwse straatjes gelopen èn.... deze keer in stijl: op een paar houten klompen.

Dat was eigenlijk geen vooropgezet plan, maar dat kwam zó: ik liep door een plas en voelde dat de neus van  mijn laars wat doorlekte. En even later zat mijn halve zool los. Ja, ja, je hebt vele spreekwoorden die uit de Middeleeuwen komen, maar op dat moment vóelde ik me een halve zool.  Zo kon ik niet de hele dag rondslenteren.....

Dus op naar de schoenmaker!  De Middeleeuwse, wel te verstaan. Als je door de straatjes loopt, kun je alle huizen en werkplaatsen gewoon binnenlopen en vaak zit de man of vrouw die daar werkt of woont (de archeotolk) binnen en kun je allerlei vragen stellen. Over voorwerpen die je ziet, over zijn werk etc. etc.

Nu, de schoenmaker zat te eten, maar wilde wel even kijken............ik moest mijn laars, niet eens van leer,  uitdoen! Hij had niet zoveel tijd, maar hij zou iets proberen. Ach, helaas: zijn naalden waren zoekgeraakt.    En zo kwam de oplossing van de houten klompen.                                                                                  Weliswaar met gat aan de onderkant (ze waren van hemzelf geweest en al oud), maar dan moest ik de plassen gewoon ontwijken.....

En zo liep ik uren en uren op houten klompen. Het gekke was, dat niemand er zelfs maar van opkeek of er naar vroeg.

Op naar de Middeleeuwse bakker! Daar wil ik inspiratie opdoen. Want hoewel ik wat speciale broden heb gebakken dit jaar, kom ik er nog niet toe om 'dagelijks' brood te bakken. Maar wie weet, komt dat ooit .  De bakker zat tegenover de schoenmaker.

Achter zijn winkel en werkplaats staat het bakhuisje en hier staat een prachtige, stenen oven in.  Het vuur was al bijna opgebrand toen we aankwamen en  de oven moest bijna op temperatuur zijn. Maar dat was hij niet.....  Uiteraard zit er geen oventhermometer op, maar alle stenen aan de binnenkant moeten wit zijn (witheet!) en achterin waren er nog (roet)zwarte stenen. Dus werd er nog een takkenbos opgegooid. Met een rakel wordt het vuur nog even opgerakeld. Wij hebben geluk, want we kunnen nog een broodje klaarmaken, wat straks in de oven meegebakken wordt. Als de oven op temperatuur is, wordt het hout eruit geveegd en in de doofpot gestopt. Dat is die ijzeren bak die ervoor staat. Een soort visnet of grove stof aan een stok, die natgemaakt wordt in een emmer, veegt daarna de oven schoon.. Dit is de zogenaamde sloerie (.....)

 

Onder die witte doek, links, liggen de deegbroodjes van de kinderen. Die worden met een soort houten schep de oven ingeschoven. Vervolgens wordt de deur dichtgemaakt met een restje deeg. En aan dit restje deeg kun je zien hoe het met het brood binnenin de oven is. Is het deeg droog en gaar, dan ook de broodjes!!

  

 

                                                                      Dit vlechtbroodje maakten wij, mijn jongste dochter en ik, samen!

Door de jarenlange ervaring van de bakker kon hij echter vertellen dat de broodjes over ongeveer een half uur klaar zouden zijn. Voor al die mensen die geen horloge dragen (in de Middeleeuwen niemand!) wordt er dan op een hoorn geblazen en kunnen de mensen hun brood op komen halen. Plus hun bestelling doorgeven voor  de volgende dag.

Het hoornblazen hebben we gemist (we waren tijdelijk afwezig, namelijk bij de Romeinse tijd) maar toen we onze broodjes gingen ophalen, smaakten ze heerlijk. Stevig en kraak vers!

Ik heb me verder laten inspireren door de manier van koken. Heerlijk boven een vuurtje. Wat zou ik nog eens graag zo koken. Het wordt dan vanzelf een eenpansgerecht: een stoofpot of soep. En slow cooking natuurlijk, heerlijk rustig, zo'n pruttelende pot die een smakelijke geur en aangename warmte verspreid.

Ik weet nu al wat ik zou klaarmaken...... iets met mijn gedroogde paddestoelen erin en met linzen...... of een heerlijke pompoensoep.....

 

We zijn verder binnen geweest bij de imker, waar we een kaarsje van bijenwas konden maken. De was kwam vanuit de bijenkorf. De lont was 'gewoon' een touwtje. .... maar dat was wel zelf gemaakt: van vlas! En dat vlas groeide weer achter het huis in de tuin.....  Wauw! Het brandde heel goed.

Naast de imker woont de mandenvlechter, die kan weer de bijenkorven vlechten voor de buurman. Wat een mooi samenspel van elkaar helpen en elkaar tot nut zijn, die verschillende ambachten!!

We kwamen binnen bij de visser, waar de roeispanen over de dakbalken hingen en de netten hingen te drogen langs de muur.

Overal waren de gebruiksvoorwerpen opgeslagen in het huisje bestaande uit één kamer, die dienst deed als woonkamer, eetkamer, slaapkamer, werkplaats en dierenstal. Heel handig, hoor. De schapen gewoon in huis, want die geven weer extra warmte af in de nacht.

Omdat het nu herfstvakantie was, maakten verschillende gezinnen gebruik van de mogelijkheid om in Archeon te overnachten. Je kunt dan in een Middeleeuws huis verblijven. Overdag loop je in Middeleeuwse kleding, uiteraard zonder moderne sieraden of telefoon. Moderne kapsels  zitten onder een soort kapje of hoofddoekje gestopt. Volgens mij kom je erg tot rust op deze manier.  Je kunt meer informatie hierover vinden op de site www.archeon.nl. Ik zou het graag nog eens doen......

                            

Hier zie je Yo, mijn oudste zoon, in het huis van de koopman. Hij koopt zoethout van de koopmansvrouw. Dit is een stenen huis met een verdieping erop. De koopman was de rijkste man van het dorp, in de late Middeleeuwen.

En toen was het de hoogste tijd mijn klompen te verruilen voor mijn laarzen. Helaas waren ze nog niet gemaakt, de naalden waren zeker nog steeds zoek. Maar wat ging het lopen op het laatst pijnlijk. Die houten klompen voegen zich niet echt naar je voeten...... ;)

Onze tijd in het park was bijna op. We hebben nog lang niet alles gezien en overal bij stil gestaan.

Zo is de prehistorie ook erg interessant.

We liepen langs wat hutten van jagers/verzamelaars en kwamen in de oudste boerderijen van de mensen die alles zelf moesten uitvinden.

Mijn zoon van 7 jaar kon er bijna niet over uit. Wat leven we nu compleet anders.

Dat het diepe indruk had gemaakt, bleek een dag later, toen hij nog met deze vraag in zijn hoofdje zat: "Ik weet eigenlijk niet in welke tijd ik liever leef, mama,  nu of vroeger......"

Nu, we hebben niet veel keus, dunkt me, maar natuurlijk kiezen we wel hóe we in deze tijd leven. En vooral hóe we omgaan met de natuur om ons heen. Respecteren we die? Dragen we zorg voor het milieu? Of putten we alle grondstoffen uit, alleen voor ons eigen comfort?

Hoe gaan we om met dieren? Hoe gaan we om met ons dagelijks voedsel?

Consumeren we alles klakkeloos wat de supermarkt ons voorschotelt? Of durven we kritisch te kijken hoe iets gemaakt wordt en waar het vandaan komt?

In de Middeleeuwen werd er niks verspild en waren mensen erg inventief in hoe ze leefden met de natuur. Dat geeft zeker rust...... beweeg maar mee met het ritme van de seizoenen!

Ja, het was een inspirerende dag! En ook de vragen die bij me opkwamen, lap ik niet zomaar aan m'n laars (..............) ;)

Wijn maken, nogmaals

Nee, ik vergis me niet 'wijn maken, deel 3' beschrijf ik nu (nog) niet.
....ik ga juist weer opnieuw beginnen.
Ik dacht dat ik nu te laat was om nog druiven te oogsten, maar toen ik bij de buurman aanbelde, werd ik met open armen ontvangen. Ik mocht nu niet alleen één muur leegplukken, maar alles wat er nog hing, mocht ik plukken. En hoewel er al druiven afgevallen waren en ook al druiven indroogden, waren er nog echt heel, heel veel druiven!!
Ik kreeg weer twee emmers vol. Dus het proces gaat opnieuw beginnen.
Hoewel ik nog niet weet, of de wijn gaat lukken en lekker gaat smaken, ga ik er voor!!

Het wijn maken is op zich niet een heel tijdrovende klus, maar het is wel een lang en nauwkeurig proces. De start met wassen ( met weinig water) en schoonmaken is met zo'n hoeveelheid druiven wel een flinke klus! Ik heb het in twee keer gedaan en toen merkte ik al verschil met de vorige keer. De druiven zijn nu superrijp. Ik plukte ze aan het einde van een zonnige middag, ook belangrijk! In de emmer gingen ze al bijna gisten, terwijl ik nog niet eens klaar was met schoonmaken.

Misschien is dit wel een heel goed voorteken! ;)

En ja, dit stond op mijn bucket-list: de druiven stampen op de originele manier!!
Voor de zekerheid doopte ik mijn voeten even in het water waar ook de sulfiet en het citroenzuur in zat.  Weet niet of dit goed voor mijn huid is, maar het is vast schoon genoeg om nu de druiven fijn te stampen.

Wat een grappig en glibberig gevoel. Ik werd er alvast heel vrolijk van. Of kwam dat doordat er zich al alcoholdampen aan het vormen waren?

Dit was echt funny om te doen!  

En nog belangrijker: het werkte prima! Daar kan geen stamper tegenop!

En deze keer ging mijn giststarter ook goed!

Mooi lichtroze van kleur (door mijn eigen druivensap) en ik ben op tijd gaan zwenken. Vanmorgen was dit het eerste wat ik deed toen ik opstond: de most doorroeren en de giststarter toevoegen.

De emmer zit nog voller als bij de vorige keer.... Ik  denk dat ik wel bijna 12 liter heb!

Hoeveel flessen wijn zou ik daar mee kunnen vullen??

 

Zelf kruidenthee maken

Ik ben dol op kruidenthee en drink dit op vaste tijden. Sinds ik weet  dat er in gewone thee cafeïne zit (evenals theïne en looizuur), ben ik gestopt met dat te drinken. Ik ben overigens nooit begónnen met koffie drinken, dus waarom zou ik wel dezelfde stoffen binnen willen krijgen??!

Niet dus... .

De wereld van de kruidentheeën is enorm groot en heeft vele mogelijkheden. En het is zo gemakkelijk om zelf te maken, zo simpel. Hetzelfde principe als keukenkruiden drogen: het meeste werk is het plukken en verzamelen!

Een paar jaar geleden ben ik begonnen met vlierbloesem te drogen voor thee in de winter. Dit was lekker om te drinken (vonden de kinderen ook) en het is ook nog eens weerstandsverhogend. Wàt griepprik? Gewoon elke dag een kopje vlierbloesemthee drinken!

Vorig jaar had ik ook wat kamille gezocht en wat munt gedroogd. Dus naast een volle pot gedroogde vlierbloesemthee, die helaas al begin februari op raakte, had ik nog wat smaakjes. Dit jaar wil ik de winter door komen met allerlei soorten thee.

En er zijn, wat ik al schreef, vele mogelijkheden.

Het grappige is dat mijn kinderen gewoon meedoen en eigenlijk hoor ik ze zelden over het theesmaakje klagen.

Vooruit, als je toch een beetje moet hoesten, mag er wel wat honing in. Maar het ligt er maar aan waar je kinderen aan laat wennen.....

Dit jaar is mijn pot vlierbloesem, wat je echt in het voorjaar moet oogsten, al vol.

Ik heb weer een bodempje kamillebloempjes. Gewoon van tijdens een fietstocht langs de weg geplukt. Ik ben er niet speciaal voor op uit geweest, dan had ik vast meer gehad.

Nu ben ik nog volop bezig om brandnetels te verzamelen. Dat is zowel in het voorjaar als ook nu, de geschikte tijd ervoor.

Ik vond nog munt in de kruidentuin van de wijktuin.  Daar plukte ik van om te drogen. Ik had er al heerlijke muntsiroop van gemaakt, maar munt woekert en groeit maar door, dus er is genoeg.

En ik heb 'per-ongeluk'-thee. Ik heb namelijk in de zomer heel veel goudsbloemenblaadjes gedroogd met de bedoeling daar calendula crème van te maken. (Dit ga ik deze week weer doen, lees straks maar mee). En ik heb nu gelezen, dat je daar ook prima thee van kunt drinken. Leuk he?

Ik heb het net uitgeprobeerd. Eerlijk gezegd zit er geen uitgesproken smaak aan, maar het is goed te drinken en vast goed voor de gezondheid.

Natuurlijk kun je ook citroenmelisse als thee drinken. Vers of gedroogd.

Het keukenkruid salie, wat nog volop groeit in mijn kruidentuintje, is ook geschikt om als thee te drinken. De smaak valt misschien wat tegen, maar het werkt.

In het voorjaar bijvoorbeeld had mijn jongste zoon keelontsteking wat gepaard ging met koorts. (Ja, ja, mijn vlierbloesemthee was al lang op......  ;)) Na zijn eerste antibiotica kuur, kwam het terug. Ik ging er over lezen en kwam uit bij salie. Salie werkt heel goed tegen keelontsteking, tandpijn etc. Ik liet hem gorgelen met afgekoelde saliethee en liet hem een kopje drinken: de koorts verdween. Na een paar dagen was hij helemaal opgeknapt en gezond.

Het gaat te ver om van alle kruiden op te schrijven wat de geneeskrachtige werking ervan zou zijn.

Ik heb een super inspirerend boek (gewoon te koop bij bol.com) waar ik enthousiast over ben. Het heet "gezondheid uit de apotheek van God", geschreven door Maria Treben.

Hoe zet je kruidenthee?

Kruiden doe je in een speciaal kruidenbuiltje of thee-ei en hang je in je kopje of theepot.

Breng water aan de kook en zorg ervoor dat je het water kokend heet over de kruiden giet. De kruiden kunnen zo optimaal hun smaak afgeven. Je kunt het drinken met de kruiden er nog in, of als je de kleur van je thee goed vindt, haal je de kruiden er uit. Soms kun je de kruiden dan nog eens gebruiken. Dit lukt bij vlierbloesem prima, bij brandnetel niet.

Wist je trouwens dat je groene thee nooit op deze manier moet bereiden? Groene thee wordt heel erg bitter bij 100 graden, laat het water minstens afkoelen tot 80 graden.

Hoe maak je kruidenthee?

Nou, dit is zo simpel om te doen, dat ik me afvraag waarom niet meer mensen zelf thee maken. Het schap in de Natuurwinkel staat vol met kruidentheeën. Zie je die prijs voor brandnetelthee?

Je bedenkt eerst welke kruiden je wilt gebruiken voor thee. Vervolgens zoek je ze op en pluk je ze.

Bij vlierbloesem pluk je de bloemschermen.

Bij kamille pluk je de bloempjes met steeltjes er nog aan (let trouwens op: je hebt twee soorten kamille groeien. De kleine kamille, met een bol hartje is de 'goede' kamille. Deze geurt ook sterk. Je hebt ook een grotere bloem, met een plat hart en zonder geur. Dit is degene die je niet moet hebben!)

Bij brandnetel pluk je de top van de plant met de twee bladeren daaronder.

Bij munt en citroenmelisse pluk je takken, van gelijke lengte.

Bij salie pluk je de bladeren, evt. aan een takje.

Het plukken kun je het beste doen als het droog is, op een zonnige dag.

En natuurlijk pluk je geen kruiden langs een drukke snelweg of een uitlaatgebied voor honden. Maar dat spreekt voor zich....

Vervolgens was je de kruiden.

Bind de kruiden in bosjes en hang ze op een droge, zonnige of warme plek te drogen.

Ik deed dit meestal gewoon in de woonkamer, voor mijn raam op het zuiden, aan de gordijnkabel.

Met een droogkasje kun je kruiden ophangen, takje voor takje, zoals hier op de foto.

Of, met een droogkast met regelbare temperatuur en lades, kun je de kruiden uitspreiden en de gebruiksaanwijzing volgen.

Het drogen gebeurt redelijk snel. Neem voor methode één en twee ongeveer twee dagen en met een droogkast met instelbare temperatuur is het ongeveer drie uur. Het ligt eraan hoeveel je te drogen hebt en hoeveel vocht de planten nog bevatten.

Maak daarna de kruiden fijn, verwijder evt. takjes en bewaar ze in luchtdicht, afgesloten potten.

Zo kom je de winter wel door, toch?!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Koken met peuters

Op de peuterspeelzaal waar ik werk, kozen we dit najaar voor het thema "restaurant ". Om maar bij mijn passie te blijven ;)!
Nadat de peuterspeelzaal omgevormd was tot 'restaurant Jip en Janneke' en er veel geknutseld was.....

.....pannen, koksmutsen, een drankjeskaart, bordjes met pizza, kleurplaten gekleurd, enz. enz......

.....stond er de afgelopen week zélf koken op het 'menu' bij Jip en Janneke. Dinsdag bakten mijn collega's pannenkoeken met de peuters. Woensdag gingen de kindjes samen pizza's bakken en donderdag gingen wij ..... oogstsoep maken: de oogst uit mijn tuin wel te verstaan. En ik maakte er een  groente-tomatensoep van.

Hier het recept, verhaal en tips voor het koken met (een groep) peuters.

Kinderen vinden koken vaak heel leuk! Het is leerzaam en spannend om je eigen eten te verzamelen, te snijden, te koken en te proeven. Eten komt niet uit een pakje, nee..... je moet er wat voor doen. En al je zintuigen gebruiken.

Wist je dat:

• groentes ruiken
• groentes anders voelen
• en natuurlijk anders eruit zien
• je groentes kunt snijden.....
• maar sommigen ook prima kunt knippen
• regenboogwortels oranje, wit of geel zijn
• boontjes eigenlijk 'kusstokjes' heten....

Hier het recept, precies zoals wij de soep hebben bereid.

Recept groente-tomatensoep

Ingrediënten:

1,5 l water

3 groentebouillonblokjes

5 bosuitjes

3 (regenboog)wortels

1 courgette

3-4 stengels bleekselderij

10-12 sperzieboontjes

60 g penne pasta

1 fles tomatensaus (Sugocasa)

Bereidingswijze:

Breng in een grote pan 1 liter water aan de kook. Laat de peuters de bouillonblokjes openmaken en één voor één in de pan doen. Ondertussen kan een ander peutertje met een volwassene roeren.

Peuters knippen boven een bakje de bosuitjes in kleine stukjes. Als dit klaar is, mag het in de pan. Let op dat ze de rand van de hete pan niet raken.

Zorg bijvoorbeeld voor een stevig opstapje.

Ondertussen kunnen de peuters ook helpen met andere groentes te wassen in een vergiet. Laat ze maar voelen wat de verschillen zijn.

Peuters kunnen helpen met boontjes te punten. Op een snijplankje, met een bot mesje, kunnen ze dit best. Vervolgens kun je de hele bonen in stukjes laten knippen, weer boven een bakje.

Ook de courgette moet gesneden worden.

Dit is best lastig.
De hardere groentes zoals wortel en bleekselderij, kun je als volwassene beter zelf snijden.

Snijd alles in kleine stukken en doe het in de kokende bouillon. Na 10 minuten voeg je de (volkoren) pasta toe. Na nog 10 minuten koken voeg je de fles tomatensaus toe. Spoel deze om met (een halve liter) water, wat je ook bij de soep doet. Elke keer kan een peuter, met hulp en begeleiding in de pan roeren.

Na nog 5 minuten, kan de soep geserveerd worden, met een lekkere (volkoren) soepstengel erbij.
Natuurlijk heel goed blazen!!! 

Sommige kinderen vinden het een beetje 'eng' om te eten.
Maar, let eens op!  Het is geen gewone soep.........
De penne zijn eigenlijk net fluitjes. Als je er daar veel van eet, ga je sneller leren fluiten.
De bleekselderijboogjes lijken net bruggetjes. Natuurlijk niet voor grote peuters, maar wel voor kaboutertjes. En de boontjes heten eigenlijk 'kusstokjes'. Je kunt er samen, elk aan één kant van eten en in het midden geef je elkaar een kus..........

Als dat geen speciale soep is!!

Niet alle peuters aten de soep helemaal op, maar eigenlijk vond de juf dat weer niet zo erg.
Ik at hem héérlijk als lunch!!

Variatietips:

• |Ik was vergeten verse kruiden mee te nemen. Als je soep wat langer trekt kun je best alvast een laurierblaadje, wat rozemarijn, tijm, oregano of selderij mee laten trekken.
• Ik vind het heerlijk om er deels een tomatensoep van te maken. Dit kan ook met verse (soep)tomaten òf je laat het juist achterwege.
• Met de 'niet-groente-vulling' kun je enorm variëren. Waarom altijd soepballetjes gebruiken? Hoewel: je hebt ook vega-balletjes of je kunt er blokjes oude kaas of feta doorheen roeren. Vermicelli kun je prima vervangen door pasta of rijst. Of voeg eens wat peulvruchten toe. Zo vult je soep meer en is het uitermate geschikt als maaltijdsoep
• Laat kinderen langzaamaan wennen aan soep. Kies eerst voor ingrediënten die jouw peuter echt lekker vindt. Betrek hem bij de voorbereiding!  En pureer de soep. Dat eet wat makkelijker en dan zien kinderen ook niet iets drijven wat ze niet lusten.  ;)

 

 

 

 

  

oogsttijd (3)

Naast opruimen en de tuin al winterklaar maken, is het nog steeds tijd om te oogsten. Het is af en toe gewoon een verrassing wat er nog komt.... maar ik houd wel van verrassingen!



In de vrije natuur heb ik, gewoon midden in de stad, tamme kastanjes gevonden en  'geoogst'.  Het levert nog een gezellig praatje op met langslopende buurtbewoners. Maar wat leuk om het gewoon vlakbij huis te vinden! Ik hoef er niet eens voor naar een bos....
De tamme kastanje heeft langwerpige en puntige bladeren. Deze zitten niet aan elkaar vast zoals de bladeren van de 'gewone' kastanje. De bolsters van de tamme kastanje zijn rond en helgroen met overal scherpe stekels. Bij de wilde kastanje zitten er bijna geen stekels aan.

Ik heb heel wat tamme kastanjes geoogst.....
De dikke halfronde kastanjes, met een soort
harig puntje eraan, zijn eetbaar en smaken noot-
achtig.
De platte kastanjes zijn 'loos'.

Een paar kastanjes liggen op mijn herfsttafeltje, de rest bewaar ik in potten. Tot ik ze ga gebruiken.....    wat dat gaat worden is nog even afwachten....
Ik voel me net een eekhoorntje, met dat verschil dat ik weet waar ik mijn wintervoorraad heb opgeslagen.....


En toen zag ik in het langsfietsen opeens ook nog een struik met heel donkerrode, rijpe vlierbessen. Ik dacht dat de tijd van vlierbessen al voorbij is, maar de besjes groeien en rijpen echt onder invloed van zonlicht. Op een rustige middag, ging ik even terug.

   Een mand vol, mooi voor in de sappan. Maar omdat er zelfs nog onrijpe besjes tussen zaten, leverde het me (maar) een halve liter vlierbessensap op. Ach..... het is toch weer mooi meegenomen. En bij de natuurwinkel betaal je ruim 2 euro voor zo'n flesje.
In de winter zal ik beschrijven wat ik nog met dit sap doe.....



En dan heb ik ook mijn KASJE nog.
Ongelofelijk dat er nog een paar komkommers in groeien en dat de tomaten nog zachtjes aan rood kleuren. Ja, volgend jaar krijg ik er een kasje bij op mijn andere tuin. Jippie!! Eigenlijk staat dit kasje, vlakbij mijn huis, niet genoeg in de zon. Vandaar waarschijnlijk mijn late oogst.........











Wist je dat je komkommer ook goed kunt opbakken?!
Vandaag heb ik een kleine, halve komkommer door de noedels gedaan.
Ach wacht, ik schrijf het recept er even bij:

Pittig gebakken noedels met vega-ham, snijbiet en komkommer

Ingrediënten:

300 g mie

4 el olijfolie

1 rode peper

2 teentjes knoflook

1 kleine ui

1cm gemberwortel

200 g vega ham(plakjes)

4 el ketjap manis

300 g snijbiet

120 g komkommer

Bereidingswijze:

Kook de mie volgens de gebruiksaanwijzing. Giet daarna af en spoel er koud water over.

Snipper de ui, de knoflook, de peper en de gember. Deze laatste twee komen bij mij uit de vriezer. Daarin kun je hele pepers goed bewaren en gemberwortel schil ik, snijd ik in kleine, gebruiksklare plakjes en vries ze zo in. Altijd binnen handbereik.

Verhit de olie in een wok en voeg de gesnipperde groentes toe. Na 4 minuten voeg je ham en ketjap toe, bak dit 2 minuten mee. Snijd de komkommer in reepjes en de gewassen snijbiet in hele kleine stukjes. Voeg die daarna toe, samen met de mie.

Lekker snel klaar, want na nog 2 minuten roerbakken:  Eet smakelijk!