Shiny lipgloss zelf maken

Zó mooi! Ik maakte zelf lipgloss: puur en zacht voor je lippen. Met 100% natuurlijke, biologische ingrediënten. Het is voedend, eetbaar en ik heb het niet op onze cavia uitgeprobeerd, dus  proefdiervrij. 

Zeker met de winter voor de deur is deze lipgloss ook te gebruiken als beschermende en voedende lippenbalsem. Dat die ook een glans geeft, is dan mooi meegenomen, toch?!

Mijn dochter heeft de lipgloss als eerste uitgeprobeerd en was gelijk mijn model. Van Fayes hand zijn vaker foto's op mijn blog te vinden en ik gebruik veel fototips van haar.

Deze lipgloss is trouwens zacht rood van kleur.

Lipgloss

      voor 3 potjes

Ingrediënten:

• 1/2 tl bietenpoeder
• 36 ml amandelolie
• 6 g natuurlijke bijenwas 

Hoe pak ik het aan:

Ik kom straks even terug op de ingrediënten en waar je die kunt kopen.

Omdat je met kleine hoeveelheden werkt bij het maken van cosmetica, is het handig om een klein maatglas te gebruiken waarop je in milliliters nauwkeurig kunt aflezen. En een zuivere weegschaal waarop je in grammen kunt aflezen.

Ik gebruikte de verhouding 6 : 1 van olie op bijenwas.

Dit is een goed smeerbare verhouding. 

Doe de amandelolie in een klein, hittebestendig schaaltje of pannetje. Rasp de bijenwas of snijd in kleine brokjes. 

Voeg deze bij de olie.

Voeg ook het bietenpoeder toe.

Verhit de olie au-bain-marie.

Ik zet het pannetje in een stoompan en zorg zo voor verhitting.

De bijenwas moet volledig smelten en dit bereik je door er regelmatig in te roeren.

Pas op, breng het niet aan de kook!

Is de bijenwas volledig opgelost, neem dan het pannetje van de hittebron.

Je zult merken dat de bijenwas weer wil stollen als de temperatuur onder de smelttemperatuur van   64 graden komt.

Zet schoongemaakte potjes klaar en giet hierin de nog vloeibare en warme olie.

In de potjes zal het snel afkoelen en stevig worden.

De rode kleurstof is zwaar(der) en zal naar de onderkant van het potje zakken. Je kunt dit voorkomen door tijdens het afkoelen zachtjes te roeren of nog beter, te zwenken met het potje. Dan weer op de kop houden, dan weer recht.

En nu is je lipgloss klaar!

Uitproberen en smeren maar!

Snel en helemaal niet moeilijk te maken, hè?!

En zie je hoe shiny?!

Ik heb gekozen om zachtrode, of zo je wilt rozerode lipgloss te maken.

Deze zomer had ik, van een overvloedige oogst, zelf bietenpoeder gemaakt. Hier kun je lezen hoe ik dat heb gedaan als je het zelf wilt proberen.

Hoewel het niet zo moeilijk te maken is, is bietenpoeder ook te koop.

De goedkoopste versie kun je bij de AH vinden. Biologisch bietenpoeder in een potje van 180 gram.

Het kost dan 6,99. De - schrik niet - prijs per kilo is bijna 39 euro.

Om te variëren met de kleur, kun je ook andere stoffen toevoegen.

Wortelpoeder of bessenpoeder kun je vast ook maken en geeft weer een andere kleur.

Voor een donkerder kleur dacht ik aan het toevoegen van enkele druppels vlierbessensap of druivensap. Maar doordat je een vloeibaar product toevoegt, verandert wel de samenstelling van de lipgloss.

Waarschijnlijk moet je dan ook een andere verhouding tussen olie en was gebruiken.

Ik denk aan 7 : 1 maar dat is een kwestie van uitproberen......

Je hebt verschillende soorten olie die je voor deze lipgloss kunt gebruiken.

Ik koos voor amandelolie omdat het een heel veelzijdige olie is. Het heeft een licht nootachtige geur.

Het is geschikt als massageolie, maar combineert prima met andere ingrediënten in een crème of zalf.

 Het smeert makkelijk uit, is voedend en vooral ook geschikt voor een droge of jeukende huid. Het trekt redelijk makkelijk en laat de huid enigszins vettig aanvoelen. Het is niet zo duur en te koop bij de Tuinen of de Natuurwinkel.

Pas op: Heb je een notenallergie, dan kun je amandelolie beter niet gebruiken, zeker niet in lipgloss.

Je kunt ook kiezen voor:

• sheabutter
• zonnebloemolie 
• sesamolie
• kokosolie 
• avocado-olie

Er zijn zoveel soorten olie, elk met een iets andere werking. Vergelijk rustig de verschillende goede eigenschappen van deze oliën met elkaar en kies wat bij je past.

Een goed artikel vond ik in de blog van Mirjam en Chantal

En natuurlijk kun je ook verschillende oliën met elkaar combineren.

De bijenwas gebruik ik sinds dit jaar, van mijn eigen bijen. Als je al langer meeleest, heb je dit al eens voorbij zien komen.

Bijen zijn een ijverig volkje en bouwen soms op de verkeerde plek. Zo verbinden ze soms ramen met de zijkant of bovenplaat van de kast. Dit moet ik wel verwijderen, maar is voor de bijen zelf niet nadelig. Al die kleine stukjes verzamel ik in een potje en is te gebruiken voor zalf of in dit geval deze lipgloss.

Bij de Tuinen kun je een potje kopen van 50 ml voor ongeveer 10 euro. En je kunt ook online bijenwas bestellen.

Maar...... het goede nieuws is dat je vanaf nu ook bij mij bijenwas kunt kopen. 

In kleine hoeveelheden, dat wel.... maar voor dit 'recept' heb je ook niet zoveel nodig.

En ik ben aanzienlijk goedkoper! Stuur me een berichtje als je hiervoor interesse hebt.

Nog een paar laatste foto's.....

 De foto's zijn niet allemaal even scherp, maar ik had wel een mooi en lief model. Thanks to Faye....

Pastasalade met babycourgettes

Als oktober doet alsof het nog zomer is, dan stel ik al die wintergerechten nog maar even uit en ga weer lekker aan de salade!

Deze lunchsalade is gezond, lekker en een goede variatie voor de lunch. En wát bijzonder: de cherrytomaatjes en allerlaatste piepjonge courgettes komen nog uit de moestuin. En dat eind oktober!!

Pastasalade met babycourgettes

                               voor 3 personen 

Ingrediënten:

• 250 g volkoren penne
• 4 piepjonge, oftewel babycourgettes
• handje cherrytomaatjes
• 10 bolletjes mozarella of 1 grote bol
• 1/2 rode ui
• 2 e.l. verse (kaneel)basilicum
• 6 e.l. olijfolie
• 4 e.l. balsamico azijn
• zeezout en versgemalen peper
• handje pijnboompitjes

Bereidingswijze:

Kook de pasta in 7 minuten beetgaar. Snijd de courgettes in de lengte in vieren.

Smeer ze op de snijvlakken in met olijfolie en grill ze in een grillpan. (Heerlijk, gegrilde courgette!)

Babycourgette kun je wel eens op de markt krijgen maar is vooral makkelijk van je eigen plant te oogsten. Misschien een aanrader voor volgend jaar?! ;). Deze kleine courgettes zijn lekker vol van smaak. 

Rooster de pijnboompitjes in een droge koekenpan. Snipper de ui, halveer de tomaatjes. Meng de ingrediënten voor de dressing in een grote kom. Roer de lauwe pasta door de dressing en voeg de nog warme courgette toe. Vervolgens de andere ingrediënten en

bestrooi met de pijnboompitjes.

Ik heb weer even voor een paar dagen salade..... heerlijk met deze temperaturen.

En wordt het toch wat kouder, dan eet je er een soup-in-a-cup bij :)

Eet smakelijk!

Drukke, dolle donderdag

Soms héb je van die dagen!!
Met deze blog geef ik even een inkijkje in mijn soms dwaas drukke dagen. 

Een dag van een thuisblijfmoeder die heerlijk niet hoeft te werken......
Die geen collega's heeft om tegenaan te praten en daardoor een stuk simpeler is......
Of toch niet?!

Om 5 uur werd ik vanmorgen wakker, ruim een uur voor de wekker en ik kon de slaap niet meer vatten.

Dus om 6 uur, iets na mijn lief, voor wie ik gisteravond zijn brood al heb klaargemaakt, ging ik eruit.
Ik  besloot vóór schooltijd al een klusje te klaren wat al een paar dagen op me lag te wachten: sambal maken! Hup, gelijk  aan de slag!
Na het aankleden, haal ik altijd eerst de vaatwasser leeg, haal brood uit de vriezer en zet thee.
De rode pepers, die al een uur of 15 in mijn droogkasje liggen, haal ik er nu maar eens uit. Deze mogen in de olie voor een lekker pittige chili-olie.

Ik sneed ze in kleine stukjes (met handschoenen aan) en maakte gelijk wat foto's voor mijn blog hierover.

Stay tune......

Er stond al drie dagen een schaal verse rode pepers op m'n aanrecht. Dat krijg je als het maandag mooi weer is en in plaats van dat ik dan in huis ga ruimen en schoonmaken, was ik eerst de tuin ingedoken. En vervolgens moet ik met de oogst aan de slag. Dus het eerste wat ik deze ochtend maakte, was sambal..... de lucht alleen al was zó pittig, dat we er spontaan van moesten niezen. En de kinderen hadden een vreemde ontbijtervaring op deze manier :).

Bij het onhandig pakken van een wc-rol uit de kelder - oh, wat moet ik deze plaats nodig opruimen, wat een bende is het daar en wat zie ik daar vreselijk tegenop - viel mijn bakje met eieren op de grond. En de kippen leggen al zo weinig omdat de dagen zo kort worden! Het gevolg was dat ik nog net één ei kon redden maar een ander ei moest zó de prullenbak in. En ik poetste de vloer.
De appeltaart die ik morgen wil bakken heeft gelukkig maar één ei nodig. Dat kan nog net!
En misschien leggen de kippen vandaag een ei erbij??

Als ik de oudste twee heb uitgezwaaid, maak ik de jongste twee wakker. Ik kook opnieuw ontbijtpap en spoor ze aan hun brood te smeren. Ondertussen pak ik de tassen in, doe in de gauwigheid mijn make-up. Zit nog drie minuten bij ze aan tafel en geef daarna de kippen eten en drinken. Ze hebben net een schoon hok en als ik ze nu ook nog verwen met een kaaskorstje (zonder plastic natuurlijk) komt er vast nog een ei.

Mooie staartknotjes in het haar.

Vervolgens is het racen naar school. Ik gris nog twee volle plastic tassen mee, die ik aan twee verschillende moeders geef. Bij de één kan ik mijn meisjeskleding kwijt, bij de ander mijn te kleine jongenskleren. Gisteren heb ik een goed eerste begin gemaakt met de kledingwissel en het uitzoeken van de juiste maten. 
Elke ochtend komen we net op het nippertje weer op tijd op school.
Hoe kan dit toch, terwijl ik zo vroeg op sta? Ik snap er niks van.

Ik heb wat spullen in mijn tas gedaan, zoals een extra kam, haarborstel, gel  en ontsmettingsdoekjes. Als luizenmoeder moet ik de kinderen van groep 5  nog op luizen controleren. Samen met Christine maak ik het maar gezellig. Omstebeurt komen er kinderen en ondertussen kletsen we met de kinderen wat af.  Het is zo 'gezellig' dat ik pas tegen tienen thuis ben.
Onderweg reed ik langs een paar mini- biebs: ideale plekken om een teveel aan boeken in je eigen kast, kwijt te raken.

Deze staat bij ons in de straat en is al tamelijk vol. Maar zo ken ik er nog twee vlakbij.....

Op mijn programma stond een lunchsalade klaar maken, waar ik een paar dagen mee vooruit kan. Een lekkere pastasalade wordt het.
En o, wonder: uit mijn eigen tuin kan ik nog wat baby-courgettes en cherrytomaatjes oogsten, precies genoeg voor deze salade.
Maarrrr..... als ik dan toch naar de tuin loop, bedenk ik me, kan ik gelijk de kruiwagen terugzetten.
En tegelijk even bij mijn bijenvolken kijken. Dus nam ik in de kruiwagen mijn zware imkerkist mee. Eén volk controleer ik om te kijken of ze voldoende voer (honing) hebben, anders gaan ze de winter niet halen. En inderdaad, ze hebben veel te weinig! Dit betekent dat ik ze moet bijvoeren door suikerwater te geven. Dit maak ik zelf en hierbij voeg ik wat gezonde en geneeskrachtige kruiden toe. Maar dan moet ik vandaag nog wel even langs de winkel suiker kopen......

Eén kast lijkt wel water te lekken, het is voortdurend nat op de bovenplaat. Ik heb een plexiglas plaat erop gelegd. Ik hoopte zo in de winter de bijen goed te kunnen bekijken, als de kast niet open mag vanwege te lage temperaturen.

Maar ik zie nu heel duidelijk de druppels zitten. En dat is niet goed!
Water in de kast zorgt ervoor dat de raat en alles wat daarin zit, gaat schimmelen en dit is de ondergang van een volk. Maar wat moet er aan gebeuren? Ik besloot een houten afdekplaat te gebruiken omdat die misschien wat meer lucht doorlaat. Ik zal het de komende tijd in de gaten moeten houden.
Na deze snelle inspectie, waarvoor ik wel mijn hele pak aan moest en mijn beroker goed brandend moest houden, ging ik weer huiswaarts. Mét de kruiwagen en de courgettes.
Op het balkon bij mijn huis, staat nog een bijenvolk en deze besloot ik ook gelijk even te inspecteren.
Gelukkig, hier kwam helemaal geen vocht binnen.
Ik kon mijn bijen goed zien en ze vliegen zelfs nog uit, nu het zo warm is voor de tijd van het jaar.
Ik ruimde al mijn imkerspullen weer op in de schuur.

En daarna maakte ik gauw mijn lunchsalade. Tomaatjes uit de kas, basilicum uit de kruidentuin.

Ik grilde de courgettes en maakte alles af.
Dit zal lekker smaken na mijn afspraak met het zwembad.
Vandaag wilde ik weer fijn gaan lunchzwemmen..... lekker even 100 baantjes trekken en daarna genieten van mijn salade.
Ik kocht een nieuwe 10 baden kaart en probeerde mijn nieuwe duikbril uit. Heerlijk, in het water.
Helaas werd mijn plezier wat minder door een overdreven consciëntieuze badjuf. Met 96 baantjes móest ik het water uit, ook al was het 5 (!) minuten voor tijd.
Een discussie leverde niets op, de regels waren aangescherpt en zelfs in drie minuten tijd even mijn 100 baantjes vol maken, mocht echt niet!

Jammer!

Ach, ze doet haar werk, maar het voelt alsof ik als een klein kind behandeld wordt.

Een kind die perse vijf minuten nodig heeft om te douchen.

Wat vinden jullie hier nu van?

Thuis liet ik mijn humeur echter niet bederven door dit voorval en ik genoot van mijn pastasalade.

Morgen komt mijn recept online, dus maakte ik alvast de foto's.
Tijdens het lunchen houd ik stille tijd. Ik zit even rustig en richt me op God.

Daarna haal ik boven wat bedden af. Er komt vanavond een logee, de vriend van mijn zoon. In de kleinste slaapkamer passen echter geen twee jongens. Dus wordt er geruild met broertje die een grote speelkamer heeft. Daar past wel een extra bed bij.
En zo verschoon ik gelijk de bedden, pak het extra matras en een slaapzak voor onze logee en ruim nog wat extra stof en rommel op.

Daarna is het alweer tijd om mijn oppaskindje op te halen van school.
Dit is een andere school dan waar mijn kinderen op zitten en deze is een half uur eerder uit.
Ik probeer elke keer wat anders te doen om het half uurtje te overbruggen en deze keer had ik afgesproken met de juf van groep 6 om een korte les te geven. Vorig schooljaar gaf ik aan deze groep tuinlessen, maar inmiddels is het nu een project om calendulazalf te maken,
 De kinderen hadden voor de herfstvakantie bloemblaadjes geplukt van de goudsbloemen.
Deze lagen te drogen op een wat stoffig dienblad in de klas.
En deze middag zou ik ermee verder gaan.
Mijn oppaskindje van zes, zat erbij en dronk zijn pakje Wicky.
Vervolgens liet ik de kinderen zien hoe je een maceraat maakt.
Wil je hier meer over weten, lees mijn blog over zelf calendulazalf maken.
Ondertussen bewonderde ik het werk in de schooltuintjes, gaf een potje met bijenwas door en beantwoordde talloze vragen van de kinderen.
Leuk! Weer even 'les' geven bij enthousiaste kinderen.

Mijn wekelijkse gesprek op donderdagmiddag met de juf over de voortgang van mijn zoon, ging deze keer niet door.
Geeft niet. Ik besloot langs de winkel te gaan om voor de bijen suiker te kopen. 
Op de terugweg rijden we onze vertrouwde schoolroute die nu al wekenlang overhoop ligt wegens wegwerkzaamheden. Even checken of deze te rijden is........ maar het is nog lang niet klaar.
Thuisgekomen zorg ik eerst voor drinken: thee met een zelfgebakken koekje of limonade  met fruit.
Daarna spelen de kinderen zowel buiten als binnen en regelmatig komt er een vraag of moet ik troosten bij een beginnend ruzietje of pijn weg kussen......

Ik haal de post op en zie, op de afgesproken dag, een brief van de RDW ertussen zitten.
Je moet weten dat ik al even bezig ben om de scooter van mijn lief te verkopen.
Deze gaf ik vorig jaar cadeau om op naar zijn werk te rijden. Maar wat een stinkding is het! Het past eigenlijk helemaal niet bij ons.
En nu mijn lief na de zomervakantie elke dag de fiets pakt, moet dat ding echt weg.
Maar door wat mankementen gaat dat nog niet zo gemakkelijk.
Dan de prijs maar naar beneden.
Abdel uit Dordrecht wil de scooter voor zijn buurmeisje kopen.
Maar wat een gedoe eromheen. Want een scooter moet je overschrijven op naam en ik was een papier kwijt.
En Abdel, een zeer vriendelijke man, bleef voor elk wissewasje maar bellen. Ik geloof dat ik hem in vijf dagen tijd wel vijfentwintig keer aan de telefoon heb gehad.
De juiste code moest opnieuw aangevraagd en deze zat nu uiteindelijk bij de post.
Abdel kon komen om de scooter over te laten schrijven en mee te nemen.
Er valt een last van me af.

Tussen de bedrijven door, feliciteerde ik een jarige buurvrouw, belde ik met een docent van school die een toets van mijn zoon heeft zoekgemaakt, belde ik met het zwembad over het akkefietje van vandaag, liet ik Abdel weten dat hij kon komen, kwam de buurvrouw van vier huizen verderop de sleutel brengen zodat ik haar katten kan verzorgen de komende vijf dagen als zij op vakantie gaat, liet ik de koekjestrommel vallen, waardoor er wel heel veel kruimels op de vloer terecht kwamen, zodat ik maar gelijk de hele benedenverdieping stofzuigde (wat hard nodig was), maakte ik het suikerwater voor de bijen en luisterde ik naar de verhalen van de kinderen.
Op donderdagochtend worden er zo'n vierhonderd kranten bezorgd, die dezelfde middag door de oudste twee móeten worden verspreid. Maar hoe vreemd...... na een lange schooldag hebben ze bijna nooit zin om hier aan te beginnen.
Dus moet ik ze aansporen en helpen om eindelijk te beginnen met hun wijk lopen. Want zo lang duurt het dan niet.

Ik besluit in plaats van een bewerkelijke lasagne lekker couscous te gaan eten.
Dat is tenminste een stuk sneller klaar.
En..... dat komt goed uit want ik kan er makkelijk wat meer van maken.
De vriend van mijn oudste zoon en tegelijk  broer van mijn oppaskindje komt langs en nodigt zichzelf uit voor het eten.
En dat kan! Moeders vraagt of het geen probleem is dat ook mijn oppaskindje blijft eten. Wel zo gemakkelijk voor haar om het werk af te krijgen voordat ze morgenochtend vroeg een weekendje weg gaan.
Het zijn lieve jongens en omdat de oudste toch al dit weekend komt logeren, maakt een maaltijd eerder nu ook weer niet uit.

 

We aten de eerste boerenkool van dit jaar.

Ik  had ze maandag geoogst, grondig gewassen omdat er wel wat witte vlieg in zit en in stukjes in de vriezer gedaan.

Wel jammer dat ik deze maaltijd gelijk mijn hele ingevroren voorraad (waar ik zoveel werk aan heb gehad) opmaakte.

De vriezer heeft er een hard blok van gemaakt, die mijn hand verwond. 

Wees niet ongerust, er kwam geen bloed in het eten.

Door alle drukte bakten mijn vegetarische balletjes aan,  gebruikte ik veel te veel bouillon, maar vooruit......

Uiteindelijk had ik een grote wok vol met heerlijke boerenkoolcouscous.

Klik hier  voor het recept.

En er bleef zelfs nog over.

De jongens kwamen wat later aanschuiven vanwege de krantenwijk.

Ondertussen was het aan tafel heel gezellig  en werd er een heuse moppentrommel gehouden.   Tot de twee meisjes, die 's avonds zwemles hebben, er echt vandoor moesten.

Deze keer gingen ze samen, zodat ik de scooter kon verkopen aan Abdel en mijn lief na heel wat  overuren deze dag, even kon uitrusten.......

Ik bemoedigde de kinderen met beloningspunten en doe dat duidelijk zichtbaar en hoorbaar.

Ze willen deze week allemaal graag hun best doen.

En daar wordt deze moeder heel blij van!

Ik help nog even met de logee installeren en bij het naar bed gaan van een heel moe jongetje.

Maar dan moet ik toch tussendoor de scooterzaken gaan afhandelen.

Op het postkantoor, wat gelukkig gewoon bij de supermarkt is, laat ik de scooter overschrijven.

Ik ontvang het geld en dát is dat!

Abdel heeft ook wel interesse in de fiets die ik te koop heb staan.

Daar kijken we ook nog even naar en dan......

is het tijd voor een kopje thee.

Iedereen is weer thuis en ik ga er even voor zitten.

Mijn challengekaart ligt voor me.....

heb ik vandaag mijn best gedaan?

Ja, ik was druk bezig, maar met opruimen en wegdoen??

Vooruit, die scooter telt gewoon voor zestien punten, besluit ik!

 De maand heeft nog maar 5 dagen en ik heb nog 8 vakjes te gaan.......

Ach, het komt nog wel.

Ik blog........ tot nu!

En ik ben moe van deze drukke, dolle donderdag.

Heel moe.......

Tot morgen!

Feestelijk hapje met bleekselderij

Dit is écht een lekker hapje!

Heerlijk als voorgerechtje, misstaat niet op een buffet, en gewoon bij een goed glas wijn smaakt het ook prima....
Het is nu echt de tijd om bleekselderij te eten en ook in mijn tuin zijn ze allemaal (zo'n 20 stuks)tegelijk te oogsten......
Bleekselderij is een erg gezonde groente: ze bevat veel vitamine C en B en veel Kalium. Bleekselderij is licht verteerbaar, vochtafdrijvend, voorkomt een hoge bloeddruk en is cholestrolverlagend. De smaak is lichtpittig en je kunt het zowel rauw, gestoofd of gebakken eten. Het combineert eigenlijk overal goed bij......

So, try this at home!

Feestelijk hapje met bleekselderij

                voor 2 personen

Ingrediënten:

• 2 plakjes bladerdeeg
• 80 g bleekselderij (3 à 4  stengels)
• 1 klein uitje
• olijfolie
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 4 plakjes brie
• 1 el pijnboompitten

Hoe maak ik het klaar:

Haal het bladerdeeg uit de vriezer en laat het ontdooien.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Bak in een droge koekenpan de pijnboompitjes bruin.

Pel het uitje en snipper het fijn. Maak de bleekselderij schoon en snijd deze in smalle boogjes. 

Giet een scheutje olie in een kleine koekenpan en fruit hierin het uitje samen met de bleekselderij. Breng op smaak met zout en peper en laat iets afkoelen.

Snijd de brie in plakjes en verdeel deze.....

in het midden over de bladerdeeg.

Schep daar bovenop de helft van het  groentemengsel

Vouw vervolgens de randjes naar het midden toe.

Dit mag best een beetje rommelig,voor een leuk en nonchalant effect.

Strooi de geroosterde pijnboompitjes erover en eventueel nog een paar stukjes brie.

Schuif in de oven voor 20 minuten....

..... en haal ze er goudbruin uit.

Smullen!

Hoewel...... doe niet net als mij, 

laat ze éérst een beetje afkoelen. ;)

Wassen met kastanjes

Als ik op de fiets zit, terwijl prachtig gekleurde herfstblaadjes om mijn hoofd dwarrelen en een knisperend geluid onder mijn fietsbanden maken, plopt er soms zomaar een oud kinderliedje in mijn hoofd op.

Van "herfst, herfst, wat heb je te koop" tot   "Zie je de kastanjes aan de bomen, zie je alle eikels op het mos"

Heerlijk! Herfst!!

Na een weekend wandelen op de Veluwe, is het tijd om wat te doen met al die herfstschatten, die gewoon maar naar beneden vallen.

Ik ben deze herfst - opnieuw - aan de slag gegaan  met kastanjes. Wat ik ervan maakte, was vooral praktisch......

Ik maakte wasmiddel!!

Toen ik vorig jaar een nieuwe wasmachine nodig had, besloot ik gelijk het roer om te gooien met wasmiddelen. 

Welke wasmachine ik kocht en waarom, heb ik beschreven in dit blog.

Ook mijn prille avonturen met alternatief wassen, beschrijf ik hier.

Ik kocht Seepje, wasnootjes uit Nepal. Toen ik me verdiepte in dat verschijnsel, kwam ik uit bij de werkzame stof Saponine, die in heel veel planten aanwezig is, in wisselende concentraties.

Dat vond ik interessant.... en ik merkte dat lang niet alle producten vanuit Verweggistan hoeven worden ingevlogen. Zeer ongewenst voor het milieu immers: al die vliegkilometers. Ook in ons land groeien planten en vruchten, met een goed werkzame concentratie Saponine erin.

Saponinen worden ook wel zeepstoffen genoemd en zijn een speciale groep secundaire plantenstoffen die tot de glycosiden behoren. Men vermoedt dat planten saponinen produceren als bescherming tegen insectenvraat en groei van bacteriën en schimmels. 

 De naam saponine is afkomstig van het Latijnse woord sapo dat zeep betekent. Dit verwijst naar de eigenschap van saponinen om opgelost in water (na schudden) een zeepachtig schuim te veroorzaken. Bij sommige saponinen is dit zachter dan bij gewone zeep en heeft het een reinigende werking, die echter wel minder is dan die van zeep.

Saponinen komen wijdverbreid voor in het plantenrijk. Men schat dat in drie van de vier plantensoorten saponinen voorkomen. Men vindt ze zelfs in groenten als sojabonen, erwten, spinazie, tomaten, aardappels en knoflook. Nooit geweten! Heb het gelukkig ook nog nooit in mijn pan zien schuimen ;)
Het gehalte saponinen kan variëren van 0,1 tot zelfs 30%!
Planten waarin saponinen in hoge concentraties voorkomen zijn onder andere lelies, agaven, zeepkruid (Saponaria officinalis), paardenkastanje en in de vruchten van de zeepnotenboom die in India en Nepal groeit. De bast van de Zuid-Amerikaanse zeepboom Quillaja saponaria is één van de allerrijkste bronnen. De meeste saponinen vindt men echter in de Yucca Schidigera, die in Baja California groeit.

Er valt goed op plantaardige wijze te wassen, voor mensen over de hele wereld!

En ook hier in Nederland, juist nu, in de herfst, komt het wasmiddel zogezegd, gewoon uit de lucht vallen......

Hoe leuk is dat??

Die prachtig glimmende kastanjes.....

En niet alleen kinderen vinden kastanjes mooi om mee te spelen. Weet je nog wat we er vroeger allemaal van maakten? Een pijpje, een spin - met of zonder web -, een evenwichtspoppetje..... 

je maakt het allemaal van kastanjes!

En nu maak ik er dus wasmiddel van.

Schuimend, goed voor het milieu èn je kleding en het kost je helemaal niets!!

Wat wil je nog meer?

De werkwijze??

Okay, komt 'ie:

Wasmiddel van paardenkastanjes

Wat heb je nodig:

• 10 kastanjes
• water (gewoon koud uit de kraan)
• glazen fles

Hoe maak je het:

Snijd de pas geraapte kastanjes in vieren.

Paardenkastanjes zijn de 'gewone' kastanjes die je overal kunt rapen. Deze zijn niet eetbaar.

Wel eens eerder zó gezien?

Het schilletje zit er nog strakker omheen, als ze net uit de boom gevallen zijn.

Doe de kastanjes in een glazen fles van 1 liter.

Vul de fles met water tot bijna bovenaan.

Schudt de fles een aantal malen flink.

Het aanwezige saponine in de kastanjes gaat schuimen doordat het in contact met water komt.

En dit gaat heel snel...... kijk maar!

Na twee dagen zie je ook bezinksel wat er wit-zeepachtig uit ziet.

Gaaf hè?!

Je kunt er nu al mee wassen. Laat de kastanjes gerust in de fles zitten,

hoewel je ze er ook uit kunt zeven.

Pas op dat ze niet in je wasmachine terecht komen, anders raken de leidingen verstopt.

Deze literfles is genoeg voor zo'n 12 tot 15 wasbeurten.

Om het hele jaar door met de kastanjes te kunnen wassen, kun je de kastanjes het beste op een iets vochtige plek bewaren. Bijvoorbeeld in een vochtige, plastic zak gewoon buiten.

Controleer regelmatig of de kastanjes niet gaan schimmelen of gaan 'uitlopen', of je moet zelf graag een kastanjeboom in je tuin willen planten (en er genoeg ruimte voor hebben;))

Heb je weer nieuw wasmiddel nodig, dan hak je de iets vochtige kastanjes makkelijk in vieren.

Zijn de kastanjes gedroogd, dan worden ze keihard en wordt het zelfs voor een keukenmachine een onmogelijke zaak om ze fijn te krijgen. 

Zo kun je wel zo'n driekwart jaar vooruit. 

En als de kastanjes op zijn, maak je van een stuk zeep makkelijk je eigen wasmiddel (klik)

Hoe gebruik je dit wasmiddel?

Net als 'gewoon' wasmiddel kun je dit in het zeepbakje van de wasmachine schenken.

Ik doe het tegenwoordig gewoon in een doseerbakje in de wastrommel.

Dit wasmiddel kun je gebruiken voor de was van 20 tot 90 graden.

Ik vind het zelf het meest geschikt voor de bonte was, omdat de witte was er niet spierwit van wordt.

Deze ervaring had ik ook met Seepje, de wasnoten die je in de winkel koopt.

Er komt op een gegeven moment een soort grauwe sluier op je wasgoed te liggen.

Wil je dit oplossen of beter gezegd voorkomen, dan kun je soda toevoegen in het voorwasbakje van de wasmachine.

Als je overstapt van regulier wasmiddel naar een natuurlijk wasmiddel zoals dit, zul je wel moeten wennen aan de geur, of beter gezegd: het ontbreken van de parfumgeur die we zo gewend zijn. 

Als je de was lekker buiten kunt laten wapperen, komt er vanzelf een frisse wind (en geur) doorheen, maar je kunt er ook voor kiezen om in het wasverzachterbakje een paar druppels etherische olie te druppelen voor de geur. Kies zelf een geur die je fijn vindt.

Van appelazijn als wasverzachter wordt je was trouwens fijn zacht. En de azijngeur? Die ruik je helemaal niet.

Waarom zou je kiezen voor het wassen met kastanjes?

Nou, laat me je een paar redenen geven:

1. Het is gratis, dus goed voor je portemonnee
2. Het is goed voor het milieu: er komen geen wasactieve stoffen, ontharders, vulmiddelen, geurstoffen (parfum), bleekmiddel en schuimregelaars in het afvoerwater terecht.
3. Je kunt op alle programma's, alle temperaturen en alle standen wassen
4. Om het te verzamelen, kom je lekker buiten in de frisse herfstlucht: goed voor je!
5. Hoe grappig (en lekker alternatief) is het om mensen te vertellen dat je met kastanjes wast

Zeker met dit mooie nazomerweer hangt de was bij mij nog fris aan de lijn te drogen.

Puur en lekker schoon!

Heb jij het wel eens geprobeerd: alternatief wassen?

Laat je eens weten wat jouw ervaringen zijn?

Mijn moestuin (herfst)

Noem het vermoeidheid of een bloggerdip, het was in ieder geval een moment van bezinning wat ik nodig had.... En dat is de reden dat mijn moestuinblog zeer lang op zich liet wachten....

Voorjaar, zomer, herfst, winter.... de seizoenen  wisselen elkaar af, maar soms klopt het weer niet met wat je zou verwachten......

Na een kort, maar 'representatief' onderzoek op het schoolplein, (ik vroeg twee moeders naar hun mening) stel ik voor dat we de seizoenen wat eerder laten beginnen.

De herfst mag gerust al in augustus beginnen, als de dagen toch steeds korter worden en vooral ook steeds natter. 

En dan genieten we meer van de zomer in mei, want vaak is het dan prachtig weer.

En laat die winter ook maar komen in november, toch?! Dan gaat 'ie misschien ook weer sneller ervan door.

In mijn moestuin was het in augustus nog even droog en warm, maar ook opeens nat, heel nat..... en díe hoeveelheden regen, zijn nu ook weer niet goed voor de tuin. 

En vooral niet bevorderlijk voor het wegwerken van mijn glibberige en slijmerige vijand 'de slak'.
En voor het werk in de moestuin........
Natuurlijk oogst ik echt dagelijks uit m'n tuintje en eten we smakelijk van alles wat het ons te bieden heeft..... ;)

Niet alleen groentes, maar ook fruit: herfstframboosjes, bramen, druiven voor de wijn, munt voor de thee.....  Een plaatje, is het niet?!

Maar onkruid wieden, wat ook al lang op m'n to-do-list staat - zij het helemaal onderaan - , dat gebeurt dan weer niet of nauwelijks, hè?!

Ik geef maar gewoon een tuinimpressie, zonder volledig te zijn......

Ook al regent het nog zo hard en zo veel, water geven moet ik toch.

Want in de kas regent het niet.

Wat komen er trouwens prachtige vruchten uit mijn kas.

Komkommers, tomaten en rode pepers in overvloed.......

De pepers deel ik uit, vries ik in, ik maak er sambal van...... ik kan geen peper meer zien. ;)

De komkommers en tomaten verwerk ik gelijk, die worden niet bewaard.

Ik heb trouwens ook buiten de kas, in de vollegrond, tomaten geplant.

Dat kan heel goed gaan.

Mits het een warm en zonnig najaar wordt.....

en het vooral niet teveel regent.

Dat gaat dit jaar dus net even anders dan gehoopt......

Links zie je de planten al verdorren en de tomaten bruin worden.

En dit is een niet zo fris plaatje van de gevreesde tomatenziekte.

Ik heb er al eerder over geschreven: tomaat en aardappels komen van dezelfde familie en phytophthora, de aardappelziekte, kan uitbreken als je het gewas lang laat staan.

Meestal aan het eind van het seizoen - aan het eind van de plant - rijpen de vruchten niet goed meer.

En dit komt zeker door teveel vocht en te weinig luchtcirculatie.

Het nare is dat deze ziekte in de grond gaat zitten en daar wel vier jaar blijft.......

Andere gewassen hebben hier gelukkig geen last van, maar aardappels of tomaten moeten hier niet meer komen.

Van de courgettes werd ik deze zomer heel blij.

Wat heb ik ze in overvloed kunnen oogsten. Heerlijk!

Ik heb er fijn veel ingevroren, zodat ik in de winter nog lekker zomers smakende

gerechten kan bereiden.

Sperziebonen waren er ook veel! En ook daar zit een voorraadje van in de vriezer.

Ons aller favoriete groente!

Waar ik momenteel genoeg van te oogsten heb, is bleekselderij.

Wat een verrassende, lichte en frisse groente is dat toch.

Ik had ooit een dieetboek waarin de volgende regel stond:

"Dank God en geef de bleekselderij even door!"

Oftewel, je eet ervan, maar het levert zo weinig calorieën op, dat door het kauwen

en verteren je meer energie verbruikt. Alleen door op bleekselderij te kauwen, val je al af.

Bleekselderij is enorm veelzijdig.

Het is heerlijk in salades of smoothies, om mee te dippen, in een ovengerecht met aardappels of pasta, in een hartige taart, in de stamppot.......  Gewoon mmmmmmm!

Dit jaar is ze voor het eerst echt goed gegroeid in mijn tuin.

Maar om nu te zeggen dat ik dan gelijk een prachtige bos bleekselderij kan oogsten.......

Nou, nee. Dat is wat teveel gevraagd.

Sommige planten zijn samen gegroeid, met veel te dunne stengels.

Maar ik oogst ze gewoon los en snijd ze één voor één weg.

De stengels op de foto zijn van minstens drie planten.

Maar dat geeft niks. 

Dat is juist weer het gemak van een eigen tuin.

De stengels die overblijven, groeien weer door en zijn later te oogsten.

Het uitbundig groene blad gooi ik overigens niet weg.....

Je hebt speciale bladselderij, maar dit blad heeft ook een prima selderijsmaak,

Ik snijd het heel klein, stop het in een ijsklontjesvorm en druk het goed aan.

Ik vul het bij met water en vries het in.

Wanneer ik het bakje leeg, bewaar ik de blokjes in een zakje in de vriezer.

Ideaal om zo een blokje selderij aan je gerecht toe te voegen.

Heerlijk voor roti-vulling, door de nasi, door de soep.....

Nou ja, overal waarbij je maar aan selderij moet denken.

Ook andere verse kruiden kun je op deze manier bewaren.

De najaarsframboosjes vries ik ook snel in.

Natuurlijk snoep ik er altijd een paar, maar ik heb niet genoeg  framboosjes om er gelijk taart of ijs van te maken.

En dat hoeft ook niet.

Met diepvriesfruit kun je ook prima bakken en andere heerlijkheden klaar maken.

En deze mooi rode herfstframbozen gaan zó lekker lang mee.

En ja, ik moet het nog even laten zien.

Deze goudgele, dure, mooie groente.

Van mijn twee maisplanten, oogstte ik drie maiskolven.

Jammer dat het er niet meer waren.

Des te meer jammer dat ik bij mijn tuinbuurvrouw er wel 17 zag hangen, die allemaal uitdroogden en niet meer te eten waren.

Als het 'haar' van een maiskolf bruin en verdroogd is, is de maiskolf klaar om te oogsten.

En wat oogstte ik nog meer?

Soms zijn het maar kleine beetjes groente. Zeker aan het eind van het seizoen

kan ik er niet altijd meer hele maaltijden van maken.

Maar daar doe ik gewoon andere dingen mee.

Zo maakte ik een voorraadje  groente-bouillonpoeder.

Hier gaat bijvoorbeeld wortel, bloemkool, wat sperziebonen, courgette of pompoen en Spaanse peper in. Alles kan.

Op de foto  zie je de lade uit mijn droogkastje en daarop een dikke, smeuïge pasta.

Dit wordt ongeveer een dag lang gedroogd en vervolgens tot poeder vermalen.

In een eerdere blog beschrijf ik hoe ik dat doe. Klik hier voor de werkwijze en het recept.

En vervang de zakjes voor ongeveer 600 tot 750 g verse groente

Zelfgemaakt is deze bouillon vegan, glutenvrij, lactosevrij en E-nummer vrij. Wat wil je nog meer?!

Het najaar is de  beste tijd om een fruittuin aan te leggen. Bessen, frambozen en ander fruit, laat zich nu makkelijk planten of verplaatsen.

Ook is het nu de goede tijd om fruitbomen te snoeien.

Appels en perenbomen, maar ook pruimenbomen kun je snoeien.

Denk bij het snoeien aan licht en lucht.

En snoei niet meer dan een derde deel van een tak en van de boom als geheel weg.

Vorig jaar volgde ik hierover een cursus en dat was erg leerzaam.

Mijn geoogste en inmiddels gedroogde uien gaan in de opslag......

...... in de schuur.

Op een vorstvrije, donkere plek met voldoende luchtcirculatie en een temperatuur van ongeveer tien graden is het ideaal voor uien.

Ik kan het in onze 'gewone' schuur niet garanderen.......

Maar ik kom erachter dat ze niet naast aardappels bewaard moeten worden.

Aardappels bevatten veel vocht, dat ervoor zorgt dat uien sneller gaan rotten.

Over aardappels gesproken.....

Soms gaan ze er zó  uit zien.

Je kunt hier twee dingen mee doen (weggooien is geen optie!), gewoon wegsnijden en gebruiken.

De smaak is namelijk niet aangetast of verkeerd.

Of je kunt ze in de tuin poten...... okay, in het voorjaar, dát wel ;)

Wist je dat aardappels minder snel kiemen krijgen als je er een paar rijpende appels bij legt?

Het ethyleengas dat de appels afgeven, remt de groei van deze kiemscheuten.

En dan nu een plaatje van een molen.

Dit is vlak bij ons huis overigens en ik kwam daar deze zomer een paar keer langs.

Ik trof er de molenaar aan het werk en hij legde ook graag uit

hoe alles werkt.

Sterker nog: mijn 'mannen' werden ingeschakeld om de kap te verplaatsen om de molen aan het draaien te krijgen.

Een zware klus!

Super leuk, al hoor ik je denken:

"Wat heeft dit met de moestuin te maken??"

Even geduld,  kom ik zo op......

Ik ben zelfs helemaal boven in de nok geweest, waar normaal gesproken geen bezoekers mogen komen. Uiteraard draaide de molen toen niet.

De molenaar was van alles aan het uitleggen en zo kwam ik erbij om te vertellen over mijn moestuin, mijn slechte aardappel- en tomatenoogst......

En toen plopte er in mijn hoofd het idee: "Wat als ik nu volgend jaar eens mijn eigen graan ga verbouwen?" Moet kunnen......

Ik besprak het gelijk met als resultaat.......

Tadaa!!

Ik kreeg een zakje tarwekorrels voor mijn experiment.

Vers geoogst dit jaar. Er wordt genoeg vermalen, dus dit kan gemist worden.

Zou het niet geweldig zijn, als ik mijn eigen tarwe kan verbouwen,

het ga oogsten, malen en vervolgens verwerken tot brood of taart??!

Helemaal super leuk!!

Ik ga het volgend jaar gewoon proberen.

En...... ik ben heus ook realistisch: op 4 (!) vierkante meter groeit ongeveer genoeg graan

voor één brood! 

Dus dat zullen niet heel veel broden worden......... :)

Nog even een kijkje terug in de tuin bij mijn wintergroentes.......

De knolselderij kan bijna geoogst worden.

Het is het broertje van de bleekselderij.

Een lekker aromatische groente en super gezond.

Ik moet alleen opletten bij nachtvorst, want daar kan deze knol niet tegen.

En de spruitjes......

Ze groeien al flink, maar om de spruitjes een groeispurt te geven,

verwijder ik de bovenste top uit de plant.

Zo gaat er meer energie naar de groei van de spruiten.

Spruitjes mogen juist wel vorst krijgen, daar worden ze zelfs zoeter van.

Zo ben ik met een tuin altijd aan het terugkijken en vooruit kijken.

Maar voor nu, vind ik het genoeg.