Daslookpesto

Over deze pesto ben ik echt super enthousiast. Ik heb al heel wat pesto varianten gemaakt,

maar wát is deze pesto heerlijk en veelzijdig! Daarnaast is daslook ook nog eens 

heel gezond en omdat ik een vindplaats in het bos vlakbij huis gevonden heb, 

blijf ik lekkere daslookrecepten uitproberen en er jullie mee lastig vallen.

Daslookpesto stond al een tijdje op mijn to-do-lijstje en ga ik zeker vaker maken!

Hoewel daslook maar twee tot drie maanden per jaar groeit, kun je er langer van genieten.

Pesto is in de koelkast zo'n drie weken houdbaar en je kunt 'm ook invriezen. 

Hoe je dat doet leg ik onder het recept uit.

Daslookpesto

     voor een potje van 250 gram

Ingrediënten:

• 100 g daslook
• 30 g cashewnoten
• 1 teentje knoflook
• 40 g belegen kaas
• snuf zeezout naar smaak
• 100 ml zonnebloemolie
• 20 ml walnotenolie
        en verder:
• keukenmachine

Hoe maak ik het klaar:

Was de bladeren van de daslook en pel het teentje knoflook.

Doe ze samen met de cashewnoten en de kaas in de keukenmachine. 

Draai 1 tot 2 minuten tot een homogene massa. Voeg het zout naar smaak toe.

Het teentje knoflook kun je prima weglaten omdat de smaak van daslook

sterk lijkt op de smaak van ui en knoflook....

Doe de twee soorten olie bij elkaar en voeg in een straaltje toe

 terwijl de keukenmachine draait.

Haal de pesto uit de mengkom, doe in een potje en klaar is je pesto!

Wij zijn thuis dol op pasta pesto, maar deze keer maakte ik het klaar met gebakken aardappelblokjes zoals in het recept met brandnetelpesto (klik).

Deze pesto is ook heerlijk op een toastje, op brood of in een tosti.

Kortom, overal waar je anders pesto voor gebruikt!

Wil je de pesto bewaren, schenk er in het potje een laag olie overheen 

tot het luchtdicht is afgesloten door de olie. 

Dan kun je de pesto in de koelkast zo'n drie weken bewaren, 

denk ik.....want bij ons is het altijd sneller op.

Je kunt de pesto ook in een ijsblokjesvorm invriezen.

Zorg dat de ijsblokvorm goed schoon is, doe er een drupje olie in 

en schep de blokjes vol met pesto.

Zet rechtop in de vriezer op minimaal -15 graden.

Na een dag kun je de blokjes uit de vorm halen en in een (herbruikbare) plastic zak 

of bak in de vriezer bewaren voor 3 maanden.

Wil je de pesto gebruiken? Haal zoveel blokjes uit de vriezer als nodig. 

Reken ongeveer één blokje voor een eetlepel. Je kunt de pesto eerst ontdooien, 

maar nog makkelijker is het om de pestoblokjes gelijk aan een gerecht toe te voegen

 en mee te koken.

Lekker makkelijk, lekker snel!

Zo kun je nog langer genieten van de heerlijke smaak van daslook en

 van haar gezonde eigenschappen.

Maak jij wel eens je eigen pesto?!

Frittata met daslook

Met (nog meer) daslook en kakelverse eitjes van mijn kippen, maakte ik een lekkere frittata.

Frittata is een Italiaans gerecht en betekent zoveel als 'gebakken'. 

Eigenlijk is dit gerecht uit armoede ontstaan omdat het wordt gemaakt van alle restjes 

pasta en groente van de dag ervoor. Een echt no-waste gerecht, dus.

In mijn beleving horen er altijd aardappels thuis in een frittata, anders is het een omelet....  

maar dat hoeft zeker niet. Aardappels vullen wat meer en je hebt er sneller genoeg van.

Voor een complete maaltijd gaf ik vooraf een soepje - ja, ja... daslooksoep - en erbij 

een versafgebakken stokbroodje met (daslook)boter.

In Duitsland heet daslook Bärlauchkraut en letterlijk vertaald betekent dit: berenkruid! 

Het verhaal gaat dat wanneer beren uit hun winterslaap komen, ze zich eerst tegoed doen aan daslook.

Hier worden ze energiek, gezond en krachtig van.

De Nederlandse naam daslook komt weer van het feit dat dassen hun burcht maken 

onder een plek waar daslook groeit. Ook dassen weten wat gezond voor ze is, 

als ze na een lange slaap weer ontwaken.

En jij? Weet jij het ook al?!

In Duitsland wordt daslook veel vaker gegeten dan bij ons.  

En niet alleen in pesto's, het wordt ook verwerkt in brood en kaas.  

In Hongarije worden zelfs  speciale daslookfestivals georganiseerd waarbij 

allerlei gerechten met daslook worden gegeten.

Dus een maaltijd vol daslook is zó gek nog niet in het voorjaar!

Hier het recept van mijn frittata...

Frittata met daslook

           voor 4 - 6 personen

Ingrediënten:

• 200 g daslook
• 8 eieren
• 1 dl sojaroom
• versgemalen zeezout
• peper
• boter
• 1 preitje
• 2 aardappelen (300 gram)
• 2 uien

Hoe maak ik het klaar:

Was de daslookblaadjes en snijd ze fijn. 

Snipper de ui, snijd het preitje fijn en snijd de aardappel in kleine blokjes. Biologische aardappels kun je ongeschild gebruiken. Verhit een klontje boter in een koekenpan en fruit de ui en preiringetjes.

Voeg dan de aardappelblokjes toe.

Bak ongeveer 5 minuten.

Je kunt er voor kiezen om één dikke, grote omelet te maken, of twee kleinere, dunnere omeletten.

Ik koos voor het laatste.

Klop de eieren los in een kom terwijl de groente rustig bakt.

Voeg naar smaak versgemalen zeezout en peper toe. En klop de sojaroom erdoor.

Voeg dan de fijngesneden daslookblaadjes toe. Het lijkt heel veel, maar in de pan verdeelt het zich nog.

Schenk het - groene - eimengsel over de geroerbakte groente en verdeel goed over de pan.

Laat op middelhoog vuur de eieren stollen en garen in ongeveer 10 minuten.

Keer de omelet dan met behulp van een groot bord of deksel.

Bak de andere kant nog 5 minuten.

Laat de frittata voorzichtig op een bord glijden, snijd in punten en serveer meteen!

Voor het recept van de daslooksoep klik hier 

en de werkwijze voor daslookboter vind je hier!

Het gekke is dat zo'n maaltijd vol daslook niet verveelt.

De smaak is kruidig, krachtig en verrassend!

Gelukkig groeit daslook nog tot eind mei.

Kunnen we nog meer culinaire toepassingen bedenken en 

er nog een poosje van genieten!!

Geniet je mee?!

Magnolia bloemsiroop

Jaren verzorgde, vertroetelde en prees ze 'haar' prachtige magnoliaboom.

Nu ik er eindelijk achter ben gekomen dat je van deze bloemen gewoon een hapje kunt nemen.... sterker: dat alle magnoliabloemen eetbaar zijn, is de boom van mijn moeder er niet meer.

Nou ja, de boom staat er nog wel, maar mijn moeder is verhuisd en de boom niet!

Jammer, want ik wil dit jaar de smaak wel eens proeven en er een heerlijke siroop van maken!

Dus ging ik op zoek naar vrienden met een magnolia in de tuin.... 

of zou ik gewoon bij een vreemde aankloppen om te vragen of ik bloemen zou mogen plukken?

Dit laatste is nog niet eens een slecht idee!

De meeste mensen weten niet dat magnolia eetbaar en zelfs gezond is.

Na de bloei van een paar weken, vallen alle prachtige bloembladeren op de grond

en moet er geveegd worden.

Dan is het alleen maar helpend als je net daarvoor - kies je moment! - aanbelt

met de vraag of je de eigenaar van de magnoliaboom wat werk mag besparen

door wat bloemen te plukken en wat bloemblaadjes te rapen!

En zó deed ik dat ook ;)

Als je er op let, zie je ze nu overal volop bloeien, de Magnolia [Magnoliaceae], 

want half maart begint de bloeitijd van deze vroege voorjaarsbode! 

De groene bladeren komen pas wanneer de bloemen uitgebloeid zijn.

De Magnolia is in veel tuinen en soms ook perken of plantsoenen aangeplant en doet het hier goed, maar het is geen inheemse boom. 

Naast dat magnoliatakken prachtig in huis staan, is magnolia een trend in verzorgingsproducten 

en ze past ook nog eens in  je glas! 

Magnolia is gezond!

In Magnolia zitten de werkzame stoffen magnoliol en honokiol en deze kunnen een gunstig, 

kalmerend effect bij angst en stress op je hebben. Het verlaagt je cortisolniveau (stresshormoon). 

Ook stimuleren ze de werking van de hersenen en is magnolia een goede antioxidant.

Ik maakte er een bijzondere,  unieke siroop van: magnoliasiroop!

De smaak is onalledaags waardoor je er mensen mee verrast bij het serveren

 of wanneer je een flesje cadeau doet. 

Geef ook een flesje bij degene van wie je in de tuin de bloemblaadjes mocht plukken en rapen ;)

Wedden dat je volgend jaar weer welkom bent?!

Magnolia bloemsiroop

     voor ongeveer 2 liter

Ingrediënten:        

• 300 g magnoliabloemblaadjes, grote bloemen wegen 10 - 12 gram
• 1,5 l water
• 1 kg rietsuiker 
• 1 citroen, optioneel

Hoe maak ik het klaar:

Pluk de magnoliabloemen op een zonnige ochtend. Ze zijn in de nacht hersteld en volgezogen met water en geur. Je kunt ook net gevallen bloemblaadjes oprapen om te gebruiken. Ik plukte zo'n 25 bloemen en raapte nog wat blaadjes op. Je hebt de bloemhartjes en kelkbladeren niet nodig. Thuis kun je de blaadjes losplukken.

Gebruik de blaadjes met bruine randjes ook niet.

Zorg dat je 300 g gewicht aan bloemblaadjes hebt.

Was de blaadjes niet! Je spoelt dan de geurige stoffen ook weg.

 Laat ze even liggen zodat eventuele beestjes eruit kunnen kruipen.

Doe de blaadjes in een grote kom of bokaal. 

Overgiet met heet -  niet kokend -  water. Je trekt een soort magnoliathee.

Jammer dat de magnoliablaadjes bij gebruik van heet water bruin verkleuren.

Zet twee nachtjes weg.

Zeef de bloemblaadjes eruit in een pan, voeg de suiker toe. 

Roer goed door en verhit de siroop. Laat niet koken.

Pers een citroen uit, zeef het sap en voeg toe naar smaak. 

Dit vergroot de houdbaarheid.

Ook al had ik 'm klaar liggen, ik vergat de citroen toe te voegen.

Kook flessen met sodawater uit, spoel vlak van tevoren om met kokend water.

Giet de siroop voorzichtig in de klaarstaande schone flessen.

Zet flessen met schroefdop op de kop weg, flessen met beugelsluiting laat je rechtop staan.

De siroop is zeker een jaar houdbaar. 

De siroop is door het overgieten met heet water donkerbruin van kleur geworden. 

Ook door het toevoegen van de rietsuiker is de siroop bruin geworden.

Om een lichte, doorschijnende siroop te maken, 

heb ik ook een andere manier van magnoliasiroop maken uitgeprobeerd.

Maak eerst het suikerwater  en neem evenveel kristalsuiker als water.

Overgiet 40 g bloembladeren  - van 10 kleine bloemen - met het afgekoelde suikerwater.

Laat één of twee nachten staan, zeef de bloembladeren eruit en klaar is je siroop.

Niet zó lang houdbaar tenzij je de flessen nog weckt.

Maar de siroop is mooi helder van kleur.

De smaak vond ik tegenvallen: ik kreeg het idee dat ik alleen suikersiroop dronk. 

Dit kwam ook doordat er minder bloemen in verwerkt werden.

Maar ik proef liever bloemensiroop die lichtbruin is, 

dan mooie lichte siroop die alleen naar suiker smaakt.

Met deze magnoliasiroop proef je zoet, een licht bittertje en een lichte gembersmaak.

Een bijzondere combinatie die heerlijk smaakt met bruisend bronwater en wat ijs, 

maar ook lekker smaakt in een cocktail, over een dessert 

of een bijzondere smaak geeft aan gebak of cake.

Je kunt magnoliabladeren ook gebruiken als mooie amuseschelp

waar je kleine, hartige hapjes op legt.....  je weet niet wat je ziet en proeft!!

Wil je meer met bloemen?

Wat te denken van:

Goudsbloemenrisotto

Lavendelsiroop

Rozenboter

Rozenolie

Seringensiroop

Kruisbessenvlaai met meringue toplaag

 AU!!!  Een gil van schrik volgde, toen ik dit weekend in de tuin bezig was

 en een scherpe prik in mijn been voelde.  

Dát was de stekelige reminder van de kruisbes.  En ja... da's waar ook! 

Voordat ik weer verse kruisbessen kan oogsten, 

kan ik beter de vorig-jaar-geweckte kruisbessen (klik) gaan verwerken....

Een lekkere vlaai met zoete schuimtopping staat al een tijd op mijn to-bake lijstje 

en door deze stekelige reminder besloot ik 'm te gaan maken.

Ik maakte al eerder een kruisbessenvlaai, een echte Limburgse Kroaasjele.... 

maar volgens Peter gebruik ik veel te weinig suiker. Hij smaakt lekker, maar niet zoet genoeg.

Houd je van zuur en weinig suiker? Kijk dan eens bij deze vlaai klik!

Deze kruisbessenvlaai met een zachtzoete toplaag van meringueschuim, 

moet de smaak een flink stuk in balans brengen....

En dát doet het zeker!

Ik ben reuze blij met mijn verse voorraad eitjes van eigen kippen en mijn geweckte kruisbessen!

Dit is de vlaai die ik er van maakte....

Het is geen snel klaar recept, maar ik beloof je dat het de moeite waard is!!

Kruisbessenvlaai met meringue toplaag

        voor 12 punten

Ingrediënten:

                Voor de vlaaibodem:

• 200 g bloem
• 50 g volkoren meel
• 2 zakjes gedroogde gist  (14 g) of 30 g verse gist
• 1 dl sojamelk
• 30 g boter
• 20 g rietsuiker
• 1 ei
• 2 el water
• 1 mespunt zout
     voor de vulling
• 1 literpot geweckte kruisbessen of 750 g verse kruisbessen
• 2 el maïszetmeel of arrowrootpoeder
• 2 el paneermeel
     voor de toplaag
• 4 kleine eieren
• 250 g poedersuiker
• 1 tl appelazijn

Hoe maak ik het klaar:

Begin met het maken van de vlaaibodem. Doe de twee soorten meel in een kom en roer de suiker erdoor. Verwarm de boter en melk in een pannetje. Maak een kuiltje in het midden en strooi hierin de gedroogde gist of maak de verse gist aan met wat lauwwarme melk en schenk dat erin. Doe er de gesmolten boter, de (overige) lauwwarme melk en alleen de eidooier bij. Bewaar het eiwit voor de meringue toplaag. Roer vanuit het midden goed door. Begin met kneden als het deeg niet te droog is. Voeg anders wat water toe. Is het deeg te nat, voeg dan wat bloem toe. Kneed het deeg 10 minuten om de gluten op te rekken. Doe dit door vouwen en strekken. Leg de deegbal in een kom en dek af met een theedoek die met heet water is doordrenkt en zet het deeg op een warme, tochtvrije plaats om te rijzen. Op zo'n dag als vandaag liet ik mijn deeg lekker in de kas rijzen, waar de thermometer bijna 40 graden aanwees.

Laat het deeg zo'n 30 tot 45 minuten rijzen tot het twee keer zo groot is geworden.

Verwarm de oven voor op 220°C.

Bestrijk een vlaaibodem met ruim boter en druk het deeg erin.

Doe er weer de natte theedoek over en laat nog eens 20 minuten rijzen.

Prik gaatjes in de deegbodem en bestrooi met paneermeel.

Breng de geweckte kruisbessen met het vocht aan de kook en bind het vocht met een maïsmeelpapje.

Bij gebruik van verse kruisbessen hoef je ze alleen goed schoon te wassen.

 Schenk de geweckte kruisbessen over de deegbodem of leg de verse kruisbessen erop. 

Schuif de vlaai in het midden van de hete voorverwarmde oven en bak in 15 minuten goudbruin.

In de tussentijd scheid je de eieren. De dooiers kun je bewaren voor een half recept advocaat (klik)

Klop de vier eiwitten, samen met het eiwit dat je overhad van de bodem met een mixer stijf.

Voeg dan onder voortdurend kloppen  lepel voor lepel de poedersuiker toe. 

Voeg pas een volgende hoeveelheid suiker toe als de vorige is opgenomen.

Voeg er op het laatst de appelazijn aan toe. Hierdoor krijgt het eiwit een mooie glans.

Schakel de oven terug naar 140°C.

Schep met een lepel het eiwitschuim over de warme kruisbessenlaag.

Of gebruik een garneerspuit om het eiwit mooi te verdelen over de taart.

 Wanneer de eiwitten goed stijf gebleven zijn,

 kun je  ze met pieken erop scheppen. 

Schuif de vlaai voor de tweede keer in de matig warme oven.

Bak de vlaai in 40 minuten  en voel voorzichtig of de meringuelaag vast en stevig is.

Laat de taart afkoelen en haal dan voorzichtig uit de vorm.

Serveer in grote punten en geniet van de verrassend zoete en tegelijk zure smaak.

De deegbodem vind ik erg goed gelukt: stevig, zoet en een beetje knapperig.

Deze stekelige reminder van het begin transformeert in een enthousiaste 'Mjammmie'-uitroep.

De meringue toplaag is bij mij op meerdere plekken gescheurd en gebroken 

en de vulling loopt er uit, maar man, man..... wát is dit lekker!

Ook al ziet het er niet super gelikt uit!

Je zou zó een grote punt als lunch kunnen eten: zó lekker en voedzaam!

En volgens mij heb ik nog een paar potten geweckte kruisbessen staan....  

Ik weet al wat ik daar mee ga doen!!  

Daslookboter

Het is voorjaar en ook daslook steekt zijn frisgroene blaadjes weer boven de grond uit! 

Hoera!! 

Vorig jaar ontdekte ik een bos vol daslook tijdens een weekendje weg.

En dankzij Christa weet ik nu ook een plekje op fietsafstand in eigen stad. 

Nou ja... aan de rand van de stad. En er groeit zóveel dat ik een paar polletjes heb uitgestoken

 voor in m'n eigen tuin.

Als er genoeg staat, kan dit best want met de daslook in ons land gaat het goed.

Sinds januari 2017 is het geen beschermde plantsoort meer en op mijn vindplek groeide er echt veel.

 Daslook vermeerdert zich niet alleen via de bolletjes ondergronds, maar maakt ook via 

de bloemetjes zaad, zodat je na een paar jaar een groot veld vol daslook kunt krijgen.

Daslook behoort net als bieslook, ui en knoflook tot de Allium familie. 

De smaak is hetzelfde als de karakteristieke geur waaraan je het plantje herkent: 

tussen knoflook en ui in.

De frisgroene blaadjes zijn heel gezond en passen perfect bij een voorjaarskuur.

Ze gaan voorjaarsvermoeidheid tegen en geven je immuunsysteem een boost!

Daslook is goed voor je darmflora en bevat de mineralen: zwavel, mangaan, ijzer, magnesium en jodium. 

Daslook schijnt een goede preventieve werking te hebben bij het voorkomen van hart- en vaatziekten.

Kortom: een plantje wat ik graag in de tuin wil hebben.

En een plantje waar ik graag nieuwe recepten voor wil bedenken.

Ik oogstte vandaag niet zoveel blaadjes en de bloemetjes bloeien nog net niet.

Dus met de blaadjes die ik oogstte, bedacht ik een simpele daslookboter.

Een frisse, kruidige boter met een mooie lichtgroene kleur. 

Maar de smaak is niet simpel.... hierbij mijn recept.

Daslookboter

     

Ingrediënten:

• 50 g daslookblad
• 250 g bio roomboter
• snufje versgemalen Himalayazout (of zeezout)
• enkele druppels citroensap

Hoe maak ik het klaar:

Laat de boter op kamertemperatuur zacht worden voordat je begint.

Was de daslook onder koud stromend water. 

Snijd de daslookbladeren in fijne reepjes.

Roer ze door de boter.

Voeg naar smaak enkele druppels citroen toe en een snufje zout.

Maak met een staafmixer de boter fijn. Hiermee krijg je een prachtige, lichtgroene boter.

Natuurlijk proef je meteen wat van de verse boter.

Wil je de daslookboter bewaren?

Rol in bakpapier of folie en laat in de koelkast opstijven in een rol

om er later plakjes van te kunnen snijden.

Deze daslookboter is heerlijk op vers afgebakken brood als bijgerecht.

Of als borrelhapje op een toastje of als voorgerechtje op een meergranen stokbroodje...

Eigenlijk is dit zó eenvoudig dat het  bijna geen recept mag heten, 

maar de daslook tilt deze groene kruidenboter op een hoger level

en maakt dat het een eervol plekje op dit blog krijgt.

Geniet van de smaak van het voorjaar!

En eet jezelf gezond...

Gegratineerde pastinaakschotel

 "Má-am, eten we weer eens pasta?" vraagt oudste zoon die dol is op ppp-maaltijden.  

Na al die soepen, ovenschotels en stamppotten is dat inderdaad wel een welkome afwisseling. 

Maar in mijn tuin groeien voornamelijk nog wortelgroenten....

Ik bedacht een gerecht met pastinaak. Want die heerlijke, zoete witte winterwortel is veelzijdig genoeg.

 Het was vroeger niet voor niks een hoofdbestanddeel van veel maaltijden.

Ik zag wat kleine groene blaadjes boven de grond uitsteken en verwachtte er niet veel  van... 

maar dat bleek ik mis te hebben: de pastinaak was toch gegroeid en ik oogstte zo'n 10(!) wortels. 

Niet allemaal even dik en groot natuurlijk, maar wel een prima maaltijd!

In de supermarkt wordt pastinaak vaak per 500 gram verkocht.

Met die hoeveelheid maakte ik het volgende gerecht.

Gegratineerde pastinaakschotel

    voor 5-6 personen

Ingrediënten:

• 500 g fusilli pasta
• 500 g pastinaak
• 5 el olijfolie
• 3 uien
• 2 appels
• 250 g vega wokstukjes
• 80 ml sojaroom
• 150 g pesto (zo'n 5 el)
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 150 g belegen kaas

Hoe maak ik het klaar:

Was en schil de pastinaak. Snijd de wortel in blokjes.

Pel en snipper de ui. Was en schil de appels en snijd ook in blokjes.

Verhit 2 eetlepels olie in een hapjespan. Fruit de ui ongeveer 3 minuten. Laat niet bruin worden.

Voeg de blokjes pastinaak toe en bak 2 minuten op middelhoog vuur. Schenk er een scheut water bij en doe het deksel op de pan. Laat de groente zo'n 10 minuten stoven. Voeg daarna de in blokjes gesneden appels toe en warm nog 2 minuten mee.

Breng  goed op smaak met versgemalen peper en zeezout.

Verwarm de oven voor op 220 graden.

Zet een pan met water op het vuur en kook hierin de pasta al dente (beetgaar) in ongeveer 7 minuten.

Giet af, voeg een lepel olijfolie toe en wat zout en laat staan.

Verhit in een koekenpan 2 eetlepels olie en bak hierin de vegetarische wokblokjes 

in ongeveer 5 minuten lichtbruin en lichtknapperig.

Vet een ruime ovenschaal in met wat olie.

Doe er de pasta in en schep hier de pesto doorheen. Roer hier de gestoofde groente en 

de gebakken wokblokjes door. Maak het smeuïg met de sojaroom.

Rasp de belegen kaas en verdeel deze over de ovenschotel.

Schuif de schaal in de voorverwarmde oven met grillstand.

Bak de pastinaakschotel in ongeveer 10 minuten tot de kaas gesmolten en mooi gegratineerd is.

Serveer meteen!

Eet smakelijk!

En geniet van de lichtzoete pastinaakwortel, gecombineerd met de kruidige pesto en kaas.

Zoonlief was tevreden en dat waren we eigenlijk allemaal!

Een lekker recept om te bewaren!

Brandnetelpesto met ovenaardappeltjes

 Brandnetels.... Jippie! Ik heb de eerste deze week gespot: ze groeien weer! 

Heel pril nog komen ze als zijscheuten van de lange wortelsliert bovengronds! 

Hoewel ik al zin krijg in brandnetelsoep of brandnetellasagne, 

kan ik nog maar een klein beetje plukken.

Gelukkig net genoeg voor brandnetelpesto. 

Deze pesto kwam vorig jaar op mijn to-do-list, helaas aan de late kant.

Want vanaf de langste dag worden brandnetels te groot, gaan ze bloeien en 

kun je ze beter niet meer oogsten.

Nu, met een nieuw voorjaar is het tijd voor de nieuwe, prille, krachtige brandneteltopjes, 

die bij mij in de pesto mogen.

Brandnetel [Urtica Dioica] is rijk aan geneeskrachtige stoffen, zoals vitamine A, B, C, E en K

de mineralen Kalium, Calcium, Mangaan, IJzer en Silica die de hele stofwisseling positief beïnvloeden.

De bladeren met brandharen bevatten mierenzuur, histamine en chlorofyl.

Na een lange, donkere winter met minder verse bladgroente tot onze beschikking,

is de brandnetel heel geschikt in een voorjaars detoxkuur.

Ze werkt reinigend, ontgiftend en versterkend.

En is het je wat vreemd allemaal, begin dan eens met het maken van deze pesto.

Het streelt je smaakpapillen en je lichaam zal je er dankbaar voor zijn!

Bij deze brandnetelpesto heb ik gelijk een recept verzonnen.

 Deze keer met de vertrouwde pieper... voor sommige lezers is het al gek genoeg 

om brandnetel als groente te eten.

En mijn kinderen? Die kijken al lang niet meer gek op van brandnetels, 

die vragen al weer om de soep (klik), waar ze dol op zijn!

Brandnetelpesto

      genoeg voor 225 ml pesto

  

Ingrediënten:

• 75 g brandneteltopjes
• 2 kleine teentjes knoflook
• 25 g hazelnoten
• 35 g extra belegen kaas
• 1/2 tl versgemalen zeezout
• 50 g hennepolie
• 50 g zonnebloemolie
  
  

Hoe maak ik het klaar:

Pluk de brandneteltopjes voorzichtig (zie tips hieronder)  op een zonnige dag. Was de brandnetels grondig. 

Gebruik een keukenmachine.

Rasp de kaas en maak de knoflookteentjes schoon.

Doe de brandnetels, de hazelnoten, de geraspte kaas, de knoflook en het zout in de mengkom. 

Laat draaien tot de ingrediënten fijngemalen zijn.

Meng de beide oliesoorten in een maatbeker en schenk met een dun straaltje 

bij de overige ingrediënten in de draaiende keukenmachine.

Als alle olie op is, heb je als het goed is een smeuïge, donkergroene pasta verkregen.

En deze pasta is je brandnetelpesto.

Wil je 'm bewaren, doe de pesto in een potje en schenk er wat zonnebloemolie over 

tot hij luchtdicht afgesloten is. 

Je kunt de pesto op deze manier zo'n 5 dagen bewaren in de koelkast.

Variaties: 

• Vervang de hazelnoten eens door walnoten
• Experimenteer eens met verschillende soorten olie. Je hebt ook walnotenolie, raapzaadolie of olijfolie. Je kunt ze alleen gebruiken of in een wisselende verhouding

Maar natuurlijk wil je vast onderstaand gerecht eens proberen!

Hiervoor heb je ongeveer de helft van je pesto nodig.

 

Ovengebakken aardappeltjes met brandnetelpesto

       

       bijgerecht voor 4 - 5 personen

Ingrediënten:

• 1,2 kg bio aardappels
• 2 uien
• 3 - 4 el brandnetelpesto
• 40 g hazelnoten
• 1/2 tl versgemalen zeezout 

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 210°C.

Was de aardappels goed, schillen hoeft niet wanneer ze biologisch zijn.

Snijd de aardappels in kleine gelijke stukken. Verdeel over een ovenschaal of bakplaat die met bakpapier bekleed is.

Snijd de twee uien in acht parten en verdeel deze tussen de aardappels. Druppel er wat olijfolie over en wat grofgemalen zeezout. Niet teveel, want in de pesto zit ook zout.

Schuif de baktray in de hete oven en bak de groenten in 40 minuten gaar en goudbruin. Keer de aardappeltjes een keer halverwege de baktijd, zodat ze aan alle kanten goudbruin worden.

Haal uit de oven en verdeel drie tot vier lepels pesto over de gebakken aardappelstukjes. 

Schep goed door.

Hak de hazelnoten fijn en verdeel deze over de pesto-aardappeltjes.

Dit is echt een heerlijk gerecht, mijn kinderen zijn er dol op en willen dit nog vaak eten.

En gelukkig! Dát kan, er komen nog genoeg brandnetels aan....

Serveertips:

Serveer met een groene salade; met gekookte witlof of roergebakken sperzieboontjes en geef er een vegetarische burger, gekookt ei of gebakken champignons bij.

Nog iets meer over het plukken van brandnetels...

Brandnetels plukken? Dat doe je voorzichtig van bovenaf. 

Brand je je toch?

Geen paniek: de brandnetel is niet alleen inwendig gezond, maar ook voor je huid. Wist je dat mensen zichzelf vroeger met brandnetels geselden? Het was geen zelfkastijding, maar een behandeling bij reuma en zelfs verlammingen. 

Ik denk altijd maar zo: het werkt vast ook preventief, dus zal ik geen last van reuma krijgen.

Heb je er toch last van? In de omgeving van brandnetels groeit altijd één van de volgende planten:

 zuring, weegbree, paardebloem of hondsdraf waarvan de blaadjes met hun sap helpen tegen de 'brand'

 van de brandnetelhaartjes. Kneus de bladeren en wrijf ze met sap en al 

over de rode plek met bultjes waar het zeer doet.

Je leest het: je kunt heus aan de slag!

Wist je dat de brandnetel ook helpt tegen voorjaarsmoeheid?

Ik ga er deze week nog meer plukken....