Zachtzoete perzikenjam

Of ik veel jam ga maken dit jaar, weet ik niet. 

De pruimenboom, zwarte bessenstruiken, frambozenstruiken en de kruisbes bleven staan

 op mijn oude tuin. En meenemen gaat niet.

Maar jammaken is zó leuk, zelfs een tikje verslavend.

Mijn eerste jam dit jaar maak ik lekker met perziken uit de tuin van Marcel! 

Twee emmertjes overrijpe perziken - met wat bruine plekjes erop - kreeg ik van hem.

Ideaal om jam van te maken!

Perzik combineert goed met ander fruit, met kruiden en specerijen en ik besloot 

een perzikenjam te maken met kardemom, kaneel, sinaasappel en dragon.

Kardemom en kaneel geven warmte en zachte kruidigheid, dragon voegt aardse tonen toe.

Ben jij benieuwd naar de smaak?

Anders ik wel...  

Zachtzoete perzikenjam 

     voor 6 potten

Ingrediënten:

• 1 kg rijpe perziken
• 1 kg geleisuiker
• 1sinaasappel
• 2 takjes dragon
• 1 tl kaneel
• 1/4 tl kardemom

Hoe maak ik het:

Ik nam anderhalve kilo (over)rijpe perziken. Na het wegsnijden van bruine plekjes en het verwijderen van de pit had ik 1 kilo over.

Verwijder de schil zo min mogelijk, daar zit namelijk de meeste pectine in, ook al is perzik een pectine arme vrucht.

Veel mensen koken een citroen mee voor extra pectine, ik koos voor een sinaasappel, die ook extra pectine levert voor de jam.

Lees meer over pectine onder het recept, ook hoe je dit zelf kunt maken!

Doe de schoongemaakte perziken in een grote, ruime pan. Voeg zoveel mogelijk vocht toe van de rijpe perziken. Pers de sinaasappel uit en voeg het sap toe. Zet de pan op het vuur en voeg de geleisuiker toe en één takje dragon.

Voeg de kaneel en kardemom toe en roer het geheel goed door.

Breng aan de kook en laat 4 minuten borrelend doorkoken.

Zet ondertussen brandschone, uitgekookte jampotten klaar. Ik kook ze van tevoren

 uit met sodawater en spoel vlak voor gebruik om met kokendheet water.

Haal het takje dragon eruit en pureer de jam met een staafmixer.

Schenk de kokendhete jam voorzichtig in de klaarstaande jampotten.

Doe in elke jampot een paar dragonblaadjes van het tweede takje dragon en

 draai de deksels op de pot. Deze keer zet ik de potten niet op de kop, 

wat ik anders wel doe. Bezorgde lezers hebben al een paar keer aangegeven 

dat dit echt niet hoeft en dat test ik nu uit.

Als de deksels hol trekken, kun je zien dat de potten vacuüm zijn getrokken.

Het duurt wat langer, maar het werkt inderdaad. Behalve bij de kleine jampotjes.

Misschien koelen die te snel af?

De jam is ongeopend in een vacuüm pot minstens een jaar houdbaar.

Eenmaal geopend bewaar je de jam in de koelkast.

En de smaak?

Lucky me... als jammaker kan ik altijd even voorproeven!

Deze zachte perzikjam is zalig zoet en mooi in evenwicht door de verschillende smaken.

Qua smaak lijkt het een beetje op abrikozenjam. En dan die kleur.... zó warm oranje!

Goed nieuws dus, zo'n lekkere, eerste jam van dit jaar!

En ook goed nieuws voor jou!

Een aantal potten zalig zachtzoete perzikenjam staan nu ook in mijn winkeltje klik!!

Pectine

Nog even iets meer over pectine.

Pectine is een natuurlijk verdikkingsmiddel dat ervoor zorgt dat jam geleert. Ze zit als vezel in de celwanden van veel vruchten en vooral net onder de schil. Sommige vruchten bevatten meer pectine

dan anderen.

Deze jam is goed gegeleerd oftewel dik geworden, dus de pectine in de vruchten en de suiker 

heeft zijn werk gedaan.

Hoe je zelf pectine maakt, vind je hier!  Met veel weetjes, tips en een jamrecept.

Wat is jouw favoriete jam?

Romige dillesoep

Kruidig en romig:  dát is deze dillesoep. 

Vaak is dille een smaakmaker bij vis, saus soep, aardappels, yoghurt of zure room. 

In deze soep speelt ze de hoofdrol.

Voor als je ineens heel veel dille tegelijk hebt. 

In de moestuin groeit de dille goed en toen ik ook nog dille kreeg, 

maakte ik deze romige, zomerse dillesoep met verfijnde smaak.

Romige dillesoep

     voorgerecht voor 8 personen

Ingrediënten:

• 2 bossen dille (250 g)
• 2 el olijfolie
• 1 el roomboter
• 1 rode ui
• 3 aardappels (middelgroot)
• 2 laurierblaadjes
• 1 l water
• 1 el bouillonpasta of kruidenbouillonblokje
• 1 l ongezoete sojamelk
• 2 el kruidenazijn
• 5 stengels lente-ui  of stengelui
• 1 el bloem
• versgemalen zout
• versgemalen peper
  
• 1 el bloem

Hoe maak ik het:

Pel en snipper de ui. Verhit de boter en olie in een ruime pan en voeg de uisnippers toe.

Schil de aardappels en snijd ze in kleine blokjes.

Voeg de laurierblaadjes en aardappel toe aan de soep.

Voeg 1 liter water toe met één eetlepel bouillonpasta of -blokje.

Was één bosje dille en snijd grof.

Voeg de dille toe, doe het deksel op de pan en laat 10 minuten zachtjes doorkoken.

Haal de laurierblaadjes eruit en pureer de soep met een staafmixer.

Schenk de sojamelk bij de soep. Deze kun je vervangen door havermelk of een andere 

plantaardige soort.

Los voor een goed gebonden soep de bloem op in één dl water en breng al roerend aan de kook.

Was het tweede bosje dille, verwijder de dikke stengels en hak heel fijn.

Voeg de fijngesneden dille toe.

Snijd de lente ui in ringen en voeg toe.

Laat de soep niet meer koken, dan gaat de smaak van de dille verloren.

Breng op smaak met versgemalen zout en peper en serveer meteen.

Klaar is je dillesoep. 

Geniet ervan!

Dille bevat vitamine A en C en de mineralen mangaan, ijzer, koper en kalium.

Een gezond soepje dus.

Dille in de moestuin groeit in april en mei. Vanaf juni gaat ze bloeien en schiet ze door.

Zaai dille direct op een goede, zonnige plek. Ze is een goede buur voor kool en tuinbonen.

Je moet dille niet - ik herhaal - níet verplaatsen.

Dat deed ik dus wel en toen had ik de helft minder dille....

Ze groeit zowel in de volle grond als in potten goed.

Aïoli

Misschien eet je 'm wel regelmatig: die romige knoflooksaus uit Spanje,  maar

heb je 'm nog nooit zelf gemaakt! En eigenlijk kan dat heel eenvoudig! 

All i oli is Catalaans en betekent 'knoflook' en 'olie' en dit zit inderdaad

 in de Spaanse knoflookmayonaise Aïoli. 

Het wordt veel gegeten in Spanje en Frankrijk, maar ook in ons land zie je het 

steeds vaker in restaurants of bij de supermarkt in het tapas schap.

Het is tijd voor een homemade aïoli!

Extra lekker met verse eieren van de kippen!

Aïoli

    voor ongeveer 225 gram

Ingrediënten:

• 1 teen knoflook
• 2 eieren
• 200 ml zonnebloemolie
• 2 tl citroensap
• versgemalen steenzout
• versgemalen peper

Hoe maak ik het:

Splits de eieren en doe de dooiers in een kom. De eiwitten gebruiken we niet, maar kun je bewaren voor meringues.

Pers de knoflookteentjes erboven uit en

 breng op smaak met ongeveer een kwart theelepel peper en zout. Roer goed door.

Voeg dan de olie druppelsgewijs toe. Gebruik een mixer voor een goed resultaat.

Belangrijk is om de olie, die gehomogeniseerd moet worden met het vette 

van de dooier, langzaam toe te voegen. In het begin doe je dit druppeltje 

voor druppeltje onder  voortdurend mixen. Gaat de saus binden,

 dan kun je voorzichtig een dun straaltje bijschenken tot alle olie op is.

 Ga je te snel, dan heb je kans dat de aïoli niet bindt en dat de olie erop blijft drijven.

Is uiteindelijk alle olie toegevoegd, dan heb je een dikke, gelige, lobbige aïoli. 

Voeg het verse citroensap toe en klaar is je homemade aïoli!

Doe de aïoli in een brandschoon, glazen potje met deksel.

Bewaar in de koelkast, daar blijft ze ongeveer 10 dagen goed.

Lekker bij een broodje met smeersels wat je steeds vaker in restaurants geserveerd krijgt,

 lekker als dip voor groentes of broodstengels,

lekker bij (oven)gebakken aardappeltjes,

bij de bbq,  bij salades en diverse tapasgerechtjes.

Eigenlijk is aïoli overal lekker bij!

En ze is nog lekkerder wanneer je ze zelf hebt gemaakt!

Geniet ervan!

Brandnetelzalf

In deze tijd van het jaar staan er weer her en der potjes en flesjes in huis met een min of meer

 duistere inhoud. Sommige potjes staan bewust in het zonlicht op de vensterbank, 

anderen staan rondom de houtkachel - die in deze tijd van het jaar natuurlijk niet

 brandt - in de schaduw.

De inhoud moet 'trekken', 'fermenteren' of 'macereren'....

Zó ook mijn potje brandnetelolie. Deze keer geen brandnetelaftreksel om planten 

in de moestuin te besproeien, ook geen olie om aan de brandnetelsoep toe te voegen... 

Nee, dit keer wordt de brandnetel gebruikt in een verzorgingsproduct en maak ik brandnetelzalf..

Een zalf die al even op mijn to-do-lijstje staat en een prachtige werking heeft.

Alvast een teaser: straks lees je waarom brandnetelzalf  een must-have is in je EHBO kastje.

 Zou het zelfs helpen tegen jeuk van de brandnetel?! 

Het voorjaar is de beste tijd om verse, jonge brandnetelscheuten te plukken.

Nog voordat deze gaat bloeien en te groot wordt.

Ik at soep, omelet en romige pasta. Dronk brandnetelthee èn ik plukte brandnetels voor deze zalf!

Brandnetelzalf

       voor 3 zalfpotjes à 60 ml

• 50 g verse brandneteltoppen, 10 g gedroogde
• 100 ml amandelolie
• 100 ml zonnebloemolie

Hoe maak ik het klaar:

Deze zalf maak je in vier fases. Hoewel het niet veel werk kost, moet je er zo'n vier weken voor uittrekken. 

1. We beginnen bij het begin: pluk de jonge brandneteltoppen in het voorjaar - of juist het najaar - wanneer hij nog niet bloeit en

op een plek waar geen honden worden uitgelaten.Pluk ook niet langs een drukke autoweg. 

Pluk genoeg, brandnetel is veelzijdig in gebruik.

2. Tweede fase: droog de brandnetels! In deze tijd van het jaar kan dat prima 'aan de lucht'. Hang ze over een draadje wat je in de keuken of onder een afdak spant. Na drie tot vier dagen zijn de brandnetels voldoende ingedroogd. Ze moeten 'knisperig' droog aanvoelen. 

Je kunt ze ook drogen in een voedseldroger. Zet deze dan niet hoger dan 35 graden.

De hoeveelheid gedroogde brandnetel die je straks nodig hebt, is afhankelijk van de grootte van je potje. Heb je teveel gedroogd? Niks erg: bewaar deze brandnetel in een afgesloten pot als thee.

 

3. Fase drie: macereren.

Hier heb ik al vaker over geschreven. Kort gezegd betekent macereren dat de inhoudsstoffen 

van de bloem of plant die je gebruikt in de olie trekken. 

In het potje wat ik gebruik, past 10 gram gedroogde brandnetel, een beetje aangedrukt.

Overgiet de brandnetels met de olie

Om te macereren gebruik ik een mengsel van amandel-  en zonnebloemolie.

 Je kunt één soort olie gebruiken of een andere verhouding nemen.

Zorg dat alle brandnetels onder staan.

Sluit het potje  en zet het op een zonnige plek, bijvoorbeeld de vensterbank.

Laat het daar drie weken macereren, iets langer mag ook. 

De lipofiele (in vet oplosbare) inhoudsstoffen van de brandnetel trekken in de olie.

Dit is de langzame of koude vorm van macereren: goedkoop, klimaatneutraal en makkelijk!

4. Fase vier: de zalf bereiden.

Voor de zalf hebben we het oliemaceraat nodig en bijenwas.

Zó simpel is het maken van zalf eigenlijk!

Bijenwas is een zuiver en eetbaar natuurproduct wat kleine deeltjes stuifmeel,

propolis en honing kan bevatten waardoor ze antibacteriële, schimmelwerende en antioxidante eigenschappen bezit. 

Bijenwas geeft aan crèmes, zalf en balsems zijn stevigheid.

Giet de olie door een zeef met kaasdoek.

De gedroogde brandnetel kun je weggooien.

Weeg nauwkeurig de hoeveelheid olie die je hebt verkregen, af.

Neem op 8 delen olie 1 deel bijenwas, met de verhouding 8 : 1 dus.

Ik gebruik mijn eigen bijenwasblokjes die ik voor gebruik rasp.

Je kunt ook bijenwaspastilles online kopen.

Verhit de verkregen brandnetelolie au-bain-marie en voeg de bijenwas toe.

Roer af en toe tot de bijenwas gesmolten is.

Zet ondertussen zalfpotjes klaar. Zorg dat ze grondig schoon zijn,

spoel ze eventueel nog even om met kokend water en droog goed na.

Laat de vloeibare zalf een beetje afkoelen.

Voeg 10 druppels vitamine E olie toe, je mag dit ook weglaten.

Vitamine E werkt als een natuurlijke vochtinbrenger, ideaal voor een droge huid.

Schenk de zalf in potjes en laat stollen.

Bewaar ze op kamertemperatuur, maar niet in direct zonlicht.

Wanneer je schoon werkt is deze zalf ongeveer negen maanden tot een jaar houdbaar.

Om de houdbaarheid van de zalf te verlengen, kun je beter een houten spateltje

gebruiken in plaats van met je vingers in het potje te gaan.

Ik vind de zalf prettig smeerbaar, ze geeft een glanzend laagje op de huid,

maar trekt ook snel in. Wondjes waarop ik het uitprobeerde zijn mooi en snel

genezen.... 

Werking brandnetelzalf

Brandnetelzalf is bedoeld om de huid te beschermen en herstellen.

Het kan bij hitte de huid verkoelen, bij uitslag en insectenbeten verzacht het de huid èn 

ironisch maar waar: brandnetelzalf helpt zelfs tegen de jeuk van de brandnetel zelf!

Alsof  het een goedmakertje is ;)

Kort gezegd helpt het onzuiverheden en vuil uit de huid te halen en hierdoor

is brandnetelzalf heel geschikt bij (jeugd)puistjes.

De werking van de brandnetelzalf is onderzocht en beschreven door Weleda, 

die Urtica zalf verkoopt.  Natuurlijk hangt hier een prijskaartje aan, 

voor 25 gram betaal je ruim 8 euro.

Voor ongeveer vijfenhalve euro vul je zelf drie potjes zalf, ongeveer zeven keer zoveel.

En je weet precies wát erin gaat en waar het vandaan komt!

Deze zalf kan niet ontbreken in je huisapotheek.

Wanneer ga jij 'm maken?!

Tip:

Vind je het lastig om zelf brandnetels te plukken?  Koop gedroogde brandnetelthee bij de supermarkt van Zonnatura, of bij een speciale theewinkel. Gebruik de thee zonder zakjes en start bij fase drie.

Succes!

Meer lezen over:

• verschillende soorten zalf, crèmes en andere verzorgingsproducten maken?
  Lees meer op mijn pagina over persoonlijke verzorging: klik!
• brandnetel en wat je er allemaal mee kunt? 
  Check dan deze pagina bij de - b -  van brandnetel

Vijgenbladolie

Vorig jaar mislukte voor het eerst mijn vijgenoogst, maar aan blad geen gebrek! 

Ik ben nu al blij met de mooie groene bladeren van de vijg, ongeacht wat de vijgenoogst 

me straks brengt, want ook het vijgenblad is te gebruiken in de keuken.

Vijgenbladthee is verrassend lekker en smaakt licht zoet naar kokos:  klik!  

Al heel wat vijgenbladeren heb ik gedroogd als thee: makkelijk zelf te maken èn 

- goed nieuws als je zelf geen vijg hebt - ze is ook te koop in mijn winkeltje.

Dit jaar starten we met het maken van een culinaire olie van vijgenblad. 

Het is een zachte aromatische olie geworden die verfijnd en zachtzoet van smaak is.

De lichtzoete kokossmaak van het vijgenblad komt goed tot zijn recht gedruppeld over

 gegrilde groentes, salades, 

in een dressing of een homemade mayonaise.

Kortom: deze vijgenbladolie is een sensatie! En ook nog gezond... 

lees verder onder het recept.

Vijgenbladolie

    voor een flesje van 200 ml

Ingrediënten:

• 8 à 9 verse vijgenbladeren
• 200 ml biologische zonnebloemolie

 

Hoe maak ik het:

Was de vijgenbladeren en dep droog. Droog ze op een zonnige plek aan de lucht - opgehangen aan een rek of liggend op de vensterbank kan prima in deze tijd van het jaar -  of in een voedseldroger. Dit duurt respectievelijk drie dagen tot drie uur.

Meer bladeren drogen kan altijd: of je gebruikt ze om meer olie te maken, of je gebruikt het gedroogde blad als thee.

Haald de harde nerven uit de bladeren en verkruimel het blad grof.

Doe het gedroogde blad in een glazen pot of flesje en overgiet met de milde olie.

Laat twee weken staan op een warme zonnige plek om te macereren.

Dit is de zogenaamde koude maceratie-methode.

De inhoudsstoffen zoals geur en smaak trekken in de olie.

Na twee weken - langer laten staan mag ook - zeef je de olie 

door een kaasdoek. Het gedroogde blad is niet meer te gebruiken. 

De olie mag in een mooi flesje en is klaar voor gebruik.

Voor deze olie gebruiken we gedroogd blad eerst, omdat vers blad best wat water bevat en

 wanneer dit in de olie terecht komt, kan dit de kwaliteit en houdbaarheid beïnvloeden. 

Gedroogd blad bevat natuurlijk geen vocht meer en daardoor is de kans op bederf en 

schimmel veel kleiner. Houd hier met macereren altijd rekening mee. 

We hebben het vijgenblad koud gemacereerd, maar ook de warme maceratie is een goede 

methode om vijgenbladolie te krijgen. Verwarm de olie met de gedroogde of verse vijgenbladeren 

au-bain-marie en verwarm twee tot drie uur tot ongeveer 60° C. 

Om gas (of electrisch) te besparen, kun je het  pannetje tussendoor op een theelichtje zetten.

Een stuk sneller is je vijgenbladolie klaar voor gebruik.

Wat is er zo gezond aan vijgenblad?

1. Vijgenblad is goed voor de bloedsomloop
   Vijgenbladeren voorkomen een te hoog triglyceridengehalte in het bloed. Triglyceride is een soort vet, vergelijkbaar met cholestrol. Je lichaam heeft dit vet nodig, maar niet te veel ervan!
2. Vijgenblad remt ontstekingen
   Bepaalde stoffen in vijgenbladeren werken ontstekingsremmend. Mensen met artritis bijvoorbeeld kunnen verlichting krijgen door vijgenbladeren.
3. Vijgenblad voorkomt maagzweren
   Kleine zweertjes zouden kunnen genezen als je op vijgenbladeren kauwt èn het helpt maagzweren voorkomen.  (raadpleeg zeker een arts als je vermoedt dat je een maagzweer hebt!)
4. Vijgenblad verfrist
   Vijgenblad ruikt lekker: licht zoet en fris. Het kan gedroogd in een potpourri je huis verfrissen en maakt je vrolijk.

Lijkt deze olie je lekker?

Probeer 'm eens!

Sprankelende dennenlimonade

Dennennaalden zijn eetbaar en gezond. Ze bevatten veel vitamine A en C en 

zitten vol antioxidanten.

Ik maakte al eens een helende, verzachtende hoestsiroop van dennennaalden, 

een favoriet op m'n blog en al bijna 1800 x gelezen:  klik!

Ook kun je dennennaaldenthee drinken.

Maar deze keer maak ik een tintelende, sprankelende limonade ermee.

Dennennaalden geven van nature 'prik' af aan je drankje en 

het is grappig daar gebruik van te maken!

Let op dat je dennennaalden plukt en geen naalden van een andere naaldboom. 

Hoewel ook de naalden van een spar eetbaar zijn, gebruiken we hier de den.

Het trucje om deze naaldbomen te herkennen, heeft te maken met de groeiwijze van de naalden:

• De -S- van Spar staat voor Solo, de naalden groeien los van elkaar uit de tak
• De -D- van Den staat voor Duo, de naalden groeien in tweetallen uit de tak
• De - L- van Lariks staat voor Legio, de naalden groeien in groepjes uit de tak.

 

Sprankelende dennenlimonade

        voor 2 glazen

Ingredienten:

• dennnennaalden zo'n 40gram
• 70 g biologische suiker
• 350 ml water
• fles met beugelsluiting
• schijfje citroen
• ijsblokjes

Hoe maak ik het:

Pluk de groene dennennaalden, aan een boom zitten er genoeg en anders verliest de boom de naalden vroeger of later toch.

Was de dennennaalden grondig in koud water en herhaal dit twee keer. 

Dennennaalden zijn nogal stoffig en dat wil je niet in je drankje.

Doe de dennennaalden in een fles met beugelsluiting.

Schep er de suiker bij en overgiet met koud water.

Doe de fles dicht en laat drie dagen staan op een warme plek, niet in fel zonlicht.

Schud de fles een paar keer per dag. Je ziet al belletjes verschijnen: 

de natuurlijke prik.

Na drie dagen is je drankje klaar.

Zeef het drankje door een zeef 

met kaasdoek of een koffiefilter en schenk in een mooi glas.

De dennennaalden in de fles gooi ik niet weg. Ik probeer ze nog een keer te gebruiken. 

Wanneer ik schud, zie ik weer belletjes komen. Ik denk dat je voor dit drankje 

de dennennaalden best tweemaal kunt gebruiken!

Serveer met ijsblokjes en een schijf citroen.

Net als met andere koolzuurhoudende drankjes gaat de prik er snel af als je 'm laat staan.

Ik vind het een verrassend, heerlijk drankje.

Zonder citroen smaakt het naar dennenhoestsiroop, mét citroen is het 

een verfrissend, sprankelend drankje.

En zó makkelijk te maken dus!

Je moet maar net even weten waar er dennen groeien om regelmatig wat te kunnen oogsten.

Ben ik blij met mijn nieuwe werkplek.  Daar groeien meerdere - van oorsprong 

inheemse -  dennen.

Op je gezondheid!

Börek met spinazie-feta

We blijven nog even in Mediterraanse sferen. 

Mijn favoriete snack of lunchgerechtje is namelijk börek met spinazie en feta.

Ik hou me in,  maar ik vind ze zó lekker!

Wat blijkt? Het is helemaal niet moeilijk te maken.

Dus dat doen we vandaag. Met wat spinazie en feta wat over is van het avondeten, 

maak ik overheerlijke börek.

Nooit van gehoord? Deze hartige snack uit de Turkse keuken 

moet je echt een keer geproefd hebben!

Börek met spinazie-feta

  voor 5 börekler

Ingrediënten:

• 250 g spinazie
• 75 g feta
• 5 vellen filodeeg à 125 g
• 2 el olijfolie
• 1 ui
• 1 teentje knoflook
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• 25 g roomboter
• 1 ei
• 1 el sesamzaad

Hoe maak ik het:

Ontdooi het filodeeg onder een licht vochtige theedoek. Vouw de vellen deeg voorzichtig open en

maak los van elkaar.

Maak ondertussen de vulling.

Verhit de olie in een hapjespan.

Pel en snipper de ui fijn en fruit drie minuten in de olie. Pers het teentje knoflook erboven uit.

Was de spinazie en voeg in delen 

al roerend toe en laat slinken. Breng op smaak met versgemalen peper en zout en laat afkoelen.

Verkruimel ondertussen de feta en klop het ei los in een kommetje.

Smelt de boter in een klein pannetje.

Doe de spinazie in een zeef en druk of knijp al het vocht eruit

Meng de feta door het spinaziemengsel.

Verwarm de oven voor op 200°C.

Neem een vel filodeeg en bewaar de andere vellen nog onder de vochtige theedoek.

Leg het vel met de korte zijde naar je toe.

Bestrijk het vel met een dunne laag gesmolten boter.

Leg een vijfde deel van het spinazie feta mengsel in 

een langwerpige streep op het plakje filodeeg.

Rol één keer op en vouw de zijkanten naar binnen toe.

Rol verder op tot een stevige, kleine rol waar de vulling niet uit kan.

Bestrijk met het losgeklopte ei en bestrooi met de sesamzaadjes.

Leg de börek op een vel bakpapier op een bakplaat.

Schuif de börek in de voorverwarmde oven en bak 15 minuten.

Keer de börek en bak nog 10 minuten tot ze gaar en krokant is.

Haal de goudbruin gebakken börek uit de oven.

Serveer meteen of laat even afkoelen.

Geniet ervan!

Is dit je eerste börek? Het zal vast niet de laatste zijn!

Ik ga ze vaker bakken...