Een kattentaart!

Wat maak je voor een kleine jarige die veel van dieren en van chocolade houd?  Juist: een beestachtig, lekkere chocoladetaart.

Vandaag is de dag dat m'n peutertje een kleutertje wordt en ik maakte deze verjaardagstaart voor haar. Niet moeilijk en het ziet er goed uit, toch?!

Heel wat jaren geleden kocht ik altijd een verjaardagstaart en bakte er een appeltaart bij. Voor het budget dat ik voor een taart over had, was het nooit een echt lekkere taart.

Daarna kwam de volgende fase: een aantal jaren maakte ik de mooiste en meest originele marsepein taarten. Maar het bakgedeelte sloeg ik over. Ik kocht bij de Albert Heijn een taartbodem in drie delen. Ik maakte de boter crème en jam zelf, voor ertussen. En versierde naar hartelust met marsepein. 't Is net als kleien.....  Maar de taart bleef altijd droog. En nu..... nu bak ik de hele taart zelf.

Hoewel koken mijn passie blijft, gaan m'n taarten steeds lekkerder smaken. Een voorwaarde is wel dat het niet te ingewikkeld en tijdrovend is. 

Deze taart, op basis van cake, is daar een goed voorbeeld van. Niet ingewikkeld en toch een echte feesttaart. Zo leuk dat zelfs m'n oudste zoon hem straks voor z'n dertiende verjaardag wil hebben. De snoepkont ;-).   Vooruit..... gezond is het niet, maar één keer per jaar mag dat wel!

Ik maakte een kat, maar je kunt naar hartelust variëren op dit thema. Maak een beer of muis of....

Een paar tips en trucs:

Bak twee ronde cakes en voeg wat cacao aan het beslag toe. Maak een grote en kleine ronde cake. Ik nam een beslag voor 3 cakes en deed er wat extra bakpoeder bij, zodat het lekker luchtig werd.

Ik snijd de cakes bij, zodat ze even hoog zijn en leg ze ondersteboven. De bodem is vanzelf al mooi glad. De kleine ronde cake leg je voor een deel op de grote cake. Het dubbele gedeelte snijd je weg, om daar vervolgens......

.... de oren uit te snijden. Het maakt niet uit of ze precies gelijk van vorm zijn. Zijn ze in het echt ook niet, toch?! 

 En dan het 'metselen'. Ik maakte een mierzoet glazuur/botercreme mengsel met cacao.

Daar zal ik het recept even van delen.

Botercrème-glazuur voor kattentaart

Ingrediënten:

• 225 g poedersuiker
• 60 g zachte roomboter
• 3 el cacaopoeder
• 4-6 el sojamelk of water

Hoe maak ik het klaar:

Doe alles in een kom en roer goed door, tot het een glad en luchtig geheel is.

Klaar voor gebruik.

Ik metselde eerst het lijf aan de kop en daarna de oren aan de kop door het mengsel ertussen te voegen. Vervolgens spatelde ik alle botercrème-glazuur over de bovenkant en de zijkanten uit. Met een spatel smeerde ik het goed glad.

Voor de versiering gebruikte ik

• M&M's met pinda (ogen en neus)
• skittels (binnenkant oren, mond en nagels)
• gekleurde snoepveters (pootomtrek en staart)
• snoepstengels (snorharen)

Voor de snorharen kun je ook dunne chocoladesticks gebruiken, maar ik kon ze niet meer in de supermarkt vinden.

En let even op de staart, wil je?

Die is door mijn creatieve dochter als een visgraatvlecht gevlochten met vier snoepveters.

In het midden kunnen de kaarsjes of een cijferkaars.

Het in stukken snijden werd nog een puzzel, want natuurlijk wilde elk kind een stuk taart met extra veel snoep erop. Dat maakte het wat ingewikkeld, maar wat smaakte hij lekker....

En zeker niet droog! ;)

Hartige taart met aardpeer

Ja, ik blijf nog even aardperen oogsten uit mijn tuin.  En wat at ik ze deze week weer lekker!
Hoewel aardappelen en aardperen geen familie van elkaar zijn, bijten ze elkaar zeker niet. Aardperen gecombineerd met aardappelen, gestampt tot puree, geeft een heerlijke, zalvige vulling voor een hartige taart.  Eenvoudig te maken en het oogt super!

Hartige taart met aardpeer

Ingrediënten:

• 8 aardperen
• 6 aardappels
• 4 uien
• 2 grote tenen knoflook
• 6 plakjes bladerdeeg
• 50 - 75 ml (soja)room
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• snufje nootmuskaat

Hoe maak ik het klaar:

Ontdooi de benodigde plakjes bladerdeeg. Verwarm de oven voor op 200 graden en vet een taartvorm (24 cm doorsnede) in met boter.

Schil de aardappels en boen de aardperen schoon. Aardperen schillen is niet nodig, goed wassen en evt. wat plekjes wegsnijden is voldoende. Snijd beiden in stukjes en doe ze in de pan met een bodempje water. Kook ze in ongeveer 15 minuten gaar. Snijd intussen de uien en knoflook in stukjes en bak die in een scheutje olijfolie.

Als de aardappels en aardperen gaar zijn, giet je ze af en stamp je ze fijn. Breng op smaak met het zout, de peper en de nootmuskaat. Roer er de room doorheen. En ook de gefruite ui en knoflook.

Ondertussen heb je de springvorm met bladerdeeg bekleed. Schep hier de vulling in.

Schuif de taart in de oven en bak hem in 20 minuten gaar.

Wat een lekkere combinatie! Garneer royaal met rauwkost of geef er een groene salade bij.

 

Zelfgemaakte friet: 10 x lekkerder!

Waarom heeft niemand ooit (over)duidelijk tegen me gezegd dat verse friet niet alleen veel en veel lekkerder is dan een diepvrieszak patat uit de supermarkt, maar ook dat het echt niet veel werk is. Het is heel simpel en in een handomdraai te maken. Oké, maak er twee handomdraaien van, maar het blijft makkelijk!

Ik nam me vroeger ècht voor om, net als bij mijn vriendinnetje Joke, later een vaste patatdag in te voeren. Ideeën (en vooral inzichten) veranderen, we eten nu één keer per twee maanden patat ofzoiets.  En de kinderen vragen er ook niet veel om. Hoewel af en toe lekker, blijft het een vette, niet licht verteerbare  maaltijd. We eten het te weinig om er een duur, groot apparaat voor aan te schaffen. Dus die dry frier heb ik voorlopig niet nodig. Wel verse aardappels, maar met een oogst van 70 kilo afgelopen jaar, met van die grote bonken erbij, moet dit wel lukken. [En lekker biologisch!!]

Hoe doe ik het:

Ik vul de friteuse met alleen zonnebloemolie. Dat bakt prima!

Schil de aardappels. Voor vier- zes personen heb ik ongeveer 8-10 middelgrote aardappels nodig.

Heb je je vergist in het aantal, dan schil je er gewoon wat bij. Dat kan makkelijk tussendoor.

De aardappels snijd ik in frieten, waarbij ook halfronde stukken zitten. Een aardappel is nu eenmaal rond van vorm. De dikte bepaal je zelf, ik houd wel van het formaat 'Vlaamse friet'.

Je wast ze goed, daarna (heel belangrijk!) dep je ze goed droog met een theedoek. Als de frieten nog een beetje vochtig zijn, gaat het vet heel erg bruisen. We hebben het wel eens gehad dat het de pan uit kwam..... Geloof me, je wilt niet weten hoe het er dan uit ziet...

Dan komt de fase van het voorbakken. Dit kost ongeveer 4 minuten. De frieten moeten nog niet bruin worden. Haal uit de pan, laat uitlekken en een beetje afkoelen. En daarna bak je ze nog een keer af, dat is bij iedereen wel bekend, denk ik.
Je ziet het: twee handomdraaien, in plaats van één.

Van mij moet er wèl altijd groente bij! Sausje en vega-snack mag, groente moet! 

Nu maak ik zelf  mijn eigen mayonaise.  Klik voor het recept hier

Ik zette ook zelfgemaakte appelcompote erbij.

En deze keer een lekkere krootjessalade. De meeste mensen kennen deze groente als rode bietjes,  maar ik vind 'krootjes' lekkerder.

Krootjessalade

Ingrediënten:

• 400 gr voorgekookte krootjes
• 3 augurken 
• 1 friszure appel (Elstar)
• 2 e.l. mayonaise
• 3 e.l. zoetzuur van de augurkjes
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper

Hoe maak ik het klaar:

Snijd de krootjes in blokjes en de augurken in plakjes. Meng de mayonaise met het vocht van de augurken.  Ik heb nog augurken uit mijn eigen tuin ingemaakt. Let op als je augurken koopt, dat er geen succharose of andere suikervervanger gebruikt wordt. Die zijn niet echt goed voor je.

Maak op smaak met versgemalen peper en zeezout. Snijd de appel in kleine blokjes en meng deze door de dressing, samen met de krootjes en augurkenplakjes. En klaar is de salade!

Meestal bak ik nog een paar vegetarische hapjes of burgers in een pan. En zo heb je een heerlijke maaltijd.
Misschien iets meer werk dan een diepvrieszak patat opentrekken,  maar je hebt nu wel een echte maaltijd en geen snackuurtje. 

Visitekaartjes maken

Vanmorgen werd ik getriggerd door een spreuk die ik las uit Prediker.

"Iets afmaken is beter dan met iets beginnen! Geduld is beter dan trots!"

Wauw. Echt iets voor mij....
Ik zag wat kaartjes liggen; die lagen alweer een paar weken in het zicht te wachten. Het was mijn idee om er 'visitekaartjes' van te maken voor mijn blog. Om ook op de ouderwetse manier  bekendheid te geven aan deze blog.
Dat kan uitkomen als iemand hier lekker heeft gegeten,  of als ik onderweg naar de tuin loop, of op het schoolplein er even over klets. ...
Zoiets dus....
En vandaag maakte ik dus de kaartjes af. Ik maakte er 25.... ik kan in mijn omgeving even vooruit...
En `t was leuk om te doen. Daarom deel ik het hier even....

Je kunt natuurlijk voor van alles visitekaartjes maken. Of labels....

Ik begon met een vel papier in rechthoekige stukken te knippen.

Ik vind groen passen bij de stijl van dit blog. Groen leven met: gezonde, vega-maaltijden, groene energie gebruiken, tuinieren en groen direct vanuit de tuin op je bord!

Maar wat moet erop?

Nou, natuurlijk dit adres en de uitnodiging een kijkje te komen nemen.

Tijd om eindelijk eens mijn stempels te gebruiken.....

Op de voorkant stempel ik gewoon waar het om gaat:    b l o g

Hoekrandje met bloemetjes aan de binnenkant.

En op de achterkant een vlinder!
Leuk!
Heeft het nog iets extra's nodig?
Nee, ik ben tevreden!

Als je dit leest, heb jij me al gevonden. Dan zijn die kaartjes niet (meer) nodig voor jou. Of kom je hier juist, omdat je m'n kaartje kreeg?
In ieder geval leuk dat je hier bent. Laat eens een reactie achter..... dat vind ik super leuk. Geef het door als je goede tips of recepten hebt gevonden!

Enneh..... is die spreuk bovenaan ook iets voor jou?

Heb je nog onafgemaakte klusjes of projectjes liggen, die eigenlijk vandaag wel afgemaakt kunnen worden?

Herman, het vriendschapsbrood

Er staan weleens vaker bakjes of flesjes met vreemde inhoud op mijn aanrecht. Zoiets staat dan te trekken of te rijpen. Nu staat er al weer enige tijd een bakje, afgedekt met een doek, op mijn aanrecht. Ernaast bevindt zich een lepelstandaard met houten lepel. In het bakje bevindt zich......... een deel Herman. Ik ken het nog van vroeger. Jij ook? Herman, het vriendschapsbrood of beter gezegd de vriendschapscake.  Je krijgt een deel van iemand, roert en vermenigvuldigt een paar maal en bakt hiervan uiteindelijk een deel. Twee of drie delen geef je daarna weer door. Gezellig en knus kan je vriendin, collega of kennis ook aan het bakken gaan. En wat geef je precies door? Een beetje deeg  met zuurdesem, want dat is het, als het goed is, geworden.

Als je echter moet wachten tot je een deel van Herman
krijgt, weet je nooit wanneer.....

Ik maak de starter gewoon zelf! Ik weet dan ook precies wat er in zit: biologische tarwemeel, sojamelk en rietsuiker. Is het  moeilijk? Nee hoor,  het kost alleen tijd èn....... nog wat meer tijd.





Hoe start je (het zuurdesem voor) Herman op:
Neem
125 g volkoren tarwemeel (of roggemeel)
200 g rietsuiker 
2 dl (soja)melk
en roer dit door elkaar.
Gebruik een houten lepel.
Dek het niet luchtdicht af. Met een theedoek kan het blijven 'ademen'. Zet hem weg op kamertemperatuur. Zo'n 20-25 graden is prima!

Bij het maken van een zuurdesemstarter voor brood, begin je met alleen (rogge)meel en water.

Het roeren is belangrijk om lucht in het deeg te krijgen. De enzymen/micro-organismen die nodig zijn voor het ontstaan van een desem zijn van nature al aanwezig in meel (en in mindere mate in bloem) en zitten ook op onszelf en in de lucht om ons heen.
Deze micro-organismen zitten vooral in de zemel van de graankorrel. Als de desem na een aantal dagen begint te bubbelen en rijzen (de start van het ontstaan van het gistingsproces) kan je hem gaan voeden met tarwebloem in plaats van volkoren meel

Hiernaast zie je zo'n deeg met veel luchtbelletjes. Het gistingsproces is begonnen. Het deeg zal nu ook gaan rijzen.
En je gaat het deeg voeden. (Vele malen leuker dan een Furby, of wat er tegenwoordig 'in' is)
Toen ik het deeg in hetzelfde bakje had gevoed en het begon te rijzen, gebeurde er dit:

 

Het was 'de pan' uit gerezen.

Zorg voor een grote maat kom.....

Ik heb de eerste dagen wat minder consequent geroerd, waardoor het gistingsproces wat langzamer op gang kwam. Ik besloot er gewoon de tijd voor te nemen en heb er bijna drie weken over gedaan. Dit kan sneller, maar houd zelf het gistingsproces goed in de gaten.

Daarna begon ik met het voeden van Herman, zoals hieronder beschreven staat.

Dit is de printversie. Gebruik hem gerust....

Herman

vriendschapscake

Dag 1:

Vandaag heb je Herman (het deeg) gekregen

Dag 2 en 3:

Roer Herman een aantal malen per dag goed door met een houten lepel

Dag 4:

Herman heeft honger. Voedt hem daarom met:

125 gram bloem, 200 gram suiker en 200 ml melk

Dag 5, 6, 7 en 8:

Roer Herman opnieuw een aantal malen per dag om met een houten lepel

Dag 9:

Herman heeft weer honger; het is tevreden als je hem hetzelfde geeft als op dag 4.

Hierna kan Herman zich verdelen, maak 4 porties en verdeel die over 4 bakjes.

Drie Hermandelen geef je door aan je vrienden, 1 Herman houd je zelf.

Dag 10:

Voedt Herman voor de laatste keer deze dag.

Geef hem:

50 ml olie

3 eieren

250 gram bloem

200 gram suiker

2 tl. Bakpoeder

2 tl. Kaneel

200 gram noten en/of rozijnen

1 grote appel in stukjes

Meng het deeg goed door elkaar.

Vet een cakeblik in en besprenkel het met kristalsuiker

Doe het deeg in het cakeblik.

Zet Herman in de oven op 170 graden  en bak hem in 90 minuten gaar.
Herman is vermenigvuldigt en klaar om opgegeten te worden.  Eet smakelijk!

(arme Herman, dit is zijn einde.......snik)

www.tamarkookt.blogspot.nl

Zo gaat Herman de oven in........

En zo komt 'ie de oven uit. Flink gerezen, dankzij de desem!

En rijk gevuld. Het is bepaald geen ouderwetse desembroodsmaak....

De noten die ik in de herfst verzamelde: walnoten en hazelnoten, zitten er ook lekker in verwerkt.

 

 

Hmmmm...... Heerlijk!

Ik bakte Herman donderdagmiddag en was zo naïef te denken dat ik er wel tot en met zondag mee kon doen. Maar nee hoor! Hij was dezelfde dag nog op. Oké, er kwam iemand onverwacht op de thee en die zei ook geen 'nee' na die heerlijke geur van vers gebakken Herman in de neus....

Maar het ging deze keer wel héél erg snel!

De delen Herman was ik overigens ook snel kwijt, nadat ik ze uitdeelde aan de ouders van de peutertjes van 'Jip en Janneke' waar ik afscheid nam.

Een afscheidscadeautje met 'huiswerk'.

Overigens kun je Herman, ongebakken (het zuurdesemdeeg dus) ook invriezen, als het niet uitkomt om hem meteen te gebruiken.

Ik heb het niet zelf gedaan, maar hoor het nog terug van iemand die dit uitprobeert.

Omdat ik nu alles uitgedeeld heb, ga ik hem nóg een keer opstarten.

Misschien zo plannen dat hij met Pasen gebakken kan worden?!

Middagje Corpus

Deze maand ging ik opnieuw - ben inmiddels de tel kwijt geraakt - naar Corpus,  

nu met jongste dochter.  Het was de hoogste tijd om ook haar naar deze  leerzame, 

inspirerende en interactieve ervaring mee te nemen. 

Of zoals Corpus het zelf aanprijst: "een zintuigprikkelende ervaring om samen te beleven".

Kinderen vanaf 6 jaar kunnen mee met de 55 minuten durende tour door het menselijk lichaam, 

want waar leer je beter het belang van een gezonde leefstijl en het wonder 

van je lichaam ontdekken dan in het lichaam zelf? 

Jongste dochter had een waardebon uit haar verjaardags-bonnenboekje (zie hier) ingeleverd. 

En na een tijd van beperkingen gingen we eindelijk...

Er was het één en ander veranderd sinds de laatste keer.

Maar de geweldige reis door de mens met audiotour was niet veranderd.

Met hoofdtelefoon en kastje waarvan je zelf het geluid kan regelen, konden we beginnen.

De enthousiasmerende stem van Edwin Rutte legt alles met zijn karakteristieke humor, prachtig uit,

 en betrekt op deze manier jong en oud bij de tour.

Tijdens de tour mogen er geen foto's gemaakt worden. 

En van jongste dochter mocht ik eveneens geen foto's maken, dus sta ik er alleen op.

Wat is het menselijk lichaam toch ingenieus en wonderlijk gemaakt is en 

wat zit het prachtig in elkaar!!

 En dat zijn de makers van dit museum met me eens.  Dat kan niet door toeval ontstaan zijn!

Met de audiotour loop je in een groepje van ongeveer tien tot twaalf mensen

 door het menselijk lichaam: jouw lichaam!
Je hoort en ziet vanzelf waar je heen gaat. We beginnen in de knie. Via het verhaal van een splinter,

 gaat het verder over je bloedsomloop. Je komt in het hart terecht en daarna 

wordt de conceptie mooi en integer in beeld gebracht. Wat een wonder... 

samen met mijn kind extra bijzonder om te kijken naar alles wat zo wonderlijk mooi gemaakt is.

Dan komen we bij de maag en darmen aan. De weg van een boterham met kaas wordt gevolgd.

 Met een 3D bril op, lijken de bloedcellen in het 5D harttheater naar je toe te komen.

Een bijzondere reis!
Vervolgens gaan we via de verschillende zintuigen steeds verder naar boven. 

We komen eerst in de mond, springen op de tong

en zien de stembanden bewegen.

We ruiken de geur van pepermunt, want het moet wel een beetje fris zijn in die keelholte.

Via de buis van Eustachius lopen we onderdoor het slakkenhuis met  hamer en stijgbeugel het oor in.....

We stijgen op tot in de neus en daar horen we iets meer over allergieën en met hoeveel kilometer

per uur een nies naar buiten wil komen. Slim om die nooit tegen te houden! Gewoon laten gaan.... 

Met een liftbak gaan we omhoog tot we bij het oog komen. 

Ja, de plek waar je eerst alles op de kop ziet en pas in de hersenen het beeld gaat duiden.

En tot slot komen we in de hersenen terecht.
Er is ontzettend veel wat wetenschappers en artsen niet weten over de hersenen... 

maar wat ze weten is zó wonderlijk mooi!
En dan, na ruim 55 minuten is de audiotour afgelopen en staan we bovenin het gebouw. 

Via een rode levenslijn kunnen we de 6 verdiepingen weer naar beneden lopen. 

We mogen er nu zo lang over doen als we zelf willen.

 Op elke verdieping staat een onderdeel van het lichaam centraal.
Stichtingen en bedrijven geven interactieve informatie en maken reclame in de vorm van 

spellen, oefeningen en diverse ervaringen.

En allerlei leuke weetjes passeren we in de zalen of via het trappenhuis.

Wist jij dit?

En hier mochten we wel foto's maken.

Corpus: een interactief museum over het menselijk lichaam, waar je zelf een reis door de mens maakt.

Vanaf de A44 is de roodbruine, zittende reus vlakbij Leiden niet te missen!

 Ik vind het een super interessant, leerzaam en heel mooi en integer gemaakt  museum.
Inmiddels ben ik er al vaak geweest en het was vast nog niet voor het laatst.

Ik kan iedereen een bezoek aanraden.

Geniet van een heerlijke, leerzame dag bij Corpus!

Afscheid & traktaties

Er breekt een nieuwe fase in mijn leven aan. Na een jubileumtijd van 12,5  jaar waarin ik altijd een kindje over de vloer had, gaat nu ook de jongste naar de basisschool. Wat zal dat anders zijn! Zou ik straks zeeën van tijd krijgen?  Ha ha.... ik denk het niet....

Deze week, zo voor de voorjaarsvakantie, is echt een week van afscheid nemen.
Afscheid van de gymjuf en de sportieve groep moeders en kinderen, afscheid van de zwemjuf, afscheid van de peuterspeelzaal. Ik wil deze week heel bewust meemaken, want dit komt niet meer terug.

En die grote, slimme, ondernemende peuter van me, is behoorlijk onder de indruk. Ook van het feit dat ze al twee keer een ochtend op de kleuterschool is wezen wennen. En dan zit ze op haar stoeltje, heel klein opeens, tussen al die grote kleuters. "En er was een gemeen meisje, want die duwde mij" "En de juf was heel streng, want we mochten hééél lang niet praten....."
Ach, óók zij komt er wel!
Ieder in zijn eigen tempo.
En deze week brengt ons dus..... terugkijken, afscheid nemen en alvast vooruit kijken naar de toekomst.

Bij de gymles en op de peuterspeelzaal heeft mijn lieve peutertje getrakteerd. Voor het gemak dezelfde traktatie. Ik vind hem heel simpel, maar ik kreeg zulke positieve reacties, dat ik het hier even laat zien. Ik kocht bij de Action kleine, plastic minikratjes. Daar deed ik zoete popcorn in. (Niet zelf gebakken, want dat blijft niet zo lang vers.....) Van karton met een holografische print, sneed ik kaartjes. De binnenkant kreeg een stempel en een groet van de bijna-vier-jarige.

C'est ca!

Heel simpel. Okay, als je iets 35 keer moet schrijven, voelt het wel een beetje als strafwerk.... Maar gelukkig wil er altijd iemand een handje helpen :)!

De juf kreeg een cadeautje, waardoor ze nog heel lang aan ons kan denken. Een pakje om zelf theekruiden te zaaien. De eerste plantjes om thee van te oogsten zijn klaar in juli. Sommige planten zijn meerjarig of vast. Dus... een herinnering voor lange tijd!
Ik hou zelf ook een pakje :)  Ben benieuwd!

Zelf nam ik afscheid van mijn werk, de peuterspeelzaal Jip en  Janneke. Met veel plezier en enthousiasme heb ik daar jaren gewerkt. Maar nu is het tijd voor wat anders. Tijd voor wat nieuws!

Ik gaf de peuters, met hun ouders, een doe-herinnering. Een potje zuurdesem met het recept voor Herman. Zie voor de beschrijving hiervoor mijn volgende bericht.

Mijn voorbereiding bestond uit alle potjes schoonmaken en uitkoken. Labels schrijven, servetten knippen, het deeg vermeerderen en in de potjes scheppen/schenken, potjes afdekken met servet (het moet luchtdoorlatend blijven) en elastiek met labeltje eraan, recepten kopiëren en alles vervoersklaar maken. Natuurlijk past zo'n traktatie in de bakfiets.

Leuk, hè?

En wat kennen sommige ouders me alweer goed.....zelf werd ik ook verwend!
Hier een greep uit de cadeautjes die ik kreeg: een favoriet recept, een pot 'Make & Bake' voor cranberry-haverkoekjes (zo leuk! zelfde idee eigenlijk), een lief boeket, etc. Fijn om te merken dat je gewaardeerd wordt.

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.......

Challenge 100 dingen! (2)

Zo, de eerste week van mijn challenge:  '100-dingen-mijn-huis-uit-in-40-dagen', zit erop!
Middenin de week was het Aswoensdag. Die dag begón mijn challenge!

Op dinsdag ben ik nog naar de Action geweest, zal ik maar gelijk opbiechten. Daar heb ik nog snel wat 'nuttige' en wat minder nuttige dingen gekocht. Een twee-in-één zout en peper molen (leuk hè? dan kunnen die andere twee weg....)  en alvast een keukenweegschaal. Mijn huidige weegschaal heeft wat kuren en ik kan niet 40 dagen zonder.... En zo heb ik nog wat voor de traktaties van mijn jongste gekocht. Dat is gewoon plannen....

En nu zal ik er heel lang niet komen.....

De woensdag begon wat vreemd. Ik ging naar de Ikea..... daar was ik al maanden niet geweest en juist deze eerste dag van mijn challenge ging ik er heen. ....!!
Ik heb er wat gegeten met zoonlief, die een vrije dag van school had en met wie ik het al een week van tevoren had afgesproken.
Daarna heb ik door de winkel gelopen en een paar ideeën opgedaan. Verder heb ik me er goed doorheen geslagen! Een uur door de winkel gelopen en uiteindelijk. ........ niks gekocht!

Thuis gekomen heb ik zo'n 6 dingen op Marktplaats gezet. Check gerust even via deze link of er ook wat voor jou bij zit (als je tenminste niet met me mee doet, natuurlijk).
Ik zette twee kratjes klaar en heb gauw hap snap wat dingen uit mijn huis bij/in de kratjes gezet, waarvan ik toch al wist dat ik ze weg wilde doen.    
.    

Op donderdag had ik niet zoveel puf om wat aan te pakken. Bovendien had ik een lange werkdag  en was er wéér een studiedag, nu van de basisschool.

Natuurlijk heb ik wat speling met de dagen, omdat ik uitgerekend heb, dat ik maar 2,5 ding per dag moet wegdoen. Dat scheelt.

Op vrijdag ging ik druk aan de slag! Allerlei schoonmaakwerk lag op me te wachten en tegelijk heb ik wat keukenlades uitgemest.

Ik heb de twee besteklades gedaan.

Sinds de kerstvakantie ligt er in de kelder een nieuwe bestekset te wachten om ingeruimd te worden. Het andere bestek is verre van compleet meer..... Maar gaat niet gelijk weg. Wie weet... een keer met een feestje met veel gasten is het nog goed te gebruiken. Ik leg het weer terug in de kelder (tot ik die een keer ga uitmesten.....)

                          

En hierboven zie je de rommellade.  Hier bewaar ik o.a. make up, haarspullen, een staafmixer, nagelschaartje etc. zodat we er altijd snel bij kunnen. Maar het slibde helemaal dicht, zodat we alsnog niet gelijk konden vinden, wat we nodig hebben. Dus alles eruit en sorteren!!
En wat kón er veel weg. Sommige dingen kunnen in het badkamerkastje, die worden te weinig gebruikt beneden, heel veel haarelastiekjes en speldjes van de meisjes, bewaar ik in een apart toilettasje en daar kan ook veel van weg.
En er gingen gewoon heel veel dingen in de prullenbak.

Van het één komt vaak het ander. Ja, ja..... dat is zelfs met opruimen en schoonmaken het geval!

Dus ik kreeg al zin om nog meer keukenkastjes uit te ruimen, dacht al aan de kelder, de speelgoedkast en het medicijnkastje.

Ik heb mezelf echt moeten tegenhouden...... Hi hi!

Ik heb alleen de haarspullen van mijn dochters en mijn oorbellen uitgezocht. Wat had ik er eigenlijk veel!
Kijk maar even mee wat ik allemaal heb weggedaan.

 

  De oorbellen tel ik per paar

De meisjes haarspullen heb ik weggegeven aan een buurmeisje en tel ik per zakje 

En, schaam, schaam.... wat heb ik veel lipglosses liggen. Ik gooi ze weg. De meesten zijn al half leeg... Er blijven er nog genoeg over en zijn over diverse jaszakken en tasjes verspreid (...)

Mijn keukenlade: wat gebruik ik zelden en wat kan ik gewoon vervangen voor iets anders?

De boeken breng ik naar de mini-bieb die in de straat tegenover ons huis staat. 

En zo komt de teller, na deze vrijdagochtend en de eerdere dingen die ik wegdeed, op 36!!

Dat is een vruchtbare, eerste week.

Het is nog niet helemaal te merken in huis, want het zijn vooral kleine dingen, maar het is een goed begin.

Op zaterdagochtend zijn er spullen door mijn lief naar de tweede handswinkel gebracht. Weg is maar weg.

 En er zijn inmiddels al heel wat spullen via Marktplaats verkocht. Wat je zelf niet meer nodig hebt, hoeft niet weggegooid, maar krijgt een tweede leven bij iemand anders.