Fruitleer van peer

Wat ben ik een bofferd!! Toen ik laatst bij fruitteler Biem kwam, de fruitteler die ooit bevriend was met m'n broer (èn elke keer vergeet ik te vragen met welke broer eigenlijk), wilde ik mijn voorraad appels en peren aanvullen. Ik betaalde maar één kistje appels en kreeg zomaar twee kisten heerlijke peren mee. Gratis, omdat ze te snel rijpen. En het zijn die heerlijk sappige Doyenne du Comice. In de supermarkt kosten ze in de aanbieding een euro de kilo. En nu kreeg ik ze bij een kistje appels cadeau.....

Handig hoor, je fruit kopen bij een teler die je kent. 

• híj krijgt een eerlijke prijs
• er zijn geen extra transportkosten
• er zijn geen plastic verpakkingen nodig 
• je krijgt fruit veel voordeliger.... 

                           

                        een win-win situatie!! 

Tip: zoek een fruitteler of landbouwer bij jou in de buurt en wordt vrienden met hem of haar :)

Maar wat doe ik vervolgens met die kilo's rijpe peren?

We aten ze natuurlijk op. Ik bakte twee taarten en toen was er nog heel veel peer over.

En ik bedacht om er fruitleer van te maken.

Wat fruitleer is?

Een soort snoepgoed van gedroogd fruit. Het is niet veel werk om klaar te maken, het moet wel urenlang drogen. Het wordt super lekker.

Zoet, zonder toegevoegde suikers en een beetje chewy. 

Hoewel ik een droogoventje heb, kan iedereen met een oven het ook klaarmaken.

Wil je echter vaker fruit, kruiden, bouillonpoeder of bijvoorbeeld paddenstoelen drogen, dan is het een aanrader om een droogkastje te kopen. Ik weet van mensen die het ook gebruiken om er hondenvoer (kluifjes geloof ik) in te drogen, yoghurt in te maken of toastjes van oud brood. En natuurlijk kan er nog veel meer....

Ik ben reuze blij met mijn droogkastje. 

Hier zie je 'm in gebruik met het fruitleer van de peren. Onderin zit een motortje wat verwarmde lucht omhoog blaast en laat circuleren, zodat de inhoud langzaam, op lage temperatuur droogt.

Hoe maakte ik fruitleer?

Fruitleer van peer

Ingrediënten:

          variatie 1

• 4 peren
• 4 appels

       variatie  2

• 2 peren
• 2 bananen
• 2 sinaasappels

Hoe maak ik het klaar:

Voor variatie één: schil de appels en peren en snijd ze in kleine blokjes. Doe de appel- en perenblokjes bij elkaar in een mengkom en mix met een staafmixer tot een gladde, dunne fruitsaus.

Zorg dat er geen klontjes meer in zitten. Je kunt ook een blender of keukenmachine gebruiken.

Verdeel deze fruitsaus over speciale vellen voor de droogoven.

Je kunt ook bakpapier gebruiken, al is dat wat minder sterk.

Zorg dat het gelijkmatig verdeeld is en maak het ook niet te dun.

Zet de droogoven aan op 60 graden.

En dan.... wachten maar.

Voor variatie twee maak je het fruit ook schoon: snijd de peren in blokjes, de banaan in plakjes en de sinaasappels kun je het beste uitpersen. Als je de sinaasappels in stukjes gebruikt, moet je namelijk alle witte velletjes verwijderen, anders krijg je een bittere smaak. 

Ik kreeg een déjà vu toen ik het fruit mixte.... het lijkt erg op de babyhapjes die ik vroeger maakte.

Verdeel ook deze fruitsaus over de vellen en platen van de droogoven.

Doordat je op lage temperatuur droogt blijven mineralen, B-vitamines en vezels bewaard. 

Na acht tot tien uur - voel en kijk regelmatig even - is de fruitsaus ingedroogd tot een donkergekleurde, beetje leerachtige (vandaar fruitleer!) plak. Het mag nog wat chewy en sticky aanvoelen.

Haal het van het folie of bakpapier af, knip eventueel de randen bij en rol op.

Bewaar het fruitleer, dat eerlijke, gezonde, pure snoepgoed, op een droge, donkere, afgesloten plek.

Ik maakte eerder al fruitleer van een overvloedige aardbeienoogst in de zomer.

Hoe ik dat deed beschrijf ik hier.

En toen ik eens kilo's lychees kreeg, maakte ik er ook fruitleer van. Zie hier.

Hoewel er geen suikers zijn toegevoegd, proeft het fruitleer heel zoet. Het vocht in de vruchten is verdwenen en de suikers zijn in geconcentreerde vorm overgebleven.

Tijdens deze drukke en niet altijd gezonde feestdagen, is dit pure, gezonde snoepgoed geen verkeerd idee.

En anders maak je het alvast met goede voornemens in je achterhoofd voor het nieuwe jaar!

Want ingedroogd is fruitleer maandenlang houdbaar. 

Laat je het me eens zien en horen als je ook fruitleer hebt gemaakt?!

Wat is jouw favoriete fruitleerrecept?

Bloc de Choc

Op een koude, winterse dag is er niets fijner dan op te warmen van binnenuit. Met een lekker warm drankje!

Al slenterend buiten op de winterfair, op een zitje bij de kerstmarkt of cosy binnen.

Laat het wel snel klaar zijn, als je al verkleumd bent.

En dát kan met deze bloc de chocs, of chocosticks.

Simpel te maken terwijl het er leuk en chique uitziet. En deze bloc de choc is makkelijk om te toveren tot een beker vol warme chocolademelk.

Want een bloc de choc is niets anders dan een blokje chocolade aan een stokje. Je lost de chocolade op in een glas of mok hete sojamelk of amandelmelk.....

Even roeren én..... een dampend warme beker staat voor je!

Geniet er zelf van, of  geef het cadeau.

Bloc de Chocs

Wat heb ik nodig:

• 300 g pure chocolade of melkchocolade
• twee pannen, net verschillend van grootte
• ijslolliestokjes 
• ijsblokjesvorm
• evt. kleine glaasjes

Hoe maak ik het klaar:

Hoeveel chocolade je gebruikt, maakt niet zoveel uit. Ik gebruikte een restant chocoladeletters en puur en melk tegelijk. Begin met de grootste pan half vol water te doen. Breng het water aan de kook. Zet hierin de kleinere pan en breek de chocolade in stukjes in deze pan. Zo smelt de chocolade au-bain-marie. Roer af en toe tot je een diepbruine chocoladesaus hebt gekregen.

Zet de ijsblokjesvorm of kleine glaasjes klaar. Ik kocht speciaal ijsblokvormen bij de tweedehandswinkel. Vul de vormpjes met de chocolade. Van het vuur af wil de chocola weer gaan opstijven.

Zet in elk blokje, een ijslolliestokje  (gezellig, dat rijmt nog;)). IJslolliestokjes haal je bij een hobby- of kookwinkel, of bij de Action. Om het proces van hard-worden te versnellen, zet je de blokjes in de koelkast.

Na ongeveer een uur in de koeling of twee daarbuiten, zijn ze voldoende opgestijfd. 

Haal ze uit de vorm door wat heet water  langs de onder- en zijkanten te laten lopen. 

Bewaar ze op vetvrij papier, of 

verpak ze mooi in cellofaan om cadeau te doen.

Of maak er gelijk, voor een fijn me-time-momentje een dampende mok chocolademelk mee...….

Naast gewone chocoladeblocs kun je ook variëren in smaak.

Geraspte sinaasappelschil, of wat zeezout of fijngehakte hazelnoot kun je makkelijk door de chocolade mengen en vervolgens de vormpjes vullen.

Doe er niet teveel in, het moet wel te drinken blijven.

Maar wees creatief en volg je eigen smaak!

Ik maakte mijn eerste bloc de chocs voor de kinderen. Ze kregen het vanavond in hun adventdoosje;  stay tune voor meer over deze nieuwe Adventskalender bij ons.

Het viel in de smaak, vooral de meisjes hier in huis zijn echte chocolovers. 

Toch iets met vrouwelijke hormonen en chocola, vermoed ik ;).

Geef jij het ook cadeau? 't Is een lief en warm gebaar voor iemand die je wilt verrassen in deze donkere, koude dagen.

Ik zie het ook al voor me als een bijzondere traktatie voor de juf op school.....

Ssssst,  niet verklappen!

Bami zonder zakjes en pakjes

Bami kun je, net als nasi prima klaarmaken zónder zakjes en pakjes: met verse groentes!

Gebruik jij ze nog voor het gemak: kant en klare pakjes en zakjes? Zonder je een schuldgevoel te willen aanpraten, wil ik je met dit recept juist laten zien, dat je zo'n pakje niet nodig hebt. 

De winkel wil je natuurlijk het tegendeel laten geloven, kijk naar een klein deel van hun assortiment......

Een zakje lijkt sneller, maar dat valt in de praktijk wel mee. Bovendien zit er best wat zout en smaakversterkers in zo'n zakje. Maak je het zelf klaar, dan is het vers èn je weet precies wat erin zit.

Dit recept bevat veel verse groente, waarvan ik de bloemkool nog uit de moestuin haalde. Ik wist namelijk niet meer of ik winterbloemkool of zomerbloemkool had gezet. Voordat 'ie toch niet tegen vorst kan, stop ik 'm maar in deze bami. Ik had precies genoeg! Ook de selderij en het bevroren rode pepertje komen uit de tuin.

Dit recept is niet alleen vegetarisch, maar ook vegan: zonder enige dierlijke toevoeging.  Een gezonde leefstijl en het verkleint je ecologische voetafdruk enorm als je zó eet.

Sommigen van ons aten bij de bami een omelet. Dat is naar keuze.

Bami zonder zakjes of pakjes

                         voldoende voor 4 - 6 personen

Ingrediënten:

• 400 g mie
• 250 g tofu
• 4 el olie
• 2 teentjes knoflook
• 200 g sperziebonen (diepvries kan even goed)
• 100 g wortel
• 1 rode peper
• 100 g bloemkool
• 100 g witte kool
• 100 g prei (1 dunne prei)
• 200 g taugé
• bosje vers selderijblad
  voor de tofu-marinade
• 1 teentje knoflook
• 1 tl miso of sterke bouillonpasta
• 1 dl heet water
• klein stukje verse gemberwortel
• 1 el zoute ketjap of tamari
• 1 el tomatenketchup bio

           voor op tafel

• gebakken uitjes
• seroendeng (kun je ook zelf maken....)
• ketjap
• sambal (pittig of mild, zelfgemaakt of....)
• pindasaus (makkelijk zelf te maken!)
• cassavechips
• augurkjes
• ingemaakte groene tomaatjes
• voor een niet vegan variant: spiegelei of omelet

Hoe maak ik het klaar:

De tofu moet minimaal een uur marineren, maar dit mag gerust ook een avond van tevoren. Als je daarvoor kiest, kan de bami binnen een half uur op tafel staan. Zelfs inclusief het maken van de pindasaus. Begin dus met de tofu. Om de tofu een steviger structuur te geven, kun je hem in plakken snijden en invriezen. Na een nachtje is de structuur veel steviger en vaster. Snijd de tofu in kleine blokjes. Je kunt nu kiezen om de tofu eerst in hete olie te bakken en dan pas te marineren of eerst te marineren. Ik kies meestal voor het laatste. Pers de knoflook uit en maak met alle ingrediënten een marinade. Doe hier de tofu in en zorg dat de blokjes onderstaan.

Vul een grote pan met ruim water, breng aan de kook en kook hierin de mie gaar volgens de aanwijzing op de verpakking. Laat de mie uitlekken in een vergiet.

Maak ondertussen de groente schoon. Snipper de knoflook, snijd de wortel in kleine reepjes, de rode peper in kleine stukjes, de kool in reepjes, de prei in ringetjes en de bloemkool in kleine roosjes.

Verhit de olie in een wok en bak eerst de gemarineerde tofu op hoog vuur. Voeg dan de knoflook, peper, wortel, bonen, bloemkool en kool toe. Roerbak ongeveer 10 minuten.

Voeg de uitgelekte mie, de prei en de taugé toe.

Voeg naar smaak wat zeezout toe en zet de ketjap en sambal op tafel.

Bak nog ongeveer 5 minuten.

In de tussentijd kun je de pindasaus maken. Niet uit een zakje of kant en klaar bakje. 

Gewoon wat pindakaas, teentje knoflook, theelepeltje rietsuiker, mespunt sambal en wat water. 

Goed roeren tot een saus.

Wil je het complete recept?
Staat bij het -eveneens vegan - recept van nasi zonder pakjes en zakjes!

En dan..... aan tafel!

De kinderen vinden deze maaltijd super.

En met eetstokjes kunnen ze al aardig overweg.

Ze moeten wel, want bestek krijgen ze er gewoon niet bij.

Goed voor hun CQ-gehalte...….

Eet smakelijk!

Hoeveel zakjes en pakjes gebruik jij nog?

……..

Hottie van groene tomaten

Wanneer ben je nu eigenlijk een held, vroeg ik me zomaar opeens af.....

Is een held niet iemand die redt?
Ben je dan een held wanneer je een mens hebt gered? Of is een dier redden ook heldhaftig genoeg?

Ik heb weleens lieveheersbeestjes gered, ooit een vogeltje èn een eend (die we daarvoor zelf hadden aangereden.... oeps).  Maar ook al denk ik hard na, het was niet veel heldhaftiger dan dat.... geloof ik. Dus een held.... mwah.... dat ben ik niet echt!

Toch redde ik een heleboel tomaten. Groene tomaten! Bij mijn broer uit de kliko.
Hij had er nog nooit van gehoord dat je groene tomaten kunt eten en dat je er allerlei heerlijks mee kunt klaarmaken.
Ik had even daarvoor zo'n 5 kilo groene tomaatjes uit eigen moestuin ingemaakt.... Heerlijk: klik hier
Maar ja, als ik dan hoor dat er zoveel soortgenoten verdwijnen bij het afval, wil ik ze graag redden en een betere bestemming geven.
Ik denk niet dat ik hiermee de krant zal halen.... maar ik kan er niet goed tegen als voedsel wordt weggegooid of wordt verspild.
Don't waste food!!
Als de nachttemperatuur onder de 10 graden komt, rijpen tomaten niet meer buiten aan de plant. Een tomatenplant houdt van warmte. Je kunt nog proberen ze binnen op een zonnige vensterbank na te laten rijpen. De kleur kan rood worden, de smaak wordt niet meer zo lekker als in de zomer.

Van mijn broer kreeg ik ook de laatste rode tomaten mee: heerlijk! Maar de groene nam ik eveneens mee. 

En daar sta ik dan weer in de keuken:

Inmaken? Chutney? Jam?

En dan weet ik het..... ik maak ketchup en sambal. Okay.... geen echte sambal, ik noem het 'Hottie'. 

Want het is wel een héte saus!

Vandaag het recept van de hottie: sambal op basis van groene tomaten.

Hottie van groene tomaten

Ingrediënten:

• 1 kg groene tomaten
• 1 ui
• 5 rode pepers
• 1,5 dl appelazijn
• 3 el olijfolie
• 5 kruidnagels
• 2 stukjes foelie
• 4 tenen knoflook
• 75 g rietsuiker
• 1 tl honing
• 1 el groentebouillonpasta of poeder (maak dit lekker zelf)
• 1 tl gemberpoeder
• 100 g (rabarber)chutney (of neem een potje jam)

Hoe maak ik het klaar:

Was de groene tomaatjes, snijd eventuele bruine plekken weg. Snijd ze in kleine blokjes en verwijder het bovenste harde stukje bij de steelaanzet. Kook de tomatenblokjes samen met de appelazijn 20 minuten goed door.
Ondertussen maak je de ui, knoflook en de pepers schoon. Snipper de ui, pers de knoflook en snijd de pepers in ringetjes. 

Van de pepers hoef je de pitjes niet te verwijderen, want het mag gerust héét worden. Hoewel het eigenlijk de zaadlijsten zijn, de witte randen waar de zaden aan vastzitten, die het meest pikant smaken.
De stof die verantwoordelijk is voor de hete smaak van Spaanse peper is capsaïcine. Die prikkelt direct de mond, waardoor de smaak vaak als 'heet' wordt omschreven.
De heetheid van een peper kun je meten en wordt weergegeven op de Scolvilleschaal, die in 1912 is ontwikkelt door meneer Scoville. Eerst werd door middel van smaaktests gemeten hoeveel men een gemalen peper moest verdunnen voordat hij niet meer als scherp werd ervaren. Tegenwoordig wordt de concentratie van capsaïcine gemeten. Een gerecht wordt al als pittig ervaren rond de 500 - 1000 Scoville-eenheden.
Deze saus: een milde sambal, maar een hete tomatensaus (hottie) ligt beslist rond de 1000 Scoville-eenheden.
Verhit de olie in een hapjespan en roerbak hierin de ui, knoflook en pepers.  Voeg na drie minuten de kruidnagels, stukjes foelie en het gemberpoeder toe.
Als de groene tomaatjes gaargekookt zijn, voeg je ze toe aan dit ui-kruidenmengsel. Schep er een lepel groentebouillonpasta of -poeder door.

Laat het geheel een half uur koken, zodat de smaken goed op elkaar inwerken. Om de smaak te intensiveren en de houdbaarheid te vergroten voeg je de suiker toe. Ik had nog een potje rabarberchutney  in de koelkast staan, wat ik toevoegde. Je kunt ook een halve pot jam toevoegen die maar niet leeg wil....  Proef tussendoor of de smaak goed is.
Voeg op het laatst de honing toe.
Zorg dat er goed schoongemaakte potjes klaar staan. Liefst uitgekookt in sodawater en zorg dat ze warm zijn door ze vlak van tevoren met kokend water om te spoelen.
Ik pureerde een deel van de saus met de staafmixer. Dit werd wel erg fijntjes. Een ander deel pureerde ik niet. Ik houd wel van een beetje structuur in een sausje.
Kijk zelf wat je lekker vindt
Vul de potjes met de hete saus en zet ze omgekeerd weg. Zo kunnen de deksels vacuüm trekken en blijft deze hottie lang houdbaar.

Na het openen in de koelkast bewaren. Maak het potje dan binnen een paar weken op.

Een lepel 'hottie' wat niet meer in het pottie paste,  heb ik gelijk geproefd.... 

heerlijk op een cracker of toastje met kaas.

Verder kun je deze saus gebruiken zoals je sambal gebruikt. Mijn oudste zou het op zijn gebakken ei smeren, 

maar denk ook aan Chinese en andere Oosterse gerechten.

Of gebruik het eens als je in een gerecht een currypasta zou gebruiken.

Wees een held en eet eens heet!

Geniet ervan, met mate.....

De allerlekkerste pompoensoep

Misschien klinkt het wat pretentieus: de allerlekkerste pompoensoep.... maar ja, dat kun je alleen weerspreken als je 'm zelf hebt geproefd. En aangezien mijn feestje mét soepbuffet voorbij is, mag je 'm zelf maken, met het volgende recept.

Pompoen leent zich ervoor om te combineren met krachtige smaken. En dát heb ik gedaan!

Ik maakte een extra grote pan vol soep. Dan kun je lekker veel mensen uitnodigen (zoals ik deed met het verjaardagsfeest van m'n dochter) of er lekker lang mee doen. Elke middag een warm kopje soep bij de lunch gaat er wel in op grauwe, koude dagen, niet?!

De allerlekkerste pompoensoep

                   voldoende voor 12-16 borden
Ingrediënten:

• 2 kg  pompoen
• 2 uien
• 3 teentjes knoflook
• 4 el olijfolie
• 2 rode pepers
• 100 g tomatenpuree
• 2,5 liter groentebouillon
• 2 dl sojaroom
• 200 g feta
• 2 el honing
• handje korianderblaadjes

Hoe maak ik het klaar:

Sommigen zien op tegen het schoonmaken van een pompoen. Maar wist je dat je van oranje (Hokaido) pompoenen de schil ook kunt eten? Scheelt een heleboel in schoonmaaktijd. En bij deze soep krijg je een mooiere, dieporanje kleur.  Snijd de pompoen in stukken, verwijder de zaden en eventueel de bruine plekjes op de schil. Snijd de pompoen in blokjes.

Maak de ui en de knoflook schoon. Maak de rode peper schoon en snijd deze in kleine stukjes. Snipper de ui en pers de knoflook uit. Verhit de olie in een grote soeppan. Fruit de ui, de peper en de knoflook. Voeg na twee minuten de tomatenpuree toe en daarna de pompoen in blokjes gesneden.

Maak ondertussen de groentebouillon van blokjes, poeder of pasta.

Voeg de bouillon toe en breng het geheel aan de kook.

Laat ongeveer twintig minuten koken.

Pureer de soep met een staafmixer tot een gladde, gebonden soep.

Schenk de sojaroom in de soep. Verbrokkel de feta en voeg toe. 

Breng op smaak met de honing en koriander.

Serveer met een peperringetje en een blaadje verse koriander.

Wat een rijke, goedgevulde soep. Zo krijgen ook kinderen gemakkelijk hun portie groente op een dag binnen.

Variaties:

• Mag het wat minder pittig? Vervang de verse pepers dan door wat druppels tabasco.
• Je kunt ook variëren met verse kruiden. Gebruik eens basilicum of munt in plaats van koriander.
• Heb je niet zoveel nodig? Halveer het recept of vries een deel in voor later.....

Ik had dit jaar zo'n vijfentwintig tot dertig pompoenen in de tuin. Pompoenen kun je maandenlang bewaren en ik bedenk me net, dat ik met Kerst ook maar pompoen op tafel zet.  

Heb jij een ander lekker pompoenrecept? Ik vind het leuk als je het met me wilt delen.

Voor nu.... eet smakelijk!