dinsdag 14 december 2021

Carne de membrillo

 Yes! Ik heb dit jaar weer kweeperen op de kop kunnen tikken. Nou ja.... op de kop getikt betekent 
in dit geval dat ik twee kweeperen uit eigen tuin heb geoogst en nog meer kweeperen zelf heb geplukt.
 Ik ontdekte een paar aangeplante bomen in een park, maar niemand die ze oogstte, dus deed  ik dat....

Het waren niet alleen kweeperen [Cydonia Oblonga], maar ook kwee appels en een soort sierkwee. 
Ze zijn allemaal eetbaar en  familie van de rozen.... en dat ruik je! 
Oh, wat komt er een heerlijk aroma vrij als de kweepeer een paar dagen 
op de fruitschaal of op de aanrecht ligt..... 

Twee jaar terug kreeg ik een tas vol kwee's van Kees en daar maakte ik van alles mee.

Omdat ik dacht dat ik teveel recepten in eens deelde, heb ik de carne de membrillo overgeslagen.
Tijd om dat goed te maken.

Kweeperen zitten vol vitamine A, B en C.  Helaas is de kweepeer niet rauw te eten, ze smaakt
heel zuur en is keihard. Vitamine C  gaat helaas voor een groot deel verloren  wanneer je het verhit, 
maar gelukkig bevinden zich ook veel mineralen zoals Kalium en IJzer in deze vrucht. 
En in de schil vind je veel antioxidanten. In de pitjes en in de schil zit ook nog eens heel veel pectine.
 Pectine is een vezel die qua gezondheid veel vocht kan vasthouden en afvalstoffen neutraliseert. 
 Pectine kan ook de cholestrolwaarde laten zakken, doordat ze de afvoer van vetten stimuleert 
(en de absorptie van vetten vertraagt).

Het meest bekende product dat je met kweeperen kunt maken is kweepeergelei.
Om te zien hoe je deze verfijnde prachtig roze gelei maakt, klik hier
Gelei kun je eigenlijk van allerlei soorten fruit maken en hiervoor gebruik je 
het sap wat vrijkomt bij het koken.
Wat je overhoudt wanneer je dit vocht hebt gebruikt, is een ingedikte massa vruchtenpuree.
En van deze vruchtenpuree kun je Carne de membrillo maken.
Soms onterecht en kortweg membrillo genoemd, maar dat is alleen maar Spaans voor Kweepeer.
'Carne de' betekent zoveel als 'pasta van....'.

Ik kwam ook de naam 'Dolce de membrillo' tegen. 'Dolce de' wil zoveel zeggen als 'zoet en zacht van...'
Het is een Spaans gerecht en in Spanje is het dan ook het hele jaar door verkrijgbaar, 
zowel in tapasbars als in winkels. Hier in Nederland moet je goed zoeken, dus maken we het zelf!
Gelukkig is het nu de tijd voor kweeperen. Ze zijn verkrijgbaar van oktober tot januari.


Carne de membrillo

Ingrediënten:
  • kweeperen
  • rietsuiker
  • gedroogde laurierblaadjes

Hoe maak ik het klaar:
Er staan geen hoeveelheden bij en dat klopt. Je neemt zoveel kwee's als je hebt kunnen plukken, krijgen of kopen. 
Veeg het dons eraf en snijd ze in kwarten. Omdat de schil en het klokhuis zoveel pectine bevat, kook je die lekker mee. Hoewel...  houd zeker wat pitten apart om deze lekkere, verzorgende klovengel (klik) te maken. Gooi het steeltje weg.
Doe de kweepeerkwarten in een pan gevuld met water zodat alle vruchten net onder staan. Kook tot ze gaar en zacht zijn, dit duurt ongeveer een uur.
Zet de pan van het vuur, laat minstens een nacht afkoelen. Van het vocht kun je prachtige rozerode gelei maken (klik) maar het vruchtvlees gebruiken we voor de carne de membrillo.
Verwijder nu de klokhuizen. Je kunt er ook voor kiezen om de klokhuizen eerst weg te snijden, maar kook ze dan mee zodat de pectine wordt afgegeven aan de gelei en de pasta.
Pureer het overgebleven vruchtvlees met de staafmixer. Weeg de vruchtenpuree af 
en neem dezelfde hoeveelheid rietsuiker. Roer door en vermeng goed. 
Doe het mengsel in een hoge pan en breng aan de kook. Pas op! Het bevat weinig vocht, 
maar door de suiker wordt de pasta flink heet en gaat het ploppen en spetteren. 
Je moet heel regelmatig roeren, dus bescherm jezelf daar tegen. 
Kook net zo lang tot de massa dik is en niet meer terugloopt over de bodem van de pan 
wanneer je het naar één kant hebt verplaatst.
Dit kan best lang duren, bij mij was dit zo'n tweeënhalf uur.
Stort de ingedikte massa in een cakeblik dat je met bakpapier hebt bekleed.  Laat afkoelen. 
Het mag nu niet meer plakkerig zijn.  Is dit wel het geval? 
Dan moet je de massa verder inkoken om in te dikken.

Hoe kun je de Carne de Membrillo bewaren?
Haal de pasta uit de vorm. Bij mij was 't ie goed gelukt en niet meer plakkerig.
 Snijd in plakken van ongeveer 1,5 tot 2 cm. Traditioneel worden ze in spanenhouten doosjes bewaard.
 Helaas, die heb ik niet.


Wel legde ik - ook traditie - tussen elk plakje een laurierblaadje en
 deed de plakken vervolgens in een tupperware doos (...)
Bewaar de carne de membrillo in ieder geval op een droge, koele plaats zoals een kelder. 
Een goed ingedikte Carne de membrillo is meer dan een jaar houdbaar. 
De enorme hoeveelheid suiker conserveert goed, ik proefde laatst een membrillo van drie jaar oud
 en die was nog lekker!


Wat kun je doen met Carne de Membrillo?
  • Het is een heerlijk zoete tegenhanger op een kaasplankje. In Spanje wordt het traditioneel geserveerd met harde schapenkaas. Dit kaasplankje kan zowel een tapas als een dessert zijn


  • Je kunt het als vulling voor bonbons gebruiken (klik)

  • Lekker bij een grand dessert

  • Je kunt er zelf snoepjes van maken. Door langer bewaren droogt de Carne de membrillo nog verder in.
Snijd de membrillo in blokjes of vorm er juist balletjes van.
Rol ze door een laagje fijne suiker en bewaar koel.
Een heerlijk snoepje van de kweepeer waarin je het fijne rozenaroma nog proeft.


Deze heerlijke lekkernij is echt de moeite waard. 
Probeer 'm zelf te maken of op één of andere manier te bemachtigen. 

Het is nu de goede tijd voor kweepeer!