Zo, de kop is eraf! Het eerste kinderfeestje van 2017, naast de nieuwjaarsfeestjes en - recepties, hebben we dit weekend gehad!
Het was een kinderfeestje, zoals een kinderfeestje hoort te zijn. Gezellige vriendjes en vriendinnetjes, lekker eten en drinken, cadeautjes die bij het uitpakken al favoriet zijn, coole spelletjes en een geweldige DIY, in de meubelwerkplaats van mijn lief. Iets tastbaars om mee naar huis te nemen.
Het mooie is, dat zo'n feestje thuis low budget is en toch een super coole herinnering oplevert.
Mijn geweldige zoon werd 9 jaar en dat hebben we gevierd! De DIY deel ik hier later, eerst zijn idee van lekker eten.
Nadat de kinderchampagne, met een stuk legotaart, weggewerkt was, er een aantal toffe spelletjes hadden plaatsgevonden en zijn politiebureau van lego was bewonderd, werd het tijd om te eten.
Tijdens de kerstvakantie kreeg 'pizza' een prominente rol op ons menu en dat ging nog even verder op dit kinderfeestje.
Ik deel hier een idee wat naar ieders smaak en wens kan worden aangepast.
Want met zijn kinderfeestje wilde Raf pizza eten. Dat werden dus zelfgemaakte mini pizza's. Want wat je zelf maakt, smaakt vele malen lekkerder!
Ik deel hier een idee wat naar ieders smaak en wens kan worden aangepast.
Want met zijn kinderfeestje wilde Raf pizza eten. Dat werden dus zelfgemaakte mini pizza's. Want wat je zelf maakt, smaakt vele malen lekkerder!
Ik kwam net thuis van een stedentrip naar Londen en ging voor niet te ingewikkeld: een makkelijke kant en klare bodem, in de vorm van een pitabroodje.
Dit is ook een top idee om met een hele schoolklas te doen, als je een project doet over eten, Italië of feest. Met hulp van een paar moeders zijn deze kleine pizzaatjes dan heel goed te doen. Met elke leeftijd, is mijn ervaring.
En op zo'n pita-pizzaatje kan van alles en nog wat.
Maar de basis is tomatensaus.
Ik 'maakte' twee rode sausen.
Eén:
Met tomatenpuree, wat water (om te verdunnen), scheut olijfolie, een geperst teentje knoflook en wat Italiaanse kruiden heb je binnen een handomdraai een goede basissaus voor pizza.
Twee:
Ik nam een potje Tosti Quick (schaam) voor het gemak.
Jammer dat er suiker (in de vorm van glucose-fructosestroop) in zit en een conserveermiddel. Gelukkig, verder alleen uitgeschreven ingrediënten en geen verhullende E-nummers.
Vooruit maar...... op een feestje mag dit!
Sommige kinderen houden niet van kaas. Nou, dat hoeft er dan niet op!
Sommige kinderen houden niet van groente (??) Nou, dat hoeft er (vandaag) dan niet op!
De kinderen missen niets als er geen vlees op tafel komt.
Op de foto zie je vegetarische 'spekreepjes' van Tivall.
En met de klok mee: geraspte kaas en plakjes mozarella, kerstomaatjes, mini-paprika's, kastanjechampignons en in het midden ananasschijven.
Wat eveneens goed kan, is maïs, zwarte olijven (de groene zijn wat pittiger), broccoliroosjes,
(vega)worstjes in plakjes, diverse soorten kaas. Varieer gerust naar hartelust.
Wat is het toch leuk om met eten bezig te zijn.
Kinderen onthouden deze positieve ervaringen en nemen ze mee.
Als er van ieder één mini-pizza af is, mogen ze in de oven.
Ze gaan 10 minuutjes in een voorverwarmde oven op 220 graden.
Kids vinden het leuk om even te gluren of hun eigen pizzaatje al een bruin korstje krijgt, of dat de kaas goed smelt. ;)
Tijdens de oventijd kan het volgende pizzaatje belegd worden. Want één is te weinig!
En dan......
Tadaa!
Oh, wat zijn ze goed gelukt!
De tweede ronde gaat in de oven en er wordt heerlijk gesmuld!
Een waar succes voor dit feestje.
Echt partyfood!
