Lavendelsiroop

Ik zag het ergens in een gerecht voorbij komen en was gelijk geïntrigeerd...... Lavendelsiroop!

Wanneer ik lavendel uitbundig paars zie bloeien, begint het bij me te kriebelen en wil ik iets doen:

 de geur vangen in een zakje of droogboeket, in bad met lavendel, een recept uitproberen.... 

Lavendel (Lavendula) staat niet alleen bekend om haar lekkere geur, 

ze heeft ook een ontspannende werking en is eveneens eetbaar.  

Wie houdt er nu niet van lavendel?!

Bijen, hommels en vlinders in ieder geval wel!

Dit voorjaar kreeg ik van Cora zo'n twintig lavendelplanten uit haar tuin.... Lucky me! 

Helaas slaan ze door de droogte van het voorjaar de bloei dit jaar over.

Maar voor deze siroop plukte ik lavendel uit de schooltuin.....

Zou dit de echte kleur zijn? Scroll verder naar beneden....

Een siroop is lang houdbaar door de conserverende werking van de suiker.

Er zit zoveel suiker in de siroop, dat je haar aanlengt met water en niet puur gebruikt. 

Tenzij je iets bakt waarvoor je lavendelsiroop kunt gebruiken. 

Dát lijkt me wel wat.... ik denk aan lavendelcake ofzoiets :)

Lavendelsiroop

Ingrediënten:

• 40 jonge lavendelbloempjes
• 1 liter kokend water
• 800 g bio rietsuiker
  
  

Hoe maak ik het klaar:

Als je naar de ingrediëntenlijst kijkt, denk je misschien: hoe simpel kan het wezen?!

Nou... heel simpel dus!

Pluk de lavendelbloemetjes op een zonnige ochtend, dan is de geur op z'n sterkst! Neem de fris paarse bloempjes, niet degene die al gedroogd zijn.

Doe de bloemetjes in een grote fles of bokaal en overgiet met het kokende water. Je krijgt nu een sterke thee en de lavendelgeur is duidelijk te ruiken. Na twee nachten trekken zeef je de lavendelthee en schenk ze in een pan. Voeg de suiker toe en verhit langzaam onder voortdurend roeren. Zodra de suiker is opgelost stop je met verhitten. De siroop mag in geen geval koken, want dan geleert de suiker en krijg je een stroop.... lijkt op siroop maar is toch wat anders.

Giet de hete vloeistof in goed schoongemaakte en met kokend water omgespoelde flessen. Laat ze vacuüm trekken en je siroop is klaar. 

Ze is ongeopend zeker een jaar houdbaar.

Ik morste een druppeltje en kon het niet laten... ik moest even proeven!

Man, man, man wat lekker! Dit gaat gebakjes en taarten op een hoger level brengen.

Een heerlijke, zoet bloemige smaak!!

Het is alleen jammer dat de kleur in niets op de bloeiende lavendel lijkt.

Ik heb er nog een filtertje overheen gegooid en dan lijkt het wat, maar helaas..... 

de siroop is dus niet gekleurd zoals op de linkerfoto, de echte kleur is lichtbruin en niks prachtig paars. 

Nu helpt het niet mee dat ik rietsuiker gebruikte, want die  geeft sowieso een bruine kleur af aan vloeistoffen....

Dat het om de smaak gaat, is hier zéker van toepassing!!

Maar dát zit zeker te weten helemaal goed!

Ik denk dat ik alvast een glaasje siroop ga drinken....

Wil je meer met lavendel?

Vorig jaar maakte ik mooie fruitwatertjes (klik) waarin ook lavendelgoed te proeven is.

Lavendel bloeit nog tot eind augustus.

Ik denk dat jij er ook wel van houdt....

Komkommerkruidazijn

Ik verwachtte 'm mooi helderblauw maar fel roze is het resultaat! 

Laat ik dat nu niet erg vinden.... roze is mijn lievelingskleur:)

De azijn - want dat maakte ik - gaat van liefelijk roze niet minder zuur smaken, maar het staat prachtig!

Het is zó mooi roze dat m'n kinderen het al als limonadesiroop wilden drinken. 

Wat ik overigens graag voorkwam om hele zure reacties te vermijden ;)

Ken jij het Komkommerkruid of Bernagie  (Borago officinalis) al?

Ze is niet alleen een geweldige bijen- en hommelplant, ze heeft ook mooie felblauwe bloempjes die eetbaar zijn en - alsof dat nog niet genoeg is - ze heeft een geneeskrachtige werking, wat te zien is aan het woordje 'officinalis'.

Bernagie groeit overvloedig in de tuin van m'n buurvrouw en een aantal planten zijn  inmiddels overgekomen naar de mijne. Eenmaal gezaaid gaat dit eenjarige kruid niet meer uit de tuin doordat het zich zo makkelijk uitzaait. De hommels en bijen zijn er overigens maar wat blij mee... 

 En ik ook:  de bloempjes zijn prachtig blauw, smaken een beetje naar komkommer (what's in a name...)

 en zijn een mooie decoratie voor op de salade of een broodje gezond. 

Wat zeg ik: het broodje wordt er op slag gezond van.... want komkommerkruid bevat veel vitamine C, 

vitamine B6 en de mineralen zink en magnesium. De bloemetjes bevatten veel glucose, fructose en aminozuren. Het zaad is oliehoudend en bevat veel gammalinoleenzuur waardoor borage-olie een hot topic is in de voedingssuplementenindustrie.

De plant heeft een positieve werking, je wordt er vrolijk van. Ze wordt dan ook gebruikt bij het bestrijden van depressie en uitputting. Het helpt ook bij reuma, verkoudheid en bronchitis, is vooral goed tegen het hoesten. Ze werkt preventief tegen hart- en vaatziekten.

De Romeinse Plinius schreef het vroeger al: "Ego borago gaudia semper ago" wat betekent: "Ik, borago, breng altijd blijdschap".

Bedankt, tuinbuurvrouw! Ik zou zeggen.... zet het komkommerkruid snel in je eigen tuin!

De bloempjes kun je goed eten  - snoep gerust tussendoor - , maar ook de verse, groene blaadjes kun je fijnsnijden en door een salade mengen.  De bladeren,  stengels en bloemknoppen bevatten veel korte ruwe haartjes en zijn daardoor niet zo prettig om rauw te eten.

In India wordt een siroop gemaakt van de plant.... dát komt op m'n to-do-list voor volgend jaar,

 maar deze week maakte ik dus azijn. 

Komkommerkruidazijn

                      voldoende voor één flesje azijn

Ingrediënten:

• 1 flinke handvol komkommerkruidbloempjes zonder kelkbladeren
• 3.5 dl biologische natuurazijn
• stukje biologische citroenschil

Hoe maak ik het klaar:

Verzamel de bloemetjes op een zonnige dag, liefst 's ochtends. Laat nog wat bloempjes over voor de bijen en hommels. Je kunt het beste aan de zwarte stamperdraadjes trekken, zodat de bloem loskomt van het kelkblad.

Doe de bloemetjes in een fles en overgiet met de azijn.....

Het lijkt wel magisch wat er dan gebeurt...

Even wachten, even zwenken..... het blauw verdwijnt en ervoor in de plaats komt een felroze kleur.

Ik deed er een paar stukjes biologische citroenschil in, om de smaak wat op te liften. 

Want de azijn kleurt wel prachtig, maar de smaak is niet echt uitgesproken.

Laat de bloempjes en de citroenschil één tot twee weken trekken op een warme plaats, 

maar niet vol in de zon. Zwenk een paar keer per dag...

Als de kleur goed is, is de smaak ook goed.

Zeef de azijn door een zeefje met neteldoek en giet over in een mooie fles.

En klaar is deze azijn voor gebruik.

Het smaakt licht fris.

 Wát een aanwinst op mijn aanrecht..... ik noem het een beauty azijn!

Bewaar het niet in de zon, dan vervaagt de kleur weer.

Deze azijn is zeker een jaar houdbaar,

maar ik weet wel waar ik mijn komende salades mee ga opfrissen!

Nog even iets over de blauwe kleur. 

Het schijnt dat ik de verkeerde azijn gebruikt heb. Wanneer je witte wijn- of appelazijn gebruikt 

- deze zijn wat milder van smaak - wordt de azijn wel blauw. Als ik weer appelazijn (klik) heb gemaakt,

 zal ik het nog een keer proberen dit jaar.... 

Ben benieuwd!

Lasagne met aubergine en paddenstoelen

Hoewel mijn blogserie over de moestuin dit jaar vervangen is door mijn serie bijenblogs

 is en blijft mijn moestuin de inspiratiebron voor heerlijke gerechten, nieuwe ideeën en plannen. 

Kijk eens naar dit prachtige plaatje en je begrijpt:  

hier moet ik wat (lekkers) mee....

En ik maakte een heerlijke lasagne.....

Één keer eerder at ik deze lasagne en oudste zoon had onthouden hóe lekker hij was. 

En dat zegt wel wat bij hem. Als kieskeurige eter krijg ik vaker commentaar dan complimentjes; 

of is dat pubers eigen?!  ;)

Hoe het ook zij.... deze lasagne kost wat tijd, maar oh, wat is hij ver-ruk-ke-lijk!!

Hoop dat er gauw weer een nieuwe aubergine gaat groeien.

Lasagne met aubergine en paddenstoelen

                     voor 4-6 personen

Ingredienten:

• 
• 1 grote aubergine of twee kleine
• zeezout
• 500 g champignons of paddenstoelen
• 3 bollen mozarella
• 4 teentjes knoflook
• 6 el olijfolie
• 25 g pijnboompitten
• 1 pak volkoren lasagne (12 vellen)
• 600 g tomaat (vers of uit blik)
• 1 el verse rozemarijn
• 1 el verse basilicum
• 1 el verse oregano
• `150 g belegen kaas
      voor de saus
• 75 g boter
• 75 g tarwemeel
• 7,5 dl ongezoete sojamelk
• versgemalen peper
  
  

Hoe maak ik het klaar:

Snijd de aubergine in plakken en bestrooi ze met zeezout. Laat de plakken 30 minuten liggen, laat ze daarna uitlekken in een vergiet en spoel af met water.

Verhit de olie in een koekenpan of grillpan en bak de aubergine aan beide kanten lichtbruin en gaar.

Vet een grote rechthoekige ovenschaal in met wat olijfolie.

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Veeg de champignons of paddenstoelen schoon en snijd ze in plakjes. 

Snijd de tomaten in blokjes.

Pel en snipper de knoflook.

Snijd de mozarella in plakken.

Rasp de kaas.

Rooster de pijnboompitjes in een droge koekenpan.

Maak de witte saus door de boter in een steelpannetje te verwarmen, voeg het meel toe en roer 2 minuten goed door. 

Voeg elke keer een scheut melk toe en roer goed door met de garde om klontjes te voorkomen. Als alle melk is toegevoegd laat je de saus doorkoken op een laag vuur gedurende 2 minuten.

We bouwen de lasagne op: en deze laagjes zijn nogal complex. Maak twee identieke lagen en sluit af met een toplaag,

Begin met een laag lasagnebladen die je in de schaal legt. Leg daarbovenop de helft van de aubergineplakken, de helft van de champignons of paddenstoelen, strooi de helft van de gesnipperde knoflook erover, de helft van de tomatenblokjes, de helft van de verse kruiden in stukjes gescheurd, de plakjes van één bol mozarella en een derde deel van de pijnboompitjes. 

Dek af met een derde deel van de witte saus. 

Herhaal deze laag een keer waarbij je begint met de lasagnebladen en de meeste ingrediënten opmaakt.

Dek deze tweede laag weer af met lasagnebladen, verdeel daaroverheen de laatste bol mozarella.

Bestrooi de mozarella met de geraspte kaas en schuif de de lasagne de oven in.

Bak in ongeveer 30 minuten gaar en goudbruin.

Strooi de achtergehouden pijnboompitjes erover heen.

Laat  iets afkoelen 

en serveer!

Eet smakelijk!!

Geniet!

Kamille olie

In de badkamer staat de fles voor het grijpen: de kamille-olie die ik vorig jaar maakte. 

Ik heb 'm omgedoopt tot onderdanenolie...... voor de mijne, wel te verstaan. 

 's Morgens vroeg zijn mijn benen heus niet vermoeid, maar per dag leg ik toch heel wat kilometers af.

 Ze worden minder snel moe als ik er kamilleolie op smeer....

Deze olie ruikt niet alleen naar kamille, het kalmeert mijn huid en laat 'm shinen.

De botanische naam van kamille is Matricaria Chamomille. Matri betekent moeder en Caria betekent zorg. Chami betekent grond en Mille betekent appel. Vrij vertaald komt het er op neer dat moederlijke zorg gegeven kan worden met appeltjes uit de grond. Leuk, hè?!

Let op dat je wel de èchte kamille neemt, want je hebt ook een soort die er sterk op lijkt. 

Het verschil merk je het best door eraan te ruiken. Echte kamille heeft een sterke, zoetige geur, 

de andere soort geurt niet.

De èchte kamille kun je het beste drogen om haar langer te kunnen bewaren. 

De bloempjes bloeien van mei tot en met augustus. 

Gedroogd is de geur en werking krachtiger.

Kamille staat bekend om haar kalmerende eigenschappen. 

Kamillethee is lekker om te drinken, maar het is ook ontstekingsremmend. 

Vandaar dat een aftreksel word gebruikt bij ontstoken ogen en ook ontstekingen in de mond kun je

 behandelen door met koude kamillethee te gorgelen. 

Meer hierover heb ik geschreven in een andere blog over kamille. (klik)

Nu naar de olie....

Kamilleolie

Benodigdheden:

• een bosje kamille of twee handjes vol gedroogde kamillebloempjes
• 5 dl olie
  
  
  

Hoe maak ik het:

Heb je verse kamille. pluk dan een flinke bos op een zonnige ochtend. Let op dat het niet in de buurt is van een plek waar honden worden uitgelaten of in de buurt van een drukke weg.

Spoel de bloemen niet af want dan spoel je ook de goede stoffen weg. Laat de kamille drogen. Dit kan het best door ze in een bosje te binden en ondersteboven op een warme, droge plaats te hangen. Elke plek in huis is daar in de zomer geschikt voor.

Toen ik heel veel kamille geplukt had, droogde ik het aan een kaarsenkroon boven de eettafel....

Na een dag of drie - of als je het zeker wilt weten na een week - haal je de lange stelen eraf zodat je alleen de bloemkopjes over hebt. Bewaar de gedroogde kamille in een goed afsluitbare (weck)pot. Neem twee handen gedroogde kamillebloempjes. Wanneer je kamille  koopt begin je vanaf hier. Doe ze in een halve liter fles en overgiet met de olie.

Laat de fles in het zonnetje drie weken staan. Door langzame infusie trekken de geur en goede eigenschappen van de kamille in de olie. Zet de fles daarna op een donkere plek.

Wanneer je de geur nog niet sterk genoeg vindt, laat je de olie met bloempjes langer staan.

Daarna kun je de olie zeven, of je laat - net als ik deed- de bloempjes er gewoon in zitten. 

Omdat de bloempjes gedroogd zijn komt er geen vocht bij de olie en is deze olie net zo lang houdbaar als op de verpakking van de olie staat die je gebruikt.

Wil je meer weten over welke olie je het beste kunt gebruiken, in een verzorgingsproduct,  klik hier

Voor huidproducten gebruik ik meestal biologische amandelolie. Gebruik deze niet als je een notenallergie hebt.

Het kan goed zijn dat ik voor deze kamilleolie 'gewoon' zonnebloemolie heb gebruikt, ik weet het niet meer precies. Zonnebloemolie is lekker neutraal en goedkoop zonder een  uitgesproken geur, zodat de kamille makkelijk kan overheersen.

Naast mijn benen smeerde ik vanmorgen ook mijn armen in. Het kalmeerde mijn geïrriteerde huid meteen. Vanmorgen had ik tussen de courgettes onkruid gewied... en de behaarde bladeren en stengels van de courgetteplant hebben kunnen voor vervelende irritatie zorgen.

Mijn armen werden weer zacht door mijn kamille olie.

Probeer ook maar eens!

Tip: Zet de olie onder handbereik en smeren maar.....

Veldertjes spread

Kiekeboe!

Velderwtjes - kortweg veldertjes genoemd - is een andere naam voor jonge kapucijners. 

Mijn moestuinexperiment van dit jaar waren kapucijners en ja.... ze deden het harstikke goed!

Het was niet alleen dat ze voor 't eerst in mijn moestuin groeiden, ik had ze zelfs nooit eerder gegeten! 

Mijn eerste toevlucht was het recept van Tos: Kaapse raasdonders (klik), 

maar.... wat kan er nog meer mee?

Je kunt ze jong en nog niet ingedroogd gebruiken zoals je ook doperwtjes eet.

Zo at ik ze van 't weekend in deze (klik) lekkere maaltijdsalade.

Vandaag maakte ik

een zachtgroene boterhamspread die ook verrukkelijk smaakt op bruschetta of een toastje. 

Simpel en snel klaar, maar met groots effect!

Veldertjes spread

      voor een potje van 200 gram

Ingrediënten:

• 150 g velderwtjes of jonge kapucijners
• 2 el goede olijfolie
• 6 blaadjes basilicum
• 4 takjes munt
• versgemalen zeezout
• versgemalen peper
• evt stukje gedroogde peper
• 1 el mayonaise

Hoe maak ik het klaar:

Met het gewicht van de veldertjes bedoel ik het schoongemaakte gewicht. Heb je verse kapucijners, reken dan ongeveer  900 gram vuil gewicht en dop de kapucijners eerst.

Kook de velderwtjes in een bodempje water in 10 minuten gaar en zacht. Je kunt ze ook stomen.

Spoel ze af met koud water en pureer ze met de olijfolie. Snijd de verse kruiden fijn en voeg ze toe. Breng op smaak met de peper en zout en eventueel wat gedroogde peperstukjes. Mix alles door elkaar met de staafmixer. Het is een vrij vaste puree en voor de smeuiigheid voegde ik een lepel mayonaise toe.

Lekker groen en met pit.

Ik heb gelijk geproefd en 'm goedgekeurd!

Ook lekker als groentedip bij tortillachips

en lekker met wat feta of olijven erbij....

Nu jij!

Van lang naar kort...

Niet alleen eten weggooien vind ik zonde, ook kleding is kostbaar (of beter gezegd: hoort dat te zijn) 

en kan bij mij rekenen op een lang leven. Weggooien? Dat doe ik pas in het uiterste geval....

Liever recycle of upcycle ik het....

Eén van de simpelste manieren om kleding te upcyclen is van een lange broek een korte broek maken.

Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die dit nog nooit gedaan heeft, 

maar het idee voor dit blogje zette zich in mijn hoofd en gaat niet meer weg. ;)

Daarom een kort pleidooi voor de korte broek, een tweede leven voor je lange broek.

Vooral bij kinderen in de basisschooltijd verslijten knieën bij het leven.  Het is alweer jaren mode om met gaten in je broek rond te lopen, maar als die gaten alleen bij de knieën zitten, is het toch verdacht.

Regelmatig knip ik zo'n broek net boven de gaten af...  zó hoef ik zelden korte broeken voor de kids te kopen.

Na het afknippen heb je drie keuzes die ik hier kort beschrijf.....

1.  Gerafelde korte broek:

Dit is het wel meest simpele idee en hiervoor heb je alleen een schaar nodig. Knip de broek op de gewenste lengte af. Dit kan net op of boven de knie zijn, heel kort tot net iets langer dan de broekszakken of er tussenin. Trek de horizontale draden los, zover als je wilt. De verticale draden blijven zitten en vormen rafels. 

Cool en tijdloos hip. Je kunt dit rafelen blijven doen als je de broek aan hebt en je verveelt....  

Meestal lukt het gewoon met je handen, soms is een tornmesje  handig.

2.  Korte broek met omslag naar buiten:

In deze korte broek naai je een zoom die je naar buiten toe omslaat. Dit omslaan doe je twee keer, zodat het goed stevig zit en niet gaat rafelen. Zeker met een contrasterende binnenkleur van je broek is dit een leuk idee. Maar gewone spijkerstof geeft ook een leuk effect.

Nodig hiervoor:

• stofschaar
• naaimachine of naald & draad
• spelden

Sla de afgeknipte rand twee keer om naar buiten toe en zet vast met spelden.

 Gebruik de naaimachine en naai de pijp rondom vast. Doe dit één keer bovenaan de zoomrand en de tweede keer aan de onderkant van de zoomrand.

 Na beide pijpen te hebben gehad ben je klaar. Heb je geen naaimachine? Dit klusje kun je ook met de hand doen. Gebruik een stevige naald en eventueel een vingerhoedje.

Je kunt er ook voor kiezen om een contrasterende kleur draad te gebruiken.

Korte broek met nette zoom:

Hiervoor heb je hetzelfde nodig als hierboven.

Alleen sla je de zoom twee keer naar binnen toe om.

Je werkt de broek netjes af met garen in dezelfde kleur als de stof. 

Naai voor de stevigheid een dubbel stiksel.

En klaar is kees!

En verder.....

Van de afgeknipte pijpen van je spijkerbroeken kun je nog meer maken. 

Wat te denken van een etui, tasje of vlaggenslinger.

Of knip er vierkanten van voor een quilt. 

Mijn spijkerquilt is echt een tienjarenplan dus als je me heel, héél erg lang gaat volgen, komt daar nog eens een geweldige blog over ;)

Heb jij ook nog een heleboel broeken liggen met gaten erin of broeken die te kort worden na een groeispurt van de kinderen?

Maak ze kort want de zomer is nog niet voorbij!

En met een paar regenachtige dagen is dit juist een leuk klusje om te doen!!

Cassis, puur en verfrissend

Maak eens je eigen frisdrank: een ijskoude dorstlesser en zelfgemaakt super smaakvol èn gezond!

Als kind was cassis mijn favoriete frisdrank en we hadden het nóóóóit in huis....

Nu maak ik het zelf  en dit is echt easy peasy.

De basis van cassis zijn zwarte bessen... 

En dit jaar is mijn zwarte bessenoogst - van mijn drie struiken - groter dan ooit,

 ik maak er heerlijk suikervrij zwarte bessensap van.

Klik hier om te zien hoe ik dat doe.

De cassis in de supermarkt bevat niet veel zwarte bessen. En wat jammer dat het in plastic verkocht 

en lang houdbaar moet blijven.

Kijk eens naar de ingrediëntenlijst van Hero (en dit valt nog mee):

Ingrediënten: koolzuurhoudend water, suiker, zwarte bessensap uit concentraat (5%), gefermenteerd zwarte bessensap (2%), voedingszuur (citroenzuur), aroma, conserveermiddel (kaliumsorbaat).

Mijn ingrediëntenlijst is wat korter.....

Cassis

         per glas voor 1 persoon

Ingrediënten:

• 60 ml zwarte bessensap (gezoet of ongezoet)
• 250 ml koolzuurhoudend water (bijvoorbeeld spa rood)
• evt 2 tl vruchtensuiker (fructose)

Hoe maak ik het klaar:

Super simpel: giet het ongezoete bessensap in een groot glas, voeg er suiker aan toe naar smaak. Roer goed door. 

Pas op! Suiker versterkt de werking van de koolzuur. 

Schenk het bubbeltjeswater er over  en serveer!

Maak het feestelijk met een ijsblokje en een (kartonnen) rietje.

Garneer eventueel met een trosje zwarte bessen.

Deze gezonde cassis bevat maar liefst 24% zwart bessensap en bevat daarmee ruim drie keer zoveel als de cassis van Hero.

Heb je  zelf geen zwarte bessenstruik? Puur sap kun je kopen bij een Natuurwinkel of de Ekoplaza.

Bubbeltjeswater kun je ook thuis maken met een sodaclub apparaat, als je die hebt... 

Ik heb het echt geprobeerd: suikervrij!  Als je het gewend bent, is deze cassis suikervrij te doen, 

maar eerlijk is eerlijk: een beetje suiker erbij is wel lekker!

Ik kies voor biologische fructose, omdat deze pure vruchtensuiker je bloedsuikerspiegel

 maar langzaam laat stijgen....

 

Wist je dat in zwarte bessen heel veel vitamine C, B-vitamines en ook calcium en ijzer zit?

Deze gezonde bes zit boordevol antioxidanten.

Oudste zoon wilde één glas en nog een glas en nog een glas en nog....... hoe kon ik weigeren?! ;)

Op je gezondheid!!

Ovengebakken aardappels in de schil

Yes! Ik heb eindelijk weer verse aardappels uit de tuin en het volgende recept stond al lang op de planning voor mijn blog.

Ik moet zeggen dat ik altijd rond oogsttijd vergeten ben of ik nu kruimige (stamppot)aardappels of 

vastkokende (bak)aardappels heb gepoot.  Maar  met deze heerlijk verse aardappels doe ik gewoon alles.

Koop je aardappels, let dan op het bio-keurmerk. Ze zijn wel een stuk duurder, maar er is geen gif gespoten tegen de aardappelziekte of de coloradokever en ze zijn misschien ook wel op een veld gegroeid met randen vol bloemen in allerhande kleuren om bijen van voedsel te voorzien. 

En oh ja..... voor dit idee zijn vastkokende aardappelen meer geschikt;)

Ovengebakken aardappels in de schil

                    voor 4 - 6 personen

Ingrediënten:

• 12 - 18  grote biologische aardappels
• extra vierge biologische olijfolie
• grof zeezout
• 1 takje verse rozemarijn

Hoe maak ik het klaar:

Was de aardappels goed schoon, maar schil ze niet.

Reken voor dit recept 2 of 3 aardappels per persoon, afhankelijk van de eetlust en wat je er verder bij serveert.

Stoom de aardappels 10 minuten (niet langer) in een stoompan of stoommandje.

Verwarm de oven voor op 210 graden.

Laat de aardappels even afkoelen en snijd ze in de lengte door. 

Snijd deze helften vervolgens in drie of vier parten.

Zet de parten rechtop naast elkaar op het bakpapier van een oventray.

Sprenkel de olijfolie erover en bestrooi de aardappelfrieten met grof zeezout.

Neem de verse rozemarijn en verdeel deze in kleine stukjes of met de naaldjes nog bij elkaar over de aardappels.

Schuif de bakplaat in de hete oven en bak ze 15 minuten. Schakel daarna de bovenwarmte of grillstand in en bak nog 5 minuten zodat de aardappels een bruin krokant korstje krijgen.

Blijf er bij en let op dat de aardappels  niet verbranden.

Serveer de aardappels warm uit de oven.

Heerlijk bij een overvloedige groene salade.

Geef er eventueel een dot zelfgemaakte mayonaise (klik) bij.

Het voordeel van aardappels uit de oven is dat je minder vet gebruikt, dan in de koekenpan.

En als je ze in de schil eet, krijg je meer vezels binnen.

Variatie: strooi er paprikapoeder voor rode en kerrie voor gele aardappelpartjes overheen.

Ook lekker!

Geniet van deze maaltijd op een zwoele zomeravond in de tuin.

Eet smakelijk!!