Tulbandcake met advocaat

Zelf advocaat maken is een leuk werkje en met een restant wat ik nog in de koelkast had staan, 
bakte ik deze lekkere tulbandcake.

Dat ik dit niet eerder bedacht!!

Nu in de herfst is het gezellig om te bakken en heerlijk om te genieten van de geur 

van versgebakken cake of koekjes. Kruip lekker bij de kachel en geniet van het binnen-zijn.

 Ik verklaar het bakseizoen voor geopend!

Tulbandcake met advocaat

 

Ingrediënten:

• 120 g bloem
• 120 g volkoren meel
• 1 el bakpoeder
• snufje versgemalen zout
• 150 ml advocaat
• 250 g roomboter
• 100 g poedersuiker
• 1 tl vanillesuiker
• 4 eieren

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Zeef de twee soorten meel samen met het bakpoeder en het zout twee keer voor een luchtig resultaat.

Doe de boter - die op kamertemperatuur is - samen met de suiker in een ruime kom. Mix de boter met de suiker licht en romig. 

Voeg één voor één de eieren toe en mix elke keer goed tot het ei is opgenomen. 

Voeg de advocaat toe en mix tot een egaal beslag. Schep elke keer een lepel van het meelmengsel

 door het eimengsel en mix op lage stand het meel erdoor.

Vet een tulbandvorm licht in met een klein beetje zonnebloemolie 

en schep het cake-advocaatbeslag in de vorm.

Zet in de voorverwarmde oven en bak in 50 minuten gaar en goudbruin.

Prik erin  om te kijken of ook het midden gaar is.

Is de cake gaar, laat hem dan in de geopende oven afkoelen.

Een plaatje, is het niet?

En lekker?

Mmmm... probeer zelf maar eens!

Strooi er wat poedersuiker overheen voor een feestelijk effect.

De cake is binnenin licht geel door de advocaat, maar de èchte advocaatsmaak proef je niet duidelijk.

De alcohol in de advocaat is door het bakken verdwenen.....

Nog een beetje warm en net uit de oven is deze luchtige tulband ver-ruk-ke-lijk!

Ook voor kinderen....

Heb je veel eieren over en wil je eens zelf advocaat maken?

Klik dan hier.....

Pompoen muffins

 In déze tijd van het jaar moet je wat met pompoenen, of je nu wilt of niet.  

En negeren is geen optie voor mij, want  heerlijk groot en oranje komen ze uit eigen tuin. 

 En ik ben er dolblij mee.

Pompoen is lekker veelzijdig: een heerlijke groente.

Ben je niet dol op een pittige curry en heb je nooit kunnen genieten van pompoensoep (het zou kunnen..... ) probeer dan eens deze 

muffins met pompoen. 

De zachtzoete, zalvige smaak maakt deze muffins bijzonder!

Zó heb je pompoen nog nooit geproefd!

Pompoenmuffins

          voor 12 - 15  stuks

Ingrediënten:

• 370 g volkorenmeel
• 15 g wijnsteenbakpoeder
• 40 g havermout
• 300 g pompoen
• 10 verse pruimen (of uit de diepvries) 
• 1/2 tl gemberpoeder
• 1/2 tl kardemom
• 1/2 tl kaneel
• 1/2 tl versgemalen zout
• 125 g witte basterdsuiker
• 1 ei
• 125 g roomboter

Hoe maak ik het klaar:

Maak de pompoen schoon, de schil kun je van de oranje Hokaido pompoen gerust laten zitten.

Snijd de pompoen in blokjes en stoom ze in 10 minuten gaar in een stoompan. Doe de pompoenblokjes in een kom en pureer ze fijn met de staafmixer.

Meng hier het zout en de specerijen doorheen.

Verwarm de oven voor op 190 graden.

Snijd de verse pruimen in kleine stukjes. In de pruimentijd heb ik pruimen ingevroren speciaal voor de taart. Ideaal om in bakrecepten bevroren pruimen te gebruiken.

Doe de boter in een steelpan en laat op laag vuur smelten.

Doe de droge ingrediënten in een kom, roer goed door en maak een kuil in het midden.

Voeg de gepureerde pompoen toe aan de gesmolten boter. Roer hier ook het ei door. 

Meng goed tot een smeuïge, gladde puree verkregen is.

Doe deze puree bij het meelmengsel  en roer vanuit het midden door elkaar. Voeg de stukjes pruim toe. 

De karakteristieke structuur van muffins ontstaat doordat het meel niet helemaal wordt opgenomen.

Meng daarom niet te lang, houd het deeg klonterig  anders worden de muffins taai en plat.... 

Vet een muffinvorm in met wat zonnebloemolie en verdeel het deeg over 12 tot 15 vormen.

Schuif in de oven en bak de muffins in 20 minuten goudbruin.

 

Nog een beetje warm is de smaak onweerstaanbaar.

Maar een dag later zijn ze nog even lekker!

Met de perfecte combinatie van specerijen is dit een heerlijk herfstige muffin.

Geniet ervan!

Gepeperde spaghetti

 Héérlijk.... spaghetti!!
Deze is wel heel erg simpel, maar hoewel al vaak gegeten, had ik 'm nog niet gedeeld met jullie.

Simpele gerechten zijn soms juist wat we nodig hebben.....

Zeker als het ook nog eens lekker snel klaar is en maar 5(!) ingrediënten telt.

Er zit niet veel groente in, serveer een gevuld soepje vooraf, een lekkere salade voor erbij

en als je hier helemaal geen zin hebt.... bak er dan wat lekkere groentemuffins bij, zoals ik deed (klik)

Troost-eten wordt het dan! 

Gepeperde spaghetti

           voor 5 - 6 personen

Ingrediënten:

• 600 g volkoren spaghetti
• 6(!) tenen knoflook
• 3 kleine Spaanse pepers
• 1,5 dl olijfolie
• 30 g (een bosje) peterselie
• 150 g geraspte Parmezaanse kaas

Hoe maak ik het klaar:

Maak de Spaanse peper schoon, verwijder het steeltje, snijd de zaadlijsten slordig weg (hier zit de hete stof capsaïne in) zodat het gerecht lekker pittig wordt. Snijd de peper in kleine stukjes. Was de peterselie goed en snijd fijn. Fijn dat deze 'kruiden' nog overvloedig in mijn kas groeien. Maak de knoflook schoon en snijd ze in  hele fijne snippers.

Verwarm de olijfolie - ja, allemaal - in een steelpannetje en fruit hierin op laag vuur de knoflook, peper en peterselie.

Kook ondertussen de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking al dente.

Giet af en meng er gelijk het knoflook-oliemengsel doorheen.

Strooi er 4 eetlepels geraspte kaas over en serveer meteen!

 

Serveer de rest van de geraspte kaas erbij.

Buon Appetito!

Perenazijn zelf maken

Oh, ik kan geen stoofpeertjes meer zien..... eventjes dan, hoor want lekker zijn ze wel!

Wat héb ik zitten schillen, zeg! Kilo's kleine stoofpeertjes.... ik schilde me een slag in de rondte.

Elk jaar krijg ik stoofpeertjes van Thea, de buurvrouw op de hoek. 

Maar dit jaar heeft de perenboom zich werkelijk overtroffen... wát waren er veel peren!!

Het geweldige is, dat ik van deze onbespoten, biologische peertjes ook de schillen kan gebruiken

 voor een geweldig leuk, nieuw project.

Al jaren maak ik rond deze tijd van het jaar liters appelazijn,  

dit jaar is het tijd om eens te experimenteren met de stoofperen die ik kreeg.

Kun je misschien perenazijn maken, vroeg ik mezelf af. Het antwoord 

op deze vraag kon ik niet vinden, dus ging ik aan het experimenteren.

Maak je azijn? Dan ben je bezig met fermenteren en dat proces duurt zeker een paar weken.

Inmiddels heb ik dat proces afgerond en kan ik nu voor jullie beschrijven hoe je perenazijn maakt, 

want het is me gelukt!!

Perenazijn maken

             

Benodigdheden:

• perenschillen
• klokhuizen van peren
• water
• ruime (weck)pot
• kaasdoek
• elastiek
• evt. schoteltje

Hoe ga ik te werk:

Wanneer je toch bezig bent onbespoten peertjes te schillen, bewaar dan de gave en schone schillen. Bij het doormidden snijden van de stoofpeertjes bewaar je ook de klokhuizen. De steeltjes kun je wegdoen, net als lelijke of rotte plekjes. 

Doe de schillen en klokhuizen in een grote glazen (weck)pot. Vul de pot met water zodat alles onder staat.

Leg eventueel iets zwaars op de schillen, want ze hebben de neiging om boven te komen drijven.

Dek af met een stukje kaasdoek. Dit heeft twee redenen: 

1. afdekken voor stof en fruitvliegjes 
2. het is luchtdoorlatend. 

Dat er lucht bij kan komen is essentieel omdat de azijnzuurbacterie - die gewoon in de lucht zit - het natuurlijke vruchtsuiker omzet in azijnzuur.  

Eerst gaan de perenschillen door de suiker die er in zit, gisten. Dit zie je al na een paar uur gebeuren. 

Het water gaat bubbelen en schuimen en je hoort het soms zelfs ploppen.

Het proces van fermenteren heeft warmte nodig, een kamertemperatuur van 20 graden is goed.

Zet je de pot warmer, dan gaat het proces sneller. Het geheel duurt zo'n twee tot drie weken.

Je neus is de belangrijkste graadmeter om te weten of de azijn klaar is.

Ruik regelmatig of de inhoud  naar azijn ruikt. 

De geur is natuurlijk niet te vergelijken met een supermarktazijn. Deze fruitazijn is veel zachter 

van smaak, minder zuur: complex en aromatisch. 

Schrik overigens niet 

als je een laagje witte 'drab' boven op je azijn ziet liggen.

Dit is géén schimmel, maar moer en juist een teken dat het super goed gaat met je azijn.

Moer is een ander woord voor droesem, het bezinksel na fermentatie bij wijn. 

Bij azijn gaat het juist bovendrijven.

Als de azijn na zo'n drie weken klaar is, schep je de moer eraf. 

Je kunt de moer bewaren door ze met wat vocht in een bakje in de koelkast te zetten. 

Zo start je (in de winter) makkelijker een nieuwe azijn op.

Zeef de azijn met behulp van een kaasdoek.

Knijp de perenschillen niet uit, dan blijft je azijn troebel.

Schenk de azijn in mooie flessen en bewaar ze op kamertemperatuur.

Ik denk dat ze dezelfde gezonde werking heeft als appelazijn, maar dat ga ik zeker voor je uittesten.

Appel (en peren)azijn toepassingen:

1. als wasverzachter
2. in dressings
3. oplossen in een glas water en opdrinken voor je gezondheid en om af te vallen
4. deppen bij insectenbeten
5. voor de intieme hygiëne
6. in het drinkflesje voor knaagdieren tegen diarree
7. als haarspoeling na een wasbeurt voor prachtig glanzende lokken
8. in mayonaise voor een verfijnde smaak (klik)
9. tegen kalknagels, dep ze twee keer per dag met azijn

Als je dit hele verhaal mooi vindt, maar je stoofpeertjes zijn op, of je hebt gewoon geen zin om zelf azijn te maken, dan heb ik mooi nieuws: 

deze prachtige beugelflesjes met 250 ml perenazijn staan in mijn winkeltje.

Een flesje kost 4,10

Kijk voor meer informatie of meer producten ... hier!

Veel plezier met je perenazijn!

Laurierlikeur

 De Italianen lusten het graag, maar ook wij voegen in winterse stoofschotels of soepen graag een blaadje laurier toe.

Hoewel je het niet kunt eten - je haalt het laurierblaadje er altijd weer uit - geeft het

 een kruidig en niet te evenaren aroma aan je eten.

Wist je dat ze het in Italië zelfs drinken?!

 De laurierblaadjes geven een gifgroene kleur af aan de alcohol zodat je een groene likeur krijgt.

In Sicilië - waar het oorspronkelijk vandaan komt - heeft het de naam Rosorio de Alloro.

Na de zoveelste snoeisessie dit jaar... 

waarbij ik laurierblaadjes aan de buren uitdeelde voor jaren 

en mijn eigen levenslange voorraad gedroogde blaadjes nu eens niet wilde spekken,

 besloot ik ook maar eens laurierlikeur te maken. De naam klinkt in ieder geval als een klok, 

al moet je het niet tien keer achter elkaar zeggen:

laurierlikeur - laurierlikeur - laurierlikeur- laurierlikeur - laurierlikeur - laurierlikeur..... . 

Het maken is me gelukt... het is een prachtig gifgroen likeurtje geworden!

Alle likeuren die ik tot nog toe maakten, behoren maanden te trekken, deze niet!

Binnen twee weken is ze al te drinken! 

Tijd om te laten zien hoe je een prachtig groen drankje kunt maken.

Laurierlikeur

           voor ruim 2 liter

Ingrediënten:

• 60 verse laurierblaadjes (Laurus Nobulus)
• 0,75 l alcohol met een percentage van 90% (géén medicinale!!)
• 1,1 liter water
• 850 g kristalsuiker

Hoe maak ik het klaar:

Neem alleen gave, groene blaadjes zonder schildluis of iets dergelijks. Wees er zeker van dat je de goede soort [Laurus Nobulus] hebt en níet de giftige Prunus Lauracerasus. Was de onbespoten laurierblaadjes goed onder stromend water.

Knip ze daarna met een schaar in drie stukken en doe ze in een ruime pot of fles.

Overgiet met de alcohol en sluit de pot.

Zet de pot weg op een donkere plaats, maar wel bij kamertemperatuur. In een donkere (trap)kast is een goed idee.

Na een dag zag ik de alcohol al helemaal groen kleuren.

Maar laat het voor de smaak een week trekken.

Maak daarna een suikeroplossing door het water met de suiker even te verwarmen.

Zorg dat de suiker volledig in het water is opgelost en laat het mengsel helemaal afkoelen.

  Zeef de laurierblaadjes uit de alcohol. 

Je ziet dat ze ontkleurd, een beetje gelig zijn geworden.

Meng het suikerwater door de donkergroene alcohol.

Ik heb in verhouding wat meer suiker genomen, omdat wij wel van een zoet drankje houden.

Ben je niet zo'n zoetkauw, neem dan minder suiker.

Schenk de likeur over in mooie flessen.

Bewaar de flessen op een donkere plaats of gebruik donkergekleurd glas,

 anders krijg je een gelig drankje en dat zou zonde zijn.

Bewaar ze nog een week zodat de smaken op elkaar ingespeeld zijn.

Drink deze likeur ijs- en ijskoud.

Je kunt 'm ook mengen met mousserende witte wijn of meng het met droge witte wijn als aperitief.

Je kunt deze laurierlikeur ook mengen met verse room, dit mengsel moet je wel gelijk gebruiken, 

het kan niet worden bewaard.

Saluti!!

Stamp-burgers

 Deze lekker-snel-klaar burgers zijn gemaakt van een leftover - dé perfecte manier om je stamppotje 

een tweede leven te geven -  en smaken niet alleen lekker bij de warme maaltijd, 

maar ook prima bij de lunch.

Van de hutspot van een paar dagen terug, maakte ik vandaag deze stampburgers. 

Ik stopte er twee in een pitabroodje met zelfgemaakte chutney:  heerlijk! 

Volgens oudste dochter kan ik dit vaker klaar maken. 

Je kunt natuurlijk elke stamppot nemen waar je een leftover van hebt. Andijviestimpstamp, 

zuurkool-, boerenkool- of wat-dan-ook stamppot. Variëren kan naar hartelust. 

Don't waste food!

Stamp-burgers

       voor 4 burgers

Ingrediënten:

• 300 g hutspot (een leftover)
• 1 eidooier
• 2 el geraspte kaas
• 1/2 groene peper
• versgemalen zout naar smaak
• boter

Hoe maak ik het klaar:

Neem je leftover en meng hier voor een steviger consistentie de eidooier door. Snijd de halve groene peper in hele kleine stukjes en roer deze samen met de geraspte kaas door het mengsel. Breng op smaak met versgemalen steenzout.

Maak je handen een beetje vochtig en vorm vier ronde of ovalen burgers.

Smelt wat roomboter in een gril- of koekenpan en bak de burgers aan beide zijden mooi bruin.

Je kunt deze burgers bij een grote salade geven of in een broodje hamburger met wat patat, 

maar ik at het deze keer als lunch in een pitabroodje.

Je kunt deze burgers, licht aangebakken, ook invriezen en voor een volgende keer bewaren.

Van zichzelf heeft hutspot geen uitgesproken smaak, dus bij deze hutspotburger mag je best

 wat extra smaakmakers gebruiken.

Variaties:

• Je kunt je stampburger voorzien van een korstje door de gevormde burgers door wat losgeklopt ei te wentelen en daarna door paneermeel. Bak ze dan in wat extra boter of olie en niet in de grilpan.
• In plaats van alleen paneermeel kun je er ook gomasio (klik)  of fijngehakte noten door mengen
• Maak gebruik van kruiden of specerijen bij het op smaak brengen van je burger. De smaak wanneer het gebakken wordt, is minder uitgesproken. Denk aan kerrie bij zuurkool, peper bij hutspot, (gerookte) paprika bij boerenkool en gebruik eens ketjap of komijn bij je andijviestampburger... 
• Om wat extra eiwitten binnen te krijgen, kun je ook peulvruchten (gekookt en gepureerd) aan je stampburger toevoegen. 

Maak jij wel eens je eigen vega burgers?

De mogelijkheden zijn eindeloos. Varieer op dit thema zoveel je wilt.

Geniet van je eten en gooi niets weg!

Smudge sticks

Wát heerlijk om met verse kruiden bezig te zijn en oh,

 wat treurig toch dat ik geen geuren kan meesturen.

Deze keer gaan de kruiden niet in het eten, maar gebruik ik ze puur voor de geur: 

ik maakte smudge sticks.  

Smudge sticks??  

Een smudge stick is een bundel kruiden, dicht op elkaar gebonden die je 

net als wierook kunt branden voor een kruidige of zoete geur in huis.

Ik maakte mijn eigen smudge sticks met kruiden en bloemen uit de tuin.

Smudge sticks komen van oorsprong van de Native Indians uit Amerika.

De indianen gebruiken de smudge sticks voor rituele reiniging van plaatsen (ruimtes) en personen.

Wereldwijd gebruiken aanhangers van het Sjamanisme, het Boeddhisme en diverse natuurgeloven hier nog steeds smudgesticks voor.

In meerdere culturen en geloven worden kruiden gerookt en verdampt, denk maar aan wierook in de  Katholieke kerk. 

De Schepper God waar ik in geloof, heeft alles zó prachtig gemaakt: kleuren, geuren, geneeskrachtige en helende werkingen in kruiden en bloemen!!  Ik ben blij dat ik van deze mooi gegroeide kruiden en hun geur kan genieten.

Dus rituele reinigingen doe ik niet met deze smudge sticks, maar ze branden en ervan genieten wel! 

Een ruimte krijgt door geur een bepaalde sfeer en in toilet of badkamer laat het onaangename geuren  verdwijnen en werkt het reinigend....

Natuurlijk is je keuze voor bepaalde kruiden en bloemen belangrijk. 

Lees meer over de eigenschappen en bijzondere werking van elk kruid onderaan dit blog.

Hoe je het ook brandt of gebruikt, ik vond het geweldig om deze sticks te maken. 

Het is niet moeilijk en ècht leuk om samen met een vriendin of met je kind te maken! 

Ook eens doen? Kijk maar mee....

Smudgesticks maken

Benodigdheden:

• takken salie
• takjes rozemarijn
• evt andere kruiden
• bloemen uit de tuin zoals lavendel, goudsbloemen, kruidenbloemen
• evt. gedroogde bloemblaadjes
• dunne draad van 100% katoen 
• schaar

Hoe pak ik het aan:

Oogst de kruiden. Wil je bloemen gebruiken dan kun je ze zowel vers als gedroogd in losse blaadjes gebruiken.

In mijn tuin groeit geen witte salie, terwijl die het meest krachtig is qua geur en door de indianen van oorsprong ook gebruikt werd.

Wil je deze eens proberen? Bij Ekoplaza wordt ze gedroogd in een zakje verkocht.

Ik denk dat het meer lonend is een plantje in je tuin te zetten!

Verzamel alle kruiden en bloemen die je wilt gebruiken en ga er lekker voor zitten.

Knip de kruidentakjes op gelijke lengte: ongeveer 15 cm lang.

Op de foto zie je hier een dillebloem en goudsbloemblaadjes erbij liggen.

Leg de takjes om en om zodat het een stick van gelijke dikte wordt.

Experimenteer lekker  met de geuren en kruiden die je voorhanden hebt.

Gebruik alleen biologisch gegroeide bloemen en kruiden.

Je kunt prima rozenblaadjes gebruiken, maar neem dan rozen uit de tuin en niet

vanuit een boeket uit de bloemwinkel op de hoek ;)

Neem het touw, wikkel het om één uiteinde en zet vast.

Wikkel de draad vervolgens om de hele stick heen

Bij het eind gekomen, wikkel je weer terug 

zorg dat alle kruiden en bloemblaadjes goed vast zitten tussen het draad.

Laat een stuk van ongeveer 20 cm uitsteken en knoop de draad vast aan de stick.

Je kunt op deze manier meerdere smudgesticks maken.

Wat een creatief en ontspannen werkje om te doen... ik wordt hier blij van.

De lange draad die je aan het uiteinde hebt overgelaten, gebruik je om de smudgesticks op te hangen.

Ze moeten namelijk kurkdroog zijn voordat je ze kunt branden.

Hang ze op een droge warme plek in huis.

Duw op de blaadjes en voel of ze knisperig droog zijn. Dit zal na zo'n drie weken zijn.

Het kan zijn dat het touw wat losser is komen te zitten, bind er eventueel nieuw touw omheen.

Nu kun je de smudgestick gaan gebruiken.

Steek de smudgestick aan.

Laat even doorbranden en blaas dan zachtjes de vlam uit.

De stick moet net als wierook gaan smeulen en roken, dan komt de geur uit.

Je kunt er mee door het huis lopen. Natuurlijk moest ik mijn 

kinderen- die zich boven in hun slaapkamers bevonden - even opzoeken 

met de rokende stick in mijn hand.

Maar je kunt de stick ook ergens neerzetten.

Zorg voor een schaal met zand (brandveilig) waar je de smudgestick in kunt laten rusten.

En op deze manier kun je 'm decoratief èn heerlijk geurend op tafel zetten.

Bij mij gaat de smudgestick na tien tot vijftien minuten uit.

Hij brandt niet helemaal door, maar op zich is dat niet erg.

Je kunt 'm elke keer opnieuw aansteken....

Als experiment zetten we er een waxinelichtje bij.

Maar dit kan ik je niet aanraden, het gaat veel te hard.

De geur vermengt zich met kaarsvet en rook en is niet fijn en gezond meer. 

Het is interessant en belangrijk dat je wat meer weet van de werking van kruiden en bloemen 

die je gebruikt.

Ik zet op een rijtje wat ik ervan weet en gevonden heb...

Salie  [Salvia Officinalis]:

Is een uiterst krachtig kruid. Wanneer je het eet is het  bevorderend voor je spijsvertering. Verder is het antibiotisch en heeft het desinfecterende kracht, waardoor het hoestbuien en keelpijn herstelt. Dit is de reden dat ik hoestsiroop van salie maakte (klik)

In deze smudgestick is salie werkzaam met haar etherische oliën die door het verbranden vrijkomen. Deze geur verbetert het concentratievermogen, verwijdert negatieve energie en maakt ruimtes schoon.

Rozemarijn [Salvia Rosmarinus] of [Rosmarinus Officinalis]:

Zoals  aan de naam al te zien is, hoort Rozemarijn tegenwoordig bij de Salvia familie. Is eveneens goed voor de spijsvertering, het is een krachtige antioxidant, goed voor je bloedsomloop en geeft je meer energie. Dit laatste is ook merkbaar bij het roken van de smudgestick: het geeft een optimistische sfeer.

Tijm  [Tymus]

Deze keer heb ik geen tijm gebruikt, maar dit is eveneens een heerlijk geurend kruid wat prima in een smudgestick past. Tijm is helpend bij keelpijn en ontstekingen in de mond , vandaar ook mijn

tijm hoestsiroop (klik) en al brandend (rokend) is het ook goed voor de luchtwegen. Het zorgt voor ontspanning.

Goudsbloem [Calendula Officinalis]:

In de bloembladeren zit etherische olie en de goudsbloem is heilzaam voor lever en gal. Gebruik je het in een zalf, (klik) dan is het wondsamentrekkend en huidherstellend. In deze smudgestick geeft de goudsbloem standvastigheid en liefde.

Lavendel [Lavendula]:

Lavendelbloemen geuren heerlijk, weren motten in je kleding. Lavendel  werkt kalmerend, het brengt balans en liefde en het is zuiverend.

Kamillebloempjes [Matricaria Chamomilla]

Kamille werkt rustgevend, kalmerend en ontspannend. Of je het nu als thee drinkt of brandt in deze smudgestick. Een heerlijk kruid om te gebruiken.

Rozenblaadjes [Rosaseae]:

Rozen staan symbool voor liefde. Er zijn meer dan duizend soorten. In de smudge stick zorgt de roos voor vrede en ze trekt liefde aan.

Munt [Mentha]:

Munt heeft een kalmerende en verfrissende werking.  Heerlijk in de thee, maar ook in deze smudgestick. Waarom niet?!

Dennennaalden [Pineceae]:

Dennennaalden zorgen voor een fijne, kruidige geur en staan symbool voor groei en voorspoed. De geur staat voor geborgenheid in een nieuw seizoen.

Bijzonder om met kruiden en bloemen bezig te zijn.

Ik vind het een ontspannen bezigheid.

Een smudgestick, met daarbij een handgeschreven briefje wat het inhoudt en hoe je het gebruikt,

is een prachtig cadeau aan iemand die je graag het beste wenst!

Heb jij nog kruiden in overvloed in de tuin staan?

Heb ik je kunnen inspireren?!

Kletskoppen

Kletskoppen!

Nee, dit zijn geen mannelijke kletskousen, maar het zijn die uiterst dunne, knapperige koekjes. 

Ze zijn met maar 5(!) ingrediënten in no-time zelf te maken en komen oorspronkelijk uit België.

 

Een heerlijk koekje dus, in meerdere opzichten!

Ze zijn ook een verrukkelijke combi met ijs. Je kunt ze serveren als een stapeltorentje (kletskop -  bolletje ijs - kletskop - bolletje ijs - kletskop - slagroom) en als ze gebroken zijn, roer je ze dóór het ijs.

Echt een favo combi van me (klik)

Kletskoppen

    voor 30 koekjes

Ingrediënten: 

• 50 g roomboter
• 110 g bruine basterdsuiker
• 1/2 tl kaneel
• 50 g bloem
• 40 g amandelen

Hoe maak ik het klaar:

Verwarm de oven voor op 220 graden.

Doe de roomboter met de suiker en kaneel in een beslagkom en mix tot een zacht botermengsel verkregen is. Roer daar met een lepel de bloem doorheen.

Is het mengsel te stevig of vast, voeg dan een lepel water toe.

Hak of snijd de amandelen zo fijn mogelijk.

Rooster de amandelstukjes even in een droge koekenpan tot ze knapperig zijn.

Roer deze door het deeg.

Vorm dan hele kleine balletjes van het deeg, kleiner dan een knikker en leg deze verspreid op een bakplaat. Zorg dat er zeker 8 cm ruimte tussen de balletjes is, ze lopen namelijk helemaal uit.

Je hebt voor de hoeveelheid koekjes wel twee bakplaten nodig.

Schuif de bakplaat in de hete oven en bak de kletskoppen 6 tot 7 minuten.

Ze zullen nog een beetje bubbelen als je ze uit de oven haalt, maar tijdens het afkoelen worden ze 

hard en knapperig.

Haal ze van de bakplaat en laat ze plat afkoelen.

Geniet ervan!

Zó blij met onze Sep!

Hij lust altijd alles wat ik heb gebakken!

Kletskoppen zijn niet zo groot, dus neem er gerust twee of drie... no problem.

 Behalve wanneer iedereen dat doet en ik heel graag wat koekjes de volgende dag had willen serveren.....

Het is weer een tijd geleden dat ik een bakrecept deelde met jullie, maar ondanks al mijn bezigheden heb ik het bakken niet opgegeven hoor! En in de herfstvakantie komt daar helemaal verandering in.

Tot mijn verbazing vindt iedereen het door mij geopperde idee geweldig!

In de herfstvakantie gaan we een heuse bakwedstrijd houden waarbij iedereen een taart of iets van gebak gaat maken. En de jury?! Dát zijn we lekker met z'n allen!

De enige voorwaarde is dat het voor jezelf een nieuw recept moet zijn wat je gaat bakken. 

Ik haal alle boodschappen in huis en heb al diverse watertandende ideeën voorbij horen komen. 

Van een Schwarzwalder Kirsch taart tot een Frambozen droom.... en ik zelf?

Ik ga me òf wagen aan donuts of Zeeuwse bolussen bakken. Ze staan allebei op mijn to-do-list enneh.... hoe moeilijk kan het zijn om de èchte bolussen te bakken, wanneer onze buurman op de camping - een fantastische hobbykok - ze zelfs bakte in zijn caravan?!

Je gaat hier meer van horen!

Potkacheltje voor kille nazomeravonden

Met wat terracotta potten, metaal en enkele waxinelichten maak je binnen anderhalf uur je eigen

 milieuvriendelijke, authentieke kacheltje voor in een kleine ruimte.

Je kan het kacheltje zowel staand als hangend maken en het is perfect voor op de camping 

in het voor-  of naseizoen of voor in een klein vakantiehuisje of boot...

Wanneer je geen andere kachel hebt of wanneer je geen tijd of hout genoeg hebt om een open haard of kachel aan te steken. :)

Even voor alle duidelijkheid, deze vindingrijke DIY komt bij Peter vandaan en voor dat ik het wist, brandde dit kacheltje al. Dus om er een DIY van te maken moest ik het weer even uit elkaar halen en met foto's vastleggen....

Maar het is gelukt!

Potkacheltje

Benodigdheden:

• 3 terracotta plantenpotten in verschillende groottes 17,5  - 13,5 en 9 cm doorsnede 
• 1 terracotta schotel (diameter 17,5 cm)
• draadeind m8 van ongeveer 30 cm
• oogbout, passend op draadeind m8
• 8 carosserieringen 30 mm met gat voor m8
• 8 of 9 moertjes m8
• steeksleutel 13
• ijzerzaagje
• boormachine
• steenboor 10 mm 

Hoe pak ik het aan:

De terracotta potten moeten een gat in de bodem hebben en mogen geen barst hebben. 

Je kunt gebruikte potten nemen, was ze dan goed af en let op of ze niet dof  klinken.

De maten die genoemd zijn, kun je gerust vergroten of verkleinen, als je maar opeenvolgende maten neemt.

Neem het draadeind en draai er een moertje op, iets onder het midden. Leg hierop een ringetje en schuif vervolgens de kleinste maat pot  over het draadeind op het moertje met ringetje.

Leg hierop weer een ringetje en draai er een moertje op vast met de steeksleutel.

Niet té vast anders breekt je potje.

Je eerste potje zit vast, dit is het binnenste potje van de kachel.

Deze zal als eerste verhit worden en de warmte doorgeven aan de andere potten.

Draai 2 cm boven het bovenste moertje een volgend moertje vast op het draadeind. 

Leg hier weer een ringetje op en schuif er de volgende maat pot - van middelste grootte - overheen.

Zorg ervoor dat de rand van de grotere pot een halve cm lager dan de kleinere pot komt te hangen.

Herhaal de eerdere stappen met de laatste en grootste pot.

Boor nu met de steenboor - zonder te kloppen(!) -  een gat in het midden van de terracotta schotel.

Draai nu aan de onderkant van de potten een moertje vast op ongeveer 2 à 3 cm hoogte. 

Eigenlijk afhankelijk van de dikte van de rand van de schotel, dus dat moet je even nameten.

Schuif het ringetje tegen het moertje aan en neem dan de terracotta schotel met gat.

De ring is elke keer de bescherming voor het aardewerk.

Schuif de schotel tegen de ring aan en zet vast met weer een ring en een moertje.

Dit is de onderkant van de kachel waarop de waxinelichtjes komen te staan.

Zorg dat het draadeind niet onder de schotel uitsteekt, anders kan de schotel niet staan.

Zo is je staande (terracotta) potkacheltje klaar voor gebruik.

Het werkt heel simpel: je steekt 4 tot 6 waxinelichtjes aan. 

De warmte van de kaarsvlammetjes stijgt op, in de kleinste, binnenste pot.

Deze houdt de warmte vast en geeft haar door aan de volgende pot die het vervolgens 

weer doorgeeft aan de buitenste en grootste pot.

De warme lucht tussen de potten zorgt voor isolatie en houdt de warmte vast.

Na een half uur zijn de potten goed op temperatuur en ready om een kleine ruimte te verwarmen.

Bij ons steeg de temperatuur 2 graden.

Je mag niet verwachten dat je een huisje of kamer vanaf het vriespunt op heerlijk aangename temperaturen krijgt. Dat is niet reëel. Maar de temperatuur vasthouden, ook als je gaat slapen of een paar graden verhogen behoort zeker tot de mogelijkheden. 

En natuurlijk hebben we niet één maar wel twee van deze potkachels.

Als je de kachel wilt ophangen kan dit namelijk ook. Draai aan de bovenkant de oogbout op het draadeind vast. 

Draai een haak in het plafond of in een balk en hang vervolgens de potkachel op.

Draai voordat je hem hangend in gebruik neemt de schotel om.

Draai dus even het onderste moertje en ringetje los en vervolgens weer vast.

De waxinelichtjes kunnen op deze manier beter blijven staan en glijden er niet af.

Let goed op!

Hang hem niet op een plek waar je onderdoor loopt of met je hoofd tegenaan kunt stoten.

Natuurlijk heb ik hier geen ervaring in - echt niet ;( -, maar het zou niet handig zijn om er tegenaan te stoten als 't ie brandt.

Omdat warme lucht altijd stijgt, heeft deze hangkachel vooral een bijfunctie om te verwarmen...

Deze kleine potkachel staat natuurlijk ook heel gezellig!

Brandt eens waxinelichtjes van bijenwas, deze produceren bijna geen rook,

hebben een gunstige invloed op het ademhalingsstelsel en zijn ontzettend duurzaam.

Geniet van sfeer, warmte en gezelligheid deze herfst en blijf gezond!