Pastei met aardperen

 Ken je 'm? De aardpeer?

Men noemt het een vergeten groente, maar eenmaal geplant in je tuin 

vergeet je 'm nooit meer en kwijtraken doe je 'm ook niet meer. 

Dit jaar heb ik al twee volle emmers aardperen geoogst, maar dat is 

nog maar 20% van alle verwachte aardperen. Ze groeien momenteel onder en 

aan beide zijden van de schutting. En dat is niet handig. 

De groeikracht is bewonderswaardig, dát wel... maar niet echt handig.

De schutting verbuigt, stoeptegels wippen omhoog en de kas aan onze kant van de schutting 

blijft ook niet lang heel als de aardeperen hun gang mogen gaan.

Dus houd je vast: er komen nieuwe aardpeerrecepten aan. Want eerlijk is eerlijk... 

ik moet ze eigenlijk wel een soort van kwijtraken. Lees: opeten!

Het knolletje zelf is aromatisch, nootachtig van smaak en licht oliehoudend.

Echt de moeite waard om eens te proeven.

Maar door de aanwezige inuline kan het ook licht prikkelend op je darmen werken. 

Ik ga maar niet uitleggen wat er dan kan gebeuren.

Het eerste nieuwe recept is een vegetarische pastei!

Een beetje spannend want zonder vooraf te proeven, maakte ik deze pastei en 

zette 'm speciale gasten voor. 

Uhm..... zal ik ze voor het eten of achteraf waarschuwen voor de mogelijke werking

 van de aardperen op de darmen? 

In ieder geval schoten de foto's er een beetje bij in.

Maar lekker dat de pastei was!!

Pastei met aardperen

       voor 6  personen

Ingrediënten:

• 500 g aardperen
• 3 el olijfolie
• 2 rode uien
• 2 teentjes knoflook
• 1 liefst bio sinaasappel
• 150 ml rode wijn
• 2 el bloem
• 300 ml groentebouillon
• versgemalen zeezout 
• versgemalen peper
• 500 g tofu
• 300 g vega kipstukjes
• 150 g roomkaas
• 2 x een rol vers bladerdeeg (of 12 diepvriesplakjes)

Hoe maak ik het:

Maak de aardperen schoon. Schillen hoeft niet. Boen ze goed schoon en snijd in stukken van zo'n 1,5 cm.  Pel en snipper de uien. Verhit de olie in een hapjespan, pers de knoflook er boven uit, 

voeg de uien toe en fruit zo'n drie minuten. Voeg de stukken aardpeer toe. 

Schil de sinaasappel heel dun, zonder het wit en voeg de sinaasappelschil toe, 

samen met de rode wijn.

Laat de wijn volledig verdampen onder regelmatig roeren.

Maak de bouillon en zet klaar.

Roer de bloem door het mengsel. Voeg scheut voor scheut, 

onder voortdurend roeren de bouillon toe.

Snijd de tofu in blokjes. Voeg de tofu en de vegetarische kipstukjes toe.

Doe het deksel op de pan en laat 10 minuten sudderen.

Roer er dan de roomkaas door en breng op smaak met peper en zout.

Laat nog twee minuten pruttelen.

Verwarm intussen de oven voor op 200° C

Bekleed een bakplaat met bakpapier.

Leg hier zes plakjes bladerdeeg op en bevestig de randen aaneen.

Je kunt ook vers bladerdeeg op rol nemen. Prik gaatjes in de bodem.

Schep hier de vulling op.

Dek af met een rol vers bladerdeeg, of maak zelf een lap deeg van zes 

plakjes diepvriesbladerdeeg.

 

Kneed de randen van de onder- en bovenkant samen. Snijd eventueel bij.

Met wat overgebleven deeg kun je een vlecht maken om de rand mee af te werken

of een andere versiering maken.

Snijd in het midden een klein deegstukje uit, zodat de stoom kan ontsnappen tijdens het bakken.

Een rondje, hartje of om het even welke vorm. 

Ook hier kan weer een deegversiering naast zoals een paar blaadjes of bloemetje.

Bak de pastei in de oven in ongeveer 30 minuten gaar en goudbruin.

Eventueel bestrijk je met een losgeklopt eitje de bovenkant 

voor een extra goudbruin en glanzend resultaat.

Haal de pastei uit de oven en serveer gelijk.

De gasten waren zwaar onder de indruk en misten geen vlees

Dit is echt een heerlijke manier om aardperen te bereiden.

Een succesvol recept dus.

En er komen meer aardpeer recepten aan.

Houd je van pastei?

Check dan ook eens deze Surinaamse vega pastei!

Hazelnootschuimgebak

 Vorig jaar won hij onze thuisbakwedstrijd ermee, dit jaar bak ik ze speciaal voor zijn verjaardag!

Ik heb het over deze overheerlijke hazelnootschuimgebakjes en over mijn lief!

Eiwit en hazelnoten zijn de hoofdingrediënten van deze overheerlijke patisserie.

En... ik bak ze niet zomaar,  mijn voorbereidingen begonnen al eind van de zomer. 

Wát heb ik een hazelnoten geraapt! Het was een mastjaar èn geweldig hazelnootjaar!

En avondenlang heb ik hazelnoten gekraakt.

Ik maakte van een deel van de geraapte hazelnoten nougatine, van een ander deel

 maakte ik hazelnootspijs en de overige hazelnoten gaan in deze 

heerlijke hazelnootschuimgebakjes. Voor de verjaardag van mijn lief!

Wat ik ook deed is ingevroren eiwitten gebruiken. In het voorjaar leggen onze kippetjes 

in overvloed en probeer ik diverse oude bewaarmethoden uit klik!.  

Nu de kippen niet meer leggen, gebruik ik deze ingevroren eiwitten om ze op te kloppen 

tot schuimige meringues.

Andersom kan natuurlijk ook. Gebruik je eiwitten voor deze gebakjes, vries dan de dooiers in. 

Later goed te gebruiken in bijvoorbeeld homemade mayonaise.

Genoeg bespaar- en bewaartips... op naar die overheerlijke schuimgebakjes.

Het lijkt veel werk, maar eigenlijk valt het best mee!

Hazelnootschuimgebakjes

    6 stuks

Ingrediënten:

• 100 g rauwe hazelnoten + 6 losse
• 100 g poedersuiker
• 20 g maiszetmeel
• 4 kleine eiwitten
• draaitje versgemalen zout
• 75 g fijne kristalsuiker + 60 g
  
• 400 g slagroom
• 2 zakjes klop fix
      verder nodig
  
• 100 g nougatine
• slagroomspuitzak

Hoe maak ik het:

Begin met het verzamelen en kraken van de hazelnoten. Je kunt ze natuurlijk ook kopen. Rooster ze enkele minuten in de koekenpan voor een intense smaak.

Heb je nog bruine velletjes om de noten? Wrijf ze warm uit de pan even krachtig in een theedoek zodat die loslaten. Hoewel het niet erg is wanneer er nog bruine velletjes blijven zitten.  Laat de hazelnoten goed afkoelen en maal ze grof in een notenhakselaar. 

Voeg de poedersuiker toe en het maiszetmeel of maizena en maal even door elkaar.

Bak de meringues. Klop de eiwitten samen met een draai zout goed stijf.

 Dit blijkt geen enkel probeem, al komen de eiwitten uit de vriezer. 

Voeg lepel voor lepel 75 g fijne kristalsuiker toe.

Voeg tot slot het hazelnootmengsel toe en schep dit er luchtig doorheen.

Verwarm de oven voor op 160° C.

Doe het mengsel in een spuitzak met grote opening.

Teken twaalf cirkels van 6 cm doorsnede op een stuk bakpapier.

Spuit het eiwitmengsel in cirkels 

van zo'n 2 cm hoogte. 

Schuif een bakplaat met de eiwitcirkels in de voorverwarmde oven en laat 40 minuten

 uitdrogen en bakken. Ze mogen best een beetje bruinen of een scheurtje hebben. 

Dat zie je straks niet meer. Ze mogen niet te hoog zijn. 

Dit kun je na het afkoelen een beetje bijsnijden.

Haal de meringues uit de oven en laat volledig afkoelen.

Klop de slagroom stijf met de overgebleven 60 g suiker.

Voeg de zakjes klop fix toe.

Doe de slagroom in een spuitzak en spuit een grote toef aan de bovenkant van een meringue. 

Leg een tweede, even grote meringue op de kop er bovenop.

Aan zowel de onder- als de bovenkant van het gebakje, zie je de platte onderkant van de meringues.

Voor de volgende stap is het handig wanneer je een extra handje hebt. 

Draai de dubbele meringue rond en spuit slagroom op de zijkanten. 

Smeer af tot een gladde laag.  Doe de nougatine in een diep bord.

Druk het gebakje rondom in de nougatine 

zodat de zijkanten bedekt zijn. 

Spuit zigzaggend de slagroom op de bovenkant van de gebakjes. 

Jongste dochter deed het 'spuitwerk'....

De kers-op-de-taart is hier natuurlijk dé hazelnoot.

Wát een verrukkelijk gebakje! 

Ik was nog bezig met de decoratie terwijl er al hongerige mensen binnendruppelden.

Natuurlijk wilden ze allemaal proeven, zodat de hazelnootschuimgebakjes - eenmaal gemaakt -

 binnen 5 minuten op waren.

En eigenlijk was dat ook precies de bedoeling!

Je kunt ze  niet lang bewaren, dus dát kwam goed uit. 

Maximaal een uur in de koelkast anders zakken ze in.

Oh, wat vielen ze goed in de smaak!

Dit hazelnootschuimgebak-feestje was een succes!

Patisserie met zelf geraapte hazelnoten! Hóe leuk is dat! 

Geglazuurde appellolly

De volle oogstmand met appels raakt nog lang niet leeg. Tijd voor een vrolijk, zoet idee.

We voegen een laagje suiker toe, het appeltje binnenin blijft gezond!

In Duinrell en op de kermis zie je ze vaker: appels op een stokje met 

een knalrode glazuurlaag, gedipt in discodip. 

Van de week vroeg ik oudste zoon of hij nog wist dat we die wel eens snoepten. 

Zijn antwoord klonk als een echo van wat ik toen wel vaker zei: 

"Nee, die vond je veel te duur! Die heb ik nooooit gegeten!"

Oh ja, da's waar! Een appel van vijf euro op een stokje kopen... 

dát vond ik niet zo'n goed idee.

Maar zelf maken kan natuurlijk best, is gezonder en veel leuker!

De glazuurlaag die ik maak, krijgt zelfs nog een heleboel extra fruit mee.

Ook een leuk idee voor een 'gezonde' traktatie!

Appellolly  met discodip

    voor 5 - 6 appellolly's

Ingrediënten:

• 5 - 6 kleine, mooie biologische appels
• 100 g discodip
• 50 g bramen of frambozen (mag uit de diepvries)
• 100 g poedersuiker
     verder nodig:
• houten prikkers
• staafmixer
• evt blok oase
• aluminiumfolie

Hoe maak ik het:

Was de appels en boen ze goed schoon. Kleine plekjes of oneffenheden kunnen we voor deze lolly's niet gebruiken, dus kies gave appels uit, met steeltje. Omdat je ze met schil eet is het ook fijn als ze biologisch zijn!

Neem de bramen of frambozen. Uit de diepvries is een prima optie wanneer ze niet meer vers verkrijgbaar zijn. Doe ze in een hoge kom en voeg het poedersuiker toe. Mix ze met een staafmixer of keukenmachine fijn en glad. Je hebt nu een soort dikke, mooi rode glazuurlaag. Het wordt wat dikker als je deze een paar uur van tevoren maakt.

Doe de glazuur in een ondiep schaaltje. Doe de discodip in een diep bord.

Steek de houten prikker vanaf onder door het klokhuis heen tot vlak bij het steeltje.

Dip de appel  in de frambozenglazuur

en zorg dat alle kanten bedekt zijn, ook het steeltje.

 Wentel de nu plakkerige appel in de discodip. 

En wow! Klaar is je feestelijke appellolly!!

Wie zegt hier nu 'nee' tegen?!  En eindelijk mogen mijn  - inmiddels volwassen - kinderen 

zo'n feestelijke appellolly waar ze vroeger zo verlangend naar keken.

Deze appellolly eet je het liefst lekker vers gedipt! 

 Er zitten geen andere E-nummers in dan wat er in de discodip zit. Dus de glazuur is 

niet alleen lekker en gezond, maar ook minder plakkerig dan je gewend bent.

Het kan er in het begin een beetje afdruipen.

Wil je de appellolly's bewaren? Doe dit dan in de koelkast op de volgende manier:

Bekleed een blok oase met aluminiumfolie.

Zet deze op een groot bord. Prik de appellolly's erin en zet koel.

Zo kun je ze een prima een paar dagen bewaren.

Geniet van deze lekkere zoete appels! Zo vinden kinderen - en ik - ze onweerstaanbaar!

En je kent het spreekwoord... an apple a day, keeps the doctor away! ;)

Kweepeermuffins

 Eerder dit najaar deelde ik mijn recept van geroosterde kweeperen. 

Gebruik één zo'n geroosterde peer in deze lekkere kweepeermuffins.

Muffins zijn eigenlijk altijd een goed idee! Zachtzoet, lichtvochtig met

een lekkere bite en een dun krokant korstje kun je er allerlei

soorten fruit of andere vulling aan toevoegen. Ze zijn makkelijk te maken.

Van elk moment van de dag maak je in een handomdraai een muffinmoment!

Kweepeermuffins

    voor 12 -16  muffins

Ingrediënten:

• 1 geroosterde kweepeer (zie
• 150 g roomboter
• 150 g bruine basterdsuiker
• 1 tl kaneel
• 1/2 tl gember
• mespunt kardemom
• mespunt anijszaadpoeder
• mespunt piment
• 2 draaitjes versgemalen peper
• 3 eieren
• 2 el oranjebloesemwater
• 100 g bloem
• 35 g volkorenmeel
• 15 g wijnsteenbakpoeder

Hoe maak ik het klaar:

Zorg dat je geroosterde kweeperen hebt klik! Eenmaal gemaakt kun je deze zo'n tweeenhalve week in de koelkast bewaren. Je kunt ze ook invriezen of wecken. Neem één geroosterde peer en snijd deze in kleine blokjes.

Verwarm de oven voor op 180° C.

Mix de roomboter op kamertemperatuur, samen met de basterdsuiker tot een luchtig mengsel. 

Voeg de specerijen eraan toe. Je kunt ook een lepel koekkruiden nemen. 

Mix de eieren stuk voor stuk

 door het beslag en voeg het volgende ei pas toe als het vorige ei volledig is opgenomen.  

Voeg het oranjebloesemwater toe en mix door. Vermeng de soorten meel en het bakpoeder en 

voeg lepel voor lepel toe. Voeg op het laatst de fijngesneden blokjes geroosterde kweepeer toe.

Vet een muffinvorm in met wat zonnebloemolie en schep het beslag in de vorm

 voor ongeveer driekwart.

Schuif de muffins in de voorverwarmde oven en laat in zo'n 20 minuten gaar en 

goudbruin bakken. Laat een beetje afkoelen en.... snoepen maar!

Nog een klein beetje warm zijn ze verrukkelijk!

En niemand hier in huis had zin in muffins, dus ze waren lekker voor mij!

Oeps! Voor ik er erg in had, at ik er drie achter elkaar.

Genieten met een hoofdletter!

Oh ja... en dit is nóg niet mijn laatste kweepeerrecept van dit jaar.

Voor inspiratie met alle andere kwee-ideeën, klik hier!

Paddenstoelen- of kabouterpoeder

Tjonge... we komen er maar niet uit. 

Ik maalde en mixte deze week dit smaakvolle umamipoeder,

gemaakt van wilde paddenstoelen, maar wat is een goede naam - en pakkende titel -

die ook de lading dekt?

Een poeder gemaakt van gedroogde paddenstoelen kun je paddo-poeder noemen, 

maar krijgt hierdoor ook een andere lading (...)

Toverpoeder, magisch poeder of heksenpoeder... ik hou niet zo van deze namen.

Paddenstoelen mogen mysterieus zijn en we weten er nog lang niet alles van,

maar het heeft niks met toverij te maken.

Umamipoeder gaat alleen over de smaak.

Kabouterpoeder klinkt wel sprookjesachtig.

Dat werd dus stemmen! Maar zelfs toen kwamen we er niet uit, 

want er waren geen 'meeste stemmen gelden'.

Laat ik eerst maar eens beschrijven hoe ik dit poeder maak en 

waarvoor het gebruikt kan worden.

Kun je daarna zelf bedenken wat je een goede naam vindt.

Ik kreeg een stuk zwavelzwam mee van mijn werk. 

Niet iedereen in Archeon is even gek op paddenstoelen eten en dus mocht ik 

een zwavelzwam - ook wel chicken of the woods genoemd - meenemen. 

Met mijn planning ging iets niet goed en dus bleef de zwam liggen.

Als zomerpaddenstoel droogde ze vanzelf in, gewoon op het aanrecht.

Gee probleem want bijna alle paddenstoelen kun je drogen waardoor ze lang houdbaar worden.

En toen maakte ik er dus poeder van.

Kabouterpoeder? Umamipoeder? Paddo-poeder? 

Paddenstoelenpoeder                                                                                                            

Ingrediënten:

• 

  Paddenstoelen zoals oesterzwam, chicken of the wood, etc
     verder nodig:
• Notenhakselaar
• Koffiebonenmolen

Hoe maak ik het:

Neem verse paddenstoelen, veeg ze schoon met een stukje keukenpapier. Was paddenstoelen nooit met water! Je kunt wildgeplukte of - wanneer dat een brug te ver is -  van de markt gekochte paddenstoelen nemen.

 De hoeveelheid maakt niet zoveel uit. Laat de paddenstoelen drogen in een voedseldroger of in de oven op 60°C. Dit duurt een uur of acht, afhankelijk van de soort paddenstoel en hoe groot je de stukken snijdt. 

Laat de paddenstoelen drogen tot ze knapperig zijn. Ze bevatten nu geen vocht meer waardoor de voedingsbodem voor schimmels is weggenomen en je product jarenlang houdbaar is. 

De gedroogde paddenstoelen gaan we fijnmalen tot poeder. Zó neemt ze bijna geen ruimte in en is  ze makkelijk in gebruik.

Gebruik het bakje van de notenhakselaar en maal de paddenstoelen tot een grof poeder.

Ik hield nog behoorlijk grove korrels over. Voor een echt fijn poeder maalde ik het daarna

in een koffiebonenmolen. Deze kocht ik speciaal om gedroogd voedsel

tot extra fijn poeder te kunnen malen.

Dit kost je ongeveer een halve minuut.

Doe het poeder in een schone,  goed afsluitbare pot en

bewaar op een donkere plek op kamertemperatuur.

Het paddenstoelenpoeder kan enkele jaren bewaard blijven.

Let op bij champignons! Die trekken makkelijk vocht aan, ook als de pot

gesloten is. Controleer dit poeder regelmatig.

Hoe gebruik je dit paddenstoelenpoeder?

Het is lekker als toevoeging in het eten. Denk aan stoofschotels, wild,

risotto of in de soep.

Het geeft een krachtige umamismaak aan je eten.

Het kan zelfs gedeeltelijk zout vervangen...

Ik proefde het poeder met een paddenstoelen cup-a-soup.

Men neme 3 gedroogde paddenstoelen naar keuze,

1 tl paddenstoelenpoeder, 1/2 tl kruidenzout en kokend water.

Meng de droge ingrediënten door elkaar in een mok, overgiet met kokend water en

 klaar is je warme opkikker!

Je ziet 't: dit paddenstoelenpoeder is een aanwinst in de keuken.

Alleen die naam...  Wat vind jij?

Ik heb het vooral paddenstoelenpoeder genoemd.

Is kabouterpoeder niet ook een leuke vondst?

Of....?!

Enneh... zelf eens paddenstoelen wildplukken?

Ga morgen of overmorgen met me mee op wildplukavontuur.

Lees er hier! meer over.

Vijgentaartje met hazelnoot

Was ik toch iets te vroeg met het delen van het recept van de gekonfijte groene vijgen  klik, 

want ineens waren er een heleboel niet meer groen, maar donkerpaars, zacht en rijp. 

Ik werd erop geattendeerd door de kwetterende spreeuwen in de vijgenboom. 

Heel gezellig klonk het, maar ondertussen werd er in een heleboel rijpe vijgen gepikt.

Ik gun ze best wat, die spreeuwen maar om nu alle vijgen van mijn winteroogst op te eten gaat te ver.

Nog licht in het hoofd van de griep, wilde ik wat vijgen redden: 

vijgen om te drogen  (zie mijn winkeltje: ze zijn te koop!), zó op te snoepen en 

wat vijgen voor in een nieuw taartje.

Een vijgentaartje met hazelnoten, want ook hazelnoten vond ik dit najaar in overvloed.

En het is me gelukt!

Dit taartje is snel gemaakt en is 't geen plaatje?!

Zorg dat je zelfgemaakt spijs hebt staan.

Het liefst van hazelnoten, want die combineren heerlijk deze herfst met de vijgen.

Snel vijgentaartje met hazelnoot

     voor 8 -10 personen

Ingrediënten:

• 7-8 kleine vijgen
• 1 rol vers bladerdeeg 
• 200 g hazelnootspijs
• 20 g hazelnoten
• 40 g bloem
• 1 ei
• 50 g boter
     verder nodig
• poedersuiker
• bakpapier
• blindbakvulling

Hoe maak ik het klaar:

Red de vijgen! Heb je geen hazelnootspijs? Maak dan het volgende halve recept  klik . Of gebruik amandelspijs uit de winkel

Verwarm de oven voor op 200° C.

Rol de lap vers bladerdeeg uit.

Neem een ronde bakvorm van 24 cm doorsnede of een langwerpige vorm van 15 x 25 cm.

Vet de vorm in, bekleed eventueel met bakpapier en druk het bladerdeeg erin. Snijd de randen bij en prik gaatjes met een vork erin.

We gaan het bladerdeeg eerst bijna gaar en knapperig bruin bakken met een blindbakvulling.

Hier heb ik sojabonen gebruikt, je kunt ook andere bonen of rijst gebruiken.

Heel belangrijk is dat je op het deeg bakpapier doet en daar de blindbakvulling op stort.

Heb jij dat ook wel eens gehad dat je de bonen of - nog erger - rijstkorrels naderhand 

uit het deeg moest pulken? Da's geen goed idee, op deze manier voorkom je dat!

Zet de vorm in de voorverwarmde oven en bak 15 minuten.

Laat even afkoelen en verwijder de blindbakvulling.

Maak ondertussen de vullling.

Smelt de boter in een klein steelpannetje. Schep de hazelnootspijs in een kom en 

vermeng met de bloem en het losgeklopte ei. Roer er ook de gesmolten boter 

door tot een smeuiig geheel.

Schil de vijgen en halveer ze.

Schep de spijsvulling op de bladerdeegbodem in de taartvorm.

Leg daar de gehalveerde vijgen op met het snijvlak aan de bovenzijde.

Druk ze licht in de vulling en bestrooi met de gepelde en gehalveerde hazelnoten

Zet de taart opnieuw in de warme oven en 

bak tot de vulling gaar is in ongeveer 25 minuten.

Laat afkoelen en haal de taart uit de vorm.

Bestrooi met poedersuiker.

Snijd in punten en serveer.

Deze taart is het allerlekkerst op de dag zelf.

Maar Cora - fan van vijgen - vond 'm een dag later ook nog 'mjammie'.

Dus hierbij het recept van het goedgekeurde, snelle vijgentaartje met hazelnoten!

Geniet ervan!

Rozenbottellikeur

Na de bloei van rozen rijpen er rozenbottels, de natuurlijke, vlezige vruchten van de roos.

 Deze groei is vergelijkbaar met andere fruitstruiken of -bomen.

En zoals alle - wilde - rozen eetbaar zijn, zijn ook de bottels eetbaar.

Ergens op mijn to-do-lijstje staat het maken van rozenbotteljam, maar dát schijnt zo'n klus te zijn

dat ik daarvoor terugschrik en het idee maar weer onderaan de lijst zet.

Rozenbottelthee is veel makkelijker te maken: lekker en gezond om te drinken.

Bijna nog makkelijker is het om er likeur van maken!

Het enige wat je nodig hebt is geduld. Want in de fles stoppen is zó gedaan, 

maar wachten tot 'ie klaar is, duurt even.

Je hebt heel veel verschillende soorten bottels: platte, ronde, dunne en dikke.

En allemaal zijn ze te gebruiken voor rozenbottellikeur.

Rozenbottellikeur

     

Ingrediënten:

•  275 g rozenbottels
• 525 ml wodka
• 100 g suiker

Hoe maak ik het:

Was de rozenbottels goed. Verwijder kroonblaadjes en steeltjes.

Duw de rozenbottels in een fles met ruime halsopening.

Doe de suiker erbij en schenk de wodka erop.

Sluit de fles goed af, de alcohol moet erin blijven. 

Zet de fles op kamertemperatuur weg en laat de smaken in elkaar trekken.

Zwenk regelmatig zodat de suiker oplost in de drank.

Wanneer dat gebeurt is de likeur bijna klaar om te zeven.

Dit duurt zo'n drie tot vier weken.

De wodka is inmiddels licht oranje-roze gekleurd van de bottels.

Zeef de rozenbottels eruit. Deze zijn niet meer te gebruiken, dus mag je ze wegdoen.

Schenk de likeur in een mooie fles en voorzie van een label.

Ik kocht een bijzondere fles bij de tweedehandswinkel.  Ik vond de dop een beetje raar, 

 

tot ik vandaag wat beter keek. Zó leuk: een dansend paartje... 

Ze zwieren bijna de fles af: mooi detail voor deze likeur.

Bewaar de likeur op een donkere plaats.

Drink on the rocks of puur.

Cheers!