Kippenhok met moestuindak

Afgelopen week was er een heus vreugdevuur in onze tuin waar te nemen. Het knetterde en rookte dat het een lieve lust was.

Misschien kan ik echter beter spreken van een rituele verbranding. Het was een zwoele avond dus voor de warmte stookten we geen vuur. Nee, we gingen inderdaad iets verbranden....... ons oude kippenhok.

Hier zie je nog maar een half hok, de rest wàs al weg. Het dak is al een keer vastgezet met spijkers, een keer met schroeven, een keer met lijm en nu valt er wéér een stuk naar beneden......

Al tijden wist ik dat het hok weg moest. In september vorig jaar was ik daar al zo van overtuigd dat ik, heel voorbarig, het hok op Marktplaats had gezet (het zag er toen nog redelijk uit!). Vervolgens een geïnteresseerde koper aan het lijntje hield en uiteindelijk bakzeil moest halen en moest opbiechten dat we ons oude kippenhok zelf nog even nodig hadden. Mijn lief zou namelijk een nieuw hok maken, maar dat was niet één, twee drie gerealiseerd.
Allereerst moesten we het natuurlijk eens worden over het ontwerp. En geloof me: alle mogelijkheden liggen open als je een man hebt met gouden handen. Wel eens moeilijk kiezen.....
Allereerst kwam het idee om een nieuw kippenhok te maken in de vorm van een groot, stenen ei. Mallen werden gemaakt, beton werd geroerd, gegoten en gesmeerd.....
Maar helaas, het middengedeelte van het hok werd te log en te zwaar en brak telkens.

Ach, dan moet je het plan ook los kunnen laten......

En toen verscheen er twee weken geleden opeens een behoorlijke stapel hout in de tuin. Gratis, een collega deed het weg. Mijn lief kreeg een plan........
En ik ook........ voor het nieuwe kippenhok!!
Maar zoals een langs wandelende buurtgenoot  zei: "Ja, maar bij jullie moet het wel apart zijn, hè?!"

En dát is zo!
Mijn lief maakte van al dat losse hout een stevig, rechthoekig kippenhok.
Zo op het oog behoorlijk saai.

Want........ het moest aan een aantal eisen voldoen.

1. Er moet een apart  legnest komen. In het oude hok vielen veel eieren naar beneden (en kapot!), omdat de kippen op het te smalle zoldertje hun eitjes verkozen te leggen. Dus een legnest is een eerste vereiste!
2. Daarnaast moet het hok goed schoon te maken zijn, maar vooral wil ik geen ruimte bieden aan kippenmijten en bloedluizen.  Die waren in het oude hok in ontzettend grote getale aanwezig, vandaar ook de rituele verbranding. Deze parasieten zitten in kieren en naden en planten zich met warmere temperaturen razendsnel voort. Ze veroorzaken voor de kip overlast èn soms zo erg dat de kip er echt ziek van kan worden.
3. En de derde eis moet voldoen aan het gezegde: "het oog wil ook wat". De hoek van de tuin waar de kippen wonen, ziet er al niet uit door hun gescharrel en gegraaf (Ja, eerlijk, het zijn net varkens!), dus er moet wèl een heel leuk hok staan..... èn apart graag!

Het nieuwe kippenhok voldoet zeker aan de laatste eis...... het is een kippenhok met moestuindak!!!
Aan de bovenkant zie je geen mooi schuin dakje compleet met dakleer...... nee!
Het is een plat en verdiept dak. En òp of  beter gezegd in  dat platte dak, komt tuinaarde en daarin komen planten.

Hieronder volgt een serie foto's met wetenswaardigheden en tips in het proces 'kippenhok zelf maken'.
Wil je zelf ook dit kippenhok maken? Kijk en lees mee.

Van losse planken tot prachtig nieuw kippenonderkomen!

Ik bedoel natuurlijk: drive-in kippenwoning (bij regen spel je: 'drijf- in'), met broedkamer en moestuindak.

Het allereerste begin met  alleen het frame, staat niet op de foto.

Mijn lief heeft een behoorlijk hoog werktempo, waar zelfs het foto's-maken van mij,  niet tegenop kan!

De wanden van het kippenhok en het legnest zijn gepotdekseld. Bij het dakje van het legnest kun je dit duidelijk zien.

De hele voorkant is hier nog open, nu worden de deurtjes bedacht en gemaakt.

En eerlijk gezegd is er niet genoeg hout om de hele voorkant dicht te maken.

Gelukkig hadden we deze keer geen vaststaande bouwtekening, dus afhankelijk van de voorraad hout, werd het hok naar goed inzicht gemaakt, maar ook gerust weer aangepast.

Met twee deurtjes kan de hele voorkant open en voldoet dit aan onze eis om het hok goed schoon te kunnen maken. Je moet er bij kunnen.

Omdat het hout gratis was, kost het beslag nog het meest. Die scharniertjes en kantschuifjes kostten zo'n tien euro.

Het hok staat op hoge poten. Dan kunnen de kippen onderin droog staan bij regen.

Natuurlijk komt aan de onderkant van de houten poten bescherming.

Mijn lief bevestigde daar rubberen stootknoppen, die je normaal gesproken bij deuren ziet om schade aan deurkruk of muur te beperken.

Onderaan de poten zorgen ze dat het vocht niet omhoog, het hout in trekt. In plaats daarvan kunnen de poten door de wind gedroogd worden.

En dit is dé aparte twist aan het hok: het moestuindak!

Zo moeilijk is dat niet.  Het is gewoon een vierkante meter tuin op hoogte.

 De bodem kan er overigens niet uit.

Zal ook nooit nodig zijn, als er eenmaal een daktuin in geplant is!

Hier het verdiepte dak, natuurlijk met een overloopje erin.

Voor dit gat komt grint of grove kiezels, waardoor straks met het teveel aan water niet ook de aarde wegspoelt!

De bodem zit er in. En waar komt nu opeens die mooie, slanke zitstok vandaan?

......ff snel gedaan.....

Mijn oudste zoon timmerde zelf het trappetje voor de ingang. Beter gezegd: hij schroefde alles met de accuboor. Leuk gereedschap èn  wat wordt hij al handig! Mijn bijna 13-jarige.... :)

Met speciaal bevestigingslatje aan de achterkant, zodat het trapje niet naar beneden schuift of los komt.

Daarna kon ik meehelpen: schuren!

Mijn favoriete klusje........ dus niet!

Gelukkig scheen het zonnetje lekker en hielp iedereen mee.

En het hoeft niet helemaal glad. Vooral de randen en hoeken moeten goed geschuurd worden, de scherpe kantjes afgerond. De platte vlakken mogen robuust ruw blijven

We willen straks met eieren rapen niet elke keer een splinter uit iemands hand halen.

En schuren is belangrijk voor het hechten van de beits.

We hebben speciaal transparante beits besteld (goedkoper dan in de doe-het-zelf winkel en gratis bezorgd), maar is dít nu transparant?

Het wordt honingkleurig geel.....

Ach......  het is niet lelijk!

Eigenlijk zijn twee lagen beits beter als bescherming voor het hout. Maar helaas, het blik bevat niet meer beits....... we konden niet zo zuinig smeren door de ruwheid van de planken.

Om ook aan de tweede eis te voldoen, dat het hok geen broedplaats voor mijten en bloedluizen wordt,  wilde ik eigenlijk eerst een hok van steen (dat betonnen ei dus) of anders met zo min mogelijk kieren en naden.  Oei, dat is moeilijk met grof hout, wat ook nog eens gepotdekseld is.

Maar gelukkig is daar een oplossing voor: mijn lief heeft alle naden en kieren aan de binnenkant van het hok, netjes glad afgekit. Lijkt me voorlopig afdoende!

En dit is alweer het laatste klusje!

Daarom.........

mogen de jongens het oude hok slopen!

Ja, dát kunnen ze goed!

Met de hamer en een koevoet.

Hier de rituele verbranding! Al het oude hout en vooral: hout dat vergeven is van de mijten en luizen, zó het vuur in! Naast de vuurkorf hadden we ook de buitenkachel nog aangestoken.

Wát een vreugdevuur!

En dan krijgen de dames Kip en Pepper, de haan, hun nieuwe onderkomen.

Ze zijn er helemaal beduusd van. Wat kunnen ze heerlijk scharrelen in omgespitte grond.

En als iets nieuw is, is het leuk en zelfs best spannend.

Er durft nog niemand naar binnen te gaan.

Ze slapen zelfs buiten op stok, de eerste nacht!

Maar alles went......

Vreemd genoeg hebben de volgende ochtend alle kippen het legnest ontdekt.

Dat hoef ik niet uit te leggen of voor te doen ;)

Ik mis mijn eieren geen dag.

Gelijk weer een lekker eitje,  daar houden we wel van.

De kippenverzorger (onze tweede zoon), vindt het helemaal leuk.

Hij kan er nu goed bij en raapt elke dag de eitjes met plezier.

Hij houdt dan ook van een eitje op zijn brood!

En dan als laatste vul ik de moestuin met biologische tuinaarde.

Nog steeds weet ik niet precies wat voor plantjes ik er in wil....

Maar.....

Dan kom ik een biologische 'colaplant'  tegen.

Wat ruikt die bijzonder, zeg! Mijn kinderen halen me over om die te kopen.

Een stekje munt uit mijn moestuin (waar het als 'onkruid' groeit).

Een paar plantjes andijvie en zelf gezaaide tijm vinden hier allemaal een plekje.

Super leuk, toch?!

Er is nog plek voor meer, maar langzaam vult het zich wel.

Daar ben ik niet bang voor.

Dit is ons kippenhok met ruimtebesparend moestuindak!

Wat vind je er van?!