Op een mooie dag werd ik wakker, ik liep naar beneden en tot mijn grote verrassing
zag ik daar een compleet nieuwe keuken staan. Tadaa!
Wát mooi!
Ja, inderdaad mooi..... als je in sprookjes gelooft.
Mijn nieuwe keuken staat er, ja zeker. En ik ben er ook super blij mee,
maar het kostte wel heel veel tijd en het nodige zweet en ja, ook bloed en tranen.....
Dé keuken! Het centrum van mijn huis, the place to be zag er eerst zó uit:
De keuken is groot, ruim, met veel opbergmogelijkheden en al bijna 16 jaar oud. En inmiddels al drie keer verbouwd.
Maar zó opgepoetst ziet hij er nog best uit. Ik voel me dan ook wat decadent dat ik zomaar een nieuwe keuken krijg, terwijl deze nog best even mee zou kunnen.
Maar Peter wilde graag een nieuwe keuken voor me maken en omdat het zijn werk is,
had hij er al veel ideeën bij.... en materiaal.
Ik zie veranderingen altijd licht argwanend tegemoet.
Maar uiteindelijk vind ik het natuurlijk ook ontzettend lief van mijn hubby….
Het zal je verbazen dat ik nu een kleinere keuken heb....
Maar het is wel een stuk lichter.
Maar hoe begon het allemaal?!
De eerste twee dagen van de kerstvakantie maakte Peter op de meubelwerkplaats de keuken. Hij had al wat voorbereidingen getroffen in de weken daarvoor. Al het materiaal verzameld, gepraat en overlegd met mij... hoewel ik de helft van alle mogelijkheden niet kende. En misschien is dit maar goed ook, anders was ik nog met te veel ideeën gekomen.
Op tweede Kerstdag kreeg ik een preview
en je gelooft het of niet, maar prompt maakte ik een lade kapot.
Alle lades werken met het zogenaamde 'soft close' systeem. Je kunt erop leunen en duwen,
maar optillen is dus 'not done'. Ik heb het geweten.....
Op 1 januari, de dag dat de meeste mensen elkaar opzoeken om elkaar alle goeds toe te wensen,
stond ik verrassend energiek op!
Mijn enthousiasme en energie probeerde ik over te brengen op manlief en de kinderen en ja.... het werkte!
We sloopten de halve keuken eruit en 'de mannen' gingen de nieuwe keuken ophalen.
Geweldig....
Maar wat een geweldige chaos overal om me heen.
In de tuin stond de halve oude keuken, overal in de huiskamer, eetkamer en de keuken
stonden lades, lagen planken en deurtjes en plinten.
En dan nog de inhoud van alle keukenkastjes niet te vergeten, opgestapeld in dozen en kratten.....
Vraag niet hoe, maar die avond heb ik nog gekookt :)
De volgende dagen ging het snel..... uiteindelijk heb ik twee dagen niet kunnen koken
en daarna mocht ik weer achter het fornuis.
Tijd voor foto's!!
Vanaf dezelfde plek als waar ik de foto van de oude keuken maakte, is deze foto gemaakt.
De keuken is korter, ook heb ik minder bovenkastjes.
Maar wat ben ik blij met de lichte kleuren.
Er is veel meer rust en het oogt mooi strak zonder greepjes.
Het is meer een minimalistische keuken geworden.... hoewel ik niet veel heb weggedaan.
Een paar glazen, wat bekers.....
Maar ik ken mezelf, als ik teveel keukenattributen weg doe, krijg ik er spijt van.
Zo minimaliseerde ik ooit mijn ijsbolletjesschep weg, want ik gebruikte hem zo weinig.
Tot ik in de zomer ijs ging maken en voor mijn blog mooie ijsbolletjes op de foto wilde.
Net als mijn bakkwastje.... had ik weggedaan maar was uit de tas gevallen
die ik naar de Tweedehandswinkel bracht. Vond ik 'm later weer terug in de schuur.
Toch fijn, want ik miste 'm al.
Dus de buitenkant is meer minimalistisch, maar spullen heb ik nog even veel..... ;)
En zie je al die lades?
Er zijn er nog twee leeg.....
En dat met minder kastjes!
Mijn kookschiereiland.
Voor een kookeiland leent de ruimte zich niet, maar dit is ook leuk!
Peter wilde graag dat ik tijdens het koken naar buiten kan kijken,
dus ik sta met mijn gezicht voor het raam.
Aan de andere kant staan barkrukken zodat tijdens het koken of tijdens het ontbijt klaar maken,
je daar aan kunt zitten. Ik natuurlijk niet, maar anderen wel.
Het is inmiddels een favoriete plek van de jongste twee.
Mede omdat de barkrukken omhoog en omlaag kunnen, wat leuk speelgoed blijkt....
Waar ik zelf heel erg blij mee ben, is het mooi weggewerkte afvalsysteem.
Eerst had ik een grote pedaalemmer voor restafval in de keuken staan.
Voor het plastic afval stond er een emmer buiten, net naast de keukendeur.
Voor het oud papier staat er een tas in de schuur en voor het GFT afval en de kippen
stonden er (open) bakjes op het aanrecht.
Nu zit, op het oud papier na, alles bij elkaar.
Vooraan in het kastje zit de afvalemmer voor het plastic, daarachter kan ik het restafval kwijt,
wat minder is dan plastic. En daarboven heb ik een randje waar het bakje voor het GFT en evt de kippen staat.
Netjes opgeruimd bij elkaar. Daarnaast is er nog plaats voor de afwasborstel en het vaatdoekje.
Heerlijk dat alles uit het zicht staat.
De verlichting in de keuken bestaat uit een mooi systeem met een ledstrip, strak weggewerkt in de greeplijst onder de bovenkastjes.
Met een druk op het knopje zet ik 'm aan, met mijn vinger op de knop dimt het licht of wordt het juist feller.
Ik ben ook erg blij met de Quooker kraan, geïntegreerd in de gewone kraan. De boiler hiervoor bevindt zich achter de afvalemmers. Het was een hele klus voor Peter om alles passend te krijgen, maar het is gelukt.
Ik heb erg getwijfeld of ik een Quooker kraan wilde.
De Quooker kraan leek me erg duur in gebruik omdat het water in de boiler altijd tegen de 110 graden gehouden wordt.
Milieu-onvriendelijk misschien zelfs wel. Maar dit ligt aan het gebruik en in mijn geval moet ik het afzetten tegen de waterkoker die ik anders gebruikte. Die kost ook energie en vaak kook je daar meer water mee, als wat je strikt nodig hebt.
Dus uiteindelijk ben ik erg blij met mijn kraan waar kokend water uitkomt.
Zoals iemand terecht opmerkte, we hebben zonnepanelen voor het opwarmen.
't Gebeurt met groene energie.
En wat maak ik makkelijk even een sopje in plaats dat ik liters koud water weg laat lopen
voordat ik eindelijk warm water krijg.
Ik ben om: ik ben blij dat ik er één heb.
De plinten zitten er al, de randen zijn gekit, dit weekend wilde ik eindelijk dit blog posten.
En toen opeens zat ik weer in het bouwstof.
De afzuigkap nog.... ik wilde eerst kijken of het zonder kon.
Maar tijdens het koken gingen de ramen beslaan.... dat is niks.
Dus nu hangt, sinds vanavond, ook de afzuigkap!
Zo'n groot project is altijd meer complex dan verwacht....
Maar nu is 't ie dan toch eindelijk klaar. Ik ben er super blij mee.
Kom je een keertje langs?!
Nu ik toch een nieuwe keuken heb, lijkt het me leuk mijn serie - 'Tijd in mijn keuken' -
op te pakken.
In deze tijd van het jaar slapen mijn bijen en is de moestuin grotendeels kaal en onontgonnen.
Maar in het centrum van mijn huis, the place to be, ben ik graag te vinden.
Ik deel mijn weekmenu, deel bijzondere belevenissen, dillema's en blunders.... g'woon leuk!
Eerdere afleveringen teruglezen? Dat kan:
- Tijd in mijn keuken (4)
o.a. over gember drogen, hummus maken en het gewicht van gedroogde bonen, geweekte en gekookte bonen en heel, heel veel lychees - Tijd in mijn keuken (6)
o.a. over schorseneren, een voetenbadje, een nieuwe vriezer en een te scherp mes... - Tijd in mijn keuken (7)o.a. over bouillonpoeder en paddenstoelen drogen, suikervrij eten, zuurdesem en Herman en een herkenbare kookstijl....
Tot gauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten