Kruidenbuiltjes en anijsmelk

Van de week maakte ik anijsmelk voor zoonlief, op de old fashioned manier. 

Gewoon anijszaadjes in een zakje met melk en suiker opzetten..... Maar toen greep ik mis. 

Ik had geen zakjes meer.

Gelukkig heb ik nog een hele lap kaasdoek liggen. Goedkope en permeabele stof.

Ik maak een voorraad zakjes ervan. Ideaal voor het maken van anijsmelk, 

maar ook te gebruiken als kruidenbuiltje (voor kruidnagels, pimentkorrels, 

kardemompeulen, laurierblaadjes etc.) in een stoofpot. 

Natuurlijk kun je deze zakjes hergebruiken: uitspoelen en wassen. 

Zo kun je er lang plezier van hebben.

Ook leuk om cadeau te geven! Met wat verse of gedroogde kruiden erbij bijvoorbeeld.

Het is heel simpel te maken en een leuk werkje, als je er tenminste niet gelijk 100 gaat naaien.

Kruidenbuiltjes

    voor 8 kruidenbuiltjes

Benodigdheden:

• lap kaasdoek van zo'n 75 bij 25 cm
• bakery touw
• naaimachine
• centimeter en schaar

Hoe pak ik het aan:

Neem de lap kaasdoek, een schaar en een naaimachine.

Knip lapjes van   8 cm x 20 cm.

Eerst omnaaien met een zigzagsteek.
Dan dubbel vouwen, niet in het midden, maar een rand van 1,5 cm extra aan één kant overlaten.

Naai de beide zijkanten vast  door gewoon recht te stikken. Vouw het binnenstebuiten en..... klaar!

Hoe simpel is dat?!

Voor het gemak naai ik er nog een touwtje aan vast. 

Kan ik het dichtbinden of uit de pan laten hangen. ....;)

 

Deze heb ik genaaid, ik kan voorlopig weer even vooruit!!

Nog even terugkomend op de anijsmelk. Sinds een paar jaar heeft 'de Ruijter' 

een nieuwe verpakking voor de anijsmelk. Eerst waren het anijsblokjes (3x12) , 

daar kon je zo'n 16 - 18 bekers anijsmelk van maken. Nu zijn het staafjes (10 stuks) en 

kun je er max. 10 bekers van maken. En dan is de prijs ook nog omhoog gegaan... 

Ik maak dus de anijsmelk op de ouderwetse manier. En is dat veel werk? Not at all!

Receptje?

Anijsmelk voor 1 persoon

Nodig:

250 ml sojamelk

1/2 l anijszaad

15 gr rietsuiker

Hoe maak ik het klaar:

Doe de melk in de pan, de suiker erbij en doe de anijszaadjes in het kruidenbuiltje. Zet op het vuur, breng aan de kook en laat het ongeveer 15 minuutjes koken. Voilà! Klaar is je anijsmelk.

Past prima op van die gure dagen zoals vandaag.....

Oh ja.... ik heb afgelopen jaar anijs zaaizaad besteld. Op een beschutte plaats groeit hier een mooie anijsplant uit, waarvan je uiteraard de zaadjes oogst.

Dit jaar vond ik nog geen plekje voor deze plant, maar komend jaar wil ik zo ook mijn eigen zaadjes gaan oogsten..........

Dè groente tosti

Let op!  Hier volgen zeven redenen om eens een groentetosti te eten:

1. het is lekker
2. je kunt prima allerlei overgebleven, verse groentes in deze tosti verwerken (bijvoorbeeld de schoenwortel voor Sinterklaas ;)) en gooit niks meer weg!
3. het is goed gecombineerd
4. je eet een keer extra verse groentes en vitamines
5. een warme lunch is heerlijk nu, zeker als je van buiten komt
6. je kiest de groentes per jaargetijde en maakt zo je eigen seizoenstosti
7. het is niet moeilijk

Het recept

Wat heb je nodig:

• twee meergranen boterhammen (bio)
• klontje roomboter
• 3 tot 5 verse groentes, vanuit de tuin, de koelkast of de schoen (Voorbeeld: 1 worteltje, 1 stengel bleekselderij, 3 sperziebonen, 1 klein stukje pompoen) of  (1/4 stukje courgette, 2 champignons, 1 wortel, paar roosjes broccoli) 
• 1 flinke lepel mayonaise
• 2 plukken alfalfa
• een grillpan
• 

Hoe maak je 'm klaar:

Besmeer de boterhammen met de roomboter.

Maak de groentes schoon en snijd ze in kleine blokjes. Stoom ze in 5 minuutjes in een stoompan gaar. Doe ze in een beker, voeg een eetlepel mayonaise toe (voor zelf maken, zie mijn blog van 3 oktober!), eventueel wat zeezout of een kruid zoals oregano.

Pureer heel even met een staafmixer, er mogen wat grove stukken tussen blijven zitten.

Leg de ene boterham met de beboterde kant naar beneden in de grillpan.
Leg daar bovenop dit groentemengsel, daar op een pluk alfalfa en dan de andere boterham. Verhit op middelhoog vuur, tot er bruine strepen op de boterham staan. Keer om en bak ook deze kant nog even.

Een paar jaar geleden heb ik mijn oude, vertrouwde (en kapotte) tosti-ijzer weggedaan en kocht een nieuwe. Goedkoop is duurkoop en na een paar slappe en veel te dunne tosti's, besloot ik voortaan de grillpan te gebruiken. En dat bevalt prima!  Een groentetosti is trouwens toch te dik voor in een toaster of alles valt er uit.....

 

Klaar is je tosti. Serveer met een pluk alfalfa voor extra energie.

Ik eet 'm zo een paar keer in de week.

Wat vind jij ervan?

Zaaien in november

Zaaien in november? Nu nog?  Ja hoor,  dat kan!
In de winter komen we vaak minder vanzelfsprekend aan onze vitamines dan in de zomer. En het eten van groentes is wat lastiger [en duurder zonder veel aanvoer van verse groentes ] in deze tijd van het jaar.

    Ik kan je aanraden om te gaan experimenteren met 'kiemgroentes' of 'spruitgroentes'. Voorbeelden die iedereen kent, zijn tuinkers en taugé.  Ik heb een handige kweekset die ik al jaren gebruik.

Ik zaai vooral alfalfa en ik experimenteer regelmatig met andere cress. 

Lekker en reuze gezond.

Met deze kweekset doe je een grote lepel zaad in het middelste bakje. Je geeft twee of drie keer per dag water via het bovenste rooster. Houd het even onder de kraan of gebruik een gieter.  Het uitlekkende water komt in het bakje daaronder. Dat leeg je één keer per twee dagen. Na ongeveer vijf dagen heb je een bakje vol verse alfalfa of andere kiemgroente.

Je kunt er op deze manier een paar dagen van eten en als je het in de koelkast in een afgesloten bakje bewaart, kun je het bijna een week gebruiken.

Door de kiemkracht van deze plantjes krijg je veel gezonde vitaminen en mineralen binnen en energie! En het is zo gemakkelijk ergens bij of op of tussen te eten... (zie de groentetosti)

Gun jezelf die extra boost en extra gezondheid in de winter.

  

  

Gezelligheid in huis

Gezelligheid in huis, dàt hoort er nu echt bij!
Vanmiddag kwam ik, door de regen fietsend, om kwart over drie thuis en was het al donker! Niet te lang bij stil staan, maar gauw gezellig de kaarsjes aandoen!!
Heerlijk knus binnen zitten....

Ik heb wat gezelligs gemaakt voor Sinterklaas.
En ik deel graag dit kleine deco-ideetje met jullie.

Wat heb je nodig:
vier decoratieve (weck)potten
een jute zak
lijm
een schaar


Ik had nog een paar lege weckpotten over,  met van die beugelsluitingen. Ik gebruik ze niet meer om in te wecken.... wel om thee in te bewaren, dus die leegde ik ergens anders in.

Inmiddels heb ik zeker acht jutezakken voor Sinterklaas. En heel lief kwam van het weekend  mijn oudste zoon met een 'zomaar' cadeautje voor me aan. Hij nam een grote jute zak voor me mee. Een spontaan en lief gebaar, wat mama natuurlijk blij maakte...



Ik laat even zien wat ik maakte. Het is super simpel....
Knip uit de jute zak de letters S - I - N - T.  Maak ze passend bij de potten die je gebruikt.
Jute rafelt erg, werk voorzichtig en snel. Plak op elke pot een letter. Ik heb gewone hobbylijm gebruikt. Vul de potten met kruidnootjes of strooigoed.....
Klaar!


Bij ons in de straat versieren sommige mensen het hele raam met de grootste en mooiste tekeningen. Elke periode wat anders. Hoewel het gezellig staat, houd ik het wat kleiner.







En ik heb mijn lievelingsbloemen, hyacinten, in huis gehaald. Die ruiken zo heerlijk! Twee potjes van drie hyacinten.

Eén potje in een mooi emmertje. De jute zak gaat er ook in: decoratief èn praktisch, anders komen de hyacinten niet boven de rand uit.

De andere hyacinten verdeel ik in mijn glazen olielamp potjes. Leuk om de witte wortels gewoon te gebruiken als decoratie.
Wist je trouwens dat hyacinten eigenlijk geen water nodig hebben? Geef je ze water, dan gaat hun steel doorschieten en die kan dan vervolgens de (zware) bloem niet meer goed dragen.....

  

Ik vind het weer gezellig staan!

 

Groente paëlla

Peet is jarig en wij aten vandaag een zonnig Spaans gerecht! Een gerecht vol warme herinneringen:  Paëlla!

De maand november is bij ons een drukke maand. Niet alleen vanwege de komst van Sinterklaas, maar ook door twee verjaardagen in ons gezin. Die vragen  de nodige aandacht....  feestje organiseren (dat doen we dan gezamenlijk), ontbijtjes op bed, traktatie op werk en traktatie op school, kinderverjaardag en speciale maaltijden.
In het gezin waarin ik opgroeide, was het traditie om te mogen kiezen wat we wilden eten op onze verjaardag. Natuurlijk werd dat tijdig besproken. Als de voorjaarsschoonmaak in volle gang is, ben ik jarig, in april. In mijn tienertijd stond mijn moeder eens liefdevol schalen vol oliebollen te bakken, omdat ik dat wenste. Ik zie haar nog staan met een hoofddoekje om vanwege de vette lucht en dat terwijl alle ramen net gezeemd waren....
Van een andere keer herinner ik me dat ik bami wilde eten op mijn verjaardag. Dat hadden we nog nooit eerder gegeten en  mijn moeder was er wat verlegen mee. Dus op mijn verjaardag aten we nasi (dat kende ze wel), een paar dagen later probeerde ze spaghetti, maar ook dat was geen bami en ik trapte er niet in. Uiteindelijk twee weken later, lukte het haar om bami klaar te maken.
Tegenwoordig is zoiets gewoon en simpel met de wereldgerechten van Knorr. In een handomdraai kook je Russisch, Japans of Mexicaans. Ooit als student ook lekker van gegeten, hoor!   En het was snel klaargemaakt, maar sinds we vegetarisch en zonder zakjes en pakjes eten, koop ik het niet meer.

Maar vandaag aten we dus Paella. Het brengt ons terug bij onze huwelijksreis op de Canarische Eilanden en de vele restaurantjes daar.  Hoewel de Canarische eilanden voor de kust van Marokko liggen, horen ze bij Spanje. En het beroemdste gerecht van Spanje is...... Paëlla. We aten het zeker een keer of acht. En elke keer  in een ander restaurantje en wéér anders klaargemaakt. Oorspronkelijk zit er vlees in (in ieder geval kip) en zeevruchten ( garnalen of gamba´s, soms schelpdieren).
Ik weet niet hoe lang ik het volgende, vegetarische recept al heb, maar het is heerlijk! En ik mis het vlees of de garnalen echt niet.
We eten het niet al te vaak, dus het blijft speciaal. De kinderen waren er vanavond niet stuk van, maar van de verhalen smulden ze wel. Zoals het verhaal van het grillrestaurant bovenop een vulkaan, waar ze vlees roosterden met magmawarmte. De haarspeldbochten die we namen in het donker, in een gehuurde auto, zonder wegwijzers of borden..... de liters sangria die we dronken..... de strandjes...

Geuren en smaken brengen allerlei herinneringen boven, ook al staan ze ver af van een stormachtige, gure novemberdag. Daarom deel ik dit zonnige recept vandaag graag met je.

Paëlla met zomergroenten

Benodigdheden:

•  100 g geschrapte worteltjes (uit mijn tuin)
•  1 rode paprika
•  1 gele paprika
•  100 g peultjes
•  100 g doperwten uit de diepvries
• 100 g maïs of tuinbonen uit de diepvries of blik
• 2 teentjes knoflook
•  5 e.l. olijfolie
•  2 e.l. blanke, ongezouten amandelen of cashewnoten
•  ½ t.l. kurkuma (of saffraanpoeder)
•  2 sjalotjes of 1 ui
•  400 g rondkorrelige rijst
•  3 – 4 dl. groentebouillon
•  1 ½  blik artisjokharten
• 12 zwarte olijven zonder pit
•  3 zongedroogde tomaatjes
• snufje zeezout

Hoe maak ik het klaar:
Maak de worteltjes schoon en snijd ze in plakjes.  Kook ze in de stoompan in ongeveer 10 minuten gaar. Halveer de paprika’s, verwijder de zaadjes, snijd het vruchtvlees in smalle reepjes. Haal de puntjes van de  peultjes af en stoom ze in 3 minuten beetgaar. Spoel er koud water overheen. Stoom ook de doperwtjes en maïs of tuinbonen in ongeveer 8 minuten en spoel ze af. Zet alles apart. Verhit één eetlepel olie in de wok, snipper de gepelde teentjes knoflook en bak ze samen met de amandelen 1 minuut. Schep ze met een schuimspaan uit de pan in een kommetje en meng de kurkuma (of saffraan) erdoorheen. Giet de andere 4 e.l. olijfolie in de pan. Snipper de ui of sjalotjes en bak ze samen met de paprikareepjes 2 minuten in de olie. Schep dan de rijst erdoor en blijf roeren tot alle rijstkorrels glanzen. Meng de wortelplakjes door het knoflook-amandelmengsel en voeg die bij de rijst in de wok. 

Voeg een scheut hete bouillon toe, kook zachtjes en giet er elke keer een scheutje bouillon bij. Zo kan de rijst het vocht goed opnemen. Doe tussentijds een deksel op de pan en laat het geheel 20 minuten koken. Schep de peultjes, doperwten, maïs en de in vieren gesneden artisjokharten door de rijst en laat het geheel even doorwarmen. Roer er nog een snufje versgemalen zeezout door.

 Serveer deze heerlijke groentepaëlla in de wok op tafel en garneer met de olijven (in stukjes) en de zongedroogde tomaatjes.


 Natuurlijk is het heerlijk om vooraf en tijdens het eten een glas Sangria te drinken.

Maar hoe ik in november in de supermarkt ook zocht naar Sangria, dat verkopen ze alleen in de zomer. Dus maakte ik het zelf.... (klik) 
Ook lekker en feestelijk.

  

 

 

jam koken met kinderen

Ik had er heel wat voorbereiding aan, maar wat is het leuk om te koken met kinderen! Om ze enthousiast te maken voor het koken en inmaken van fruit.
Een paar keer per jaar hebben de kinderen van 'onze' basisschool een zogeheten 3D middag. Op deze middag mogen alle kinderen kiezen uit een breed aanbod van workshops. Ik verzeker je: een ècht feestelijke middag voor ze! Deze week konden ze kiezen uit onder andere:

• een herfstkrans maken
• een bibberrobotbeestje maken
• een klok maken
• een workshop elektro
• een aardbeientoren voor in de nieuwe tuin maken
• appelcompote of vruchtenjam maken
• etc.
• etc.

En ik mag de workshop 'appelcompote of vruchtenjam maken', verzorgen!

Mijn voorbereiding bestond uit een aantal delen:

Eerst naar de winkel en kijken wat voor fruit betaalbaar en voorhanden is.

Ik kocht appels en stoofperen..... en keek nog even naar de aardbeien. Oeps, een doosje van 250 gram kost nu 3,29......  Dat is al te gortig en helemaal niet passend bij de tijd van het jaar. Nee, voor jam moet ik iets anders verzinnen.

Deel twee: een jamrecept zoeken wat past bij novemberfruit...
Natuurlijk kun je van bijna alles jam maken! Zo heb ik dit jaar courgettejam en aardbeien-rabarberjam gemaakt. En op mijn to-do-list staat nog appel-lavendeljam en goudsbloemenjam....
Appeljam is goedkoop om te maken, maar  moet ruim drie uur koken..... veel te lang!
Na wat zoeken en googlen kom ik uit bij........... stoofpeertjesjam.
Tenminste, als de kinderen dit willen, want ze mogen zelf  kiezen. Willen ze appelcompote maken, stoofpeertjes inmaken of een potje jam maken.

Deel drie van de voorbereiding:
Weer naar de winkel, voor al deze opties moet ik genoeg ingrediënten hebben. Enneh, beter te veel dan te weinig! Ik hoor dat zeven meisjes voor mijn workshop hebben gekozen.
Deel vier: de (drie) recepten uittypen, printen en kopiëren.
Doordat ik de avond tevoren naar een lezing ging, werd het 's avonds tien uur dat ik de jampotjes uitkookte in sodawater. .. dat was het vijfde deel in de voorbereidingen.
De volgende ochtend stond ik heel vroeg op om alle benodigdheden in te pakken. Ik had twee grote bigshoppers en een plastic tas vol. Dat was het laatste deel van mijn voorbereidingen. Met het fruit, een vergiet, weegschaal, pan,  potjes, etiketten, servetten, glasstiften, dunschillers (bij de buren geleend), aardappelschilmesjes, schorten etc.
Alles in de bakfiets, kind erbij en naar school......

Eerst werkte ik 's morgens op de peuterspeelzaal, daarna overblijven op school en daarna vliegensvlug de spullen voor de workshop klaar zetten.

~

Zo..... ze kunnen komen!

In een verloren minuutje schilde ik alvast wat peertjes, die natuurlijk lang moeten koken....

Ik hoop dat het gaat lukken binnen twee uur ....

Toen de meisjes kwamen, het waren er toch zes, was het 'even inkomen': opeens appels en peren moeten schillen...... zouden ze misschien liever rekenen?!

Na het proeven van een paar klaargemaakte stoofpeertjes, die ik had meegenomen, kozen ze unaniem voor de stoofpeertjesjam. Zo'n zoete smaak, daar kan niets fout mee gaan...

Het ijs was gebroken! 

Ik zette ze allemaal aan het schillen! Vervolgens de peren doormidden snijden en klokhuizen verwijderen. Dat is best lastig. Wat zijn die stoofpeertjes keihard!! Tijdens het schillen en snijden liet ik ze de verschillende specerijen zien en ruiken. Lekkere geurtjes, hoor! Anijs, kruidnagel, kaneel.....  

                                                  

Natuurlijk waren sommigen het eerder zat dan anderen. Ik liet één meisje het recept doorlezen, water en (mijn zelfgemaakte) bessensap afmeten. Dit kan alvast in de ene pan, samen met de specerijen en de suiker. Vanwege tijdsdruk zette ik het vuur al aan. Ondertussen weeg ik ongeveer een kilo geschilde peren af. Iedereen deed wat peertjes in de pan bij het sap dat al goed heet is. Nog even roeren en dan het deksel op de pan. Nu maar sudderen.

We doen nog een pan, ik had toch 3 kilo stoofpeertjes gekocht. Ik besluit één pan stoofpeertjes klaar te maken met diverse specerijen (zie recept hieronder) en één pan met alleen kaneelstokjes.

Nadat ook deze pan klaar stond en de tafel schoongeveegd was, mocht iedereen een potje uitkiezen.

Dit konden de kinderen versieren. Ik had krijtbordetiketjes, stickers, gewone etiketten, glasstiften in allerlei kleuren en labeltjes meegenomen.

Voor de deksels zijn er stickers, een servet of een kanten taartkleedje. Genoeg keus. Ik leg uit hoe ze het materiaal en het potje kunnen gebruiken.

De tekening van de glasstiften is afwasbaar, maar het gaat er niet meer af  als je de potjes even 'bakt' in de oven (een half uur op 160 graden). Dit kunnen de kinderen thuis doen als de jam opgegeten is.... 

En als een volwassene je helpt met een stanleymesje, kun je een gleuf in de deksel maken en het potje als spaarpot gebruiken..... of als vakantie-ideeën-briefjes-pot.....

Ze gaan lekker aan het fröbelen en er verschijnen mooi versierde potjes. Ondertussen praten we gezellig over allerlei serieuze zaken.

Na een uurtje kijk ik of de stoofpeertjes al zacht zijn. Ja!! Ze zijn wel niet rood (dat krijg je pas vanaf 3 uur koken....), maar wel zachtroze èn zacht dus.

We vissen de specerijen eruit en daarna mogen de meisjes om de beurt met de staafmixer de peertjes met het vocht, fijnmaken. Dit is een leuk werkje... en blijft er een stukje peer in zitten, is dat helemaal niet zo erg, hoor!

In een andere pan wegen we de perenmoes af. Ik heb geleisuiker halfzoet meegenomen.

Ik meet tot een kilo moes af en iemand van de meisjes weegt  400 gram halfzoete geleisuiker af. Een ander schenkt dit er bij. Dan weer op het vuur en aan de kook brengen. Nu komt het gevaarlijkste gedeelte. De jam moet 1 minuut koken, maar gaat ondertussen borrelen en omhoog spetteren, tijdens het koken. Omdat we nu een elektrisch plaatje hebben en ik thuis op gas kook, is het even wennen met het temperen van de warmte. Maar het gaat goed.

Ondertussen spoel ik de versierde potjes af met kokend water. Na één minuut schenk ik de jam in de potjes. De meisjes blijven bij deze handeling een beetje uit de buurt, want jam is kokend heet!!

Het gaat goed, totdat ik merk dat sommige deksels doordraaien. Dat is jammer. Zeker omdat ik één potje toch probeer om te draaien en de jam er vervolgens uitstort (op een theedoek gelukkig).

Vroeg er één: "Juf, wordt u nu zenuwachtig?" Nou ja, leuk is het niet en het wordt zo'n knoeiboel, hè?! Gelukkig had ik wat reservepotjes meegenomen.

En met de tweede pan erbij, is er gelukkig meer dan genoeg jam. Ook genoeg voor een klein potje voor de opa van Leonne, die ook altijd jam maakt, maar vast nog nooit stoofperenjam heeft geproefd....

Ondertussen proeven wij al wat van de gemorste jam op een toastje. Een pak toastjes is altijd belangrijk bij het koken met kinderen, want je moet natuurlijk wel proeven. Of het nu jam of kruidenboter is..... En de meisjes moeten 'zoet' blijven.

Ook mijn 'bramenjam-van-de-vakantie' valt in de smaak. Als er maar gesnoept kan worden.....

We zijn met de tweede pan iets later klaar, de school is al uit, maar het is dan ook een leuke en geslaagde workshop!!

Jammer dat de meisjes de potjes niet gelijk kunnen meenemen. De potjes moeten nog op de kop afkoelen en ondertussen kunnen de deksels vacuüm trekken. Daardoor worden de potjes tot ongeveer één jaar houdbaar.

De volgende ochtend kunnen de meisjes hun potje, met de recepten van appelcompote, stoofpeertjes en natuurlijk de stoofpeertjesjam, ophalen.

Hier komt het recept van de heerlijk-zoete-jam:

Stoofpeertjesjam

Benodigdheden:

• 1,5 kilo stoofperen
• 1 dl bessensap
• 1 dl water
• 3 eetlepels rietsuiker
• 2 kaneelstokjes
• 1 steranijs
• 3 pimentkorrels
• 3 kardemompeulen
• 3 kruidnagels
• 400 geleisuiker halfzoet
  
  

Hoe maak ik het klaar:

Schil de peertjes en verwijder het klokhuis.

Meet 1 dl water en 1 dl bessensap af in een pan. Doe er 3 eetlepels rietsuiker bij. Voeg alle overige specerijen en de in kwarten gesneden peren bij. Breng aan de kook en laat de peertjes daarna op zacht vuur doorkoken tot ze zacht zijn (drie kwartier) of tot ze rood zijn (4 uur).

Neem de pan van het vuur en pureer de peertjes, samen met het stoofvocht. Meet de moes af en voeg per kilo moes 400 gram  geleisuiker toe. Laat het 1 minuut borrelend doorkoken.

Schenk de jam dan in gesteriliseerde potjes, die nog even zijn omgespoeld met kokend water.

Draai de deksel goed vast en laat de potjes op de kop afkoelen.

Best een mooi kleurtje, niet?!

Heerlijk op de boterham, een beschuitje of toastje.

Lekker bij een kaasplankje of een bolletje vanille ijs.

Test het zelf maar....

Zom(e)aar herfst

Tussen de stormachtige windvlagen door, scheen de zon rond lunchtijd,  uitbundig. 

Ik kreeg spontaan trek in een salade en liep even naar m'n tuin voor wat laatste jonge snijbiet blaadjes.  Zou ik binnen op de bank in het zonnetje gaan zitten? Niet zo handig met een salade.....

Weet je wat ook kan? Buiten zitten in de zon. Nog wat vitamine D meenemen.... de winter duurt straks nog lang genoeg!

En je gelooft het, of niet, maar vandaag, 13 november zat ik buiten te lunchen!! 

In de schaduw wijst de thermometer 14 graden. ... ik maak mezelf wijs dat het in de zon heel wat graden warmer is. En met een trui aan, kan het ook best! Heel eventjes in ieder geval.....

Appelcrumbletaart

Zaterdagavond kreeg ik een tasje goudrenetten en na wat appelflappen te hebben gebakken, 

is nu mijn appelcrumbletaart  aan de beurt. En die is super lekker!! 

Dus ik deel het recept graag hier....

Je maakt de taart met appelmoes of appelcompote.

Ik maakte die vers!  Geschild zet ik de appels en op met wat water, suiker en kaneel. 

Ondertussen maak ik het beslag en de crumblelaag klaar. Mijn timing is goed, 

het is beiden tegelijk klaar. Ik gebruik voor deze taart een vierkant bakblik. 

De taart kun je vervolgens in vierkantjes snijden, 

Appelcrumbletaart in de herfst

      voldoende voor 20 stukken

Ingrediënten:

• 400 gram roomboter (ja, ja... dat is veel, maar je snijd dan ook kleine stukjes!)
• 200 gram rietsuiker + 125 gram
• 2 eieren
• 1 tl vanille-extract
• 12 gram wijnsteenbakpoeder
• 180 gram volkoren meel (bio)
• 160 gram bloem (bio)
• 0,5 gram (zee)zout
• 150 ml sojamelk
• appelcompote van 8 grote appels, of twee potjes van samen ongeveer 800 gram
• 180 gram havervlokken (of havermout)

Hoe maak ik het klaar:

Vet eerst het bakblik in, bekleed het met bakpapier en knip dit wat bij.

Handig, anders verbrandt het in de oven.

Warm de oven voor op 180 graden.

Zet  alvast de helft van de boter in een steelpannetje op een heel laag vuurtje. Dit is voor de topping: de crumblelaag.

In één mengkom weeg je het meel, de bloem, het bakpoeder en het zout af. Roer dit goed door elkaar.

In een andere mengkom mix je 200 gram boter met 200 gram rietsuiker, tot een zachte, smeuïge massa. Voeg daarna het vanille-extract toe. Klop de eieren stuk voor stuk los en voeg ze toe. Mix ze goed door het beslag.

Voeg een paar lepels van het meel toe aan het beslag en daarna een scheutje melk. 

Dan weer meel en zo door tot alle meel en melk op èn goed gemixt zijn.

Doe dit beslag in de ingevette en beklede bakvorm. Doe hier bovenop de appelcompote.

Ik heb deze keer erg warme appelcompote gebruikt. Dit werkt niet helemaal handig, 

het was misschien wat te dun of zo.... dus de volgende keer laat ik het eerst afkoelen.

   

De boter in het steelpannetje is al lang gesmolten, voeg hier de havervlokken en

 de 125 gram suiker aan toe. Roer dit door elkaar en verdeel vervolgens 

deze crumblelaag  over de appelcompote.

Schuif de taart in de oven. Leg een laag bakpapier onder de taart. 

De appelcompote of het deeg komt wel eens over de rand heen.....

Na 45 minuten is de taart als het goed is, klaar. 

Prik door de bovenste lagen heen om te controleren of het deeg gaar is.  

Laat de taart een half uurtje afkoelen.

Laat hem dan op een groot bord of taartbodem glijden. 

Haal het bakpapier van de onderkant af en keer de taart weer om.

Snijd in 20 vierkantjes en je kan even vooruit met deze heerlijke, herfstige appelcrumble taart.

Eigenlijk heeft deze taart niks meer nodig, alleen applaus!!

Maar voor de echte snoeperds kun je nog wat (soja)slagroom loskloppen met kaneel.

Eet smakelijk!

Wat te doen met groene tomaten....

Dit jaar groeiden er veel tomaten in mijn moestuin, in mijn kasje en een paar op mijn balkon. Ik spreid de planten graag,  want als er een tomatenziekte in komt, ben ik niet alle tomaten kwijt. En ik speel met zonlicht, warmte en de voedingsbodem.  Ik hoopte op genoeg tomaten om ze lekker te kunnen inmaken en er extra's mee te kunnen doen. Ik heb één keer lekker tomaatjes gedroogd (nog zonder mijn voedseldroger.... in de oven gaat het ook) en ik heb een kilo tomaten gebruikt voor een tomaten-courgette chutney. Verder hebben we ze veel gegeten. Maar mijn oogst viel nog wat tegen, doordat het tomatenkasje in mijn tuin met de zomerstorm kapot waaide. Met al die regen in de nazomer, rotten de tomaten gewoon weg.....

In mijn glazen kas, bij ons huis, groeien de tomatenplanten wel goed. Maar hoewel  de kas op het zuiden staat, staat hij toch niet op de juiste plek. Hij staat achter een hoge heg en dat geeft veel schaduw. De tomatenplant die aan de zonkant staat, heeft mooie, rode tomaten opgeleverd. De plant aan de 'hegkant' heeft erg weinig opgebracht, in ieder geval kleurden de weinige tomaten daar niet rood.

En nu, aan het eind van de zomer, wat zeg ik, het is november en al bijna winter, is het echt einde verhaal voor alle tomatenplanten. Maar ik heb nog wel groene tomaten hangen, tenminste, daarnet nog. Nu heb ik ze maar geplukt, want hoe zonnig het nog kan zijn, ze rijpen ècht niet meer. In de vensterbank lukt het rijpen nog een beetje. Ik heb tenminste nog rode tomaten liggen, maar de smaak gaat erg achteruit. Ze zijn  gerijpt aan de plant veel lekkerder.
Maar goed, de groene tomaten die ik nu nog heb, daar ga ik wat mee doen .
Weggooien is zonde. I love food and hate waste!
Hoewel groene tomaten giftig zijn, net als groene aardappelen en groene vlierbessen, (ze behoren bij de nachtschade familie) zijn ze wel te eten. Je moet ze alleen bewerken, lees verhitten.

Nee, ik ga tomaten pekelen en op die manier inmaken. Dit gebeurt ook veel in Oost-Europese landen, heb ik me door een Russische vriendin laten vertellen.

Ik heb een receptje gevonden en ga de tomaatjes gelijk op twee manieren kruiden.
1. ingelegde dilletomaatjes
2. ingelegde kerrietomaatjes

Eerst was ik de tomaten goed en snijd ze in 4 tot 8 stukjes.
Ik kook water met azijn en zout. Ik neem 250 ml azijn, 250 ml water en  20 g grof zeezout.

Ondertussen maak ik in twee aparte schaaltjes de specerijenmengsels.
Ik neem voor de dilletomaatjes:              
4 g dillezaadjes                                         
3 g zwarte peperkorrels
2 kleine laurierblaadjes
3- 4 teentjes knoflook

En ik neem voor de kerrietomaatjes:
2 g kerrie
47 g rietsuiker
1 g komijnzaadjes
6-8 pimentkorrels
klein stukje verse gemberwortel.

Ik kom erachter dat ik geen (met sodawater) uitgekookte potjes meer heb. Dat moet ook nog gebeuren. Na het uitkoken en uitlekken, spoel ik de potjes nog twee keer goed uit met schoon kokend water. En weer laten uitlekken.
Kijkend naar de hoeveelheid tomaatjes die ik heb, vul ik drie potjes met het ene specerijenmengsel en vier met het andere mengsel. Vervolgens doe ik de tomatenstukjes in de potjes. Ik druk ze even stevig aan, zodat er veel inpassen.
De tomaatjes zijn nog niet verhit, maar dan schenk ik er het kokend hete azijnwater met zout overheen. Ik draai de deksel stevig op de potjes. 

Nog even de tomaatjes doorkoken. Leg op de bodem van een kleine pan een theedoek, vul de pan halfvol met water en kook vervolgens de potjes 10 minuutjes ....  en dan op zijn kop wegzetten. Zijn de deksels vacuüm gezogen, dan kun je ze zeker een jaar bewaren. Laat de tomaatjes vier weken staan, voordat je ze gaat consumeren.

Ik ben echt heel benieuwd naar de smaak, maar ook ik moet nog even wachten......

Wijn maken deel 3

Begin vorige week moest ik suiker toevoegen aan mijn tweede lichting wijn; de most dus. Je mag niet gelijk suiker toevoegen aan druivenmost. Eerst moet de suiker uit de druiven zelf aan het werk.  Toen ik de beschrijving nog eens goed las, kwam ik er achter dat ik waarschijnlijk bij mijn eerste lichting veel te weinig suiker heb toegevoegd. Wat nu?

Zie hier de 50 jaar oude beschrijving.....
Ik ging uit van 9 liter most, maar gebruikte de berekening van het suiker toevoegen voor de kilo's druiven. Dus heb ik ongeveer 1/3 deel te weinig suiker toegevoegd. Zou je denken.....Natuurlijk heb ik niet precies opgeschreven wat ik heb gedaan......  oh, oh, niet handig!


Ik besluit nog even te wachten, met mijn lieve buurtvrouw het probleem te bespreken èn nog een keer alles door te rekenen.
Woensdag moet ik de most van open gisting naar gesloten gisting brengen. Oftewel van de emmer in de fles!
Ik besluit nog één dag te wachten .... [kan dit wel?|] en dan de wijn van de eerste lichting, waarin de droesem al mooi op de bodem te zien is, gelijk over te hevelen in een kleinere fles. Het waterslot bovenop de fles geeft  al aan, dat het proces van gisting eigenlijk klaar is.

Oftewel de suiker is, onder invloed van de gist, omgezet in alcohol.
Dan kan de nieuwe lichting wijn in de grootste fles van 20 liter.
Volgen jullie het nog?
Terwijl ik dan de wijn overhevel, ga ik gelijk nog wat suiker toevoegen....
Maar eerst proeven! Ik heb een hydrometer gekocht, maar begrijp niet goed hoe ik hem moet gebruiken en aflezen. En proeven kan ook. Zo gezegd, zo gedaan.
Gelijk in een mooi wijnglas........
Ieeuw...... dit is echt heel zure, dunne wijn. Het lijkt eerlijk gezegd op een kruising van azijn en waterig druivensap. Volgens mij zit er amper alcohol in.
En in spijt van het bovenstaande [punt 7 van veelgemaakte fouten bij beginners: voeg nooit suiker toe als de gisting snel is afgelopen] besluit ik toch suiker toe te voegen.
Is ook een beetje een gemis in de omschrijving, want je moet wel proeven of de wijn goed wordt, maar vervolgens staat er geen 'stappenplan' beschreven, wat je moet doen indien dit niet het geval is.

Suiker moet je oplossen in water. Dit doe ik in kokend water, zodat het oplossen zo snel mogelijk gaat, met zo min mogelijk water. Vervolgens moet het weer afkoelen tot 20 graden om het toe te voegen.
Terwijl ik de wijn van de eerste lichting overhevel van de grote fles in de kleine, staat het suikerwater af te koelen. Het is best veel, maar in overleg met mijn lief, besluiten we dat zoete wijn nog altijd beter smaakt dan azijnzure wijn met te weinig alcohol. Dus na het overhevelen voeg ik de suiker toe. Vervolgens bedenk ik dat de droesem eigenlijk de gist bevat die zorgt voor de omzetting van de suiker in alcohol. Ik besluit, behoorlijk tegenstrijdig na het 'schoon' overhevelen, toch een deel van de droesem er weer bij te doen.....
Ach...... we zullen wel zien wat het oplevert.

Vervolgens zeef ik weer, met hulp en ervaring, de most in een andere grote emmer. En vervolgens schenk ik die weer in de, opnieuw met sulfiet en citroenzuur schoongemaakte 20 liter fles.

 

 

 

Ja, ik heb echt nog meer wijn dan de eerste keer. Ik meet het voor de verandering eens netjes af. Het is 12 liter, precies. Wat had ik dat goed geschat. Maar omdat deze druiven nog rijper (en dus zoeter) zijn, gaat dit hele proces volgens mij beter en sneller dan de eerste lichting. 

Nog even wat over het waterslot. Dit steek je in de rubberen dop, half gevuld met water. Wanneer de wijn gaat gisten, ontstaan er luchtbelletjes die een uitweg zoeken. Dit gaat naar boven toe. Deze lucht duwt het water op,  zodat het water via de balletjes, omhoog gestuwd wordt. Totdat de lucht erlangs ontsnapt. Blubub.. hoor je dan. Ik heb een foto met geluid genomen, maar het lukt me nog niet deze hier te plaatsen....  Als er geen lucht meer uitkomt,  gaat het waterpeil zich verdelen en staat het water zowel links als rechts even hoog. En dan is het dus tijd voor de volgende stap.

 

En hier staan ze dan.... de twee flessen!!

In een warm, rustig hoekje.

Ik moet nog eens iets haken als flessenbeschermer ofzo....

Wordt vervolgd!