Aan het eind van het tuinseizoen heb ik altijd wat tomaten over....
Groene, want rijpen en kleuren doen ze op het laatst niet meer.
Dit jaar bedacht ik om er jam van te maken.
Waarom ik het dan confituur noem?
Het klinkt chiquer en maakt het een beetje bijzonder,
dit leuke woord van onze zuiderburen.
Dus... confituur van groene tomaten, dát is het!
Confituur van groene tomaten
voor 2 pottenIngrediënten:
- 425 g groene tomaten
- 1 limoen
- 1 el water
- 5 blaadjes basilicum
- 425 g geleisuiker
Hoe maak ik het klaar:
Maak de groene tomaten schoon, verwijder bruine plekken en snijd ze in stukjes. Was de basilicumblaadjes en snijd fijn. Zorg dat er brandschone jampotten klaar staan.
Doe de tomaten in een pan samen met de geleisuiker en het water en zet op het vuur. Roer goed de suiker door de tomatenstukjes. Rasp de schil van de limoen en pers de limoen uit. Schenk het limoensap in de pan en breng het tomatenmengsel aan de kook.
Laat in de pan 5 minuten borrelend koken onder regelmatig omroeren. Pas op dat het niet overkookt.
De groene tomaatstukjes blijven stevig en heel. Maak de jam wat fijner met een staafmixer.
Laat nog wat stukjes zitten voor een extra bite.
Houd je van grove stukken, dan mix je het niet. Ergens las ik dat
confituur bestaat uit hele vruchten en jam uit fijngemaakte vruchten.
Voeg daarna de rasp van de limoen en de fijngesneden basilicum toe.
Schenk de kokendhete jam in de klaarstaande - en met heet water omgespoelde - potten.
Zet ze op de kop (of niet) en laat afkoelen. Controleer of de deksels vacuüm getrokken zijn.
Deze cofituur is lang houdbaar.
Ik proefde een lepeltje van wat er over bleef uit de pan.
Het is een echte verrassings confituur... ik denk niet dat mensen raden
waar dit van gemaakt is, als je het niet zegt.
Het herinnert me aan warme zomers vroeger, toen we als kind
tomaat in dunne plakjes op de boterham aten, met een schepje suiker erover.
Wat doe jij met groene tomaten?
