Dit is niet alleen heel lekker, maar ook gedurfd!
Ik plukte voor dit soepje mijn eigen verse paddenstoelen, gewoon in het park!
Tijdens een wandeling met Eef zag ik achter de bomen wat wits schemeren.
Als dat niet de geschubde inktzwam was!
En het waren er meerdere... hele jonge.
En die hele jonge inktzwammen zijn prima geschikt voor consumptie.
Sterker nog: ze smaken heerlijk!
Het mooie is dat ik er niet eens naar op zoek was!
Omdat iedereen hier in huis het heel spannend (lees: gevaarlijk) vindt
dat ik paddenstoelen in het wild pluk, eet ik ze lekker alleen op.
Natuurlijk weet ik zelf wel wat ik in mijn mond stop en hoewel ik
een beginnende paddenstoelenplukker ben, ben ik al jarenlang aan 't wildplukken.
Laatst deelde mijn zusje een herinnering aan de rozenbottels bij de molen
die we voor mama plukten toen ik zo'n jaar of acht was... Was ik al lààààng vergeten,
maar toen deed ik al wat er in mijn bloed zat: verzamelen en plukken!
Wat absoluut indruk maakte was de buurvrouw aan de andere kant van het pleintje die
met zelf gevonden judasoren thuis kwam. Die liet ze me zien en vertelde erover.
Een beetje geheimzinnig en magisch, die paddenstoelen uit het bos.
Dit jaar at ik voor het eerst zelf judasoren, geplukt in het bos.
Een veilige paddenstoel voor de beginner: er is geen giftig exemplaar wat er op lijkt.
Dit najaar plukte ik de geschubde inktzwam. Ook dit is een veilige beginnerszwam,
de enige die erop lijkt is de kale inktzwam en ook die is niet giftig (lees verder).
Nadat ik de geschubde inktzwam had gespot, kwam ik een dag later terug.
Goed voorbereid deze keer... mandje, keukenpapier en een mesje had ik bij me.
De inktzwam is niet de meest smakelijke paddenstoel, maar jong en vers, smaakt ze me prima.
Ik vind ze lekkerder dan champignons uit de winkel... dát belooft nog wat
als ik ook andere soorten paddenstoelen leer determineren.
Omdat ik al uitgemaakt werd voor Russisch roulettespeler heb ik een paddenstoelenboek gekocht.
Hóe goed je ook kruiden, planten en vogels kunt determineren,
bij paddenstoelen is dit toch een stuk moeilijker.
Elk jaar sterft er - in Nederland, hè?! - iemand door het eten van giftige paddenstoelen.
Maar nu alles steeds duurder wordt in de winkel, is het ook zó leuk en goed
om te weten dat je zelf eetbare producten uit de natuur kunt halen.
Helaas is het in ons land-vol-regeltjes niet toegestaan om wild te plukken,
maar gedoogd wordt het wel, als het tenminste niet veel - lees:
alleen voor eigen gebruik - is wat je meeneemt.
De geschubde inktzwam
De meeste kans om inktzwammen te vinden is van de zomer tot november,
maar zwammen of schimmels groeien het hele jaar door.
Ze komen vooral voor op gras, in losse zanderige grond, langs wegen en dijken, in parken en tuinen.
De geschubde inktzwam kan in een cirkel - de zogenaamde heksenkring - groeien, maar dat
hoeft niet. Soms groeien ze in groepjes.
Zwammen zijn echter altijd ondergronds verbonden met een zwamvlok of Mycelium.
De geschubde inktzwam [Coprinus Comatus] is makkelijk te herkennen.
In het eerste stadium heeft ze een klokvormige hoed van 5 tot 12 cm hoog.
De holle steel is 10 tot 20 cm hoog.
De kleur is wit en in het midden lichtbruin, bedekt met grote witte, omkrullende schubben.
Eén inktzwam is een fijne aanwinst wanneer je meerdere soorten paddenstoelen zoekt.
Deze vlezige paddenstoel heeft een groot vruchtlichaam.
Voor onderstaand soeprecept heb je dan ook maar vier zwammen nodig.
Na verloop van tijd wordt de hoed in het midden kaal en donkerder van kleur.
Ze scheurt dan in en de inktzwam begint te vervloeien.
De kleur is zwartgrijs geworden en zó verdwijnt het bovengrondse vruchtlichaam van de zwam.
Wanneer de inktzwam donkerder van kleur wordt, is ze niet meer eetbaar.
Alleen de jonge, witte exemplaren zijn eetbaar, ook aan de binnenkant moet nog
geen donkere verkleuring zichtbaar zijn.
Je moet ze ook gelijk eten. Ik bewaarde er eens een paar een nachtje in de koelkast.
Het resultaat werd een creatief proces (klik) maar eetbaar waren ze niet meer!
De geschubde inktzwam zou je kunnen verwarren met de kale inktzwam.
De kale inktzwam [Coprinopsis Atramentarius] is lichtbruin of -grijs van kleur en heeft geen schubben.
De kale inktzwam is wel eetbaar, maar bevat coprine wat een antabus effect geeft.
Dit betekent dat je 24 uur voor en 72 uur na het eten van deze paddenstoel geen alcohol
moet nuttigen. De gevolgen zijn dan heel naar: misselijkheid, rood zien,
zweten, maag-darmproblemen, allergische huidreacties en/of hartkloppingen.
Wist je dat Antabus (bijv. disulfiram) een aversie-medicijn is, wat wordt voorgeschreven
bij mensen met een alcoholprobleem? Ben je gemotiveerd om te stoppen met drinken,
dan werkt dit effectief. Wát bijzonder dat dit gewoon in de natuur te vinden is, toch?!
Maar om geen risico te lopen - want zelfs alcohol inademen of op de huid aanbrengen kan
al gevolgen hebben - is het beter de kale inktzwam te laten staan.
Soep van geschubde inktzwam
voldoende voor 4 koppen
Ingrediënten:
- 150 g geschubde inktzwammen (2 stuks)
- 1 kleine ui
- 45 g boter
- 25 g bloem
- 1 l groente of kruidenbouillon
- 1/2 tl citroensap
- 2 el sojaroom
Hoe maak ik het klaar:
Verwijder al het zand en grond met een borstel of velletje keukenpapier. Niet afwassen met water, want paddenstoelen reageren als een spons op water. Snijd het onderste stukje van de steel eraf.
Maak de ui schoon en snipper het uitje.
Doe 25 g boter in een koekenpan
en bak hierin de uisnippers en champignons tot ze bruin zijn.
Doe de overige boter in een kleine pan en laat smelten.
Voeg de bloem toe en roer op laag vuur goed door.
Zorg dat je de warme bouillon hebt klaarstaan. Voeg in scheutjes de bouillon toe en roer elke keer goed.
Doe dit op hoog vuur tot je een licht gebonden soepje hebt.
Kieper de gebakken paddenstoelen en uisnippers erbij en roer goed door.
Breng op smaak met de citroensap en roer tot slot de sojaroom erdoor.
Laat niet meer koken, maar serveer gelijk!
Toen ik net wilde beginnen aan mijn soepje, kwam Jessica langs.
Ze kwam wat ophalen uit mijn winkeltje en wilde wel wat soep proeven.
Wie ook niet, in deze tijd van het jaar ;)
Toen ik haar vertelde dat het om een wildplukpaddenstoelensoepje ging, was het geen probleem.
Jessica vertrouwde me helemaal en genoot mee van de smaak van het seizoen.
Wat is het leuk om je eigen eten te verzamelen in de natuur.
Kruiden zijn leuk, maar fruit en paddenstoelen zijn
behoorlijk lonend voor je portemonnee.
Lijkt je dit soepje wel lekker, maar ga je echt niet je eigen paddenstoelen plukken?
Neem dan gekweekte champignons of andere paddenstoelen uit de supermarkt,
dan zit je in ieder geval safe.
En achteraan de inktzwammen... ze misstaan er niet tussen, toch?
Ik ga dit weekend nog een keertje plukken, er staan er nog meer.... mjummm
Eet smakelijk!