zondag 28 mei 2017

Hoera, ik ben imker!


Wat een trots en blij gevoel geeft het, om te kunnen zeggen: ik ben imker!
Ik heb de imkercursus nog niet afgerond, nog geen 'diploma' op zak, maar ik ben opeens wel in het bezit van een bijenvolk.
Nu is mijn leven allesbehalve saai en voorspelbaar:

  • Het leven van een moestuinder is behoorlijk onvoorspelbaar: zo weet ik niet hoe de tuin er over een maand bij staat en wat ik dan kan oogsten of doen.
  • Het leven als moeder van 4 kids is geen week, wat zèg ik, geen dag hetzelfde en het is absoluut niet voorspelbaar 
  • Maar als imker wordt het leven onvoorspelbaar in het kwadraat. Bijen doen hun eigen ding, als imker kijk je ernaar en je kunt proberen dingen te sturen, maar voorspelbaar?

Zó werkte ik dit weekend voor m'n imker cursus tussen de bijen waar de imker me nogmaals uitlegt, dat er absoluut geen kunstzwerm of  'veger' gemaakt kan worden. Dit geloven we als cursisten gelijk, want dat kunnen we zelf ook zien..... De bijenvolken zijn nog te zwak en klein om gedeeld te worden. Oftewel, ik krijg nog lang geen eigen bijenvolk!
En zó word ik dezelfde avond door een andere imker ge-appt of ik nog een kast over heb. Ze gaat 's avonds een zwerm bijen scheppen en heeft er zelf geen ruimte meer voor.


Helemaal opgetogen en enthousiast ga ik mee erop af!
Imker-uitrusting: check
Kast: check.......
Uhm, wat had ik nog meer allemaal nodig?!
Ik ben het op slag vergeten, maar gelukkig ga ik met een ervaren imker mee.

Wat een belevenis!! Mijn allereerste keer! We staan in een klein voortuintje, 9 uur 's avonds en krijgen gelijk publiek. Er wordt gefotografeerd en gefilmd en de oudere vrouw van wie de tuin is, kijkt geïnteresseerd toe.


De zwerm bijen hangt heel laag bij de grond, over twee takjes en een hekje. Super onhandig om te scheppen.
Een zwerm scheppen, zo noem je het als je een bijenvolk wat is uitgevlogen, weer gaat vangen.
Een zwerm bijen hangt als een tros of een baard ergens aan, een heel bijzonder gezicht waar je eigenlijk niet bang voor hoeft te zijn. Het voortdurende gezoem kan echter wel onheilspellend klinken, zodat mensen de bijen liever kwijt dan rijk zijn, in hun tuin.

Wat je meeneemt en nodig hebt om een zwerm bijen te scheppen is een kieps of korf, een plantenspuit, een snoeischaar en een doek of laken. Ook touw en plakband had Yvonne bij zich.
Om te verhinderen dat duizenden bijen opvliegen als je eraan komt, spuit je wat water uit de plantenspuit, over de tros heen. Het vocht maakt hun vleugeltjes zwaar en zo kunnen ze minder gemakkelijk op vliegen.

Je hebt een korf of kieps nodig om de zwerm van onderaf in op te vangen. 
Dit lukte bij ons dus niet.
De zwerm hing te laag;

het hekje schoof ik te onhandig weg, waardoor de tros in tweeën verdeeld werd.
Vervolgens brak er een takje bijna af onder het gewicht van al die duizenden bijen. En tot slot was de imker een kartonnen plaat vergeten, zodat de bijen die op de grond vielen, niet meer op te pakken waren.
Ach...... het ging niet vlekkeloos en zeker niet voorspelbaar, maar wát was het spannend en leuk.
Mijn allereerste keer!!
Alleen kwamen we tot de slotsom dat ik de bijen niet diezelfde avond mee kon nemen.

Hier zie je de kieps staan, waar de bijen in kunnen lopen. Het takje brak af en daardoor vielen veel bijen er al in. Het is een groot volk.
Een gezond, gemiddeld volk bestaat uit zo'n 30.000 tot 70.000 bijen. Bij een (voor)zwerm vliegt ongeveer de helft met de oude koningin uit. Deze zwerm was vrij groot, dus ik schat zo'n 25.000 tot 30.000 bijen (!!).

En ze zaten er 's avonds nog lang niet allemaal in.

De imker zette de kieps op een doek neer, met het merendeel van de bijen erin. Een steen eronder  voor een opening en nu maar hopen dat de koningin in de kieps zit. Dan gaan de andere bijen op de geur af en lopen ze er vanzelf naar toe. Zeker 's avonds, als het koeler wordt, zoeken ze de warmte en beschutting van het volk op. En alle bijen willen bij de koningin zijn.

We spraken voor de volgende ochtend heel vroeg, af. Dan zou ik de bijen meenemen.
Oh, zo leuk! Ondanks de opwinding en het vooruitzicht van een eigen volk, sliep ik goed.  Om iets over vijf ging m'n wekker. Oh ja, niet zomaar een nieuwe week: ik ga een zwerm scheppen en vandaag imker worden, realiseerde ik me meteen.
Wat was het uitgestorven en stil in de stad, op dit vroege uur. Alleen wat bouwvakkers die vroeg van huis gaan, kwam ik tegen. En imkers gaan dus op de meest onvoorspelbare tijden op weg.... Ha, ha.
De imker had gelijk, op een paar bijen na, die een verkenningsvlucht uitvoerden of die waak-bij zijn, zaten alle bijen netjes in de kieps. Het laken bonden we erom heen en met tape zetten we het goed vast.
 
En toen kon ik met mijn kostbare, levende vracht naar huis.
Heel voorzichtig fietste ik, elk hobbeltje en putje in de weg vermijdend.
Ik moet geen gestresste en onrustige bijen krijgen.
En hier, aan de rand bij mijn moestuin, staat de kast al klaar.
De avond ervoor hebben we de kast nog iets verplaatst.
En ik heb met citroenmelisse (Melissa officinalis) het hout aan de binnenkant ingewreven.
Dit is een geur die veel lijkt op de geur uit de Nassanov klier en die erg aantrekkelijk voor bijen is.
Citroenmelisse heb ik genoeg in de tuin.
In de haast heb ik een lege honingkamer op de broedkamer gezet.
Zo kan de hoogte helpen om alle bijen er makkelijk in de krijgen.
In de broedkamer hangen vijf ramen met was, zodat er ruimte is om de bijen daarnaast, met tak en al, in de kast te krijgen.

Uit de kieps klinkt gezoem..... hoe moet ik het doen?
Stap voor stap maar.
Uitrusting aan, kast open, en dan voorzichtig het tape verwijderen om de doek los te maken.
De kieps houd ik aan de zijkant vast en dan schud ik één keer flink, terwijl ik op de kieps sla.
Zo valt het bijenvolk met veel gezoem in de kast eronder.
Ik kan merken dat het een rustig en zachtaardig volk is.
Het gezoem is niet dreigend of wild.
De meeste bijen vallen in de kast en na nog een keer schudden hoef ik alleen de laatste bijen nog eruit te vegen.
Ook in de doek zitten nog een heleboel bijen.
Ik schud hem uit boven de kast en ga rustig de kast dicht maken.
Alle bijen die er nog niet in zitten, moeten maar via de vliegopening de weg vinden naar binnen.
De koningin zal vast wel binnen zitten, dan gaan de overige bijen op de geur af.


Zouden ze het een goede kast vinden?
Zijn er genoeg drachtplanten in de tuin en in de buurt?
Kunnen ze genoeg voedsel vinden?
Allemaal vragen die me bezig houden.
Het is namelijk mogelijk dat een pas geschepte zwerm weer uitvliegt.
Pas als er broed in het volk aanwezig is, is het gevaar voor het verlaten van de woning voorbij.
Als ik 's middags ga kijken (ja, ik kan het niet laten.... het is zo geweldig om nu een eigen volk te hebben!) voor de kast, zie ik al enkele bijen stertselen.
Dit houdt in dat ze met hun achterlijf omhoog gekromd, een geurstof verspreiden uit de Nassavov klier. Deze geur vertelt de andere bijen: 'hier moet je wezen, hier zijn we'.
Volgens mij is dit een heel goed teken! :)
De volgende dag wordt het warm en ik zorg voor een paar drinkplekken in de tuin.
Water wordt door de honingbij gebruikt voor het voeden van het broed en voor de vocht- en temperatuurregeling in het broednest. Larven bestaan voor het grootste deel uit water.
Ook voor het eten van honing, wordt er water gebruikt om de   honing eerst wat te verdunnen.
Bij een tekort aan water kan de 'meiziekte' optreden, een levensbedreigende obstipatie bij bijen  door tekort aan water.
Een goede imker zorgt voor een drinkplaats voor de bijen, wat ook wel een bijenkroeg wordt genoemd.
Een goede bijenkroeg bevat schoon en niet te koud water. Deze bij probeert mijn 'kroeg' uit ;)

's Avonds heb ik gauw een aantal raampjes bij gemaakt, zodat ik deze in de kast kan hangen bij de eerste inspectie.
Gelukkig heb ik twee zoons die op hun vader lijken. Die vinden werken met hout, machtig mooi en na één keer kijken, doen ze het me na. Binnen no-time had ik tien ramen erbij. Ook de was erin smelten is interessant om te doen.

Mijn eerste werk in de bijenkast is, om de honingkamer, die toch leeg is, eraf te halen. De bijen gaan anders maar in het wilde weg bouwen.
Mijn tweede werk is, om de tak, waar de bijen nog aan vast zitten, eruit te halen.
Aan de binnenkant van de kast is genoeg te zien, dus inspectie is mijn derde werk.
Misschien kom ik al wat voedsel tegen of enige tekenen van broed.
Zodat ik antwoord krijg op mijn vraag of de bijen bij mij, als imker, willen blijven.
En natuurlijk ga ik de vijf nieuwe wasramen in de kast hangen.



De tak krijg ik, met bijen en al, uit de kast. Hoewel het voor bijen ingrijpend en onrustig kan zijn, als ze geïnspecteerd worden en als er veranderingen komen, bewijst het maar weer eens, dat ik een heel rustig, vreedzaam volk heb geschept. Ze worden niet onrustig of bozig tijdens mijn bezigheden.
Ik schud de tak af en de meeste bijen vallen in de kast.
Ze zitten voor het merendeel aan één kant van de kast, aan de warmste zijde. Maar dat komt vanzelf goed. Ook de blaadjes die zijn blijven liggen, worden vanzelf wel opgeruimd.
De bijen zijn al druk aan het uitbouwen. Ik zie nog geen broed (dat zou ook wel heel snel zijn), maar wel al voedsel: stuifmeel en nectar. Gelukkig, er is genoeg voedsel in deze omgeving voor een bijenvolk.
Ik hang de nieuwe ramen in de kast. De ruimte tussen de ramen is smal, maar precies, op de millimeter nauwkeurig, afgepast aan de ruimte die bijen nodig hebben. Ook niet te ruim, zodat ze niet schuin gaan bouwen.
Wat ik zo, op het eerste gezicht zie, als beginnend imker, doen ze het heel goed!
En ik ook, want hoewel ik op mijn slippertjes liep, ben ik niet gestoken.


Zie je trouwens wat duizenden bijen samen met een takje kunnen doen?
Het was een verhoute tak van een vlinderstruik: er is heel veel aan geknabbeld......

 
En zo staat de kast nu, met één enkele broedkamer, op de tuin.
Wat een mooi gezicht!
Nu weer een paar dagen wachten, voordat ik ze weer ga storen voor een volgende, nieuwsgierige blik binnenin.
Nieuwsgierig als ik ben, zou ik graag het onvoorspelbare een beetje vóór willen zijn.
Maar het leukste komt nu:
Net voordat ik deze blog schrijf, krijg ik opnieuw bericht.
Een oudere imker in de buurt, die ermee wil stoppen, wil zijn volken kwijt.
Heb ik misschien nog een kast staan??

.............

Ja, hoor!

(word vervolgd)

woensdag 24 mei 2017

Mexicaanse casserol

Het slaseizoen in mijn tuin verklaar ik nu echt voor geopend. Heerlijk: sla!! Ik heb ze in allerlei soorten en maten  staan: Eikenbladsla, Kropsla, Lollo Rosso, Lollo Bionda, Frisee sla, IJsbergsla.......
name it en het groeit bij me. Maar hoe lekker sla elke dag ook is, elke dag hetzelfde is niks!
Gelukkig kun je eindeloos variëren - met elke groente trouwens - èn ook met sla.

Dus..... ik at een heerlijk recept mèt sla, geserveerd bovenop een casserol.
Een casserole is een braadpan, steelpan of schaal, die je met eten en al de oven in schuift en het gerecht vervolgens daaruit opdient. Eigenlijk een chique woord voor een ovengerecht. En dat is bij dit recept wel passend!
Want deze Mexicaanse casserol is een feestje voor het oog.
Ik oogstte mijn allereerste ijsbergsla. Wat is die mooi gegroeid. Geen bruine blaadjes in de krop, omdat hij lekker droog in m'n kasje groeide. En water geven doe ik alleen bij de wortels. Zo voorkom je slarot.
Wow! Dit is pas ijsbergsla!
Wijde, groene bladeren en een heerlijk knapperige krop.
Terwijl de casserol al in de oven staat, oogst ik de sla.
Binnen 15 minuten vanuit de tuin op je bord. Hoe vers wil je het hebben?

Mexicaanse Casserol

             voor 4-6 personen
Ingrediënten:
  • 375 g gedroogde kidneybonen  (of twee blikken van ca 400 g)
  • 1 ui
  • 2 teentjes knoflook
  • 2 paprika's (rood en groen)
  • 1 potje (bio) maiskorrels
  • 4 el olijfolie
  • 1 tl milde paprikapoeder
  • 1 tl pittige paprikapoeder
  • 1 tl gerookt paprikapoeder
  • 1/2 tl gemalen komijn
  • zeezout
  • versgemalen peper
  • 4 dl tomatensaus of tomatenstukjes in saus
  • 1 tl sambal
  • 175 g naturel tortillachips 
  • 200 g geraspte belegen kaas
  • 2 tomaten
  • 1 avocado
  • 1/2 krop ijsbergsla
  • 4 el dikke, volle yoghurt


Hoe maak ik het klaar:
Ik gebruik rauwe kidneybonen waardoor ik een dag van tevoren al begin met deze maaltijd met het voorweken van de bonen. Na een nachtje weken, breng ik de bonen aan de kook met voldoende water. Na 10 minuutjes koken, zet ik de pan in mijn hooimadam en laat ze een paar uur verder garen. Vind je dit te bewerkelijk? Dan koop je de (biologische) bonen gewoon in pot of blik.
Neem geen bonen in chilisaus, die maak je toch gewoon zelf?!
Verhit 3 el olijfolie in een wok of braadpan. Snipper de ui en de knoflook en bak deze twee minuten in de olie. Snijd de paprika's in stukjes en voeg deze toe samen met de verschillende soorten paprikapoeder en de gemalen komijn. Bak alles drie minuten op zacht vuur.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Ik haal de bonen uit de hooimadam en laat ze uitlekken, samen met de maiskorrels.....

......... en voeg ze daarna aan het groentemengsel toe.
De tomatensaus en sambal kun je ook toevoegen. Roer alles goed door en laat het, met de deksel op de pan, door en door warm worden. Breng op smaak met versgemalen zeezout en peper.
Vet met de overgebleven olijfolie een wijde, hoge ovenschaal of casserol in.
Schep de helft van het bonenmengsel erin.
Steek de tortillachips er, gelijkmatig verdeeld, in.

Verdeel hierover de helft van de kaas.
Herhaal deze twee lagen en dek af met de geraspte kaas.
Als je wilt, kun je ook drie lagen van elk maken.
Dek de ovenschotel af met aluminiumfolie en bak de schotel 20 minuten in de oven.
Haal daarna het folie eraf en laat de casserol in ca 10 minuten lichtbruin worden.
Maak ondertussen de sla schoon (ik haalde hem toen nog uit mijn tuin) en snijd ze fijn.
Snijd de tomaten in partjes. Schil de avocado en verdeel deze in dunne schijfjes.
Verdeel deze groente over de casserol.
En schep er bergjes dikke yoghurt tussen.

Serveer de casserol meteen.
Ik verzeker je: kinderen vinden het bepaald geen straf om verplicht chips te eten.
En van de knapperig verse sla schepte iedereen ook nog wat extra op.

Eet smakelijk van deze heerlijke casserol!
Een feestje op je bord!

donderdag 18 mei 2017

Mijn moestuin (mei 1)

Yeah! Jippie! Misschien heb je het gemerkt òf niet, maar de IJsheiligen zijn geweest!
Op 11 mei kwam Mamertus, 12 mei Pancratius,  vervolgens Servatius en op 14 mei was het de beurt aan Bonifatius. Vergeet deze namen gerust, het zijn maar de naamdagen die 'gevierd' worden. Maar voor de moestuinder is het belangrijk. Want na IJsheiligen komt er geen nachtvorst meer. Nou ja, dat gaat niet altijd helemaal op, maar toch wordt deze tijd als grens aangehouden.

Daarna kunnen planten, die gevoelig zijn voor kou - zoals courgette, tomaat, pompoen en bonen - naar buiten.
Vandaar: Yes!
Al het voorwerk van zaaien, verspenen, harden, overplanten komt op mijn vensterbank aan z'n eind.



Het werd daar ook wel erg vol. De gordijnen gingen nooit dicht, grond en water liepen regelmatig uit de potjes.....  Tijd voor orde en netheid op mijn vensterbank ;).

Planten die erg van warmte houden, plant ik in de kas. In mijn kas bij huis is de spinazie en rucola inmiddels echt uitgegroeid........ Een beetje extra compost door de grond heen werken en daar kunnen dan mooi de rode pepers, aubergine en tomaat staan.

Die paar kropjes sla, zijn bijna klaar om te oogsten.
En al die tomatenplanten in veel te kleine potjes,  kunnen eindelijk hun wortels uitslaan in de volle grond.
Hoewel ik ook tomaten gewoon buiten in de volle grond zet, zonder afdakje èn een paar planten op het balkon.
Er zijn ietwat teveel tomatenplanten opgekomen..... hi hi.
Maar sowieso verspreid ik de planten graag over verschillende plekken. 
De tomaat is familie van de aardappel en behoort tot de nachtschade-achtigen.
De kans op Phytophthora infestans, oftewel de aardappel- of tomatenziekte is elk jaar aanwezig. Dit is een schimmelziekte die  binnen no time alle planten aantast en de oogst vernietigt. Tenminste...... op díe bepaalde plek! Vandaar mijn strategisch  plan om de planten te verspreiden. Natuurlijk kun je nog veel meer doen om de ziekte te vóórkomen, maar daarover in juni meer. Tomatenplanten die buiten staan, zijn kwetsbaarder, want ze kunnen niet goed tegen regen en grote temperatuurschommelingen. Maar dat is het risico van de moestuinder en het is elk jaar weer anders..... we zullen zien.  
In mijn kas op de moestuin, staan de verschillende slasoorten er mooi bij.
Binnen één tot twee weken zijn die te oogsten.
Hier kunnen al gerust pepertjes tussen geplant worden.
Zó maak ik optimaal gebruik van de beschikbare ruimte.
In deze kas ga ik dit jaar ook de kouseband zaaien en planten.
Hier schijnt de zon altijd volop binnen en dit wordt zo mogelijk nog warmer dan in mijn andere kas.

Alle andere groentes kunnen gewoon de volle grond in, de moestuin in.
Heerlijke tuindagen breken aan!
En héél veel werk.....

Hier de vóór foto
En na hard werken, op de warmste dag in mei, de ná foto.
De bamboe bonenstokken staan weer overeind, waarbij ik creatief met touw was.
Bovenop de twee stokken een dwarsstok voor de stevigheid.
Rondom elke stok heb ik vijf sperzieboontjes de grond in geduwd. De voorste boontjes blijven heel dun  (haricot verts?) de achterste groeien in 'gewoon' formaat sperzieboon, als het goed gaat.
Vorig jaar kwamen er sowieso niet veel bonen op doordat ik courgette te dicht bij had geplant.
En ook door vogelvraat, daar moet ik nog maatregelen tegen nemen.
Elk jaar denk ik weer: dit jaar doe ik het anders. Maar zoveel tuinders, zoveel meningen.
Sommigen zeggen: je moet de bonen voortrekken (binnenshuis voorzaaien), anderen zeggen, je moet de bonen voorweken (een nacht in water laten staan, voordat je ze zaait) en weer anderen zeggen dat je ze juist helemaal geen water moet geven, anders gaan ze rotten.
Ik volgde het advies van mijn vader maar op en gaf geen water.
En omdat ik er de tijd niet voor nam om de bonen voor te zaaien, gaan ze, net als vorig jaar, gewoon gelijk de grond in.
Het is weer spannend hoe het dit jaar gaat.....
Tussen de bonenstokken kun je gemakkelijk nog smalle of snel klaar groente zaaien of planten.
Andijvie en sla zijn goede buren voor bonen.
Uien juist niet!
Op dit principe van combinatieteelt, kom ik in een volgend blog terug.
Al dat harde werken, begint letterlijk al zijn vruchten af te werpen.
Want begin mei is er al van alles te oogsten uit de moestuin.


In mijn moestuin op pootjes groeit alles prima:  met dat fijne, lichtgroene blad links, is kervel.
De bladeren van de kervelplant hebben een heerlijke anijsachtige, zoete geur. Kervel smaakt fris en een beetje peperachtig en in gerechten onderstreept het vooral de smaak van andere ingrediënten. Het combineert lekker met andere fijne kruiden zoals peterselie, selderieblad en basilicum. Ik heb het al in mijn tuinkruidenrisotto gegeten en het is lekker in een lichte voorjaarssoep. Door de mooie blaadjes, is het ook decoratief te gebruiken op een boterhammetje mét......
Daarnaast groeit

radijs!!
Lekker en veelzijdig te gebruiken in de keuken.
Die eerste verse radijsjes smaken zó zacht en knapperig. Heerlijk!
Vanavond at ik het  in een stamppotje.
Tussen het groene onkruid oogst ik de eerste spinazieblaadjes van de volle grond en tegelijk de laatste spinazieblaadjes uit mijn kas. Net genoeg voor in een lekkere pastasalade.
Al het prachtig groene onkruid hier, is trouwens niets anders dan vogelmuur.
Afgelopen weekend belandde ik in een luxe restaurant - helaas niet in de buurt - waar we enorm gastvrij werden onthaald en culinair verwend.
Een creatieve kok zwaaide de scepter in de keuken en we genoten van verassingsmenu's.
Vooraf nam ik een verse salade met seizoensgroente en raad eens wat er op mijn bord lag?

Niet zómaar allerlei verse groene blaadjes met prachtige paarse en witte bloempjes.....
Naast de dressing van koffiecrème en de rauwe asperges serveerden ze  'vogelmuur'.
Ja, dat onkruid wat op de foto van mijn tuin, weelderig groeit. Geweldig! In zo'n chique restaurant, waar de ober trots alle 'geheime' ingrediënten opnoemt tijdens het serveren, heb ik er een tuin vol van staan. :)
Ik weet nu wat ik kan oogsten.
En ik ga het rigoureus oogsten, zodat ik plaats kan maken voor andere groentes.
Want ja..... dat tuinplan van mij..... dát komt er nooit.
En dat is de reden dat alles nu al erg vol staat en er toch nog veel bij 'moet'.

En ik oogstte de eerste

krop sla.
Met slak, weliswaar, maar er bleef ook nog wat voor ons over.
Sla uit de tuin, zet ik even (zo'n twintig) minuten in zout water.
Door dat zout komen de slakken  en andere beestjes naar boven kruipen.
Daarna is het wassen een fluitje van een cent.
Want ja, ik eet ook mijn sla graag vegetarisch.
Ik oogstte de eerste raapsteeltjes. Pas half april zaaide ik ze, maar het groeit snel en ik eet er nu al  heerlijk van.
Je kunt raapsteeltjes klaar maken zoals spinazie, maar de blaadjes zijn wat grover en hebben een kartelrandje. Ze lijken meer op radijsblaadjes. Ik at er deze week een stamppotje van en ga het morgen combineren met spaghetti en paddenstoelen in roomsaus. Mjamm!
        
Nog steeds krijg ik van alle kanten groenten en zaad.
Zo kreeg ik van mijn lieve dochter een pakje biologisch pompoenzaad voor moederdag. Want de pompoenen die ik heb gezaaid komen niet op :( Maar op de foto hierboven komen ook spontaan dilleplantjes op. Van mijn tuinbuurvrouw, uitgezaaid van vorig jaar: bedankt!
Ook al heb ik dit niet gezaaid, het ruikt zó lekker en groeit zó mooi. Ik besluit dat dit geen onkruid is.

De schooltuintjes
In de schooltuintjes is hard gewerkt, deze week.
Het is elke keer weer een uitdaging om een leuke, boeiende les te maken.
En het kost behoorlijk wat tijd.
Maar de kinderen zijn zó enthousiast en doen zó goed mee!
Daar doe ik het voor!
Na schooltijd liggen de tuintjes er weer rustig maar heel strak bij. Er staat nu in:
  • twee aardappels, die de kinderen moesten 'aanaarden' (dus je ziet er niks van)
  • een rijtje ui, met sjalotten en knoflook erbij.
  • een rijtje slaplantjes; er waren er ook wat verdwenen, dus de kinderen mochten met nieuwe plantjes het rijtje aanvullen zodat er weer in elke bak 5 plantjes staan
  • een rijtje radijs, vorige week gezaaid en nu al goed zichtbaar gegroeid
  • en twee bloemkoolplanten
Die laatste had ik gekregen van een juf. Past niet helemaal in het tuinplan, maar we gaan het proberen. Ik had een potje met biologische koemestkorrels meegenomen om de bloemkoolplantjes, die al even stonden, een extra boost mee te geven bij het planten.
Wat een grappige reacties kreeg ik van de kinderen bij het ruiken aan deze korrels en zeker toen ze hoorden wat het was. Vervolgens waren ze wel allemaal stoer genoeg om het in hun hand te nemen en te gebruiken bij het planten. Goed zó!

Omdat de klas erg groot is, wordt de groep opgesplitst en komt eerst de ene helft in de tuin en vervolgens de andere helft. De kinderen die later kwamen, hadden prei gezaaid. Want het is leuk als er ook in de winter nog wat in de tuin staat. Ze zaaien dit in de klas voor in de dopjes van een eierdoos.
En ze maakten van twee stokjes, een draadje en twee cd's een vogelverschrikker. Doordat de cd's ronddraaien en zonlicht weerkaatsen, schrikken de vogels en gaan ze (hopelijk) ergens anders heen, in plaats van aan de sla pikken;)

Er is hard en enthousiast gewerkt met een mooi resultaat.
Wat leuk om deze lessen te geven.

Ik moest door een andere tuin lopen om te ontdekken dat de kruisbessen alweer beginnen te groeien.
En ja.....
Ook in mijn tuin groeien ze. Midden juni zullen de eersten rijp zijn om te oogsten.

En ik zie de eerste aardbeitjes komen. Natuurlijk nog niet groot en zeker niet rood, maar het zonnetje gaat daar vast verandering in brengen.
Maar voordat ik aardbeien kan oogsten, moet ik nog wel wat dingen doen om het aardbeienbed goed te verzorgen. Wat ik doe om meer en mooiere aardbeien te krijgen, beschrijf ik in mijn volgende tuinblog.

Heerlijke tuindagen zijn dit in mei. Lekker werken in het zonnetje in groeizaam weer.
Het is wel veel werk, maar......
..... dit is tot juli, want daarna mag je, compleet met hangmat,  genieten in de tuin...... ;)


dinsdag 16 mei 2017

Energiek en licht voorjaars-weekmenu




Ik geef jullie graag een voorbeeld van een zonnig, licht voorjaarsmenu voor een hele week. Kijk zelf welke recepten je wel en niet uitprobeert. Er is genoeg variatie. Deze maaltijden geven je energie want je oogst en eet de eerste verse groentes uit je tuin, bak of van je balkon. Heb je niets van dit alles? Niet getreurd; het is seizoensgroente, dus in de supermarkt of bij de groenteboer wordt er extra veel van aangeboden, en is de prijs laag.
Zoals je van me gewend bent, is het vegetarisch, niet duur en lekker snel klaar.

Weekmenu Voorjaar

Zondag: Geroerbakte spinazie met quinoa en krenten. Spinazie is een echte voorjaarsgroente, je kunt het vroeg zaaien - ik zaaide al op 2 januari - en zaaien kan ook in een bak. Spinazie zit boordevol vitamines, vooral vitamine A.


Het recept kun je hier vinden.

Maandag: Radijsjesstamppot. Huh? Ken jij radijs alleen als snackgroente, zoals je een tomaatje of plakje komkommer eet? Radijs kun je prima verwerken in een stamppot, inclusief het loof. Lekker fris en licht!





En met walnoten van de herfstoogst erbij, krijg je een lekkere bite. Serveer met wat verse bieslook.
Klik hier voor het recept. Een aanrader!





Dinsdag: Brandnetelsoep met vers afgebakken stokbrood en zelfgemaakte kruidenboter.
Je moet je even wapenen bij het plukken (op een plek waar geen honden worden uitgelaten!), maar zelfs al doe je dat niet, zijn brandnetels prima te oogsten.
Als ik brandnetelsoep op tafel zet, gaan mijn kinderen juichen. De smaak lijkt een beetje op spinazie, maar dan wat steviger en iets kruidiger. Brandnetel is bloedreinigend en past perfect bij een ontgiftingskuur in het voorjaar. Dit recept gebruikte ik.




Woensdag: Pasta-Pesto. Pesto maken is echt simpel. Voor dit gerecht gebruikte ik zelfgemaakte pesto van zevenblad. Zevenblad is een (on)kruid wat vreselijk hard groeit, maar wat je dus prima kunt eten!


Het pesto-recept kun je hier klikkend vinden, met wat foto's. Misschien heb jij het ook wel in de tuin groeien?! Deze pesto is genoeg voor twee maaltijden. Ik eet het met 500 g pasta naar keuze. Met een kopje kookvocht verdun ik de stevige pesto. Samen met een potje biologische doperwten schep ik dit om met de pasta. Ik bak er wat vegetarische stukjes quornfilet of wokreepjes bij en roer dat ook door het eenpansgerecht. Natuurlijk kun je ook kiezen voor gebakken champignons of een potje mais, wat je door de pasta-pesto roert. Serveer met geraspte kaas en klaar is je gerecht!

Donderdag: volkoren pitabroodjes met (zelfgemaakte) falafel.




Falafel kun je kant en klaar kopen, maar is ook makkelijk te maken. Klik hier voor het recept. Het kost alleen wat tijd, dus vaak maak ik een hele voorraad en vries ik daarvan een deel in om te gebruiken voor makkelijke, snel-klaar dagen. Je kunt de pita vullen met alle frisgroene blaadjes uit je tuin, zoals rucola, pluksla, spinazieblaadjes, raapstelen etc.


Geef er olijven, geraspte wortels, tomaatjes en knoflooksaus bij.  Lekker gezond, lekker anders!










Vrijdag: Great salad! Wat is er heerlijker dan een krop malse, biologische sla. En uit eigen tuin smaakt deze het allerlekkerst. Natuurlijk kun je sla de hele zomer eten, maar dit is dan ook een voorproefje. Serveer met gekookte of in de oven gebakken aardappeltjes.


En natuurlijk met een zelfgemaakte dressing. In een great salad kan alles. Hoewel de trend misschien 'less is more' heet, geldt dit niet voor deze salade. Het is ook ideaal om 'left-overs' in te verwerken: een stukje feta, een geopend potje olijven of mais.......
Als het lekker weer is, kun je er ook een vega burgertje van de bbq bij geven.

Zaterdag: romige tuinkruidenrisotto; de groente in dit recept vervang je door handenvol verse kruiden.

Tuinkruiden komen vaak als eerste op in de tuin en ze groeien in het voorjaar heel uitbundig!
En over een risotto hoef ik hier niet meer uit te wijden, toch? ;)
Klik hier voor het recept.





Kies op een feestelijke dag eens als toetje voor zelfgemaakte rabarbertaart.  Ook rabarber is er nu volop: een echte voorjaarsgroente!








Kies bijvoorbeeld voor déze heerlijke rabarbertaart.




Don't waste food:
Oh ja... alle recepten zijn voor 4-6 personen. Houd je wat over? Gooi het niet weg!
Soep kun je gemakkelijk de volgende dag eten. Wat te denken van een lunchsoepje met wat luchtige rijstwafels (of een broodje) erbij?
Een salade is ook perfect als lunchgerecht.
Van risotto kun je mooi kroketten rollen of, iets simpeler: als koekje uit de pan.

Groente afval vinden huisdieren zoals cavia's of kippen lekker. Kippen lusten eigenlijk allerlei restjes.

Als je dit weekmenu gaat klaarmaken, zul je je licht en energiek voelen. De frisse smaken van het voorjaar, met bijpassende vitamines en gezonde voedingsstoffen, zullen je goed doen.


Geniet van het voorjaar!
Geniet van gezond en lekker eten!
Geniet sámen van heerlijk puur en onbewerkt voedsel!