zondag 29 september 2019

Klassieke appeltaart

Vorig jaar kreeg ik de vraag van een jonge volger, op vakantie in de Provence, of ik een recept had voor appeltaart. Bij hun vakantiehuisje stond een appelboom met rijpe appels en appeltaart maken was het idee.....
Hoewel ik regelmatig appeltaart bak, realiseerde ik me dat ik het recept niet op m'n blog heb staan.....

 
niet dé klassieke appeltaart met mijn eigen twist.
Onhandig verstuurde ik delen van het recept via Messenger.
De volgende keer stuur ik gewoon de link van deze blog toe.
Dus hoog tijd dat 'ie verschijnt!
 
 

Klassieke appeltaart met Tamars twist

              voor 12 stukken

Ingrediënten:
  • 160 g biologisch bloem, plus wat extra voor het uitrollen
  • 160 g biologisch volkoren meel
  • 200 g roomboter, plus wat extra voor het invetten
  • 120 g witte basterdsuiker
  • 2 g fijn zeezout
  • 1 ei
  • 2 el paneermeel
  • 2 el gele jam
         voor de vulling:
  • 600 g appels, schoongemaakt gewicht
  • 75 g rietsuiker
  • 1/2 el kaneel
  • 100 g rozijnen
  • 2 el bloem
       verder nodig:
  • springvorm van 24 cm doorsnee
 
Hoe maak ik het klaar:
Doe de beide meelsoorten, de suiker en het zout in een kom. Snijd de koude boter in kleine blokjes. Klop het ei in een kommetje los en schenk ongeveer de helft in de kom voor het deeg. Bewaar de andere helft om daar straks de taart mee te bestrijken. Voeg de boter toe en kneed met koele hand tot een samenhangende deegbal. Bewaar even op een koele plaats.
Beboter de springvorm met een beetje boter. 
Was en schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd de appels in kleine stukjes of blokjes.
 
Doe ze in een kom en vermeng met de rietsuiker, kaneel en de rozijnen. Voeg de bloem toe om het vocht uit de appels te binden.
Verwarm de oven voor op 170 graden.
Verdeel het deeg in twee gelijke stukken en rol één deel uit tot een ronde lap. Bedek hiermee de bodem en de zijkanten van de springvorm. Verdeel hier het paneermeel over, voor een krokante bodem en om nog overgebleven vocht te binden.
Verdeel de vulling in de vorm en maak de bovenkant plat.
 
 
Rol de rest van het deeg uit tot een langwerpige lap en snijd hier repen van. Verdeel deze repen over de appelvulling als een raster. Neem als laatste een lange reep en leg die rondom langs de rand van de springvorm, over de deeguiteinden heen. Je kunt repen deeg ook aan elkaar plakken als ze breken of niet mooi lang zijn te krijgen. Doe dit met een beetje water tussen je vingertoppen.
Verdeel de rest van het losgeklopte ei over het deegraster voor een mooi glanzend en goudbruin resultaat.
Plaats de vorm in het midden van de voorverwarmde oven en bak de taart gaar en lichtbruin in 45 minuten.  
Laat de taart buiten de oven afkoelen.
Verwarm in een klein pannetje de gele jam, met één eetlepel water. Denk bij gele jam aan pruimenjam, abrikozenjam of neem  courgette-citrusjam  zoals ik deed. 
Kook de jam op hoog vuur in en verdeel deze met een kwastje over de taart voor een mooi glanzend resultaat.
 
 
Als je het deeg niet te dik in de springvorm hebt gedaan, kun je een klein beetje overhouden. Draai ze tot deegballetjes en deel uit.
 
Pure nostalgie voor mij: als mijn moeder vroeger taart bakte, waren die deegballetjes het allerlekkerst!
Wie heeft deze herinnering ook?
Maak voor jouw kinderen fijne herinneringen aan thuis met versgebakken appeltaart waar het hele huis naar geurt en met de smaak van zo'n klein stukje rauw deeg..... ;)
 
 
 
 
 
De taart smaakt lauwwarm heerlijk, maar afgekoeld een dag later is ze wat steviger en zijn de smaken perfect op elkaar in gewerkt.
Hier in huis kan ik deze taart niet lang bewaren: iedereen is fan van appeltaart!!
 

 

vrijdag 27 september 2019

Zucchini alla Parmigiana

Sla dit Italiaans-vegetarische gerecht maar op bij je favorieten. Het is overheerlijk, zit boordevol groente en past goed in een koolhydraatarm dieet!
Bij mij is het dubbel feest, want alle verse groenten komen ook nog eens uit eigen tuin.
In de (na)zomer smaakt dit prima, maar eigenlijk is dit altijd een succes. Het kost alleen wat voorbereiding en ook de oventijd mag er zijn, maar het is alle moeite dubbel en dwars waard. Ik maak het al voor de derde keer klaar en ik móet het hier delen.


En die Italiaanse naam? Eigenlijk heel simpel: 'alla parmigiana' betekent 'met laagjes'. Dit groentegerecht is een soort lasagne: je bouwt 'm laag voor laag op, maar dan met gegrilde groenteplakjes.... koolhydraatarm dus. En zucchini is 'courgette' in het Italiaans....
Misschien ken je de meer voorkomende 'Melzana alla Parmigiana', wat ook een gestapeld groentegerecht is, maar dan met aubergineplakjes.
 Hoe het ook zij, met de laatste grote courgettes uit de tuin, een grote tomatenoogst en alle andere heerlijkheden, lik ik mijn vingers hierbij af.
En na deze korte cursus culinair Italiaans hier het recept....

Zucchini alla Parmigiana

           voor 4-6 personen
 
Ingrediënten:
  • goede olijfolie
  • 3 uien
  • 2 tenen knoflook
  • 4 grote courgettes, zo'n 1250 gram
  • 2 el balsamicoazijn
  • 750 g rijpe schoongemaakte tomaten
  • versgemalen zeezout
  • versgemalen vierseizoenen peper
  • 225 g geraspte kaas
  • 3 takjes basilicum
  • 250 g mozarella (2 bollen)
  • 4 el paneermeel
  • 4 el gomasio
 
Hoe maak ik het klaar:
Maak de courgettes schoon en snijd ze in de lengte in plakken van zo'n 1 cm dik. Gebruik een grillpan en rooster de courgetteplakken aan beide zijden tot er mooie bruine strepen op staan.
Bestrooi met zeezout of kruidenzout en bewaar. Voor een grote ovenschaal heb je zo'n 15 tot 20 plakken courgette nodig.
Maak ondertussen de ui en de knoflook schoon. Snijd de uien in halve plakken en snipper de knoflook.
Verhit 2 el olie in een hapjespan en fruit de ui en knoflook op laag vuur zo'n 5 minuten.

Snijd de rijpe en rode tomaten in kleine blokjes. Voeg deze toe aan het mengsel in de pan. Voeg de balsamicoazijn toe en breng op smaak met zeezout en peper. Laat 15 minuten inkoken tot een smaakvolle tomatensaus.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Vet een grote ovenschaal in met een klein beetje olijfolie. Schep een derde deel van de tomatensaus in de schaal.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Verdeel hierover 4 tot 6 courgetteplakken, afhankelijk van de grootte van je schaal. Verdeel hier 75 g geraspte kaas overheen. Wil je het echt Italiaans, kies dan voor Parmezaanse kaas, maar gewone Hollandse kaas kun je ook gebruiken. Verdeel hier een deel fijngesneden basilicum over. Herhaal deze laagjes: saus, courgette, kaas en basilicum. Maak nu de laatste laag door de laatste saus over de schaal te verdelen en vervolgens de laatste courgetteplakken.
 
Verdeel er nu de in plakken gesneden mozarella over en bestrooi met fijngesneden basilicum.
Meng het paneermeel en de gomasio (Japans kruidenmengsel, zie recept morgen) door de  overgebleven kaas. Verdeel dit over de ovenschotel en schuif het geheel in de oven.
Bak het gerecht in 40 minuten goudbruin en gaar.
 
Laat iets afkoelen en ga snel aan tafel.
 
Door de wat lange bereidingstijd, is het een ideaal weekendgerecht.
Wijntje erbij?!
 
 
 
 

woensdag 25 september 2019

Snijbonen met mie en kokossaus

Je hebt ráre snijbonen: dunne, dikke, lange en korte en allemaal groeien ze dit jaar in mijn tuin!
Vroeger ver-af-schuw-de ik snijbonen..... vreselijk! Maar lekker of niet, dit heeft alles te maken met hoe ze worden bereid.
En ja..... vooral met op tijd plukken. Als de bonen iets te groot en te dik zijn, maken ze brede, scherpe draden aan.....
En ook al werden ze vroeger door de snijbonenmolen gedraaid - ja, ook door mijn eigen persoontje - het baatte niets. Die scherpe randen werden nog meer door het eten verspreid.... en vooral op mijn bord, naar het leek.

Dat ik ze nu zelf in mijn tuin heb, betekent een hele ommekeer. Ik vind ze lekker. Tuurlijk! Als ze op tijd geoogst, goed schoongemaakt, in grove ruiten gesneden en met dit lekkere recept met een Oosterse twist worden klaargemaakt, dan zijn ze heerlijk!


Heb jij nog een jeugdtrauma van deze groente?
Geef het een nieuwe kans, met dit recept.
Je bent heus geen rare snijboon als je dit lekker vindt!



Snijbonen met mie en kokossaus

                     voor 4-6 personen

Ingrediënten:
  • 500 g tofu
  • zonnebloemolie
  • 500 g mie
  • 650 g snijbonen
  • 400 ml kokosmelk
  • 6 el tamari of zoute ketjap
  • 2 tl komijnpoeder
  • 3 tomaten

Hoe maak ik het klaar:
De tofu gaan we frituren, maar dat kan eenvoudig in een laagje zonnebloemolie in een hapjespan.
Schenk er een laagje olie in en verhit dit. Snijd de tofu in blokjes. Voor een mooier resultaat kun je de tofu een nacht van de tevoren invriezen. De structuur wordt steviger.

Frituur de tofublokjes op hoog vuur in 10 minuten lichtbruin met een knapperig korstje.
Haal ze met een schuimspaan uit de pan en laat uitlekken op keukenpapier.

Was de snijbonen, haal de puntjes aan de uiteinden weg en snijd de bonen in grove ruiten.
Zet water op voor de mie in een ruime pan. Als het water kookt, voeg je de mie toe
 en na 1 minuut de snijbonen. Kook ze 5 minuten mee.

Giet af en laat staan.
Verhit de kokosmelk in een hapjespan, voeg de komijn en de tamari of zoute ketjap, toe.
Breng aan de kook. Voeg dan de knapperig gebakken tofublokjes toe en verwarm vijf minuten mee.
Snijd ondertussen de tomaten in blokjes en voeg ze toe. Verwarm nog één minuut.

Schep de mie met snijbonen warm op de borden en serveer met de tofu-in-kokossaus.
Een smaakvol gerecht, wat Oosters aandoet.
Zonder dierlijke producten, maar die mis je niet.

Eet smakelijk!! 
 

vrijdag 20 september 2019

Zongedroogde tomaatjes, stiekem zonder zon

Dit stond al lang op mijn to-do-list: zelf zongedroogde tomaatjes maken. And finally.... I did it!!
Waarom dit zo lang duurde? Ik vind dat de tomaatjes hiervoor uit mijn eigen tuin moeten komen.... (noem het ietwat neurotisch) en dit jaar is het dan eindelijk een goed tomatenjaar en heb ik een geweldige tomatenoogst!!
En die vreemde titel?! Ik wilde 'm eerst wat korter houden, maar dacht toen: "Dat is een vorm van misleiding."  En misleidt, worden we al vaak genoeg. 
Vandaar de waarheid:
 'k maakte (zon)gedroogde tomaatjes: gerijpt in de zon - ik heb ze zelfs zien rijpen in de zon - 
 en gedroogd in mijn droogkastje!


In Mediterrane landen, zoals Spanje en Italië drogen deze tomaatjes echt in de zon, maar hier in Nederland duurt dat te lang en trekt het fruitvliegjes en andere insecten aan, waardoor je tomaatjes beschimmelen.
Dús...een droogoventje of droogkastje is hiervoor ideaal.
Zeker omdat we niet spreken van een paar  uur drogen. Oh nee.....  tien uur komt meer in de buurt.
De kosten van een elektrische oven worden hierdoor hoog en het spekken van de kas van een energiemaatschappij is volgens mij niemands hobby...
Dus:  zongedroogde-tomaatjes-zonder-zon-maar- met-droogoventje.... dat is de complete naam!
Het bekt wat  minder lekker, maar het resultaat is weer wel erg lekker.....
Hoe het ook zij.....
Hier komt het 'recept'.

 

Zongedroogde tomaatjes op olie

Ingrediënten:
  • Rijpe tot overrijpe tomaten, maakt niet uit hoeveel
  • Vers gemalen zeezout of kruidenzout
  • Takjes verse tijm
  • Goede olijfolie van eerste persing


Hoe maak ik het klaar:
Neem (over)rijpe tomaten. Het maakt niet uit of het cherrytomaatjes,  'gewone'  tomaten of vleestomaten zijn.
Snij de de cherrytomaatjes door midden, de grotere soorten in schijfjes of partjes.
Het is makkelijk als ze allemaal dezelfde dikte of afmeting hebben, maar dat hadden ze bij mij niet. Het blijft iets natuurlijks....


Leg ze op een vel in je droogkastje en strooi er wat zeezout of kruidenzout overheen.
Niet teveel, want bij het drogen worden smaken intenser.

Verdeel de paar takjes tijm op en tussen de tomaatjes.
Zet de tomaten in je droger met de temperatuur ingeschakeld op 65 graden.
Na een uur of zeven kunnen dun gesneden plakjes tomaat al goed droog zijn. Cherrytomaatjes, die wat boller zijn en meer vocht bevatten, kunnen wel 15 uur nodig hebben.
Zorg ervoor dat de tomaten niet kurkdroog zijn, het hoeft geen chips te worden. Als je ze indrukt en ze geven nog mee, ze zijn nog buigzaam, maar niet meer echt vochtig, dan is het goed.
Met deze lange droogtijd - mijn droogoventje staat bijna de hele dag aan - voeg ik regelmatig wat nieuwe, net geoogste tomaatjes toe.

Controleer regelmatig even hoe droog je tomaatjes zijn en beoordeel zelf of je het goed genoeg vindt.
Worden ze té droog, dan blijven ze hard, ook al ga je ze in olie bewaren.
Bij mij verdwijnen er al een aantal van deze tomaatjes tijdens het werken. Oh, ze zijn zó lekker!
Een goede kok proeft natuurlijk voor.
 
Doe de tomaatjes in een - met sodawater omgespoeld - potje en overgiet met goede,
zuivere olijfolie, uit eerste persing verkregen.
Voeg een vers takje tijm toe.
Voeg liever geen knoflook toe, want bij knoflook in olie kan de botulisme bacterie
zich sterk gaan ontwikkelen, wat levensgevaarlijk kan zijn.
Bewaar het potje met gedroogde tomaatjes in de koelkast.
Zo kun je ze wel een maand bewaren, hoewel ze daar bij mij de kans niet voor krijgen.
Wil je de tomaatjes niet in olie bewaren? Je kunt ze ook in een luchtdichte pot op een donkere plek bewaren.
Ik las zelfs over het invriezen van deze tomaatjes, maar dat heb ik zelf niet uitgeprobeerd.
 
Ik ben echt dol op zongedroogde tomaatjes: zo'n heerlijke umami smaak.
 
 Het is mijn favoriete ingrediënt.
Zoals op dit lekkere broodje met gegrilde courgettes: mjammmie!!
 
Heb jij ze al eens zelf gemaakt?!


maandag 16 september 2019

Verrassend: appeltaartthee!

Na een wilde wildpluk wandeling had ik kilo's en kilo's appels gescoord....  nou ja, laat dat 'wild' maar weg.... we wandelden dus door het park en zagen overal appelbomen. Kilo's en kilo's appels lagen te rotten op de grond wat heel veel wespen aan trok.
Zonde, zonde, zonde!
Dát zijn veel te veel appels om door de dieren daar opgegeten te worden.
En ze misstaan niet in appeltaart, appelflap, appelcompote en appelchips....
 
Dus zo gedacht, zo geraapt!
En onder het genot van een goed gesprek, schilde ik heel wat appeltjes weg. De rotte plekken snijd ik weg, ook datgene wat aangevreten is of er gewoon niet zo mooi uitziet. 
Ik zal er ook geen hapje van nemen, hoor. Maar verwerken van deze valappeltjes..... dat kan prima!
Ondertussen heb ik vier potten, pannen en bakjes klaar staan.
In de pan gaan de geschilde en van klokhuis ontdane appels voor de appelcompote - of misschien bak ik er nog wel taart van -, in de pot gaan de klokhuisjes en wat mooie schillen. Dat is voor de appelazijn
op een lade gaan de mooie schilletje zonder bruine plekjes voor de appeltaartthee
en in het laatste bakje gaan de bruine plekjes,  rotte stukken en vieze klokhuizen.... 
dát is afval, maar daar heb ik dus niet zoveel van.
Van vorig jaar heb ik nog 3 flessen appelazijn over, dus deze keer ga ik vooral appelschilletjes drogen.
Ik heb mijn droogoventje maar onder handbereik op tafel gezet....hij is bijna voortdurend in gebruik.
Als ik er geen stokbrood in droog voor toastjes, droog ik wel vijgen, noten of tomaatjes (klik) 
en nu dus ook appelschillen....
Héérlijk! Het ding snort en ik heb het gevoel dat ik goed en ijverig bezig ben;)
Nou ja....na een lang verhaal volgt er eigenlijk een tamelijk simpele afsluiting.... 
het recept, al is dat een groot woord.
 
 

Appeltaartthee

Ingrediënten:
  • appelschillen
  • 1 of 2 kaneelstokjes  
     en verder nodig:
  • droogoventje

Hoe maak ik het klaar:
Zorg ervoor dat je alleen appels gebruikt die onbespoten zijn. Dat weet je bij biologische appels 100% zeker, maar ook bij wildpluk - of raapappeltjes durf ik dat vrij stellig te beweren. Ik heb nog nooit de plantsoenendienst zien spuiten tegen ongedierte op bomen in berm of park. Oh  ja..... en ik heb dit jaar voor het eerst een serieuze oogst appels uit eigen tuin. Het zijn er zeker een stuk of twintig(!).
Was de appels goed, haal de schil eraf en gebruik de appels verder voor wat je maar wilt. Gebruik alleen de mooie schil: zonder plekjes en snijd ze eventueel wat kleiner.
 
De appelschillen leg je zonder verdere toevoegingen te drogen. Ik doe dit op 65°.
Het kan niet alleen in een droogkastje maar ook in de oven, al ben je dan duurder uit.
Na een uur of 5 zijn de schilletjes droog en knisperig.
Voelen is de beste manier om te bepalen of het goed is!
 
Knip of verkruimel de schillen zodat ze later in een thee-ei of theezakje passen.
Breek het kaneelstokje in de lengte en druk het plat tot meerdere kleine stukjes.
Meng ze door de appelschillen voor een heerlijk kaneelaroma en appeltaartsensatie!
 
Bewaar de appelschillen met kaneel in een luchtdichte pot en 
je kunt het super lang (denk aan járen!)  bewaren.
Wil je appelthee zetten?
Gebruik een lepel van deze schilletjes. Doe ze in een (zelfgemaakt) theezakje of -ei. 
Hang dit in een glas en overgiet met kokend heet water.
Voeg naar smaak  wat honing toe en klaar is je appeltaartthee.
Het kleuren van de thee gaat erg langzaam. Het blijft een heel lichtgeel kleurtje....
En de smaak?......  Verrassend zacht en zoet. Een heerlijke afwisseling op al mijn andere kruidentheeën. 
 
Weet je wat nu zó leuk is?!
Je kunt ook 'koude thee' maken, een soort appelsap.
Doe de schilletjes in een glas met koud water. Na tien minuten trekken, liever wat langer, 
proef je de appelsmaak.
Deze appelsap is zeer zacht van smaak en lichtzoet.  Bij koude proef je minder goed zoete smaken,
 dus als je ijsblokjes toevoegt, lepel er dan ook wat honing bij.
Een verrassend licht drankje voor in de zomer. Of, als je appelschilletjes er uit gezeefd hebt en
 het in een mooi glas serveert  - probeer eens bubbeltjeswater -, een lekker alcoholvrij aperitief.
 
Geniet ervan!!
En niet meer weggooien, die appelschilletjes! ;)
 


 

vrijdag 13 september 2019

Snelle mie met pittige groente en kaas

Ineens - ik zou bijna zeggen: vanuit het niets - staat dit gerecht in de top 3 van lievelingsgerechten hier in huis.
De knapperig verse, pittig geroerbakte groentes....
De heerlijk zachte smaak van eiermie en gesmolten kaas....
Een pittige saus die het geheel afmaakt....
Echt comfortfood en heerlijk om na een dag hard werken snel op tafel te kunnen zetten.
Eigenlijk smaakt dit gerecht altijd lekker.
Doordat de prei in de tuin dit jaar goed groeit, zet ik deze snelle mie regelmatig op tafel en dat wordt enthousiast ontvangen.
Dus wordt het tijd om het recept ook hier op mijn blog te delen.

Geniet je mee?!
 

Snelle mie met pittige groente en kaas

                voor 6 - 8 personen
Ingrediënten:
  • 300 g eiermie
  • 3 el zonnebloemolie
  • 40 g geraspte kokos
  • 3 teentjes knoflook
  • 2 courgettes
  • 2 prei
  • 2 groene paprika's
  • 250 g belegen kaas
  • 6 el chilisaus

Hoe maak ik het klaar:
Zet water op in een grote pan en kook of wel hierin de mie volgens de aanwijzingen op de verpakking en laat daarna uitlekken in een vergiet.
Maak de groentes schoon. Bij mij komen alle groene groentes heerlijk vers uit eigen tuin!! Da's dubbel en dwars genieten: onbespoten en rustig gegroeid en nog geen half uur voor het koken geoogst.
Snijd de courgette en paprika's in blokjes en de prei - altijd goed wassen -  in ringen.
Doe de olie in een wok of ruime pan. Pel en snipper de knoflookteentjes en doe ze in de pan samen met de geraspte kokos. Laat de kokos 1 minuut roosteren, maar pas op dat ze niet té bruin kleurt.


Voeg daarna de schoongemaakte groentes toe en roerbak ongeveer 5 minuten op middelhoog vuur.
Snijd ondertussen de kaas in blokjes. Wist je trouwens dat ze bij de Lidl biologische kaas hebben, gemaakt met vegetarisch stremsel en voor een leuke prijs? Ik kwam er pas achter en ben er erg blij mee.
Voeg de uitgelekte mie toe. Roer hier de chilisaus doorheen en de blokjes kaas. Laat op hoog vuur nog drie minuten verwarmen zodat de kaasblokjes een beetje smelten.
 
 
Serveer meteen en geef voor de liefhebbers er nog wat extra chilisaus bij.
 
Ik heb het niet geklokt, maar volgens mij staat dit gerecht in  20 minuten op tafel.
Lekker snel voor op een drukke doordeweekse dag en toch boordevol gezonde groente!
Wát wil je nog meer?!
 
Eet smakelijk....
 



 

dinsdag 10 september 2019

Honing

Honing is niet 'zomaar' een product, maar een product met een verhaal. En een goed verhaal, moet erbij vermeldt.
Op dit moment heb ik -  als stadsimker -  heel veel van dit vloeibare goud in huis.

 
 
 
Iets waar de bijen kei- en keihard voor gewerkt hebben. Wist je dat ze voor één pot honing zo'n 50.000 km afleggen?
 
Dat bijen ijverig zijn, weet inmiddels iedereen wel, maar dit is wel echt bijzonder. 
Al die ijver en dat harde werken voor deze zoete lekkernij....
 Een goede reden om mijn honing niet voor twee euro per potje weg te doen.
Nee, echte koudgeslingerde en pure honing mag z'n prijs hebben.
De bijen moeten goed verzorgd worden, hoewel 'vertroetelen' niet het passende woord is. Ze kunnen zich, onder de juiste omstandigheden, prima zelf bedruipen. En alleen voor die juiste  omstandigheden moet de imker zorg dragen.
 
Honing is bedoeld  als voedsel voor het bijenvolk. Met genoeg honing overwinteren en overleven bijen, als het buiten te koud wordt en er geen planten en bomen meer bloeien....
Een klein volk heeft zo'n 14 kg honing nodig om een lange winter door te komen. Een groot volk heeft zo'n 20 kg honing nodig als wintervoorraad.
Als imker neem ik alleen de honing af die over is, teveel voor het volk zelf. Wel zó eerlijk dat ik genoeg voor hen overhoudt.
Met de najaarscontrole heb ik al ontdekt dat één volk ruim 22 kg honing heeft.
Een ander volk moet ik nog wat in de gaten houden en eventueel een vol honingraam teruggeven. Zij hebben nog niet voldoende wintervoorraad...
Per jaar kan het heel verschillend zijn wat de honingopbrengst is. Dat ligt aan de weersomstandigheden....
Is het een vroeg en warm voorjaar? Is het erg droog of regent het ook voldoende? Allemaal factoren die zorgen voor de bloei van bomen, planten en bloemen waar bijen veel of weinig nectar vanaf halen.

 
Zie je op deze 'drachtplant' de vele bijen zitten?!
Dit jaar was een  goed honingjaar.  Tenminste... dat werd het.
Op sommige momenten in het jaar barstten de volken bijna uit hun kast door de hoeveelheid  binnengebrachte honing.
Echt mooi om te zien!
 

Wat gebeurt er in de bijenkast....

 
Zoals je op deze foto kunt zien - een bovenaanzicht van de bijenkast -  zitten de bijen op ramen waar ze boven, op en tussendoor lopen.
 
 
Deze ramen
zagen er eerst zó uit. De bijen bouwen deze platgewalste kuntsraat helemaal uit tot vernuftige, zeshoekige cellen, aan beide kanten van zo'n raam.
Deze cellen vult de koningin in de zomer voor een groot deel met eitjes, waardoor het bijenvolk groeit.  Hoewel..... de haalbijen vullen ze het liefst met honing.
 
 
Ze halen nectar uit bloemen en planten en via een bijzonder proces wat voor een deel in het bijenlijfje plaats vindt, wordt deze nectar omgezet in honing.
Op deze foto zie je dat heel goed. De dichtgemaakte cellen, vooral links in de hoek, bevatten poppen. Via het stadium:  ei-larve-pop komt er een nieuwe bij. Maar daarboven zie je glinsterende, bijna spiegelende vakjes. Dát is de honing!!
De honing wordt het liefst bovenaan in een raam opgeslagen of boven in de kast, als de bijen de keuze hebben.
Bijen willen de honing goed kunnen bewaren voor de winter, dus dikken ze deze in en als dat gebeurt is, plus dat de honing tot boven aan toe zit, dan worden deze cellen verzegeld met was. Elk celletje honing krijgt een wasdekseltje.
Dat zie je bij deze foto goed. Bovenin is de honing helemaal klaar en verzegeld. Beneden op het raam zijn de werksters nog druk bezig om de honingvoorraad aan te vullen en in te dikken.
Als honing zó 'af' is, is ze ook lang houdbaar, met gemak twee jaar!!

 

Hoe de imker de honing oogst

 
Als ik honing wil oogsten, is dat een heel proces van plannen en organiseren.
Dat begint al met hoe ik de kast opbouw.
 
Dat kun je bij deze foto van twee nieuwe kasten goed zien.
Dit is een spaarkastmodel en wordt het meest gebruikt in Nederland.
Deze bijenkast bestaat uit 6 gedeeltes.
De middelste vier delen zijn de zogenaamde kamers. Je ziet verschil in hoogte.
De onderste kamers worden broedkamers genoemd, de bovenste twee minder hoge kamers zijn de honingkamers.
Bij een klein volk begin je met de bijen één broedkamer te geven.
En in het voorjaar zet je er één honingkamer op.
Als imker wil ik honing oogsten wat de bijen teveel binnenhalen.
Maar ik wil natuurlijk niet het bijenvolk kapot maken door tegelijk met de honing ook eitjes, larven of poppen te verwijderen.
Dus zorgt een imker ervoor dat de koningin, de enige die eitjes legt, niet in een honingkamer kan komen.
Met een speciaal koninginnerooster kunnen de werksters wel naar de honingkamer gaan, maar de koningin, die wat groter is, kan dat rooster niet passeren.
Omdat de bijen hun voedselvoorraad het liefst bovenin opslaan, brengen ze de honing dan ook in de honingkamer.
Als imker controleer ik de bijen regelmatig. Als ik zie dat alle ramen in de honingkamer vol honing zitten en ook nog eens verzegeld zijn, ga ik de bijen meer ruimte geven. Ik geef ze een tweede honingkamer en plaats deze onder de andere. Tussen deze twee kamers leg ik een dichte plaat met daarin een rond gat. In dat gat plaats ik een bijenuitlaat. Dit is een soort rooster waar de bijen wel via boven in kunnen, maar niet andersom, van beneden naar boven.
Dus na een aantal dagen is de bovenste kamer vrijwel zonder bijen.
Die zijn allemaal naar beneden gegaan.
Dan kan ik deze kamer rustig weghalen.
Geen stress in het bijenvolk en ook niet bij mij als imker.
 
Als ik deze ramen heb, ga ik precies datgene doen, wat het werk van de bijen ongedaan maakt.
Gelukkig staan ze er niet bij te kijken. :(
Ik ontzegel de bijenwas.
Oftewel... ik haal alle wasdekseltjes, waardoor de honing opgesloten is, er van af.
Als ik drie ramen aan beide zijden 'ontzegeld' heb, doe ik ze in de honingslingeraar.
In het volgende filmpje kun je dit goed zien.
 
Ik hoop dat het goed gelukt is, want dit is de eerste keer dat ik een filmpje plaats.... ;o
 
Het slingeren gebeurt zonder de honing te verhitten, het gebeurt handmatig, ik doe het zelf en ik doe het rustig....
 
Als de honing uit de slingeraar komt, laat ik het door een speciaal honingzeef in een emmer of pan lopen.
Ik laat de honing drie dagen rusten, schep dan de schuimlaag eraf die zich in rust gevormd heeft.
 
Daarna doe ik de honing in potjes: een precies werkje op de weegschaal.
 
Er is speciale regelgeving waar een etiket aan moet voldoen, wil je de honing gaan verkopen.
Dus ik heb speciale etiketten. Ontworpen door collega-imker Mark
en ik laat ze drukken bij het professionele bedrijf van Bosch Glaskunt van Michel en Marijke.
Er staat niet alleen op waar de honing vandaan komt, maar ook een productiecode, een houdbaarheidsdatum etc.
 
Als dat allemaal is gedaan, is de honing klaar voor de verkoop.
Of... om cadeau te doen.
 
 

In de krant

Dit jaar  bedacht ik een leuk initiatief voor de buurt, want als stadsimker, waar mijn bijen middenin de wijk vliegen, ben ik uiteraard afhankelijk van wat mensen in hun tuintje aanplanten. En gelukkig zijn dat heel veel en heel diverse planten en bloemen. Ook super belangrijk is, dat steeds meer mensen doordrongen zijn  van de ernst van het gebruiken van gif. Dát is zó schadelijk voor alle insecten.... Dóe het niet!!
En gelukkig gebeurt het dus steeds minder vaak.
De bijen varen er wel bij.

Ik bedacht om iedereen in de wijk een potje honing te geven als bedankje. Via de buurt Whatsapp groep maakte ik  mensen bekend met mijn actie en liet ik ze weten welkom te zijn.



Mijn favoriete journalist schreef er een krantenartikel over.....
 
Leuk  toch?!
Naast een gratis honingpotje verkoop ik de  honing  ook.
De dure honing....
Maar waarom zou je kiezen voor honing van de imker uit de buurt?
Ook in de supermarkt koop je toch honing?!
En die is veel goedkoper?
Ik zet het op een rijtje voor je....
 
Honing is namelijk veel meer dan alleen een zoetstof.

 

Gezondheidsvoordelen honing

De voordelen van èchte honing:
  1. Honing is gezond, ook uitwendig helpt honing bij bijvoorbeeld een droge huid en ze is genezend bij wondjes en blaren
  2. Honing is een bommetje vol vitamines en mineralen. Bijvoorbeeld: vitamine B2, B6, C en de mineralen natrium, kalium, calcium, fosfor, ijzer, magnesium, koper en zink zitten in honing!
  3. Honing is gezond voor je darmen, gaat ontstekingen tegen en vermindert diarree
  4. Honing werkt als een hoestmiddel en verlicht keelinfecties
  5. Honing helpt je bij het afvallen; ze geeft extra vetverbranding tijdens je slaap
  6. Honing geeft je geheugen een boost en kalmeert de zenuwen
  7. Honing verlicht hooikoorts en seizoensgebonden allergieën (meer daarover in een volgend blog) Hiervoor moet je echt lokale honing gebruiken
  8. Honing werkt als een energieboost voor sporters, vooral bij duursporten!
  9. Honing verbetert je weerstand en is daardoor een versterkend middel voor kwetsbare groepen mensen zoals ouderen, zieken, zwangere en zogende vrouwen en kinderen
  10. Honing voorkomt de groei van schimmels en bacteriën
  11. Honing kan gebruikt worden als cosmetisch product in een gezichtsmasker, haarspoeling en als vochtinbrenger voor de huid
  12. Honing werkt als hartversterker doordat het de doorstroming van de hartspieren verbetert.
Heb je nog meer overtuiging nodig? Test het zelf  uit.

Deze gezondheidsvoordelen gelden niet of nauwelijks voor honing die mechanisch is geoogst en met verhitting wordt gewonnen.
Deze honing bevat geen vitaminen en mineralen meer, is alleen een zoetstof en er zijn vaak ook conserveringsmiddelen aan toegevoegd.
Daar komt bij dat veel honing van buiten de EU uit China of uit de VS komt. De richtlijnen voor landbouw en het gebruik van kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen zijn daar héél anders dan hier in Nederland. Veel van deze imkers voeren hun bijen suikerwater bij, zodat er geen sprake meer kan zijn van pure bloemenhoning. En dát proef je....
De imkers die soms wel honderden of zelfs duizenden bijenvolken bezitten, zien deze bijen niet meer als bijzonder en waardevol, maar ze zien alleen maar het geld wat ze ermee kunnen verdienen. Ze hebben immers een honingbedrijf, in plaats van dat ze dieren houden.....

Honinggebruik tips

  • Belangrijk is het om de honing die je bij een Nederlandse imker koopt, niet te verhitten boven de 40 graden. Ik geef mensen altijd de tip mee: verwarm de honing niet! Gebruik je honing in  thee of koffie, laat deze dan eerst afkoelen tot drinktemperatuur (zo'n 38 graden) voordat je de honing er aan toe voegt.
  • Is honing gekristalliseerd (hard geworden)? Verwarm ze dan au-bain-marie tot 37 à 38 graden om ze weer vloeibaar te krijgen
  • Kinderen onder de 1 jaar mogen nog geen honing eten, omdat hun darmflora nog niet voldoende ontwikkeld is om sporen van een bepaald soort bacterie aan te kunnen. Ze kunnen dan misschien ziek worden.

Koop honing bij jou in de buurt, bij een lokale imker
Koop echte, onverhitte honing
 
Dat maakt niet alleen voor de bijen, de omgeving en de imker verschil, maar zeker ook voor je eigen gezondheid!!

Foto's

Een honingraam kreeg dit weekend een bijzondere tweede bestemming: uithangbord
 om duidelijk te maken dat híer de honing-aan-huis te koop is.
En er is nog heel veel te koop.... :)

 Een feestje voor de imker en iedereen die van bijen en honing houdt.....
Hoewel de honing niet door deze cake zit -  door verhitting verdwijnen immers de waardevolle stoffen uit de honing-  kan ik er wel rijkelijk honing overheen laten lopen.
 


Bijenwas inclusief honing is een heel bijzonder, puur product.
Lekker om op honing te kauwen....



Mijn binnenwinkeltje.... 
 
Kom gerust eens langs!