donderdag 28 november 2019

Gevuld speculaastaartje

Mijn amandelspijs ligt alweer even te wachten op lekkere recepten en vandaag is het dé dag.
In de voorbereidingstijd naar Sinterklaas, is er zoveel lekkers te koop en te snoep.
En zelf maken is zó leuk! Als het deurtje van de oven open gaat, geurt het hele huis naar speculaaskruiden....

Ik maakte dit eenvoudige speculaastaartje gevuld met ambachtelijk gemaakt amandelspijs.
Lekker!!!

Ook maken?!

Gevuld speculaastaartje

       genoeg voor 12 stukken

Ingrediënten:
  • 225 g amandelspijs (klik hier voor 't recept)
  • 60 g biologisch tarwemeel
  • 75 g biologisch bloem
  • 15 g wijnsteenbakpoeder
  • 100 g roomboter
  • 75 g bruine basterdsuiker
  • 5 g speculaaskruiden of 1 el
  • snuf fijn zeezout
  • amandelen ter garnering
  • evt 1/2 ei
  • 1 el sojamelk


Hoe maak ik het klaar:
Zorg dat de amandelspijs klaar staat.
Verwarm de oven voor op 170 graden.
Doe de bloem, het meel en het wijnsteenbakpoeder bij elkaar in een kom. Voeg de andere droge ingrediënten toe en meng goed door. Snijd de boter in kleine blokjes en kneed deze er met koele hand door, tot een samenhangende bal deeg ontstaat.
Vet een boterkoek vorm (doorsnede 22 cm) in met boter. Verdeel het deeg in twee gelijke stukken. Druk de ene helft van het deeg in de vorm glad en maak een klein opstaand randje.

Verdeel hierover het amandelspijs en houd rondom 2 cm vrij van de kant. 
Rol de tweede helft van het deeg uit tot een cirkel zo groot als de bakvorm. Als je deze rolt op vetvrij bakpapier, dan keer je het dunne deeg met papier en al om boven de vorm en voorkom je dat het deeg inscheurt. Druk de randen aan. Garneer met halve amandelen.
Klop het ei los met de melk.
Bestrijk de bovenkant met dit mengsel en zet de vorm midden in de warme oven.
Laat het gebak gaar en bruin worden in 40 minuten.
Laat afkoelen en verwijder uit de vorm.

Snijd in punten en serveer.

 
Foto's maken in deze donkere dagen gaat niet altijd even goed. Vooral de kleur is een drama.... :(

Je kunt dit taartje ook in een rechthoekige vorm bakken en het dan in blokjes snijden om te serveren.
Mooi voor het zicht als er dan op elk blokje een amandel zit.

Met deze heerlijke geuren in huis en vooral deze smaak kom je helemaal in de goede sfeer.
Nog heel even geduld........

Wil je nog meer bakken voor het feest van de Goedheiligman?
Een lekkere pepernotencake vind je hier
 
 
            Alvast heel veel plezier!!

 

donderdag 21 november 2019

Verrot lekkere kool

Ook nu is de uitspraak van Pipi weer van toepassing!
 
Deze keer deel ik een interessante keuken DIY waarin ik aan de slag ga met fermenteren!  
 
Ik probeerde zuurkool, verrot lékkere zuurkool te maken.
Zuurkool groeit namelijk niet als een plant in de tuin, zoals mijn zoon dacht.
Maar wordt verkregen gedurende een rottings- oftewel fermentatieproces van enkele weken.
 
Van Arnoud kreeg ik een hele grote, witte kool, die wel 2,5(!) kilo woog.
Een ge-wel-dig moestuinexemplaar! En daarmee startte mijn experiment.
Ik sneed er eerst twee keer wat af voor in de vegan nasi -zonder-zakjes-en-pakjes,
maar daarna had ik nog ruim een kilo over voor mijn zuurkool-experiment.
Maar fermenteren, hoe gaat dat eigenlijk in z'n werk? En is dat niet ingewikkeld?!
 

 
Fermenteren
Terwijl ik iets heel nieuws dacht te gaan doen, kwam ik erachter dat ik per ongeluk al eerder voedsel had gefermenteerd. 
  • Wijn maken van druiven 
  • Appelazijn maken van appelschillen
  • Sojayoghurt maken van sojamelk
  • Zuurdesem starten voor vriendschapsbrood Herman

Dit gaat ook via een proces van fermenteren, want:
Je laat gecontroleerd voedsel bederven of verrotten met behulp van bacteriën, gisten of schimmels.
Bepaalde micro-organismen zitten van nature in voedsel of ze kunnen worden toegevoegd. Ze zetten stoffen op zo'n manier om dat het product verandert van smaak, geur of uiterlijk. Hierdoor wordt een product smakelijker, langer houdbaar of -zoals bij zuurkool - beter verteerbaar.
Goede bacteriën eten suikers in het voedsel op en vormen daarbij zuren, bijvoorbeeld alcohol, melkzuur of koolstofdioxide. Daardoor wordt het product minder aantrekkelijk voor ziekteverwekkende bacteriën en bederft het minder snel. Dit proces moet altijd heel hygiënisch worden uitgevoerd, om te vermijden dat rottingsbacteriën het overnemen. En het moet gebeuren in een omgeving waar geen zuurstof (anaeroob) bij kan komen.

Tegenwoordig is ons eten erg steriel en zijn veel bacteriën eruit gehaald, waardoor we veel micro-organismen mislopen. Maar je darmflora heeft altijd bacteriën nodig om goed te kunnen functioneren. Probiotica zijn bijvoorbeeld goede bacteriën die zich in gefermenteerd voedsel bevinden. Ze dragen bij aan een gezonde weerstand en kunnen zelfs darmziektes tegengaan.  Er wordt hier nog meer onderzoek naar gedaan.

In zuurkool zitten veel melkzuurbacteriën die je darmflora gezond houden, waardoor je weer beter mineralen en voedingsstoffen uit je voedsel kunt opnemen.
Zuurkool is ook heel gezond omdat het veel vitamine C bevat.
En juist dit makkelijkste voedsel om te fermenteren, had ik nog niet eerder geprobeerd te maken.
Terwijl het al wel een tijdlang op mijn to-do-list staat: zelf zuurkool maken!
Meestal gebruik je witte kool, maar eigenlijk kun je van elke kool zuurkool maken. Wel eens rozerode zuurkool gezien? Dat mooie effect krijg je met rode kool.
Het zetmeel en de suikers in de kool worden in twee tot acht weken omgezet in melkzuurbacteriën.
Bij zuurkool spreken we van lacto-fermentatie omdat tijdens dit proces gebruik wordt gemaakt van de lactobacilli plantarum bacterie. Je moet het maar net weten!

Laten we maar eens kijken hoe ik het aanpakte. Wil je dit ook doen, trek hier dan een paar weken voor uit!
 
 

Zelf zuurkool maken

       voor ruim een kilo zuurkool
 
Ingrediënten:
  • een hele witte kool, ik had 1200 gram
  • 25 gram zeezout
  • 8 jeneverbessen
  • 12 peperkorrels (vier seizoenen peper)
  • 2 tl karwijzaad
Hoe maak ik het klaar:
Haal de buitenste lelijke of bruine koolbladeren weg. Was de kool niet meer!
Houd nu twee mooie, grote bladeren van de kool apart.
De rest van de kool schaaf je fijn: zó fijn mogelijk! Ik gebruikte hiervoor de fijne rasp van mijn keukenmachine.
Om wat bite te houden, sneed ik een klein deel van de kool met de hand.
Vervolgens doe je de kool in een ruime kom en voeg je het zout toe.
Zorg dat je per kilo ongeveer 22 gram zout toevoegt.
Kneed het zout goed door de kool heen.
Ik las ergens dat je minstens 10 minuten moet kneden , maar bij mij kwam er binnen
een minuut al  voldoende vocht vrij uit de kool.
 
Dat vocht wordt mede door het zout aan de kool onttrokken.
Voeg de kruiden toe: de hele peperkorrels, het karwijzaad en de jeneverbessen en meng ze goed door de kool. Je kunt naar smaak ook andere kruiden toevoegen.
Doe de kool in een goed schone (in sodawater uitgekookte) weckpot of grote glazen pot. Druk de kool goed aan, je kunt hier ook een stamper voor gebruiken. Leg de hele koolbladeren er overheen.
Zorg ervoor dat de koolbladeren net onder het vocht liggen. Dan wordt het koolmengsel goed afgesloten van lucht. Er mag geen zuurstof bij komen en de kool mag niet uitdrogen.
Op de koolbladeren leg ik een steen.
Je kunt ook een schoteltje gebruiken.
Dit verzwaart de bladeren, zodat ze niet gaan drijven.
Soms komt er aan de rand toch wat schimmel..... dat geeft niet. Het is niet schadelijk voor je gezondheid en tast de kool ook niet aan, door de bescherming van de melkzuurbacteriën.
Schep de schimmel wel weg.
 
 
Ik dekte de pot vervolgens af met kaasdoek zodat er geen stof in kan vallen.
Zet de pot op een warme plaats, zo'n 20 graden kamertemperatuur.
Bij deze temperatuur kunnen de bacteriën de melksuikers perfect omzetten in melkzuur.
En die moeten de hele kool doortrekken.
 
Om de dag kneedde ik het zuurkoolmengsel in de pot even door.
Mijn ervaring is, dat de zuurkool, ondanks de steen en de bladeren, toch wat droog wordt aan de bovenkant.
Neemt het vocht teveel af, dan kun je ook pekelwater toevoegen. Maak dit van water met zout in een verhouding van 25 g zout op een liter water.
Onder het kneden rook ik gelijk of mijn mengsel al wat zuurder begon te worden.

Nog niet eerder was ik zó blij dat m'n vriendin op een dag zei dat het bij de piano erg vreemd rook.
 Het 'stonk' eigenlijk naar zuurkool. Normaal vat je zoiets niet op als een compliment,
maar omdat mijn pot met zuurkool-in-wording op de piano te vinden was en
ik zelf nog twijfelde of mijn fermentatie-experiment zou slagen, vond ik het een geruststellende opmerking.
Als ik mijn neus in de pot steek, ruik ik al wel iets zurigs, maar ik zou het nog geen zuurkool durven noemen.
 
Na een week of drie of vier is de kool middels verrotting  zuurkool geworden.
Om het proces van fermentatie te stoppen, zet je de zuurkool in de koelkast.
Zorg wel dat de kool onder een laagje vocht blijft staan.
Je kunt ze nu nog zo'n 8 weken bewaren.

Let op!
Fermenteren is een natuurlijk proces wat soms kan mislukken.
Vertrouw op je eigen reuk en smaak.....
 
Wil je heel erg zure zuurkool, dan laat je de pot langer, tot wel 6 weken, bij kamertemperatuur staan.
Wil je milde zuurkool, dan zet je de pot wat eerder koel weg.
Tussendoor proeven helpt.....
En hele zure zuurkool krijg je weer milder als je ze voor gebruik afspoelt met water.
 

Ik vind mijn eigengemaakte zuurkool goed gelukt en erg lekker.
Ze is mild van smaak en heel fijn van structuur.
 
Yes!! I did it! Check: zuurkool gemaakt!
 
  
Natuurlijk maakte ik er als eerste mijn heerlijke broodje zuurkool  mee klaar.
 
Maar er komen binnenkort meer lekkere, vegetarische recepten met zuurkool.
En zoals je van me gewend bent, zijn dat geen standaardrecepten.
Wat te denken van een kruidige zuurkooltaart, pasta met zuurkool en
gefrituurde balletjes met zuurkool?
 
Is gezondheid belangrijk voor je?
Eet zuurkool en maak er een feestje van!!
 
 
 

vrijdag 15 november 2019

Vijgenbrood


Lekker voor bij een kaasplankje.....  een vijgenbrood!
En dat maakte ik heel simpel zelf van gedroogde vijgen.
 
Soms vraag ik me wel eens af hoe ik op het idee kom om ergens een blog over te schrijven. Het antwoord is simpel: de ideeën liggen op straat. In dit geval in de supermarkt. Neem nou dit vijgenbrood, ik zie het op de kaasafdeling liggen en dit jaar heb ik weer zóveel vijgen van mijn boom kunnen halen. Een groot deel van mijn vijgen heb ik dit jaar gedroogd. (zie mijn blog: vijgen drogen) en die kunnen dus prima verwerkt worden tot.... vijgenbrood.
 



















Ik lees de ingrediëntenlijst - daar ben ik snel klaar mee -  en
vervolgens maak ik het thuis na.

Omdat ik al vaker taartbodems maakte van noten, vruchten en zaden
(zie feestelijke aardbeientaart en mijn bananenpindataart )is het principe me bekend.
Dus zo gedacht, zo gedaan!


Vijgenbrood

  Ingrediënten:        
  • 150 g gedroogde vijgen
  • 15 g bruine amanden raw en bio

    verder nodig:
  • keukenmachine

Hoe maak ik het klaar:
Wel de gedroogde vijgen een half uurtje in warm water. Giet af en druk zoveel mogelijk vocht eruit. Let op: dit donkerbruine vocht niet weggooien maar lekker opdrinken.
Doe eerst de amandelen in de keukenmachine en maal fijn. Heb je een speciaal hulpstuk om noten te vermalen, dan kun je ook die gebruiken. Voeg daarna de gewelde vijgen toe en laat de keukenmachine twee minuten draaien. Er mogen nog kleine stukjes zichtbaar zijn, maar het geheel is een smeuiige pasta geworden.
Haal deze uit de kom en vorm er met behulp van een bakring een rond broodje van. Ik had niet de goede maat bakring en gebruikte mijn handen en een rond tupperware bakje om het brood in te vormen.
Zet het plakkerige brood een half uurtje in de vriezer om op te stijven. Haal het uit de vorm en bewaar vervolgens in de koelkast.

Voordelen van het zelf maken van vijgenbrood:
  • je gebruikt geen plastic! Het vijgenbrood in de winkel zit in dubbel plastic gewikkeld. En dat is helemaal niet nodig!
  • het is eenvoudig en leuk om te doen
  • de prijs voor een vijgenbrood ligt tussen de twee en drie euro. Als je vijgen hebt van je eigen vijgenboom, kost het je (bijna) niets :)

 
Snijd er puntjes af en serveer met allerlei lekkere kaasjes. Ook noten, andere gedroogde vruchten en druiven combineren hier goed bij.
Lekker bij een wijntje of borrel rond tapastijd, maar een alcoholvrij feestmoment kan ook.
Schenk wat feestelijke bubbels in een mooi glas of serveer er druivensap of thee bij.
 
Mijn hubby is vandaag jarig en dát gaan we dus feestelijk vieren!
Of....eh.... hield hij nu niet van gedroogde vijgen?  ;) 
Mwah... we zullen zien.
 
Geniet van het goede leven!
 
 

dinsdag 12 november 2019

Andijvietaart

Deze taart is erg apart.  Hij staat al jarenlang geregeld bij ons op tafel en vandaag weer, met een verse krop andijvie uit eigen tuin. Als ik een gerecht al zó lang klaarmaak, is het toch de moeite waard om hier te delen. Dus ik zou zeggen: oordeel zelf!
Wat vind jij van deze hartige taart met andijvie, paprika en augurk?!



Andijvietaart met augurk


      voldoende voor 4-6 personen

Ingrediënten:
  • 1 vel vers bladerdeeg (bijvoorbeeld van Tante Fanny)
  • 1 krop andijvie (ong. 600 gram)
  • 1 ui
  • 1 rode paprika
  • 2 el olijfolie
  • 3 eieren
  • 1 dl sojaroom
  • versgemalen zeezout
  • versgemalen peper
  • 2 augurken en augurk voor de garnering
  • 150 g geraspte kaas
  • 2 el bosui
  • bieslook ter garnering


Hoe maak ik het klaar:
Was de andijvie goed schoon. Heb je andijvie vers uit de tuin, zet deze dan even in zout water zodat eventuele diertjes eruit kruipen. Snijd de andijvie daarna in smalle reepjes.
Vet een springvorm met een diameter van 24 cm in met boter. Leg het deegvel in de vorm en snijd bij. Prik er met een vork wat gaatjes in.
Verwarm de oven voor op 225 graden.
Snipper de ui, maak de paprika schoon, verwijder de zaadlijsten en snijd de paprika in vierkante blokjes.
Verhit de olijfolie in een hapjespan of wok. Fruit de uisnippers een paar minuten. Voeg daarna de paprika en de andijvie toe.
Bak zo'n 2 minuten, laat wat afkoelen en druk het vocht eruit.
Klop de eieren in een ruime kom los met de sojaroom, zout en peper.
Roer het andijviemengsel door het eimengsel. Snijd de augurken in stukjes en roer dit samen met de geraspte kaas er ook doorheen. Houd een klein beetje kaas achter.
Doe de vulling in de vorm, bedek met wat achtergehouden kaas en zet de vorm in de oven.

Bak de taart in de hete oven in ongeveer 25 minuten gaar.
Garneer met de bieslook en een augurk.
Een lekkere salade erbij is altijd goed!

Bij mij was de taart deze keer prachtig bol gaan staan.

En het smaakte zó goed dat we eigenlijk niet genoeg hadden. Iedereen wilde nog een stukje.

Dus zó apart is deze taart nu ook weer niet. Hij is hier goedgekeurd!

Gewoon lekker!!
 

maandag 11 november 2019

Zelf glassex maken


Op maandagmorgen, zo na het weekend, is het tijd om te ruimen in huis en het - voor het oog - wat netter maken. De grotere schoonmaakklussen komen later in de week.

 
Gelukkig heb ik Glassex, want voor het zicht doet dat wonderen.
Een spuitje hier en een spuitje daar.
 
Vul voor Glassex elk willekeurig merk ruitenreiniger in, iedereen weet wat ik bedoel, toch?
Inmiddels heb ik een andere eettafel dan de glazen die we eerst hadden, is de glazen salontafel weg-geminimaliseerd, maar de spiegel in de keuken, de glasplaat op de buitentafel, het gasfornuis en het deurtje van de oven moeten op z'n tijd wel glimmen....
 
Nu kan dit ook met een spuitfles azijn, maar voor net wat extra power, maakte ik zelf Glassex, speciaal voor glimmende en glazen oppervlakken.
Heel simpel, daadkrachtig en bovendien super goedkoop. En je recyclet de fles, dus geen single-use plastic meer.
De fles op de foto is denk ik zo'n zes(!) jaar oud.
Beter, toch?!
 
 

Glassex maken

Benodigdheden:
  • 1 fles met spuit
  • scheutje spiritus
  • 3-5 druppels afwasmiddel (Ecover)
  • water
Hoe maak je het klaar:
Het is écht zo simpel!
Giet een scheutje spiritus in de fles, doe er het afwasmiddel in druppels bij. Zorg dat je een krachtig afwasmiddel hebt.
Biologisch heeft de voorkeur!
Vul bij met water. Niet schudden maar zwenken en klaar is je ruitenreiniger.
Bij het ramen zemen spuit ik altijd eerst wat uit deze spuitfles op het raam, voordat ik er met een spons en heet water met azijn overheen ga.


Spuit bij oppervlakken die dof of beduimeld zijn, dit goedje rechtstreeks op het oppervlak. Veeg af met een droge doek die geen strepen na laat en klaar is Kees.
Simpel en fijn.

Nog even iets over spiritus: brandspiritus is zowel een brandstof als een schoonmaakmiddel. Het bestaat grotendeels uit ethanol en dat is eigenlijk gewoon alcohol. Ethanol wordt gewonnen door de vergisting van suikers en is een weinig vervuilende brandstof. In Brazilië rijden inmiddels al veel auto's op bio-ethanol. Voor spiritus is deze ethanol vermengd met methanol waardoor het ondrinkbaar en giftig wordt. Hierdoor kan het goedkoop verkocht worden, zonder dat er accijns over word geheven.
Alcohol heeft als eigenschap dat het snel vervluchtigd, dus als je ermee schoonmaakt, droogt het schoon te maken oppervlak snel.

In deze zelfgemaakte ruitenreiniger is een klein scheutje spiritus verdunt met veel water. Er wordt  veel minder van gebruikt dan in een 'gewone' fles Glassex: beter!

Fabrikanten van schoonmaakmiddelen vinden deze tip niet leuk.
Maar Maartje, dank je dat je deze geldbesparende en milieuvriendelijke tip jaren geleden aan me doorgaf.
Bij deze geef ik hem weer graag door aan jou!

Lees meer over schoonmaken met natuurlijke - zelfs eetbare - materialen op:
dit blog over natuurlijk schoonmaken  met maar twee(!) middelen!


vrijdag 8 november 2019

Rode hummus

Deze hippe dip of spread wordt vrolijker als je er wat kleur aan toevoegt.
 
Eén plus één is twee: hummus [spreek uit: 'goemoes']  maak ik al jarenlang: het is een waardevolle bron van eiwitten voor vegetariërs.  In de tuin heb ik heel veel rode bieten staan, heel erg veel! Ooit maakte ik er  voedselkleurstof van, nu maak ik hier gekleurde humus mee.... mooi rood!
Het idee is niet nieuw, maar misschien wel leuk om je vandaag te inspireren.

 

Rodebiet humus

Ingrediënten:
  • 100 g ongekookte kikkererwten of 225 g kikkererwten uit pot of blik
  • 1\2 citroen
  • 1 klein teentje knoflook
  • 1 el tahin
  • 1 rood bietje
  • versgemalen zeezout naar smaak


Hoe maak ik het klaar:
Heb je geen gekookte kikkererwten, laat ze dan eerst een nachtje weken om ze vervolgens in anderhalf tot twee uur gaar te koken. De precieze tijd weet ik niet, omdat ik kort na het aan de kook laten komen, de pan met kikkererwten in de hooimadam zet. Hierin kunnen peulvruchten, rijst  of soep met een lange kooktijd, rustig doorgaren. Ook kookte ik het rode bietje gaar. Dit duurt ook zo'n half uur tot drie kwartier.
Wil je deze voorbereidingstijd overslaan, koop dan een blik of pot kikkererwten en een zakje voorgekookte bietjes.
Pel het gekookte bietje, snijd wat kleiner en pureer dit vervolgens met de staafmixer heel fijn. Laat staan.
Doe de kikkererwten met een lepel kookvocht in een kom en pureer ze fijn met de staafmixer.
Maak het teentje knoflook schoon en pers het uit. Voeg de knoflook en de tahin  aan de gepureerde kikkererwten toe. Tahin is gemalen sesamzaadpasta, met een klein beetje zeezout.
Deze pasta kun je ook makkelijk en in kleine hoeveelheden zelf maken als je wat sesamzaad met zout fijnmaalt. Ik doe dit in het hulpstuk van mijn staafmixer, speciaal om noten fijn te maken. Dit is best lonend, want een potje tahin is best duur.
Pureer de knoflook en de tahin door de kikkererwtenpuree en voeg evt een lepel water toe.
Pers de halve citroen uit en giet dit sap samen met de puree van rode biet bij het kikkererwtenmengsel.
Meng alles goed door elkaar en voeg naar smaak zeezout toe.
Klaar is je spread!
 
Serveertips:
  • eet het als broodbeleg
  • gebruik het als dip voor tortillachips
  • of als groentedip. Neem stevige groentes zoals wortel, bleekselderij, radijs...
  • gebruik het als spread voor op toast
  • etc

Deze rozerode hummus combineert qua smaak en qua kleur goed met zwarte olijven, toefjes peterselie of blaadjes rucola.

Deze hummusspread geeft kleur aan je weekend!
Geniet ervan!!


zaterdag 2 november 2019

Lasagne met pompoen en regenboogsnijbiet

͒͒͒
 
Vaarwel frisse waterijsjes, koele gazpacho's en koude, zomerse maaltijdsalades..... het is  november en tijd voor een warm welkom voor verwarmende ovenschotels, gloeiendhete soepen en vurige drankjes.

Vandaag deel ik een lekker verwarmende lasagne met jullie, een lasagne met zachtzoete pompoen in de hoofdrol.
Het is tenslotte herfst!

Het nadeel van lasagnerecepten op mijn blog, is dat mijn foto's nooit heel mooi worden.
Hoe ik ook mijn best doe. Na minimaal een half uur in de oven te hebben gestaan, krijg ik geen kookboekfoto's meer.....
Maar het ziet er wel precies zó uit als ook jij het in je keuken klaarmaakt.

Vind jij ze ook niet onweerstaanbaar mooi??
In mijn tuin staat nog steeds van alles en ik kon niet langer weerstand bieden
aan de prachtige, felgekleurde stengels van de verse regenboogsnijbiet.
Ik combineerde ze met de pompoen en stopte ze in de lasagne.

En weet je, verder heeft deze lasagne niet veel nodig.
Maarre... kaas en een saus toch wel?

Nee, deze keer is het een vegan recept, zonder dierlijke toevoegingen
en ik maakte een kruidig 'kaas'sausje  zonder kaas.

 

Lasagne met pompoen en regenboogsnijbiet

                    voor 4-6 personen

Ingrediënten:
  • 250-300 g volkoren lasagne
  • 800 g pompoen
  • 600 g (regenboog)snijbiet of spinazie

     voor de saus
  • 3 teentjes knoflook
  • 3 el olijfolie
  • 75 g tarwebloem
  • versgemalen zeezout
  • 1/2 el mosterd
  • 30 g gistvlokken
  • snuf nootmuskaat
  • 6 dl water
  • 1,5 el bouillonpoeder of  bouillonpasta


Hoe maak ik het klaar:
Je kunt voor dit recept de lasagnebladen ook zelf maken. Trek daarvoor een uur langer uit.
Kijk hier hoe je eenvoudig zelf lasagnebladen maakt.
Snijd de pompoen in stukken. Van de oranje Hokkaido pompoen is de schil prima eetbaar, die hoeft niet te worden geschild. Een flespompoen, spaghettipompoen of gewone pompoen kun je beter wel even schillen. Stoom de pompoenstukken in ongeveer 15 minuten gaar, zodat ze zacht zijn.
Zet ze in een kom en pureer ze met een staafmixer tot puree. Breng op smaak met versgemalen zeezout.
Was de snijbiet of spinazie. Zonder moestuin(vriend) is het lastig om aan snijbiet te komen, maar spinazie is een goed alternatief.  Kun je geen verse spinazie meer vinden, dan kun je ook anderhalf pakje biologische diepvriesspinazie nemen.
Snijd de gewassen groente in grove stukken.


Verhit een wok met weinig olie en roerbak hier de snijbiet of spinazie kort in, tot ze slinkt.
Laat staan om af te koelen.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Maak nu de saus. Maak de knoflook schoon en pers de teentjes uit.  Fruit deze kort in een kleine (saus)pan in de olie. Neem het water en los hier de tarwebloem in op, samen met de mosterd, gistvlokken (zie hieronder) en de nootmuskaat. Giet dit bij de knoflook en breng aan de kook. Laat al roerende inkoken tot een saus en voeg op het laatst de bouillonpasta of blokjes toe.

Vet een grote ovenschaal van 25 cm lengte in met olie en leg er een laag lasagne in. Verdeel de pompoenpuree in drieën en schep één deel op de lasagne. Strijk uit tot een dunne laag.

Schep hierover de geslonken groene groente, ook een derde deel en verdeel er wat van de saus over.
Herhaal deze laagjes twee keer. Dek af met een laag lasagne en verdeel hierover de rest van de saus. Zorg dat alle bladen goed met saus bedekt zijn. Strooi paneermeel erover en schuif de lasagne in de voorverwarmde oven.
Bak de lasagne in ongeveer 40 minuten gaar.

Laat 5 minuutjes staan voordat je 'm aansnijdt.

Geniet van de pure smaken in deze verwarmende lasagne.


Even nog iets meer over gistvlokken. Ik denk niet dat ze in ieder keukenkastje te vinden zijn.
Gistvlokken zijn vlokken van gedroogde en bewerkte gist, ze bevatten  veel B-vitamines en zijn een goede eiwitbron. De vlokken hebben geen 'rijzende' eigenschap meer.
Wel geven ze een hartige kaasachtige smaak, vandaar dat gistvlokken door veel veganisten worden gebruikt. Je kunt er bijvoorbeeld een prima kaassausje van maken.
Gistvlokken of anders gezegd, edelgist kun je online bestellen of bij een Natuurvoedingswinkel of goed gesorteerde, grote supermarkt kopen.

Eet smakelijk!!

vrijdag 1 november 2019

Krootjes wecken in zoetzuur

Je bent óf een krootjeshater of een krootjeslover..... het lijkt onmogelijk om iets er tussenin te zijn.
En... je raadt het al: ik hoor bij de laatste groep.
Omdat ik ze zó lekker vindt, heb ik ze dit jaar in overvloed gezaaid: krootjes of rode bietjes!
  Maar om heel eerlijk te zijn: het zijn er nu wel erg veel!
En zelf ben ik hier in huis de allergrootste bietenfan.
De rest is er niet stuk van, al ligt het er natuurlijk aan hoe ik het klaarmaak. 
Toch kan ik het niet maken om het meer dan één keer per week te eten....
Gelukkig kunnen krootjes redelijk goed overwinteren in de grond of een emmer met zand.
Maar ik ga nu ook bietjes in zoetzuur inmaken. Een kleurrijke afwisseling in de rijen potten met groene inhoud, zoals zoetzure courgettes, groene tomaatjes en augurken.
En kleurrijk zijn ze zeker!!
 
Een eenvoudig recept vond ik op de blog van Teunie.... dit is 'm geworden.
 
 

Krootjes in zoetzuur

           voor 5-6 potten
 

Ingrediënten:
  • 3 kilo kroten of rode bieten
  • 2 uien
  • 7 dl azijn
  • 400 g rietsuiker
  • 1/2 tl dillezaad
  • 1/2 tl dragon
  • 1/2 tl korianderzaad
  • 1/2 tl mosterdzaad
  • 2 el zeezout


Hoe maak ik het klaar:

Kook eerst de krootjes of bieten gaar in ruim water. Dit duurt ongeveer drie kwartier, afhankelijk van de grootte. Laat ze afkoelen.
Schil ze en snijd ze in blokjes. Als je van plakjes houdt, kun je de krootjes ook in plakjes snijden, maar ik houd van blokjes ;)

Maak de uien schoon en snijd ze in dunne ringen.

Verhit in een kleine pan de azijn, voeg de suiker eraan toe en los deze al roerend er in op. Voeg ook de kruiden en het zout toe. Kun je geen dillezaad vinden? Je kunt ook gedroogde dille gebruiken.
Zorg voor uitgekookte weckpotten. Ik kook ze voor in sodawater en spoel ze vlak voor gebruik om met kokend water.
Vul de potten met de blokjes rode biet en de uienringen en schenk hier het hete azijnmengsel bij tot boven aan.

Sluit de potten met de weckring en het deksel en doe de klemmen erop.
Verhit water in een grote pan en leg op de bodem een theedoek. Stapel de potten op en zet ze op de theedoek.
De bovenste pot moet in ieder geval voor driekwart onder water staan.
Laat de potten 45 minuten op 90 graden verwarmen. Laat ze daarna afkoelen op de aanrecht.
Heb je geen weckpotten en wil je deze zoetzure krootjes wel inmaken? Met glazen potten met schroefdeksel kan het ook. Vul de potten en zet ze daarna op z'n kop weg, zodat de deksels vacuüm trekken.
Als de potten zijn afgekoeld, kun je de krootjes in zoetzuur lekker lang bewaren, ze blijven wel een jaar goed.

Hoe eet je deze zoetzure groentes?

  • Je kunt ze gebruiken als bijgerecht bij Oosterse maaltijden zoals nasi goreng, bami, etc.
  • Je kunt dit zoetzuur geven bij pitabroodjes met falafel.
  • Ook als tafelzuur bij een broodmaaltijd past dit prima, bijvoorbeeld bij een broodje met kaas. Op die manier krijg je weer wat extra groentes binnen
  • Je kunt dit ook als hoofdgroente eten bij een Hollandse maaltijd met aardappelen. Omdat de smaak niet heel zuur is, zijn ze ook daarvoor geschikt.
Ik maakte in ieder geval zes potten in en kan voorlopig even vooruit.
Natuurlijk heb ik ze al even geproefd.... de smaak is licht zuur,
maar het aardse van de bietjes proef je er nog goed doorheen.

En... ben jij een bietenhater of een krootjeslover?
Als je bij de eerste groep hoort, heb je dit blog waarschijnlijk niet eens gelezen,
dus spreek ik even de krootjeslovers aan..... wanneer ga jij dit klaarmaken?
 
....... :)