donderdag 6 februari 2020

Tijd in mijn keuken (3)


Van een koksopleiding tot schilderen, van een dochter in Duitsland tot het dilemma van de keukenmachine...…het komt allemaal voorbij deze week.
Lees lekker mee en lach niet te hard om mijn blunders.... want voor elk probleem zijn er minstens drie oplossingen, leer ik mijn kinderen altijd.
We beginnen met mijn weekmenu.....


Weekmenu

Op zondag aten we mijn lievelingsgerecht: krootjesrisotto!
Ook op mijn  blog is dit een populair recept want het telt zo'n 3600(!) views.
Ik maakte de variant met de vegetarische spekjes.


Op maandag wilde ik een ovenschotel met rode kool en aardappelpuree maken. Ik wist dat het veel werk was, dus ik had al dingen klaargezet en begon erg op tijd, dacht ik.... Want toen ik de tofu wilde gaan bereiden als hachee, bleek dat ik de tofu al een dag in de marinade had moeten laten zitten.
Dat werd dus gauw plan B.... een snel gerecht met de snijboontjes uit mijn vriezer. Ik maakte ze lekker klaar met mihoen en cashewnoten... het recept staat nog niet op mijn blog, maar dit ga ik vast vaker klaar maken. En lekker handig om dit in 20 minuten op tafel te kunnen zetten....

Op dinsdag aten we dus de tofu-hachee met rode kool uit de oven, na een marinadetijd van ongeveer een dag was ik er deze keer klaar voor.

Op woensdag was het feest aan tafel.... eindelijk had ik genoeg moed verzameld om wortellasagne klaar te maken.
Buurman Teun heeft nog twee rijen wortels in de tuin staan en hij voelt zich beledigd als ik ze niet help oogsten en opeten. Dus dat doe ik graag! Maar voor de wortellasagne heb ik ruim een kilo schoongemaakte wortels nodig. Dat is wel even een werkje. Zeker omdat de wortels niet allemaal even recht groeien en dat het schoonmaken met natte grond eraan, minstens twee keer zo lang duurt.
Uiteindelijk was het zoveel werk en kreeg ik nog een akkefietje met mijn keukenmachine ...  lees hieronder...  dát we pas om half acht aten.
Ik heb daar niet zoveel problemen mee, maar ja.... de kinderen konden na drie bordjes wortellasagne opscheppen gelijk naar bed!

Op donderdag was het tijd voor een lekker-snel-klaar maaltijd met pasta. Ik at pasta met courgette, zongedroogde tomaatjes en room. Dit recept heb ik nog niet gedeeld, omdat ik het zó simpel vindt, maar als ik het zo opschrijf, is het eigenlijk wel de moeite waard....
Snik, voor nu was dit de laatste courgette uit de vriezer. En eigenlijk had ik misgeteld met de snijboontjes: ook daar heb ik geen maaltijd meer aan, na deze week.
Dát wordt creatief omgaan met de weinige groentes die nog in mijn tuin staan.
Op vrijdag heb ik iets heel leuks gedaan. En door hoorden wat snacks bij. Zie verhaal hieronder.
Op zaterdag stond er weer een etentje met Peter op het programma. Gezellig bij mensen thuis. Deze keer was er een Amerikaans buffet:  diverse broodjes, hamburgers en voor mij kaasburgers, plakjes cheddar, sla, tomaat, gefruite uitjes, patatjes, mayo en coleslaw. Alles klopte! Zelf maakten we de broodjes klaar..... Ik bedacht me dat dit ook een goed idee voor een kinderfeestje is. Iedereen belegt een broodje naar keuze.


Horeca-opleiding

Toen oudste zoon - die dit jaar examen doet - me zondagmiddag stond te helpen met de guacemole, liet hij zich ontvallen, dat hij misschien wel kok wilde worden.
En ja, daar moet je dan wat mee als moeder..... zeker als foodblog-mammie.
Dus zocht ik naar een opleiding in de buurt èn naar de open dagen daarvan. En vrijdag was er in Den Haag een open dag van 16 tot 20 uur. Ik vond het eerst een vreemde tijd, maar voor een horeca-opleiding is het wel logisch: er was voor ons gekookt èn van alles klaargemaakt.

Bij de ingang stond een mooie foodtruck en koks in opleiding hadden gerookte paling op een toastje….. Tenminste, daar leek het op, maar daar liepen we snel langs.
Binnengekomen bevond zich hét restaurant aan de rechterkant. Wat zag dit er professioneel uit. We liepen er op goed geluk binnen. Oudste zoon voelt zich in nieuwe situaties en op nieuwe plekken niet bepaald op z'n gemak, dus ik sleepte hem min of meer mee.
We zouden eerst maar eens iemand spreken... Een kok die er precies zó uit ziet als je van een kok mag verwachten. Tenminste.....  als je in stereotypen denkt.
Hij was goedlachs, vriendelijk en rond.... zoals hij later in het gesprek vertelde: een kok moet altijd proeven. Want je kunt moeilijk eten meegeven als je niet weet of het goed op smaak is. Niet te zout, niet te flauw.... En van veel proeven, zeker als je al dertig jaar kok bent, wordt je vanzelf rond! Toch?! :)
Na een lang gesprek - waarbij ondertussen lekkere hapjes werden geserveerd door studenten - hadden we al onze vragen gesteld en was er veel duidelijk geworden.
Foto's van internet (ROC Mondriaan) gehaald, was vergeten zelf foto's te maken....
We liepen verder naar de grote horeca keuken, terug langs de bar, waar je elk drankje kon bestellen wat je maar wilde. En in het kader van de open dag was alles gratis.
Ik wilde graag nog verder rondlopen, mensen spreken en meer hapjes proeven, maar oudste zoon wist het al: kok is niets voor hem! Lange en onregelmatige werktijden - vooral met Kerst en in het weekend -  geen hoog salaris en je moet alles proeven wat je klaar maakt. Ook als het niet vegetarisch is.....  dát vindt hij dus helemaal niks!
En weet je? Dat is prima! Als je weet wat je niet wilt, ben je ook al een stuk op de goede weg.
Is het dan jammer dat ik na een drukke dag werken ook nog hier naar toe ben gegaan? Oh nee, hoor! Ik vond het razend interessant om hier rond te kijken en met al die lekkere hapjes en cocktails is het eigenlijk zeer de moeite waard om hier vaker naar toe te gaan.
Ik weet het goed gemaakt: volgend jaar sleep ik gewoon dochterlief hier mee naar toe!! En het jaar daarna ga ik er weer heen met eerste of tweede zoon. En het jaar daarna...... ;)


Zero Waste shoppen

Over dochterlief gesproken.... ik hoefde deze week maar voor vijf personen te koken, want oudste dochter zat voor een uitwisselingsproject in Duitsland. Super leuk voor haar! Ze zat in een gastgezin en moest Engels spreken met de mensen om zich heen. Er waren ook studenten uit Denemarken, Spanje en Portugal. Op school hadden de studenten gewerkt aan een presentatie over Cornerstones of Sustainability (hoekstenen van duurzaamheid) en dan met name: "Refuse and Reduce."
Als studenten volgend jaar in Nederland komen, zal het thema "Repurpose en Upcycle" zijn.

Natuurlijk is het super stom om je moeders blog te noemen of sowieso om over je moeder te praten, maar via Whatsapp kreeg ik wel leuke berichtjes binnen. "Ja mam, ik wist er al veel van, doordat jij er altijd over vertelt" en "Ik heb aan je gedacht, mam en extra veel foto's voor jou gemaakt" toen ze naar een verpakkingsvrije winkel ging. 
En van deze foto's mag ik dus hier ook wat delen.....
Want tja....  hier word ik enthousiast van!
Zie je hoe strak en mooi alles is ingericht? Het heeft ook wel wat weg van een ouderwetse kruidenier met grote potten. De bedoeling is echt dat je met je eigen pot of tas komt, hoewel je ook glazen potten of flessen van de winkel kunt meenemen.

Zelfs zeep en olie zitten in grote potten of ketels!!
Glas is een geweldig product omdat het 100% te recyclen is. Vandaar dat je overal glas ziet.

Hier in Nederland zijn ècht bedroevend weinig Zero Waste winkels. En dan bedoel ik winkels waar je géén plastic tegenkomt en waar het vanzelfsprekend is dat je je eigen pot of bak of tas meeneemt. 
Op dit moment, begin 2020 zit er 
  • een bulkwinkel in Amsterdam: Delicious Food
  • een winkel in Amersfoort: De Nieuwe Graanschuur
  • en er is een vers initiatief in Den Haag: lekker Nassuh.  Maar die is alleen op woensdagmiddag open.
  • bij Ekoplaza en Dille & Kamille kun je redelijk veel onverpakt kopen, maar deze winkels zijn niet volledig zero waste.
Andere geweldige initiatieven in Groningen en Utrecht zijn enthousiast begonnen, maar binnen een paar maanden moesten ze hun deuren sluiten.
Wat is dit toch met Nederland? 
In België en Duitsland zijn veel meer van deze verpakkingsvrije winkels. Ze lopen goed en er komen veel mensen hun boodschappen doen.

Heb jij wel eens gehoord van een verpakkingsvrije winkel?
Of er misschien zelf je boodschappen gedaan?
Lees meer onderaan....


Tuintje op je aanrecht

In de winter, als er buiten nauwelijks iets groeit, is een vers tuintje op je aanrecht een goed idee. Ik kweek mijn eigen spruit- of kersgroentes zelf.
En dat is echt easy peasy.

Voordat ik kon beginnen, liep ik deze week twee dagen te zoeken in mijn nieuwe keuken waar ik de zakjes zaad van de kiemgroente had neergelegd. Normaal gesproken deel je je lades en keukenkastjes in naar datgene wat bij elkaar hoort.
Borden bij borden, samen met de schaaltjes en broodplankjes; beleg, crackers, cornflakes etc. bij elkaar; ik heb een lade met pasta's, rijst, peulvruchten etc.; ik heb een kruidenkastje. Maar ja, waar 'horen' de zakjes met zaad voor kiemgroente thuis? Wie het weet, mag het zeggen....
Uiteindelijk, na twee dagen vond ik ze in de kelder, achter de keukenmachine. Tja... regelmatig verbaas ik mezelf over hoe ik denk.;)

Maar weer terug naar de plantjes..... Deze kiemgroente of 'spruiten'  zijn gewone plantjes, alleen oogst je ze heel jong. Ze zitten middenin hun groeispurt waardoor ze vol levenskracht en energie zitten. Wanneer je ze eet, krijg je dit ook binnen. Super food dus!
Ik kweek vaak alfalfa, een licht en dun plantje zonder uitgesproken smaak. Deze week gebruikte ik ook broccolizaad om te laten ontkiemen. En nee... in mijn aanrechttuintje komen hier nooit broccolistronkjes aan, de krachtige kiemen zijn voor nu genoeg!
Ze staan mooi als garnering bij de lunch of het diner. Ze zijn lekker door een salade of op een boterham..... kortom: gewoon ervan genieten als je ze hebt.

Allereerst laat je het zaad in water opzwellen. Een eetlepel zaad is vaak ruim voldoende.
Op de verpakking staat hoe lang de inweektijd is. 
Vervolgens doe ik ze in mijn kweekbakje. Wanneer je dit niet wilt aanschaffen, 
gebruik je een grote glazen pot, die je bovenaan sluit met een stukje horrengaas.
Geef elke dag twee tot drie keer water en laat dat langs het zaad 'spoelen'...

Vooral de alfalfa is een snelle lichtgroeier. Je ziet na twee dagen al de worteltjes naar beneden schieten.
Ik heb ook wel eens radijskiemen gekweekt of een mengsel van diverse plantjes.
Taugé groeit op dezelfde manier, maar moet in het donker staan. 
Als je trouw water geeft kun je de alfalfa al oogsten na 4 tot 5 dagen.
Als je niet gelijk alle groentes wilt gebruiken, kun je ze nu ook in een bakje met deksel in de koelkast bewaren. 
Ze blijven dan nog zo'n drie dagen vers.
Kijk voor het assortiment zaad bij een biologische winkel of Ekoplaza. 


Bakken

Ik heb nog een mand vol zelfgeraapte hazelnoten staan.... ook tijdens mijn wildplukwandelingen heb ik genoeg verzameld. Ideaal voor in mijn hazelnootkoekjes.
Dus ik kraakte nootjes.. en kraakte en kraakte..... een avond lang!
Voor heerlijke, pure hazelnootkoekjes!
Als je hier klikt kom je bij het recept. Eigenlijk zijn het een soort zandkoekjes, maar ik maakte ze zonder boter: lactosevrij en vegan.
Omdat ik de koekjes erg klein maakte en er heel veel op de bakplaat pasten,
hebben we bijna de hele week van deze koekjes gegeten...…
Dat scheelt weer bakken!


Schilderklus

Dat ik wat minder heb gebakken en heb geëxperimenteerd in de keuken kwam vooral doordat ik twee dagen aan het schilderen was. Nee, helaas niet op een doek, maar de kozijnen van de keuken waren aan de beurt. Ze waren nog blauwgrijs met een soort zacht geel, in de kleur van de oude keuken. Dit mag wel eens veranderen.
Afgelopen jaren heb ik heel wat schilderervaring opgedaan, dus ik voel me wel zeker met een schilderskwast in de hand! Helaas kost het altijd weer meer tijd dan ik vooraf inschat, vooral het vóórwerk: schuren en afplakken.

Maar het resultaat in wit en zand, mag er zijn.
Ik ben trots op mijn werk!
En vooral blij ben ik met mijn kelderraampje.
Doordat onze keuken  is uitgebouwd, zit het kelderraampje nu binnen in huis.
Maar het was nog geschilderd in de buitenkleuren: donker- en lichtgroen.
Dat moest over....

Kijk hoe nostalgisch en idyllisch.... ;)

Door dit schilderen, krijg ik zowaar zin om nog meer schilderklussen op te pakken.
Het plafond en de muur moeten nog gewit worden, maar ook de deuren in de gang en op de overloop moeten opnieuw geschilderd worden.
Voor de zekerheid heb ik mijn oude verfkleren gewassen, zodat ze klaarliggen voor een volgende klus.
En in het voorjaar is de buitenboel aan de beurt....
Als er wat minder blogs verschijnen, weet je wat ik aan het doen ben. ;) 


Drogen

Mijn favoriete manier om voedsel voor langere tijd te bewaren is  drogen. Met mijn droogoventje heb ik al van alles uitgeprobeerd. Lees meer hierover op mijn pagina uit mijn droogoventje, inclusief recepten.
In mijn koelkast stonden deze week 'ineens' drie bakjes champignons....
Met zo'n afprijssticker vind ik ze onweerstaanbaar.
De twee grote kisten Elstar appels in de schuur gingen opeens wel erg hard achteruit en mijn vriendin kwam als verrassing twee biologische stokbroden brengen.
Veel hiervan kan ik drogen.
Ik stapelde deze week mijn droogoventje heel vol....
Onderaan had ik een tray voor de champignons die ik in kwarten had gesneden.
Daarboven had ik twee trays met appelschijven, bestrooid met kaneel voor lekkere appel-kaneelchips.
Daarboven vulde ik een rek met hele dunne sneetjes stokbrood: voor toastjes en in het bovenste deel zette ik een aantal honingpotjes.

Op vijf trays kon alles er tegelijk in.  
Ik krijg wel eens de vraag of (overheersende) geuren in ander eten trekken. Ik merk daar niet veel van. Toen mijn droogoventje aan stond, rook je vooral de champignons,


maar de appel-kaneelchips smaken er niet minder lekker van. 

Dat kan dus eigenlijk best. Let alleen op dat je de trays af en toe wisselt. Bij mijn droogkastje is de onderste het snelst klaar. En het drogen duurt wat langer, maar ik kijk of proef altijd of iets goed is....



Blunder van de week

Mijn blunder van de week heeft te maken met mijn  schilderklus.... dat mooie kleine kelderraampje haalde ik los en legde ik op tafel om te schuren, lekker makkelijk. Tijdens het schuren legde ik mijn arm op het glas. En niet gewoon....  nee, ik drukte met mijn elleboog op het raampje. En ja, daar kunnen raampjes niet tegen...… krrr.. ak! Er zaten wel acht barsten in.  Ik schrok zó erg dat ik bijna wilde stoppen met schilderen voordat ik begonnen was. Ik dacht er niet eens aan  om er een foto van te maken...…. en die heb ik dus ook niet.
Maar goed, ik raapte mijn moed bij elkaar, verstopte het raampje tijdelijk en ging door.
Uiteindelijk heeft Peter er 's avonds een nieuw raampje in gemaakt. Zonder mooie, ouderwetse stopverf, maar ach... kit is van deze tijd.  Na vier mislukte pogingen met glassnijden, had hij het voor elkaar. Die knapperd van me!

Keukenmachine

Mijn dilemma van vorige week bestond uit de vraag of ik mijn keukenmachine zou moeten vervangen omdat de kom door hitte vervormd was.
Maar ach.... het deksel paste nog, de keukenmachine draaide nog. Bedankt voor jullie reacties en het meedenken bij dit dilemma van me!
Ik besloot hem niet weg te doen. Woensdag, bij het maken van de wortellasagne, rasp ik altijd een kilo wortels met de keukenmachine. De kinderen kwamen gezellig helpen, maar het was raar..... het deksel ging steeds een beetje omhoog, waardoor de wortels de rasp niet goed raakten. Toen ik, halverwege de klus, de deksel naar beneden probeerde te drukken, hoorden we een vreemd, schrapend geluid. Vervolgens rook ik een soort schroeilucht en de machine stopte ermee.
Ik kan er lang of kort over schrijven, maar dit was dus het definitieve einde van mijn keukenmachine....
Hij deed het niet meer en de rest van de wortels moest ik met de hand raspen..... :(

Het was nu toch tijd voor een nieuwe. Wat zou ik kiezen?
Op Marktplaats zag ik precies dezelfde die ik nu ook had.... Nog zo goed als nieuw, stond er bij..... En natuurlijk is het beter voor het milieu om te recyclen.
Maar online shoppen is verleidelijk. Peter zag al gauw een paar keukenmachines die ook geschikt voor me zouden zijn. En ja.... op een nieuwe krijg je garantie.


Uiteindelijk ben ik overstag gegaan en koos ik voor de keukenmachine van Bosch.
De messen zijn bij deze machine helemaal van metaal,  de keukenmachine gaat vooral de hoogte in - neemt dus minder ruimte in - en er zit een blender bij. Die heb ik al lang geleden weggedaan, maar mis ik wel eens.

Dus uiteindelijk heb ik voor  deze gekozen.
Als 't ie net zo lang mee gaat als het vorige exemplaar, is het nog niet zo'n verkeerde keus, toch?!
Bovendien heb ik de oude keukenmachine nog niet weggegooid. Ik heb er nog een laatste idee voor... daarover volgende week meer.
Enneh…. wat zijn die messen scherp van mijn nieuwe machine!!

Ik ga eens bedenken voor welke keukenklus ik hem als eerste ga gebruiken.....


Dilemma

Ik neem het nieuwe dilemma van de week gewoon uit mijn verhaal hierboven.
Zero waste winkelen....
Let jij daar al op? Neem je rijst in een plastic verpakking of kies je voor rijst uit een kartonnen doosje? (Ik nam net  het kartonnen doosje mee ;))
Weeg je je fruit en groente af en neem je ze mee in een herbruikbaar netje of zakje?
Of fiets je speciaal wat verder om fruit of groente zonder plastic op de markt te kopen?
Wat zou jij doen als er een verpakkingsvrije winkel in jouw woonplaats komt?
Of ergens in de buurt....
Wordt dat jouw winkel? 
Ga je er moeite  voor doen om de plastic afvalberg te verminderen?

Zero Waste winkels zijn wel wat minder makkelijk.
Het boodschappen doen kost meer tijd, want je weegt alles zelf af in plaats van dat je allerlei kant en klare verpakkingen in je winkelwagentjes kiepert.
Het is ook nog wat duurder, omdat het anders is. Heb je dat er voor over?



Ik ben benieuwd of jij er al eens over nagedacht hebt...
Maak het tot jouw dilemma, de komende tijd ;)