woensdag 23 maart 2022

Kruisbessenvlaai met meringue toplaag


 AU!!!  Een gil van schrik volgde, toen ik dit weekend in de tuin bezig was
 en een scherpe prik in mijn been voelde.  
Dát was de stekelige reminder van de kruisbes.  En ja... da's waar ook! 
Voordat ik weer verse kruisbessen kan oogsten, 
kan ik beter de vorig-jaar-geweckte kruisbessen (klik) gaan verwerken....

Een lekkere vlaai met zoete schuimtopping staat al een tijd op mijn to-bake lijstje 
en door deze stekelige reminder besloot ik 'm te gaan maken.
Ik maakte al eerder een kruisbessenvlaai, een echte Limburgse Kroaasjele.... 
maar volgens Peter gebruik ik veel te weinig suiker. Hij smaakt lekker, maar niet zoet genoeg.
Houd je van zuur en weinig suiker? Kijk dan eens bij deze vlaai klik!
Deze kruisbessenvlaai met een zachtzoete toplaag van meringueschuim, 
moet de smaak een flink stuk in balans brengen....
En dát doet het zeker!
Ik ben reuze blij met mijn verse voorraad eitjes van eigen kippen en mijn geweckte kruisbessen!
Dit is de vlaai die ik er van maakte....
Het is geen snel klaar recept, maar ik beloof je dat het de moeite waard is!!


Kruisbessenvlaai met meringue toplaag


        voor 12 punten

Ingrediënten:

                Voor de vlaaibodem:
  • 200 g bloem
  • 50 g volkoren meel
  • 2 zakjes gedroogde gist  (14 g) of 30 g verse gist
  • 1 dl sojamelk
  • 30 g boter
  • 20 g rietsuiker
  • 1 ei
  • 2 el water
  • 1 mespunt zout
       voor de vulling
  • 1 literpot geweckte kruisbessen of 750 g verse kruisbessen
  • 2 el maïszetmeel of arrowrootpoeder
  • 2 el paneermeel
       voor de toplaag
  • 4 kleine eieren
  • 250 g poedersuiker
  • 1 tl appelazijn

Hoe maak ik het klaar:
Begin met het maken van de vlaaibodem. Doe de twee soorten meel in een kom en roer de suiker erdoor. Verwarm de boter en melk in een pannetje. Maak een kuiltje in het midden en strooi hierin de gedroogde gist of maak de verse gist aan met wat lauwwarme melk en schenk dat erin. Doe er de gesmolten boter, de (overige) lauwwarme melk en alleen de eidooier bij. Bewaar het eiwit voor de meringue toplaag. Roer vanuit het midden goed door. Begin met kneden als het deeg niet te droog is. Voeg anders wat water toe. Is het deeg te nat, voeg dan wat bloem toe. Kneed het deeg 10 minuten om de gluten op te rekken. Doe dit door vouwen en strekken. Leg de deegbal in een kom en dek af met een theedoek die met heet water is doordrenkt en zet het deeg op een warme, tochtvrije plaats om te rijzen. Op zo'n dag als vandaag liet ik mijn deeg lekker in de kas rijzen, waar de thermometer bijna 40 graden aanwees.
Laat het deeg zo'n 30 tot 45 minuten rijzen tot het twee keer zo groot is geworden.
Verwarm de oven voor op 220°C.
Bestrijk een vlaaibodem met ruim boter en druk het deeg erin.
Doe er weer de natte theedoek over en laat nog eens 20 minuten rijzen.
Prik gaatjes in de deegbodem en bestrooi met paneermeel.


Breng de geweckte kruisbessen met het vocht aan de kook en bind het vocht met een maïsmeelpapje.
Bij gebruik van verse kruisbessen hoef je ze alleen goed schoon te wassen.
 Schenk de geweckte kruisbessen over de deegbodem of leg de verse kruisbessen erop. 
Schuif de vlaai in het midden van de hete voorverwarmde oven en bak in 15 minuten goudbruin.

In de tussentijd scheid je de eieren. De dooiers kun je bewaren voor een half recept advocaat (klik)
Klop de vier eiwitten, samen met het eiwit dat je overhad van de bodem met een mixer stijf.
Voeg dan onder voortdurend kloppen  lepel voor lepel de poedersuiker toe. 
Voeg pas een volgende hoeveelheid suiker toe als de vorige is opgenomen.
Voeg er op het laatst de appelazijn aan toe. Hierdoor krijgt het eiwit een mooie glans.

Schakel de oven terug naar 140°C.

Schep met een lepel het eiwitschuim over de warme kruisbessenlaag.
Of gebruik een garneerspuit om het eiwit mooi te verdelen over de taart.
 Wanneer de eiwitten goed stijf gebleven zijn,

 kun je  ze met pieken erop scheppen. 

Schuif de vlaai voor de tweede keer in de matig warme oven.
Bak de vlaai in 40 minuten  en voel voorzichtig of de meringuelaag vast en stevig is.

Laat de taart afkoelen en haal dan voorzichtig uit de vorm.

Serveer in grote punten en geniet van de verrassend zoete en tegelijk zure smaak.
De deegbodem vind ik erg goed gelukt: stevig, zoet en een beetje knapperig.

Deze stekelige reminder van het begin transformeert in een enthousiaste 'Mjammmie'-uitroep.

De meringue toplaag is bij mij op meerdere plekken gescheurd en gebroken 
en de vulling loopt er uit, maar man, man..... wát is dit lekker!
Ook al ziet het er niet super gelikt uit!
Je zou zó een grote punt als lunch kunnen eten: zó lekker en voedzaam!
En volgens mij heb ik nog een paar potten geweckte kruisbessen staan....  
Ik weet al wat ik daar mee ga doen!!  

Geen opmerkingen: