Het is of iemand de lampionslingers al heeft opgehangen,
maar vergeten is te zeggen dát het feest is!!
Wat groeien ze overvloedig in de kas, lees: ze slingeren hun slanke,
snelgroeiende ranken overal om heen en maken een wildernis in en zelfs buiten mijn kas:
de muismeloen!
Heb jij er ooit van gehoord? Ze gezien of geproefd?
Is het een vruchtje of is het een groente?
De muismeloen is nogal verrassend in uitingsvorm en smaak.
Qua uiterlijk heeft ze het schilletje van een watermeloen, daar komt de Nederlandse naam
dan ook vandaan. De smaak lijkt echter op die van een komkommer
met een licht citruszuurtje en ze hoort zo groot als een druif geoogst te worden.
Ziehier de verwarring die ook in de naam blijkt...
Diana's mooie moestuin beschrijft het namelijk al: er is geen vruchtje of vruchtgroente met zoveel verschillende namen. De Engelse naam Cucamelon is veelvoorkomend,
maar Mexicaanse komkommer wordt ze ook genoemd. Om verwarring te voorkomen kun je het best de Latijnse naam 'Melothria Scraba' gebruiken
De plant komt oorspronkelijk uit het zonnige Mexico maar groeit op een warme,
beschutte plek ook hier in Nederland.
Vorig jaar mislukte mijn experiment met de muismeloen.
Dit jaar heb ik drie planten staan: in elke kas één en eentje buiten.
En ongelooflijk hoeveel ik nu van deze vruchtjes kan oogsten.
Niet iedereen kan de smaak waarderen, hier thuis zijn ze er al een beetje klaar mee.
Tijdens een feestelijke zondagse lunch in de kerk had ik een schaaltje muismeloen neergezet,
maar ook daarvan kon ik de helft weer mee terug nemen.
Tijd om iets anders met deze decoratieve, feestelijk uitziende vruchtjes te doen.
Ze zijn natuurlijk lekker in een salade, maar inmaken zoals augurken of komkommer kan ook!
En met de hoeveelheid die ik nu kan plukken van drie planten, is dat precies wat ik ga doen!!!
Muismeloen in zoetzuur
Voldoende voor 4 potten
Ingrediënten:
- 1 kg muismeloentjes
- 3 el zeezout
- 500 ml azijn
- 500 ml water
- 150 g bio kristalsuiker
- 1 witte ui
- 2 teentjes knoflook
- 18 zwarte peperbolletjes
- 2 tl mosterdzaad
- 1 tl dillezaad (verkrijgbaar bij een toko)
- 1 tl pittig paprikapoeder
- 2 takjes venkelgroen (te vervangen door dille)
- 2 laurierblaadjes
Hoe maak ik het klaar:
Denk je nu: een kilo muismeloentjes?! Dat kan ik nooit in één keer oogsten...
Je kunt de oogst van elke dag in een bakje in de groentela van de koelkast ongeveer een week bewaren.
Net zo lang tot je voldoende hebt om dit recept of de helft ervan te maken.
De dag voordat je begint zet je de muismeloentjes
in een grote schaal in water met zeezout.
Hierdoor wordt het schilletje zachter....
Vermeng de azijn met het water en verwarm.
Voeg de suiker toe en los die erin op.
Snijd de ui in halve ringen en de knoflook in dunne plakjes.
Voeg deze ook toe aan het azijnmengsel.
Doe er alle specerijen en kruiden bij.
Breng aan de kook.
Voeg dan de muismeloentjes toe en verwarm ze een paar minuten goed door.
Zorg dat er schoon uitgekookte potjes klaarstaan
en schep hier de muismeloentjes in.
Schenk het azijn-kruidenmengsel erbij tot ze onder staan.
Hierdoor trekken de deksels vacuüm en zijn de muismeloentjes in zoetzuur
wel een jaar houdbaar.
Ze zijn te gebruiken zoals je augurken gebruikt,
Eigenlijk moet je de smaken zes weken op elkaar in laten werken voordat
ze lekker zijn.
Natuurlijk kon ik zo lang niet wachten....
ik moest ze al even voorproeven en dat deed ik bij een broodje falafel.
Ik vond de muismeloentjes nog wat te zoet en te weinig uitgesproken van smaak.
Ik heb dit inmiddels aangepast in de ingrediëntenlijst: minder suiker opgeschreven
en wat pittige paprika toegevoegd.
Ook deze test ik zeker uit, want hé.... had ik al gezegd dat
deze slingerplant erg weelderig groeit en heel veel vruchtjes produceert?!
Oh ja..... kleine kans dat je ze tegenkomt bij de groenteboer of de groentewinkel.
Zet ze zelf eens op een lichte, beschutte plek in de tuin of op je balkon!
Leuk idee voor volgend jaar!
6 opmerkingen:
Op de kop zetten zorgen niet voor vacuum. Gewoon neerzetten is ook voldoende. De deksels hebben aan de binnenkant een andere coating zodat ze sneller worden aangetast door de zuren uit de inhoud. Maar omdat we dit al honderd jaar doen en ieder nieuw boek of artikel de potten op de kop zet hebben alleen Wij er last van. Je draait een pot open en het deksel is bruinig en beschadigd.
Ik ben op de hoogte van de discussie over het wél of niet op de kop zetten van potten om vacuüm te trekken...
Met een schroefdeksel is dit wel aan te raden, omdat er bij de bodem van de pot nu ruimte vrijkomt. De zuurstof in de pot zit op een plek waar het niet kan ontsnappen. Bovendien stijgt hete lucht naar boven en is dat nu de warmste plek, waardoor alle bacteriën gedood worden, ook op de deksel overigens waar de hete vloeistof drukt. Maar voel je zeker vrij om het anders te doen als je hier last van hebt!
Met zuren zoals azijn worden deksels sowieso snel aangetast ook zonder dat je flessen of potten op de kop zet, deze vervang ik dan ook na gebruik. Wist je dat je deksels apart kunt kopen in kookwinkels of online?! Zo kun je je glazen potten zonder probleem blijven gebruiken.... 😉
Ik had er vorig jaar ook ingemaakt, maar vond het resultaat tegenvallen. Ze waren te plat geworden. Ik hoopte dat ze een leuke bite zouden houden omdat je ze in hun geheel inmaakt, maar helaas.
Oh, dat heb ik ook. Ik dacht dat het misschien te maken had met het weken en de gebruikte verhouding azijn, water en suiker.
Ik ga het nog een keer proberen en ben benieuwd of dit een ander resultaat oevers. Bedankt voor je reactie....
Niet weken , gewoon goed wassen ,ze doormidden snijden en paar minuten in gewenste mengsel koken ( hardheid testen na paar minuten)
Ik heb zo atjar gemaakt en er was nog steeds een bite, precies goed.
Bedankt voor je tip. Ik heb het een tweede keer ook zó gedaan. Smaakt beter, mits je van een goede bite houdt😉
Een reactie posten