Deze week voelde ik me relaxed in mijn tuin. Ik heb het gevoel dat ik het onkruid onder controle heb en dát voelt goed! Na de noeste arbeid van vorige week en die mooi zwarte stukken in de tuin (van worteldoek op sommige plekken) mag dat ook wel. Nu kan ik me tenminste bezighouden met onkruidbeheersing, want het beheerst mij niet langer. Of duurder gezegd: ik houd me bezig met gewasmanagement ;)
Deze week heb ik groenbemester gezaaid, op het lege deel van de tuin waar mijn aardappels stonden.
Daar ga ik iets meer over vertellen. .....
Daar ga ik iets meer over vertellen. .....
Groenbemester
De meeste gewassen in de moestuin worden gezaaid om van te oogsten. Groenbemesters zijn er niet voor de oogst, maar om voedingsstoffen in de grond te brengen en te houden. Veel groenbemesters zijn met fijne, kleurrijke bloemen een lust voor het oog en trekken bijen en andere insecten aan. (Volgend jaar dubbel goed!) Voer voor bijen is goed en leuk, maar het belangrijkste werk doen de groenbemesters ondergronds. Groenbemesting biedt de grond echt een boost, naast compost en een heel klein beetje dierlijke mest. Perfect voor een biologische tuinder! Belangrijk is dat groenbemesters de grond voor braakliggen behoeden. Zwarte, braakliggende grond is een onnatuurlijke situatie. Op braakliggende grond komt altijd onkruid, groenbemester behoedt de grond voor welige onkruidgroei. En elk gewas bewaart de grond tegen uitspoelen. Ik heb een mengsel van diverse zaden gebruikt, maar weet eigenlijk niet precies wat er nu allemaal gaat groeien en bloeien. Surprise!! In ieder geval is het snelgroeiend, want mijn grond is niet lang zwart, er ligt nu al een groen waas over de grond. De losgeschoffelde onkruidplantjes kan ik er gelukkig nog tussenuit pakken. Elke groenbemester heeft zo z'n eigen werking, sommigen zijn geschikt speciaal voor kleigrond, anderen om meer stikstof in de bodem te brengen, weer een andere is bedoeld om de grond goed los te maken, doordat het gewas diepe penwortels heeft. In ieder geval als het gewas is uitgebloeid en uitgegroeid, laat ik het liggen en werk het onder de grond. Zo zorgt het voor bemesting. Daarnaast moet je rekening houden met wisselteelt, maar daarover een andere keer meer. Ik ben er ook nog niet erg ervaren in, maar als je nieuwe dingen onderneemt, leer je vanzelf weer een heleboel bij.
Oogsten
Ik kan het niet laten, maar naast het wieden en zaaien, heb ik natuurlijk weer volop geoogst.
Kijk je even mee?
Waar in mijn ene kas de exotische kouseband groeit (móói, hè?!), zit mijn andere kas overvol komkommers. Tenminste, het lijkt overvol, omdat de komkommer een plant is die veel zijscheuten vormt, met daaraan weer lange, wildgroeiende takken. Het is een wir war en af en toe zie ik komkommers hangen waarbij ik niet weet van welke plant ze nu zijn. Dat doet er ook niet altijd toe, maar het geeft aan dat het echt kruip-door-sluip-door in mijn kas is.
Maar ik heb al heel wat komkommers geoogst. In een cool soepjes smaken ze lekker, ik geef ze weg aan de buren en binnenkort ga ik ze ook maar in zoetzuur inmaken..... Zeker omdat mijn augurkenplanten het helemaal niet goed doen.....
Ook de wortels groeien ondergronds hard. Ik veeg bovenaan een beetje aarde weg en wat een verrassing: zulke dikke, oranje bovenkanten al te zien. Dat belooft een heerlijk maal zomerworteltjes, komende week.
De aardperen horen bij deze wildgroeiende stengels. De stengels zijn zo dik en zwaar dat ze voorover vallen en op mijn andere planten liggen. Dat is niet de bedoeling en met een paal en wat stokken, blijven ze nu weer redelijk rechtop staan. Er is één tak gebroken, vandaar het verdorde blad. Is niet erg, want het gaat bij de aardperen om de knollen die onder de grond groeien. Deze oogst ik pas in de winter, dus ze mogen nog even doorgroeien. Begin september komen er nog gezellige, kleine, gele bloemen in: familie van de zonnebloem!
Fruit oogst ik ook volop. Frambozenplanten had ik allemaal gekregen en heb ik in allerlei verschillende vormen en maten. Maar de maat van deze vruchten, spreekt me wel aan. De smaak ook trouwens! Mjum! Voordat ik trouwens kan bedenken wat ik ermee ga doen (jam maken, taart bakken, uh..) zijn ze al op. Ik heb de kinderen geleerd dat ze niet alleen gezond, maar ook geneeskrachtig zijn en ze vinden het geen straf om ze te eten. En het werkt vast ook preventief!
En natuurlijk oogst ik vijgen!
Deze week deel ik nog een recept voor een verse vijgentaart. Komt eraan!
De oogst komt nu goed op gang..... wat ga ik er nog meer allemaal mee doen en van maken?
Mijn 'oude' oogst van uien en sjalotten. Inmiddels zijn ze voldoende gedroogd.
Ik had dit klusje 'ophangen om te drogen' uitbesteedt aan mijn zoon en helaas hingen er nu wat zachte, rotte exemplaren tussen. Of ze zo opgehangen zijn (en elkaar besmet hebben) of later zijn gaan rotten(?), kan ik nu niet meer achterhalen.
In ieder geval mogen ze nu in een opbergmand en dan stapel ik ze zó weg. Een toren met aardappelen en uien in de schuur. Mijn oude aardappelmand heb ik weggegooid, sommige aardappels waren daarin toch gaan rotten en dát is zonde! Hopelijk blijven ze nu lang goed!
Aan de hand van foto's ga ik verder.....
Tomaten
De tomaten groeien heel hard, tenminste de plant zelf en hier zie je een voorbeeld (het lichtgroene blad) van een vrij grote dief. In een bladoksel vormt zich een nieuwe tak, compleet met stengel, zijbladeren en een top. Verwijderen! Ben je niet op tijd met verwijderen, dan vormt een dief op een gegeven moment ook weer een dief en die dief krijgt weer een dief, enzovoort. Dan wordt het geheel een wildbossige plant. De energie steekt de plant in de nieuwe stengelgroei en niet in de maak en rijping van tomaten.
Naast de okseldieven, groeien de tomatenplanten nu zo hard, dat ook vanuit een tros de plant door kan groeien en een tak vormt of zijtakken gaat maken. Het is allemaal woekergroei van de plant en het gaat ten koste van de vruchten. Ik heb her en der wat planten staan: in mijn beide kassen, buiten in de moestuin, op het balkon. Elke week moet ik ze goed nalopen op dieven.
Ook de onderste bladeren mogen nu verwijderd worden. Vaak krijgen ze al bruine vlekken of randen. In verband met de fotosynthese: verwijder niet meer dan drie bladeren per dag.
Wist je trouwens dat tomatenplanten zo hard groeien dat, als ze de ruimte krijgen en opgebonden zijn, wel 18 meter hoog kunnen worden? Dat gebeurt natuurlijk nergens, want je kunt op die hoogte geen tomaten meer plukken. Bij mij groeit de tomaat tegen het dak aan en moet ik hem gewoon toppen. Ook dat komt de tomaten ten goede.
Hoewel ik in de winkel altijd biologische tomaten koop, valt de vergelijking voor mijn eigen tomaten zeer gunstig uit.
Heerlijk, die tomaten! En daar doe ik al het werk voor, natuurlijk!
Wil je meer lezen over tomaten, dieven en de uitgebreide verzorging van de tomatenplant, kijk dan eens op de blog van Diana's mooie moestuin. Heel leerzaam en alles wordt in kleine, duidelijke stapjes uitgelegd.
Naast veel oogst, zijn er ook wat mislukkingen.
Jammer zèg! Van mijn zes pompoenplanten heb ik er al drie uit de grond gehaald. De bladeren zijn volledig uitgedroogd en de stengel verdord. Bij de augurken is dit hetzelfde verhaal.
Onder de grond zie je dit:
De linkerstengel heeft minder wortelkluit en net onder de overgang van groen naar bruin, zie je een soort knik. Daar is de stengel, ondergronds dus, kapot. Met maar een paar vezels zit het nog aan elkaar, maar het is te weinig voor de sapstroom van de plant. De plant rechts heeft een grotere wortelkluit en daar is de stengel niet aangetast.
Het lijkt niet direct in de richting van slakken te wijzen, maar dat kan het wel zijn. Door de extreme vochtigheid dit voorjaar en deze zomer, zijn er gewoon teveel slakken. Maar het kan ook een woelmuis geweest zijn...... er staat geen naambordje bij :(
Ik heb twee kleine augurkjes geoogst en twee piepkleine pompoenen. Zelfs bijna te klein om voor de sier neer te zetten....... Je ziet ze zo over het hoofd.
Jammer, want ik ben dól op pompoen!
De stengels die je hier ziet, zijn voor mij een beetje raadselachtig.
Ik heb op deze rij schorseneren gezaaid, maar ik heb geen flauw idee hoe deze plant groeit.
Is dit gewoon onkruid, of zijn dit de bladeren van de schorseneer?
Natuurlijk heb ik wel zo een vermoeden. Wat ik tijdens het wieden gewoon heb gedaan,
is al het mij bekende onkruid weggehaald en dit herkende ik niet als onkruid, dus heb ik dit laten staan. Ja, volgens mij is dit het.......
Ben zó benieuwd. Want naast het niet herkennen van het blad heb ik in mijn hele leven nog nooit schorseneren gegeten..........
Deze plant heb ik eruit getrokken!
Wie herkent dit?
Het is een aubergine. Voor het derde achtereenvolgende jaar heb ik aubergine gezaaid.
De plant groeit geweldig: krijgt een dikke stengel, grote, stevige bladeren en mooi paarse bloempjes. Echter, dan houdt het op. Uit die bloempjes groeit geen aubergine.
Waarom niet? Ik heb geen idee.
Ik heb in februari al voorgezaaid en dat is goed.
Aubergine is een tropische plant en moet heel warm staan.
Het is een zogenaamde zelfbestuiver (misschien moest ik tegen de plant tikken?!)
maar blijkbaar willen ze niet bij mij. Deze plant zat ook nog eens onder de luis.......
Jammer, hoor! Maar ja, dan kan hij beter eruit, in plaats van ruimte en zonlicht innemen van de andere planten.
Aubergine combineert heerlijk met bloemkool of courgette. Ik heb nog een plant in de andere kas staan. Laat ik daar nog even geduldig mee zijn......
En volgende week is er weer een week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten