Yes! Juli is de maand van de overvloedige fruitoogst.
Het heerlijke van tuinfruit is dat je er niet veel aan hoeft te doen.
Het groeit aan struik of boom en als die eenmaal in je tuin staat,
komt de oogst meestal vanzelf en afhankelijk van het weer zeer overvloedig...
In ieder geval duik ik elk jaar dagenlang de keuken in om deze
heerlijke fruitoogst te verwerken tot prachtige producten, want al ben ik dol
op fruit en begin ik elke dag met een fruitontbijt... allemaal op, krijg ik het nooit.
Voor de oogst van groentes moet ik veel meer moeite doen: plannen,
grond bewerken, bemesten, zaaien, plantjes harden, planten, verzorgen en dan uit-ein-de-lijk:
oogsten! Als de slakken, rupsen of duiven me tenminste niet voor zijn.
Gelukkig eet ik nu elke dag uit de moestuin, maar elk jaar is het volkomen
anders wát en vooral hóeveel ik krijg. Dit jaar lijkt de oogst minder dan anders, maar
dat is weer te begrijpe als je het tragische nieuws over mijn honingbijen leest.
De kast(en) vol bijen op de moestuin zorgen voor de broodnodige bestuiving bij de
bonen, de courgettes, de pompoenen, de goudsbloemen, de komkommers, de meloenen,
de aubergines, de tomaten, de pruimen en ga zo maar door....
Zonder bijen en andere insecten geen bestuiving en geen vruchten!
Lees gauw verder.....
Groente oogst
Jippie!! Voor het eerst heb ik dit jaar een serieuze knoflookoogst! De knoflook plant je voor de winter want ze kan goed tegen kou. 10-10-10-10 is een ezelsbruggetje wat staat voor de 10e dag van de 10e maand plant je de knoflook max 10 cm diep en op 10 cm afstand van elkaar.
Voorgaande jaren ging het vaak mis doordat ik doorgeschoten knoflookteentjes pootte uit de supermarkt, maar de biologische knoflook die ik daar koop, komt vaak uit warme landen. Resultaat? Voor niks kreeg ik ook bijna niks.... een paar bolletjes met maximaal drie teentjes. Nee, dan dit jaar! Ik kocht plantknoflook en oogstte zo'n 25 bollen; niet allemaal even groot, maar ik ben dik tevreden.
En eindelijk kan ik een echte, eigen knoflookvlecht maken!
Een idyllisch Landlevenplaatje, zeg nu zelf.
En al heb ik geen landelijke keuken, het hangt hier erg mooi!
In juli is het de tijd om de knoflook te oogsten en net als bij uien
zie je het loof bruiner en droger worden wat een teken is dat het ondergronds
groeiproces stopt.
Tijd om te oogsten en te drogen.
Hoe je zo'n knoflookvlecht maakt?
Leg de knofook met lange stelen er nog aan op tafel. Verdeel in grote
en wat minder grote bollen en knip de wortels eraf.
Bind één grote en aan weerszijden twee iets kleinere bollen vast met ijzerdraad.
Leg de stengels naar je toe. Leg in het midden weer een grote bol
en begin met vlechten.
Elke keer als je van buiten naar binnen gaat,
leg je er een nieuwe knoflookbol op en vlecht je 'm mee.
Op dit filmpje uit Toms moestuin zie je een duidelijk voorbeeld klik
Omdat veel uien waren doorgeschoten, was ik een beetje bang voor de
tegenvallende oogst, maar dát viel gelukkig mee. Omdat ik de bloemknoppen
er in een vroeg stadium had uitgeknipt, zijn de meeste uien nog goed bruikbaar.
Ze zijn alleen niet zó groot... door het gebrek aan water :(
Niet meer voor te stellen overigens op het moment dat ik dit typ.
Aardappels kun je ook oogsten wanneer het loof bruin ziet.
Op drie plekken had ik aardappels gezet en in de speciekuip waren ze het eerst aan
de beurt om te oogsten. Misschien hadden ze te weinig ruimte,
misschien hadden ze te weinig water... ik oogstte fijn een kleine
kilo aardappelen. Net een klein maaltje bij een heerlijk verse salade.
Ik stoomde ze eerst en de kleine krieltjes bakte ik daarna in een dot verse roomboter.
Smullen uit eigen tuin!
Heb ik meer nodig, dan oogst ik de aardappelen uit de moestuin.
Het zijn geen vroege aardappelen, maar 'midden' aardappelen
en dat houdt in dat ze vanaf augustus geoogst kunnen worden.
Na zo'n 110 dagen.... Aardappels houden van koel weer
en als ik ze er vóór oktober uithaal, kunnen ze nog even lekker doorgroeien.
Of het loof moet helemaal bruin worden... dát is net als bij uien en knoflook
hét teken dat ze klaar zijn.
De eerste courgettes dienen zich aan....
Van de drie planten komt de oogst maar langzaam en mondjesmaat op gang.
Ach... op deze manier waarderen we het meer en kunnen we er echt van genieten!
En soms groeien ze in de vakantie uit tot reuzen...
omdat mijn tuinoppasser net iets te laat is met oogsten,
dan vriezen we ze lekker in blokjes in. Niet meer geschikt voor knapperige
courgettegerechten, maar prima voor in courgettesaus bij pasta's
en voor in de soep.
En opeens groeien de sperziebonen ook!
Bij verrassing ontdekte ik ze...
omdat ik weinig heb gezaaid is het elke keer maar een handjevol
wat ik kan oogsten, maar alle kleine beetjes worden vanzelf
een groot beetje oftwel een maaltijd. Nog even wachten, nog even rusten
in de vriezer en dan eten we weer heerlijk roti, sperziebonen
met tomatenrijst of spaghetti met boontjes.
Oh ja.... de kool heb ik uiteindelijk ook maar geoogst.
Het bleek een voortdurende strijd tegen de slakken te zijn.
Elke ochtend haalde ik ze weg, ik had koperdraad rondom de kool gelegd
en koperdraad midden in de kool gestoken... het hielp niet.
Slakken hebben één grote verslaving en dát is kool.
Niets houdt ze tegen. Ik troostte me maar met de gedachte dat andere planten
nu beter konden groeien, want alle aandacht ging uit naar de kool.
In plaats van een prachtexemplaar van twee kilo,
oogstte ik wat armoedige bladeren, bij elkaar zo'n 300 gram:
gelukkig precies genoeg voor in mijn nasi-zonder-zakjes-en-pakjes! Klik
Komkommers oogst ik héél veel... net nu ons huis naamloos is (klik) ;)
Een bizar goed komkommerjaar is het dus!
Ik tel mijn zegeningen en mijn winst;)
En de beroemde haakkomkommer reken ik nog niet eens mee;)
Prei doet het dit jaar ook fantastisch... het blijkt zomerprei.
Elke keer denk ik: als ik het langer laat staan, wordt ze dikker en groter,
en ze zijn al een stuk dikker dan mijn pink. Beter dan andere jaren!
Vlak voor de vakantie oogstte ik zo'n 14 mooie preien.
Note to self: voortaan preiplantjes kopen in plaats van zelf zaaien ;)
Zomerfruit oogst
Naast een goed komkommerjaar, is het ook een fantastisch bramenjaar.
Ik hoef niet te gaan wildplukken, bramen plukken doe ik in eigen tuin.
Ik moet wel goed voorbereid komen, want de bramen zijn onderaan
gesnoeid, maar groeien daardoor des te hoger.
Het levert weer een ander perspectief en bijna 4,5 kilo aan bramen op.
Gelukkig had ik hierbij hulp van lieve vrienden.
Wát zijn ze in de winkel schrikbarend duur.... het is echt lonend om
een bramenstruik in je tuin te hebben.
Want officieel blijft wildplukken een vorm van 'stroperij'....
In de keuken maakte ik er bramensap en bramenjam van.
 |
| Fotocredits: broer Bennie |
Heel veel bramenjam. Als iemand nog deze mooie 'Bon Maman' potjes
heeft voor mij.... graag. Ze zitten inmiddels allemaal vol!
Bij vijf potjes brengen, krijg je een potje bramenjam cadeau!
Ik oogstte ook kilo's bessen:
kruisbessen, zwarte bessen, rode bessen....
Ik maakte liters en liters bessensap.
En bedacht een super healthy, heerlijk romige smoothie met zwarte bessen!
Klik hier voor het recept.
Dit jaar gaat opnieuw veel fruit in de rumtopf, mijn nieuwe rumtopf!
Het is een super eenvoudige manier om vruchten snel een tijdlang te bewaren.
De laatste keer dat ik een rumtopf had staan, was jaren geleden,
maar deze mooie pot van de tweede handswinkel kon ik niet laten staan.
En ook mijn pruimen en bessen vinden haar onweerstaanbaar!
En als al het fruit geoogst is, gaat met Kerst de pot pas weer open!
Vaak krijgen besjes die van vér komen het etiket 'superfood'
denk aan gojibessen en incabessen, maar het echte superfood wat wij nodig
hebben, groeit gewoon in ons eigen land. Zwarte bessen zijn nog gezonder dan de
besjes die van ver komen. Zo zit de zwarte bes bomvol vitaminen en mineralen,
antioxidanten en vezels. En ook braam, framboos en rode bes zijn super gezond.
Wat een heerlijkheid: dat groeit in overvloed in m'n tuin ;)
En kijk wat daar aan komt:
cantaloupe meloenen. Vandaag oogstte ik de eerste.
Het zijn er geen twee, maar wel vijf grote meloenen groeien
in de kas en wie weet wat er nog uit die bloempjes groeit.
Verzorging..
De kas herken je dan ook niet meer terug.
Ik laat even een voor foto zien:
hier staan de twee komkommers net geplant.
Daar tussen groeien inmiddels - kruipend over de grond - twee zoete aardappelplanten
met heel veel blad en staan er een aubergine, een tomaat en een luffa plant.
En dat is alleen nog maar aan de linkerkant van de kas.
Ook de kas bij huis barst weer bijna uit haar voegen....
Ik waan me bijna in mijn eigen tropisch regenwoud.
De komkommer, meloen, tomaat en luffa zijn echte klimmers en woekeraars;
zaak om ze op te binden en te leiden in de juiste groeirichting.
Dat doe ik met horizontaal gespannen draden ter hoogte van het dak.
En met verticaal lopende draden bind ik de planten op en leidt ze daarheen.
Op de foto ontmoeten komkommer en meloen elkaar
Alleen over de luffa maak ik me wat ongerust.
Het is een moeilijke plant, schreef Diana in haar moestuinblog.
Dus ik was al erg blij dat ze zo goed groeit, want dát doet ze.
Ze groeit met grote bladeren en overwoekert bijna de andere planten.
Maar bloempjes en vruchten geven... dát mis ik!
En dan komt er dus geen luffa!
Ik kijk het nog even aan.....
De kapucijners hebben het eveneens zwaar.... tot nog toe heb ik er niet van gegeten.
De duiven des te meer.
Het staat weer overeind, maar sommige planten waren ontworteld :(
Tot slot nog verdrietig nieuws! Ik weet het inmiddels al even: mijn bijenkoningin is dood.
En ze is doodgegaan op een tijdstip dat er nog geen eitjes waren gelegd voor een nieuwe
koningin. Zonder eierleggende koningin sterft een bijenvolk uit....
Een tijdlang zag ik nog een enkele bij op de vliegplank,
maar binnenin de kast speelde zich een desastreuze plaag af.
De kast werd overgenomen door de wasmot die alles aan- en opvrat.
Drie jaar geleden hebben drie van mijn volken de winter al niet overleefd waardoor
ik een imker zonder bijen werd. Afgelopen jaar had ik twee volken die ik
voor de winter heb verenigd tot één volk
En nu heeft ook dat ene volk het niet overleefd...
Voor het eerst in zeven jaar heb ik ècht geen bijen meer en staat er
geen bijenkast meer op de moestuin.
De bestuiving van mijn planten moet worden gedaan door wilde bijen
en door hommels. Gelukkig zie ik die ook wel, maar ik mis mijn honingbijen wel.
Maar.... misschien is het goed zo.
Ik ben een imker, maar voorlopig zonder bijen....
Na de zomer ga ik drie keer zoveel werken en beginnen aan een nieuwe studie.
De komende drie jaar hang ik mijn imkeruitrusting aan de wilgen.
En daarna?
Dan zien we wel weer verder..... ik bewaar mijn imkeruitrusting en mijn
overige bijenspullen.
Als ik weer bijen en honing heb, laat ik het je zeker weten!
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer :)
2 opmerkingen:
Zo Tamar wat een verhaal! Ik voel me er mee verbonden , mooi geschreven! 'T komt uit je hart!!
Dank je wel, lieverd! En je weet wie je kunt invullen voor 'lieve vrienden'....😘
Een reactie posten