donderdag 31 maart 2016

Bananenberkensap en studentenhaver

Daar staat die grote fles met helder, 'levend' berkensap in mijn koelkast.......  uitnodigend te wachten tot ik er wat mee zal doen.
Iedereen proefde er wat van en vond er wat van.

Mijn kleine meid is deze week ziek thuis: koortsig, moe en nog steeds zwaar verkouden. Zij heeft zéker versterkend berkensap nodig! Het zal de peuterpuberteit nog wel zijn, maar als mama zegt dat het goed voor haar is, moet ze het juist niet hebben. (grrrr...... al die gezonde tips in de wind slaan, vandáár dat ze ziek is!)

Wat mevrouwtje lekker vindt, is gedroogd fruit, vooral in de vorm van rozijnen. En  noten. 
In mijn basisvoorraad hoort een zak biologische, rauwe, ongebrande amandelen thuis. En ik heb nu ook een grote zak paranoten in de kast. Samen met mijn voorraad in de herfst gevonden hazelnoten en walnoten, geeft dit een lekkere mix met rozijnen.
Juist ja, studentenhaver! Maar dan biologisch en in de verhouding die ik lekker vindt. En zonder pinda's, want dat zijn geen noten.....





Maken jullie dit wel eens zelf? Het is heel geschikt voor vegans, want noten bevatten veel eiwitten en gezonde vetten. Als ik het eet, doe ik het altijd 's morgens, wat past bij m'n fruitontbijt.
Maar vandaag maakte ik het voor de kleine zieke en ze hielp zelf goed mee.



Ziet er toch uitnodigend uit? Heerlijk!

En dan vind ik er het volgende drankje wel goed bij passen:

 Bananenberkensap

Ingrediënten:
  • 2  bevroren bananen, die heb ik meestal wel op voorraad in de vriezer liggen
  • 700-750 ml berkensap
Hoe maak ik het klaar:
Vries de avond van tevoren twee (over)rijpe bananen in, zonder schil! Verder heel simpel: snijd de bevroren banaan in stukjes en pureer het met een staafmixer tot een smeuïge drank.
Ben je een echte zoetekauw? Voeg nog een theelepeltje ahornsiroop toe.

Genoeg voor 3 -4 glazen

Heb je geen berkensap en lijkt dit je ook lekker?
Vries de avond van tevoren twee (over)rijpe bananen in, zonder schil!
Neem gewoon kraanwater en voeg er voor het 'zoete' nog een lepel ahornsiroop aan toe.



Klaar is je bananensapje. Heerlijk dorstlessend en kinderen zijn er dol op.

Behalve dan mijn zieke kleutertje natuurlijk........

 

Kom in de kas!

Afbeeldingsresultaat voor welkom

Misschien staat het al genoteerd in je agenda, misschien is het je tot nog toe ontgaan.... maar het eerste weekend van april wordt het "Kom in de kas" publieksevenement georganiseerd in het Westland.
Je bent bij verschillende tuinders welkom om in hun kas te kijken.
Er worden activiteiten georganiseerd voor het publiek, maar vooral wordt je geïnformeerd over waar je eten vandaan komt en wat er voor nodig is, voordat het op je bord ligt.
Leerzaam, interessant en leuk, ook voor volwassenen!

Om daar bij aan te sluiten, vind ik het wel een leuk idee om de trouwe lezers van mijn blog uit te nodigen om in mijn (piepkleine) kassen een blik te werpen.
Niet allemaal tegelijk natuurlijk.




Ik heb voor de eerste drie belangstellenden een mooi tomatenplantje klaar staan.
Wie het eerst reageert..... wie het eerst komt.....


Het lijkt me leuk om elkaar te ontmoeten, dus als je geïnteresseerd bent in moestuinieren en als je in de buurt woont:  welkom! Op zaterdag 2 april van 11.00-12.00 en zondagmiddag van 14.30 - 15.30 uur
We kunnen informatie en plantjes uitwisselen, tips en trucs voor het komende tuinseizoen en je kunt alles bekijken. Ook heb ik zaad over..... van allerlei soorten planten. Van tomaat, wortel tot bloemkool. Het goede nieuws is, dat het in april de juiste tijd is, om dit te gaan zaaien.....
Stuur even een mailtje, reactie of berichtje via FB.

En natuurlijk wil ik de 'echte' tuinders jullie aandacht niet ontnemen, dus kijk gerust even op de site van  kom in de kas........




 

dinsdag 29 maart 2016

Berkensap tappen


Dít kan maar een paar weken per jaar: zelf berkensap tappen! Meestal kan dit in de eerste helft van maart, het vroege voorjaar. Als de middagtemperatuur regelmatig boven de acht graden stijgt, komt de sapstroom op gang. Het is nu in de laatste weken van maart dat je berkensap kunt tappen. Ben je te vroeg, dan stroomt er niks, ben je te laat, dan oogst je een melkachtige vloeistof in plaats van een heldere.

Natuurlijk is het handig als je een berkenboom hebt, wil je berkensap kunnen tappen.... en daar begon voor mij de uitdaging! Want die heb ik dus niet. Met een grote vijgenboom in de tuin, is het wel een beetje op met de ruimte. We wonen tenslotte middenin de stad......


Toch wil ik zo graag dit experiment proberen. Ik las erover in Landleven en...... dat heb je soms, dan laat een idee je niet meer los!

Gelukkig, berk gespot! Meer dan één zelfs, als je erop gaat letten. Je weet wel: die bomen met die mooie witte bast. Eén in een tuin van een-te-koop-staand-huis, één bij de tuinburen en één in de tuin van mijn wijn-maak-vriendin. Het moet een grote, dikke berk zijn, met een diameter van minimaal 25 centimeter, las ik.

Terwijl ik eerder schreef over het snoeien van fruitbomen (mijn vijgenboom), wat je juist moet doen voordat de sapstroom in het voorjaar op gang komt, is nu het tegenovergestelde het geval. Bij het tappen van berkensap maak je juist gebruik van die sapstroom van de berk.

Een berk is een heel sterke, veerkrachtige boom, die op plaatsen groeit waar geen andere boom het redt. Zo komen ze in Scandinavië voor, ver boven de poolcirkel. Een berk is bijzonder taai en heeft een overvloedige sapstroom. Met veel kracht wordt in het voorjaar het 'levenswater' van de berk omhoog gestuwd. Dat is het moment voor het beste berkensap!

Berkensap is goed te drinken voor mensen: helder als water en met een licht zoetige nasmaak. Het geeft het lichaam nieuwe kracht en dat komt goed van pas na een koude, donkere winter. Berkensap bevat onder andere aminozuren, kalium en verschillende soorten suiker. Door de mineralen die het sap schijnt te bevatten, wordt het ook al lang gebruikt om de haargroei te bevorderen. De doorbloeding van de hoofdhuid wordt gestimuleerd en roosvorming en haaruitval worden tegengegaan.

Het berkensap is natuurlijk in eerste instantie voor de boom zelf bedoelt, maar als je een grote, wijdvertakte berk uitkiest, kun je zonder problemen wel 10 liter berkensap tappen zonder dat de boom er hinder van heeft. 
 
Ik mag de boom van mijn wijn-maak-vriendin gebruiken voor dit experiment. Hij is mooi, groot en wijdvertakt. Maar het echte tappen doen we niet bij deze boom.
Dus hier volg ik methode één, de eenvoudigste methode :
Ik knip een zijtak af, hoe dichter bij de stam, hoe beter. Nu kun je gelijk testen of de sapstroom al op gang komt. Of het snijvlak wordt vochtig en gaat druppelen, of het blijft droog.
Ik begon half maart en toen was er nog geen sprake van een sapstroom....
Maar vijf dagen later wel!  Over de afgeknipte tak hang je een fles heen, die je bevestigt met touw.
Zorg ervoor dat de fles er niet af kan waaien, dat het sap erin komt en niet ernaast en dat er geen regen in de fles kan komen. Logisch.....

Een decoratief glazen potje!  Die is alleen geschikt bij droog weer, anders regent het vol.
En zo hingen we de fles aan de tak.
Het werd een bijzonder gezicht: zo'n vijf verschillende flesjes die uiteindelijk in de boom hingen. 
En.... zou ik berkensap kunnen oogsten?
Ja hoor! Een dag later was er al een bodempje in de fles gedruppeld.



 

De smaak is helder als water, ècht puur water. En als het over je tong glijdt, komt daarna een licht- zoete smaak boven. Het smaakt zacht en ergens vind ik het iets hebben van de smaak van rijstebloempap (van Nutricia) voor baby's.... zó mild-zoet.

Het was vast geen verbeelding: ik voelde me daarna heel fris en energiek;)!
Enthousiasme en inspiratie borrelden door dit 'levenswater' in me op.

Deze week ging ik verder met het experiment.  Ik mocht een kleine berkenboom, voorin de tuin,  gebruiken om het sap echt te tappen. Dat is methode twee: in de bast van de boom boor je een gat.
Het grootste deel van de boom bestaat uit dood hout. Maar in de buitenste ring, tussen de bast en het binnenste van de stam, zit een laag cambium. Daar lopen vaten die zowel opwaartse als neerwaartse sapstromen transporteren. De sapstromen lopen dus vlak onder de bast. Ik boor een gaatje door het cambium heen.

Met draaiende boor haal ik hem er ook weer uit, tegelijk met het boorsel, zodat het boorsel niet het gat verstopt en ook niet in het sap terecht kan komen. 
Hier zie je het gat in de stam. Er komt gelijk een stroompje helder sap opborrelen. 
Ik heb mijn hevelslang van het wijn-maken meegenomen. Het metalen buisje daarvan sla ik in het gat. Vervolgens schuif ik daarover heen de kunststof slang. 
Door middel van hevelen, komt het berkensap netjes uit de boom, in het flesje terecht.
Al na vijf minuten is de bodem van het flesje bedekt met de heldere vloeistof. 
Nog makkelijker is het om een literkan te gebruiken, met deksel tegen inregenen.
Dan hoeven we niet steeds te checken of het flesje al vol is.

Per ongeluk proefde ik wat regenwater..... dat is echt héél vies! Het smaakt bitter.... is dat die zure (vervuilde) regen? Berkensap is heel anders van smaak.

Dit is de oogst van het berkensap, gewonnen volgens methode één.
Dat gaat druppelsgewijs....
 
En dit is de oogst van het berkensap, gewonnen volgens methode twee.
Dat gaat beduidend sneller, met een stroompje....
Na één dag al een liter sap!


Wat kun je nu doen met dit berkensap?
Je kunt het drinken, het gaat lentemoeheid tegen en helpt je uit de winterdip te komen.
Je kunt het voor limonade of thee gebruiken.
En wat ook gedaan wordt, is:  berkensapwijn maken.
Dit is een langdurig proces en hiervoor heb je best veel berkensap nodig.
Dit jaar houd ik het bij alleen het sap tappen.
Het sap kun je ongeveer een week in de koelkast bewaren.
Wil je het langer bewaren, dan moet het verhit worden.....

Na even rondkijken vond ik verschillende online verkooppunten.
Puur berkensap wordt verkocht voor rond de 10 euro voor een halve liter!

Wel super leuk om het dan eens gewoon zelf geprobeerd te hebben en zo'n exclusief drankje te proeven voor nop!
Op je gezondheid!

Wie heeft er nog een berkenboom in zijn tuin??

maandag 28 maart 2016

Mijn moestuin (12)

Het tuinseizoen is wat mij betreft ècht gestart! En het thema deze week was voor mij:

poten en planten!

Dinsdag heb ik mijn nieuwe tuin in ontvangst genomen. Dat zal ik even uitleggen, want ik heb natuurlijk al lang over mijn moestuin geschreven en nu een nieuwe tuin?

Het zit zo: ik heb een moestuin om de hoek. Deze meet ruim 100 vierkante meter en ligt achter een huis waar studentes/stagiaires in wonen. Ze hebben het druk met hun studie en de grote tuin achter het huis wordt niet door hen bijgehouden. Deze tuin is in drie stukken verdeeld. De buurman die ook ècht de buurman in de straat is, heeft een stuk van ongeveer 150 meter. Iemand die ik al jaren ken en die me getipt heeft over deze tuin, heeft vervolgens een stuk van 100 meter en ik dus ook. Op de tuin stonden twee oude pruimenbomen, nog geplant door de vorige eigenaresse van het huis. Eén heeft een herfststorm niet overleefd, de andere nog wel.....
De rest is grond..... Weliswaar behoorlijk verrommeld en vervuild toen ik twee jaar geleden m'n moestuin begon, maar inmiddels wordt het steeds meer wát. In de herfst is er ook een kas opgebouwd, om exotische groentes te kunnen verbouwen,
Over deze tuin schreef ik mijn eerdere berichtjes en dit noem ik mijn moestuin.

Daarnaast werk ik al zo'n zes jaar als vrijwilliger op een wijktuin in de stad. Op deze tuin geef ik schooltuinlessen aan kinderen van groep vijf. In het voorjaar krijgen ze een eigen tuintje waarin ze hun eigen aardappel, ui, andijvie, tuinkers etc. telen....... Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen.
Links op de foto zie je de stokken in de grond die de schooltuintjes markeren Mooie, losse, zwarte grond! De kinderen kunnen over twee weken fijn beginnen!

Als vrijwilliger krijg ik altijd een tuintje voor mezelf. Als ik daar niet genoeg aan heb, mag ik samen met iedereen die interesse heeft,  een tuintje huren. Dat huren is eenvoudig en niet duur. Je kiest hoeveel vierkante meter je wilt hebben en betaalt dan van april t/m oktober één bedrag daarvoor.
Dat kost dit jaar maar 1,05 euro per meter. Dan is het al voor je bewerkt: mooie, losse, bemeste, zwarte grond. In oktober ga je eraf, blijft alles een tijdje rusten tot alle tuintjes worden geploegd (met tractor) en weer bemest. Super formule om eens een jaartje te kijken of het ook wat voor jou is.  De tuin ligt onderaan een dijk en ik vind het echt een heerlijk plekje. Beschut en snel warm, met een heerlijk fruit-gedeelte, met prachtige bloemenstroken..... een èchte lusthof!
Dit jaar heb ik ruim 25 vierkante meter tuin gekregen. Ik noem dit in mijn blogberichtjes mijn wijktuin.

Dan is het duidelijk over welke tuin ik het heb.
Oh ja.... en dan heb ik bij mijn huis nog een kasje, een kruidentuin en een vijgenboom. Die zal ik dan maar mijn huistuin noemen.

Afgelopen dinsdag was het tijd om op te starten met alle vrijwilligers van de wijktuin. We hebben er met elkaar weer zin in. Na twee uur plannen en dingen bespreken, onder het genot van een kopje verse brandnetelthee, was ik helemaal verkleumd. We zaten buiten, maar ja, het is nog maart.....
De schooltuintjes waren al allemaal gefreesd en afgemeten door twee harde werkers! Nu kregen de vrijwilligers die wilden nog een stuk tuin. Ik ben weer tevreden met het stukje dat ik kreeg. Vlakbij de composthoop en achter het watertappunt. Het seizoen mag van mij beginnen!

Mijn tuintje ligt rechts naast en schuin vóór de houten schuttingdelen die je op de foto ziet. Achter die schuttingdelen bevindt zich de composthoop.


Op zaterdag had ik mijn tuindag gepland. En wàt was het lekker weer!! 
Ik begon 's morgens in mijn moestuin. Mijn kistje met uien en knoflook stond uitnodigend te wachten tot ik ook de uien in de grond ging doen.
Wat was de grond fijn te bewerken, na het fresen van vorige week: los, rul en droog. Precies zoals het moet zijn......  Alleen nog even een hark erdoorheen.
 Ik pootte twee rijen witte uien, gezellig naast de knoflook. Omdat ik de pootinstructies goed opvolgde, viel het me een beetje tegen hoeveel ruimte ik al kwijt was. Zeker omdat ik nóg twee zakjes uien had. Ik besloot de andere uien: een paar overgebleven witte en de rode en gele uien op mijn wijktuin te poten.  Ik zal de pootinstructies nog even uitleggen. Vorig jaar heb ik bij het oogsten uien uit de grond gehaald, die ongeveer even groot waren, als ik ze erin had gestopt. Misschien had ik ze veel te dicht op elkaar gezet en kregen ze het benauwd bij het idee om te moeten groeien ;). In ieder geval heb ik nu op de rij als afstand tussen de onderlinge uien 15 cm aangehouden en tussen de rijen zelf heb ik 30 cm aangehouden......
 
Beter wat meer ruimte kwijt, als weer veel te kleine uien.....

En ik plantte mijn kiwi. Toen ik van een tuinvriend hoorde dat zijn kiwi vorig jaar heel veel vrucht had gedragen (kleine vruchtjes maar wel lekker zoet!) dacht ik: dat probeer ik ook!
  
En hier staat 'ie dan!
De blaadjes zijn licht en met zachte haartjes erop.
Zou hij dit jaar al vrucht dragen??

's Middags was het tijd voor een fietstochtje: naar een dorp verderop om bij een kweker te snuffelen tussen de groenteplantjes. Mijn doel was in ieder geval om tuinbonen te kopen. Dit jaar wil ik dat voor het eerst gaan planten in mijn tuin. Ik heb al een lekker risottorecept met tuinboontjes in mijn hoofd...... Daar wil ik het wel op wagen!
~
Wel leuk om gelijk 'plantjesvergelijk' te spelen. Zijn mijn plantjes, die ik voorgezaaid heb, even groot, kleiner of groter? Aah nee..... de kweker wint! Zijn venkelplantjes en krootjes zijn echt een stuk groter. Wat dat betreft zou ik volgend jaar nog vroeger kunnen gaan zaaien......

En, hoewel niet gepland, kocht ik ook pootaardappeltjes!
Vorig jaar had ik op beide tuinen aardappels gepoot en bij elkaar haalde ik er zo'n 70 kilo van af. Wat heb ik dáár veel mee kunnen doen! En lang, want we eten gemiddeld één keer per week aardappelen......

Alle pootaardappelen kunnen nù al de grond in, maar wat is dan precies het verschil tussen vroege en late aardappelen? Dat kreeg ik eens uitgelegd. Vroege aardappelen kunnen vroeg geoogst worden: na 100 dagen. En late aardappelen worden laat geoogst. Ze zijn pas na 150 dagen uitgegroeid. Ik koos voor Santé, een late aardappel en ik koos Frieslanders, een vroeg aardappelras. Met beide soorten kun je bakken, koken, stampen, raspen etc. Lekker veelzijdig dus. Ik nam er van elk 20 stuks.
Je hebt trouwens ook nog een 'middel' ras, deze aardappels zijn niet vroeg en niet laat te oogsten, maar na zo'n 135 dagen.



In mijn aardappelmand in de schuur kwam ik trouwens ook pootaardappeltjes tegen..... overgebleven krielaardappeltjes van eigen oogst, waar nu uitlopers op komen. Ik weet niet precies hoeveel het er zijn, maar die ga ik ook fijn gebruiken. Dat kost me niks en daar houd ik van!

Op de terugweg ging ik langs de wijktuin. Met hulp van mijn lief en gezelligheid van mijn jongste dochter heb ik gelijk een goed tuinbegin gemaakt.
De drie-kleuren-uien gingen de grond in. Dat werden bij elkaar zo'n 8 rijtjes.
En de aardappels heb ik gelijk gepoot. Het was zulk zacht weer, dat mijn jas uitging en de eerste zonnestralen mijn blote armen streelden. Zo was het lekker doorwerken. Morgen is er regen voorspeld en wat in de grond zit, zit er alvast lekker in.
De late Santé is als het goed is klaar op di 23 augustus.... en de vroege Frieslander op ma 4 juli.
Staat genoteerd! 
Ach, je ziet er nog niks van, maar achterin ligt nu een plank en daarachter is een wat zwarter stuk omgewoelde grond te zien. Het resultaat van een middag noeste arbeid!

Terug ging ik nog even langs mijn moestuin.
Het is niet verslavend, hoor;)  maar kost wel wat tijd: zo'n moestuin.......
Daar gingen de tuinbonen de grond in. 
Het zijn ruim 20 stuks en ze zijn al goed geworteld. 

Omdat ze voornamelijk de hoogte ingroeien, mogen ze vrij dicht op elkaar geplant worden. 

Nog een emmer water erbij en dan is het tijd om te stoppen.
Ik voel me moe en voldaan!

En met wat regen erbij, kunnen
de planten lekker in hun eigen tempo gaan groeien.....

zondag 27 maart 2016

Na Pasen

Pasen, waar we zo naar toe leefden,  is alweer bijna voorbij! Heb je de diepere betekenis van de geschiedenis van Pasen tot je door kunnen laten dringen?!

Hier een foto van het paastuintje. We maakten het zo'n drieën halve week geleden. Zoals je ziet is de heuvel begroeit met gras. Het tuinkers is al een keer geoogst en kan nog een keer geoogst worden. De grote schelp verbeeldt de steen die voor het graf lag. Maar op Paasmorgen was de steen weggerold..... het graf is leeg, Jezus leeft!

We laten de paastuintjes nog een tijdje staan, om dit heugelijke feit goed tot ons door te laten dringen. Het is Feest! Met een hoofdletter.....



Èn......  hebben jullie lekker en toch niet te veel gegeten?
Al die voorbereidingen zijn vaak weer zo snel weg.....
Ik heb na een periode van 'alcoholvasten' vanmiddag weer een wijntje gedronken.
Lekker! Maar matig zijn is ècht de kunst!


Als gezin gaan we na Pasen, om te herinneren en om vooruit te kijken, meedoen met de Omer-telling.
Omer betekent schoof, dus het tellen van de oogst. Joodse kinderen tellen de dagen na Pesach tot aan het wekenfeest.
Zo tellen wij de dagen na Pasen tot aan Hemelvaart en Pinksteren. Het duurt 40 dagen tot Hemelvaart en 50 dagen tot Pinksteren.























We laten de kinderen iedere dag een witte, gedroogde boon in een potje doen. Daarbij zeggen ze (te beginnen op tweede Paasdag): "vandaag is het de eerste dag van de telling van Pasen!" De volgende dag zeg je uiteraard hetzelfde over de tweede dag en je doet weer een boontje in het potje. Zo ga je door. Bij dag 7 zeg je: "Dit is de zevende dag van de telling van Pasen, dat is een week!" Bij de drieëntwintigste dag zeg je erbij: "Dit is drie weken en twee dagen!" Net zolang tot de telling 'vol' is. Dat is Pinksteren. Met veertig dagen is het Hemelvaart, dat zijn net zoveel dagen als er voor Pasen waren. Met Pinksteren komen we aan vijftig en is de telling vol, het feest kan beginnen.
Op deze manier leef je toe naar het volgende feest. En kinderen kunnen deze tijd van Pasen tot Pinksteren nadrukkelijk beleven.
 
Misschien ook een idee voor jullie? 

zaterdag 26 maart 2016

challenge 100 dingen(7)

Yes! Dit is de laatste week en daarmee het laatste deel in deze challenge-serie. Mijn challenge was: 100 dingen het huis uit! Honderd was veel te makkelijk, vandaar dat ik er vorige week 200 van maakte.
Maar deze week legt dat enige druk op me.
Ik heb absoluut een winnaarsmentaliteit in me, maar hoe doe ik dat met mijn tijd?
Naast opruimen en spullen wegdoen, ben ik ook druk aan het tuinieren....  (En als je een moestuintje van de AH hebt, dan weet je hoe druk je het daarmee kunt hebben ;))

Aan het begin van de week voel ik de druk en weet ik niet zo goed waar te starten. Ik geef weer een groot spel mee naar school. En ik haal weer wat boeken uit de kast...... ja, die kunnen weg!
Ik dacht dat als ik de kelder op zou ruimen, er dán veel spullen weg zouden gaan. Er staat heel veel en ook veel door elkaar..... maar bijna alles gebruik ik wel een keer. Al is het maar een bepaalde periode in het jaar. Dat heb je als kookfanaat!

Dan heb ik nog de schuur.  Het domein van mijn lief, waar veel van mijn spullen bij zitten. En niet alleen tuinspullen......
Daar valt wel het één en ander weg te doen.

En had ik al genoemd dat we onder onze woonkamer een volledige kruipruimte vol met spullen hebben?! Het is er droog, hoewel alles op pallets moet liggen en ingepakt moet zijn in plastic zakken, voor het geval dat....
Maar wat dáár allemaal ligt......
Om wat te noemen: winter- respectievelijk zomerjassen en -schoenen, de slee, voor iedereen schaatsen, de kerstboom, allerlei andere 'feestspullen' zoals Sinterklaaszakken en accesoires, paas-, herfst-, lente-, hemelvaartspullen....
Mijn trouwjurk (netjes verpakt natuurlijk!), heel, heel, heel veel 'Suske & Wiske's' en Donald Ducks, een oude tafel, oude lampjes, koffers en weekendtassen, lege dozen van de Playmobil (voor als we het ooit weer gaan verkopen)....
Als ik  het zo opschrijf, vind ik het ook wel gênant worden. Wat een verzamelplek, daar in het donker..... Hoewel er als verlichting zo'n lichtslang hangt, blijft het er voor het grootste deel donker. Hij is voor de helft kapot gegaan, maar het is nu echt tijd om wat licht in dat duister te laten schijnen.....

Op vrijdag, het regent 's morgens toch, ga ik  hard aan de slag!
Ik kom op vier verschillende plekken in huis dvd's tegen, ook onder de grond! (Néé, VHS videobanden heb ik gelukkig al weggedaan!!). Dat gaat allemaal op één plek, lekker overzichtelijk. En weet je wat? Er kunnen er zeker 20 weg! Dat ruimt op!

                                                     Netjes, hè?!
In dit kastje stond eigenlijk mijn verzameling van lege-potjes. Voor jams, chutneys, augurken etc. etc. voor als het oogstseizoen weer aanbreekt. Deze verzameling ruim ik gelijk wat netter op. Tegelijk met mijn kelderplank waar de weckpotten komen.

                               Ik heb geen vóór-foto, maar geloof me: het is opgeknapt!!

Zo ga ik verder met mijn boekenkast. Er liggen veel boeken op een plank achter de trap.  Die gaan er allemaal vanaf en wat niet in de kast past, moet gewoon weg.
Een paar jaar geleden kregen we een aantal grote dierenboeken en encyclopedieën van onze buren. Maar ja..... niemand kijkt erin en ze staan daar maar. Hup, naar de mini-bieb! Als ik ze nodig heb, kom ik ze misschien daar nog wel eens tegen.

De krukjes van Ikea: één roodgeverfd, de ander zilvergrijs, mogen ook weg. Waarom zou ik ze nog bewaren, als er toch alleen maar spullen op gelegd worden, die er vervolgens ook weer afglijden?! Wordt het alleen maar rommelig van in de kinderkamers.

Al rommelende ga ik het hele huis door. Zonder het idee van volledig te zijn geweest, ben ik toch lekker opgeschoten, vandaag.
En de druk gaat van de ketel: natúúrlijk haal ik deze challenge!!
Als ik ergens voor ga, lukt het me ook!!

Ik zal de balans even opmaken.
Er staan nog een aantal dingen op Marktplaats die weg moeten.
Die tel ik niet mee. Wat wel verkocht is, is al meegeteld.




Al die dvd's en boeken ruimen goed op.
Bij elkaar heb ik ongeveer 30 boeken weggedaan en 20 dvd's.... Daarmee zou ik er al zijn.
Maar het totaal van alle spullen die ik deze week weg doe, ligt op 65!!

Daarmee heb ik mijn challenge niet gewoon gehaald, maar ruim gehaald!!

En hiermee sluit ik hem ook af.

In totaal heb ik geen 200 spullen weggedaan, maar 222!!
Wauw!


Door deze challenge heb ik geleerd om kritisch te kijken wat ik in huis heb en wil hebben.
En ik stop niet meer. Ik blijf kijken naar wat er weg kan in plaats van alles maar bewaren  voor het geval dát.....
Overtollige en overbodige spullen gaan weg, voor ruimte in huis en voor ruimte in mijn hoofd!


En jullie? Hoe gaan jullie om met de (hoeveelheid) spullen die je in huis hebt?

Spelen, verstoppen, knuffelen?!

Of wegdoen......?!

vrijdag 25 maart 2016

Eetbare planten uit de natuur

Afgelopen weekend kon je me een (heel) klein rondje door het Westerpark zien lopen. Ik deed er bijna anderhalf uur over. Nee, gelukkig! Ik had geen enkel verstuikt en was niet door m'n knie gegaan.
Ik liep gezellig in een groep met een gids van het IVN mee. En op zo'n klein rondje bleek er ontzettend veel te zien. Zelfs nu al, in het vroege voorjaar als de plantjes aarzelend hun eerste blaadjes, stengeltjes of bloemetjes boven de grond uitsteken. Brrrrr...... het is nog een beetje koud!
En dan heb ik het nog niet eens over alle plantjes. Nee! Alleen de eetbare en eventueel geneeskrachtige kruiden en plantjes kregen onze aandacht.
En dat waren er, ja.... ik heb precies geteld, 18!
Een aantal kende ik goed, ook hun werking en gebruikswijze. Andere plantjes kende ik nog niet.
Geweldig dat al dat groen boven komt, om na een lange, koude winter de mens weer hoop te geven. En daarnaast beloven ze gezondheid en vitaliteit. Wie wil dat niet?! Maar je moet wel weten wat wát is. En dat was nu precies het doel van de wandeling.
Het thema van deze wandeling was "eetbare kruiden en planten uit de natuur".

Het IVN is een landelijke stichting en staat voor Instituut Voor Natuureducatie en duurzaamheid. Ze willen mensen betrekken bij de lokale natuur. Het doel is om met hun georganiseerde natuuractiviteiten te ontdekken hoe leuk, leerzaam, gezond en belangrijk de natuur is. Een echte, onvergetelijke natuurbelevenis!
Dìt was niet mijn eerste wandeling met het IVN en zeker niet de laatste. Het was leerzaam en om de informatie niet te snel te vergeten heb ik alle namen genoteerd en schrijf ik dit ook hier allemaal op. Mijn oudste dochter maakte de foto's.

Het eerste plantje waar we bij stil stonden was de sleutelbloem. Ik herkende de bladeren van een kamerplant, dacht ik. En ja.... dat klopte ook. De latijnse naam is: primula officinalis en bij tuincentra verkopen ze de doorgekweekte primula met grote bloemen.
Van deze sleutelbloem kun je thee trekken (je neemt de gele bloementros en overgiet die met kokend water)  die goed is tegen slapeloosheid en hoofdpijn. Verder werkt het bloedreinigend. Je kunt van de bloemen ook een wijn maken die goed is voor het hart.
Er werd door de enthousiaste gids een prachtige mythe bij verteld, waardoor het duidelijk werd hoe de sleutelbloem aan zijn naam komt. Over een schat in een rots en de sleutel die daar achter bleef....

Daarna zagen we het 'groot hoefblad'. Althans..... de bijzondere bloemen ervan. We konden nog geen blad bespeuren. Het groeide vlak langs het water. Van de wortel kun je thee trekken die zweetafdrijvend werkt en goed helpt tegen koorts. De grote bladeren (vers gewassen en geplet) kun je gebruiken als omslagen bij brandwonden en open voeten.



Op deze foto lijkt het wel een soort koraalachtige plant. Of iets voor in een surrealistische wereld zoals in de films van 'Lord of the rings'.  Fotografie by Faye.....


Toen zagen we het speenkruid. Uit de grond getrokken zie je de worteltjes die er inderdaad uitzien als speentjes. Zo komt 'ie aan z'n naam. Volgens mij kun je van de bladeren ook thee zetten, maar ik weet het niet meer precies.

We liepen langs look zonder look. Een plantje wat ruikt naar bieslook, maar geen familie is daarvan. Hoewel de blaadjes wel eetbaar zijn.


De brandnetel is een heel bekende en veelvoorkomende plant. Is 't ie bij jullie ook bekend als bloedzuiverend en lekker als 'groente'? Volgende week zet ik een recept van brandnetels op mijn blog.

Ik heb al brandnetelthee gedronken en dat is, zeker nu in het voorjaar, passend bij een bloedzuiverende, energie-gevende voorjaarskuur. Ik heb zelfs nog een flesje brandneteltinctuur in de badkamer staan. Goed voor mijn haar.....

Op de foto hierboven zie je ook het bekende kleefkruid, oftewel 'walstro' staan (latijnse naam: Galium). Dit kruid is eetbaar zoals je spinazie eet, je kunt er thee van trekken en zalf van bereiden. Walstrothee is tegen heel veel ziektes een probaat middel. Het is reinigend en werkt ook bij huidziektes. Wauw! Dat wist ik niet allemaal.......

Wist je dat braamblad ook geneeskrachtige eigenschappen bezit? Je kunt er thee van trekken en als je daarmee spoelt is het goed tegen keelontsteking en mondzweertjes.

Wat een mooi madeliefje, hier op de foto. Ze heeft haar blaadjes net open, al is het geen zonnige dag. 's Avonds sluiten de bloemblaadjes zich weer, als het donker wordt. Je ziet wat roods op het hart, dit komt doordat het een koude dag was. De plant scheidt dan het verwarmende antocyaan af, wat de rode kleur geeft.
Het madeliefje is eetbaar. Het bloempje staat decoratief in een salade en ook de blaadjes kun je daarin verwerken. Het helpt bij een snellere wondgenezing.
Let wel op waar je ze plukt. Het is niet fris als er ook honden in hetzelfde veldje worden uitgelaten......

Maar dit geldt voor alle kruiden en bloemen, natuurlijk!

Wist je dat het fluitenkruidblad ook eetbaar is? Dat had ik nog nooit gehoord. Oogst het fluitenkruidblad voordat hij bloeit. Dan is 't ie het lekkerst. Het is lekker in salades en in soep en de blaadjes lijken qua smaak een beetje op kervel........

De vlier komt als kleine plant ook al op. Het kan uitgroeien tot een soort boom, maar eigenlijk hoort hij thuis bij de struiken. De vlier gebruik ik al op vele manieren. Zo heb ik vorig jaar in de lente vlierbloesemthee, vlierbloesemsiroop en vlierbloesempannenkoekjes gemaakt. En van de vlierbessen  maakte ik in de nazomer vlierbessenlikeur, vlierbessensap, vlierbessensiroop en vlierkappertjes.....
Toen mijn lieve dochter dit vertelde, kreeg ik gelijk een uitnodiging om me aan te sluiten bij een werkgroep van het IVN...... wie weet doe ik dat ooit wel eens! De blaadjes kun je ook gebruiken om thee van te trekken. De hele vlier is geneeskrachtig, werkt sterk zweet afdrijvend en is een echt geneeskruid bij griep. Wat jammer dat mijn thee al op was in januari, toen ik eindelijk de griep kreeg......
Dit voorjaar nog wat meer bloesems verzamelen maar.......

We schuifelden verder langs 'nagelkruid'. De wortels geuren naar kruidnagel en je kunt er een geweldig tonicum van maken bij darmklachten. Het bevat bitterstof en looizuur, is pijnstillend en versterkend.

'Veldkers' kwamen we tegen.

Sleedoorn is een struik/boom en van de bessen kun je wijn maken.

Klein hoefblad is een geneeskrachtig kruid. Van de bladeren kun je prima thee trekken voor een slijmoplossende hoestthee. Je kunt van de bladeren omslagen maken tegen longkwalen en je kunt er zalf van maken.

De dovennetel is er in verschillende variaties. Je hebt ze met witte, gele of zelfs paarse bloempjes. Deze bloempjes zijn eetbaar en staan ook heel mooi in een salade of je bakt ze mee in een cake.

We liepen langs smalle weegbree. Hieronder zie je hem naast de paardenbloem groeien. Naast smalle, heb je ook brede weegbree. Het is een geneeskrachtige plant waarvan je de bladeren gebruikt om thee mee te zetten. Deze thee is goed tegen alle ademhalingsziektes, vooral tegen hoesten en astma (....) De bladeren helpen goed bij wondgenezing, gaan ontsteking tegen en genezen ook wespensteken.

Dit plantje kende ik helemaal niet. Nu maar hopen dat ik het herken, als ik het nodig mocht hebben!

De paardenbloem is iedereen wel bekend en hij is ook in zijn geheel eetbaar. De bladeren worden zelfs speciaal gekweekt en worden vervolgens verkocht als (de ietwat bittere) molsla. De paardenbloem helpt vooral bij gal- en leverziektes. Vorig jaar maakte ik paardenbloemenstroop. Erg lekker en tegelijk gezond!

Tot slot liepen we langs de meidoorn, een boom waarvan de bladeren, bloemen en bessen te gebruiken zijn bij hartklachten. Wil je de bessen eten, dan moet je ze na de vorst plukken of ze een nachtje in de vriezer bewaren. Dan zijn ze wat zoeter en lekker om te gebruiken.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Wat heb ik er veel van geleerd. Wat is er veel leerzaams in de natuur te ontdekken. Ik kan hier echt heel enthousiast over worden.
Kruiden die je kunt drogen om als een soort koffie te gebruiken, kruiden voor in de soep of salade, kruiden die je kunt roken (met een licht verdovende werking.....), planten die helpen tegen insectenbeten of brandnetelpijn, kruiden voor thee, kruiden met geneeskrachtige werking waar je zalf van kunt maken.
Wat is de natuur toch veelzijdig en boeiend. En we weten nog niet eens de helft!
Veel oude kennis is verloren gegaan....
Veel oude kennis is weer te vinden bij enthousiaste mensen die er voor gáán. Zoals de mensen die voor het IVN werken en weer heel veel oude kennis proberen door te geven. Met veel enthousiasme en liefde voor de natuur. Geweldig!

Na afloop was er nog een proeverij: heerlijke brandnetelkoekjes (jammer dat ze koud waren) die ik zeker ook eens ga maken. Het recept staat op de site van het IVN.  Toastjes met kruidenkaas of -boter met kruiden (ik weet niet meer welke). En..... een kopje warme brandnetelthee. Oh..... wat was het koud, die dag. Ik was verkleumd en zoiets warms geeft nieuwe energie......
Of kwam dat vooral door de 'bloedzuiverende'  werking van de brandnetel?! ;)


Nog een leuk verhaal en oude tip.
Hieronder zie je pitriet staan, met harde, rechte stengels.
Dit is niet eetbaar, maar je kunt er wel wat anders leuks mee.

Als je het buitenste groen eraf haalt, zie je een wit buisje aan de binnenkant. Het is mogelijk om dit er helemaal uit te trekken. Het lijkt op een soort rietje. 
  Het is vanbinnen hol en vroeger werd het gebruikt als lont voor een olielampje. Het absorbeert de olie en leidt die naar boven. Op die manier brandt het pitriet als een zelf 'gewonnen' lont.
Dat ga ik ook een keer proberen. Wat is dát grappig en leuk!


Ondanks de kou heb ik genoten van deze IVN -wandeling en ook de kinderen vonden het leuk.
Wat mij betreft zijn ze geslaagd in hun doelstelling. Het was een natuurbelevenis die leuk, leerzaam en gezond is en het belang van de natuur weer duidelijk naar voren bracht!

Gelukkig, dit jaar zijn er nog meer wandelingen of excursies kosteloos te volgen.
Laat je het me weten als je ook zo'n wandeling doet?!