En nog steeds is het geen lente! Tjonge wat duurt die winter altijd lang,
al komt er gelukkig altijd weer een eind aan!
Eerst maar eens wat plaatjes van mijn wintermoestuin! Er staat erg weinig in en
ook de klussen zijn beperkt en vaak een herhaling van eerdere jaren.
Maar ik deed ook iets heel nieuws en spannends! Het resultaat zal nog lang
op zich laten wachten, maar het begin is er....
Wie weet is het ook iets voor jou!
Laat je weer inspireren, lees lekker mee!
Paddenstoeleninspiratie
Ik ben dol op paddenstoelen, die mysterieuze, met geheimzinnigheid omkleedde, in het bos groeiende schimmels in zoveel verschillende verschijningsvormen. Ook op het eten van paddenstoelen ben ik dol!
Het vinden van eetbare paddenstoelen in het bos levert helaas nog niet veel op. Maar het zelf kweken van paddenstoelen kan wel. Dan weet je tenminste zeker dat het eetbare soorten betreft!
Zo kun je paddenstoelen kweken op compost, stro en zelfs op koffiedik.
Ik koos voor een andere manier en begin daarmee, terwijl het bijna voorjaar is.
Het lijkt misschien een vreemd onderwerp in de lente, paddenstoelen associëren we meestal met de herfst. Toch heb ik afgelopen maand een soort van paddenstoelenbos in mijn moestuin aangeplant. Nou ja.... het ziet er zó uit
Het begon allemaal met het populierenlaantje tegenover ons huis.
In de herfst tijdens een zware storm liep ik over dat laantje en een kwartier later lag
er een boom op diezelfde plek.
Omwonenden (met schade) en een buseigenaar waar de boom op gevallen was,
waren gedupeerd en ongerust.
Het gevolg: meerdere zieke bomen werden preventief weggehaald.
Maar dit was nog niet genoeg.... de bomen waren te hoog en er moest een heel stuk af.
En dat zag er zó uit!
De onderkant moet een soort van haag gaan vormen en de bovenkant is er af.
Ineens dacht ik aan zwammen en schimmels op boomstammen.
Verse, net omgezaagde of gekapte bomen zijn heel geschikt om paddenstoelen op te kweken.
Na vriendelijk vragen, kreeg ik een stuk boomstam. Loeizwaar, maar
uitermate geschikt voor mijn project.
Toen andere boomstammen nog een tijdje óp het laantje bleven liggen,
haalde ik nog wat stukken binnen.
En bij Groene takken bestelde ik deuvels, geïnjecteerd met mycelium oftewel een netwerk van schimmeldraden.
Hun motto: 'wij eten de paddenstoelen op, de paddenstoelen eten het hout op, dat is 'eetbaar hout'!
De broeddeuvels met geïnjecteerde schimmel kun je over de post krijgen en moeten tot gebruik
in de koelkast bewaard blijven. Op basis van een boomsoort is het mogelijk een
om de juiste paddenstoel te kiezen. Zo groeit op een populier de paddenstoel
'populierenleemhoed' heel goed. Maar ook de 'grijze oesterzwam' en het 'fluweelpootje'.
Deze paddenstoelen heb ik dan ook besteld.
Laat een vers gekapte boomstam ongeveer 3 weken liggen voordat je de entpluggen
erin doet, maar ouder dan 3 maanden mag ook niet.
Dan is een boomstam te oud en zitten er waarschijnlijk al schimmels in vanuit de lucht.
De gebruiksaanwijzing zit bij het zakje broeddeuvels.
Ik ging ijverig aan het gaten boren
en sloeg vervolgens de pluggen er in.
Ook jongste dochter hielp ijverig mee, als ze straks maar geen
paddenstoelen hoeft te eten ;)
Tot er niks meer van te zien was.
In het inwendige van de boomstam moet de schimmel zijn werk gaan doen.
Ondertusssen bouwde ik mijn eigen kleine paddenstoelenbosje in een schaduwrijk
hoekje van de tuin. Naast de oude pruimenboom en tegen een schutting aan.
En de knoflook groei daar.... ;)
En nu maar geduld oefenen, zoals bij heel veel zaken met een eigen tuin.
Hoewel paddenstoelen nog langzamer groeien dan veel planten.
Ik denk dat ik voor de eerste paddenstoelen 10 tot 18 maanden moet wachten.
Oei.... ik houd jullie op de hoogte.
Wil je meer lezen en weten over deze spannende en interessante manier
van paddenstoelen kweken, kijk dan bij Groene Takken.
Maar wat zal het straks gaaf zijn als ik niet naar de winkel hoef
maar mijn eigen verse paddenstoelen kan oogsten!
Kippenmest
De mulch bladlaag in de tuin heb ik weer op z'n plek geharkt nadat het was weggewaaid met de winterstormen. En daaroverheen verdeelde ik vier emmers goed verteerde kippenmest.
Althans.... dat was de bedoeling. Met een niet vooropgezet plan, begon ik een emmer te verplaatsen.
Doordat deze volgeregend was, was ze lekker vloeibaar, maar ook loodzwaar.
Ik dacht slim te zijn en de kruiwagen in te zetten, maar ook dat bleek moeilijk.
Hoe krijg je zo'n zware emmer in de kruiwagen.
Enfin.... ik rommelde wat aan en hield de gladde emmer niet goed vast, met als gevolg dat hij uit mijn handen glipte en met een bons op de grond terecht kwam. De vloeibare kippenpoep spatte hoog op tot in mijn gezicht, nek en haar. Ik voelde me zo vreselijk vies... en dát was ik ook.
Ik stonk een uur in de wind. Maar toen kreeg ik een soort oerkracht over me en heb me daar al die emmers over mijn moestuin verspreid en geleegd.
Kijk aan! Heerlijke mest die nog even de tijd krijgt om in te trekken.
Alleen in mijn haar en kleding was het minder prettig.
Ik werd bijna onpasselijk van mijn eigen lucht en thuis
deed ik geen stap over de drempel voordat mijn oude broek en laarzen
in de container zaten. Ze waren zelfs te vies voor de wasmachine.
Wat zijn kippen toch ontzettend nuttig en gezellig om te houden.
Ze passen perfect in een kleine voedselkringloop....
Ze eten je restjes op, geven eieren en produceren ook nog goede mest.
Vijgenboom snoeien
Zoals elk jaar moet ik in de winter de vijgenboom snoeien. Het is zo'n geweldige boom,
maar wat groeit ze uitbundig en hoog.
Dit jaar wilde ik alle hoge takken aftoppen, maar ik kon
er echt niet meer bij, ook niet toen ik op de ladder stond.
Jongste zoon, die me hoorde zuchten en steuen en zelf me al lang boven het hoofd gegroeid is,
kwam me helpen. En dat was erg welkom: samenwerken is met snoeien heel fijn,
want van een afstandje zie je vaak beter welke takken weg moeten of nog korter
kunnen, dan dat je met je hoofd in de wolken... eh, takken staat.
Ook een paar dikke hoofdtakken kwamen eraf, die zaag ik gelijk op maat en bewaar in het
houthok.... die stoken we over drie jaar op.
En net als vijgenbladthee, ruikt ook dit hout lichtzoetig naar kokos.
De boom kan er weer tegen, het komende jaar en als het goed is, kan ik
er straks de vruchten weer van plukken.
Oogsten
Mijn wintermoestuin stelt niet veel meer voor.
Ik oogstte de allereerste witlof. Eigenlijk nog wat te klein, maar ik kon niet meer wachten ;)
Gelukkig komt er nog wat aan!
De allerlaatste, kleine knolselderij oogstte ik en daar maakte ik een lekkere
selderij broodsalade (klik!) van. Dat was ik al lang eens van plan en met een
klein stukje of in dit geval een ondermaats exemplaar is dat makkelijk te doen.
En als laatste heb ik nog aardperen staan. Die aromatische, lekkere, oliehoudende
knolletjes zijn familie van de zonnebloem.
Door de aanwezige inuline kan het je darmen flink stimuleren.
Dát laatste is eigenlijk de reden dat ik dit thuis niet meer hoef klaar te maken.
Ineens zijn ze er hier thuis allemaal erg gevoelig voor...
Nou, dan eet ik het gewoon lekker zelf!
Ik heb nergens last van en een paar rösti koekjes (klik) als lunch,
smaken me super goed!
Zet je eenmaal een paar knolletjes aardpeer in je tuin, dan komen ze elk jaar
weer op. Ze vermeerderen zichzelf en van december t/m februari graaf je ze op
als een lekkere welkome wintergroente.
Iemand nog een knolletje om eens uit te proberen?
Ik heb er nog genoeg....
En oh ja, na een warme zomer komen in september/oktober de vrolijkste
zonnebloempjes bloeien.
Zaaien en planten
Over zaaien en planten valt in de winter meestal nog niet zoveel te zeggen.
Wel was ik in de voorjaarsvakantie in mijn favoriete tuinwinkel waar ze 'vroege uien' verkopen. Uien die nu al de grond in kunnen, maar geen bewaaruien zijn. Omdat ik dit jaar zelfs door mijn voorraad stengelui uit de vriezer heen ben, leek me dit een goed idee.
Zo'n 40 uien lekker kunnen plukken/oogsten wanneer ik ze nodig heb. Heb jij wel eens
vroege uien gehad?
Verder kocht ik niks, tot ik bij de kassa een heel gesprek met een klant aanhoorde. Hij kocht broccoli, sla en bloemkool voor de voorjaarsteelt onder glas. Lekker in de kas waar het op een zonnige middag al zomaar 20° C kan worden. Maar ik heb ook een kas, dus rende ik weer terug naar de groenteplantjes. Ik kon het niet laten... ook al weet ik dat de slakken ook ontwaken...
ik zette twee broccoliplantjes in de kas.
A;s het goed is, is deze te eten in mei.
Winter? Ja, winter!
Gelukkig.... na al die stormen en die enorme hoeveelheden regen die regelmatig mijn tuin blank zette,
was er half januari ook een mooie witte deken die de tuin bedekte.
Want een winter zonder sneeuw, is geen echte winter!
Prachtig die sneeuw!! Ook al was het meer een heel dun laagje,
wat er één dag lag...
En dan is het nu hoog tijd dat de lente komt!
Deze knop van de zwarte bes zat er al tijdens de sneeuw,
maar nu bloeit en groeit er steeds meer....
En daar zien we ook met reikhalzend verlangen naar uit!
Oh ja.... dit jaar heb ik wel hele bijzondere plannen met mijn 100 m2 moestuin.
Maar daar schrijf ik een apart blog over....
Komt binnenkort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten