Het leven heeft vaak verrassingen in petto. Soms leuke, soms minder leuke. Wij zijn, als gezin dit weekend stilgezet, door de ziekenhuisopname van onze jongste zoon. Dat is de reden dat ik met sommige berichten wat achter loopt. Hoewel het ook weer leidt tot dit bericht.
Ons kind heeft een zwakke plek: zijn darmen! Hierdoor komen we regelmatig in het Sofia kinderziekenhuis in Rotterdam en weten we er al goed de weg.
Het is een prachtig, modern ziekenhuis, van alle gemakken voorzien. En er wordt nog steeds verbouwd en gemoderniseerd, dus komen we ook verrassingen tegen.
Dit weekend, terwijl we min of meer gedwongen binnen zaten (en het wàs toch mooi herfstwéér!), waren het echter ook fijne verrassingen.....
Zo werden we ontzettend vriendelijk en ontspannen verwelkomt op het speeldek voor broertjes en zusjes van patiëntjes.
Dit hoort bij het Ronald Mc Donald huis, waar ouders kunnen overnachten. Wij wonen gelukkig dichtbij genoeg om heen en weer te rijden, maar het is super belangrijk dat het bestaat. Echt een verademing!
We deden allemaal mee.
 |
| Deze zijn allemaal gemaakt door de Dr-Oetker-Cookie-Challenge-winnares! |
 |
| Lieve vrijwilligers.... bedankt! |
 |
| Van de patiënt zelf..... |
Fijn, zoveel aandacht, zoveel bemoediging! De kinderen genoten ervan en ik ook!
De vrijwilligers zijn zowel jonge, enthousiaste studentes, als ervaren, oudere vrouwen die hun tijd op een goede manier willen inzetten voor een ander met pijn of verdriet.
Ik werd er heel warm en stil van. Gewoon een cadeautje!
Zoek je nog naar zingeving en heb je tijd of geld over? Denk dan eens aan het Ronald Mc Donald huis voor familieleden van zieke kinderen..... Super dat het er is!
Eten voor niet-patiënten
In het ziekenhuis krijgt een patiënt, als het mag volgens doktersvoorschrift, al het eten en drinken wat ze wensen. Ouders die 'ingeroomd' zijn, krijgen dit echter niet. Dus moeten we zelf creatief zijn. De AH shop to go en een broodjeszaak zijn geopend (niet op zondag). En dat is best lekker, maar ook prijzig en niet altijd even vers.... Bovendien weet ik graag wat er in iets zit en moét het vegetarisch zijn.Er is niet zoveel tijd om uitgebreid thuis te koken. Wat nu?
Zaterdagochtend maakte ik gauw een rijstsalade. Makkelijk klaar te maken, met alles wat ik in huis had: gekookte rijst (deels een restant, deels 'vers' gekookt), geraspte wortel, potje mais, peterselie en feta. En een eenvoudige dressing van olie, zout en peper. Het smaakte mij prima! Omdat patiëntje nog niets mocht eten en grote broer van zijn zakgeld graag iets anders wilde kopen, hadden we hier genoeg aan. Ik hield er zelfs nog twee lunches aan over.
Maar voor de zondag, terwijl ik eerst ´s morgens graag naar de kerk ging, had ik nog minder tijd.
Dan maar mijn voorraad aanspreken.
In juni had ik van mijn grote voorraad courgettes een enorme pan courgettesoep gemaakt.
Ik weckte acht grote potten in. Helaas, ik ben nog geen ervaren weckster, dus na een paar weken merkte ik dat vier potten bedorven waren. Had ik er nog vier over. En die kwamen nu mooi van pas!
Dit had ik niet kunnen bedenken, toen ik de soep kookte!
Ik bakte ´s morgens gauw een afbakstokbroodje, roosterde wat pijnboompitten, nam wat sojaroom en de weckpotten en een magnetronschaal mee.
In de ouderkamer bij de afdeling, kun je eten. En eten opwarmen. En koffie en thee halen. En eten bewaren in een koelkastje.....
Ja, het is luxe 'kamperen' eigenlijk, in een ziekenhuis!
Het was natuurlijk anders dan thuis, maar eigenlijk smaakte de maaltijd ons heel lekker.
Zo lekker dat ons patiëntje, die gelukkig weer wat mocht eten en drinken, er na zijn ziekenhuismaaltijd, (met droge, vieze worteltjes uit een potje) nog graag een kommetje van proefde en dit vervolgens leeg at!
Gelukkig! Dit hebben we weer achter de rug! En patiëntje mocht maandagochtend naar huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten