dinsdag 12 april 2016

Mijn moestuin ( 14)

Hèt voorjaar en het tuinseizoen, is echt losgebarsten!  Genieten!
Dat betekent niet meer af en toe wat in de tuin doen, maar èlke dag met m'n handen in de aarde....

En...... ook regelmatig gaan oogsten! Ja! Dát heb ik al gedaan: heerlijke verse blaadjes raapsteel en spinazie hebben we gegeten.
De recepten heb ik al gedeeld: een raapstelenstamppotje en spinazie met versgemaakte tagliatelle. De volgende recepten komen er deze week aan: een spinaziepesto, een spinaziepasta met ei......  Blijf me volgen.

Naast groentes oogsten, blijft ook zaaien, harden, verpotten, poten en planten op mijn to-do-list staan.
Het zou eens saai kunnen worden........

Op dinsdagochtend heb ik mijn peulen in de moestuin gezet. Ze waren inmiddels voldoende afgehard. Met mijn handige, opvouwbare kruiwagen, loop ik, met plantjes en zaad erin naar mijn tuin.
Ik dacht: "Dat doe ik even!" maar ik overschat mezelf wel eens. Het is altijd meer werk dan ik van tevoren denk. In ieder geval kwam dat doordat ik de peulen langs een hek wilde laten groeien. Het zijn wel 'laagblijvers', maar wat ik vorig jaar merkte, is dat ze erg verwilderd groeiden.  Geen probleem, natuurlijk. Peultjes langs een hek..... maar ook het hek moest ik nog maken.
Ik had een rol gaas en stokken.
Dit was het resultaat! Net voor en naast mijn zwarte bessenstruik mogen de peultjes groeien. Ik had er ongeveer twintig voor gezaaid.
De wortels zie je normaal gesproken niet, maar met het verplanten kun je zien dat ze heel  erg hard gegroeid zijn. Ze hebben snel meer ruimte nodig. Ik zette de plantjes met een tussenruimte van vijf handen uit elkaar. Daar tussen zaaide ik het overige zaad; het mag vrij dicht op elkaar groeien.


Ach, één tak van mijn zwarte bes brak af.  Met al dat werken aan dat hek, dat geduw en getrek........
Hier krijgt hij een mooi plekje in huis.
Er zullen geen bessen aan gaan groeien, maar een mooie, bloeiende tak is het ultieme voorjaar in je huiskamer!


En vervolgens een vogelnet over de jonge peultjes heen. Want anders is al mijn moeite weer voor niks.
Zeker omdat de nieuwe buren, pal naast mijn tuin, een echte vogelloktuin hebben aangelegd. Dus daar komen o.a. duiven, kauwen en groene parkieten op af en laten die nou net ook vreselijk geïnteresseerd zijn in mijn moestuin. Vooral in jonge, tere groenteplantjes en mais bijvoorbeeld.
Een voorbeeld van tegengestelde belangen dus: ik en mijn buren. En vogels trekken zich niets aan van schuttingen!
Wèl van netten!
Zegt mijn dochter gelijk: "Mam, wel elke dag even gaan kijken, hoor! Dat er geen vogel in het net verstrikt raakt".
Dat doen we natuurlijk!
En kijk eens naar de mooi-witte bloesem van de oude pruimenboom.....
Vorig jaar dachten we dat de boom eruit zou moeten, maar na een snoeibeurt, gaat hij toch weer uitlopen. Vorig jaar maakte ik van de valpruimen, die er lelijk uitzagen, pruimenchutney. Die was zó lekker!! Ik kan de smaak nog zo voor me halen, al waren die vijf potjes chutney binnen no time op. Wie weet kan ik er dit jaar wat meer maken!
Oh ja, ik zette de slaplantjes, die goed afgehard waren, in de volle grond in mijn kasje. Er vormen zich al echte kroppen, bij de grootste twee. Zou ik ze volgende week al kunnen oogsten?


Woensdag was de aftrap van

                                             het schooltuinseizoen!!

Er komt vier keer een groep 5 op de woensdagochtend. Bij één klas verzorg ik de les.






















En dat is zó leuk om te doen! De kinderen komen graag naar de tuin. Ze hebben een voorbereidende PowerPoint presentatie op school gezien en zijn heel gemotiveerd. Zeker vandaag, want ze krijgen eindelijk hun eigen tuintje!!

De stokken zijn uitgezet en de 'hoofdpaden' al getrapt.
In ganzenpas liep mijn groep achter me aan en links en rechts wees ik ze hun tuintje aan.
Op school of op een activiteitencentrum hebben ze hun eigen naambordje gemaakt.
Die zetten ze achteraan in hun tuintje. Makkelijk voor mij...... ;)
De kinderen krijgen een rechthoekig lapje grond. In het midden trappen ze zelf een paadje.
Ik heb de 'voorbeeldtuin'. Hopelijk is het dít jaar ècht een voorbeeld van netheid en een geweldige oogst (........). In de voorbeeldtuin geef ik de praktische les. Ik doe alles voor (aanschouwelijk onderwijs) en de kinderen doen het na.
Zo'n eerste les is wel grappig, want ik moet alles uitleggen. Niets is vanzelfsprekend!
Welk gereedschap is er? Hoe ziet het eruit? Hoe werk je ermee?
Deze eerste keer besteedde ik extra aandacht aan de hark. Hoe houdt je hem vast en hoe loop je ermee? Lijkt simpel, maar laat de kinderen niet hun eigen gang gaan, want dan vallen er gewonden.
Je draagt de hark langs je lichaam, met de tanden naar je eigen been (laars) gericht. En op de tuin gekomen, leg je hem met de tanden naar beneden in de grond (voordat je erover struikelt.......)
 Ik zal het nog wel een aantal keer moeten herhalen, maar deze les ging het goed!

Elke les heeft een thema en de eerste acht à negen weken wordt er elke keer iets, volgens een vast en vooropgezet plan, in hun tuintje gezet. Soms gepoot, soms gezaaid.
De eerste les is altijd de aardappel aan de beurt. De kinderen krijgen er twee. Ze poten er één aan de ene kant van hun paadje en één aan de andere kant. We meten de afstanden af met plantstokjes, zodat het bij iedereen ongeveer op dezelfde plaats staat en er genoeg groeiruimte is!

Nieuw in het jaarprogramma is, dat elk kind twee viooltjes mag planten.
Het resultaat is gelijk een fleurig gezicht. Op de verder nog kale, zwarte tuintjes, bloeien al mooie gele, paarse, blauwe en witte viooltjes.
Elke les moeten de kinderen ook onkruid wieden en hun tuintje schoon maken/houden. De eerste paar keer vinden ze dat nog leuk, daarna wordt het wat minder.....

Het was nog een koude ochtend, deze week, dus
nadat de aardappels gepoot en de viooltjes geplant waren, liet ik ze niet te lang wieden.
Genoeg geleerd, deze dag!
Volgende week de volgende les!

Een grote verrassing zagen we op de composthoop,
de plaats waar alle emmertjes vuil geleegd  worden.
Ons tuinegeltje!
Hij werd wreed gestoord in zijn rust.....
Maar wat een mooi diertje.




Hij ziet er een beetje mager uit, doordat hij een lange winterslaap achter de rug heeft.
Maar dat is voor ons niet erg.
Want egels eten........... juist ja: slakken!
Dat wil elke moestuinder wel!
Een egel in je tuin: dè natuurlijke manier om slakken uit je tuin te verwijderen.
Laat hem maar lekker veel eten!
Ik ben blij met ons egeltje!


 

Geen opmerkingen: