Ook in de winter kun je wildplukken, je moet maar net even weten wát en waar....
Zo bloeit vanaf eind december - zeker in zachte winters - als eerste de hazelaar en
vanaf januari ook de zwarte els.
Ik heb lopen zoeken naar het verschil tussen beide bomen en
de twee soorten katjes, maar voor de bereiding
van in chocolade gedoopte katjes is het verschil niet nodig.
Ze zijn beiden eetbaar.
Voor de liefhebber zet ik onder het recept de verschillen van beide bomen op een rijtje.
Wist je dat mensen die allergisch voor pollen zijn, al in de winter last kunnen krijgen van hooikoorts?
Juist door deze bloeiende katjes?
Behoor je bij deze groep mensen, dan kun je je allergie misschien beperken
door preventief deze katjes te consumeren.
Heb je er (gelukkig) geen last van? Dan doe je juist deze groep mensen er een plezier mee
wanneer je deze stuifmeelbommetjes oogst. Dát scheelt weer wat hoesten en niezen.
Wees niet bang dat je de boom uitput. Zowel de Hazelaar als de Els zijn beide éénhuizig,
wat inhoudt dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen aanmaken en zichzelf bestuiven.
En de katjes die wij gaan gebruiken zijn de mannelijke bloemen.
Raak niet in de war met de bekende wilgenkatjes.
Deze pluizige bolletjes stoppen we níet in de chocola.
Let op de foto's... ;)
maar eerst gaan we smikkelen.
Twijfel je nog of het wat voor jou is?
Mét chocola smaakt alles lekker, toch?!
Give it a try...
En bovendien bloeien er nu genoeg.
Zo... nu eerst aan de slag in de keuken!
Chocoladekatjes
voor zo'n 30 katjes
Ingrediënten:
- katjes van zwarte els of hazelaar
- 75 g pure chocolade
Verder nodig: - (suiker)thermometer
- bakpapier
Hoe maak ik het klaar:
Begin met tweederde deel van de chocolade (50 gram in dit geval) au-bain-marie te smelten. Doe dit met een kom in een pannetje heet water.
Let op! De chocolade moet je niet zomaar laten smelten, maar om succesvol te zijn, ook tempereren.
Ik heb hier in het verleden behoorlijk wat fouten in gemaakt met als gevolg dat gesmolten chocolade helemaal niet meer hard werd of korrelig en dof opstijfde.
Dus even tussendoor iets meer over tempereren.
Temperen is het laten smelten en vervolgens op de juiste temperatuur brengen van chocolade, waardoor er kristallen ontstaan die zorgen voor de juiste hardheid, glans en krimpkracht van de weer gestolde chocolade.
Tijdens het laten smelten van chocolade ontstaat eigenlijk een chemisch proces.
Pure chocolade smelt bij een temperatuur van 42 tot 45°C.
Melkchocolade en witte chocolade een paar graden lager.
Let op! Chocolade mag nooit boven de 50°C verhit worden. Dan raken de chocoladekristallen blijvend beschadigd en wordt de chocolade nooit meer hard.
met succes uit bij dit klusje :)
Wanneer je tweederde deel van de chocolade hebt gesmolten, voeg je de overige chocolade toe.
Haal van de warmtebron, zodat de chocolade niet warmer wordt.
Probeer te eindigen op 26 tot 28 graden.
Dan krijg je chocolade met een mooie glans.
Neem de katjes en trek of knip ze los van hun takje.
Ik had ze al een dag in een glaasje water op mijn aanrecht staan.
Wassen kun je ze niet.
Doop de katjes één voor één in de gesmolten chocolade.
De bedoeling is dat de katjes rondom met chocolade worden bedekt.
Duw ze met een gebaksvorkje eventueel wat verder in de gesmolten chocola.
Vis ze er daarna weer uit en drapeer op een stuk bakpapier.
Je kunt de leukste vormen zelf maken.
In een kronkel, rechtuit of in een halve cirkel.... wat je leuk vindt!
Laat afkoelen en eventueel opstijven in de koelkast.
Met deze hoeveelheid chocolade kreeg ik ongeveer 30 chocoladekatjes.
De chocoladekatjes kun je als chocolaatje eten,
geef een schaaltje als snack bij een kop thee
of gebruik ze als decoratie op een cake of bij een dessert.
Reacties vandaag: "Heb je er kokos doorheen gedaan? Het smaakt naar kokos"
"MAM, het lijken wel bounty's" van jongste dochter die vervolgens meer dan de helft opat ;)
Ik denk dat ik over bewaren niet veel hoef te vertellen....
Als de chocolade goed getempereerd is, is ze meer dan een jaar houdbaar.
Heb je daar wat aan? Tuurlijk niet! Dan zijn deze katjes al lang op!!
En ik? Ik maak morgen weer nieuwe.... Mjummmm
Zwarte Els en Hazelaar
Zowel de zwarte els en de hazelaar zijn inheems in Europa en in ons land.
Een hazelaar [Corylus Avellana] is meer een struikachtige dan een boom. Hij heeft vanaf de grond verschillende hoofdtakken en wordt maximaal 6 meter hoog.
Je kunt hazelaars overal vinden: in hagen, in struikgewas en struweel - ook in de stad worden ze
veel aangeplant - , in een bosrand en als ondergroei in loofbossen. De hazelaar is éénhuizig
wat betekent dat er zowel mannelijke als vrouwelijke 'bloemen' aan de struik groeien.
Ook is ze naaktzadig wat inhoudt dat ze zonder blad, in de winter al, bloeit.
In zachte winters kan ze zelfs in december al bloeien - de allereerste boom in ons land - met
de zogenaamde 'katjes'. De bloei kan doorgaan tot april. De katjes zijn de mannelijke bloemen
en kunnen wel 12 cm lang worden. De vrouwelijke bloemen groeien uit tot de overbekende en
bij wildplukkers zo geliefde hazelnoten. Omdat de Hazelaar een windbestuiver is,
produceert ze erg veel pollen wat bij mensen met hooikoorts gedurende de winter
een allergische reactie kan geven.
De zwarte Els [Alnus Glutinosa] hoort net als de Hazelaar tot de berkenfamilie. Het is een boom die zo'n 20 meter hoog kan worden. De toevoeging 'zwarte' komt doordat de schors van jonge bomen donkerbruin tot zwartbruin gegroefd is.
En als je er op let zie je ze ineens overal staan... hier langs een fietspad staan er minstens twintig.
Ze houdt van natte grond en je vindt ze dan ook vaak vlakbij water. Je herkent de zwarte Els
aan de vrouwelijke bloemen, de bekend elzenpropjes die het jaarrond te zien zijn.
Extra informatie die ik ineens ook tegenkwam: elzenpropjes zijn goed voor in een aquarium,
omdat ze de Ph-waarde van het water verlagen. En voor garnalen dienen deze elzenpropjes als voedsel en versterking met hun antischimmel en antibacteriële werking.
Ik heb een paar takjes extra meegenomen voor in het aquarium van Peter ;)
Door de elzenpropjes is de boom ook erg interessant als voedingsbron voor verschillende
zaadetende vogels zoals sijsjes, vinken, puttertjes en kepen.
Ze eten de kleine, ronde zaadjes uit de elzenpropjes.
Iets later dan de Hazelaar gaan ook deze mannelijke katjes bloeien. Ze worden ongeveer 5 cm lang.
Ik heb er een 'boomvriend' bij... geweldig!
En die katjes?!
Ze bevatten ook nog eens zo'n 30% proteïnen en zitten vol vitaminen en mineralen.
Je moet ze echt een keer geprobeerd hebben!!
4 opmerkingen:
nou ja wat grappig! Dat ga ik gauw proberen.
Ja, leuk hè?! De natuur is zó inspirerend 😉
De lange berken sliertjes zijn die ook eetbaar, en wat kan ik daar van maken?
Ik heb er een paar geplukt zojuist!🙂
De berkenkatjes zijn ook eetbaar en je kunt ze op dezelfde manier in chocolade dopen zoals hierboven beschreven. Je kunt er ook thee van trekken. Jonge berkenblaadjes, hoewel een beetje bitter, zijn ook eetbaar: gestoofd, rauw in een salade of als thee... Geniet ervan!
Een reactie posten