maandag 6 maart 2017

Tijd in mijn keuken (8)

Ik besloot deze week maar eens hard te gaan werken aan het leegmaken van mijn moestuin. De vriezer is inmiddels zo goed als leeg wat groentes betreft. Nu nog de emmer met aardperen, een kelderplank met potten, maar eerst mijn moestuin.  Daar moet binnenkort, zeer binnenkort in gewerkt worden.
Dus deze week aten we boerenkool, boerenkool en boerenkool. Oh ja, en...... mjammie: spruitjes!

Mijn weekmenu:
Zondag: Boerenkool omelet  (lekker met ui en sojasaus), champignon omelet en vers afgebakken biologisch stokbrood  Bijna alles uit de tuin: boerenkool en eieren
Maandag: Pastinaak (een witte en heerlijk zoete wortel) met pesto en pasta
Dinsdag: Boerenkoolchili, een heerlijk gerecht. Klik hier voor het recept.
Woensdag: Gepeperde spaghetti. Heel simpel: spaghetti met olie, peterselie en rode peper. En laat ik deze 'groente' nu nog in overvloed in de vriezer hebben. ;)


Donderdag: Boerenkool met zongedroogde tomaatjes en hüttenkäse uit de oven. Een nieuwe variatie en het smaakte prima!

Vrijdag: Stoofpot met pastinaak, wortel en paddenstoelen geserveerd met aardappelpuree 


Zaterdag: spruitjesovenschotel! En deze bak vol haalde ik nog uit mijn tuin.Ik heb niet veel recepten die ik van mijn moeder overgenomen heb, maar dit is er één! Niemand bij mij thuis vroeger, vond spruitjes vies. Heerlijk in een ovenschotel, verstopt in een romige aardappelpuree, met een flinke laag gesmolten kaas er bovenop. Mjammie! Dit jaar wil ik weer spruitjes in mijn tuin!!


Mijn keukenDIY's:
Deze week heb ik mijn wijn geheveld. Een klus die ik al een tijdlang probeerde uit te stellen. Had ik dat maar niet zo lang gedaan. Ik werd er om 10 uur 's morgens, op een doordeweekse dag zó vrolijk van.


Daar zat ik dan, al vroeg aan de wijn, in m'n uppie. Maar..... ik verwachtte dat deze wijn compleet mislukt was. Ik dacht een soort siroopachtig drank te proeven  (ja, ja..... natuurlijk moet je proeven!!) omdat ik teveel suiker had toegevoegd. Leek het gewoon op wijn. Nog erg jong, friszuur maar onmiskenbaar wijn. Zelfs beter nog dan mijn wijn van vorig jaar! Ik aan het meten geslagen: met de vinometer en met de hydrometer.  Ik voel me een halve alchemist met al die toeters en bellen in m'n keuken. Maar.... hoewel ik deze meters niet helemaal vertrouw, lijkt het er toch sterk op dat het alcoholpercentage goed is. De vinometer geeft zelfs een alcoholpercentage van 14% aan, de hydrometer - een crime om af te lezen - geeft een echte (dessert)wijn aan. Maar mijn eigen smaak geeft de doorslag. Dit wordt best een lekker wijntje.



Het hevelen doe je door de wijn van de ene fles in de andere over te...... ja, te hevelen. De hevelslang gaat in de volle wijnfles, de lege fles staat lager en dan, door te zuigen aan het slangetje, begint de wijn te 'lopen'. De droesem moet niet mee komen, dus het slangetje mag niet te diep in de wijnfles hangen. Daarom is het ook belangrijk om de wijnfles niet te verplaatsen vlak voor het hevelen. De droesem is het bezinksel en bestaat uit vaste stoffen die in de wijn achterblijven. Het is donkerder en ondoorzichtig, het kan zanderig en bitter smaken. Ik heb ruim 7 dl droesem weggespoeld. De wijn moet helder worden en door het hevelen en verwijderen van de droesem, is het weer een stapje dichter bij dat doel. Ook het opnieuw  gisten, kan op gang gebracht worden, doordat door het hevelen weer wat zuurstof bij de wijn komt en ook de suikers weer door elkaar geschud zijn.
En zowaar...... de wijnfles staand op mijn koude slaapkamer, 'werkt'. Toen ik op een mooie ochtend uit bed stapte, hoorde ik opeens heel zacht, maar onmiskenbaar  'plop'.........
Wow!! Mijn wijn gist weer. Het allermooiste wat een wijnmaker kan overkomen is, dat er een soort appelzuurgisting overheen komt. Dan krijg je een friszuur tinteltje in de wijn: dat is het summum!
Ik ga het over een maandje nog eens meten en hevelen en dán.......... bottelen!
Maar vooralsnog ben ik erg blij dat dit vocht naar wijn smaakt. En ik werd héus niet vrolijk van al die slokjes die ik met het aanzuigen en proeven en meten, binnenkreeg. Echt niet...... ;)

Ik maakte deze week voor het eerst wasmiddel. Het is eigenlijk zo makkelijk, dat ik het niet geloofde........ Zelfs het recept voor mijn  handzeep is nog ingewikkelder.
































Dit wasmiddel is lang houdbaar. Ik heb nu zo'n 5 maanden met alleen wasnoten gewassen (in mijn nieuwe
machine), maar ik ben er niet onverdeeld enthousiast erover. Bovendien zijn ze nog vrij prijzig. Dit wasmiddel kost werkelijk maar een paar cent de liter.
Voordat ik ermee ga wassen, maak ik eerst mijn voorraad wasmiddel op, die ik nog steeds heb staan.
Mijn bevindingen volgen dus later:)



In mijn vriezer heb ik nog vers ingevroren zomerfruit liggen.

Dat komt nu wel van pas. Er liggen vijgen en heel veel zwarte bessen!
Opeens had ik zin om verse vijgentaart te bakken. Zo gezegd, zo gedaan. En ik had geluk, maar twee mensen hier in huis lustten het, dus ik kon er zelf veel van snoepen.
Of is dat nu juist geen geluk hebben.......








Het heeft misschien niet echt met mijn keuken te maken, maar wel leuk om even te noemen, is dat ik
naar  Rozen & Radijs ben geweest. Ik heb hier eerder over geschreven, maar was er lang niet geweest. Deze keer sprak ik de eigenaresse. Samen met haar man en een jong, druk gezin, runt ze dit bedrijf. Het ontbreekt ze niet aan visie voor de toekomst, wat ze handen en voeten geven door middel van een biologische kweekwijze en het verkopen van vooral biologische producten.

De tropische tuin vind ik erg mooi. Een unieke en gratis fotolocatie.
Met vijvers, vleesetende planten, bomen van planten die bij mij op de vensterbank in huis staan (Ficus, Yuka etc), mooie doorkijkjes en wandelpaden.
We namen wat te drinken met een stuk biologische taart. We zaten op het inpandige terras met uitzicht op de rozenkwekerij.
Aanrader!


Mijn keukenblunder:
Als ik lekker appelchips kan maken, dan moet dat ook met banaan kunnen, dacht ik. Ik had die heerlijk knapperige, goudgele bananenchips voor ogen. Tig kilo overrijpe bananen had ik gekocht. Na er zo'n 20 te hebben ingevroren, besloot ik de rest in schijfjes in de droger te doen.
Helaas..... datgene wat ik voor ogen had, werd het niet.
De bananenplakjes lagen zo'n twee dagen in mijn droger, maar ze werden bruin en allesbehalve knapperig.
Meer chewy and sticky.
En nu heb ik een hele weckpot vol.....
Zou het lekker zijn door de muesli?
Af en toe als snoepje. Hoewel: het lijkt bijna kauwgom......
Oh, oh........ mislukt experiment!
Bananenchips verkrijg je door bananenplakjes te frituren en dat wordt dan ook nog eens gedaan met niet rijpe (bak)bananen. Onder toevoeging van suiker.

Zal ik dat een volgende keer eens proberen??

Voor nu vind ik het weer mooi geweest.





Geen opmerkingen: