Uienpoeder

 Goed nieuws!

Je hoeft vanaf nu je uienschillen niet meer weg te gooien! 

In een handomdraai maak je hier een geurig poeder van wat goed en veelzijdig

 te gebruiken is in de keuken. 

Het is perfect voor mealprepping en wanneer je je eigen eten 

wilt/moet meenemen op vakantie.

Uienpoeder wordt over de hele wereld gebruikt als populair ingrediënt.

Je kunt het aan bijna alle gerechten toevoegen 

De smaak is net als bij verse uien pittig en licht zoet.

Eén voorwaarde: je moet wel biologische uien gebruiken, maar hé ... dat deden we al toch? 

Beter voor het milieu en gezond voor jezelf.

Uienpoeder maken

   

Ingrediënten:

• buitenste uirokken van rode en gele uien
• onderkant en stengeltje van uien

       verder nodig

• voedseldroger
• koffiemolen

Hoe maak ik het:

Eigenlijk kun je elke uisoort gebruiken, als het maar biologisch is.

Niet biologische uien worden namelijk behandeld met een chemisch middel zodat ze niet gaan uitlopen en lang te bewaren zijn.

Zorg dat de uien goed schoon zijn. De uien die je in de winkel koopt, zijn al goed schoongeveegd of -gewassen.

Elke keer wanneer je een ui in het eten nodig hebt, pel je deze op de gewone manier en 

snijd je onder- en bovenkant weg. Verzamel de schillen, onderkantjes en steelaanzetjes in 

een grote pot op je aanrecht.  Laat deze niet langer dan vijf dagen staan. 

Leg alle ui onderdelen op een tray in de voedseldroger en laat 2 uur drogen op 70°C.

Controleer of de op elkaar gedrukte uirokken in het steeltje ook droog zijn en

 haal deze eventueel uit elkaar.

Laat nog één tot twee uur langer drogen.

Doe alle uienschillen en stukjes in een (electrische) koffiemolen.

Ik heb er speciaal één aangeschaft om gedroogd voedsel goed fijn te malen.

De notenhakselaar van mijn staafmixer blijkt hiervoor helaas niet geschikt.

Bewaar het uienpoeder in een goed afgesloten pot en zorg dat er geen vocht bij komt.

Alsnog is uienpoeder erg gevoelig voor klonteren.

Om dit te voorkomen kun je twee dingen doen:

• Wat rijstkorrels in het potje 
• Uienzout maken, door het poeder handig te mengen met zout

Hoe gebruik je het uienpoeder?

Uienpoeder kun je gebruiken als smaakmaker in bouillon, soepen, sausen en de warme maaltijd. Eigenlijk overal waar je ook verse ui aan toevoegt. 

1 theelepel uienpoeder staat gelijk aan een kleine ui van ongeveer 70 gram.

Het is ideaal om uienpoeder mee te nemen op vakantie, want het neemt nauwelijks ruimte in.

Uienpoeder wat je in de winkel koopt, wordt gemaakt door hele uien in stukken te snijden en

 te drogen. Dat het ook kan van de kontjes, steeltjes en de schillen is toch geweldig?

Zo gooi je niets weg; don't waste food!

De voedingsstoffen blijven voor een groot deel behouden tijdens het drogen. 

Hoewel een verse ui een hogere concentratie heeft, bevat het uienpoeder ook 

essentiële voedingsstoffen en antioxidanten.

Heerlijk homemade uienpoeder, gemaakt van verse uienpellen 

die je vanaf nu niet meer hoeft weg te gooien.

Ga je mee wildplukken?!

Ga je mee op avontuur?

Samen met mij naar 't park en t bos?

Deze week liep ik een rondje stadsbos en daar neem ik graag jou mee naar toe.

Om heerlijk buiten te zijn, weg vanachter je bureau of telefoon, uit je hoofd in de natuur! 

Dát werkt stressverlagend, ontspannend en helend.

Na tig jaar weet ik het zeker: het voorjaar is mijn favoriete seizoen!

Deze maand en volgende maand organiseer ik een succesvolle wildplukwandeling.

In de natuur gaan we kijken en ervaren wat we tegenkomen!

Met mijn jarenlange expertise zal ik uitleg geven over wat we zien.

Wat is eetbaar en gezond? Wat kun je beter laten staan?

Hoe kun je oogsten, met respect voor de natuur?

En wat kun je er vervolgens mee?

We gebruiken al onze zintuigen. Niet in de laatste plaats door de fantastische proeverij 

met onder andere zelfgeplukte thee, hapjes met homemade pesto, koekjes en 

een zoete lekkernij.

Om je warm te maken laat ik alvast zien wat ik tegenkwam.  In twaalf mooie foto's!

Mag jij zeggen wat wát is en ook of je denkt dat het eetbaar is.

We maken er gelijk een fotowedstrijd van, leuk toch?!

De antwoorden verklap ik pas als je meegaat. Wat je kunt winnen?

Natuurlijk gratis toegang tot de wildplukwandeling en de proeverij!

Onderaan kun je reageren bij opmerkingen.

Kijk mee naar wat ik vandaag vond!

1. 

Herkenbaar met bloemen,  maar ja... is het dan nog eetbaar?!

2. 

Voor de betekenis van de naam moet je graven....

 

En hier geldt... met bloemetjes is ze giftig!

3. 

Het hangt hoog en droog en verspreid  voor sommige mensen een onaangenaam poeder.

Dat kan toch niet eetbaar zijn?!

4. 

Het sneeuwklokje kennen we natuurlijk allemaal,  maar 

is deze eetbaar of niet?

5. 

Gespot in het bos, maar ook te vinden in tuinen... aan de vruchtjes herken je 'm zeker, 

maar ook met het blad kun je uit de voeten!

6. 

Mooi groen, maar wat is dit? Deze is een beetje flauw (hoewel...) 

en moet je eigenlijk voelen en ruiken!

7.

 Aan de voet van een boom, helder en opvallend tussen het mos.

 Zou jij ze durven plukken? Wat zijn dit?

8. 

Lange ronde, stevige stengels. Hoe heet dit en 

wat kun je ermee?

9. 

Dit heldergroene blad groeit ineens overal op de bosondergrond. 

Hoewel sommige mensen het maar wát graag zouden willen vinden.

Tja... dit ga je proeven, ik verklap het alvast. Maar wát is het?

10. 

Herkenbaar toch, deze groene rozetten? 

Of herken je ze pas mét bloem?  En is dit eetbaar of niet?

11. 

Waag jij je niet aan paddenstoelen of geef je het wel een kans?

Is deze reus in de sprookjesachtige omgeving eetbaar of niet?

12. 

Wie hierdoor geraakt wordt, heeft de neiging moord en 'brand' te schreeuwen.

Eetbaar of niet,  is de vraag...

Doe je mee met de fotopuzzel? Nummer van één tot twaalf en schrijf de naam op. 

Erachter schrijf je of het wel of niet eetbaar is.

Je wint dus een deelname aan de wildplukwandeling en de proeverij. Gratis!

Niet gewonnen, maar wel heel enthousiast geworden?

Houd mijn website (klik) en de socials, zoals  insta in de gaten voor de eerstvolgende

wildplukwandeling plus proeverij.

Weet je al zeker dat je mee wilt gaan?

Geef jezelf  op en geef alvast je voorkeursdag door... 

Er gaat echt een wereld voor je open!

En na deze natuurervaring wandel je nooit meer op dezelfde manier als eerst.

Durf je?  Ga je mee?!

Kersenpittenzak zelf maken

Dat heeft even geduurd: een nieuwe blog van mij.... 

Het was hier druk met uitersten: de griep, struggles op werk en privé en een minivakantie! 

Maar ik ben er weer en heb mooie ideeën om te delen. Om te beginnen gaan we iets moois en duurzaams maken.

Het is maart, maarrr.... nog geen zomer. En vooral 's morgens kan het nog knap koud zijn. 

Heb jij ook geregeld last van uitstekende koude lichaamsdelen? Ik wel...

En speciaal daarvoor maakte ik handige warmtekussentjes of hittepitjes, gevuld met kersenpitten.

Niet gelijk weg klikken wanneer je geen kersenpitten hebt... je verzamelt ze in de kersentijd 

òf gebruikt ander vulmateriaal.

Ook maakte ik gelijk een grotere kersenpittenzak. Helend bij vermoeide of pijnlijke nekspieren

 bij buikpijn of koude voeten in bed.  Ook helpt ze bij stress.

Waar is zo'n natuurlijk warmtekussen eigenlijk niet goed voor?!

Het idee ontstond in de zomer toen ik een doosje kersen leegat en de pitten tussen mijn tanden 

door zover mogelijk weg spuugde. Toen ik ineens bedacht dat de pitten de natuurlijke vulling zijn 

voor een kersenpittenkussen. Deze zijn in de winkel best prijzig, maar prima zelf te maken.

Alle overige kersenpitten verzamelde ik voor in mijn eerste zelfgemaakte kersenpittenzak(je)!

Mijn inspiratie voor deze kersenpittenzak ontstond dus al in de zomer.

Maar lees gerust door, ook al heb je geen kersenpitten verzameld.

Je kunt ze namelijk online bestellen of je maakt een warmtekussen met een andere vulling,

 zoals bonen of rijst. Meer hierover staat onderaan.

Zelf maken hoeft je niet veel te kosten, want stof voor het warmtekussen is gewoon 

een restje van wat je hebt liggen. Denk aan een oude handdoek of trui, een lap stof 

van een oud gordijn. Je hebt vast wel iets.

Ga je mee aan de slag?

Kersenpittenzak of warmtekussen

      voor twee kleine en een grote

Benodigdheden: 

• 800 g kersenpitten (of bonen of rijst)
• lap stof van ong 60 bij 60 cm
• bijpassend garen
• naaimachine
• evt kruiden of etherische olie voor een rustgevende geur

 Hoe maak ik het:

Eerst de kersenpitten... haal je ze zelf uit de kersen, dan moet je ze wel voorbehandelen. Week ze eerst in water en probeer met een borsteltje het aanzittende vruchtvlees te verwijderen. Spoel twee keer na. Ik nam hier de tijd voor en liet ze een paar dagen in water staan. Laat ze dan drogen op een keukenpapiertje. Bij mij werd dat niet droog genoeg, dus droogde ik ze ook nog even in de voedseldroger, een paar uur op 60°C.

Daarna kun je de kersenpitten zolang bewaren als je wilt, in of buiten de kersenpittenzak ;)

Je kunt deze kersenpittenzak zonder naaimachine maken, maar het is handiger mét.

Knip lappen stof in de gewenste grootte. Ik nam voor het grote langwerpige warmtekussen 

een lap van 30 bij 60 cm.  Voor de twee kleine, die in een jaszak passen, nam ik 14 bij 16 cm. 

Vouw de lap stof dubbel met de goede kant op elkaar en

 speld vast. Stik twee zijkanten dicht op een cm afstand van de rand. 

De derde kant naai je voor de helft dicht.

Werk vervolgens met een zigzagsteek de randen af, doe dit voor de stevigheid dubbel en

natuurlijk om rafelen te voorkomen.

Vouw het zakje binnenstebuiten zodat de goede kant buiten zit. 

Vul  het zakje met de kersenpitten voor ongeveer 40-50% . 

Je kunt ook wat etherische olie of gedroogde lavendelbloempjes toevoegen

voor een kalmerende of ontspannen geur.

 Er moet ruimte blijven om de hittepit te kunnen vormen in je hand of nek.

Naai de vulopening dicht door ongeveer 1 mm op de rand deze kant dicht te stikken.

En klaar is je zelfgemaakte kersenpittenzak!

Je kunt ook andere vormen naaien. Denk aan een hartje - super lief om cadeau te 

doen aan iemand met koude handen - of een halfrond nekkussen.

En dan zo'n lekker warm kussentje gebruiken bij stress, kou, artrose,

menstruatiekrampen, rugpijn, verkoudheid of gewoon om te ontspannen.

Hoe kun je zo'n zelfgemaakte hittepit het best verwarmen? 

Het kan op de houtkachel,

houd hiervoor max 5 minuten aan.

Of op de verwarming.

Met restwarmte van de oven...

en laat de ovendeur open staan.

Het kan ook in een stoompan of  magnetron.

Blijf erbij wanneer je aan het verwarmen bent en doe niet zoals ik....

Overigens kun je het pittenkussen ook als een koud compres gebruiken.

Laat het daarvoor een half uur in de vriezer liggen.

In plaats van kersenpitten kun je ook het volgende vulmateriaal gebruiken:

• gedroogde bonen
• graankorrels
• havervlokken
• rijst
• gedroogde linzen
• gedroogde maiskorrels

Al deze materialen houden warmte een tijdlang vast, zodat je het kussen fijn kunt gebruiken

 bij pijn, om te ontspannen of om mee te nemen de kou in.

Is het kersenpitkussen vies geworden of gaan stinken?

Je kunt het voorzichtig wassen op de hand met een scheutje azijn.

Gebruik geen wasmiddel, neem eventueel een etherische olie voor de geur.

Volgens mij is het aan hond Eef niet echt besteedt, ze gaat steeds zieliger kijken.

Maar Raf zijn nek werd weer lekker soepel.

Wacht jij nog op de kersentijd?