Restaurantje spelen!

Zó leuk!! Afgelopen weekend had ik culinair aangelegde gasten die bij me kwamen eten. Het zóu een driegangen diner worden, maar ik kon me niet inhouden.
Het werden er zes!  Ik vond het zó leuk om te doen.

Het woord 'spoom' kwam in mijn gedachten en dat wilde ik graag gaan maken.
Een spoom is een alcoholisch drankje met sorbetijs. Je drinkt het tussen twee voorgerechten of tussen voorgerecht en hoofdgerecht in.

Een spoom is bedoeld om de smaakpapillen te neutraliseren. Het wordt dan ook vaak geserveerd na een zwaar of pittig voorgerecht.
Dus naast de spoom, moest ik een paar voorgerechten bedenken.

Natuurlijk kook ik bij elke gang uit mijn eigen tuin, met verse ingrediënten, dat is mijn uitgangspunt!
Ik heb rabarber, snijbiet en sla in overvloed.

Bij een zes gangen diner vind ik het belangrijk dat de smaken in evenwicht zijn en ook dat er verbindende, terugkerende smaken te proeven zijn.

Nu klinkt het net of ik er veel verstand van heb, maar ik heb nooit een horecaschool of koksopleiding gedaan.

Wel jammer, want ik begrijp dat ze op die opleiding vaak "restaurantje spelen" door de klas in groepen te verdelen. Als de ene groep kookt, gaat de andere groep dineren en beoordelen.

Lijkt me super!

Het grappige is dat ik van veel mensen, uit allerlei hoeken, hoor dat ze een koksopleiding hebben gevolgd en nu doen ze er niets mee.

Ik ben juist opgeleid op het gebied van kinderen (opvoeding, educatie, begeleiding), maar noem mezelf nu een foodie met een passie voor koken. En ik doe het puur, eenvoudig en vanuit mijn eigen filosofie.

Je mag ervan vinden wat je wilt, maar ik heb er veel plezier in!

Ik heb niet de ambitie om in een restaurant te gaan werken of een restaurant te beginnen, maar een keer me uitsloven, alles uit de kast halen, ja...... dat is super!

Zó vind ik het belangrijk om leuke gerechten bij elkaar te zoeken, te kijken of ze combineren en toch voldoende afwisseling geven.

Dat vind ik een uitdaging en geeft me al veel voorpret!

Ik wilde eerst rabarber dé hoofdrol laten spelen, maar hoorde toen dat hij niet zo van rabarber hield. Dit checkte ik 's morgens, maar toen stond mijn rabarber-meringuetaart al in de oven.

Ach, al houd je niet van rabarber, déze taart is zó lekker!

Toen moest ik nog een ander voorgerecht bedenken..... en dat deed ik pas om vier uur 's middags.

Een heerlijke eikenbladsla, had ik die niet in mijn andere tuin staan?!

De menukaart zag er na heel wat puzzelen uiteindelijk zó uit:

Diner bij Tamar thuis

Eikenbladsla met

gefrituurde oesterzwammen 

*

Groen(t)e wrap met

 avocadopuree

 *

Surprise Spoom

 *

Snijbietrisotto

met paddenstoelen

*

Rabarber meringue taart

*

Koffie/ thee

met....

Ik schreef het al vaker, een goede risotto is tongstrelend en je mag me er voor wakker maken.

Dus een risotto moest in de hoofdrol, daar was ik al snel uit.

Het recept vind je onder deze link. Ik maakte de risotto toen klaar met spinazie,

maar snijbiet en spinazie vind ik, hoewel ze geen familie van elkaar zijn, goed inwisselbaar.......

En voor mij is het bepalend van wat er in mijn tuin groeit.

Mijn heerlijke rabarber-meringue taart is hét toetje. Daar was ik ook al snel uit.

Het recept hiervoor heb ik al eerder gepost en vind je hier.

De voorgerechten uitzoeken was meer een gepuzzel..

Het eerste voorgerecht, de eikenbladsla met daarop gefrituurde oesterzwammen, is overheerlijk.

Perfect als voorgerecht bij dit diner, maar ook prima geschikt als hoofdgerecht of lunchgerecht.

Het recept hiervan, post ik morgen.

De groen(t)e wrap is heerlijk als lunchgerecht, maar kan ook prima als voorgerecht geserveerd worden. Gewoon in stukjes, met prikkertjes erop. Het recept vind je hier.

De spoom uittesten,vond ik het meest spannend, want ik kan me niet herinneren dat ik er zelf wel eens één geserveerd kreeg. En ik wil heel graag mijn rabarbercello (rabarberlikeur die ik vorig jaar maakte) hierin gebruiken. Ik noemde het op de 'menukaart' surprise spoom om hem niet gelijk af te schrikken met al die rabarber.... Maar dat zat er dus wel degelijk in.

Ik bedacht een heel eigen variatie op de spoom.......

Het recept.......

Rabarberspoom

Ingrediënten:

Genoeg voor 4 glazen

• rabarber-druivenijs (drie ijsjes)
• 1 dl rabarbercello
• 4 dl droge witte wijn

Hoe maak ik het klaar:

De rabarber-druivenijsjes had ik al eerder gemaakt. Het recept hiervoor vind je hier

De basis is rabarbermoes, gekookt in druivensap en flink gezoet. Daarna in vormpjes in gevroren.

Ik nam drie ijsvormpjes en deed ze in een mengkom. Daar overheen schonk ik een flinke scheut rabarbercello. Mijn zelfgemaakte rabarberlikeur van vorig jaar. Goed op smaak, maar om zó te drinken, vind ik hem een beetje sterk (de alcohol dan) en mijn lief ook (de rabarber dan)!    Ik vulde aan met droge witte wijn. Dit vermengde ik met de staafmixer.  Het is passend en feestelijk om champagneglazen te gebruiken. Deze had ik voorzien van een suikerrandje, door eerst de rand met citroensap te bestrijken en daarna de rand te dopen in biologische, fijne rietsuiker.   Vervolgens heb ik de glazen een paar uur van tevoren in de koelkast gezet, zodat ze lekker koel zijn.  Een spoom maak je op het laatst klaar en serveer je meteen.  Eerlijk, ik wist niet wat ik proefde,  ik vond het héérlijk!   Misschien was 't ie zelfs een tikkeltje te zoet. Je kunt denk ik ook wat bubbeltjeswater gebruiken in plaats van wijn, of nog aanvullen met bubbels. Daardoor zal het minder zoet smaken. Of gebruik ander (minder zoet) sorbetijs.

Nu serveerde ik dit drankje als spoom; een tussengerecht. Maar ik denk dat je dit ook goed kan serveren als dessert.

 

Als dessert was er de taart: heerlijk en machtig!

Voor de koffie (ik houd zelf helemaal niet van koffie en drink het nooit)

maalde ik biologische koffiebonen met een ouderwetse koffiemolen: een grove maling.

Vraag me niet of het lekker was, in ieder geval was het tegen elven.

Wat een heerlijke avond was het.

Ik heb genoten: van de voorbereiding, de héle dag in mijn keuken, met alleen een paar uitstapjes naar de tuin.

Ik heb genoten van het gezelschap: goede en diepzinnige gesprekken.

Ik heb genoten van de waardering

en van het eten zelf, waar ik gezellig van mee proefde.

En, niet onbelangrijk, mijn gasten genoten.

Eindelijk een keer geen (kleine) mensen die zeiden: "Bleh..... zit daar kaas in??"

of "Mag ik wat weggeven? Dit vind ik echt niet lekker, mam!"

Het was een meer dan geweldige avond.

Moe en voldaan rolde ik iets over middernacht mijn bed in.