Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. Ik ben zo'n vrouw voor wie elke dag te weinig uren telt, voor wie het leven eigenlijk te kort is omdat ik bang ben niet genoeg gebruik te maken van alle beschikbare kansen en talenten. Voor mij is zelfontplooiing niet alleen een behoefte, maar soms bijna een obsessie. Ik ben zo gewend geraakt aan overvloed, dat ik de betekenis van het woord 'genoeg' ben vergeten.
Ik ben geen materialist, hoor maar ik heb gewoon veel spullen. Ondanks dat ik alles bewaar, word ik er niet per se gelukkig van. Sterker nog, het kost me denk- en opruimwerk, dus energie. Het kan geen kwaad te snoeien in mijn bezittingen.
Snoeien past goed bij mij (en mijn tuin), andere termen zijn ontspullen of minimaliseren.
Wat is minimaliseren eigenlijk?
De volgende definitie kwam ik tegen op de site van een Amerikaanse minimalist.
"It’s simply getting rid of things you do not use or need, leaving an uncluttered, simple environment and an uncluttered, simple life. It’s living without an obsession with material things or an obsession with doing everything and doing too much. It’s carrying little and living lightly."
Erg goed!!
Wat zijn de voordelen?
"There are many. It’s lower in stress. It’s less expensive and less debt. It’s less cleaning and maintaining. It’s more enjoyable. There’s more room for creating, for loved ones, for peace, for doing the things that give you joy. There’s more time for getting healthy. It’s more sustainable. It’s easier to organize."
Nou, dat wil ik zeker wel! Hier ben ik naar op zoek en wie niet eigenlijk?!
Nou, dat wil ik zeker wel! Hier ben ik naar op zoek en wie niet eigenlijk?!
Minimalisten zoeken naar geluk niet door middel van spullen, maar door het leven zelf. Het is aan jou wat je schrapt, wat je echt nodig hebt en wat jij overbodig vindt in jouw leven!
Het lijkt een trend van dit moment, maar zo nieuw is het concept nu ook weer niet.
Minimalisme is jezelf omringen met dingen die ertoe doen. Soms zijn dat materiele bezittingen, vaker zijn het relaties en ervaringen. Noem het een actieve en vrij radicale vorm van zingeving.
Minder zorgen, minder moeten en minder verwachten. Wie wil dat nu niet?!
Ik wel, dus ik begin!
In het voorjaar had ik mijn eigen challenge in het leven geroepen met als doel in 40 dagen tijd te ontspullen. In de eerste 30 dagen gingen er 100 spullen het huis uit en, toen ik de smaak te pakken kreeg in die laatste 10 dagen nog eens 100 spullen! En eerlijk, die 40 dagen van minimaliseren van spullen, heeft mijn kijk op dingen veranderd.
Een kleine waarschuwing is dan ook op zijn plek: begin je eenmaal met spullen wegdoen (en tellen helpt hierbij uitstekend, denk maar aan iemand die wil afvallen....), het wordt verslavend!!
Het mooie is, dat mijn manier van denken in die 40 dagen veranderd is.
Was ik voor die tijd erg gericht op het zo veel en zo goedkoop mogelijk krijgen en hebben van spullen, deed ik aan alle spaaracties voor gratis producten mee, en nam ik alles aan wat ik gratis kreeg, nu ben ik kritisch en kijk ik of ik het wel nodig heb. Wordt het kastvulling of erger nog: kastvervuiling?! Dan bedank ik ervoor.
Wat een omslag in mijn denken is dát!!
Ik neem je even mee in een omschrijving van mijn jeugd, want die was niet gericht op minimalisme, maar eerder het tegengestelde.
Het mooie is, dat mijn manier van denken in die 40 dagen veranderd is.
Was ik voor die tijd erg gericht op het zo veel en zo goedkoop mogelijk krijgen en hebben van spullen, deed ik aan alle spaaracties voor gratis producten mee, en nam ik alles aan wat ik gratis kreeg, nu ben ik kritisch en kijk ik of ik het wel nodig heb. Wordt het kastvulling of erger nog: kastvervuiling?! Dan bedank ik ervoor.
Wat een omslag in mijn denken is dát!!
Ik neem je even mee in een omschrijving van mijn jeugd, want die was niet gericht op minimalisme, maar eerder het tegengestelde.
Ik ben opgegroeid als Zeeuws meisje in een grote familie waarvan mijn grootouders de oorlog hebben meegemaakt. Een tijd van echte armoede waardoor je noodgedwongen wel zuinig móest doen.
De 'gewone' Hollandse zuinigheid is bekend, maar daar doet de Zeeuwse zuinigheid beslist nog een schepje bovenop. Ik schreef hier al eerder over. Mijn oma liep in klederdracht: dat waren onverwoestbare en onverslijtbare stoffen, die ze om haar lichaam in diverse lagen, drapeerde. Haar kledingkast hoefde dus niet vol te zijn. Maar spullen waren wel belangrijk voor haar. En toen ze alleen in een eengezinswoning woonde, kon ze heel wat kamers vol met spullen stouwen.
Mijn moeder heeft dit overgenomen, in overtreffende trap. Zij heeft nu twee huizen (waarvan de grootste overigens te koop staat ) maar het huis waar ik als tiener opgroeide had alles dubbel. Dubbele garage, dubbele schuur, dubbele zolder om nog maar niet te spreken van het aantal slaapkamers. Om een lang verhaal kort te maken: met een groot huis kun je ontzettend veel bewaren. En dat deed ze ook. Want tja......... weggooien is zonde. Stél dat iets nog een keer van pas komt......
En dan ik, product van mijn opvoeding.
Als ik als kind buiten op straat speelde, nam ik elk gevonden schroefje of boutje, hoe roestig ook, voor mijn vader mee. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit heeft gezegd dat hij het niet meer kon gebruiken (al zal hij dat wel eens gedacht hebben, toch?!), alles wat bruikbaar en gerecycled kon worden, was welkom Mijn vader was een fervent koper op rommelmarkten. Het was nog de tijd vóór Marktplaats, maar o.... wat kon mijn vader altijd goed slagen.
Gelukkig heb ik niet zo'n groot huis als mijn ouders.
Gelukkig heb ik een man met niet zulke uitgebreide hobby's, maar ja...... ik daarentegen heb hobby's en interesses voor twee. Uhm..... maak er drie van!
Gelukkig kan mijn lief goed opruimen en wegdoen. Van hem heb ik dit ook geleerd, maar....... nu is het tijd, dat ik het ook moet doén!
We hebben vier kinderen, waarvan er zeker drie op mij en mijn Zeeuwse zuinigheid lijken. Verzamelen is geen optie, maar een must!
Oeps, er valt hier in huis nog veel te verbeteren.
Maar ik geloof dat ik het kán!
Oeps, er valt hier in huis nog veel te verbeteren.
Maar ik geloof dat ik het kán!
En deze keer doe ik het niet alleen.
Ik ben lid geworden van de online groep "Minimaliseren kun je leren" en daar komen heel veel onderwerpen aan bod om te minderen met........ nou, noem het maar.
Mijn idee was om van de herfst- tot de kerstvakantie 1.000 (!) spullen mijn huis uit te doen.
Mijn idee was om van de herfst- tot de kerstvakantie 1.000 (!) spullen mijn huis uit te doen.
Om opnieuw een lang verhaal kort te maken: op die gezellige facebookgroep, opperde iemand het idee om de november challenge te gaan doen.
Dát was precies wat ik nodig had!
De uitdaging is om elke dag van deze maand vijf spullen weg te doen.
Dat ga ik natuurlijk gemakkelijk halen, dus ik ben weer eigenwijs: ik wil elke dag 10 dingen wegdoen. Dan kom ik eind november aan 300 spullen minder in huis.
Na die 40 dagen in het voorjaar, ben ik door gegaan met af en toe wat wegdoen en dat heb ik ook geturfd op een notitieblokje. Ik zit nu aan zo'n 250 spullen dit jaar.
Misschien dat ik de 1.000 dit jaar niet haal, maar het gaat er vooral om dat het hier in huis rustiger en lichter wordt.
Hoe ga ik het praktisch aanpakken?
Ik heb een grote bigshopper bij de keukendeur gezet. Daar gaat mijn 'oogst' van vijf dingen per dag in. En het mag meer zijn...... Ik ga niet van alles foto's maken, wel turven.
Eén keer per week ga ik het meeste uit de bigshopper naar de kringloopwinkel brengen. De kringloop waar vrijwilligers de boel draaiend houden en de opbrengst naar het goede doel gaat.
Verder heb ik de afgelopen maand al heel wat kleding uitgezocht, wat resulteerde in vier grote zakken met kinderkleding die ik weg kon geven.
In de herfstvakantie heb ik voor de kinderen de kledingwissel gedaan. Zomerkleding uit de kast en winterkleding erin. De oudste en jongste waren een hele maat gegroeid, dus ook dat moest uitgezocht worden. Gelukkig grijp ik niet snel mis naar kleding, want we zijn, met vier kinderen, een zogenaamd 'groot gezin'. Dit resulteert erin dat ik heel veel kleding krijg toegestopt van andere mensen. Vrienden, bekenden, soms familie. Het is echt héél veel. Met mijn oudste dochter ben ik nog één ochtendje gaan shoppen, want er kon, zo hadden we uitgerekend, nog net één nieuw setje kleding bij in haar kast. En ja, anders mist ze die ervaring ook ;). Voor de rest is het zaak om kleding weg te doen en weer door te geven, dan dat er iets nieuws gekocht moest worden.
Er staan op dit moment verschillende advertenties op Marktplaats. (Lees je dit bericht toevallig en heb je geen minimalistische neigingen, kijk dan gerust even hier ;)) Heerlijk als ook grote dingen weggaan.
Samen met mijn lief heb ik een duidelijk streefdoel voor eind volgende week opgesteld.
Misschien dat ik de 1.000 dit jaar niet haal, maar het gaat er vooral om dat het hier in huis rustiger en lichter wordt.
Hoe ga ik het praktisch aanpakken?
Eén keer per week ga ik het meeste uit de bigshopper naar de kringloopwinkel brengen. De kringloop waar vrijwilligers de boel draaiend houden en de opbrengst naar het goede doel gaat.
Verder heb ik de afgelopen maand al heel wat kleding uitgezocht, wat resulteerde in vier grote zakken met kinderkleding die ik weg kon geven.
In de herfstvakantie heb ik voor de kinderen de kledingwissel gedaan. Zomerkleding uit de kast en winterkleding erin. De oudste en jongste waren een hele maat gegroeid, dus ook dat moest uitgezocht worden. Gelukkig grijp ik niet snel mis naar kleding, want we zijn, met vier kinderen, een zogenaamd 'groot gezin'. Dit resulteert erin dat ik heel veel kleding krijg toegestopt van andere mensen. Vrienden, bekenden, soms familie. Het is echt héél veel. Met mijn oudste dochter ben ik nog één ochtendje gaan shoppen, want er kon, zo hadden we uitgerekend, nog net één nieuw setje kleding bij in haar kast. En ja, anders mist ze die ervaring ook ;). Voor de rest is het zaak om kleding weg te doen en weer door te geven, dan dat er iets nieuws gekocht moest worden.
Wel heerlijk als de jongste twee uit kleding zijn gegroeid, want daar heb ik gelukkig weer adresjes voor. De jongenskleding gaat naar een gezin op school, de meisjeskleding gaat naar een meisjesgezin hier verderop in de straat.
Ik ben mooi twee grote zakken jongens- en meidenkleding kwijtgeraakt. En dat telt niet mee met mijn challenge. Wie bewaart immers te kleine kleding die je nooit meer gebruikt? Nee, dat telt niet mee.
De laatste meisjeskleding betrek ik bij deze challenge en daarna moet ik mijn garderobe eens kritisch gaan bekijken......
De laatste meisjeskleding betrek ik bij deze challenge en daarna moet ik mijn garderobe eens kritisch gaan bekijken......
Er staan op dit moment verschillende advertenties op Marktplaats. (Lees je dit bericht toevallig en heb je geen minimalistische neigingen, kijk dan gerust even hier ;)) Heerlijk als ook grote dingen weggaan.
Samen met mijn lief heb ik een duidelijk streefdoel voor eind volgende week opgesteld.
Eén zijde van de woonkamer wordt geheel in beslag genomen door een kastenwand. Achter die mooie witte deuren, zitten me toch een hoop spullen.
Deze kastenwand moet volgende week weg zijn, dus alles wat erin zit, moet ook weg.
Ik heb nog even de tijd, maar....... waar ga ik alles laten!?!
Ik kom er achter dat ik eigenlijk wel genoeg (kast)ruimte heb, maar dat die niet effectief is ingedeeld. Daar ga ik verandering in brengen, maar lieve help, waar begin ik........ Het wordt een soort doorschuif systeem met natuurlijk een afvalrace.
Ik kom er achter dat ik eigenlijk wel genoeg (kast)ruimte heb, maar dat die niet effectief is ingedeeld. Daar ga ik verandering in brengen, maar lieve help, waar begin ik........ Het wordt een soort doorschuif systeem met natuurlijk een afvalrace.
Ik heb een uitdaging!!
De novemberchallenge biedt duidelijke kaders, de enthousiaste en bemoedigende reacties van de grote groep challengers zijn daarbij inspirerend.
Ik ga heerlijk aan de gang en dreig ik de moed te verliezen?
Ik krijg elke dag minstens 100 berichtjes van mede-challengers met ideeën, inspiratie en bemoediging.
Ik zie het voor me als een spel en laat ik nu dol zijn op spelletjes.
Bovendien ben ik een teamplayer, (heerlijk die steun uit de groep!) maar wel met de sterke overtuiging dat ik wil winnen.
Ik zie het voor me als een spel en laat ik nu dol zijn op spelletjes.
Bovendien ben ik een teamplayer, (heerlijk die steun uit de groep!) maar wel met de sterke overtuiging dat ik wil winnen.
Ik ga winnen van de overvloed aan spullen hier in huis.
Because:
Minimalists search for happiness not through things, but through life itself; thus, it’s up to you to determine what is necessary and what is superfluous in your life.
Go, go, go for it girl!
En dat ga ik doen.
En jij? Doe jij ook mee?
Als er deze maand wat minder blogs verschijnen, weet dan dat ik aan het minimaliseren ben.
Zelfs met woorden, zelfs hier.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten